장음표시 사용
231쪽
Sic olim scripsi, sed in Athenaei loco satis bene se habet καταλλα τετat, quae VOX Significat vel permutantur, vel reconcilianturJ
Eschylus sempserat tragoediam in titulus ψυχαγωγοί, de ma haec habet Phrynichus S. Bibl. Coistin p. 469. ψυχαγωγός. οἱ ἐν
alibi hujus sabulae titulum in singulari elatum Offendi. .ege Ψυχαγωγοί. Ibid. Ορθιαύω. Clamorem edo ab ρθως, de qua voce Supra ad 395. Choeph. 269. ἁξορθιάζων πολλά. Infra l05 I. πορθίαζε νυν γόοιs Agam. 29. 'Ολολυγμον ευφημουντα ηδε λαμπάδι πομ- θιάζειν. s. ibid. ii 22. Harpocrat. νωρθίαζον Ἀνδoxίδης, ἁντὶ του ρθιον βοῶντε ελεγον. 694. ΕυεζOOOς. Eruum fatalern habens. Theocritus seu potius poeta Ionicus culus carmen est inter Theocritea XII. ἁνέξοδον εἰς Ἀχέροντα. Planeta ap. Stob. XVII. p. 99. τραπον is 'Αἴδεω LIνυσα, την υπω τι εναντίον λθεν δίτης Anacreontica diuid. ἴδεω γάρ εστ δεινos υχός' ργαλέη δ' ἔ αυτον Κάθοδος και γαρ τοιμον Καταβάντι θ ναβηναι. Haec Innia cum Virgil. En VI. 128 jam olim comparaverat . Ursinus. Stanteius addit Catulli Illic, unde negant redire quenquam. Adlice Antipat Sidon. CX. ε γαρ ἄxαμπτον, Ἐ τον ἁ νόστητον χωρον βη ἐνέρων. Eleganter Euripides in si agmento ap. Liexicon an German Belcheri Anec t. Graec. I. p. 344. eo χθόνιοι, Zo εραν δίαυλον χοντεsεδραν ην φθειρομένων 'Aχερόντειαν Λίμνην.-ἁδίαυλos est locus, unde nemo queat κάμψαι διαύλου θάτερον κῶλον πάλιν.
232쪽
697. 'Ea δυναστευω. Principem inter illos locum obtinens. Veterui opinio eras, reges, qui virtute et factis excelluissent, apud inferos magna in dignitate esse, imperiumque in mortuorum simulacra seu animas exercere. Apud Sophoclem El. 84 I. Ampitiaraus πογαίας πάμψυχο ἁνάσσει Ulysses in Necvia, Achilli ait v. 48 l. octo
βασιλὶ ΟυH αἰσχυνομαι. Nec aliter Virgilius, nam te nec sperent Tartara regem, Nec tibi regnandi veniat arm dira cupido. ancnotionem facete pervertit Aristophanes Ran. 773.
βαρον. Eodem sensu επιβριθω Eumen. 963. penultimam producit. 70 l. ' Αντία Coram. Advectialiter usurpatum. Odyss. . 376. ab Abieschio advocatus, αντία δεσποίνm φάσθαι Paod Xemplum facit ut nonnihil de interpunctione mea addubitem. 704. Μακι τυ. Prolixus m χου εχόμενοs, Schol. De
hac voce nihil omnino StatueIe possum, praeter hoc, quod Riάxισros provenisse non potest. Vid notas. MOX de Structura την μην αἰδῶ,
vid Glossar in Prona. 396. Sophocl. ind. T. 969. του 'si πόθου. 7l0. Συννομος Partae s. di in loci non recordatus Suni in Glossar ad heb. 347. 7l3. ερσος Terra. Hanc vocem illustiavi ad Theb. 64.7 14. Ιασσων. Vi L supra 444. De Mintula τείνειν βίοτον vid Glossar in Prometh. 548.
234쪽
728. Ζεύγνυμι. Pontem infeso Herodot VII 8. μέλλω,
ζεύξας τον Ελλησποντον, ἔλῆν στρατιὰν δι' Ευρώπης ἐπι τὸν Ἐλλάδα, ἴνα Ἀθηναίου τεμωρησω 'a . Ibid. 24. προσετέταxτο και τον Στρύμονα ποταμον ζευξαντα γεφυρῶσαι. Et sic alibi. Mihi autem persuasum est, fabulam de catenis a Xerxe Hellesponto immissis, apud Herodotum relatam VII. 35. Q huiusmodi locutione male intellecta profluxisse, forte ex ipso Eschyli loco insta 75l ubi δεσμωμασιν de pontis ligamentis recte cepit cliuigius. Quam facile autem laudiis- modi s ulae oriantur, ali etiam exemplo videre est. Historiam de Themistocle ab Eurybiade baculo percusso quam narrat Plutarchus in vita ejus p. Il7. ab Herodoti loco VIII 59. originem traxisse, nemo, ut opinor, Semel monitus dubitabit nec erat cur Liarcherus miraretur Herodotum rein silenti transmisisse, quam ille ne sandoquidem audiisset. Eodem sere inodo, quum areasset Herodotus VI. I id Cynegarum, dextra ala utata, qua navem arripuisset, cecidisse; historiam finxit aliquis, quam accepit Iustinus II. . de altera ejus manu praecisa, Ostroque mordicus prehenso. Vid. Liarcher ad Herodot T. IV. p. 459. 729. Βοσπορος Hellespontus sic olim dicebatur. Sophocl. ac. 870. ρυτῶν Βοσπορίων ποταμῶν. ulli Schol. ἔσω των Ἐλλησποντίων-δυ δέ εἰσι Βόσποροι, ὁ μεν ατ την Προποντιδα, ὁ δεορaxicόs, os φησι Φιλέας Schol in Apollon Rhod. II. 168. Βόσπορος
λεῆσθαι. Haec et plura notavit Abrescit. 730. Συναπτομαι. Conspiro Auxilior. Insi a 748. χωθeos ξυνάπτεται, pro ξυλλαμβάνει. 735. Ιαμπηδην Penuus. παντελῶς Photius. Non sor-
235쪽
d. Ιανώλης. Qui funduus perili Thel . 548. η ταν
πανωλει παγκάxω τ' ὀλοίατο idem ac πανώλεθρος ibid. 930. hujus sabulae 568. Minus recte ScholiuSta inter pretatur ν eios καὶ πολεμιxόS. Quae equuntur voces, ου δέ τε γέρων, nonnihil dissicultatis in se habent Scholiasta legebat oυ δε τι γέρων, populus quidem periit; non item senes: Maod quam sit frigidum, ne ipsum quidem Grammaticum latuisse opinor. Exspectat lector, ουδέ τι νέος. Si
vulgata recte Se halbeant, verieris, ne unius quidem Sene SupereSt.
