장음표시 사용
221쪽
σονομεῖν -μεῖσθαι Persarum legibus tιti, et in v. l6. Ιερσονόμου τιμω opponuntur vulgati illi Graecorun τω αυτονομεῖν -μεῖσθαι)Sive αυτονομουμένων ' panheni de orbe Romano, p. 284. 592. Δασμοφορεω. Tributum reddo. Minus recte tumologiis p. 249, 3 l. δασμοφορειν explicat φόρου λαμβάνειν Herodot. VI. 48. αλλου δε θρυκα διέπεμπε ε τὰ εωυτοὐ δασμοφόρου πόλtas τὰ παραθαλασσίους. Vide loca ab m. Porto citatu, lex Ion in voce. δασμός peculiariter de Persarum tributis apud alictores Graecos ponitu vid. Xenoph. Anal . I. i. 8. 593. Δεσποσυνος Imperiosus. Pro substantivo cepit te- Phanus, et ἁναγxat eodem SenSu quo π ανάγxnsu citatque Tyriseisragmentum apud Pausan. IV. 4 de Messeniis qui Spartanis δεσπο-
συνοι tributum serebant, si σπερ νοι μεγάμοι ἄχθεσι τειρόμενοι, Δεσποσύνοισι φέροντες ναγxαίη υπο λυγρη Ἐμίσυ πάνθ' oσσων καρπον ἄρουρα φέρει. Sed praestat δεσποσύνοισιν adjective Sumere, necessitatibus quin idonianis inmponuntur Eurip. Andi ona. I 3l. τί σοι Καιρὸς τυζομένq. δέμα α κέλεον xαταλείβειν Δεσποτῶν ανάγxat ;
ad Eurip. Med. 822. Non constat sibi Eschylus; nam supra dixerat ἁπόρθητο πόλεs. Ceterum Simonides in Epigr. ap. Plutarch. T. II. p. 870 Ε. de Corinthiis qui pugna Salamina intercideriint, υν δ'
222쪽
6l4. λιδοὶ Luxus Mollities. Vid. Glossar in i meth. 445. Ceterum ex hoc loco patet Alossana post Patodum adis. 160. in scenam curru insiStentem p diisse. 6 i5 Στελλω κελευθον. Iter facio. Schol. in iii ip.
223쪽
όαντες. Sed hae quatuor notiones in unam resolvi possunt. στέλλειν nihil aliud est, sensu primario, quani instratere. Homer Iliad. . 294. υς τάρου στέλλοντα και γίνοντα μάχεσθαι. OdySS. B. 287. Os τοι ηὐθoην στελέω, αε μ ψομαε αυτός peti natern tibi inStrmanr Supra S2. στείλας στρατόν quunm Xeresturn instratXiSSet. Eurip. mad. 68. στέλλου Ἀργεῖοι νόστον, rediturn amarant. Hinc στέλλεσθαι, media voce et passiva, significabat infirmi ad pro
scendietur, et dein, professes mox etiam, tacili transitione, induere,
6l6. Μειλικτηριος. Qui pacat Choeph ll. ἡ πατρε τω isi
224쪽
Σ:ουθη μελίσση ει πυρα βαλῶ σέθεν. rest. 114. ελθούσα γαμφὶ τον Κλυταιμνηστρα τάφον ελειφci τ ὰφε γάλακτος, Οἰνωπόν αχνην Alcaeus Messenius Brianch. Anal. I. p. 490. αι τά ρονυψώσαντο γάλακτι δε ποιμένες αἰγῶν Ερραναν, ξανθω μιξάμενοι μέλιτι Antipater ibid. II p. 26. Heliodor. AEthiop. I. p. 30 I. Stanteio citatus, ρατηρά τε ὀστραxoυν ἁνελομενη μέλιτο ἐπέχει ἡ βόθρου' α αυθι ἐξ ετέρου γάλαxτos, αε ινον, τρίτου πεσπενδεν. Apuleius et III. p. l37. Tunc decantatis spirantibusfbris luat vario latice nunc rore fontano, nunc lacte vaccino, nunc melἱ montanormat et mulsa. Cum his conseras Virgil. n. III. 66.
