장음표시 사용
81쪽
αυτ τῆ τῶν 'Oλυμπίων νίκη, ως καὶ αυτ προσούση των Hων τεσσάρων. IM.ως. ' δὲ χρυσος διαπρέπει του μεγάλως δυναμένου πλούτου, τε το αἰδόμενον υρ εν νυκτι, γουν ὁ πυρσός ἀπο κοινου o διαπρεπει Vet. πριστον μεν δωρ 'Eπειδ τεσσαρές εἰσιν αγωνες, ολύμπια, Νέμεα, υσθμια καὶ Πύθια, οἱ μεν τρεῖς ἐν Πελοποννησο, ὁ δ των Πυθίων ἐν ελφοῖς γινομεν- ων τὰ μιν 'Oλύμπια καὶ Νέμεα ει ὰσία, εἰς Ποσειδωνα δε τα ' δμια, τὰ ὁ Πύθια εἰς
MnδH-να ἐτελεiro, εστ δε καὶ τέσσαρα στοιχεῖα τὰ τ πῶν συνιστωντα, Πυρ, ηρ, υδωρ, νη ἐπεὶ ταυτα οὐτιυς εχει, βουλόμενος το πιλυμπιακον αγῶνα κρείττω των τριῶν ἀποδεῆξαι καὶ δέον ουτως ειπεῖH ως περ το δωρ κρεῖττον των ἄλλων στοιχείωπι επὶ δε δ τῶν συγκρίσει ταύτη τέραν ποιεi θωπι ὁ Ἀρυσος διαπρέπει καὶ διαλάμπει ἐξόχως καὶ περτάτως του μεγάνορος καὶ του του ανδρας μεγιστους κατά τε νουν καὶ ψυχην ποιούνro νομίζεσδαι πλούτου, ἡ του μεγαλαυχους τούτους ποιουντος. πλουτον δε ενταυθα καλεῖ την των κτημάτων καὶ θρεμμάτων κα των χλων περιουσίαν. θέλων δε δεῖξαι, πῶς περέχει ὁ χρυσος του πλούτου, φησίν ' τε, καὶ καθὰ πυρ αἰθόμενον κα καιόμενον καὶ λάμπον εν νυκτί. αριστον δέ στι το δωρ των αλλων στοιχείων - τω φασὶ γαρ οἱ φυσικοι αἴτιον το δωρ της των τριῶν ουσίας εἶναι, καὶ τ με λεπτομερέστερον αὐτο αέρα γίνεσδαι, το δε προχύrερον εις αυτ καδιστάμενον γην, ἀπο- λεπτυνόμενον δε τον διάπυρον ιδέρα, τοι το πνρ. ' χριστον μεν δωρ τῶν ἄλλων δηλονότι στοιχείων καὶ - τὰ μεν περ θετικὰ επὶ τὰ ομογενη ἀεὶ την πέρδεσιν σει, καὶ χωρὶς κείτων πολλάκις λέγεται καὶ χει ταυτα συνυπακουόμενα, ως ἐνταυ- δα το αριστον τὰ δε συγκριτικὰ χωρις ἐκείνων, προς- την συγκρισιν χει, λδύναται λέγεσθαι, εἰ μη ἐπὶ δεου λαμβάνοιτο, ως το κρεῖττον παρὰ τῆ δεία γραφῆ Rec. 3. ' ου τε διαπρέπει το διαπρέπει λέγεται μεταβατικῶς μεσιτευουσης ἀεὶ προδέσεως. οἷον διαπρέπει τόδε ἐπὶ τοιςδε, γουν διὰ πάντων τούτων πρέπει, τουτέστι παραβαλλόμενον προς πάντα ταυτα ποκρύπτει αυτὰ, καὶ ευπρεπε αυτ μόνον δοκε εν αὐτοις εἶναι ἐπὶ πολλὰ δε αε η δυνάμει η ἐνεργεία ποιεῖται ταύτην την αυτου μετάβασιν, καὶ οὐδέποτε φ εν. περδετικο γαρ τρόπον τινὰ δύναμιν εχει δυνάμει δε εἴρηται διὰ τὰ περιληπτικὰ τῶν νομάτων, οἷον το χορος το δημος το πλουτος ταυταγαρ ενικὰ δντα ri φωνῆ πληθυντικὰ τ δυνάμει εἰσί. λέγεται δε και μόνον κατ' ἐξαίρετον, καθὰ καὶ τὰ περθετικὰ νίοτε, ς ενταυδαρ ἰδόμενον υ διαπρέπει νυκτί. ου γὰρ προς την νύκτα παραβαλλόμενον ευπρεπές ἐστι τουτο γὰρ ἀσύνετον λθειμ αλλ' εν νυκτὶ καιόμενον διαλάμπει, προς τα αλλα δηλονότι παρατιδέμενον α λαμπρότητα ἴχει. Or λαμβάνοντες εἰς το πλουτου ἔξωθεν το ἐπὶ καὶ το ξπα ἀντὶ του λίαν λέγοντες, αμαθεῖς ἔστι δε η τοιαύτη γενικη προς το ξνα, ο δε ξοχα ἀντὶ του ἐπα
κεινα. ως περ υν πέκεινα πάντων φαμεν, Ῥύτω και εξοχα πάντων. Hec.
4. Μεγάνορος ξοχα πλούτου μεγάroρα εἶπε τον πλοῖτον, ως με ενιοι, διὰ το κατασκευάζειν του κεκτημένους αὐτον αὐχητικους καὶ περόπτας, καὶ or αυτος ανεται μεγαλυνωρ διὰ το πολλὰ δύνασθαι κατεργάζεσθαι νευρα γὰρ πολέμου ὁ χρυσός. Ἀλλως. μεγάνορος, φοι του αυξάνοντος τὰς τύπας τῶν ανθρώπων, και ποιουντος eynius δε uncis inclusit Sed δε inservis apodosi indicandae.
