Platonis Opera omnia

251쪽

Scta. ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 57ω Σώκρατες, πειρ ομαί σε διδάξαι. ἔστι - γαρ δὴ

ως ἡ φής. εἰ δέ τις μῶς ἔροι- ο των καλων ἐστὶν Ἀρως, ω Σωκρατές τε καὶ Θιοτίμας δε δὲ σαφέστερ- ἐρῶ, ' -- των καλων τι ἐρ*; καὶ ἐν εἶπον τι Γενέ-αι--φ. Ἀλλ' ἐπαποθεῖ, ἔφη, ἡ ἀπεκρ- ἐρώτησιν τοιάνδε, ο μαι ἐκείνω λαν γένηται τα καλάς - πάνυ ἔφην ἔτι ρει 6 -δ ταντην τὴν ἐρῶ προνέρως ἀποκρίνασθαι 'Au ἔφη, σπερ αν ε τις μεταβαλων ἀντὶ του κα- τ ἀγα- χρώμενος πυνθάνοιτο Φέρε, - κρατες, ἐρῆ o ἐρων - αγαθῶν τι -δ; νέσθαι, ν δ' ἐγώ, -τφ. καὶ τί ἔσται ἐκείν-- αν γένηται τἀγαθά; - πορώτερον, ην δ' ἐγώ, hae

ἀποκρίνασθαι, - -δαίμων ἔσται. R .ει γαρ, ἔφη, μη ἀγαθῶν οἱ εὐδαίμονες εὐδαίμονες καὶ ωκέτι προσδεῖ

ἐρέσθαι, - τί δὲ βουλεται ευδαίμων εἶναι ὁ βουλόμενος, ἄλλὰ τέλος δοκεῖ θειν ἡ ἀπόκρισις Ἀληθη λέγεις, εἶπον ἐγώ. αώτην δὲ τὴν μέλησιν κά - ἔρωτα τουτο 'πεπερα μινον oti εἶναι πάντων ανθρώπων, καὶ πάντας

τἀγαθὰ βουλε σθαι αυτοῖς εἶναι αει, η πῶς λέγεις ωτως,

ην δ' ἐγώ κοινὸν εἶναι πάντων ο δη - , ἔφη, Σώκρατες, - πάντας ἐραν φαμέν, ηπερ γε πάντες τωναυτῶν ἐρῶσι καὶ ει αλλά τινάς φαμον - , τοις σὰν θαυμάζω, ην δ' ἐγώ, καὶ αυτδρ υλλα μὴ θαυμαζ',

ἔφη ἀφελόντες γαρ - ἔραντός τι εἶδος νομάζομεν, τὸ - ολ- ἐπα-ντες νομα, ἔρωτα, τὰ δὲ αλλα αλ-λοι καταχρώ- ὀνόμασιν ' Ωσπερ τι ην δ' ἐγώ. Σωπεοτιδε οἷσθ' - ποίησίς ἐστι τι πολs. η γάρ τοι ἐκ τουμ οντος εἰς ora ἰόντι- σει αἰτία πῶσά Dτι ποίησις, ωστε και α - πάσαι ταῖς τέναις ἐργασιαι ποιήσεις εἰσὶ καὶ οἱ σώτων δημιουργοὶ πάντες ποιηταί. Ἀλη λέγεις. Aar Ομως η aera, οἶσθ' οτι - καλ-νται - ηταὶ ἀαVia ἔχουσιν ἀματα, απ δὲ πάσης τηε πομ

252쪽

μέτρα - - Mov νόματι προσαγρευεπαι. ποίησις ἐς τουτο μόνον καλειται, καὶ ἔχοντες -- τὸ μόριον της ποιήσεως ποιηταί. Ἀ-θη λέγεις, ἔφην Ουτω τοίνυν

καὶ περὶ δν ἔ-τα το - κε φάλαόν ἐστι πῶσα των ἀγαθων ἐπι μια καὶ οὐ δαιμονεῖν, ὁ μέγιστός τε καὶ δολερὸς ἔρως παντι ἀλλ' ο μμ αλλη τρεισόμενοι

