Pindari opera quae supersunt. Textum in genuina metra restituit et ex fide librorum manuscriptorum doctorumque coniecturis recensuit, annotationem criticam scholia integra interpretationem latinam commentarium perpetuum et indices adiecit Augustus Bo

발행: 1811년

분량: 611페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

βικης συζυγίας, οἰκείας τέ μέτρου --υυ-υ- δίμετρον ὐπερκατάληκτον, ἐπιχοριαμβικώ, ου χοριαμβικὸν καθαρόν ἔχει ἐπιμιξίαν προς τροχα ἡ συζυγίαν νην πρώτην, ἀνοικείαν τω χοριάμ -- TO: ἀντισπαστικὸν δίμετρον si να-χυκατάληκταπι ἄρχεται δὲ τωδευτερον μέτρον ἀπο σπονδείου, κατὰ νην φύσιν του ἀντισπάστου λασσομένου κατα τον πρωτον δισύλλαμον πόδα ' ι - - - - . Tora παιωνικον δίμετρων -καταληκτον ' - τέταρτος παίων, καὶ ὁ δεύτερος συνεπτυγμένα ἔχει τὰ δύο βραχέα εἰς εν μακρόν 'υυυ--υ- ἰαμβικον δίμετρον κατάληκτον τοδεύτερον -- εχει --υυυ -- - ἰαμβικον ἐπίμικτον προς τροχα ὰς κνυζυγίας ὁ ἐλέγετο περιοδικόν ἀνοίκειοι γαρ ι πόδες is μυ- et i ix ἐπιωνικον δίμετρον ἀκατάληκτον ἐπιωνικον δε καὶ ου ' νικον λέγεται, τι ἐπιμίγνυται ἰαμβικη συζυγία ἀνοικεία τοῖς Ἱωνικοῖς υυ-υ- ἰαμβικον μικτον ἀποπρυ-κης συζυγέας, τρίμετρον καταληκτικόν -υ υ-υ-υ--.

υ ν εἴδους ἡ στροφη καὶ αντίστροφος κωλ- ιδ τὸ πρῶτον της στροφης π ειοδικον, τοι δύο αμβοι καὶ δύο τροχαιοι καλεῖται δε περιοδικον, τι - εστ ματρου τι Zδος η ἰαμβικου τροπαῖκου Ἀτέρου τινος, αλλ' ἁπλως περίοδος καλεῖται δυπεράνω των τεσσάρων συλλαβῶν σύστημα μέχρι ναρ τεσσάρων συλλαβῶν γνώριμοι os πόδες - δε πλέον - δω τ β 'μνικον δίμετρον καταλανπεκον ἀπο τροκαίων Mα- λελυμένου του, εἰς τρεις βραχείας το τρίτον ἀντισπαστικω δίμετρον ἀκατάληπτον, πλην ὁ πρῶτος ἀντίσπαστος διαλύεται εἰς δύο βραχείας καὶ μακρὰν μιαρο καὶ κα-- κλεὶς ἰαμβικν το δ θοριαμβικον δίμετρον καταληκτικον ἀπο ἰαμβικης συζυγίας, τοιτο αἱ σπονδείου. το ε ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτοπι ὁ δεύτερος που χορειος.

το ς ἀντίσπαστος καὶ συλλαβη. o ζ μηνικον - ελάσσονος ἡ μετρον καταλ κτικον ἀπο τροχαίων ' τοι ' νικοῖς γαρ οἰκεῖοι οἱ τρσο α το εγδοον ' νικὸν ἀπ μείζονος δίμετρον ἀκατάληκτον το νατον παιωνικον δίμετρον ἀκατάληκτον εὐπαίωνος τετάρτου καὶ Κρητικοὐ τωδεκατον ἀντισπαστικον δίμετρον καταληκτικον εἰς συλλαμηπι τετρασύλλαβοι γαρ ι πόδες η τελευταία διάφορος τὸ ενδέκατον ὁμοιον τω κτου τοδωδέκατον ἀντισπαστικον δίμετρον βραχυκατάληκτον τι τρισκαιδέκατον ἰαμβικον φθημιμερές ο τρίτος που τρί πυς τ τεσσαρεςκαιδέκατον αμβικον δίμετρον βραχυ--

κατάληκτον. Pasmin correx hoc, ut cetera ex eo libro.

112쪽

Η ποδὸς κώλων κτω. o πρω-- χοριαμβικον τρίμετρον βραχυκατάληπτον, ἰαμβικον το πρῶτον τοι σπονδεῖος συγγενεῖς γαρ του πιώμβφ. ora χοριαμβικον δίμετρον περκατάληκτον ἀρχόμενον ἀπο τροχαίων, γαλλο επιχοριαμβικον καλεῖται δια το των τροχαίων ἀνοικειον. o τρίτον ἀντισπαστικὸν δίμετρον βρακυκατάληκτον. το δ παιωνικον δίμετρον ἀκατάληκτον, ομοιον τω δ' της στροφης, συνηοημενα ἔχοντας si βραχείας συλλαβὰς του β ποδος εἰς μίαν μακράν. τ ε ἰαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον το εκτον μικτον τροχαμον πο ἰαμβικης συζυγίας τρίμετρον ἀκατάληκτοπιεῖς o Aas συνιζησις τ εβδομον ἐπιωνεκον δίμετροπι ἐπιωνικον ὁ δια τους ἰάμβους, ἀνοίκειοι γάρ οἰκεῖοι οι τροχαιοι. o γδοον ἰαμβικον μικτον ἀπὸ τροχαίων τρίμετρον καταληκτμόν.

