Platonis Opera omnia

781쪽

λογον ἐroώσαις προς ἀλλήλας καὶ προς ἐκάτερον τῶνακρων. και τίθησιν δωρ καὶ ἀέρα κατὰ τὰς προειρομένας δυνάμεις τὰ αυτ τε ἀλλήλοις συνάπτοντα καὶ τὰ Ἀκρα αυτοῖς καὶ ἀλλήλοις φησί τε τι θεις ἐν μέσω τῶν κρων, του πυρις και η γης,

ἔθηκεν ἀέρα καὶ Ἀδωρ, καὶ συνῆψεν ἀλλήλοις ἐφ'

oσον ην δυνατον ἀνάλογον συνδήσας ταῖς μεσότησιν. ἐγένετο υν ἐκ τοέτων συντεθεὶς ο Ῥυρανδ. ἁπτος

καὶ Ἀρατός. ἐκ τῶν ἄκρων ἔλαβε τὰ αἰσθητά, ἐξ

ορατου καὶ ἁπτου και ὁράσεως καὶ φῆς, ων ορασις μὲν κατα ὁ πυρ αφῆ δὲ κατὰ την γῆν. ὁ μὲν ουν αυρος ταυτα καὶ ὁ Πορφύριος δὲ ἐν τοῖς πρις τον ψαιον πομνημασιν, ἐξηγέωμενος τὰ προεκκείμενα χωρία του Πλάτωνος καὶ πολ λὰ εἰκῶν περὶ

του ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων μόνων συνεστάναι τον κόσμον, προστίθησιν ἐπὶ λέξεως καὶ ταὐταρτὰ δε υράνια φάναι μη ἐκ τῶν τεσσάρων συνεστη-

κεναι ου ἄρα κατὰ τω ὲπόμενον δόγμα Πλάτωωι λέγοντός ἐστιν, Ἀλλ' ἰδίω πομένου δόγματι, ἐπεί γε ὁ Πλάτων καὶ τὰ Ουράνια ἐκ πλείονος μεν πυρος γεγονέναι φησίν. ἐλαττόνων δὲ τῶν ἄλλων καὶ εἰλικρινεστέρων καὶ καθαρωτερων κατὰ δη Πλάτωνα δέ με τὰ πρῶτα στοιχεῖα, γη καὶ πυρ, τὰ δὲ λοιπὰ δεσμου καὶ συνοχῆς χάριν προὐνοήθη. καὶ μεθ' ἔτερα δέ. ἐξηγούμενος το χωρίον Πλάτωνος ἐν ω φησὶ καὶ διὰ ταλα ἐκ τε δὴ τούτων τον ἀριθ- μὲν τεττάρων το του κόσμου σῶμα ἐγενή p. Ras.), πάλιν μαντος Πορφύριος ταὐτά φησιν ἐπὶ λέξεως Ἀτέτταρα μόνα τὰ σώματα λέγει. ἐπεὶ μηδὲν

παρὰ ταυτα ἐν τοῖς ουσιν εὐρίσκεται, πλην τὰ ἐκ oώτων συνδέσματα. εἶτα διὰ πολλῶν κατασκεπάσας Πορφώρως τι ou ἔστιν αλλο σῶμα παρὰ τὰ τέσσαρα, πάλιν προθεὶς την προκεφέρον ῆσιν του Πλάτωνος

782쪽

ἐπιφερει ταυτα ' σαφῶς τον κόσμον ἐκ των τεσσάρων φησὶ συνεστάναι στοιχείων ἁ το πέμπτον σῶμα δη-