82쪽
μείζονα φρονεῖν των καθηκόντων η τι αυτος μεγάνωρ ἐστὶ διὰ το πολλὰ δυνασθαι κατεργάσασθαι. νευρα γαρ πολέμου χρυσός. et 5. E δ αεθλαδ αθλα νυν ψηκε τα αγωνίσματα. λεγον δε οἴνω καὶ τα πα-δλα. ομηρος 'μπηας, α δ αεθλα δεδεγμενα κεῖτ' εν ἀγῶνι η ε θλα τα Θωνίσματα, περιτραστικως τους αγῶνας προ εαυτον δε εκφέρων εἶπεH ω φίλον το ρ, εἰ ὁ καταλέγειν αδλα βούλει, νόμιζε ως εν απτροις ἡλιον φαεινότερον ουτως εν ἄθλοις τον λυμπιακον αγῶνα πρωτευειν. Vet.
E δ αεθλα νῶθλον καὶ βραβεων το αυτὸ ως λημμα καὶ δῶρον λέγεται δε ου- τω το διδόμενον γέρας τρο νικησαν τι ἀθλητῆ ἀπο με των διδό33ων αυτ βραβευτῶν βραβεῖον, is δὲ των θλούντων αδλον Ἀνταυθα δε αθλα λέγει τους αγῶνας. I eo. Γαρυεν J φωνεῖν, καταλέγειν, διακρίνειν, μνεῖν Λωρικῶς δε το γαρύεν του ἐκλείψαντος. Iάλλως γαρύεν το γαρύειν λέγει, καὶ στιν ἀποβολη του , περ dos Λωρμων τ δε γηρυς ον ἐπὶ νης φωνῆς εἴρηται, πίσκομεν καὶ παρ' ' ηρ Ου γαρ πάντων ε Uo θρόος ουδ' - γηρυς. δος δέ εστι Πινδάρο, μη οἷς προοιμιάζεται συγκριτικοῖς, τούτοις τα συγκρινόμενα ευ-δεως πάγειν, αλλὰ μεταξύ τινα εἰκόνα ἀποδεικτικην της βελτιότητος x παρεντιθέναι, καὶ ουτω την σύγκρισιν επιφερειν. ποιεῖ ὁ τουτο θερμός τις ων καὶ πολυνους περὶ τανοηματα. Vet. 6. 'Fπιθυμεῖς, ω φίλη πη. G. . . . B. θαλπνότερον Doερμότερον, φανερώτερον, φαεινότερον. τν γαρ δέρμο καίειντο αψα καὶ φωτίζειν ποιῶ. Vet. 9. Ἐν ἁμερον Pε si καὶ κ του καιρο τ αγαν λαμπρὸν του λίου δείκνυσιν ς
προς σύγκρισιν των ωλων-στρων, τινα κατὰ τουτον - καερον ξασθενεῖ φαίνεσθαι.
διο καὶ ρμοδίως ἄστρον ἐπηγαγεν. ρημον εἶπε τον αἰθερα δια τ αγαν πυρῶδες, καὶ το μη πλησιαζειν αὐτο ζῶον ἐν τ* ἀσφαλεῖ. Ἀτι τ ερι μόριον λέγουσιν ἀντὶ του μεγάλως, ς' ηρος 'φιαύχενας Ἀπους τ δε σαφἐς Ουτως χει εἰ δε, ω προςφιλεστάτη φυχη, αγῶνας φωνεῖν καὶ διακρίνειν μέλλεις καὶ διακηρύσσειν, μηκέτι του λίου σκόπει τερον στρον μητε δερμότερον μητε ζαμπρότερον δια της ἐρημου αἰθερος φερόμενον εν μέρα ' μηδε που λυμπιακο αγῶνος τερον βελτίονα Vet. Εἰκότως εἶπε το ἐν μέρα ἡλίου γαρ ἐν μέρος λάμποντος ουδὸν των στρων ὁραται Rec. Ἀστρον κακῶς εἶπεν ἄστρον. δε γαρ εἰπειν ἄστερα τὰ γαρ ε πολλῶν συγκείμενα στέρων ζώδια ἄστρα λέγεται, ὁ δε λιος στηρ. τ δε ολον ειπεῖν ' ςπερ ἐν ἄστροις λιον λοις δαλπνότερον ούτως ἐν ἀγῶσι προκρίναις πιλυμπίαν. Vet..
YSi Goti et fere rat. Vulgo αυτροπωνωρ. Deim e scrripti κοπεργάσασθαι, ut etiam impriori scholio rat et Goti a Postrema addissi a rati 3 Iliad. , a 3. Iliad δ, 437. β Sic rat A. Vulgo βελτι-εως. Infinitivos in seqq. praebent libri si Addadi ex Vrat. A.
deinde A P. καὶ ex urat. D. et ou. et ἄστρον p. ἄστρα ex Vrat. A. inctiaenaque o anto πλησ.
83쪽
Φαειναν αστρον, ἀντι του καστέρα διαφέρει αστρον καὶ ἀστηρ ἀστὴ ναρ ὁ μονομερος αστρον δε το ἐκ πολλῶν τέρων συγκείμενον. Rec.