v δευτέρου ἔδους α στροφα καὶ αντιστροφαὶ κωλων κάστη δ ὁ πρῶτον

περιοδικον, τοι δύο αμβοι καὶ δύο τροχαῖοι καὶ iται δε περιοδικον, Orι υκ ἔστι ματρου τι εἶδος ἰαμβικολη τροχαειο ηυτέρου τινὸς, αλλ' ἄπλως περίοδος καλεῖται τουπερ--των τεσσάρων σαλαμῶν σύστημα μέχρι γὰρ τεσσάρων συλλαβῶν γνώριμοι ἔπόδες, τ δε πλέον περίοδος. To δεύτερον γωνικον δίμετρον καrαληκτικον ἀπο τροχαίων, διαλελυμένου του πρώτου εἰς τρεις βραχείας. o τρίτον ἀντισπαστικον δίμετρον ἀκατάληκτον, πλυν- πρῶτος ἀντίσπαστος διαλύεται εἰς δύο βραχείας καὶ μακρὰν μίαν, καὶ ἡ κατακλεὶς ἰαμβικη. ἐμοὶ δε δοκε ως ' Ιωνικόν ἐστι δίμετρον ἀκατάληκτον, της πρώτης μακρῶς του ' νικοὐ διαλυδείσης ει δύο βραχείας, του δε δευτέρου ποδος παίωνος -- δευτερου ἀντὶ Ιωνικοῖ, εν τισι δ καὶ διώμβου δια τὰν ἀδιάφορον τέταρτον χοριαμβικον δίμετρον καταληπτικον ἀπο α /βικης συζυγίας, τοι οὐ πρώτου σπονδείου. o πεμπτον ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτον ὁ δεύτερος που χορεῖος. Ἀκτον ἀντίσπαστος καὶ συλ λαβη ἐν τισι δε διαλύεται ὁ ἀντίσπαστος κατὰ τρο δευτέραν μακρὰν καὶ γίνεται πεντασύλλαβος. ὁ ἔβδοικον τωνικὸν ἀπ' ελάσσονος δίμετρον καταληκτικον ἀπο τροχαίων ' τοι 'Iωνικοῖς γα - οῖκεῖοι οἱ τροχαῖοι TMάνδοον γωνικον ἀπο μείζονος δίμετρον ἀκατάληκτον ὁ δεύτερος δε που διειμβός εστι πεντα- σύλλαβος ἐσπεῖθεν δε μαν θανέτω πῶς, ς καὶ ἐν τοις μνικοῖς πηνται αμβοι, αλλ' o μόνον τροχαῖοι To εννατον παιωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος τετάρτου

' Ex Cia e fidit Hermannus in ed. Ηeyn T. ΙΠ P. I. p. 2 4ch euius correctiones firmat Mosc. In novissima Eeyni editione etiam cod. Aug. ab Hermanno consultus reperitur.

113쪽

σύλλαβοι γὰρ οἱ πόδες. η τελευταία ἀδιάφορος ἔν τισι μὸν γάρ ἐστιν ὁ δεύτερος πους τρίβραχυς, ἔν τισι ὁ ἀνάπαιστος. ἐνδέκατον μοιον ἔκτω To δωδέκατον αντισπαστικον δίμετρο βραχυκατάληκτον To τριςκαιδέκατον ἰαμβικον ἐφ θημιμερός ὁ τρίτος που τρίβραχυς To υσσορες-ιδέκατον ἰαμβικον. δίμετρον βραχυκ τί.ηκτον

'Eκάστη ποδω κωλων . To πρωτον χοριαμβικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον. πρώτη συζυγία ἰαμβικη ἐκ σπονδείου συγγενεῖς γαρ του χοριάμβω οἷ αμβοι. Toδεύτερον χοριαμβικον δίμετρον περκατάληκτον, ἀρχόμενον απο τροπαίων, χἄλλον ἐπιχοριαμβικον καλεῖται δια το των τροχαίων ἀνοίκειον - τρίτον ἀντισπαστικον δίμετρον βρα κατάληκτον, ο καὶ μιόλιον λέγεται ι τ εχει τον τε λόκληρον πόδα καιτο μισυ τομου. ω τέταρτον παιων.κον δίμετρον κατάληκτον, ομοιον τω ἐννάτουτων στροφων To πέμπτον ὰμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ' ὁ δεύτερος πους τρίβρα--χυς. ο εκτον μικτον τροχαλον ἀπ ἰαμβικης συζυγίας τρίμετρον ἀκατάληκτοπι εἰς το ἄχν συνίζησις. o βδομον 'ἔωνικον δίμετρον ἀκατάληκτον ἔν τισι δε και ἐκ παίωνός εστι καὶ διώμμου. ο γδοον ἰαμβικον μικτον ἀπο τροχαίων τρίμετρον καταληκτικόν. μοι δε δοκε ἀντισπαστικον εἶναι εξ επιτρίτου δευτέρου καὶ διώμμων. οἰκεῖοι γαρ ι πόδες ἀντισπάστε. 'Eπι- ται ἐκ της ἐπ*δου τὰ ρηθέντα σημεῖα.

ς δευτέρας φδης η στροφη καὶ αντίστροφος κωλων στ ιδ . To πρωτον περιοδικον, διπλους αμβος καὶ διπλους τροχαιος το δεύτερον Ἱωνικον δίμετρον καταληκτι- κον ἀπο τροχαίου. o τρίτον ἀντισπασrικον ἀπο διαφόρου του πρώτου ποδος δίμετρον ἀκατάληκτον ἰαμβικον ἀποκλείσει. 3 το τέταρτον χοριαμβικον δίμετρον καταληκτικον ἀπο ἰαμβικῆς συζυγίας το πέμπτον ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληπτον. o ἔκτον ἀντίσπαστος καὶ συλ λαβη. το ζ 'μνικὸν ἀπ' ἐλάττονος δίμετρο καταληκτικον ἀποτροχαίου. τ η 'μνικον δίμετρον περκατάληκτον το θ παιωνικον δίμετρον ὐπερκατάληκτον τ ι ἀντισπαστικον βιμετρον βραχυκατάληκτον τ ια μοιον του ς της στρο-

σης τὸ β ἀντισπαστικον δίμετρον βραχυκατάληκτον. το ιτ εφθημιμερὸς ἰαμβικόν.τ ιδ ιαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτον. s. o. aeg. Vrat. D. διπλῶν secta καὶ διπλοος επαῖος ipso addidi Vrat.