ων οτι ovg γοώμενος το π ριστοτέλους καὶ ρ eo εἰσαγόμενον ἐξῆς ν ἀκριβέστερον ψόμεθα. ταυτα μὲν Ουν καὶ ο Πορφυρως' ἡδε ἡ Πρόκλος δεα-ὁ ἐν οἷς μη προς ἔριν τοι λόγους ἐποιεῖτο μηδὲ σκοπιν ιδιον ἐν προσχήματι των Πλάτων δo-έντων ἀνυσαι προυπέθετο, eae ταντης περὶ Πλάτωνος της δόξης --εν. ἐν γαρ τω πολλάκις μνημονευθέντιλέγω, o ἐπιγέγραπται ἐπέσκεψις των πρὁ Πλάτωνος πιμαων κ' Ἀριστοτέλους ἀντειρημένων, πολύς ἐστι τῆ Πλάτωνος παριστάμενος δόρη καὶ κατασκευάζων ως- ξω τις των 4δε στοιχείων ἡ Οὐουραν φεσις ἐστίν, ως Ἀριστοτέλης φησίν, ἀλλ ἐκ τούτων κἀκεῖνος συνέστηκε παραθήσομαι δε καὶ ἐντευθεν ἐκ πολλῶν λίγας μαρτυρίας, ἐξ ων ἔστιν δεῖν ως οὐσὲι-τω συμφώνως τὰ περὶ της Πλώτωνος δόξης ἐν τοις προκειμένοις ἡ Πρόκλος διωρίσατο φησὶ γαρ ἐν - μνημονευθέντι λόγω ἐπὶ λέξεως ταυταρου γὰρ καυστικον δ υράνιον πυρ, αλλ' ς - ἔγωγε φαίην ζωοποιόν, ς καὶ τὸ ἐν μῖν ἔμφ-ον θερμόν. καὶ αυτὸς ἐν τοις περὶ γενέσεως ζώων εἶναι φησί τινα ἔλλαμψιν, ης παροώσης ζην των

θνητῶν ἔκαστον. ο μὲν ουν λος Οὐρανὸς ἐκ τουτοιομου πυρός ἐστι, τα δε ἄστρα πλεῖστον μεν χειτοὐτο τ στοιχεῖον ἔχει δε καὶ των αLλων τὰς ἀκρό

τητας.

καὶ μετ ολίγα καὶ μην καὶ εἰ τουτο ἐννοήσαιμεν, - γη - ἐπισκοτεῖ πῶσι τοι φωτίζουσι καὶ σκιὰν αποτελεε, τὰ δὲ μέσα γης καὶ π 4 διαφανῆ κατα τὴν -τῶν φώσιν δεκτικά ἐστιν αμφοτέρων, σκότους καὶ φωτός, καὶ νειτέρου τούτων αἴτια τοῖς σώμασι, με-

783쪽

ταυτα ἐπῶν ὁ Πρόκλος, καὶ τὴν συγγένειαν ἐφεξῆς

κατασκευάσας, ἐπήγαγεν Ους αρα χεῖ καθάπερ ξένην φάσιν ἐπεισάγειν τω παντὶ την ουρανίαν, πιλλ' ἐκεῖ θεμέν- την ἀκρότητα της φύσεως των τῆδε ἡ ἐκείνης διδόναι καὶ

δια της ἐκείνη συγγενους και τοι ἐνταυθα στοιχείοις την γένεσιν. εἰ ουν ου ξένη των παρ ημῖν στοιχείων η του τρα-ν- τυσις ἐστίν, ω και Πρόκλω δοκεῖ, ἀλλ' ἡ ἀκρο- πη των ηδε ἐν ἐκείνοις ἐστί, πυρίων μεν οντων , φώσιν των ο ανέων. ἐχόντων δὲ καὶ τῶν αλλων τὰς ακρότητας, εἰ ταυτα συνηγορῶν τη δόρη os Πλάτω- ωος- του Πλάτωνος ἐξηγητὴς πῶς ἐν τοι νυν προκειμένοις, ωσπερ καὶ τῶν ἰδίων ἐπιλαθόμενος, --δς εαυτω τὰς ἐναντίων ἀφῆκε φωνάς, τὸν Ουρανὸν λέγων ἐξηρησθαι τῶν εο πορουμένων Μωμάτων καὶ μηδεν εἶναι τῶν τηει στοιχείων, Ῥήτε πνρ μήτε γῆν μήτε τι τῶν μέσων ν που δὲ καὶ τον πολυν Πλωτῖνον θήσομεν, ὁ εἴπερ τις αλλος εἶναι της αἱρέσεως Πλάτωνος αξιῶν ον προσήκατο μὲν οὐδ' Ἀοτις τι άπυριστοτέλους ἐπεισκριθεν - παντὶ χῶμα πέμπτον, ἐξ Ου τα υράνια συνίστησιν ἐκεῖνος, Πλάτωνος

