Persai. Persae, ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carolus Jacobus Blomfield

241쪽

aEschyluna tantum honoris Peloponnesiacis tribuisse sorsan aliquis Suspicetur hos versus in secunda hujus sabulae repraesentatione additos fuisse, in Syracusanoriim gratiam. 823. Θις Cuniuius Ptolem Ascalon. q. ld. xταὶ μεν εἰσιν

Sedrais p prie rei os est. Odyss. M. 45. πολυ δ'Ἀμφ' ὀστεόφιν θὶς Ἀνδρων πυθομένων, quae imitatus est Thena istius r. III vers. n. ημνοι δε αυτ xa φάραγγε περεῖχον, και θῖνες ὀστέων ανθρωπίνων

σεσωρεύμενοι.

Ibid. φ ριτοσπορος Oνη. Tertiun posterorun genuS. Simile fere compositum θηλίσπορos mineth. 880. iocum sic vertit Grotius. Aggesta cutimulis Ossa sine vocis sono, Doc inentum adicillos tertio sobollis ferent, Caveant sibi placere mortales niviis, in postremis minus accurate. Vide de sententia disserentem alchen aerium Adnot. Crit in Lioca quaedam N. F. p. 328. 825. περφευ Supra roduni Phiγniela. Apparat Sophist. p. 5 l. Μηδεν πέρφευ Κρατῖνος επὶ αντί του μηδεν ἄγαν et P. 69.

εcπληξεω τίθεταε. Sic autem Significabit supra interjectionen vel claniationem, et proprie dici poterit de calamitate quavis μείζονι ij ατὰ δά υα, ut ait ThucydideS, quo tamen Sensi non reperitur. Noster Agani. 385. φλεόντων δωμάτων ὁπέρφευ Eurip. Phoeniss. 559. τί την τυραννίδ αδιxίαν ευδαίμονα, εμας πέρφευ , Quum Sta Phrynichi intei pretati valde coacta sit, pene adducor ut cIedam hanc vocem antiquitus scriptaria suiSSe περφs, at a hectivo περφυης. Hesych. περ υβ. περ φύσιν μέγαν Aristoph. Nub. 76. Μίαν εὐρον ἁτραπον δαιμονίως περφυE. Acharn. Id 2. a δητα φιλαθήναιος η υπερφυῶς Vulgatam Scripturaim tuetur alchenueritis ad Phoenissamina locum.

242쪽

196 GLOSSALLIUM

θέρος Bacch. l3ld ἐξημησα άλλιστον θέρos id noti ad Theli. 597. 828. πιτίμιον. erees. Semper apiti tragicos in plurali

243쪽

inasius ad Tertuli de Pall. p. l.

843. νεχομαι. Sustineo. Notent ii ne conatructionena cum participio Eurip. Med. 38. αρei γὰρ φρὴν ου δ' νέξεται

244쪽

198 GLOSSA IRIUM

o θεοι xαὶ θαυμαζόμε ι π ἁνθρώπων. Herodot VIII. 236. χρεώμενοι-χαίρουσι. De ἁναίνομαι cum participio id ad Agana. 566.850 Ea σερχομαι. Intro Vectum de metu, dolore, ira, et similibus solenne Plato Rep. I. p. 372. ed Basil. 2. εἰσέρχεται δεος xαὶ φροντίs Herodot. III. q. αυτω Καμβυσηὶ ἐσελθεiν ἶxτόν τινα. VI l25. ἰδόντα δὲ τον Κροῖσον γελω εσηλθε. fiucyd. VI. l. μύλλον αυτοῖς σήει τα δεινά. f. alchenaei . ad Phoeniss. p. 395. 85 l. Δακνω. Mordeo Metapla oram plene illustra Galalcei'. ad M. Antonin XI. I 8 p. 403. 858. Ιολισσονομος. In urbe degens idem tiOd αστυ- νόμος Agam. 83. 859. Eπικυρω. Sorte obti. reo. Compositum rariSsimum. Perimesin Homeriis Iliad. . 23. Ωσr λέων χάρη μεγάλω επὶ σώματι

