Platons Symposion [microform]

91쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ f ωσπερ το α ταῖς θριξίνJ. οντινα δε τέμοι, τον Ἀπόλλω ἐκελευε τό τε πρόσωπον μεταστρεφειν καὶ το του αυχενος ημισυ προς την τομήν, να θεώμενος την αυτου τμησιν κοσμιώτερος εἴη ὁ ανθρωπος, καὶ ταλλα ἰῆσθαι κελευεν. δὲ τό τε πρόσωπον μετέστρεφε, καὶ συνελκων πανταχόθεντο δερμα επὶ την γαστερα νυν καλουμένην, σπερ τασυσπαστα ψαλλάντια, Ir στόμα ποιῶν ἀπέδει κατα μεσην

sein Coniectu aut oll. VI Irην δὲ τρωγάλια κάροα, μυρτίδες,

μέσπιλα, α καὶ α καλειται, καiτουνομα ἔστι παρὰ Πλάτωνι τουτο,

maeus lex Platonicum s. u. δα. 2. τό τε πρόσωπον μεταστρέφειν καὶ τ του αυχένος μισυ

την γαστερα, ο δ το ομφαλον καλουσι. καὶ τα μεν 191

αλλας ἐυτίδας τας πολλὰς ἐξελεαινε καὶ τὰ στηθη διηρθρου,

εχων τι τοιουτον οργανον οἷον οἱ σκυτοτόμοι περὶ τον καλάποδα λεαίνοντες τα των σκυτῶν ρυτίδας ολίγας δὲ κατελιπε, τὰς περ αυτην την γαστέρα καὶ το ομφαλόν, μνημεῖον εἶναι του παλαιου πάθους επειδ ου η φυσις δίχα ἐτμήθη, ποθουν καστον το μισυ τ αυτο ξυνεῖναι,

καὶ περιβάλλοντες τας χεῖρας καὶ συμπλεκόμενοι ἀλληλοις, ἐπιθυμουντες συμφυναι, ἀπεθνἴσκον πο λιμου καὶ της Βαλλης αργίας δια το μηδὲν ἐθέλειν χωρὶς αλληλων ποιεῖν. καὶ πότε τι ἀποθάνοι των μίσεων, το δε λειφθείη, τολειφθεν αλλο ἐζητε καὶ συνεπλεκετο, εἴτε γυναικος της λης εντυχοι μίσει, ο δ νυν γυναῖκα καλουμεν, εἴτε ἀνδρός κα ουτως ἀπώλλυντο. ἐλεήσας δὲ ὁ Ζευς αλλην μηχανην πορίζεται, καὶ μετατίθησιν αυτῶν τὰ αἰδοῖα εἰς το πρόσθεν τεως γαρ καὶ ταυτα ἐκτος εἶχον, καὶ ἐγεννων καὶετικτον Ῥυς εἰς ἀλληλους αλλ' εἰς γην, άσπερ πιι τεττιγες Chel Gr. u. 6niemes p. 276 dberde Letate καλάπους de καλέπους Pollux VII 82 περ α δε τείνεται καὶ περιρράπτεται τὰ κοιλαυποδηματα καλάποδες Ου κατὰ την νυν χρείαν μόνον ἀλλὰ καὶ κατὰ την αρχαίαν κέκληνται Poll. X 141 Uberliefert aus dem Symposion die Forni καλάπους. benso sat Cod T.

καὶ του σωματος. 4. εἰ τε γυναικὸς της λης ἐντέχοιημίσει, ο δη νυν γυναικα καλοὐ- μεν setur exacte usdruchsWelso;

92쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ μετεθηκε τε Ουν ουτω Γαυτῶν εἰς το πρόσθεν καὶ δια του-

των την γέννησιν ἐν ἀλλήλοις ἐποίησε, δια του αρρενος ἐν

τ ρήλει l. τῶνδε νεκα, να ἐν τη συμπλοκῆ αμα μὲν εἰανὴρ γυναικὶ ἐντύχοι, γεννῶε καὶ γίγνοιτο το γενος, αμα δ' εἰ καὶ αρρην αρρενι, πλησμον γουν γίγνοιτο της συνουσίας καὶ διαπαύοιντο καὶ ἐπὶ τα ἔργα τρεποιντο καὶ

γερως ἔμφυτος αλληλων τοῖς ανθρώποις καὶ της αρχαίας φυσεως συναγωγευς καὶ ἐπιχειρῶν ποιη- σα Τν ἐκ δυοῖν καὶ ἰάσασθαι την φύσιν την ανθρωπίνην.

oδ' ἐκεῖνο οραν τεττιγοφόρος, ἀρχα- σχηματι λαμπρός. nacreontea 32 .ud die Cicade γηγενής

nocti Vor in σω - τόσω ferner τόσα καὶ τόσα.