δὲ σομφωνα δόρη φθεγγόμενος ἐκ τῶν τεσσάρων καὶ

αυτὸς στοιχείων ὁ συράνιον σῶμα συνίστησι και Πλάτωνος εἶναι τὴν δόξαν αποφαίνεται λέγει γουν ἐν φπερὶ του κόσμω λόγεταυτα '

784쪽

καίτοι σαπτως της φύσεως - --πος ἐε-σης ἀεί τουτο γαρ δοκεῖ τοῖς τε αλλοις τοι περὶ φεσεως εἰρνῶσι καὶ αυτω τω Πλάτωνι υ μόνον περὶ των aruis σωμάτων ἀλλὰ καὶ περὶ xων Ουρανίων αὐτῶν. πῶς γὰρ αν, φησί, σώματα ντα καὶ ρωμνα τι ἀπαραλ λάκπως ἔξει καὶ τι σαωτως, προρῶν καὶ αὐτοέτων δῆλον τι - Ηροαλείτω, os ἔφη καὶ τον λιον ἀεὶ γίγνεσθαι Ἀριστοτέλει λγα ουδὲν πραγμα εἴη ε τις αυτ τὰς ποθέσεις του πέμπτου παραδέξαιτο σώματος. τοις δε μητοντο τιθεμένοις του σώματος δε ἐκ τούτων οντος

του Ουρατο ἐξ νπερ καὶ τὰ 4δε ζῶα πῶς τόδε αν ἔχοις καὶ μεθ' ἔτερα

κότι πρῶτον ἐκ νης καὶ πυρός, να ὁρατόν τε ἡ διὰ το πώρ, στερεδ δε διὰ την γην, ἀκολουθεῖν

ἔδοξε καὶ τα αστρα ποιεῖν υ πῶν αλλὰ τὸ πλεῖστον πυρὸς ἔχειν, ἐπεὶ τα αστρα το στερεον φαένε- ται isοντα. καὶ &ως ὀρθῶς αν θοι, συνεπεκρίναν eo καὶ Πλάτωνος τω εἰκ4τι τὴν γνώμην ταυτην. παρὰ μὲν γαρ της αἰσθήσεως πιττά τε την ψιππικτά τε τὴν της φῆς ἀντίληψιν πυρις ἔχειν τὸ πλεῖον η τι πῶν φαίνεται διὰ δὲ του λόγου ἐπισκωπουσιν, εἰ τὸ στερεον ανευ γης ου αν γένοιτο, καὶ γης - ἔχοι, δατος δε καὶ ψος τι - δέοιτος--- τε γὰρ δόξειεν δατος εἶναι ἐκτ4 o τω πυρί - αὴρ εἱ- η μεταβάλλοι αν εἰς πυρδς -- σιν. αλλ' εἰ δέ στερεὰ κρων λόγον ἔχοντα δέομέσον οντα, ἀπορήσειεν αν τις εἰ καὶ ἐπι--οῖς

καὶ ὁ Π τῖνος ἄρα αφῶς τῆ μὲν Ἀριστοτέλους περὶ του πέμ-o σώματος ἀντειρηκεν Ἀπολήψει την δε

785쪽

Πλάτωνος καλῶς ἔχειν ἐπέκρινεν , ἐκ των -τῶν στοι-rειων ἐξ ων καὶ τὰ τῆδε ζῶα συνεοτηκε καὶ τον ου- ρανὸν συγκεῖσθαι λέγουσαν. και ἐν τοῖς ἐξη δε πάλιν ὁ Πλωτῖνος ἐδίδαξεν ς υτε ἄλλο τι νομιστέον η-- εἶναι καὶ των λοιπῶν στοιχείων τὰ ουράνια --ματα, υτε γῆν ἀκουοντας Ἀκείνοις εἶναι προς τι χεῖρον της γης ἀποφέρεσθαι η φλόγα νομίζειν ἐκεῖνο τ πυε ζέσιν γαρ εἶναι τοδε κατὰ Ἀριστοτέλους φησὶν ὁ Πλωτῖνος, και οἱονεὶ πυρ δια κόρον βριζον, καὶ ουχὶ το στοιχειῶδές τε καὶ ζωτικδ πυρ. ὁ δὲ ἐκει φησὶ πυρ μαλὸν εἶναι και ρεμαῖον, τῆ τωναστρων πρέπον φώσει και προσηνῶς θερμόν. τὴν γαρτων στοιχείων μάλιστα καθαρωτάτην καὶ εἰλικρινεστάτην μοῖραν εἰς την του ουρανίου συστηματος ἀποκριθῆναι σύστασιν, ως μήτε ἔκφυλον καὶ ξένην των παρ' μῖν στοιχείων την του υρανίου σωματος εἶναι