114쪽

ma ἔποδὸς κωλων ἐστὶ η in χοριαμβικὸν τρόμεορον βραχυκατάληκτον ἀποἰαμβικου. o si τροχαῖκὸν δίμετρον ἀκατάληκτον Tor ἀντιοπμοτικον δίμετρον βραχυκατάληκτον Tora παι- οκον δίμετρον ἀκατάληκτον To ε ἰαμβικον δίμετρον κα- τώδε τον To, μικτον τροχαῖκον ἀπὸ συζυγίας ιαμβικης. ἡ δὲ ἀπόδοσις ἐν το δε- του δεκάτου πάσχει, φα νιν. ὁ ζ -πὸ μεικου καὶ ἰαμβικης ἐπιφερομένης. Uἰαμβικον μικτον ἀ- τροχος οὐ Θηρων ' κ-ραγαντίνω. J Γέγραπται ἐπινίκιος θηροσνε Ἀκραγα-ένω αρματι νε-κησαντι την ἐβδομηκοστην ἐβδόμη 'Oλυμπιάδα ην δὲ ὁ θηρων ἀνέκαθεν ἀπο Οιδίποδος ἐκηδευσε si ἐλωπι ἡ τυράννου δούς αὐτο την δυναπέρα ημαρέτην, αφ' ς καὶ το σημαρέτειον προςωνομάσθη νόμισμα καὶ αυτος δὲ ὁ Θηρων την Πολυζηλου του ἀδελφου Πρωνος ἔγημε πατέρα, καθά νησι Φαιος. . ὁ ο θηρων υιος Μνησιδάμου Vet.

i. Ἀναξιφόρμιγγες υμνοι si της φόρμιγγος ἀνάσσοντες πρωτον γαρ τα.σματα συντίθενται, εὶδ ούτω προ αυτὰ καὶ φλύρα αρμοζεται. - ουτως - μνοιο ὐπο της φόρμιγγος ἀνοσσόμενοι πρῶτον γαρ ἔκρουον, εἶτα ἐπῆδον καὶ τούτου μάρτυς ομηρος 3 - ωτοι ο φορμίζων ανεβάλλετο καλον ἀείδειν. - εμφανίζει δὲ τον μουσόληπτον - ἐπιζητῶν γαρ τινα φείλει μνησαι, εἶτα καθ' ἔαυτον δοκιμαζων. Ἀλλως ἀναξιφόρμιπες τοι τῶν φορμίγγων ἀνάσσοντες ἔπονται γαρ ως μνοις α β φόρμιγγες, δι' ους ἀπεδείχθησαν η οι ἀνασσομενοι πω φορμ γων μνοι πρότερον γαρ ἐνδίδωσι μέλος ὁ κιθαριστης επειτα λώδη λέγεται, ως καὶ ἐν Πυθιονίκαις μυσέα φόρμιγξ Ἀπόλλωνος καὶ ἰοπλοκάμων σύνδικον Μοισῶν κτέανον si την αἰτίαν παρέστησε, παρ' ην του τρεῖς παινεῖ Λία ἐν γαρ δτι τούτου ἐιρος ὁ τόπος 'Oλυμπιάδα δ' εστησεν Ηρακλης, δι υμνητέον αὐτιν ς ρωα ἄνδρωπον δε θηρωνα τυποῖ δε ὁ Πίνδαρος, τι δει αδ εχαστον ἐπίνικον Ους τρεις υμνεῖν δεον, ηρωα, ανθρωπον. Vet.' Ἀναξιφόρμιγγες J γουν ανακτες της φόρμιγγος υπονργος γαρ η φόρμιγξ των μνων, κά προς αυτούς αὐτ αρμόζεται. καὶ τούνομα δε νέργεiαν δηλοῖ αεὶ καιουδέποτε πάθος ως ὁ ἀλερίκακος καὶ παυσίκακος καὶ πληξιππος, καὶ ἀλεξιάρη παρ'

a. ιτα θεόν J δέον βουλόμενος κὰι- ωα καὶ ανθρωπον μνησαι, ν ευπορίαν

πῆ προς το φανερὸν την αυτου καταστησαι γνωμην, in ερωτοσε in νατίζει το λο-D Numerum omittit Vrat. A. ' Nonnulli libri Πολυξένη , in his Q. C. vi hoc scho

lium halbet cum aliquot varietatibus, ut in fine leguntur nonnulla viae schol. et ad VS. 8. Continet. 3 Odyss. . 155. 6 Hactenus eadem in Bec repetuntur, nisi quod ibi η, ω μνω, et lici τὰ