τη μη ἐχουσης νέφος ο γαρ συνίσταται εἰς θερμασίαν. φδια το μὴ φαίνεσθαι οἰκούμενον. η ς προ ημα ἐρημης, δια το σύχιον καὶ ερημον Vet. ν αἰθέρα ἐνταυθα δηλυκως εἶπε ποιητικν θει ἔρημα δε δι' αωψo οἱ is
φασι του πανίου πυρος, περ υ πλησιάζει τι τῶν παρόντων δια το αὐτο δαπανητικόν - δι καὶ ρημός ἐστιν. ἐγὼ δέ φημι τον ψα ος εἰ καὶ πέτονται ἐν αὐτο ζωα, ἀλλὰ δια το morκειν ενταυθα ρημός ἐστιν ἄλλως τε καὶ τί της ἐκείνων ἀζηίας --νοιτ' ἄν χεῖρον, ἐπεὶ τ μἐν πυρ ἄνω ν μῖν οὐχ ὁραται, μεῖς δε δια του ἐν με- ταξυ γης πανου καὶ ἀέρος διαφανους οντος ἡλιον καὶ σελην. καὶ αστρα καταλαμβάνομεν. τι δε καὶ το αἰδη ἀντὶ του ἄu ευρηται, μαρτυρει καὶ χριστοφάνης λέγων περὶ τῶν νεφελῶν ὁτως - μέτερον πατέρ' ιδέρα βιοθρέμμονα πάντων. ἐν γα τεαέρι καὶ οὐκ ἐν το πυρὶ αἱ νεφέλαι συνίστανται, καὶ ουτος πῶσι φυτοῖς καὶ ζωοις δ ην παρέχει Ἐρήμας δι' αἰθέρος θ παρὰ τοῖς πωσιν ουτω θηλυκως προφέρεται ρ ως κίων καὶ η Μαραθών. o πάντα δε τὰ τοιαυτα ' νικά ἐστιν ἐπεὶ καὶ οἱ Ἱστικοὶ πο - των νομάτων ἀρσενικὰ οντα θηλυκως ἐκφέρουσιν Rec.
σι, καὶ π πάντων τούτων κατασκευάζεται ἀμφιβάλλεται δε ητοι κοσμεῖται η περιγράφεται καὶ περιλαμβάνεται, -περ καὶ ' ηρος ' Toρνώσαντο δε σημα. 3 ο- λως οἷον εἰπειν γράφεται, περιβάλλεται. ἔνιοι δὲ προβά/αται, κοσμεῖται ὁ μνος. μεταφορὰ ἀπὸ τῶν στεφάνων. δεν, ἀπὸ της πιλυμπίας. πολύφατος δε, ὁ πολύφημος ὁ πο πολλων φημιζόμενος καὶ λεγόμενος, πολυθρύλλητος. M. 16. Κρονοου παῖδα δ ἔστι μεν την ἔστων δέξασθαι μονου, καθότι πρόκειται βέλτιον δε υτ δέξασθαι εἰς την τοὐπέρωνος ἐλθόντας ἐσσίαν, τον του Κρόνου παῖδα τὸν Λία μνῶν. πιθανώτερα γαρ τῆς νίκης 'Oλυμπιακης-ύσης οὐ λύμπιον Λία παρὰ το 'Oλυμπιονίκη -υμνεῖσθαι του ἐς ἀφνεῶν εἶπεν, τι το ἱπποτροφεῖν πλουσίων τ δε ἱκομένους αντι του παραγενόμενοι λέγει ' τῆ ναρ αἰτιατικῆ αντι ορ-
84쪽
προ νιλ τράπεζαν παίζομειε. καλως καὶ μετα την - ίαν εἶπεν. οὐ γαρ ἡ σπουδαίου νευ του ευωχεῖσδαι κιθαρίζειν. αμφίβολον ουν, πότερον ἀγλααεται μουσικῶς - ἐν ἀώτο μουσικὰ συζητῶν παρα του δείπνιν η π. λύρα περιεφέρετο τοι δειπνοῖσιν, ως ἀπαρχομένων παιδι μουσικης του εἰς Πρω- μνου. Vet. οἷα παίζομεν ἀντὶ του κατ' κεῖν το μερος, ὁ παίζομεW μοιωματικον ἀναφορικον ἀντὶ αναφορικου δεικτικου τουτ δε καὶ παρὰ τοῖς κοινοῖς ἐστιν ἐν χρη- σει τουωρίαν οἱ μέν φασιν ἱστορικως δια τουτο τε πρωτοι ι ἐν Παρνασο -- ριεις λύραν πηξαντα οἱ δε μυ, νικῶς τι πρωτος Ἐρμης ταύτ- πηξας Ἀπόλλωνι δῶρονεδωκεν ους αυτος εάσας χωρίαν νόει την Aώριον μέλος δουσαν Dis 4 Πρωνος επιυκίου, εἰτι ὁ ἐπινίκιος ωριστὶ συνετέτακτο. εω δε ἁρμονίαι τρεῖς Λώριος, Φρύγιος, υδιος ἀναλάμβανε, ω φυχη, την Θωρίαν φόρμιγγα, και μνει τον Φερένικον Ἀπον Πρωνος καὶ την Πίσαν, εἰ ἄρα σοι ἡ τούτου χάρις τον νουν ε ρανε Πίσα χωρα και Ἀλφειος ποταμος πλησίον Ἱδελιδος ἐν Πελοποννησο εισί. λέγουσι δέ τινες την Πίσαν καὶ την Ἀχιν πάνυ πλησίον εἶναι, περ υκ εστιν ἀλυθέ ' πεντηκοντα ' γὰρ
στάδια ἀλλήλων διέχουσι Πίσα δε ἐκλυθη - Πίσης της πατρος Ἐνδυμίωνος ἐλί- τετο δε ὁ τόπος του ἀγῶνος καὶ Πίσα καὶ κρόνιος λόφος το δε ατο παρ' Ἀλσεο, καταχρηστικως εἶπεν. οὐ γάρ ἐσrιν ἐν του του ἀγωνος τόπου οντος ὁ ποταμος, ἀλλὰ πόρρω Rec.
g6. Λωρίαν αππι φόρμιγγα J παρ' -ον οι υπὸ o Παρνασον οἶκουντες -- ριεῖς πρωτοι λέγονται οργανον σκευακέναι. ι δε παρὰ το δῶρον ἀκούουσιν, τι δητην λύραν Ἐρμης ἀντὶ της των βοων κλοπης Ἀπόλλωνι παρέσχεν οι δε δτι ωρικῆ ἀρ- μονίον ηρμοσται του Πινδάρου η λυρα ἄρμονίαι δε πλείονες, ώριος, Φρύγιος, ωιος.
