Platonis Opera omnia

511쪽

ovδὲ μετὰ την τελευτὴν γενήσεται σν γὰρ ἡ ἔσει περὶ o ἔσται. πάντα τοιγαροῖ τὸ ν τοιόνδε φλυαρον --σκέδασαι, τουτο ἐννοήσας, τι τῆς πικρίσεως παξ διαλυθείσης καὶ της rῆς ἐς δν οἰκεῖον iδρωθείσης τόποντο πολειφθὲν σῶμα, γεῶδες ν καὶ λογον, οὐκ ἔστι δανθρωπος. μεῖς μὲν γάρ ἐσμεν νυχῆ ζῶον ἀθάν--μ θνητῶ καθειργμένον φρουρίω lis δὲ σκηνος τουτὶ προς κακου περιήρμοσεν η φυσις, ω τὰ μὲν δοντα ἀμυχιαῖα καὶ πτηνὰ καὶ πλείοσιν ὀδύναις ἀναπικραμμα, τὰ δὲ λ is ἀκραιφνῆ καὶ πιληρενια καὶ των δότων μοιρα νόσους δὲ καὶ φλεγμονὰς των--τὶ ρέων, ἔτι δε τὰς ἐντος κακότροας, οἷς ἀναγκαστῶς, τε παρεισπαρμένη τοι πόροις, n συναλγουσα ὁ Ουράνιον ποθεῖ καὶ συμφυλον αἰθέρα, και διψῶ της ἐκεῖσε διαίτης καὶ χορείας ὀριγνωμενη. στε ἡ του ζῆν παλλαγῆ κακουτινός ἐστιν εἰς γαθον μεταβολή.Aa. κακον υν, ω Σώκρατες, γοώμενος τι ην πῶς ἐν αυτῶ μένεις καὶ ταυτα φροντιστὴς ἄν καὶ ουπὲρ ημῶς του πολλους τω ν διαφέρων;

ΣΩ. ξωχε, ο δὲ - ἔτυμά μοι μαρτυρεῖς, te δὲ καθάπερ υ ναίων - ους, ἐπειδῆ ζητητικός εἰμι τῶν πραγμάτων, ἐπιστήμονά - εἶναι με. ἐγὼ δὲ eveαίμηναν τὰ κοινὰ ταυτα εἰδέναι τοσουτον ἀποδέω - περιττῶν. καὶ ταυτα δὲ α λέγω, Προδί- ἐστι oviso sαπηrήματα, τὰ - διμοίρου ἐωνημένα, τὰ δὲ μοι δραν μαῖν, τὰ δε τετραδράχμου προικα γαρυνηρ οπτος --δένα διδάσκει, διὰ παντος δὲ ἔθος ἐστὶν ἀτω φωνῶντο πιώρμειον, ἁ δὲ4εὶ τὰν χεῖρα νίζει δός τι, καὶ λάβε τι καὶ πρώην οὐ παρὰ Καλλέα τῶ Ἱππονίκου

ποιοώμενος ἐπίδειξιν τοσάδε του αν κατεῖπεν, στε

512쪽

. Φράσαιμι αν σοι ταπτα α μνημονευσω. γάρ, ο μέρος της λικίας αμιρον των νιαρῶν; ἡ καταμὲν τῆν πρώτην γένεσιν το νήπιον κλάει, ovum ἀπολώπης ἀρχόμενον οὐ λείπεται γουν οὐδεμιῆς ἀλγηδόνος, αχλ' η δι ειαν η περι vino η θάλπος η πληγην

ὀδυνῶται, λαλῆσαι μεν ου- δυνάμενον α πάσχει, κλαυθ-

μαριζόμενον δὲ καὶ ταύτην της δυσαρεστήσεως μίαν ἔχον

φωνην. πόταν δε εἰς την πταετίαν ἀφίκηται πολλους πόνους διαντλῆσαν, παιδαγωγοὶ καὶ γραμματώστω και παιδοτριβα τυραννοῶντες αυξομένου δὲ κριτικοί, γεωμέτραι, τακτικοί, ou, os δεσποτῶν ἐπειδὰν δὲ εἰς τους

