Platonis Opera omnia

771쪽

431. IN TIMAEUM. 17

βέμε- τις ομνάζων τα τοι τα καθ' olom ψευδῆ osmo τον Πρόκλου λόγον ευ σει. εἰ γαρ τὰ των στομχείων μερη εὐ του λου κόσμου μέρη ἐστὶν ἡ μόρια, ἐκ τουτων δὲ πάντα τὰ συνθετα συνέστηκε σώματα, πῶς ο ἀνάγκη και τὰ συνθετα πάντα σώματα με εἶναι του κόσμου et μερια θαυμαστὸν γαρ οἶμαι, εἰτων συνθεντων στοιχείων καστον - τὰ των ζώων κάὲ φυτων σώματα, λέγω δὴ το μερικον που καὶ μερικον οδωρ η τε η καὶ ο ηρ, του κόσμου ἐστὶ μερια, τὰ δὲ ἐκ των του κόσμου συγκείμενα μη η του κεσμου

μόρια. σπερ γαρ τι της θνρας μέρος, φημὶ δὴ ὀδετ ειλον, μέρος ἐστὶ του λοὐξώλου, φέρε εἰπειν της δροις ἐξ ης ἀποτέτμηται, καὶ διὰ τουτ καὶ Ἀλη ρα ἐξ ανάγκης ως ξολον της αυτῆς δρυός ἐστι μέρος -τω δή που καπὰ το ἀκόλουθον, εἰ τὰ στοιχεῖα, ἐξ ων σύγκειται τὰ σύνθετα σώματα, μέρη ἐστὶ τουπαντὲς κοσμον, καὶ τὰ ἐκ τουτων συγκειμεν σύνθετα σώματα του αυτου κόσμου μέρη εἶναι νάγκη αλλως

τε καὶ ε τὰ σύνθετα σώματα καὶ λως τὰ γενητὰ καὶ φθαρτὰ μη μέρη εἶναι του κόσμου ἀλλα ἀποτελέσματα o Πλάτων βοώλετο, πῶς ἐν δεμαι φησὶν ως εἰ μὴ si τὰ θνητὰ τῶν ζώων γένη, τελὴς o κόσμος ἔσται τι γὰρ τεὼς ἐλλείποντός τινος τῶν εἰς τηνουσίαν αὐτου συντελουντων τελές ἐστιν - γὰρ τὰ ἀποτελέσματα το εἶναι η μη εἶναι τελειον η ατελη

αντὴν την του ποιεῖν ἔριν ως πολλάκις ἐδείξαμεν. oοτε γὰρ ὀ μα της ὁ διδάσκαλον υτε ὐναυς τον ναυπηγον τελειοι τον τελείαν του ναυπηγεῖν την ἔριν ἔχοντα. τι δὲ καὶ εἰ ἐτελειουτο δ αποτελο- ποτο αποτελουμένου, - ώς ποιητικὸν αἴτιον ἀτελη φησὶν εἶναι τον κόσμον ὁ Πλάτων ἐλλειπόντων τῶν θνοῶν ζώων, αλλ' ἁ μη πάντων τῶν σνπληρωτι-

772쪽

κων αντο. - - φεσονιήτων, ἐξων ἔχει το ναι, ἐξ ari τη ἔστι συνδειν της λέξεως Πλάτωρος ἔτι δὲ δημιουργὸς ἐν δε-- p. 28, 3. προς του πια-ρανδο δη γενομένους θεους ἀφανεῖς τε καὶ να--συς διαλεγόμενος φησι ταῶτα νυν ουν δ λέγωμὸς μῶς μεικνυμεινος, μάθετε - ὰ ἔτι τρία ἀνένητα --ων δὲ καὶ μη γενομένων νρανος ἀτελής ἐστι. τὰ γὰρ πάντα ἐν ἐαυτοὶ γένη ζώων - ἔξει δεῖ δέ, εἰ μέλλει τέλειος et ινῶς εἶναι δι μου δὲ ταυτα γενόμενα καὶ se μετασχόντα mola sάγ-