το δὲ ἀπωδύναται μῖν ἀκούεσθαι καὶ προ τ πασσάλου, ιν ιν ἀπο πασσάλου δυναται δε καὶ προς το λάμβανε, ν' - απολάμβανε ἐκ τούτου o ἀκμαῖον )-στης εγκωμίου γραφης ποφαινόμενον ἄν εἴη Ἀλλως αλλα ωρίαν δ οτι Λωριστὶ συντέτακται ὁ ἐπινίκιος περὶ δε της Λωριστὶ ἁρμονίας ειρηται ἐν Παιῶσιν, τε Θώριον μελος σεμνότατόν ἐστι. ε πασσάλου δἰ δr επὶ πασσάλων κειντο αἱ κιδάραι καὶ Oμηρος
εν τινι τόπν του οἶκου ἀνάκεινται Vet.
ΩΒ. Πίσας τε το Πίσας τε συσταλτέον διὰ το ἀντίστροφον ούτω δε οἱ περὶ Πίνδαρον καὶ Σιμωνίδην περὶ δε της Πίσης, τι- τόπος εν Ηλιδι πο φηλων υδων περιεχόμενος, Πολέμων φησίν ἔνιοι δε ποσυπέουσι την Πίσαν καὶ την Ηλιν, Ου --δως δέ - διέστηκε γὰρ π ἀλληλων τα χωρία σταδίοις πεντηκοντα. ἀνόμασται δε Πίσα
TYSie eod. Sed huiusmodi minutias posthac iam non indicabo. Vulgo πεπομένων παιδι μου Q. Beerius Corrisit - r. ego μουσικης - e Gore qui ἀπερα του δια μουσικης
xo. I. v. a Vulgo ἔσαν, et paullo anae ἄντους. εynnas voluit oro et ασασαν. M asarn et Olympiam haud procul disseminatas fuisse constat, lippe sex fere lassiorum intervallor vide Praeter alios minus accurate definientes schol. vet. Olymp. XI, M. Iam vero Olympia ab Elida distabat lassiis trecentis auctore Strabone VIII, p. 44. agitia scholiastes ad h. l. fallitur cum ve
85쪽
απ της Πίσης της Ἐνδυμίωνος πατρός. Ἀναλάμβανε, ω Πινδαρε, την Λωρίαν
φόρμιγγα, καὶ μνει τὸν Φερένικον Ἀπον του ' δέρωνος, καὶ τροχίσαν, εἰ αρα σοι τούτων χάρις νον του ηὐφρανεν. Aλλως ε τιν - η Πίσα καὶ Φερένικος νικη- σας παρέσχε λόγων εὐπορίαν. M. 29. Φερενίκου oνομα του νικησαντος Ἀπου ὁ δ νους ' D σον - θυμε, που Ἀπου καὶ της Πίσης χάρις τον νουν πο γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν. χάρις δε η ἐπι- νίκη δονη. προντίδα δε λέγει του πινικίου την σκέψιν. Vet. - την μυτου πάλιν ση αποτείνει τον λόγον ἀλλὰ την τοῖς χωρίοις μεσιν
ἡρμόζουσαν δρωπα-- πασσάλου λάμβανε καὶ μη ἀργῶς αὐτ- α κεῖσθαι ἀλλὰ
λάμβανε καὶ κίνει προς τους ἐπαίνους, εἴ σοι κατά τι τον νουν ὐπὸ γλυκυτάταις ἐπOL. ησε φροντισιν, γουν - γλυκυτάτην φροντίδα, των ἐγκωμίων δηλονότι, φροντίζειν ἐποίησε, το ἐπαγωγὸν του αγῶνος του ἐν ν Πίση, καὶ της αρετης του Ἀπου του Φερενίκου τε αὐτος ὁ Φερένικος σύτο, γουν ἐσεύετο, ἔτρεχε, πλησίον του ' φειου ποτα- μου, γουν ἐν η υλυμπίεν, το μυτου σῶμα διδοῖς ἐν τοι δρόμοις μη δεόμενον κέ τρου τῆ νων δε νωσε, τουτέστι νικησα ἐποίησε, τον ἐαυτου δεσπότην Πρωνα, βασιλέα το τ ιππιαν χαίροντα διάδηλον δέ ἐστιν αυτου κλέος, που του Ἱέρωνος, παρὰ τ αποικίον του Πέλοπος του Aυδου, που - ποικισδεὶς ὁ Πέλοφ της αὐτουπατρίδος της υδίας κησε, τουτέστιον Πελsποννησιν, ' καλῶς ἐχούσ ενεκα γενναιότητος ἄνδρων c.
3a. τε παρ' Ἀλφειω ἐν 'πλιδι ο γαρ Ἀλφεος ἐν Ἀρκαδίεν τὰς πηγὰς ἔχει, καὶ π αυτῶν χόμενος περιρρει καὶ τη- Ηλιν. τὸ δὲ σύτο δέμας, - -- προς δρόμον Vet.