φύσιν μήτε παραλλάκτως τοιοῶτον εἶναι τὸ ἐκεῖ πυρ την γῆν η των ἄλλων τι, ἀλλα παρ' μῖν με τι τρυγῶδες και οἱονεὶ την ποστάθμην των στοιχείων ἀποή.εὐσαι, ἐκεῖσε δε την λεπτομερεστα p αυτῶν καὶ ἀμείνονα διακριθῆναι μοῖραν, ἐπεὶ και ἐν τοῖς αλλις ζώοις, φησὶν ὀχλωτῖνος, ἐν τοῖς κυριωτάτοις αυτῶν

μάλιστα τὰ ἀμείνονα ἐκλέγεται ἡ φέσις Πολλὰς μὲνουν καὶ αλλας ἐνῆν μαρτυρίας παραθέσθαι, την προκειμένην δόξαν πιστοέμενον Πλάτωνος το γαρ αυ-

του Πλάτωνος μαθητhν Ἀριστοτέλην, ὼς μολογημένον

παρ' ἡμῖν, ταὐτά τε προσμαρτυροῶντα καὶ ἐγκαλουνταδι αυτ γε τουτο Πλάτωνι δοκεῖ γαρ πρῶτος πάντων Ἀριστοτέλης την περ του πέμπτου σώματος δόξαν εἰσηγήσασθαι. αλλ' οἶμαι τοῖς εὐγνώμοσιν εἰς πειθῶ τελείαν -τάρκη καὶ τὰ εἰρημένα, καὶ να- της χρείας πλέον τον περὶ, του λόγον ἐκτείνωμεν. ις 'μ δε ο μόνον ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων τὸ Ου-

787쪽

μὴ D-ράνιόν τις σῶμα ς κάλλει διαφέρον

στοιχείων προφέρη τουτο γὰρ ur πλουν ἀλλὰ συν- θετον- των τεττάρων στοιχείων καπ αυῶν συνέστη ε),

δῆλον ἐκ σώτων οἶμαι παντὶ ως ο τέσσαρα καὶ μόνον εἶναι σώματα τα ἐξ ων πῶς o κόσμος συνέστη in βουλεται, ἀλλ' οἱονεὶ καὶ μαντικῶς προανηρηκε τηνυ υριστοτελους τ παπτὶ μέλλουσαν το πέμπτου σώματος εἰσάγεσθαι φύσιν τάχα δ' αν τις ἀληθέστερον εἰπεῖν ἔχοι ως ηδ το ἰδίου μαθητο προαισθόμενος ἐν ταῖς κοιναῖς οἷα φιλει συνουσίαις ἀντειπόντος αὐτ καὶ μη συγχωρουντος ἐκ των τεσσάρων

στοιχείων τον οὐρανὸν συνεστάναι, αλλ' δη προεισφγησαμένου περὶ του πέμπτον σωματος πόληψιν, eo τὸ ωράνιον εἶναί φησιν ἐκεῖνος δια τε δ διάφορον της κινησεως καὶ τι μηδὲν π τούτων φαίνεσθαι πάσχοντα, την ἐκείνου δόξαν ὁ Πλάτων ἀποκρουόμενος οὐδενὶ συγχωρεῖν ἔνη καλ λει τομων των τεσσάρων ὁρώμενα σώματα εἷναι - καθ' is γένος ἔκαστον, μόνον οὐχὶ λέγων τι εἰ κά ἔστι κάλλιον τὸ δράνιον σῶμα των στοιχείων δια τὰς ἐξαιρέτους ἐν αὐτ δυνάμεις, ἀλλα οὐχὶ τω eέρας εἶναι σωμάτων φύσεως τοιοὐτόν ἐστιν ἀλλα φ τε ἐκ της τοὐτων καθαρωτάτης τε και λεπτομερεστάτης συνεστάναι μοίρας και πτης ἀριστης κράσεως ἐἐήτω ἀδιότροι καὶ γαρ ἐν