115쪽

ροπι ποιῶται δ την ἐρωτησιν προς την ἔαυτου Μουσαν την συντιθεῖσαν τους μνους. τους μνους γὰρ τίθησιν ἀντὶ της δυνάμεως της συντιθείσης αυτούς. εἶτα Ου γυμνὰ ἐπλγει τὰ νόματα των μνηθησομένων Qu. μετὰ των αἰτιων, δι' in αυτους μνεῖν βολλεται, να καὶ τ προςηκον ἀποδιδοῖτο τοι ἐγκωμιαζομένοις φησὶ γαμ' Ἀμνοι νακτες της φόρμιγγος, τίνα δεον μέλλομεν μνησειν, τίνα ρωα, τίνα δὲ ἄνθρωπον; Πίσα μὲν δη ἐστι του ιος ιερὰ, σε θνητέον εστ δεον τον - τηνυλυμπιάδα δὸ,πγουν των αγῶνα τον ἐν Πων ο Ηρακλης ἔστησε, τουτεστι συγκροτεῖσθαι ἐποίησεν, ἀκρόθινα πολέμου, αντὶ του ἐξαίρετον ανάδημα ο παρέσχεν ὁ πόλεμος, ο επολεμηθη δηλονότι αὐτω προς Αὐγείαν, πεὶ οὐκ εδίδου αυτ τὸν συμπεφωνημένον της ξαιρέσεως της κόπρου των θρεμμάτων αὐτου μισδόν. πρέπον η υν δηλονότι καὶ ρωα υμνεῖν τον Ηρακλέα Bec. 3. κελαδησομεν δοξασομεν καὶ τιμησομεν. l. r. 4. Ητοι Πίσα μεν ιός, διὰ τουτο κελαδησομεν τον sis, δεον οντα. l. r. ὁ ἐστι θεός. t. q. ωτοι Πισα μεν σιός P μέν Πίσα του Λιός ἐστιν ιερον, δι' η υμνεῖν τονδεο δει τον δε υλυμπιακον αγῶνα στησεν Ηρακλης. - γαρ κατά τινας παραμελη

εστησεν ' σκλης στερηθεὶς - μωδῶν, ους πέσχετο αυτ δουναι Αὐγείας ὁ της Ηλιδος βασιλευς διὰ την της κόπρου ἐκφόρησιν ἐστράτευσε κατ' αὐτου μετὰ o τετελευτηκέναι τους δώδεκα ἄθλους. καὶ πόλεμον συνάφας καὶ τουτον ἀνηρηκώς την τε πόλιν 'Hλιν λαμβάνει και εκ των σκύλων πανηγυριν στησεν εις τιμην του - Rec. Λι τοὐτο κελαδησομεν ον Ηρακλέα, ρωα ντα. l. r. 7. κρόθινα πολέμου προς Αὐγέαν πολεμησας τον Ηλιδος τύραννον και νε- μησας ε της λαφυραγωγίας τὰς ἀπαρχὰς των λαφύρων προςσγαρον κτισε τον αγῶνα.

Ἀκροθόνια πολέμου ΓΖηνόδοτος μετὰ σου γράφει, ' ἀκροθίνια, περ κυρίως λέγει παρὰ τους των καρπῶν δινας, τουτέστι σωρούς, οἷον τὰ της δινος ἀπάργματα καὶ ἄκρα λέγει δε η λέξις μεταφορικῶς παντος ἀπάργματος κορυφαῖον και κάλλιστον. Vet. Ἀκρόθιναδ εἰς χαρίσματα. l. r.

6. πρωνα δέ τουτον ουν τον πωνα τεθρίππου νικησαντα μνησωμεν. ὁ δὲ νους αυrε σεμνύνεται μῖν ὁ 'Oλυμπιακος ἀγων r. in και το καταβεβληκότι την ἀρ- χην 'φακλεῖ οὐδε δε ηrro και τρίτον σεμνύνεται θηρων νενικηκότι. -πων ως

ηὐ νησιδάμου ευε δ συπεν κάπυν καὶ ἱπποκράτην, λινες ησαν ἀδελφοί περιων Ἱππόστρατος ἐν το ζ Ἀνοῦσίν - Vet. Θηρωνα δε τον Θηρωνα δε ενδέχεται μέλεσιν μνεῖν τουτο γὰρ o εγωνητέον ἀπι- ἔνεκα τετραορίας, Ἀντι το αγῶνος δι' Ἀρματος νικηφόρου δίκαιον ξένον,

postrariis de Pio Paullo post.

116쪽

τουτέστι δίκαιον οντα κατα την φιλίαν των ξένων ἔρεισμα, γουν στηριγμο ασφάλειαντης dκράγαντος καὶ εὐκλεῶν πατέρων ἐξαίρετον r. ἀπο τολμώμου γαρ κατηγετο Reo. 1 o. Γεγωνητέον αξιόν ἐστιν μνησαι διὰ φωνης λαμπρῶς οντα ἄνδρα καὶ νι - καφόρον l. r.

, πετραορίας του αρματος ἡ λέξις παρὰ το ἀρηρέναι καὶ ἡρμόσθαι τοῖς π-

ποις Vet. Vrat. A. 11. Λίκαιον ξένον τον μετα δικαιοσύννος τους ξένους ποδεκόμενον. Vet. Vrat. D. ore. 1a. Eρεισμ' ο κράγαντος τείχισμα ντα της κράγαντος. και - ος 'κος ' αιωι' Ἀκράγας δε πόλις καὶ ποταμος Σικελίας. Vet. Ερεισμα δ δραίωμα. Gl α. 13. Eυωνυμ ων ἐνδοξων. l. r. Πατέρων προγόνων πάνυ δε οπερβαλλόντως ἐπαίρει το εγκώμι- καὶ ωόξων προγόνων, πει ὁ θηρων ἀπὸ Κάδμου εἶχε το γένος, κατ' ἐπίτασιν αὐτὸν ἄνθος λέγων. των καλῶς νομαζομένων πατέρων,--ισμα. Vet. 14. υωτον απάνθισμα. Gl. '. 'Oρθόπολιν Pευθύνοντα κν πόλιν. Gl α. 'OρδόπολινJ το τ εαυτου δικαιοσύνν ὀρθουντα καὶ σώζοντα τὰς πόλεις ώς ἐρυσίπτολιν καὶ σωζόπολι ἐνταὐθα δια το ἐνοικησαι τὸν κράγαντα ὁμώνυμον οἶσαν τοὐμωνύμω ποταμ. Ἀκράγαντι. f συνέκτισε καὶ αὐτος τὸν Ἀκράγαντα. Ἀρδον ἐν τοπόλει, η ρδην πόλιν χοντα. Vet. 'Oρδόπολιν τουτέστι συνιστῶν καὶ ἄνορθουν τὰς πόλεις ἐπιτηδειον. ἔστορία οπως λδον εἰς Ἀκράγαντα ι του θηρωνος πρόγονοι φασὶν χωονα τον κάδμου κro- νον αποκτείναντά τινα ἐμφύλιον ἐκ Θηβων δηναζε παραγεγενησθαι, τους δ ἀπο ου- του πάλιν ἐξ Mπνων μεταναστάντας Ῥόδον συν ργείοις οἰκησαι. καὶ μετὰ ταύτα στάσεως αυτοῖς ἐνταυθοῖ γενομένης εἰς Σικελίαν ἐλθόντας κράγαντα κτίσαι, nou καμόντας περὶ τὸν κτίσιν διὰ το υπὸ των κε κωλύεσθαι ἄρχοντες δε των ποικίαν β στειλαμένων ντίφημος και Ἀντιμος ησαν, - μετὰ εἰκοστην βδόμην si γενεὰν θηρων ουτος γέγονεν ιερον δὲ ἔκημα ποταμου λθει την Σικελίαν, ἐπειδὴ ντος αὐτης ποταμος