ἐρασται, οἱ δὲ κατὰ ἔν τι εἶδος ἰόντες τε καὶ ἐσπουδακότε τὸ τον Ἀ-ον- ωνωσαν, ἔρωτά τε καὶ ἐρρον και ἐρασται κινδυνευεις ἀλ- , ἔφην ἐγώ, Φων. καὶ λώνσαι μέν γέ τις, ἔφη, λόγος, ο αν τι μι οἰ-- των ζητῶσιν, -- ἐιήσω ο δ' ἐμὁ λόγος σοσήμισεες φησιν εἶναι τι ἔρωτα ovae λου, ἐὰν μῆ τυγχάνη γέ που, ω ταῖρε, ἀγαθὸν os ἐπεὶ αυτῶν γε καὶ πόδας καὶ χεῖρας ἐθέλουσιν ἀποτέμνεσθαι- ανθμοποι, ἐὰν αυτοῖς

ἔχεις εἰπεῖν Ο μ- - σέ, ἔφην ἐγώ, ω Λωτίμα, ἐθαυμαζον ἐπὶ σοφών in ἐφοίτων παρὰ σὲ αοτὰ ταυτα

253쪽

μα πόμενος Ἀλλ' ἐγώ σοι, ἔφη, ἐρῶ. ἔστι γὰρ τουτοτόκος ἐν κω κώ rure τι σωμα αδ κατὰ τὴν φπήν. Μαντείας, ην δ' ἐγώ, δεῖται o τι ποτε λέγεις, καὶ - μα-νω 'via' ἐγω, - , --ειμπ ψω. -υσι νάρ, ἔφη, ω Σώκρατες, πάντες ἄνθρωποι κε κατὰ,4 σωμα καὶ καπὰ πν πην, καὶ ἐπειδὰν ἔν τινι ηλικιεγένωνται, τίκτειν ἐπι μνήμων ἡ φύσις τίκτει δὲ ἐν

μὲν αἰσχω - δώναται, ἐν δὲ - - . ἡ γὰρ ἄνδως

καὶ γυναικος συνουσι τόκος ἐστίν. ἔστι δὲ ovis alass

πολλὴ ἡ πτοίησις γέρον περὶ τὸ καλιν διὰ τι μετάλησώδῖνος ἀπολυειν eo θοντα ἔστι γάρ, ω Σώκρατες, ἔφη, o του κουι- ὁ ἔρως, ως - Δι. Ἀλλὰ τί μην; ης γεννήσεως καὶ του ono ἐν καὶφ Elis, ν δ' ἐγώ. Πάνυ μὲν - ἔνη. -- της γεννησεως; ' τι ἀειγενές ἐστι καὶ ἀθάνατον ως ο τμη γέννησις ἀθανασιας . o. δὲ ἀναγi iam ἐπι μεῖν μετὰ ἀγαθου ἐκ των μολον μένων, εἴπερ του Μαθου -- εἶναι ἀεὶ ἔρως ἐστίν. ἀναγκαῖο δὴ ἐκ --- - λόγου, καὶ της ἀθανασίας,

τον ἔρωτα εἶναι. -υτά τε - πάντα διδασκέ με, πότε περὶ των ἐρ- ων λόγου ποιοῖτο, καί ποτε ηρ- πιδεδει, - ό- κρατες, αλιο εἶναι τουτου του ἔρωτος καὶ me ἐπ--μίας η - αισθάνει- δεινως διατίθεται πάντα τα