ἐφήβον ἐγγραφῆ κοσμητης καὶ φόβος ειρων, ἔπειτα --κειον καὶ Ἀκαδημία και γυμνασιαρχία καὶ ἐάβδοι καὶ κακῶν ἀμετρίαι καὶ πῶς ὁ του μειρακίσκου χρόνος ἐι ιν αδ σωφρονιστὰς καὶ την ἐπὶ τους νεον αῖρεσιν της ἐξ Ἀρείου πάγου βουλης ἐπειδὰν δὲ ἀπολυθη τούτων, φροντίδες

αντικρυς πεδυσαν καὶ διαλογισμοὶ τίνα τὴν του βίου ὀδον ἐνστήσονται, καὶ τοις στερον χαλεποῖς ἐφάνη τὰ πρῶτα παιδικὰ καὶ 'πίων ως ἀληθῶς φόβητρα στρατεῖαι τε γαρ καὶ τραώματα καὶ συνεrεῖς αγῶνες εἶτα λαθον πεισῆλθε δ ηρας, εἰς πῶν σνή.ε το της φώσεως ἐπίκηρον καὶ δυσαλθές κα μη τις auo ως ρεος

ἀποδιδ το ζην, ως ὀβολοστάτις η φέσις ἐπιστῶσα ἐν πράζει - μὲν ψιν, o δὲ ἀκοήν, πολλάκις δ αμφω.κῶν ἐπιμείνη τις, παρέλυσεω ἐλωβήσατο, παρήρθρησεν. αλλοι πολυγήρως ἀκμάζουσι, καὶ τω ν δὶς παῖδες οἱ

γέροντες γίγνονται Θιὰ τομ καὶ οἱ θεοὶ των ἀνθ ρωπείων ἐπιστήμονες, - αν περὶ πλείστου ποιῶνται, θειτον ἀπαλλάπτουσι του αν. γαμήδης οὐ καὶ 'o-φώνιος oi δειμάμενοι ὁ Πυθοῖ του θεο τέμενος, - ξψαενοι τὰ κράτιστον αὐτοῖς γενέσθαι, κοιμηθέντες νώτἀνέστησαν οι τε της Ἀργείας ἱερείας ἱεῖς, μοίως me

μένης αὐτοῖς της μητρι γενέσθαι τι της εὐσεβείας παρὰ

513쪽

τῆς ruinae γέρας, δε ιδ το ζευγους στερήσαντος πω δέντες αυτοὶ διήνεγκαν αυτην εἰς τον νεών, μετὰ τηνεπην νυκτὶ μετηλλαξαν Μακριν αν εἴη διεξιέναι τὰ τῶν ποιητων, es στόμασι θειοτέροις τὰ περὶ τον βίον θεσπινδουσιν, ως -οδύρονται το απι - δὲ μόν- μνησθήσομαι - ἀξιολογαπάτου, λέγοντος ἀς γὰρ ἐπεκλώσαντο θεοι δειλοῖσι βροτοῖσιν, ζωειν ἀχνυμένοις,

os μὲν γάρ τι ποτ ἐστὶν ὀῖγρωτερον ανδρός

πάντων σσα τε γαῖαν ἐπιπνείει τε καὶ ἔσει. τὸ ν υμφιάραον τί φησιν; τον πέρι κηρι φίλει Ζευς αἰγίοχος καὶ υκόλλων παπτοίη φιλότητ' ovae iaετ γήραος Ουδεν. δὲ κεχευαντον φέντα θρον νεῖν εἰς δ ερ tεται κακά, τέ σοι φαίνεται ἀλλα πειομαι, μή ποτε παρὰ τὴν πό-πεσιν μνιένω καὶ τέρων μιμνησκόμενος Ποίαν δέ τις