225쪽
Ibid. Ιητηρ. Mater vini dicitur uis in Eurip. Alcest. 757. LIίνει μελαίνης μητρῖ ευζωρον μέθυ. Achill Tat. I. P. 67. οινων 'hτηρ. Plaut. Amphitr. I. i. 274. quae contulit Abi esch. Astydarnas . Athen. I. p. 40. B. Οἰνομητο ἄμπελον. Sic querous Vocatur glandiun mater: Zona in Anthol. I. xx. 7. Ω νγ των βαλάνων τὰν ματέρα φείδεο κόπτειν. 621. Γανος. Quicquid retulan gignis. Vid. supra ad 489. Antipater in Anal. II. p. 26. σπεῖσον εμ σποδεῆ, σπεῖσον γάνOS. Macedonius ibid. III. p. I 20 coacte lixit oυθατο εὐβοτρυων ξανθον
αμελξε γάνos Sic Virgil. n. I. 640. Munera laetitiamque Des. 623. Ξανθός. Flanus Schol. ξανθω δέ, διὰ τὸ οπισθεν μέρos
των ὐ λων os πρασινίζον ἐμφαίνεσθαι. a palearem. Stanteius conser Pindari χρυσέας ἐλαίας, et Virgil. En V. 304. ava luva. Aliter Sophocl. ind. Ol. 70l. γλαυκα ελαias. 624. 1λεκτος Textus ἄνθη πλexrsi, corona foribuS. Eurip. Hippol. 73. πλexτον στέφανον. Cum metaphora γαία τέxνα contulit Stanteius vecta Chaeremonis p. then. XIII p. 608. D. νθηρούτέxνα 'Hρος πέριξ στρωσαντες. et rursus, λειμῶνos τέκνα. Similitersere Incerius in Anal. III p. 27 l. γη θυγάτηρ, ράφανos. Vid ad Theb. 35 l. 627. 1 αποτος. A terra absorptus. Hujusmodi composita ann Dorice esieruntur, γαπόνοs γατόμ0s, γαμύρος, γάπεδον, ἀφυτοδε
P. 340, 7. 'Eνεροε, ο νε οἱ απὸ του εν ερ xeiσθat, ὁ ἐστιν ν Ηγν. Seu potius quia manium receptaculum in centro teres situm credebatur. Ab eodem sonte venit νερθεν, contractvim ab ἐνέροθεν,
unde νέρθεν νέρτmos et cetera ejusdem familiae. Apollonius deind-
226쪽
647. ' Μεγαυχης. Illustris ident sere quod μεγάλαυχos 539.