τοῖς παρ' μῖν συνθέτοις σώμασι, τοῖς ὁμολον μένως ἐκ των στοιχείων τούτων συνεστῶσι, πολλὰ καὶ θ αὐ- ματος αξια π της φώσεως ἐγγίνεται, ν -δὲν ἐν τοις ἁπλοῖς ἐνυπάρχον φαίνεται δυνάμεις τε γα -- ρία κω λύγου κρείττονες υπὸ της διαφόρ- κράσεως τοῖς συνθέτοις ἐγγεννωνται σώμασι, συμπάθειαι τε αλλων πρὸς αλλα καὶ ἀντιπάθειαι, χρωμάπων τε καὶ ποιοτητων ἄπειροι διαφοραὶ κινήσεών τε καὶ ἀλλοιώσεων ἐξηλλαγμένα τε ι , ως η πεῖρα αὐτη καὶ i

788쪽

διὰ τῆν της κράσεως ἀρίστην συμμετρίαν ἰδιότητές τινες α/Φητοι ἄμπερ καὶ ἐν ει ις ἐγγεγόνασιν, res ἐνεοῖς ἁπλοῖς ἰδεῖν o. ἔστιν διὰ τεῶτα τοίνυν o Πλά

των Ουν --ως Ἀποδεδειγμενων καὶ 4πω τοσούτων Πλατωτικῶν ανδρῶν μεμαρτυρημένων, τίς -- ανυπερεκπλαγείη τὴν περβολὴν της αναιδείας, περ τουλπων καταρχόμενος ἔλπον, των τολμησάντων λαῶν ora - ἐκ των τεσσάρων στοιχείων σύνθετον εἶναι

φησι τον Οὐρανον δ Πλάτων, ἀλλ' οἶδε καὶ αυτος τηνωκ 'Αριστοτελσος ἐπινοηθεωαν του πεμπτου σώματος φυσιν η πάλιν των συγχωρουντων μὲν ἐκ των τεσσερων στοιχείων λέγειν --- συνεστάναι τὰ πρώια,

μὴ τλήθερμεδ αδ υράνιον που χαρακτηρίζειν Πλάτωνα η - χρ το δωρ, καὶ πλῶς εἰπεῖν των ἐν τ οὐραν στοιχείων ἔκαστον αἷς καὶ τὰ παρ' ἡμῶν

στοιχεῖα ποιότησι χαρακτηρίζεσθαι ἀλλα γὰρ να --δὲν των - αυτῶν κομψως εἰς παρεξηγησιν της Πώ- τωνος διαποίας ἀναπεπλασμένων ἀνέλεγκτον πιαλέπωμεν, μικρὸν ἔτι συγγνῶναιχμῖν πη περὶ ταωτα ἐνδιατρίβουσιν ἀδολεσχία τους ἐντοπάποντας ἀξιῶ πέντε γαρ ντων ων υπ' - γράμμων καὶ μοειδῶν ἐπιπέδων συνισταμένων στερεῶν σχημάτων, κύβου, πνραμίδος, ὀκταέδρου τε και εἰκοσαέδρου και δωδεκαέδρου

789쪽

ταντα γὰρ μόνα πλα στερεὰ εἶναι σχήματα τοῖς περὶ ταυτα δεινοῖς ἀποδέδεικται), γεωμετρικώτατοεω ο Πλάτων και μηδὲ ἐν τῆ των φυσικῶν διδα ια- λιφ τῆς κατα γεωμετρίαν μεθόδου ἐκτὸς ἶναι βουλόμενος, καὶ συμβολικώτερον ἐξ ἐπιπέδων τὰ των στοιχείων πνῶν σώματα το μὲν κυβι ιον πῆμα τῆ γῆ ἀφορίζει, την δε πυραμίδα φ πυρί, τ εἰκοσάεδρον τρο δατι, το κτάεδρον φαέρι λειπομένου δ' ἔτι το δωδεκαέδρου σχήματος, τοντῆ φησὶν ο Πλάτων εἰς δ πῶν -τω ὁ θεὸς κατεχρήσατο. o δὲ το -- τοῖς δοκοει πανταχόθεν κα ου τὸ ἀληθὲς συνάγεινμηr--ετο δια του δωδεκαέδρου φασὶ σχήματος τὴν