254쪽

θηρία, ἐπεδαν γεννῆ, ἐπιθυμηση, καὶ τὰ πεζὰ καὶ ταππτηνά, νοσουντά τε πάντα καὶ ἐρωτnias διατιθέμενα, πρῶτον is περὶ το ξομμιγηναι ἀλλήλοις, ἔπειτα περὶ τῆν τροφὴν του πνομένου, καὶ μιμά ἐστιν ἀρθωτων vix διαιιά:rmitat τὰ ἀσθενέστατα τοῖς πνροτάτοις καὶ ὐπεραποθνήσκειν, καὶ αυτ τ λι- παρ--εμνα, - ἐκεῖνα ἐκτρέφειν, καὶ uo πῶν ποιοῖντα τως μὲν γὰρ ἀνθρωπους, ἔφη, ola ' αν τις ἐκ λογισμου ταυταποιεῖν τὰ δὲ ρέα τίς αρτία οντως ἐρα-κῶς διατίθεσθαι ἔχεις λέγειν καὶ θῶ - ων--τι - εἰδείην.ω δ' εἶπε, --, - δεινός ποτε γενήσεσθαι τὰ ἐρωτικά, ἐὰν ταωτα μὴ ἐννοῆς rura διὰ ταυτά τοι,- ιοτίμα, περ νυν δὴ εἶπον, παρὰ σὲ λω, voms τι διδα- vim δέομαι. αλλά - λέν καὶ τούτων τὴν αἰτίαν καὶ των ωλων - περὶ τὰ ἐρωταά. Εἰ τοίνυν, ἔφη, πιθστεέεις ἐκείνου εἶναι φύσει τον ἔρωτα - πολλάκις --λογηκαμεν, μὴ θειμαζε ἐνταυθα γὰρ τον αυτὸν ἐκείνωλογον ἡ θνη- φώσις ζητεῖ κατὰ, δυνατμ αει τε εἶναι καὶ θάνατος. μαται δὲ ταέτη μόνον τῆ πέσει, τι ἀεὶ καπα ιπε ἔτερ- νέον - τον παλαιου, ἐπεὶ καὶ ἐν ε ν ἔκαστον των ζώων ων καλεῖται καὶ εἷναι τὸ -τό, oh ἐκ παιδαρί- ὁ αντὸς Φεται Me δν πρεσβψτης νένηται -- μέντοι Ουδέποτε τὰ ωτὰ ἔχων ἐν -τφομως ὁ -τις καMῖται, ἀλλὰ νέος ἀεὶ γιγνόμενος, τὰ δὲ ἀπολλώς, καὶ κατὰ τὰς τρίχας καὶ σάρκα καὶ ὀστῶ και αἷμα καὶ εὐμπαν τὸ σῶμα καὶ μὴ οτι κατὰ τ σωμα,

ἀλλα καὶ κατὰ τὴν πην οὶ τρόποι, τὰ - δεξαι,

ἐπι- μίαι, δοναί, λυπαι, φόβοι, τλτων ἔκαστα ουδέποτε τὰ - πάρεστιν --φ, ἀλλὰ τὰ in γίγνεται, τὰ δὲ ἀπόλλυται πολ δὲ τούτων ἀτοπωτερ- ἔτι τι o. - καὶ α ἐπιστημα μὴ τι αἱ is γιγνονται α δὲ ἀπέλλονται μῖν, καὶ οὐδέποτε o αὐτοί ἐσμεν οὐδὲ κατὰ τὰς ἐπιστήμας, αλλὰ καὶ μία κάστη των ἐπιπνημων τ τον

255쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 61

πάπει. o γὰρ καλεσαι μελανιν, ως ἐξιώσης - σει ἐπιστημης - γὰρ ἐπιοσημης ἔξοδος, μελιν δὲ πάλιν καινὴν ἐμποιουσα ἀντὶ τῆς ἀπι-σης μνήμην σώζει την

Em tim ἔφη, ω Σώκοαπες, ἐπεὶ καὶ των ἀνθρώπων εἰ ἐθέλεις εἰς την φαοτιμίαν βλέψαι, θαυμάζοις δν της ἀλογίας περὶ Ἀγῶ ειρηκα, εἰ μὴ ἐννοεῖς ἐν μηθεὶς ἀρδεινῶς διακρινται ἔρωτι το ὀνομαστοὶ γενέσθαι καὶ κλέος εἰ τον αε rρώ- ἀθάνατον καταθέσθαι, καὶ,πὲρ Οὐ-του κινδυνους τε κινδυνευειν λοιμοι εω πάντας ἔτι μαλ- λον η υπὲρ των παίδων, και χρημα ἀναλίσκειν καὶ πόνους πονεῖν --ανα-- καὶ περαποθνησκειν ἐπεὶ odii

G, ἔνη, υλκηστιν ἡπὲρ Ἀδμήτου ἀποθανεῖν αν, inuti Πατροκλ ἐπαποθανεῖν, η προ αποθανεῖν τωὐμέτερον κεδρον σὰ της βασιλεία των παίδωω, μὴ οἰομένως ἀθάνατον μνήμην -- πέρι ἐαυτῶν ἔσεσθαι, ην - μεῖς ἔχομεν Πολλου γε δεῖ, ἔφη, ἀλλ', οἶμαι,