Σαρώνας μώνυμος το πόλει, η δελας μώνυμος το ἐκεῖ πόλει ολλον ἐει. ιερον δε ητο μέγα η τὸ ε ον ερ- η τι η ἐν Σικελιψ κράνας Περσεφόνη ἐδόθη παρὰ Λιος εἰς

ἀνακαλυπτηρια. ineo. 15. καμόντες Dκοπιάσαντες. Gl. r. καμόντες or πολλά λόγος καθαρός, πει περὶ των προγόνων του Θήρωνος, or πρωτον με φθον εἰς Γέλλαν κἀκεῖθεν εις κράγαντα ου γὰρ λέγει ὁ Πίνδαρος,οτε καμόντες την κράγαντα κτισαν, ἄλλ' Iτι καθόλου καμόντες ποώλὰ του Θήρωνος

Theronem non multae aetates sunt. Sed scholiastes recentior numeriam aetatum ea antiva scholioeolae depravato duxit, in Pio a Cadmo ad Theronem viginti septem, sed ut nunc diriun est, tam tum undecim numerabantur aetates.

117쪽

o πρόγονοι ἔσχον την Ἀράγαντα- - πατέρες, φησὶ, του θηρωνος 'Pόδιοι - ονυς η ἄνωθεν καὶ στάσιν ἐμπυuo ἀποφεύγοντες μετι κησαν εἰς Σικώάαν, καὶ αὐτόθι προς τινας βαρβάρους πολεμησαντες κτισαν - πόλιν. Votot καμοντες or πολλα ολπις, οἱ πατερε αυτου δηλονότι, παλα κατα την παν-μωπες, ἡγουν πολλὰ λυπροθέντες, πολ λα ἀγωνιάσαντες πρότερον ἐν ταῖς ἀπο 'Fόδου εἰς Γελλων, εἶτα ἐκεχεν εἰς Δράγαντα μετοικησεσιν, ἱερον ἔσχον ο ημα ποταμου, ἡγουντ- κράναντα, - παρὰ τω ποταμν ἱδρύσαντο τω Ἀκράγαντι ρ ερον δε διει το εἶναι αὐτόθι νεὼν της --ας η τε εἰς ἄνακαλυπτηρια πο ου Λιος ἐδόθη τῆ Περσεφόνντων ἐν ν Σικελία τε σαν--αλμος, ἀντὶ του οἱ περιφανέστατοι καὶ γεμονικώτατοι, βίος τε ἐπηκολούθει υτ ης πλουτον τε και ἐπαγωγον δύναμον ἐπάγων ἀρεταῖς γνησίαις, γουν οἰκείαο τ . γένει αυτων. Bec.

x6. Ιερον σχον or κημανιερον δε εἶπεν ἀκημα την Ἀκράγαντα δια o I δη- νας αυτόθι νεων Iναε περιττως ἁγιστευόμενον, η δια το τὰν Ἀκράγαντα τῆ Περ-- φόρον εἰς τα ανακαλυπι - πὸ Λιος δοθηναι. or δε περὶ Ἀκράγαντός ἐστι του Πινδάρω ὁ λόγος, σαφὲς ἐξ - περ του πλούτου του θηρωνος δωρ in φησίν Ἀπί τοι Ἀκράγαντι τανύσαις αὐδάσομαι γ ἐνόρκιον λόγον ἀλαθε νόω τεκεῖν η τιν' κατόνγ' ἐτέων πόλιν φίλοις μαλuo ευεργέταν πραπίσιν, ἄφθονέστερον χῶρα θηρωπος. --πόστρατος ' δὲ στορε αυτον πλούτου διενηνοχέναι. αλλ' ο γε πρόγονοι - ' κραγαντίνων Γελλοοι ' οὐχ υτως ευπορηκεσαν, Σλα καὶ πῶν τοὐναντίον μόγις καὶ ταπεινως διέζων ἐπι φυλακ της πόλεως μισθαρνουντες ἔνιοι- δέ φασιν, τε οἱ του θηρω- νος πρόγονοι Ουδάλως εἰς πν έλλαν κατηραν, αλλ' υδυς no 'Pόδου εις την Ἀκράγαντα - ώς καὶ ο Πίνδαρος λέγει - μ ε δ 'Pόδον κατοκισθεν ενδ' ἀφορμαθέντες υφηλὰν πόλιν ἀμφινέμονται, πλεῖστα με δῶρ' ἀθανάτοις ἀνέχοντες, σπετο δ' ἀεννάου πλούτου νέφος β καὶ τουτο ἐξ αυτου του Πανδάρου σαφηνίζεται, - καὶ ἱμαιός φησιν 'Ἀρίσταρχος την πόλιν orκημα ποταμο προυπορευσθαί φησι δια το ὁμώνυμον εἶναι ν ποταμν Ἀκράγαντι την - ὀνομασίαν η πόλις ἀπο του ποταμο επεν.