η, τρέπεσθε κατὰ φυσιν -- ἐπὶ την των θνητῶν μων δημιουργίαν, μιμυμποι την ἐμὴν δώναμιν περὶ

την μετέραν γένεσιν. σκοπεῖν αρι-- των θνητων

ζώων η γενομένων, ἐνυδρων τε καὶ χερσαί- αι ἀερίων ταυτα γὰρ λέγει τρία γένη), τον ἀρανον εἶναί φησιν o Πλάτων ἀτελη, υραπὰν συνήθως κόσμον καλῶν. -τω γαρ ἐν πη p. 16, 4. εἶπεν, ἡ δὲ παρ ορανὸς η κόσμος η και ἄλλο τι ποτε

ονομαωμενος μάλιστα αν homo , -- μῖν -- σθω, καὶ ἐν Πολιτι- πάλιν o δ' ovρανον κόσμον ἐπωνομάκαμεν. εἰ - τέλειον μεν ἐστιν

μηδὲν τῶν μερῶν ἐλλείπει, αλειπόντων δὲ των νη- τῶν ζώων πελὴς ὁ κόσμος, μέρη αρα - κόσμον ἐστὶ τα θνητὰ ζῶα εἰ γα μη ην του κόσμου ταθνητὰ ζῶα μὴ γενομένων δηλονότι τῶν θνητῶν ζώων, -δὲ αν - κό- μέρος ἐνέλειπεν. πῶς - ουδενὸς μέρους ἐλλείποντος ἀτελὴς εἶναι ὁ κεσμος ἔμελλε, τῶν θνητῶν ζώων μῆ γενομένων κατανοεῖν δὲ πάλιν αρι- πῶς υκ εἶπεν ὁ Πλάτων τουτων δε μὴ γενομένων μεῖς τελεῖς ἐστὲ ο δημιουργουντες αυτά, διὰ τὸ ἀτας εἶναι το αποτελουν μῆ ἔντος - ἀπο---ος, ἀλλ' oδρανὲς ἀτελὴς ἔσται τοπτέστιν

773쪽

κοσμος τὰ γὰρ πάντα ἐν α-ν ἐστι γένη των ζώων. τὰ γαρ μέρη πὸ του λου και αντις περι4ὲται. oios δέ ἐστι καὶ πῶν τι ἐκ πάντων των μερων --του συγκείμενον. εἰ δέ τι των μερῶν ἐλλείψοι, ουκέτι eo λον ἐστὶν λον Ουδε δ παν ἔτι ἐστὶ πὰν εἰ γαρα ἀνδριάντι που ἐλλείψοι Ουκετι ἔσται λος --δριάς, οὐδ' εἰ του δημο φέρε - των ληναίων τινες ποίεέπονται , λος ἔτι ἐστὶν ὁ των Ἀθηναίων δῆμος εἰ ουν προστάσσει ὁ δημιουργὸς τὰ θνηταζῶα γενέσθαι, να τὸ πῶν τόδε -τως - ἡ δῆλον ἄρα τι εἰ μη γεγόνει τὰ θνητὰ ζῶα, ἡκέτι δπῶν τόδε οντως πῶν ην. mos εἰ- πῶν ἐλλείπομπος τινος των μερῶν -κέτι ἐστὶ πῶν, ως ἐδείξαμεν,

μὴ γενομένων δὲ των θνητῶν ζώων τι πει τόδε οὐκ Ἀντως ἄν, ως Πλάτων φησί, δῆλον ἄρα τι Leo εἶναι του παντὸς τὰ θνητὰ ζῶα ὁ Πλάτων βούλεται. καὶ τί μοι δει συλλογισμῶν, e. δια4.ήδην