υπὲρ αρετῆς ἀθανάτου καὶ τοιαυτη δόξης πιλωυς πάντες πάντα ποιμσιν, - ῶν ἀμείνους σι, τοσο- μῶλ- λον eo γὰρ ἀθανάτου ἐρῶσιν οἱ μὲν - ἐγκώμνες, ἔφη, κοπα σώματα οντες et M τας γυναῖκας μῶλλον τρέπονται καὶ ταυτη ἐρωτικοί εἰσι, δια παιδογονίας ἀθανασία - μνήμην καὶ -δαιμονίαν, ως ωνται, αὐτοῖς ἐς

256쪽

τι ἔπειτα χρόνον πάντα ποριζόμενοι οἱ δὲ κατὰ την ναήν - se γὰρ υν, ἔφη, ο ἐν ταῖς παῖ --σιν ἔτι μαλλον η ἐν τοις σώμασιν, α ψυχῆ προσήκει καὶ κ - σαι καὶ κυεῖν τι - προσήκει φρόνησέν τε καὶ τῆν ἄλλην ἀρ-w- δη εἰσι καὶ οἱ ποιηταὶ πάντες γεννήτορες a. c. a. καὶ τῶν δημιοπέπων ὁσοι Hoντα ευρετικοὶ εἶναι πολυIs . 9 δὲ μεγίστη, ἔφη, καὶ καλλίστη της φρωήσεως φ περιτὰς των πόλεών τε κῶ οἰκήσεων διακοσμήσεις, η δη

τις ἐκ νέου ἐγκυμων ἡ μν ψυχὴν θεως ἄν, και η ι- sτης λακίας τίκτειν τε καὶ γενν*ν δη ἐπιθυμῆ, ζητεῖ δη, o*αι, καὶ ὁτος περιιῶν το καλιν ἐν λαν γεννήσειε ἐν φ γαρ αἰον - ουδεποτε γεννήσει τά τε - σωματα τὰ καλα μαλλον η τὰ αἰαρὰ ἀσπάζεται ατε κυῶν, και ἐὰν ἐντέχη φοτη καλῆ καὶ γενναία κά --εῖ, πάνυ δη ἀσπάζεται το ξυναμφότερον, καὶ πρὸς τουτον τον --ωπον - ς εὐπορεῖ λόγων περὶ ρετῆς και περὶ se πη

εἶναι δ ανδρα τιν παθον καὶ α ἐπιτηδεέειν, και ἐπιχειρει παιδευειν. ηπόμενος γαρ οἷμαι, του καλου καιομαων αυτρο α πάλαι ἐκύει, τίκτει καὶ γεννα, καὶ παρῶν καὶ ἀπων μεμνημένος, καὶ το γεννηθἐν συνεκτρέφει κοινῆμ- ἐκεινον, στε πολυ μείζω κοινωνίαν - των παίδων προ αλλήλους οἱ τοιουτοι &χουσι καὶ φιλίαν βεβαιοτέραν, - καλλιόνων καὶ μανατωτέρων παίδων - ωννωτες. κά πας αν δεξαιτο αυτω τοιούτους παῖδας μαλλον γεγονέναι η τους ἀνθρωπίνους, καὶ εἰς χμηρον ἀποβλέψας

εἰ δὲ βοώλει, ἔφη, λυς Λυκουργος παῖδας κοπελίπετο ἐν Λαχεδαίμονι σωτῆρας της Λακεδαίμονος καὶ ώς ἔπος εἰπειντης Ελλάδος τίμιος δὲ παρ' μῖν καὶ Σόλων διατην νόμων γέννησιν, καὶ Mao αλλοθι πολλαχον ανδρες, καὶ

257쪽

mo. ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 63μ Ἀλλησι καὶ ἐν βαρβάροις, πολλὰ καὶ καλὰ ἀπονννά-

μενοι ἔργα, προσαντὲς παντοίαν ἀρενήν - καὶ ἱεραπολλὰ δη γέγονε δια - τοιούτους παῖδας, διὰ δὲ τοις