ἐλόμενος ἐπιτήδευσιν τένην Ο μεμνεται καὶ τοῖς πα-ρουσι αλεπανεῖ τους χειρωνακτικους ἐπέλθωμεν καὶ βωναυσους, πονουμένους ἐκ νυκτος εἰς νυλπα, καὶ μόλις ποριζομένους τἀπιτηδεια, κατοδυρομένων τε αυτῶν καὶ πασαν ἀγρυπνίαν ἀναπιμπλάντων ὀλοφυρμο καὶ δακροων; αλλὰ τι πλωτικον καταλεξάμεθα, περαιουμενον διατοσῶνδε κινδώνων καὶ μήτε ώς ἀπεφήνατο Βίας, ἐν τοις τεθν όσιν - μήτε ἐν τοις βιουσιν ὁ γαρ ἐπίγειος ανθρωπος ς αμφίβιος αυτὸν εἰς δ πέλαγος Μήιπεν, ἐπὶ τῆ τύχη γενόμενος πῶς ἀλλ' ἡ γεωργία γλυκέ; δῆλον ἀλλ' ὐ o-ν, ως φασιν, ἔλκος, ἀεὶ λύπης πρε- φασιν ευρισκόμενον κλαον νυνὶ is vrμόν, νυνὶ δὲ ἐπομβρίας, νυνὶ δὲ ἐπίκαυσιν, νυνὶ δὲ ἐρυσίβην, νον δὲ θάλπος καιρον ῆ- ος αλλ' ἡ πολυτίμητος πολιτεία

514쪽

πολλα γαρ πεπαιν - διὰ πόσων ἐλαυνεται δεινῶν την μὲν χαρὰν Iovσα φλεγμονῆς δίκην παλλομένην καὶ σφυγματώδη την δὲ ἀπότεισξιν ἀλγειν. καὶ θανάτων

μυρίων χείρω τις γαρ α ευδαιμονησειε προς χλον ζῶν, εἰ ποππυσθείη καὶ κροτηθείη δήμου παίγνιω ἐκβαλλόμενον, συριττόμενον, ζημι μενον, θνῆσκον, ἐλεοώμενοπι

ἐπεί τοί γε, ξιοχε πο--έ που τέθνηκε Μιλτιάδης ἰπου δὲ Θεμιστοκλῆς που δ' Ἐφιάλτης που - πρώην δέκα στρατηγοί och μὲν - ἐπηρεμην την γνώμην ovγα ἐφαίνετό μοι σεμνον μαινομεν δήμω συνεξάρχειν o δε περὶ Θηραμένην καὶ octauiso τῆ στεραία προὐδρους ἐγκαθέτους φέντες κατεχειροτόνησαν των - μακριτον θάνατον. καίτοι γε υ μόνος i αυτοῖς μυνες καὶ

d ρυπτόλεμος, τρισμυρίων ἐκκaησιαζόντων. Aa τι ταυτα, ω Σώκρατες καὶ ἔγωγε ἐξ ἐκείνουαλις ἔσχον του βηματος και χαλεπώτερον οὐδὲν ἐφάνη μοι πολιτείας δῆλον δὲ τοῖς ἐν έ ων γενομένοις.

μὲν γαρ υτω λαλεῖς, ἐξ ἀπόπτοο θεώμενος, ἡμεῖς σωμεν ἀκριβέστερον οὶ διὰ πείρας ἰδντες. δῆμος γάρ, φίλε Σώκρατες, ἀχάριστον, ἁψίκορον, μόν , βάσκανον,

ἀπαίδευτον, ς αν συνηρανισμένον ἐκ συγκλώδων τλου καὶ βιαίων φλυάρων ο δὲ τ τω προσεταιριζόμενος ἀθλιώτερος μακρφ. ΣΩ. 'Oπότε - ω ξων, την ἐλευθεριωτάτην

ἐπιστήμην τι θεσαι των λοιπῶν ἀπευκταιοτάτην τι τὰς λοιπὰς ἐπιτηδεύσεις ἐννοήσομεν ου φευκτάς; κουσα δεποτε και του Προδίκου λέγοντος, τι - θάνατος οὐτε

περὶ τους ζῶντάς ἐστιν οντε περὶ τους μετηλλαχότας.Aς Πῶς φής, - Σωκρατες;

. 'Oτι περὶ τους ζῶντας υκ ἔστιν, οἱ δε ἀποθανόντες ovκ εἰσίν. ἄστε υτε περὶ σὲ νυν ἐστίν, υγὰρ τέθνηκας, υτ ε τι πάθοις, ἔσται περὶ σέ σι γαρου ἔσει μάταιος - η λύπη, περὶ του μήτε ὁντος μήτε