παραθέσθαι βοῶντα Πλάτων ως μέρη του κόσμο νεισὶ πάντα τὰ ἐν τῶ κό- ζῶα, καθ' ἔν τε ἔκαστον-τῶν καὶ κατὰ γέ , καὶ τὰ λοιπὰ πάντα ραπὰ σώματα ἐν γὰρ πιαμ δεμαίω πρὸ τῶν προκειμένων ὐημάτων περί τε του κόσμου και του προς- γέγονε παραδείγματος ταυτά φησιν ὁ Πλάτων ἐκ λέξεως τούτου δὲ πάρχοντος - τὰ τοὐτοις ἐφεξῆς ήμιν λεκτέον πῆ τῶν ζώων αὐτῶν si μοιότητα ξυνιστὰς ξυνέστησε τῶν μὲν μέρους δη πεφυκότων μηδενὶ καταξιώσωμεν ἀτελεῖ γὰρ ἐοιῶ ουδέν ποτε - γένοιτο καλόπι υ δέ ἐστι τὰ uo ζῶα καθ' is καὶ κοπὰ γένη μόρια εἶναι, τούτφ πάντων ὁμοιότατον-τιν τιθῶμεν τὰ μὲν γὰρ δη νοητὰ ζῶα ἐκεῖνο ἐνια- περιλαβὸν ἔχει, καθάπερ δε ὁ κόσμος σα τε

αλλα θρέμματα ξυνέστη κειν ορατά τω γὰρ τῶν νοουμένων καλλι- καὶ κατὰ πάντα τελε- μάλιστα --

774쪽

τι ὁ ειδ ομιῶσαι μοληθεὶς ζῶον ν ορατόν, πισα-- πάντα κατὰ - νιν ξυγγενῆ ζῶα ἐντος αυτ ἔρον εννέστηκεν. εἰ καθάπερ το του κόσμου παράδειγμα πάντα τα νοητα ζῶ Aramn περιλαβον ἔχει,-τω καὶ ὁ κόσμος - περιέχει καὶ σα αλλα θρέμματα μέστηκεν ορατά, τα δὲ νοητα ζῶα καν νκαὶ κατὰ γένη μόρια ἐστιν ἐκείνου του ζώου, προς παράδειγμα- κοσμος γέγονε καὶ Ἀμεῖς αρα καὶ τὰ λοιπὰ ρατα καθ' ἐν κὰ κατὰ γένη μέρη ἐστὶ κατὰ Πλάτωνα του περιέχοντος Μῶς κόσμον. εἰ γάρ. ώς

ἔνι τὸ ω παράδειγμα προς την λην ἐκονα, ' πιτέστι τὸν κόσμον, Ῥυτως θει καὶ τὰ πο - παραδείγματος περιεrόμπα νοητὰ ζῶα προς τὰ α της εἰκόνος περιεχόμενα se τὰ ζωα, καὶ ἐναλλὰξ ἄρα, ἁ ἔχει τὰ αὐτου παραδειγματος περιετόμενα νοητὰ ζωα πρὸς αντε, χῖτως ἔχει καὶ τα πο ου κώ-- περιετόμενα αἰο τὰ ζωα προ αυτόν. εἰ ουν τὰ ποτου παραδείγματος περιεχόμενα νοητὰ ζῶα μέρη -- του ἐσα καθ' u καὶ κατὰ γένη, καὶ τὰ πο τη εἰκόνος ἄρα λέγω χν του κόσμου περιεχόμενα ζῶα μέρη αὐτου ἐστὶ καθ' ην καὶ κατὰ γένη. καὶ σκέπειώ - μόνον τὰ γένη των ζώων μέρη εἶναι φησι του παντὸς κόσμου. ἀλλα καὶ καθ' u λαστον - μόνον, οἷον Σωκράτην καὶ Πλάτωνα καὶ τόνδε - - πον καὶ τόνδε τον λίθον, καὶ μέρη συγγενν αὐτου κατὰ φυσιν πάρχοντα, - ήκ-σαμεν Πλάτωνος λέγοντος καὶ - ἔκφυλα καὶ ξένα της o ουρανοο

σιν, ἐξ ἄν τὰ ρατὰ πάντα πνέστηκεν - νυν μὰς παρακρουεται o' ἐν προσrήματι του νηγεεσθαι τὰ Πλάτωνος ἔκφυλα μὲν τλοντι καὶ ξένα της ἐκείνου