ἐπιστημης κα της περι- πραγμα ἐπιμελείας. νιοι δὲ ἀναγινωσκουσι παροξύνοντες την παραληγουσαν συλλαβην τῶν Συρακουσίων καὶ την ἐσχάτην του ιπποπάρμαν περισπῶσιν, is di τῶν Συρακουσίων ἱπππαρμῶν τον γα ' ΙΦωνα - Iναι Συρακούσιον - ἐνίκα κτίσαντα γαρ -- την κατάνην καὶ προυαγορεύσαντα -τναν ἄπ' αὐτης
Αἰτναῖον λέγουσιν αυνών εὐηθεις φησὶ Λίδυμος τοέτους τότε γαρ ὁ ἱέρων ην Συρακούσιος, καὶ ὐδ ην Αἰτναῖος, ως φησιν Ἀπολλόδωρος ο δὲ Ἀριστόνικος διοπίστως, - ναῖον οντα Συρακούσιον νομάζεσθαι. Vet. Hae inde a forat A. M auro δέμας agnoscit rat D. Iliad. M 337. M Sio
Vrat. A. Gou. Vulgo νοον, io recentionata est Haec exorat. . Eadem fero una cum
86쪽
37. οι αὐτω, ro τω Ἀπλῆ τυ Πρωνι δ καὶ βέλτιον Εὐάνορι ἐν τ' εὐάνορος ἀποικ- του Πέλοπος, τουτέστιν ἐν ' Πελοποννησορ. - εται και ἐποικί*, ταυτον δὲ δι' ἄμφοτέρων ἀποικίαν δὲ οὐχ ἡ αὐτος ἔστειλεν, ἀλλ' ἡ αὐτος ἐστείλατο. τινὸς δευάνορι, δοτικ. αντι γενικης, του ευάνορος ἐξ ἀνδρείας γαρ νικησας ἔσχε τὴν Εὐάνορι θ τῆ ευδαίμονας ἰργαζομέν τους ἄνδρας δια τὰς ἐν 'Oλυμπον νίκας, τῆ ἐχούση καλους ἄνδρας και ανδρείους. Reo. Αὐδου Πέλοπος Πίνδαρος το Πέλοπα υδόν φησιν εἶναι. ἔστρος δὲ Παφλαγόνα, υτεσίων Σαιον απ' Ωλένου πόλεως η κα υμηρος - μνημονεύει καὶ
' Ωλενον δε Πυληνην. λόγος τις τοῖς στορικοῖς ἐπι το μυθικώτερον πέπλασται, ως οἱ διο επὶ Ἐστίαν ἐκάλεσαν τον άνταλον εἰς ρανον, O εστ την εὐωχίαν παρασκευώ- σαντες. ἐπειδ ουν καὶ αὐτος ὁ ἁνταλος του του ἐράνου τρόπω ἀντειςφέρειν τοῖς θεοῖς ευωχίαν πόρησεν, ἀσεβους ἐπιχειρηματος πρόφασιν o ἄπορον σχε διακόφας γαρ - ΙΙέλοπα ἐγκαθηκε λεβητι καὶ φησας τοις θεοῖς παρέθηκε μόνην δε την Θημητραν των κρεων ἀγνοίον μεταλαβia λέγουσι, τινες δε την Θέτιδα γνωρίσαντα δε τον ista' μῆ προςτάξαι εγκαδεῶναι πάλιν λέβητι τὰ κρέα καὶ Ρη τον ἀδα ἀποδουναι. δε Βακχυλίδης τον Πέλοπα την 'μαν λέγει γιάσαι καθεῖσαν δια του λέβητος - του δευτέρου ἀκουστέοHJ ἀφ' ου καὶ γιης ἀνεδόθη. β Ἀλλως λέγεται της Μητρος ἀπογευσαμένης των του Πέλοπος μείων κρεῶν λεφάντινον 'μην μον προςαρμόσαιτο Πέλοπι τούτου φασὶ καὶ πόμνημα τους Πελοπίδας σέρειν λευκότητά τινα κατὰ τον--ν τ ἐπὶ του μου του Πέλοπος ο μεν λευκὰν δια τον ἐλέφαντα φασαν, οἱ δε λόγχην ἐπὶ τον βραχίονα, ο δε επὶ τον ἀριστερον βραχίονα Γοργόνα, οἱ δε πιτης ωμοπλάτης τρίαιναν μαρτυρουσαν αὐτου του Ποσειδῶνος ἔρωτι ' Vet. 38. Μεγασἐθενής J l. r. μεγαλοδύναμος Gl. . Ἀσχυρότατος. ου μεγασθεν ης Γουτινος, οὐ Πέλοπος δηλονότι, ερωτα σχεν ὁ Ποσειδῶν, ὁ με - λην ἔχων ἰσχυν, την - συνέχων. πεὶ γαρ ἐπ' αὐτο ἐστι το κινεῖν αυτην επ' αὐτουδηλονότι ἐστὶ καὶ τ μη κινεῖν δι οὐ μόνον μοσίχθων, ἀλλα καὶ Ἀσφάλιος και Γαιηπος ὁ αὐτός. ηρώδη δε αὐτου, ἀφ' ο ὐξηνεγκεν αυτον του ἱερου, δια τυν δυσίαν, λέβητος κλώθὼ ἐλεφαντίν ὀστο λαμπρον κοντα τον μον ' Μεγασδε-ς. τὰ παρὰ τοσθένος και γένος νόματα σύνδετα κύρια μὲν ὁντα παροξύνεται - οἷον Λημοσθένης, Ἀντισθένης, χιογένης, Θεογένης επίδετα δε ξύνονται οἷον μεγασθενης, ἀσδενης, μονο- νενης, πενης κατὰ ταυτὰ καὶ Ἀριστοφάνης καὶ Μητροφάνης παροξύνεται κύρια εντα - ἀφανης ὁ καὶ προφανης καὶ διαφανης ξυνεται ἐπιθετικῶς λεγόμενα ἄν τὰ μεν κύρια ἀπ του φαίνειν γίνεται, τὰ δε ἐπίθετο ἀπο του φαίνεσθαι τὰ δὲ εἰς ος ἀπο του φαίνεσθαι πάντα προπαροξύνεται, εἴτε κύριά εἰσιν εἴτ' επίθετα, οἷον ἄφαντος, πρός-ν- τος Αιόφαντος Ἱστορία Tάνταλος τιμώμενος πάνυ παρὰ θεοῖς καὶ βουλόμενος αὐτούς ἀνταμείψασθαι σφάττει τον αυτου παιδα Πέλοπα, και δειπνον παρατίθησι vis θεοῖς. των ἄλλων Ουν θεῶν ἀποδεξαμένων αὐτον της γνώμης καὶ μη φαγόντων -
87쪽
μπη ἔλθουσα ἐκ της θυγατρος ζητησεως καὶ γνοουσα τον μον κατέβρωξεν ἐμβαλόντες ουν αντον οἱ θεοὶ εἰς λέβητα καὶ λόκληρον αυδις συμπηξαντες, πει ὁ μος ἀπην, ἐλεφάντινον ἀντέθηκαν δι καὶ οἱ ἀπο Πέλοπος καταγόμενοι τοιούτον εἶχον τονῶμον την Κλωθὼ δε λέγει ἐξελεῖν αὐτον ἐκ του λέβητος, διότι συγκεκλωσμενον ν αὐ- τω παρὰ της τύχης αυδις ἀναζωωδηναι - γη δεχόμενος ὁ Πίνδαρος λέγξει με προτ- ων, νυν δέ φησιν - η θαυμα τὰ πολλά δπερ τριπλῶς νόει Ουτως ' ντως θαύμα πάρ
εχοντα. σύνηθες δε τούτοις τω τοιουτον. Bec.