515쪽

των μήτε οντων περὶ σὲ μήτε στερον μετὰ την τελευτην ἐσομένων το γὰρ φοβερον τοῖς Ουσίν ωτι τοις δ' υκ ουσι πῶς αν ';

Aac Σο μὲν ἐκ της ἐπιπολαζουρος τὰ νον λεσχηνείας τὰ σοφὰ ταυτα ειρηκας ἐκεῖθεν γάρ ἐστιν δε Ἀλνα- λογία, πρὸς τὰ μειράπια διακεκοσμημενη ἐμὲ δὲ

στέρησις των ἀγαθων το α λυπεῖ καν πιθανωτέρους τλα- λόγους αρτι ποτήσης, ω Σωκρατες - ἐπαῖει γὰρ ὁ τους ἀποπλανώμενος εἰς ευεπείας λόγων, ουδὲαπτεται ταυτα της μοχροίας, ἀλλ' ἐς μὲν πομπην κάιλμάτων ἀγλαισμον ἀνυτει, της δὲ ἀληθείας σποδεῖ τὰ δὲ παθ ήματα σοφισμάτων - ανέχεται, μόνοις δὲ α ι- ται τοι δυναμένοι καθικέσθαι της ψυχῆς.αὶ Συνάπτεις γάρ, Ἀξίοχε, ἀνεπαπιστως, τῆ στερήσει των ἀγαθων ἀντεισάγων κακῶν αισθησιν, ἐκλαθόμενος οτι τέθννιας λυπεῖ γὰρ τον στερόμενον των ἀγαθῶν ἡ ἀντιπάθεια των κακῶν, o δ' - ων -δὲ τηεστερήσεως αντιλαμβάμεται. πῶς - ἐπε- μη παρέξοντι

γνῶσιν τῶν λυροσεντ- έποιτ αν ἰώπη απῆν γάρ, ω Ἀξίοχε, μη συνυποτιθεμενος ἡμῶς γέ πως μίαν αισθησιν, κατα - ἀνεπιστημον, ου ει - πορείης τὸν θάνατον νυν δε περιτρεπεις σεαυτόν, δειματο-ποεστερήσεσθαι της φυχῆς, τῆ δε στερήσει περιτό ς φναν, καὶ ταρβεῖς με το μὴ αἰσθήσεσθαι, καταλήψωθαι δὲ

λοις καὶ καλους εἶναι λόγους περὶ της ἀθανασίας τηε φυχῆς - γὰρ δὴ θνητή γε φώσις τίσον αν ρατ μπειθ πιας, στε καταφρονῆσαι μεν περβαλλόντων ριων βίας, διαπεραιώσασθαι δὲ πελάγη, δείμασθαι δε αστη, καταστήσασθαι δὲ πολιτείας, ἀναβλεψαι δε εἰς τον Ου- ρανον καὶ ἰδεῖν περιφορὰς αστρων κώ δρόμους λω τε

518쪽

ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ΤΑ ΙΡΟΣ.

519쪽

Ἐχεις ἡμῖν εἰπεῖν o τέ ἐστι το δίκαιον η οὐκ αξιενσοι δοκεῖ εἶναι λόγον περὶ vos ποιεισθαι Ἀμοιγε καὶ μάλα πι - ἔστιν π γὰρ ἄλλο γε η τα νομιζόμπαδίκαια Μη μοι -τως, αλλ' σπερ αν εἰ συ μ' ἔροιο τι

ἔστιν ὀφθαλμός ελοι ἄν σοι τι ἡ ὁρῶμεν ἐὰν δὲ καὶ δεῖξαί με κελευης, δείξω σοι. καὶ ἐάν με ἔρη τ' φυτ μομα, ἐρῶ σοι γιγνώσκομεw αν δὲ ρη- τέ

ἐστι φωνή, ἀποκρινουμαί σοι - διαλεγόμεθα. καὶ συουτω φράσον τι δίκαιον ἐστιν ω τί χρώμεθα, σπερ α