διδασκαλίας Ἀμιν μειοάγων αὐτη δὲ τε ἀθετήσει

775쪽

434. I TIMAEUM. 181

σκιάσαι δεδονηται τῆν ἀλήθειαν, και αυτ τ φα νεσθαι μη ἀρεσκόμενος τοῖς re του Πλάτωνος ἐναργῶς εἰρημένοις φανερῶς αὐτον ἐφυβρίζων φαίνεται. . -υτα μὲν ἐπὶ τοσουτον καιρος δ' αν εἴη λοιπον ἀναγνῶναι ἐήματα Πλάτωνος, δι- ανε πάσης -- φιβολίας καὶ ἐπικρώφεως ἐκ των τεσσάρων στοιχεων τ ουράνιον σῶμα συνίστησιν, is ἐφεξης καὶ τὰς των αλλων φιλοσόφων περὶ αὐτο μαρτυρίας παρα

οὐδὲ δύναμιν ἔξωθει Ἀπολιπών. p. 18, 3. - 1s, 28.)χτι μὲν ουν ἐκ των ωσάρων και μόνων στοιχείων τε υρανις καὶ ὁ κόσμος απας συνέστ ηιε, σαφῶς ήκοέσαμεν Πλάτωνος λέγοντος καὶ την αἰτιαν κριβῶς διεξιόντος ἐπεὶ γὰρ ἐκ των ἐναντιωτάτων ὁ κόσμος συνέστηκε, πυρός τε καὶ γης καὶ φέσει καὶ το-ποις διεστηκότων, τὰ δὲ ἐναντία φησίν ὲνουσθαι ἀλλήλοις ου πέφυκεν, ἔδει τινι μεσότητος της συνδε-οώσης καὶ εἰς μίαν ἔνωσιν καὶ ὁμολογίαν ὁ παν συν-αγοώσης. αλλ' ἐπειδῆ στερεὰ ταυτά ἐστι καὶ - ἐπί πεδα, δώνατον φησι μια αὐτα συνδεῖσθαι μεσό-πιμι δια τουτο υν ἡ μεσοτήτων φησίν εδέησεν,αέρος τε και δατος την μεν ουν μαθηματικωτέραν

τούτων ἐξήγησιν λεγέτωσαν ἔτεροι ἡμεῖς δὲ την φυσικωτέρω ἐκτιρέμενοι φαμεν ως τι μεσότητες ντα -- ρες τε και η αήρ τε καὶ δωρ , εἰ καὶ ἐναντιουταιτω αέρι τὸ - , καθ τὸ μὲν ξηρόν ἐστιν ὁ δε γρός,

ἀλλ' ουν συνδεῖται προς- αηλα ταυτα τῆ του θερμοὐ κοινωνία αμφω γὰρ κατὰ φώσιν ἐστὶ θερμά. πάλιν - προς δωρ προν ον θερμὸς ων ο αὴρ μαχόμενος, τῆ γρῆ πρὸς αυτ κοινωνῶν ποιότητι καὶ διὲαυτο μέσου καὶ τω δατι την προς ἡ πυρ χαρίζεται

776쪽

ν προς--ῆν φιλίαν ἀσπάζετω, καὶ δι αυτ προ eis ἀέρα καὶ δ ἐκεινον προς το πυρ αντὴν συνάπτει καὶ αὐτη δὲ η νη, προ -- καὶ - - πυρὶ θερμω - ἀνταειμένη τε καὶ πολεμουσα, τῆ κοινα ιιν της ξηρας νονται δυνάμεως, και τουδωρ καὶ τω ἀερα, καθ ορά ἐστι, - οντι πυρὶ μαχόμενα δι αντης μέσης συπώπτει καὶ περωτὶ τοι ἄκροις τα μέσα, - α πάλιν τοῖς μέσοις τὰ πρα γίνεται σννδέων γαρ ὀ ὴρ θερμ- ων meteo ουσαν την γῆν δι απτου μέσου πρb την πορις θερμότητα, καὶ συναπτόμενος αντος - τὴν