43. Η θαύματα πολλά ἄπιστον Iναι βούλεται τον της ἱστορίας λόγον Πίνδαρος, ὁτι κρεουργηθη- Π οφ ὁ δε η βεβαιωτικός τινες δε οξυτόνως ἀναγινώσκου- σιν ως κατὰ ἀποβολην του , D' θαυμαστὰ εργα ως καὶ Ἐσίοδος - θαυματὰ εργα. ἔνιοι δε παράδοξα κουσαν. Vet. Θαυμα τά δ οντως ἀεια θαύματος ταύτα κατὰ πολύ. Gl α. Η δαῖμα τάδδντως ἔκπληξις τὰ πλείω των πραγμάτων, καί που κατά τε παρασύρουσιν ἔξω του ἀληθους λόγου τὰς φρένας των ανδρώπων καὶ λόγοι ψευδεσι ποικίλοις πεποικιλμένοι η παγωγος ὁ δύναμίς ἐστι των ποιητικων δηλονότι λόγω ον ποιητικνγαρ φεῖται τὰ τοιαυτα- τις ἄπαντα προς ους ἀνδρώαους παρασκευάζει τὰ μεαχα, τὰ ευπαράδεκτα, τὰ δέα, πιτιθεῖσα αυτοῖς τιμνη, ἀντὶ του δύναμιν αἰδους καὶ τιμης ἀξίαν ἐπιφέρουσα τιμὴν αυτη δηλονότι καὶ το πιστον ἀπο της αυτης φύσεως ἐμπώνησατο πολλάκις πιστον τουτ εἶναι, ἀντὶ του δοκειν αἱ μέραι δε α εμπροσθεν γίνονται λεποι σοφώτατοι - αληδους καὶ το ψεύδους εστ δε πρέπον του ἀνθρώ- πω εἰπεῖν περι των θεων καλῶ, το-έστι λόγους Φαδην δόξαν ἔχοντας ἐλαττων γὰρουτω μέμφις, ἀντὶ του οὐδεμία αλλὰ και επαινος ἀλλον lis συνάφη το θνατοῖς προς το τεύχει - τινες Ανταε, αλλὰ προς το ἐπιφέρουσα, υτως ἐπὶ τοῖς δνατοῖς φέρουσα τιμῶν, τοι παρ αυτῶν τιμωμένη. το γὰρ ν ἀνδρωποι φέρειν τιμην,
τιμῶσθαί ἐστι. Rec. 44. καί πού τι κα o καὶ δ οἱ λόγοι εἰσὶ των αwθρώπων, φησὶν, οιτινες ποικίλων λόγων τεχνάσμασιν ει το ἀπατησαι τους ἀκούοντας πεποικιλμένοι περ οὐδε δη λόγον ἐξαπατῶν δύνανται. νιοι δε φάτιν, 3 ἀντὶ του τὰς φρένας των ανδρώπωναπατωσιν οι φευδεις λόγοι θ Ἀλλως η της ποιητικης, φησὶ, χάρις καὶ τὰ πιστ ποιε πιστά. 'χλλως. οἱ μυθοι ni τον ἀλω λόγον ἰσχύουσι ,αι ἐξαπατῶσι τοις
88쪽
πnικιλέας τε καὶ ψυχαγωγίας, τις καὶ τοῖς σνθρώποις παντα ) εἷναι δέα τα πράγματα παρασκευάζει, την παρ' ἐαυτης τιμην-αὶ χάριν ἐπιφέρουσα πολλάκις καὶ το ἁπιστον πιστον νομισθῆναι παρεσκεύασεν. -- το ποίημα το αεπλασμένον διαδεχδεν π πολλῶν πιστον ἐγένετο Vet. τευχει κατασκευάζει η ποιητικη χάρις. Gl. . 5a. o πολλάκις τ εο υκ εστι κατὰ ἀνειστροφὴν προ τ απιστον, ως ιοι zαί τινες, ἀλλ' εἰπών καὶ ἄπιστον μησατο πιστον εμμεναι, ἐπιφέρει καὶ το καὶ του-το o ποιουσι καὶ ε στιν μοιον του παρὰ Σοφοκλεῖ - Ποίαισι τόλμαις ταῖςδε καισρενῶν δράσει. ευρήσεις ὁ καὶ ε τερα πολare τοιαυτα o. 53. Ἀμεραι δ' ἐπίλοιποι ὁ δὲ χρονος, φησι, καὶ την ἀληθειαν προ- απ γυμνοῖ, ἀξιοπιστος ἔλεπος καὶ Λημοσθένης ' T. χρόνου δε φωρῶται και περὶ αὐra καταρρεῖ Vet. 'Eπίλοιποι σι εξης. l. 55. Ἐστι δ'Ἀνδρι εοικος δε ἐστι - κὰ πρκηκον ἀνθρωπου τα καὶ περὶ τανδεων λέγειπι λάττων - αιτία δια δε τούτου εὐσεβες το δος χαρακτηρίζει - τε δέ μηδόλως εγκαθιέναι τινα εις τον περὶ των θεω λόρον. Ἀτω δὲ μείων, αντὶ τουουδε ολθη. ως - - ω λινον o παιδα ἐοικότα γείνατο Πηλεύς - ἀντὶ του, οὐδε ολέγον. is η, υδε λίγην εἶναι αἰτίαν το καλὰ λέγοντι περὶ θεων νωλως ἔστι δὲ εἰκος ἀνθρωπο ευφημα περὶ δεῶν λέγειν καὶ μη βλασφημυντα λέγειν αυτους αν- δρωποφάγους καὶ γαστριμάργους Vet. 58. Υιε αντάλου σε δ' ἀντία προτέρων θω δε σε