864. Ιρῶτα μεν Prini uin qui leni. Miniis recte brescit. priniistinius, Paod SSet τα πρῶτα, cum Ieticulo. Vid Brunck ad Aristoph. Rein. 42 l. qui comparat Prometia. 456. o πρῶτα μεν λέποντε εβλεπον μάτην Sic Eurip. Med. I 25. τῶν γαρ μετρίων, πρῶταμεν εἰπεῖν Ουνομα cxj et πρώτιστα μέν in P metheo Soluto. 866. ΓΙ υργινος. Ad turrim pertinens. clauigius explicat, tin ilia instulit quiuus urbes, nὶuri et turribus nivnuae reguntur. Quod Verum esse potest i alia tamen minime satisfacit. 873. στια. Focus Metaphorice, donitus Grammaticus Sanin German. ap. Belcher Anecd Graec. I. p. 469. 'Aφ' στίας. πὸ moἰkicis Sic etiam Suidas Vid. Casauhion in Strab0n. p. 8. B.

245쪽

874. Στρυμονιον πελαγος. Maris AEggi pars septentrionalrs, prope Strynionis ostia. 875. χελωiδες. Urbes maritimae,' inquit Schulgius, quia, ut recte monet Scholiastes, Omne δωρ Ἀχελωον appellatur. V quae interpretatio, quum si coacti8Sima, vix cuiquam, ut opinori placebit. Verum quidem est, Ἀχελωos generaliter apud antiquos positum fuisse pro δωρ. vid. F. Ursin. ad Virgil. Georg. I. . sed non nisi pii aqua iuviali Artemidor. H. XXXVIII. Ἀχελῶο δε τὸ αυτοτοι ποταμοῖς ac ΠΑΝΙ Ι ΠΟΤΙΜΩ ΥΔATI σημαίνει. Nescio quid de hoc .mschyli loco Statuani Mox verte alacentes sedibus ThraciesS. 876. Eπαυλον. Stabulunt. Vid. noti Apollon Rhod. I. 800. Θρηixίων πέρθεσco ἐπαύλεις ubi Schol. τὰ μάνδρας η καταχρηστι

877. Λιμνη. Mare. η θάλασσα. Hesych. Ii vide interpp.

λίμνα εxτοθεν Heathius et chiligiti interpretantur ' procul a rari. quibus minime accedo. Intelligo potius, eaetra rarare gum, Scilicet, quae in continente, et circa Hellespontiani, tenaque tipontida et Bosporiina, regi parebant.

246쪽

20O GLOSSARIUM

vix quisquam est hodie qui cre dat Scholiasta Venetus intelligit eam Hellesponti partem uti πλατίτερος esse incipit. Sed veram epithetitationem reddidit inoo litis nostras in Troadis Descriptione p. 320. ubi observavit Homeriina et Herodotum de Hellesponto, quasi de uvio, locuto esse Xerxes apud Herodot. VII. 35. Hellespontum

et γάρροον, Paod de nullo mari dixit. Quod aliter obiecit censor quidani semidoctus in Censura Εdinensi Oin XXI. p. l36. Helles pontum etiam δεπείρονα apud Homerum audire, id nullius est ponderis, siquidem istud epitheton ad longitu sinem freti, non ad latitudine nisuectat. Cum IUOOdi auten consentiunt judices idonei, Chan dierus incitin Asiat. p. 0. et Liarcheriis ad Herodot T. V. p. 297. 88 l. υχιος. In recessu surus, vel Sinuosus. xόλπον Iροπον fiδυ vocat Apollonius Rhod. I. 983. In antiquissimis temporibus vicientur Propontis et Bosporia Thracicus sub Hellesponti nomine in diris suisse. 882. Στομωμα. Introui s. Fauces. Intellige Bosporiina Thra

883. Ιρων Promontoriunt. Vid. Supra 36. Innuit peninsulam Ionicana, Chio Oppositana.

247쪽

887. Συναπτω. Contigutis suin Pleruntque significat colligo vel consero. Ean lena tamen vim tantiet apud Hem totum, συνάπτει τω reciω. et Saeptu npild Sil abonem, . g. p. 237. C. p. 250. D. Sic προσάψε Sophocl. Gid. . 663. do et ca ες cit. προσάψει ois πύλαι τὰ προς σφων Paullo aliter tirip. Phoen. i5. xcit τάφρου

fortunae converSio. 907. τεκμαρτος. Conjectura non asseqetuendius. Adeo inὶ-yrobabilis, ut nenio erum in antecessitu auguratus esset. Schulgius eminterpretatur, infortuniun adeo magnu Di, Ut, tale tuantuntque Sit, evittare non possis. ligant lectores. exμαίρομcit proprie dicitur de rebus futuris.