του σταθμου τίνι τένη o τῆ στατικη Πάνυ γε πιδε δη τὰ δίκαια καὶ ταδικα τίνι σκοπουντες διαγιγνώσκομεν ὀργάνφ, καὶ μετὰ του ργανο τίνι τὰ et πρε- σθεν; αρα ουν - πῶς σοι καταφανές ἐστιν M. Ἀλλα πάλιν ωδε. ταν ἀμφισβητῶμεν περὶ των μειζόνων καὶ των ἐλαττόνων τινες μῶς διαχρινουσιν - οἱ μετρηταί μί. μαν δὲ περὶ των πολλῶν καὶ λόγων, τίνες οἱ διακρίνοντες ου οἱ ἀριθμηταί lauis τί χα- δε περὶ των δικαίων καὶ δίκων ἀμφισβητῶμεν ἀλλήλοις, ἐπὶ τίνας ἐρχόμεθα καὶ τίνες μῶς οἱ διακρίνοντές εἰσιν

520쪽

ὲκάστοτε εἰπέ. υρά γε δικαστὰς λέγεις, ω Σώκρατες; M ' ευρες. θι δη καὶ τόδε πειράθητι εἰπεῖν. τί ποι- ουντες διακρινοῖσιν οἱ μετρηταὶ περὶ τῶν πάλων καὶ σμικρῶν αρ' ου μετρουντες μέ π δὲ περὶ τῶν βαρέων - κουφων; υ ἱστάντες Ἱστάντες μέντοι T δε περὶ τῶν Maaῶν καὶ oλέγων; αρ' ov ἀριθμουντες μί. δὲ δη περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων αρα ἀπόκριναι Ουκ ἔχω. Λέγοντες, φάει. αι. Λέγοντες αρα μῶς διακρίνουσιν, ταν περὶ τῶ δααέων καὶ ἀδίκον κρίνωσιν οἱ δικασταί mc Μετροωντες δέ γε περὶ τῶν σμικρῶν

και πάλων ο μετρητικοι μέτρον γαρ ην- ταν ἐκρέ- νετο. Ovτως Ἱστάντες ε α περὶ τῶν βαρέων καὶ κου- φων οἱ στατικοί σταθμος γαρ ν ω ταμ ἐκρινετο μναρ. ρυθμονντες δ' - περὶ τῶν πω ν άὶ λίγων si αριθμητικοι ἀριθμος γαρ ν ω - ἐκρίνετο. πτως. Λέγοντες δέ γε, ως αρτι, λογήσαμεν, περὶ τῶν δικαίων καὶ δίκων κρίνουσιν μῶς οἱ δικασται λόγος γαρ ην ταυτ ἐκρέπετο. υ λέγε , ω Σώκρατες Ἀληθῆ μὲνουν κω λόγος ἐστίν, ω εοικεν - τα δίκαια καὶ δικακρίνεται Φαίνεται οὐν Π ποτε ὁντα τα δίκαια καὶ ταδικας σπερ αν μῶς ε τις ρετο, ἐπειδη μέτρον καὶ μετρητικὴ καὶ μετρητικος το μειων καὶ το ἔλαττον δια- κρωσι, τί ν το μεῖζον καὶ το ἔλαττον εἴποιμεν αν--φoτι τι μεν μεῖζον περhον,τι δε ἔλαττον περεχόμενον.

ἐπειδῆ δε το βαρυ καὶ τι κοῖφ- σταθμις καὶ στατικὴ καὶ στατικὸς διακρίνει, τί δν τό τε βαρυ καὶ το κουφον; ει ποιμεν αν ἀτφ τι τι μὲν κάτω ἐέπον ἐν τοῖς ζυγοῖς βαρέ, τ δε ανω κουφον ουτω δη εἰ καὶ ἔροιτο μῶς, ἐπειδῆ δε τὸ δίκαιον καὶ τ αδικον λόγος τε καὶ δικαστικὴ καὶ δικαστης ἐστιν μῖν o διακρίνων, τί ποτε τι δίκαιον καὶ ταδικον τί ἔξομεν αυτ ἀποκρίνεσθαι; ovδέπω ἔχομε εἰπεῖν Ουκ ἔχομεν Πότερον δὲ Hόντα listi ἔροιν τοὐτο τ αδικον ob ἀνθρώπους φακον-