Πέλοψ, ἐναντία ταῖς των προτέρων δόξαις ἐγκωμιάσω ἀντὶ του ἐναντία και τερα ola μον r πρότεροι ποιηταὶ δοξάσω σε καὶ ρω οἱ μεν γάρ σε γεντο τεύνεῶτα θω δε κλαπέντα, Ἀλως γράφω εἰς σε παλινοδίαν καὶ ἐναντία τοι λέγουσί σε κρεανομεῖσθαι. Vet. Υἱ ε αντάλου mu οἱ Ἀντάλου, τα περὶ σου δε θω ἐναντίως των προτέρων ἐρῶ ποιητῶν, πότε ἐκάλεσεν ο σος πατηρ του θεους ει την προςφιλ αυτλπι- πυλον, δι' αὐτον καὶ - εὐσεβέστατον ἔρανον, γουν τυ ἀμοιβαίαν δεξίωσιν, λέγω δεῖπνα διδους αυrοῖς ἀμοιβην ποντα των δείπνων - αυτοὶ δεδώκασιν αὐτο τότε λέγω ἡρπάσαι σε τον Ποσειδωνα, - τῆ λαμπρ τριαίν χρώμενον, μαλαχθέντα τοὐλογισμον πο ἔρωτος, ἐπὶ Ἀπων χρυσων, ἀντὶ του αρματε χρυσο, kτε μεταβιβάσαι προς το ξοχον ικημα του -- του πάνυ τιμίου Rec. co. 'Oπότ' ἐκάλεσε πατηρJ --ης δοκεῖ ὁ λόγος - ἔχων, τίνα ἐκάλεσεν ὁ ἀνταλος το ἐπαγόμενον δὲ λύει την αὐτου ἀσάφειαr. ἐπάγεται γὰρ Ἀμοιβαῖα δεοῖσι δεῖπνα παρέχων. φ ο δηλον γίνεται, δν του δεους κάλεσεν. ala δ' ἄν
89쪽
φέστερον, εἰ οὐι- ῶν ἐλέγετο οπότ' ἐκάλεσε πατηρ του δεους, αμοιβαῖα αυτοῖς imπνα παρέχων ἐλλειπτικον δε δοκεῖ εἶναι προς την συνταξιν τ ελον χωρίον, καὶ ληπτέον ἔξωδεν το ἄδεται. Rec. 61. υνομώτατον δικαιότατον. ἐπεὶ ἀντίδοσις ν ων πο δεων αγαθῶν ἔπα- δεν η τουτο λέγει δια το του δεους στιάτορας εἶναι το δε πῶν χει Ἀλως - ἱετου αντο υ, Πελο ρ. is προκατάστασιν πάγει του λόγου ἀντία δε καὶ ἐναντίως των προτερων στορικῶν καὶ ποιητων φθέγξομαι και ελω, ἁρπάσαι σε τον ἀγλαοτρίαιναν Ποσειδωνα αν ταῖς χρυσέαις Ἀποις δαμέντα καὶ τρωθέντα τα φρενας ἱμερρο καὶ το σῆ ἐπιθυμί*, τε μεταβιβάσαι καὶ μετενεγκεῖν προς - πατον καὶ το ἐξοχωτατον δῶμα του - του πυτίμου, τε ἐκάλεσε καὶ συνηγαγεν ὁ σὸς πατηρ άνταλος, τους θεούς δηλονότι, εἰς τον εὐνομώτατον καὶ δικαιότατον ερανον, καὶ εἰς την φίλην καὶ προς- φιλη αυτψ, το αντάλω, Σίπυλοπι ητο τ δρος εν ου κατωκει Rec. 62. EρανοςJ- εωφερόμενον - εκάστου - φίλων εις κοινην ἀπόλαυσιν Rec.
6q. Eνδα δευτερο χρόν. δευτέρω ἀντὶ του στέρω προτέρου δε πρην εἰπεῖν πρεσβύτερος γαρ ανυμηδης Πέλοπος, ως ἐστιν ε των ἐπιγόνων τεκμηρασθαι ' Eκτωρ γαρ καὶ γαμέμνων, Ἀτρευς και Πριαμος, Πέλο καὶ Ααομέδων καὶ πάλιν -ομέδων, ου Πρωμνς, ου 'Eκτωρ Πέλοπος δε 'Arρευς, υ Ἀγαμέμνων ο κατὰ τον 'Ἀκτορα προαν παστο - ανυμηδης Πέλοπος κοθ' υπερβατον υ αυτ ἀκουστέον,οπως επὶ του Πέλοπος λέγηται οὐτως - πότ' κάλεσε πατηρ ἐπὶ τον εὐνομώτατον ερα-
νον φων τε Σίπυλον, τότε Φλαοτρίαιναν μεταβῶσαι δευτέρei χρόνου, ἔνθα λθε και νυμηδης. Vet. Λευτέρω χρόν. ενδ απηλθεν, ἀντι-ου--νέχθη καὶ ο ανυμ ης, πρότερον δηλονότι, ἐπὶ χρείαν του ιος την αὐτην τῆ του Ποσειδῶνος. c. t. Ζηνὶ τωὐτ'J δια την αὐτην χρείαν καὶ ἐπιθυμίαν. et Meta 'Dς δ' ἄφαντος πελες' - δε φανυς ἐγένου, καὶ οἱ ζητοgντές σε κενοὶ ωαὶ ἄπρακτοι πίστρεφαν, μη ἀγαγόντες ε σε τῆ μητρὶ Εὐρυαν σν Οἰνομα, οἱ νείτονες διαδεδώκασιν, πο ου πατρός σε κατακεκόφθαι τοῖς δεοῖς εἰς υ ίαν, φευδη λέγοντες. Vota 'ne δ' ἄφαντος πελες δ ἐπεὶ δὲ φανης πηοες, οὐδε προς την μητέρα την συνηγαγόν σε ι πεμφθέντες n αὐτης ἄνδρες επὶ σην ζητησιν, πολλα μαιόμενοι, πυνζητουντες, εἶπέ τις αὐτίκα ἀπο των δονερῶν γειτόνων κρυφίως, σι τε ἐπὶ τον ἀκμὴν του οδατος την ζέου- Ἀπερ του πυρος Μεαίρον ταμόντες σε κατὰ μέλη οἷ περι νον