πέμπτην -τδ το στοιχείου φύσιν αἰνίττεσθαι, ἐξη τα υράνια γεγονεναι σώματα, στε πρὸ Ἀριστοτέλους, φασίν, ο Πλάτων τ πέμπτον στοιχειον ἐγίνωσκεν και τοί γε Πλάτων οὐκ εἰς την των πρανέων

δημιουργίαν - δωδεκαέδρ φησὶ τι θεὸν καταχρήσασθαι, ἀλλ' εἰς δ παν, τουτέστιν εἰς τὸν λον κοσμον φησὶ γαρ ἐν ιμα- ἐπὶ λέξεως ταλα ἔτι δὲ ἀσης ρυστάσεως - βλέφας ἔτερα δοξάσει p. 44, so-as.). τι μὲν ου εἰ τα υράνια φ δωδεκαέδρφσχηματι τι θειν ὁ Πλάτων φησὶ καταχρήσασθαι, ἀλλ' εἰς το πει, δηλον ἐκ των -του λέξεων γέγονεν. δὲ τρανδ ου ἔστι το κῶν, ἀλλα του παντι μέρος καὶ ἐκ των φθασάντων ἐναργῶς δέδεικται ως

σωθμον ἐκ των τεσσάρων στοιχείων τιν ovρανιν

εἶναι omχάτων βούλεται, καὶ Ουχὶ των τεσσάρων ἔτειρον την δὲ των προκειμένων ητῶν του Πλάτωνος ἀκριβεστέραν ἐξήγησιν , τω φίλον, καὶ παρὰ των προὐπομνημαπι μένων λαβεῖν ἔξεστι καὶ μεῖς δεσυντόμως την ἐκείνων εἰς τὰ προ κείμενα διάνοιαν ἐκθησόμεθα. καὶ γὰρ ἐξ αυτης της Πλάτωνος λέξεως παντὶ δῆλόν ἐστι τι ποτε - μέλεται Λων πέντε

790쪽

πημάτων συμβολικὴ διδασκαλια, τι- πιεδς ἔνδειξιντος ἐκ πέντε σωμάτων πλῶν τόδε o πῶν συνεστάναι, - οἱ περὶ υριστοτέλην πέθεντο. ἔφθη ναρεω- δη Πλάτων, περὶ των τεσσάρων στοιχεία, διήλεγόμενος p. 42, 7. τι novδενὶ συγχωρησόμεθα καλλίω τουτων ορώμενα σώματα εἶναί που κατὰ λγένος ἔκαστον ον. Ἀλλ' ἐπεὶ πολλη γέγονε τοῖς ἀγχαιοτέροις φ ζητησις πότερον εἷς ἐστὶν - κόσμος πλείονες η απειροι, καὶ οἴνε περὶ Θημόκριτον απεί- εἶναι κόσμος πέθεντο, φησὶν ὁ Πλάτων p. 44, a.)oτι, εἴπερ - ἀπορεῖν περὶ τομων δέοι, iv ἀ-- ρητέον εἰ απειροί εἰuin i κόσμοι ἀπειρον γαρ ντως, φησί, το- καὶ - ἐπιστήμονος ανδρος o, t ἀπρόβλημα). ἀλλα μη - πέπτε εἰσὶν oi κόσμοι διατ πέντε εἶναι τὰ ἄπλα στερεὰ στηματα, κάστου μ -- καθ' a ri των στημειων χαραατηριωμένον, ωσπερ ἀμέλει τον κατὰ τι δωδεκάεδρον ἐχαρακτήρωσεν. περ ovδὲ - δοκεῖ, Πλάτωνι ἔνα γὰρ --νογεν τὸν κόσμον εἶναι βουλεται. προς δὲ τομοις καὶ τούτο καλως τοι προὐπομνηματισαμένοις ἔδοξεν, ἐξ αυτῶν κενουμένοις τῶν Πλάτωνος, - καὶ τομφὰν τω κόσμω ἁρμόσειεν η τῶν πέντε πημειων Διών

s. 4. ζήτει τας διαιρέσεις ἐν τῆ τέλει Λου τοιμα- λόγου Φ, at eo loco haec apponit: