Platonis Opera omnia

261쪽

ἔξεστί μοι υτ προσβλέψαι νοτε διαλεχθηναι καλεουδ M, ουτοσὶ ζηλοτυπων με καὶ θυνῶν θαυμαστὰ ἐργάζεται καὶ λοιδορεῖται τε καὶ τὰ χεῖρε μόγις ἀπέχεται. ορα

μη τι καὶ νυν ἐργάση αι αλλὰ διάλλαξον μῶς, η ἐὰν ἐπιχειρη βιάζεσθαι, ἐπάμυνε, - θῶ την τουτου μανίαν τε καὶ Δερασπίαν πάνυ δή.ωδῶ rurisv ἔστι, φάναιτὀν Ἀλκιβιάδην, ἐμοὶ καὶ σοὶ διαλλαγή. ἀλλα τολων μὲν εἰουαὐθίς σε τιμωρήσομαι - δε μοι, Ἀγάθων, φάναι,

μετάδος των ταινιῶν, ῖνα ἀναφqσω καὶ την τουτου -- λω. 6 4s. την την θαυμαστην κεφαλήν και η μοι μεμφηται τισε μὲ ἀνέδησα, αυτb δε νικῶντα ἐν λόγοις πάντας ἀνθρώποως, iv μόνον πρώην σπερ M. ἀλλ' εί. ἔπειτα Ου ἀνέδησα. ' αὐτον λαβόντα τῶν ταινιῶν ἀναδεῖν ἀν Σωκράτη καὶ κατακλίνεσθαι ἐπειδὴ δε κατεκλίν' εἰπειπι Eli δή, -νδρες δοκεῖτε γάρ μοι νήφειν. -υκἐπιτρεπτέον μῖν. ἀλλα ποτεow Ἀμολόγηται γὰρ ταμ' ημῖν. ἄρχοντα Ῥυν αἱρο-αι της πεσεως. ει α ἡμεῖς ἱκανῶς πίητε, ἐμαυτόν ἀλλα φερέτω Ἀγάθων, ἀτι ἔστιν ἔκπωμα μέγα. μῶλλον δὲ οὐδεν δει. ἀλλα φέρε, χαῖ,

262쪽

κοτυλας χωρονντα τουτον ἐμπλησάμενον πρῶτον μὲν κυ-

τὸν ἐκπιεῖν, ἔπειτα - κράτει κελσει ἐγχῶν κω μαεἰπεῖν Προς μὲν ωιράτη, Ἀνδρες - σόφινά μοι -δέν' ποσον γαρ αν κελεν τις, τοσουτον ἐκπιῶν Αδὲν μῶλλον η ποτε με σθν ον - - Σωκράτη ἐγχέαντος του παιδδς πίνειν τον δ' Ἐρυξίμαχον Πῶς ουν, φάναι, ω Ἀλκιβιάδη, ποιουμεν οντως - τι λέγομε ἐπὶ τῆ κυλικι - ἐπήδομεν ἀλλ' ἀτενῶς σπερ οἱ δε- φῶντες πιόμεθα; ὁν - Ἀλκιβιάδην εἰπεῖν 'S 'Moeia μαχε, βέλτιστε βελτίστου πατρος καὶ σωφρονεστάτω χαῖρε. γα - φάναι τον Ἐρυξίμαχοπι ἀλλα τί ποιῶμεν; ετ αν si κελεύης δει γάρ - πει εσθαι 'M .ἀ- ἰητρος γὰρ ἀνη πολλῶν ἀντάξιος αλλων. ἐπίταττε συν- τι βουλει. Ἀκουσον δή, εἰπεῖν τον Ἐρυξίμαχον. - πρὶν σὲ εἰσελθεῖν ἔδοξε χρῆναι ἐπὶ δεξιὰ

ἔκαστον ἐν μέρει λόγον περὶ Ἐρωτος εἰπεῖν, δουναι- κάλλιστον, καὶ ἐγκωμιάσαι οἱ μὲν - ἄλλοι πάντες μεῖς εἰρηκαμπι σι δ' ἐπειδὴ os εχηκας καὶ ἐκπέπωκας, δικαιος ε εἰπεῖν, ἐπὰν δ' ἐπιτάξαι Σωκράτει o τι βουλη, καὶ τουτον - ἐπὶ δεξιὰ καὶ Ουτω τους αλλους. Ἀλλά, φάναι,- Ἐρυξίμαχε, τον Ἀλκιβιάδην, καλῶς λέγεις, μεθυοητα δὲ ανδρα παρὰ νηφόντων λόγους παραβάλλειν μη ovκ ἐξ ἴσου ast καὶ α- ω μακάριε, πείθει

τί σε Σωκράτης ν αρτι εἶπεν οἶσθα τι τονναντίον

ἐστὶ πει - ἐλεγεν Ουτος γάρ, ἐάν τινα ἐν ἐπαινέσω

- ἀφέξεταί μου χεῖρε. - ευφημήσεις φάναι τον Σωκράτη Μὰ τὸν Ποσειδῶ, εἰπεῖν δν λκιβιάδην, μηδὲν λέγε προς ταυτα ῶς ἐγὼ οὐδ αν ἔνα αλλον ἐπαινέσαιμι οὐ παρόντος Mia' υτω ποίει, φάναι τον Ἐρυξίμαχον, εἰ μολει Σωκράτη ἐπαίνεσον Πῶς λέγεις; εἰπεῖν τον ἈλκιβιάδηW δοκή χρῆναι,- Ἐρυξιμαχε; ἐπιθῶμαι φ ἀπδρὶ καὶ τιμωρήσωμαι μῶν ἐναντίον οντος,

263쪽

φάναι τον Σωκράτη, τί ἐν ν ἔχεις ἐπὶ τὰ γελοιότερά με ἐπαινέσεις η τι ποιήσεις; ἁληθῆ ἐρῶ. ἀλλ' oρα εἰ παρing. Aia μέντοι, φάναι, τά γε ἀληm παρέημ καὶ

καταριθμῆσαι.

Σωκράτη δ' ἐγ ἐπαινεῖν, ω ανδρες, οντως ἐπιχεε- ρήσω, δι λινων. um μὲν -- ως οἰήσεται ἐπὶ τὰ γελοιότερα ἔσται δ' ἡ εἰκῶν - ἀληθους ἔνεκα - - γελοι- φημὶ γὰρ δη μωτα-ν--δν εἶναι τοῖς Σειληνοῖς τοἡτοις τοι ἐν τοῖς ρμογλυφειοι καθημένοις, - τινας ἐργάζονται δημιουργοὶ σέριγγας - ως ἔχοντας, ο διχάδε διοιχθέντες φαίνονται ἔνδοθεω γάλματα θοντες θεων καὶ φημὶ αὐ αεναι αυτὸν μα--- τω Μαρσύφ. τι μὲν ουν τό γε εἶδος μοιος Iτοώτοις, ω Σώκρατες, ἀσ--o δη-- ἀμφισβητήσαις ως δὲ καὶ ταλλα ἔοικας, μετὰ osτο--τε. βριστης I'ν - ἐὰν γα μη μολογῆς, μάρτορας παρέξομαι. ἀλλ' o- αν τῆς πολ γε θυομασιώτερος ἐκείνου ὁ μέν γε δι' oργάνων ἐκήλει - ἀνθρώπους τῆ ἀπὸ eo στροα- τος μνάμει, καὶ ἔτι νυνὶ o αν τὰ ἐκείνου αὐχῆ. α γαρ μου ει υλει, Μαρσύου λέγω τούτου διδάξαντος τὰ - ἐκείνου ἐάν τε αγαθὸς --της -λῆ ἐάν τε ἄψ τρίς, μόνα κατέχεσθαι ποιεῖ καὶ δηλοῖ τους των θεων τε και τελετῶν δεομένους διὰ τὸ θεῖα εἶναι si δ'

ἐκείνου τοσουτον μόνον διαφέρεις, τι νευ πάνων ψιλοῖς λόγοις ταυτὸν οὐτο ποιεῖς. μεῖς οὐν ταν μέν

264쪽

ἐπειδὰν δὲ os τις ἀιο- η των ων λόγων, αλλ- λέγοντος, καν πάνυ φαυλος ο ὐλώνων, ἐάν τε γυνὴ κοέη ἐάν τε ἀνὴρ ἐάν τε μειράπιον, ἐκπεπληγμένοι ἐσμὲν καὶ κατεχόμεθα ἐγ- γουν, --δρες, εἰ μη ἔμελλον κομιδῆ δόξειν μεθύειν, εἶπον μόσας αν μῖν οἷ δη πέπονθα

αντὸς υπο των τούτου λόγων καὶ πάσχω ἔτι καὶ νυνί.oτα γαρ απουω, πολ μι ἄλλον η των κορυβαντιῶν-

των η τε καρδία πηδῆ και δάκρυα ἐπεῖται πι των όγων των τούτου. ρῶ δὲ καὶ αλλους παμπελλους τὰ αυτὰ πάσχοντας Περικλέους δε κοέων καὶ χλων ἀγαθῶν

ἀνδραποδωδῶς διακειμένου ἀλλ' π τουτουὶ του Μαρομαι -- πολλάκις δ ουτω διετέθην, l στε μοι δόξαι δμωτον εἶναι ἔχοντι ως ἔχω. καὶ ἡτα, Σώκρατες, - ἐρεῖς ς - ἀληθη. καὶ ἔτι γε νυν ξύνοιδ' ἐμαυτωοτι εἰ ἐθέλοιμι παρέχειν τα τα, - αν καρτερήσαιμι,

ἀλλὰ ταὐτα αν πάσχοιμι αναγκάζει γάρ με μολογεῖν τι πολλos ἐνδεης ν αυτὸς ἔτι ἐμαυτου μὲν μελῶ, τὰ δ' υ ναίων πράττω βια υτ σπερ απι τῶν Σειρηνων ἐπισχόμενος τὰ τ οἴχομαι φεύγων, να μη -το --θήμενος παρὰ τουτ κοπαγηράσω πέπονθα δὲ πρις οὐ- τον μόνον ἀνθρώπων, o Οὐκ αν τις sono ἐν ἐμοὶ ἐνεῖναι, ὁ αἰσχύνεσθαι ντινο- θῶ δὲ τολον μόν- αῖσπνομαι. ξύνοιδα γὰρ ἐμαυτω ἀντιλέγειν μὸν - δυναμέν ώς - , ποιεῖν α ουτος κελευει, ἐπειδὰν δὲ

ἀπέλθω, τ μέν της τιμῆς της ὐπὸ τῶν πολλῶν δρα

265쪽

222. ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 71

ἐραστὴς παιδικοῖς ἐν Ἀρημὼν διαλεχθείη, καὶ ἔχαιρον.-ώτων δ' οὐ μάλα ἐγίγνετο οὐδέν, ἀλλ' Ἀσπερ εἰώθει

266쪽

διαλεχθεὶς αν μοι καὶ συν- -- λετο ἀπιών. Ma

δεῖ λέγειν οὐδὲ γάρ μοι πλέον ην ἐπειδὴ δὲ σοδαμῆ

ταώτη. -τον, ἔδοξέ μοι ἐπιθετέον εἶναι - ἀνδρὶ κατὰ τ καρτεριν - - ἀνετέον, ἐπειδήπερ ἐγκεχειρηκη, ἀλλὰ - ν δ τέ ἐστι τὸ πραγμα προκαλουμαι δῆ

δικοῖς ἐπι ωλεέων. καί μοι -δὲ--τ ταν ὐπήκουσεν, δμως δ' - ρόνφ ἐπει- ἐπειδη δὲ ἀφίκεου τὸ πρῶτον, δειπνήσας ἀπιέναι ἐμέλετο καὶ τότε μ ν αδστο-- ος -- -τόπι-υθις δὲ ἐπήβουλευσας, ἐπεδη δεδειπνηκει, διελεγόμην - των νυκτῶν, καὶ μειδ 3ἐμέλετο ἀπιμαι, σκηπτόμως - - εχ προσηνάγκασα τον μένειν ἀνεπαυετο - ἐν τῆ hομένη μου κλίνη, ἐν ἐπερ ἐδείπνει, καὶ ουδεὶς ἐν τ ορκήματι uos κα--οδε- ἡμεῖς μέχρι δν - δη δεὐρωτο λόγου καλῶς αν ἔχοι καὶ ποδ ὁντινο- έτειπι το δ' ἐντεμεν - αν μου κουσατε λέγοντος, εἰ- πρῶτον μέν, τολεγόμενον, οἶνος -- τε παίδων καὶ μετὰ παιδ- τἀληθής, ἔπειτα ἀφανίσαι Σωκράτου ἔπον περήπανον εἰ ἔπαινον ἐλθόντα αδικέω μοι φαίνεται ἔτι δὲ τι--δηχθέντος - του θεως πάθος -- ἔχει φασὶ γαρ- τινα τουτο παθόντα - ἐθέλειν λέγειν οἷ- ην πλὴν τοις δεδηγμένοις, ως μενοις γνωσομένοις τε καὶ συγγνω- σομώνοις εἰ παν ἐτόλμα δραν τε καὶ λέτειν - της ὁδώ- τηε ἐγ- - δεδηγμένος τε re ἀλγεινοτέρου και τὸ ἀλγεινότατον ν αν τις δηχθείη - την καρδιαν η --χην γαρ λο τι δε αυτ ονομάσαι πληγείς τε κω δηχθεὶς υπὸ τῶν ἐν φιλωφι λόγων, o ἔχονται ἐχίδνης ἀγριον- τερον, νω φυχῆς μὴ move ταν λάβωνται, καὶ π - ην δραν τε καὶ λέγειν ὁτι-ν, κά ορ- ῶ Φαιδροος,

267쪽

νοις οἱ δὲ οἰκέται, καὶ ε τι Δαλος ἐστὶ βέβηλε τε καν istet ' ἄγροι-ς, πέλας πειν μεγάλας τοῖς - ἐπιπισθε ἐπειδὴ aia , α

268쪽

παρ' ἐμου, ἔφην, ταυτ' ἐστίν, ων δὲ αλλως εἰ παι ως διαποoομαι ' ἡ δὲ Λουδ -τω μυλω- ο τι σοι τε ἄριστον καὶ ἐμοὶ ἡγεῖ 'Aλλ', ἔφη, τουτό γε ε λέγεις ἐν γα τω ἐπιόντι χρόν μολευόμενοι πράξομεν οδ φαέν αι φν περί τε τούτων καὶ περὶ των ειμναριστον ' Minis 3 -τα ἀκουσας τε καὶ εἰπών, est ἀφεὶς σπερ βέλη, τετρωσθαι--ον μην καὶ ἀναστάς γε, -δὲ ἐπιτρεψας -- εἰπεῖν ἡδὲν ἔτι, ἀμφιέσας δ

ἐρεῖς τι φεέδομαι ποιησαπτος δὲ δὴ ταῶτα -- ουτος τοσουτον περιεγένετό τε καὶ κατεφρόνησε καὶ ι-εγέλασε της ἐμης ρας καὶ βριπε καίπερ ἐκειν γε μην τι εἶναι, Ἀνδρες δικασταί Ῥαασταὶ γάρ ἐστε της Σωκρά--ος ὐπερηφανίας - γαρ ιστε - θωυς, - θεάς, --δὲν περιττότερον καταδεδ ει ὰς ἀνέστην μετὰ Σωκρά--ος η εἰ μετὰ πατρὸς καθηοδον ἐφώδελφου πρεσβυτέρου. Q δὴ μετὰ τουτο τίνα ηεσθέ με διάνοιαν ἔχειν, γοώ-μπον μὲν τι--αι, ἀγάμενον δὲ τὴν τούτου φέσιν τε καὶ σωφροσμην καὶ ἀνδρίαν, ἐντετυηκότα ἀνθρώπ τοιουτ ο- ἐγ- - δν μην ποτὲ ἐντοχεῖν εἰς φρόνησιν καὶ εἰς καρτερίαν; στε ovo' πως - ὀργιζοίμην εἶχον καὶ ἀποστερηθείην της τοὐτο συνουσίας, Ουθ' onsi

ρουν δή, καταδεδουλωμένος τε πο ου ἀνθρωπου ς δεὶς π ουδενος αλλο περανα αυτ τε γάρ μοιαπαντα προυγεγόνει, καὶ μετα ταλα τραπεια μῖν εἰς

269쪽

καὶ ταῶτα μὲν δη ταυτα 'oso ν - τόδ' ἔρεξε καὶ ἔτλη καρτερὸς ἀνῆρ o 'clam quiasi ποτὲ ἐπὶ στρατείας, eis ἀκουσαι. πινοήσας γαραυτόθι μειν τι ἔστηκε σκοπῶν, καὶ μειδὴ ἡ προὐχωρει--- ου ἀπίει ἀλα εἱ-ναι ζητῶν. καὶ δ ην μεσημβρία, καὶ ανθρωποι ἡσθάνοντο, καὶ θαυμάζοντες Mao αλ- ἔλεγεν ora Σωκράτης u Me-- φροντίζων τι ἔστηκε τελωτῶντες δέ τινες των γάνω ν, ἐπειδὴ -

νια ἐξενεγκάμενοι - - ἐν φωτει καθηοδον, μαδὲ φυλαττον τὸν εἰ καὶ την νυκτοι στηροι. o δὲ εἱστη in μὰρ λ ἐγένετο καὶ λως ἀνέσχεν ἔπειτα

270쪽

στρα γοι -δεὶς αλλος - ἔσωσενἈ-ρώπων η -τος, τετρωμεινον - ἐθέλων ἀπολιπεῖν, αλλὰ συνδιέσωσε καὶ τὰ πλα καὶ αντον ἐμέ. καὶ θῶ μέν, ω Σώκρατες, μὰ τότε λενον σοὶ διδόναι τἀριστεῖα οὐ στρατηγοώς, καὶ τουτό γέ μοι -τε μέμνει-οτε ἐρεῖς τι ψευδομαι ἀλλὰ γὰρ των τριπηγῶν προς μυδ αρίωμα ἀποβλεπόντων καὶ βουλομένων ἐμοὶ διδόναι τἀριστεῖα αυτος προθυμότερος ἐνενο των στρατηγῶν ἐμὲ λαβεῖν η σαυτόν. Ἐτιν,--τοίνυν, ω ανδρες, αξιον η θεάσασθαι Σωκράτη, τε---- πιο ηλίου φυγῆ ἀνεχώρει τι στρατόπεδον ἔτυχον γὰρ καρανενόμενος ειπον ἔχων, ουτος δὲ πλα ἀνεχώρει - ἐσκεδασμένων δη των ἀνθρώπων -τός τε αμα κάὶ Λάχης καὶ ιγῶ περιτο - , καὶ δῶν - παρα--λεύομαι τε αυτοῖν θαὐήεῖν κά ἔλπον τι - απολείφω-τῶ ἐντεκμ α δ σα, κάλλιον ἐθεασάμην Σωκράτη ἐν Ποτιδαια αὐτὸς γὰρ ηττον ἐν φόβω η διὰ τὸ ἐφ' prenos εἶναι πρῶτον μὲν σον περιῆν Λάτητος τρωφρων εἶναι θ εοπειτα ἔμοιγε ἐδουκει, Ἀριστόφανες, τ ῶν δὴ --ο, - - ' καὶ ἐκεῖ δι--ο εσθαι σπερ καὶ ἐνθάδε, βρεν ἡμε os καὶ τἀφθαλμῶ παραβάλλων, ρέμα παρασκοπων καὶ τους φιλων καὶ ἡ πολεμίους, δῆλος ων παντὶ καὶ πάνυ πειήωθεν τι ε τις --αι τοπτρου - ανδρός, μάλα ἐψήωμένως ἀμυνεῖται. διὸ καὶ σφα ς ἀπήει καὶ Ουτος καὶ ὁ τερορ πεδιν γάρ τι - -τω διακειμενων ἐν - πολεμω -δ απτονται, via τοι προτροπάδην -- ροντας διώκουσι Πολλὰ - - αν τις καὶ diu ἔπι Σωκράτη ἐπαινέσαι καὶ θαυμάσια ἀλλὰ - μὸν ἄλλων

ἐπι λυμάτων τάχ' αν τι καὶ περὶ Mis τοι τα εἴποι, τὸ δὲ μηδενὶ - ἀπ--μοιον εἶναι, μήτε των παλαιων μήτε των - οντων, τουτο αξιον παντι θαύματος.

οἷος γαρ laruam ἐγένετο, ἀπεια ειεν - τις καὶ ρ σίδαν καὶ λους, καὶ λ α Περικλῆς, καὶ πιστορα