90쪽
Tάνταλον ἐμβεβληκασι, καὶ ἐν ' τραπέζ' ι δεοι διεμερίσαντο εἰς μικρότατα, καὶ ἔφαγον ἀπο των κρεῶν των ων Bec. 75. ρυφὰθ σωρικῶς αντὶ του κρύφα ἁρπαγηναι δέ φησι Πέλοπα πο Ποσειδωνος, Ιτα ἔν των γειτόνων φθονοῶντα διασκευώαι τουτον - μυθον, - κρεουρ
μέλη ταμόντες ἐμβεβληκασι, καὶ το τελευταῖον ἐν ταῖς τραπεζαις παραδεντες καὶ μερίδας ποιησαντες βεβρώκασιν. Hλως. λψαν, την ζέσιν του δατος. ἐπεὶ την αυτ. δύναμιν ἔχει τέ σιδηρου το πυρ Vet. 79. Μαχαίραν τάμον οἱ αντάλου δορυφόροι ταμον ν μαχαίρην, και μέρος εκά- των θεῶν μέλος αποδιδόντες ἐν το τραπέζη δηκαν καὶ Ἐφαγον δεύτατα ντατ σώματι, τουτέστι μετὰ τ σωμα μέλη δεύτερα φωνεῖν θηκαν, χεῖρας, πόδας καὶ την κεφαλην. Aλλως δεύτατα η τα πατα, ἡ τα βεβρεγμένα το α στι. Vet. 6o. ' Ἀμφιδεύτατα ἀπο της προ πρόθέσεως γίνεται συγκριτικον ἐν πρότερον, περδετικον δε πρωτον λέγεται γαρ τογὸν πρότερον, ὀτα εν μόνον ἐπάγηται πολλα ἐν μιλτώξει η ἐν νι χρονο οἷον πρότερος ὁδε τουδε, καὶ προτερος ὁ δεῖνα ημῶν,ετῆ χρόνω - τάξει, μῶν δηλονότι εν ενὶ χρόνω χι. τάξει δντων. ora tae, ταν πολλὰ ' ἐπαγόμενα, ἄλλου ἄλλο πρότερον ἐφεξης η κρεiττον ἀκολουθεῖ δε προ μεν τοπρότερον του μόνον, η πληθυντικῶς τὰ β' κατὰ τον εἰρημένον λόγον πρου δε o αδεύτερον γ', καὶ ξης ἀπο δε της π προθέσεως γίνεται συγκριτικον μεν στερον, υπερδετικον δε στατοπι - το ἐν ἀπαντ προς το πρότερον, το δε στατον προς τοπρῶτον, ὀταν ἐπὶ χρόνου ταυτα λαμβάνηται. ἐπι γὰρ τάξεως το σχατον ἀπαντῆ καιτο δεύτερον, ο καὶ ἐπὶ χρόνου λαμβάνεται και ἐπὶ τάξεως. εστ δε δύο ἐξ ἀνάγκης οπερδοτικὰ χρονικὰ το πρῶτον καὶ το στατον, o μὲν ἐπὶ της ἀρχης, ora ἐπι τέλους, καὶ δύο μοίως τάξεως, το πρῶτον καὶ το ἔσχατον τῶν δε μέσων τούτων μόνοντο δεύτερον συγκριτικῶς ἐξ ανάγκης προφέρεται. επι δε τῶν ἄλλων πάντων οὐδεμίαν εχε χώραν ουτε τω συγκριτικον υτε το περδετινόν. ὁ δε Πίνδαρος καὶ περθετικαναπὸ του δευτέρου σχηματίζει, το δεύτατοπι δέλει δἐ τοῖτο σημαίνειν ταυτον μυστατον. ὁ δε ἐπὶ σμικρότητος τουτο τίθησι διεδάσαντο γὰρ, φησὶν, ἀμφὶ δεύτατα, που εις μικρότατα το δε τρίτατος παρὰ ποιηταῖς οὐ ὐπερδετικῶς ἴτω σχηματίζεται, αλλ' ατ ογδόατος παρ' αὐτοῖς και ἐβδόματος α κατὰ ἀκολουθίαν λέγεται του τέταρτος καὶ δέκατος καὶ πεντεκαιδέκατος καὶ. τῶν μοίων. Rec. sa. Ἐμοὶ δ' ἄπορα ἀντι του ἄπορον, τουτέστιν υπ' υδενὸς λογισμου--δεδομένον, εἰπεῖν τινα απὸ τῶν δεῶν μάργον την γαστέρω, γουν μαινόμενον, τουτέστιν ἀκρατη της γαστρός. ἀφίσταμαι τούτου του σκοπου βλάβη γὰρ ἐκληρώσατο κατὰ πολυτους κακηγόρους, τουτέστι τους βλασφημουντας εἰς τους δεους, που βλάβην κληρον μουσιν οι βλασφημουντες εἰς τους δεούς. Reo. 64. φισταμαι θ μακρὰν καὶ πόρρω γίνομαι του τοιαυτα περὶ θεῶν λέγειν του δὲ κέρδεια ὁ νους ἀκέρδεια iam τους κακηγόρους, ὀπερ ἐστὶν, οι κακηγοροι τῶν η Addnsi ex ou.