Ἀρτέμων δε ὁ ἀπο Περγάμου - αλαν οἴεται δεῖν ἀκούειν, οὐτω καλουμένην πόλιν ἐν Σικελίψ παρὰ το ποταμο μολεν, ς Καλλίμαχος ο δε αλα ποταμοῖ κεφαλῆ ἐπικείμενον ἄστυ καὶ γαρ ταύτ-ομώνυμον Iναι Γλλον του ποταμου, τους δε Ἀκραγαντίνους ελλοων L

derant in eyniana, ut alia plura, via nilii monito lectore e Rom. supplevi. Unum me fugit, sed id minutissimum viippe scitot olymp. I, 84. linea altera excassit πυκνως, quod inserendin post verbum usi ita a Gott. υδάσομεν. Hippostratus exposuit genealogias Siculas. v. Voss. H. Gr. III, p. 378. Idem videtur esse ap. Schol. Theocr. VI, o Piem locum Selmeidem indicavit. β Sicorat. D. Gott. Retinui etiam Iota subscriptum, Pata Iota inscriptiones habent. D Edidi ἐν pro ἄν, hoc est εἰς et ἔσπετ p. Braro, ex rat D. Gori Gottiligensis praeterea D H'. 7DHoc Vrat. A. 3 Haec inde ab Oura exorat A. Versiis Callimachi mutuatus instat inis ad s. sis. ub T p. menti in Suid T. II, p. 46o. d. xon et ix eo Goelier Hist. Fra ε. P. a. o

118쪽

παι ἀποίκους -τε το πατέρων αωτον.ἐν πιλλψ ἐπὶ των του Θηρωνος προγόνων συντετάχθαι κεφαλαι-ει δἐ χρηται τοδε το δὲ καμόντες, εφη, προςηκειν ἀλλον ἀκούειν υπὸ των την Γέλλαν κrικότων, ἀλλ' ovo. Ἀκράγαντα οἱ ἐν γαρ ἀπο os ρώστου συνφκωδησαν, οἱ δε χαλεπως καὶ μόλις Ἀντιφημος γαρ ὁ 'κδιος καὶ Ἐνειμος ο υς οἱ την εἰς Πλαν στείλαντες ἀποικίαν πρῶτον μεν περὶ την συναγωγην καμονου μετρίως, συrαθροίζοντες τους ἐκ Πελοποννησο καὶ Γόδου καὶ κρητης, εἶτα περὶ τον διάπλουν, εἶτα περὶ τον κατοικισμον, καὶ πάλιν διαγωνισάμενοι προς τους Σικα-νους Μενεκράτης δέ φησι ληρειν οὐ τέμονα μη γαρ αυεῖν του περὶ Ἀντίφημον περὶ την ἀποικίαν, αλλὰ ἀλλον κατὰ εὐπέτειαν ποxλην αὐτοῖς πάντα συμβεβηκεναι. ποι δ' ἄν μειλον το δεύτερον λόγοπι μετὰ γαρ καμάτου κτίσθη Ao φημου του Ῥοδίου καὶ ' τίμου του κρητος κατὰ χρησμον , πόλλωνος μαχεσαμενων Σικελιώταις περὶ του χωρίου. περὶ τίνων οὐ λέγει, καμόντες ο πολλὰ περὶ των θηρωνος προγόνων. τούτους γὰρ Θηβαίους σνέκαθεν ἀπ Κάδμου εἶναι κάδμου γὰρ Πολύδωρος - του δεAάβδακος του δε δε - του ὁ Οἰδίπους εἶτα Ἐτεοωλης του δε Πολύδωρος 3 του δε λ ωπι τουτον δε ἐν κυνηγεσίου εμφάλιόν τι ια ἀποκτείναντα Ἀθηναζε μεταστηναι τους δὲ ἀπο τούτου πάλιν ξ Ἀθηνων μεταστάντας - συν τοῖς Ἀργείοις Ῥόδον κατοικη- σαι μέχρι τινῶν γενεῶν, καὶ μετὰ ταυτα ελθεῖν εις Ἀκράγαντα, καὶ μέχρι Θηρωνος τὰς πάσας γενεὰς ἔπτὰ προς ταῖς κτῶ ε συναριθμεiσθαι ταυτα στορε εν 'Dκωμίω, v. Ἀσε μύλομαι παίδεσσαν ' λώνων. 7 ἴσως οὐ προς ταυτα ἀσορῶν ὁ Πίνδαρος φησί καμόντες ο πολλὰ δυμ ιερ- σχον οἱκημα ποxαμοδ. οἴκημα δε ποταμου την πόλιν εἶπε δια την μωνυμίαν λείπει ὁ η επὶ, ν ὴ ro ἐπὶ του ποταμνενικημα ἔσχον, την πόλιν. Vet. 17. Σικελίας τ' P αν φθαλμός οιονε το ξαίρετον καὶ λαμπρότερον ησαν

της Σικελίας ἀξιολογώτερον γὰρ ἐν σώματι ὁ φθαλμός ιν εῖπεν περίβλεπτοιησα εν Σικελία Vet. 'Oφθαλμός φῶς καὶ δόξα. l. ἀσφαλης φυλακη. . . 15 Aιών J ζωη. l. r. Αἰών τ' φεπεν επνηκολούθησε δε την ευδαιμονίαν ἄνωθεν πιπέμπων ταῖς νησίαις αὐτῶν ἀρεται ουτως εὐμοιρος βίος ἐπηκολούθησεν αὐτοῖς εὐπεπρωμένης τινος, ῶς καὶ παρ' ' ηρ- η μοιρηγενὸς, ολβιόδαιμον. 3 ου ὁ μεμοιραμένος, ἄλλ' ἀντὶ του εὐμοιρος Da die Vrat. A. Paullo post vulgo aτινες ἀς T. pro quo dedi οἶ-ην ει T. Deinde lini ει τω περιτ διάπλ. D Haec rat A. 3 Haec inde a verbis του δἐ -δ. ex Vrat. A. supplevi. 6 Bis dedi μεταστ ex Vrat. A. D. Gott. Vulgo ἄποστ α Haec tria verba ex Vrat. A. Vulgo Huom ἐπτά. Granimaticus ornputat aetates imi a Cadmo ut patet ex initio scholii: Tommori me ΘηβαIoυς ἀνέκαθεν π καδμου εἶναι, et ex verbis τας ἀπώσας γενεας, Paae addidi ex vetat. A.