σι ---ς τὰ δὲ τέλεα καὶ ἐποπτικά, i ἄν ἔνεκα κάν- τεκταυτα ἔστιν, ἐάν τις ὁμῶς μετίν, - οἱ δ' εἰ οἷους τ νε ς ἐρω μὲν - ἔφη, ἐν καὶ προ μια σὐδὲν ἀπολείψω πειρε δὲ ἔπεσθαι, ν οἷός τε ἐς in γάρ, ἔφη, ιδ ὀρθῶς ἰόντα ἐπὶ τουτ τι πρῶ- απεσθαι μὲν, ποντα ναι ἐπὶ τὰ καλὰ σώματα, καὶ πρωτον μέν, ἐὰν ὁμῶς θῆται ὁ ην--ος, νος--δν --πος ἐρρον καὶ

νοῆσαι τι τι κάλλος ὁ ἐπὶ ὀτ-- σώματι is ἐπὶ σώματι ἀδελφόν ἐστι - εἰ δεῖ - - τὸ ἐκ χεικαλόω, πολλὰ ανοια μη v ἔν τε καὶ ταυτιν πεῖσθαι x ἐπὶ πασι τοι σώμασι κάλλος τουτο ν ἐννοήσαντα καταστῆναι πάντων των καλῶν σωμάπων ἐραστήν, ως δὲ τι σφόδρα -- χαλάσαι καταφρονήσαντα καὶ σμικρδνηγησάμπον μετὰ δὲ ταυτα τὸ ἐν ταῖς χαῖς κώ ς τιμιώτερον γήσαμαι - ἐν τω σώματι, στε καὶ ἐὰν ἐπιεικης ν την ψυχήν τις καὶ ἐὰν σμικρον - lay, ἐξαρκεῖν πιτω καὶ ἐραν καὶ κηδεσθαι καὶ τίκτειν λέπως τοι-τους καὶ φεῖν, λινες ποιήσοve βελτίους τους νέους, να ἀναγκασ-- θεά--αι ὁ ἐν τοις ἐπι -

δευμασι καὶ τοι νομοι σκαλον καὶ των ἰδεῖν τε πὰν

αυτ αυτ ξυγγενές ἐστιν, να τὸ περὶ σῶμα κα δωσμικρόν τι η σφα εἶναι μετὰ δε τὰ ἐπιτηδεώματα ἐπὶ τὰς ἐπιπτημα ἀγαγεῖν, να δη- ἐπιστημῶν κάλλος, καὶ βλέπω πρὸς πολῶ δη ὁ καλὰν μηκέτι - παρ' M, ωσπερ οἰκέτης γαπῶν παιδαρέου κάλλος η ἀνθρώπου τιν4 η ἐπιτηδεύματος ως δουλευων φειλος ἡ καὶ σμικρολόγος. ἀλλ' ἐπὶ Ἀω πολω πέλαγος τετραμμένος -

258쪽

64 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. a.

καλου καὶ θεωρῶν πολλους καὶ καλ- λόγους καὶ μεγαλοπρεπεῖς iam καὶ διανοήματα ἐν φιλοσοφία ἀφθόνφ, ς δν ἐνταυθα ἐωσθεὶς καὶ α ηο H κατίδη τινὰ ἐπιστήμην μίαν τοιαυτην η ἐστι uias τοιουδε Πειρ δε μοι, ἔφη, τὸν νουν προσέχειν, οἷον τε μάλωτα 'ος γαρ αν μέχρι ἐνταυθα προς τα ἐρωτικὰ παιδαγωγη , θεωμενος ἐφεξῆς τε καὶ ὀρθῶς τα καλά, προς τέλος δηιὰν των ἐρωτικῶν ἐξαίφνης κατόψεταί τι θαυμαστὸν την σιν καλόν, τουτο ἐκεῖνο, ω Σώκρατες, ου δὴ ἔνεκεν μυωιι καὶ si ἔμπροσθεν πάντες πόνοι ησαν, πρῶτον μεν ἀεὶ oν καὶ Ουτε γιγνόμενοφ υτε ἀπολλυμενον, υτε αὐξανόμενον οὐτε φθῖνον, ἔπειτα Ου τ μεν καλόν, τη δ' αἰσχρόν, ουδὲ τοτὲ μέν, τοτε δ' υ, ουδὲ προς μὲν το καλόν, προς δε τὸ αἰσχρόν, -δ' ἔνθα με καλόν, ἔνθα δε ἐπρόν, ὼς τισὶ μὲν ον καλόν, τισὶ δὲ αἰσχρόν ovν - φαντα- σθήσεται αυτ το καλιν se πρόσωπόν τι -δε χεῖρες