248쪽

202 GLOSSARIUM

909. ι παθω. Quid nitiiset ' Quid agari. In hujusmodi

interrogationilaus oristi subjunctivus vicem futuri indicativo haud raro supplet. HemdOl. IV. II 8. τί γαρ πάθωμεν, μη βουλομενωνυμεων τιμωρέειν ; Sophocl. Trachin. 974. ἱ πάθω τί δὲ μησομαι io μοι. Eurip. Hecub. 6l8. PhoeniSS. 909. Suppl. 259. τι γαρ πίθω; de qua formula vid. alchenaei'. ad Phoeniss. 902. Aristoph. Pliit. 603. τί πάθω τλημω i Noster Thel . t 060. τί πάθω τί δὲ δρῶ ri δὲ μησωμαι Theocrit. III. 24. μοι εγώ, τί πάθω In Suppl. 774. latur utitur, τέ πεισόμεσθα ποῖ φυγωμεν; OriSto Eurip. Helen. 8l7. σιγε παράσχω δη ἐμα δησαι χέρας; 268. τί σοι παράσχωδητα τω τεθνηκότι ibid. l090. προ τάφω τω δ' ησυχοι αθώμεθα ;G. Nostri Choeph. l. Aristoph. Pliat. 222. Hermann ad Aristoph. Nub. 88.

9l6. 1Ιερσονομος τιμη. Honor qui Persis ab ias habeturpet eorum legibus utuntur, ut Supra 59l. Ιερσονομοὐνται Persarunι

d. ' Φυστις. Mixtura Sed vide notas. 927. Ἐπὶ γονυ κεκλιμαι. In genua cado. Phrynich. Ap-

249쪽

μέδοντο πολιν τοὐτεστι το Αργος. Insigne si agmentum, ex Scholiasta, ut videtur, in Homerum desumtum Herodoti locus est VI. 27. μετα δε αυτα η ναυμαχίη πολαβούσα Ην πόλιν ε γόνυ βαλε.Firmus Epist. XVI. ap. Murator Anecd Graec. T. V. p. 296. γevias τV σαυro πόλιν πρὸς γόνυ αμφθεῖσαν, ibi bonus Episcopus diversas videatur confudisse formulas, ε γόνυ εκλίμενον et γόνυ κάμπτειν. Interdum autem simpliciter dicebantur exλιμέναι ille ab hoste Vastatae Hermesianax ap. Athen XIII. p. 598. C. φοίτα ὁ Ἀλλοτεμεν πράλιπὼν Σάμον, ἄλλοτε δ' υτην Οἰνηρὸν δουρει exλεμέν νπατρίδα.

933. M αριανδυνος Nomen populi Asiam incolentis Scylax

250쪽

204 GLOSSARIUM

dit Josephus caliger, Μαριανδυνῶν μέμνησο θρηνητηρίων. s. Schol. Apollon Rhod. II. l40. 725. De lamentationis origine in alia omnia abit Nympliis in primo de Heraclea lilbro ap. Athen. XIV. p. 6l9. F.

qui tradit Mariandynos i ligulari cantilena Bornaum quendam invocare. Photius Μαριανδυνόν θρηνητικόν Ουrως ΑἰσχυλOS.

Ibid. ριδακρυς Lacrymosius. Proprie, ad lacry'mandunι pronus. Notum est proverbium αγαθοὶ δ' ὰρ δά-υε ἄνδρες. Zenob. I. 4. 942. παυραω. cujus vetustior Orina erat ἁπαίρω. Fruor. Fructun reporto. Pessinae interpretes, eripuit forem Doeentutis. Liocum Sic verteriS, Mys noster navibus instrifctus i. e. classis altis victoriarn cedens, naia perpessus est ab Ionibus. Simillimus est usus vecti δε παυρω ap. Hesiod. p. 238. πολλάς καὶ ξυμπάσα πόλι xaxosi δενδρος ἁπηυρα, uti rectissime edidit Gaissordius in egregio illo Poeta

rum minorum Corpore.

라틴어 텍스트