Idem habet εν ζ προς ταῖς κτω ἀριθμεῖσθαι quod enim esse patet ex collato stemmate alio quidem, sed imili ratione a Theronis paris gente confecto. p. schol. s. 8a ubi omisso Cadmo. Polydoro, Labdaco usque ad heronem recensentur Laius, Oedipus, Polynices, Thersander, is melius, Aut ion, Tharas, Samus, Telemachus, Chalciopeus, Emmeriides, Aenesidamus. Dicit autem scholiastes ista προς αἷς κτω non πεπιεκαιδεκα, aia octo Priores iam supra memoraverat, a Cadmo ad Haemonem 7 Haec iliae crasτω ex rati A. ubi παιδευσιν, Paod correna. Iliad.

119쪽

19. o. Μορσιμος δυςτυχης. Gl. t. Xάριν Pευφροσύνην. Gl. . 21. , λίαι ς J ἰδίαις γνησι γαρ τὰ δια ποιηματα καὶ τὰ ἐκ καμάτων καιου ἐξέπειςάκτων. g ἡ γνησίαις ἀρεταῖς, ταις ἐκ γένους συγγεγεκημέναις αὐτοῖς. Vet. aa. Ἀλλ' Ἀρόνιε παῖ αλλ' A του μόνον καὶ της Ῥέας παῖ κε τον Ουρα-νον κατοικων, ςτις σου λυμπιακου ροῶνος διοικεῖς το δαφος καὶ τον πόρον του Ἀλφεου ησθεὶς τούτοις τοῖς μνοις ἔτι καὶ ἐπίπλεον ἀβλαβ αυτοῖς την πατρωαν γην διαμφύλαξον τοῖς περ θηρωνα. 3 9 Κρόνιε ὶ ο μόνον τι Κρόνου παις, ἀλλ' ὁτι ρὐνιος λόφος καλεῖται ὁ ἐν πιλυμπία. Ἀλλ' Ἀρόνιε παῖ ου πατρωνυμικον, αλλ' ἀπο του λόφου ευχεταε δε ν ιῖ, επειδη καὶ το αγῶνος, καθ' ὁ νενίκηκε, πρωτάτης ὁ Ζευς. y et Ἀλλ' Ἀρόνιε δ αλλ' αε εν - ονει λόφου τιμωμενε, παῖ της Ῥέας, o διοι-

κῶν το δαφος του πανου, περιφραστικῶς, γουν τον ουρανον, καὶ την κορυφην των

αδλων, τουτέστι καὶ τὰ ἐξαίρετα αδλα τὰ ἐν λυμπίος διδόμενα, καὶ το ρευμα του --φειου, γουν τον Ἀλφειὸν τερφθεὶς τοι παρουσιν μνοις, ευφρων, ἀντι-o ασμένως, ἐπιπλέον ἐπιμελείας ἀξίωσον την πατρικ. αυτῶν αρουραν, ἀντι το την ην, χάριν του ἐπιλοίπου γένους αυτων τ δε τέλος των πεπραγμένων ἐν δίκαν τε και παρὰ δίκαν, γουν δικαίως καὶ ἀδίκως, τουτέστιν ἐν παντὶ τρόπει ἀποίητον, γουν μη γεγενημένον, ουδὸὁ χρόνος ὁ πάντων πατηρ δύναιτο αν ποιησαι ληδ δε του πεπραγμένου γένοιτ' ανσυ τύχη ευτυχεῖ. υπὸ γαρ τέρφεως ἀγαθῶν βλάβη δαμασθεῖσα θνησκει, ἀντὶ του ἀποκρύπτεται, ἐκπίπτει της πημης, παλίγκοτος γινομένη δηλονότι, που ει τοὐπίσω την ἐπιμονην της λύπης του κακου τρέπουσα Rec.

a3. Νέμωνὶ οἰκῶν καὶ ηρ- Οι τ' ἀμφ' Ἀρμ' ἐνέμοντο, αντὶ του ρκουν. is ν ἐν τῶ 'Oλύμπω οἰκων δύναται δε καὶ τὸ νέμων νοεῖσδαι ἐπι του διοικῶν καὶ διέπων. Vet. Νέμων' διοικῶν κυβερνῶν. GL α. asi κορυφάννυλυμπιακον αγῶνα, καθὰ ἐξέχει των ἄλλων αγώνων ἀπ κοινοῶ το νέμων. των γωνισμάπων των ἐν τ' 'ολυμπία γινομένων. αυτ γὰρ ὁ ἀγωνουτος ἀνακεῖται. εδος δε 'Oλυμπου την 'μιπι - κοινο δε συναπτέον το οἰκῶν διοικῶν. Vet.. 6. I ανθείς Lευφρανθείς. I. . . 27. υφρωνJ καλῶς διανοούμενος, ευμενης ων, ἔτι καὶ ἐπιπλέον την πατρωαν παυξησον του λοιπου γένει λέγει δε αυτ το θηρωνι ετι, ν τῆ πρωσω ευδαιμον ἔτι καὶ τουτο ὁ Ζευς παρωχη Vet. aB. κόμισονδ αυξησον. σεται τους αππόνους Θηρωνος ἄρχειν των Ἀκραγαντίνων. ἐπιμελείας ἀξίωσον, ἀπὸ μεταφορῆς των κομῶν, τουτέστι τριχῶν, α επιμελείας ἀξιουνται. o δέ ἐπιμελείας ἀξίωσοὐ ς γάρ τινες, φυγὰς δ' ἀνακόμανον υναυτον εἰς την πατρίδα. Vet.