μεθ' αὐτο μονοειδες ἀεὶ ν, τα δε αλλα πάντα καλὰ ἐκείνου μετέχοντα τρόπον τινὰ τοιουτον, οἷον γιγνομένων τε των Lλων καὶ ἀπολλυμένων μηδεν ἐκεῖνο μήτε τι πλέον μήτε ἔλαττον γίγνεσθαι μηδε πάσχειν μηδέν. ταν

δή τις απι τῶνδε δια το ὀρθῶς παιδεραστεῖν ἐπανιῶν

ἐκεῖνο τι καλὸν αρτηται καθοραν, πεδον αν τι πτοιτο

του τέλους τουτο γαρ δή ἐστι ὁ ὀρθῶς ἐπὶ τα ἐρωτικὰ ἰέναι η - αλ- αγεσθαι, ἀρχόμενον απ τῶνδε τῶν na , α συι. καλῶν ἐκειν ν ἔνεκα του καλου ἀεὶ ἐπανιέναι, σπερ ἐπαναβαθμοῖς χρώμενον, ἀπὸ νὸς ἐπὶ δέ κα απὰ δυεῖν ἐπὶ πάντα τα καλὰ σωματιου, καὶ ἀπὸ τῶν καλῶν σωμάτων ἐπὶ τὰ καλὰ ἐπιτηδεώματα, καὶ ἀπι τῶν καλῶν ἐπιτηδεω- μάτων ἐπὶ τὰ καλὰ μαθήματα, ἔστ' - π τῶν μαθημάτων - ἐκεῖνο τωμά μα τελευτήση, ο ἐστιν ου αλλου

259쪽

θρώπω θεωμεν αυτ τι καλόν i ἐάν ποτε δης, οὐ κατὰ χρυσων τε καὶ ἐσθῆτα καὶ τως καλους παῖδά τε καὶ νεανισκους δόξει σοι εἶναι, ν νυν ρῶν ἐκπέπληρωκαὶ λοιμος εἶ καὶ G κα αλλοι πολλοι, ὁρῶντες τὰ nomδια καὶ θυνόντες αε αυτοῖς, it πως οἷον ε θέειν μητε πίνειν. via. ἄσθαι μόνον καὶ μεῖναι. τι δητα. ἔφη, οἰόμεθα, raris γένοιτο αυτ τὸ καλον ἰδεῖν εἰλικρινές, καθαρον, - κτον, ἀλλα μὴ ἀνάπλεων σαρκῶν τε ἀνθρωπίνων καὶ χρωμάτων καὶ ἄλλης πολλῆς φλυαρίας θνητῆς, αλλ' orex, τὸ θεῖον καλὸν δώναιτο μονοειδὲς κατιδεῖν αρ istiι, ἔφη, φειλον βίον γίγνεσθαι ἐκεῖσε βλέποντος ἀνθρώπου καὶ ἐκεῖνο, ψ δεῖ θεωμέν- - αια.

α-- μοναχον γενησεται. ὁρῶντι - ὁρατὸν τω καλόν, τικτειν sv ειδωλα αρετῆς, ατ οὐκ εἰδώλου ἐφαπτομέν- ἀλλ' ἀληM, ατε του ἀληθους ἐφαπτομέρος τεκόντι δὲ reὴν ἀληθῆ καὶ θρεψαμέν υπάρχει θεοφιλεῖ πέσθαι, καὶ εἴπερ -- λ ἀνθρωπων ἀθανάτ καὶ ἐκείνφ. -υτα δη, ω Φαιδρέ τε κώ- αλλοι, ἔφη in isti

τίμα, πέπει α δ' 6ώ πεπει- ο δε πειρῶμαι καὶ τους αλλον πείθειν, τι τούτου του κτήματος λανθρωπεία φυσει συνεργον ἀμειν Ἐρωτος - αν τις ἐαδίως λάβοι.