740. Oνας. Singularis. Rarius pro adjectivo usurpatum suit. Eurip. Andi . 854. Bacch. 609. Inter philosophos et illeologos est
lo. μετ' ὀλίγων συμμάχων μεμονωμένοι. ubi conseri Vesselingius
236쪽
Thucyd. VI l0. μονωθεις μετ λέγων ξυνδιαβάντων Multo durius est quod habet Xenoph. Ephes p. 36. πάντα ἁπέκτεινε, λέγου δε
τον ιερον 'Uυν φέρεσθαι. Lege ακώλυτον. Sed nugae sunt. nid Δεσμωμα. Vin lum. Intellige surae anchorides, et ligamenta stupea, quibus rates tumultuariae connectebantur, quarmmcoHugatione pons in Hellesponto factus est id ad 728. 753. Μεταρρυθμιβω. In alium ordinem cogo. Schol. καιτο τη θαλάττη πόρον μετέπλαττε αι εἰ ξηραν μετέβαλλε. Prometheus compellibus Vinctus ait, νηλεω πιδ ερρυθμισμαι ubi vid. Glossar. 249. 756. Ιρος αδε. Hacpropter. Quae cum a rint. Vid. Glossar in Proni. I 065. Illel . 57. 757. Ιονος Labor pro eo quod labore partum est ut οδὶς interdum dicitur insans qui per δεδῖνας nascitur. Utrumlite comungit Euripides Phoeniss. 30. η δε ον εμον δίνων πόνον Μαστοῖ υφεῖτο. Orest. 1586. aedificii suggriindia vocat τεκτόνων πόνον. Sic opus dicitur id quod opere effectum St. 758. Φθανω. Antenerio Occupo. Homer Iliad. . ld.εφθη ρεξάμevos, prior attigit. s. n. l. Rarius sine participio occurrit. Vid. Hermann ad iger. p. 745. Fischer ad Peller. r. Gr. III. p. I9I Anglice verteris, heirer of thesrat conmeri
237쪽
αἰχμα δ' αἰχμάσσοντα νεώτεροι. Nempe Xerxes in eo Egisthisimilis erat, qui dicitur ὁ συν γυναιξὶ τας μάχα ποιουμevos Oph l. Electr. 302. Cui idcirco regeritur in Agam. 1676. Κόμπασον θαρσῶν λέxτωρ στε θηλεία πέλας, nam Pindarus etiam dixit: ενδο- μάχας λέκτωρ l. XII. 20. Quare minime opus est ut Stanteio obsequamur reponenti ανάζειν, quod antithesin perderet. 770. Ταγεω. mpero. Vectum nusquam alias ostendi. Vid. ταγευω Thel . 58.
238쪽
ευσταλεῖς τῆ οπλίσει, ad eveduionem ara nati. opponitur nempe haec expeditio Xerxis exercitui υπερπώλου. d. ιρω. Suscipio Vectum proprium de bello vel expeditione Eurip. Hecub. II 23. Φρυγῶν siΤαν γνοντε αἱροιεν στόλον. Thucyd. I. 83. πόλeμον ραμένους. Plura videas apud linfleturna Eurip. Heraclid. 503. Minus acculate comparavit Abreschius locutionem Franco-Gallicain, leve de soldais. Si autem ρῶ, prima producta suturum ab antiquo themate Λείρω Choemboscusap. Elymol M. p. 38, 3 l. Λείρω-ὁ μέλλων ἁγώ ὁ ἁόρεστο ηειρα-- και η μετοχη de as Ἀαι πάσει του--αι, εἰ λμα άν, αρας Cum his conse Porson ad Med. 848.
239쪽
postulat Choepta. 359. βασιλευ γαρ μ φρ' εζη Μόριμον λάχos πεπλάντων Nec syllalbae quantitas obstat : vid. I rsurdi ad Sophocl. Ecl. T. p. 4 ld.
240쪽
ὰ ρosi, unde vocem ἁφρ0s in Apollonii Scholiasta supplevi Elymol.