120쪽

Tων δὲ πεπραγμένων ὁ Θηρων θυγατέρα αυτο ἐξέδωκε πρὸ. γάμον Πολυζήλ τῶν ἀδελφου γέρωνος, ο πεμφθεὶς π Ἱέρωνος πολεμησα τοῖς περιοίκοις Σικελιωται βαρβάροις παυσε - πολεμον χωρὶς της του ' Πρωνος γνώμης, καὶ δια τουτο ἐν φοράσει b. Θρασυδαίου δε του Θηρωνος υἱου πείσαντος τὸν Πολύζηλον ἐπιδέσθαι τω Πρωνι, πισχνουμένου αυτου τοι πράγμασι συναντι πεσθαι, νους ο πέρων προνεν αἱρησειν την Ἀκράγαντα καὶ Θηρωνα καὶ Θρασυδαῖον μελλόντων δὲ των φίλων ἔπεμπε Σιμωνίδης ὁ λυρικος πρὸς αὐτὸν συμβουλεύων, ἐκταράξαι μαλλον βουλόμενος νμηνύειν τὸν μέλλουσαν αὐτω - προδοσίαν σεσθαι καὶ τους προδιδόντας. ὁ δὲ ευλαβηδεὶς ἐξεχώρησε των πραγμάτων το Ἱέρωνι, στερον δε ἀπέλαβεν ἄπ' αὐτου τὸν τυραν-νlδα, καὶ διελύθησαν της εχδρας, ως καὶ κηδείαν τινὰ πρὸς ἄλληλους ποιησαμαι, Πρω- νος λαβόντος την θηρωνος ἀδελφην γυναικα σθεν ὁ Πίνδαρος παραπέμπεσθαι παραινεῖ τα προγεγενημένα. Ἀλλως. νπειτα δι' ην αἰτίαν ευξάμενος - θηρων - κάλλιστα κατάπαυσιν των πραχθέντων δεινῶν αιτειται - ία. καὶ ὁ μεν Ἀρίσταρχός φηαι, - το κεκμηκέναι τους του Θηρωνος πατέρας κατα την Ῥόδον των πραγμάτων στασιαζομένων, καὶ ουτω ταν εἰς την Σικελίαν μετοικεσίαν στειλαμένων ὁ δε ιδυμος το ἀκριβέστερον της στορίας ἐκτίθεται μάρτυρα ίμαιον τον συντάξαντα τα περιτης Σικελίας προφερόμενος η δε στορία ἴσως ἔχει - ων ὁ των Ἀκραγαντίνων βασιλευς Γέλωνι τψ Πρωνος ἀδελφω ἐπικηδεύσας ἀμφ συνάπτει την αυτο θυγατέρα --μαρέτην, αφ' η και τὸ σημαρέτειον νόμισμα εν Σικελίψ. του δε Γέλωνος τελευτῶν τον βίον μέλλωνος Πολύζηλος αδελφὸς την στρατηγίαν καὶ την γαμετην του δελφου διαδέχεται κατὰ τὰς Γέλωνος του αδελφου - προςτάξεις, -τε το θηρωνος εἰς Γέλωνα κηδος ει τον Πολύζηλον μετατεθεῖσθαι λαμπρ. δε αυτ Τ καὶ περιβλέπτου τυπάνοντι κα- τὰ την Σικελίαν 'Iέρων φθονοσας ὁ δελ- και πρόφασιν σκηψάμενος το προ Συβαρίτας πόλεμον ἀπελαύνει νης πατρίδος ἀλλα καὶ τουτον κατώρθωσε - πόλεμον ὁ Πολύζηλος ὁ δὲ μ φέρων γυμνότερον αυτου κατηγορεῖν πειρατο νεωτερισμου καὶ λτω ον θηρω- περαγανακτησαντα θυγατρὸς ἄμα και γαμβροῖ συρρηξαι προς Ἱέρωνα πόλεμον παρὰ THλ του Σικελιωτικο κοταμο ου καλλίμαχος μέμνηται οι δε ολη ποταμν ἐπικείμενον ἄστυ ε μη γε μην εἰς βλάβην μηδε ἰς τέλος προχωρησαι τον πόλεμον. φ σι γαρ τότε Σιμωνίδην τον λυρικὸν περιτυπόντα διαλυσαι τοι βασιλευσε τηνεχθραν τούτοις οἰκείως τοῖς δάσασιν εἴχεσθαι του ιι φησι τον Πίνδαρον ὁ Λίδυμος, νε λοιπον αὐrοῖς εἰρηναιον A- τον φων η υν διάνοια αὐτη ' συχεν, ω Ζευ πα-ρ πο- πάντα τα κάλλιστα, καὶ προς τῆ ουσν ευδαιμονω πλείονα δοίης ἀναδά. εἰ My Sic rare D. ov. s Vulgo utari mod eorrexi da coniectura. Avx. et Paullo ante ντο pertinet ad Theronem. Non video cor hunc loeum corruptum iudicet Oeller Hist Syracus. P Sic Goti nisi quod zm post ακλων habet. Nec multum differt Vrat. I ri Toλώ. addidi eae rati . D Seorin D. Goit. D Fragm. T. I. p. 5M. Rectius hoc fragmen, an

supra e sidianua.

SEARCH

MENU NAVIGATION