πλέκεται. και -τως ως ἐν χορω διὰ των ωαν καιτ αμα ἀλλήλοις καὶ τὰ μέσα τοῖς ακροις ἐπισυνάπτειται, καὶ τὰ μέσα κρα καὶ τὰ κρα μέσα γινόμενα, - καὶ μία ἐκ πάντων ποτελειται συμφωνία και ἡ πνοια. εἰ δέ τι των μέσων ἐλλείποι, αδ--- ἔπι τον εἰρημένον συστῆναι σύνδεσμον ἐλλειπέτω γάρ, εἰ τέ- ροι, Θήρ, καὶ μέσον εστ πυρός τε και η ἀδδωρ μόνον. πῶς αν ον θερμόν τε αμα καὶ ξηρινυπάρχον τω δατι γρ καὶ φυτρ συμπλακὲν συμφωνῆσαι δυνήσεται; συνδε ναι γὰρ ἀλλήλοις ταπάντη iis tόμενα καὶ κατὰ μηδεν κοινωνουντα, et in νον καν γὰρ διὰ μέσης της γης κατὰ τὴν ξηρότροαπρος-- ενωθείη προ αμφω γη τε καὶ δωρ, κατὰ τι θερμὸν πολέμιον ἔσται και ἀσύμφωνον ἀλλὰ δὴ πάλιν του δατος ἐλλειπέτω υσία, παρrέτω δὲ μεταρ πυρός τε καὶ γης μόνος--ήρ. - αν - ὀ

777쪽

435. IN TIMAEUM. 183

ἀὴρ θερμὸς ων - καὶ πιοδ προ τὴν γην ψυχράν τε καὶ ξηραν ουσαν μολογήσειεν προς γὰρ - τε καὶ γην ξηρὰ ντα πολεμία ἔξει κατὰ την γρότητα. ἀνάγκη αρα ἐστὶ πασα ἡ φησὶ Πλάτων, vo τωνακρων ντων, πυρός τε καὶ γης, δυο καὶ τὰς τούτων συνδετικας μεσότητα εἶναι, έρα καὶ δωρ. -τως Ουν κοινῶς περὶ της του παντὸς κόσμου συνθέσεως

φυσιολογήσας ὁ Πλει- ως ἐκ μόνων ε' των ωσάρων σωμάτων, ἐφεξῆς λοιπον δι-τερον τα υράνια της πυρώδους συσίας πλεῖστόν φησι μετειληφέναι. εἰπών γαρ τέσσαρας εἶναι τὰς του ζώου ἰδέας, μια μὲν ουν φησὶν p. 26, 3. ουρανίων θεῶν γένος, αλληδὲ πτηνῶν κά ἀεροπόρων, τρίτη δὲ ἔνυδρον εἶδος, πεζῶν δὲ καὶ χερσαίων τέταρτον του μ ν - θει φησί τὴν πλείστην. ἰδέαν ἐκ πυρὸς ἀπειργάζετο, πως ο τι λαμπρότατον ἰδεῖν τε κάυιιστον ' τ δὲ παντὶ προσεικάζων --κλον ἐποίει, τίθησι τε εἰς τὴν του κρατίστου φρόνησιν ἐκείνου ξυνεπόμειν- νείμας περὶ πάντα κέκλω τιν ἀράνιον κόσμον ἀληθινι απτω

πεποικιλμένον εἶναι.

ιδ χτι μὲν ουν ἐκ πλείστου πυρὸς τὰ Ουράνια συνέστηκε σώματα, σαφῶς ὁ Πλάτων ε ηκεν α δέ φησιν Ἀριστοτέλης ἐν β πρώτ τῶν μετεωρολογικῶν ἀναιρεῖν ἐπαειρῶν τὸ ἐκ πυρδ συνεστάναι τὰ -ράνια σώμαπα, ovδὲν ἀναγκαῖον ἔχειν μοι φαίνεται. φησὶ γαρ ως εἰ πυρια η τὰ Ουράνια, πάντα πάλαι αὐτὰ ἔνδον κατέφλεξε δια τὸ πολ ὐπερέχειν --πέθει τῶν ἐν- τὸς πάντων η γαρ του πυρις φώσις καὶ ἐν ἐλεειονιουσα γκ δια δ δραστήριον της δυνάμεως καὶ τὰ πολ- μεγέθει περέχοντα κατακαίει μη τοι γε καὶ ἐν πολ- μείζονι ore τυγχάνουσα. καὶ τὸν λων δὲ μόνον καθ' αντον καὶ nouoος τῶν πλανῶν ἀστέρων