227쪽
659. Θεομηστωρ. Par Dus consiliarius. Ex Homerico θεόφιν μηστωρ τάλαντος, Iliad. H. 366, e. Θεομηστωρ quidam Samiorum tyrannus mentoratur Herodot VIII 85. Inscriptio p. Spon. Μisc. Erud Ant. p. 368. Σῶμα μεν cε κόνις εὐθει θεομη- στορos ἁνδρός. 663. Βαλην Reae Schol. βαλην ὁ βασιλευ λέγεται. υφo-ρίων δέ φησι Θουρίων εἶναι την διάλεxτον. θεν καὶ Βαληναων ρος PseudO-Plutarch de lunain. p. 55. o εστι βασιλεcόν. quae hi et Eustath ad Iliad. . p. 38 l. et ad Od. T. p. 1854. Sext. Inpir. adv. Mathem. I. 3l3. ι παρὰ oc boxλei ποιμένες, 'Iὼ βαλλην λέγοντes, ἰὼ βασιλε λέγουσι, Φρυγιστό. Vocem Phoeniciana esse aiunt Salinasius Bocliartus, et panhemius ad Callina. p. 56. 664. H ορυμβον. Aper. καθόλου πάντα τα μετέωρci xa ειευψos ἁνατείνοντα κορύμβου λέγουσιν Hesych. Pleriantique de navium aplustribus usurpatur. Vid supra l7. Formabatur u Ορυς, quod ab antiqua voce d caput, unde κόρσq, ρυ γῆ, ὁρταφos, et per metathesin ρότα os . Haec vero Eolica erat Orina pro ἄρ unde xάρα. Notum est Eolenses o pro α Scripsisse. Sic etiam Ορ α
pii αρδία Paphii teste Hesychio. 665. Κροκοβαπτος Croco tinctus idem quod ροκοβαφὴς in Αgain. li 29. In ejusdem sabulae v. 240. κρόκου βάφα significare videtur velum croco tinctunὶ Catullus LIX. 8 laetus huc, Huc veni, niveo gerens Luteum pede soccum Seneca Hippolyto, Craira distineto
228쪽
religavi auro Luteo plantas cohibente socco. Virgil. cl. VII. 3 l. levi de narratore tota Punieeo stabis auras evincta cothurno. d. ζυμαρις Calceamenti genus. εἶ δos ποδηματος. eSyela. Vid notas Persariam cothurnos splendidos ap. Clem Alexandrinum memorari notavit Stanteius.
667. πιπα. iura Insulae genus ad cuspidem perductae.
229쪽
τὸν Κίταριν Filii autem, ni salior xέταρι diadema circa tiarum ligatum Xenoph. Cyrop. VIII. 3. 3. προυφαίνετο ὁ Κυρο εφ' αρματος, ὀρθui εχων την τιάραν εἶχε δε ci διάδημα περὶ τῆ τιάρρ. Et Diodorus quidem xίδαριν diserte vocat διάδημα Ιερσεxόν, XVII. Sed vide interpp. ad Hesych in voce. Vid. Lilician Deor. Onc. III. p. 533 Multa de tiara congessit Gaiaher. A. M. P. c. 24. 668. Φαλαρον. Frontale. στραγάλισxos λεπὶ τη περιαεφαλαίας Hesych. A φάλos crista Homer Iliad. Π l05. βάλλετο δ'
230쪽
Est scaλμός paxilliis, ad quem alligatur reinus. Quare asta mente, ut multa, schylus ei sis νῆες τρίσcαλμοι pii trirentibus dixit, quum τρίσκαλμos os tantum dici possit, quae trinis remis agitatur. ' Non recordatus est vir magnus eandem Oblectionem in τρέἡρη et trireniis cadere Ephippus Athenaei VIII. p. 347. B. memorat xέλητα πεν-
686. A. ναυς Quia non amplius navis est oxymOron. 689. αρασσω. Indido. quae vox proprie de numinis incusis dicebatur; unde conigendus est Athenaeus I p. 9. D. Matreas quidam quaestiones ludicras conscripsit ad imitationem Problematum Aristotelis, Δια τί ὁ λιος δίνει μέν, κολυμβῆ δ' υ. Δια τέ οἱ
σπόγγοι συμπίνουσι μεν, συγκωθωνίζουσι δ' ου και τα τετράδραχ3ιαxαταλλάττεται μέν, οργίζεται δ' υ. Legendlim Cen Seo, τα τετρύ-
δραχμα APATTETAI μέν, οργίζεται δ' υ. IdeSych. εχαραγμένος. ργισμένos. X He dot VII. l. μεγάλωs εχαραγμένος ois Ἀθηναίοις. s. urip. Med. i58. Pollux IX. 75. de faciebus in tetradractimis repraeSentatiS, cis ὁρcis, Is ἔνεcεχάραcro Ἀθηνάς πρόσωπον Unde nummi Signum χαραxτὴρ dicitur Eurip. Electr. 559. et hinc ad litinianum vultum, et postea ad mentis indolem transiit.