διὸ δη Θωγέ φημι χρῆναι πάντα ανδρα τὸν Eρωτατιήν, καὶ αυτος τιμῶ τὰ ἐρωτικα καὶ διαφερόντως ἀσκῶ, καὶ τοι αλλοις παρακελεύομαι, καὶ νυν τε καὶ ἀεὶ ἐγκωμιάζω την δώναμιν καὶ ἀνδρίαν το Ἐρωτος καθ' oσον οἷδ τ εἰμί. υτον - τον λόγον, ω Φαιδρε, εἰ μὲν βούλει, ώς ἐγκώμιον εἰς Ἐρωτα νόμισον εἰρῆσθαι, εἰ δε, ο τι καὶοπη χαίρεις νομάζων, τοὐτο νόμαζε.

260쪽

Εἰπόντος δε ταυτα του Σωκράτους τους μὲν ἐπαινεῖν, eo δε Ἀριστοφάνη λέγειν τ ἐπιχειρεῖν, τι ἐμπήσθη αὐτου λεγων ὁ Σωκράτης περὶ του -- σια ἐξαίφνης την-λειον θυραν κρουομένην πολιν ψόγον παρασχεῖν ς κωμαστῶν, καὶ αυλητρίδος φωνην --ειν τιν - ' γά- θωνα, Παῖδες, φάναι, ο σκέψεσθε καὶ ἐὰν μεντις των ἐπιτηδείων , καλεῖτε εἰ δεχη, λέγετε τι υ πίνομεν ἀλλα ἀναπαυόμεθα δη Καὶ o πολωοστερον λκιβιάδου την φωνὴν ἀκουειν ἐν π αυὶ σφόδρα μεδέοντος και μέγα βοῶντος, ἐρωτῶντος που Ἀγάθων καὶ κελεύοντος αγειν παρ' υγάθωνα. αγειν ουν αντιν παρὰ σφῶ την τε αὐλητρίδα no μειαν καὶ αλλους τινὰ των ἀκολούθων, καὶ ἐπιστηνα ἐπὶ τὰς θύρας ἐστεφανωμένον αυτον κιττοῖ τέ τινι στεφάνω δασεῖ καὶ ων, και ταινίας htoaetot ἐπὶ της κεφαλῆς πάνυ πολλάς, και εἰπεω υνδρες, χαίρετε μεθύοντα ανδρα πάνυ σφόδρα δέξεσθε συμπότην,

ἀπίωμεν ἀναδήσαντες μόνον Ἀγάθωνα, ἐφ' περ ηλθομεν ἐγὼ γάρ τοι, φάναι, χθές με on o ς' ἐγενόμη ἀφικέσθαι, νον δὲ κω ἐπὶ τῆ κεφαλη ἔχων τὰς ταινίας, να ἀπ της ἐμῆς κεφαλῆς την του σοφωτάτου καὶ καLλίστου κεφαλήν, ἐὰν εἴπω οὐτωσί, ἀνάδήσω. ρ κα--αια ταγελάσεσθέ μου, μεθώοντος ἐγ- δέ, καν ἡμεῖς γελῶτε, ομως εο ou oτι ἀληθῆ λέγω ἀλλά μοι λέγετε αὐτόθεν,

ἐπὶ si ποῖς ἰοί η μη συμπίεσθ' η υ; Πάντας ουν ἀναθορυβῆσαι καὶ κελεύειν εισιέναι καὶ κατακλίνεσθαι, καὶ τὰν γάθωνα καλεῖν αυτόν. καὶ τον ἁναι ἀγόμενονυα τῶν ανθρώπων, καὶ περιαιρούμενον ἄμα τὰς ταινιας ἀς ἀναδήσοντα, ἐπίπροσθεν τῶν φθαλμῶν ἔχοντα υκατιδεῖν τι Σωκράτη, ἀλλα καθίζεσθαι παρὰ τὸν Ἀγάθωνα ἐν μέσω Σωκράτους τε καὶ ἐκείνου ' παραχωρῆσαι γὰρ ὁ Σωκράτη ς ἐκεῖνον καθίζειν παρακαθεζόμενον

δε αυτόν σησάζεσθαί τε τι Ἀγάθωνα καὶ ἀναδεῖν. εἰπεῖν - τον Ἀγάθωνα -ολώετε, παῖδες, Ἀλκιβιάδην,