πολ μείζονας εἶναι της γης ἀστρονόμων μέλονται

778쪽

παιδες, μη τοι γε του ἀστέρας αμα πάντας καὶ τὰς σφαίρας αντας A si καθίδι νται ἀσυγκριτος - τον ουρανου προ τα ἐντ4ς περοχή. πῶς - αντέσχε τὰ ἐντός, φησὶν Ἀριστοτέλης, εἰ πυρία ην ταουράνια αλλ' Dτι πρις αυτον εἰπεῖν πρῶτον ἄν τι-δ αυτις συ ταυτης της πορίας εκπέπτωκας την γαρ του πυρὸς λεπροα περιέχειν τα λοιπὰ στοιχεια βουλόμενος, περ καλεῖς πέκκαυμα, νάγκη σε ἄν- τως μείζονα των ἐντὸς αυτην ποτίθεσθαι τι περιεχον γὰρ του περιεχομένου μεῖζον πῶς - - πέφλεικται τὰ ἐντός, ἐν πολλω μείζονι περοχ η των λοιπων - πάντων του πυρος τυγχάνοντος δεύτερον αυτὸς

- λέγεις ώς τι η φλι Οὐκ ἔστι et φυσικον πυρ,

συνέστηκε σώματος τοιουτ δε εἶναι φὴς και λυπέου-κα α Ουκον καὶ τὸ Ουράνιον πυρ τοιουτόν ἐστι, ζωτικὸν μῶλλον, o καυστικόν, ἄστε κίνδυνος ουδεὶς μὴ καταφλέξη τὰ ἐντος πάντα αλλως τε οὐδε μόνως ἐκ πυρὸς εἶπε - οὐρανὸν συνεστάναι Πλάτων, δελὰ πλείστου πυρὸς μετέχειν ς προς την ἀναλογίαν των λοιπῶν στοιχείων και τῶν λοιπῶν συνθέτων σωμάτων, ἄστε τῆ μίξει κολάζεσθαι του πυρb την κρότητα. προσθείην δ' - ἔτι καὶ τέταρτον τι και καθαρωτάτη

καὶ λεπτομερεστατη ἡ του πυρις ἐκείνου φύσις ἐστίν. ορῶμεν δε τι καὶ αὐτη η φλόξ, περβολὴ ουσα -- ρδ καὶ ου τὸ ζωτικόν τε καὶ φυσικὸν πυρ, ὁπηνίκα λεπτομερωτέρα πάρχει, οὐδ' oλως ὴ παντελῶς βραροτάτου του καυστι- μετέχει, ια ἐστιν ἡ στραπή. καὶ τὸ παρ μῖν δε πυρ, ς στερεωτέρας aluus ἐπιλαμβάνεται, καὶ παχομερέστερον ν καυστιῶν μειλεν

779쪽

ἐστιν. ου γαρ -τω καὶ η λδ ἐκ στυππει- φέρε ἐξαφθέντος η η ἐκ παπώρου, ως η ἐκ ξυλων καιτ-των Ἐκ δρυῖτων μῶλλον ἀλλὰ δη καὶ δι αυτῆς - της φλογος πολλάκις διαγαγεῖν τὴν χεῖρα δυνάμειθα- ανθρακος δε οὐδὲ ἐφάψασθαι καὶ ανθρακος δὲ ηττον θιγεῖν δυνατὸν του ἐκ στερεωτέρας πάρχοντος ἴλης μὰλλον - του ἐκ θρυαλλίδος καὶ του ἐκ πα- πώρου ανθραχος θιγεῖν δυνάμεθα περ o ἐκ ξώλων,

καὶ rosis πάλιν μὰλλον περ σιδήρου πεπυρακτωμένου σχεδδν δὲ Ουδε πλησιάσαι τούτω δυνάμεθα. εἰ- το παρομερεστερον πυρ καίει τὰ ἄλλον, λεππομερέστατον καὶ καθαρώτατον δε ς ἔνι μάλιστα δοὐράνιον πυρ, καὶ ουδὲ περβολὴ πυρὸς οὐδὲ φλοξαλλ αυτ τ στοιχειῶδές τε καὶ ζωτικον πυρ, πῶς - ὼν πολλω του καίειν τε καὶ φθείρειν ἀποδέοιτο,

ζωοποιον δὲ ἄλλον ἄν εἴη, ως καὶ το ἐν τοις ζώοις ἔμφυτον θερμὸν καλούμενον, οἷόν ἐστι καὶ το πυρ τοαἰθέριον;

ιε. Ἐκ μὲν ου του γνῶναι την Πλάτωνος διάνοιαν, ως ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων ηεται το πῶν συνεστάναι

καὶ ἡτον ον υρανόν, ἱκανὰ καὶ ταῶτα ἐφεξῆς δεκα τῶν αυτὸν πομνηματισαμένων φιλοσόφων λίγας παραθέσθαι .ήσει ἄξιον. ηττικδ μεν ουν καὶ Πλοώταρχος ἐάσθων, καὶ ε τις ἄλλος γενητον εἶναι κατὰ πόνον τὸν κόσμον υπὸ Πλάτωνος ἐγ-αι ἀπεφήνατο μάρτυρες δε ἡμῖν στωσαν μόνοι του τι Πλάτων ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων τι πάντα κόσμον συνεστάναι βούλεται, σοι της του ἴδιον εἶναι αντον

κατὰ Πλάτωνα δόξης ἐγένοντο. sρου του Πλατωνικου ἐκ το πρώτου τῶν εἰς τὸν ίμαιον πομνημάτων, προεκτεθείσης του Πλάτωνος περικοπῆς ,σωματοειδὲς δη - ὁρατον ἁπτόν

τε γεπόμενον καὶ τῶν λιῆς. 'O δημιουργὸς αετο

780쪽

νόμενοι ἐρ-μεν. Θεόφραστός φησιν, εἰ eo ὁραπινουκά τουπτον ἐκ γης καὶ πυρός ἐστι, τὰ αστρα καὶ ὀ -ορανὲς ἔσται ἐκ osτωπι χικ ἔστι χέ αντα

λέγει εἰσάγων τι πέμπτον σῶμα τι κυκλοφορητιαόν. oram Ἀ- ἐκεῖνο παραστήσην τι ἔστιν, τότε πως ταυτα ἐνιστάσθω. ωπειν αξιον πῶς οπι νον ἀληθὸς &ται Πλάτωνα ἐκ των τεσσάρων μόνον στοιχείων συγκεῖσθαι δν --

σμον λέγειν o τούτου ἐξηγητης αυρος, αλλὰ καὶ θεωφράστεμάχεται λέγοντι μ' εἶναι ἐκ τούτων τον -- ρανεν της γαρ Ἀριστοτέλους δμαριμ o Θεόφραστος. καὶ oτι Οὐδὲ ot εται ὁ του Πλάτωνος ἐξηγητης ὁ πέμπτον ἀποδεδεῖχθαι στοιχεῖον τι ἔστιν π Ἀρεστοτέλους' Ἀταν γαρ ἐκεῖν παραστήση, φησίν, - ἔστιν,

τότε προ αυτὰ ἐνιστάσθω ἀναμέσον δὲ δατός φησι καὶ ἐρος την ἀτμίδα Ἀδδ γάρ ἐστιν αυτη ἐξ υδα- τος εἰς ἀέρα καὶ ἐξ iso εἰς δωρ πυκνουμένη μὰν γὰρ δωρ γίνεται, φανουμένη δὲ ηρ ἔστιν - ἡ ἀτμὶς ὀσφρήσεως Ἀσφραντο γὰρ οἱ -μοι, --ο--μένοι πως ντες ταῖς ὀσφρανταῖς ποιότησι. nooλίγα πάλιν ὁ αὐτὲς ἡρος ἐπιφέρει καὶ ταυταἔλαβε δύο ἄκρα ἀντικείμενα αλήλοις, πυρ ηι- νην, καὶ ταῶτα Αλεται συναρμόσαι μεσότησι τισεν απε