αεὶ το αυτο εκαστος ξυμβολον. σοι μεν ουν των ανδρῶν του κοινου τμημά εἰσιν δη τότε ἀνδρόγυνον ἐκαλεῖτο, φιλογυναικές τέ εἰσι καὶ οἱ πολλοὶ τῶν μοιχῶν ε τούτου του γένους γεγόνασι, καὶ σα α γυναῖκες φίλανδροί τε Σκαὶ μοιχευτριαι ἐκ τούτου του γένους γιγνοντα. J. σαι δὲ τῶν γυναικῶν γυναικος τμημά εἰσιν, ου πάνυ αυται τοῖς ανδράσι τον νουν προσέχουσιν, ἀλλα ἀλλον προς τὰς γυναῖκας τετραμμέναι εἰσί, καὶ αἱ ταιρίστριαι ἐκ τούτου του γένους γίγνονται. σοι δε ἄρρενος τμημά εἰσι, τὰ ἄρρενα διώκουσι, καὶ ως μὲν αν παῖδες σιν, ατ τεμάχια οντα του ἄρρενος, φιλουσι τους ἄνδρας καὶ χαίρουσι συγκατακείμενοι καὶ συμπεπλεγμένοι τοι ἀνδράσι, καί εἰσιν ουτοι οἱ 192 βέλτιστοι τῶν παίδων καὶ μειρακίων, τε ἀνδρειότατοι οντες φυσει φασὶ δε δη τινες αυτους ἀναισχύντους εἶναι, ψευδομενοι ' ου γαρ υπ' ἀναισχυντίας τουτο δρῶσιν, ἀλλ' υποθάρρους και ἀνδρείας καὶ ἀρρενωπίας το ομοιον αυτοῖς ασπαζόμενοι. μέγα δε τεκμηριον και γαρ τελεωθέντες μόνοι

Both et Aristops Lysistrata, 115

lici τῶν νυν dagege in γυναικος τμημα is γονή eine γυνή in alten Sinne, oppet piab ebens istἄρρεν alis Oppelman Eu asseni dem folgende Ausdruch σοι δε ἄρρενος τμῆμά εἰσιν. 19 Ara. φασὶ δε δη τινες αυ-

του αναισχυντους εἶναι das sind

το δὴ μεγαλοπρεπὲς υν καὶ τοπρος την ἀνδρείαν ρέπον ἀρρενωπὸν φατέον εἶναι. 6. μέγα δε τεκμήριον. καὶ γαρ g 178 B: τεκμήριον δε τούτου. τελεωθέντες vom Junglingsalter im

93쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 192.

ἀποβαίνουσιν εἰς τα πολιτικα ανδρες οἱ τοιουτοι ἐπειδανδε ἀνδρωθῶσι, παιδεραστοῶσι καὶ προς γάμους καὶ παιδο-Bποιίας ου προσεχουσι τον νουν φύσει, ἀλλ' πο ου νόμου ἀναγκάζονται , ἀλλ' ἐξαρκεῖ αὐτοῖς με αλληλων καταζ ν ἀγάμοις πάντως μὲν ουν ὁ τοιουτος παιδεραστής τε καὶ φιλεραστης γιγνεται, ἀεὶ το ξυγγενὲς ἀσπαζόμενος. ταν μὲν χυν καὶ αὐτὴ ἐκείνω ἐντύχη τα αυτοὶ μίσει και Ic παιδεραστης και αλλος πῆς, τότε καὶ θαυμαστὰ ἐκπλήττονται φιλία τε και οἰκειότροι καὶ ἔρωτι, ου ἐθελοντες, ως

ἔπος εἰπεῖν, χωρίζεσθαι αλλήλων ουδὲ σμικρον χρόνον. και οἱ διατελουντες με αλλήλων δια βίου ουτοί εἰσιν, οῖ οὐδ' αν ἐχοιεν ειπεῖν ο τι βούλονται σφίσι παρ' αλλήλων Dγνεσθαι οὐδὲ γαρ α δόξειε τοὐτ εἶναι ἡ ων αφροδισίων

συνουσία, ως αρα τούτου νεκα τερος τέρω χαιρε ξυνὼν

riscli ἀνέρες ἐστε φίλοι ristoph. Eq. 17s. 32. αποβαίνω mi Pra-dis Nominati 197 A φανὰς απέβη, Rep. III 410 D: ί με γυμναστικηἀκράτω χρησάμενοι ἀγριώτεροι, τουδεοντος αποβαίνουσιν. - Offenbarer

τέρου ἡ ψυχη δήλη ἐστίν, ο ου δύναται ειπεῖν, ἀλλα μαν D

τευεται, βούλεται, καὶ αἰνίττεται. καὶ εἰ αὐτοῖς ἐν τω αὐτω κατακειμένοις ἐπιστὰς ὁ Ηφαιστος, εχων τα οργανα,εροιτο τι - ο βούλεσθε, ω ἄνθρωποι, μῖν παρ' ἀλλήλων γενεσθαι και εἰ ἀποροῶντας αὐτοῖς πάλιν εροιτο αρά

γε τουδε επιθυμεῖτε, εν τω αὐτω γενεσθαι ο τι μάλιστα

ἀλλήλοις, στε καὶ νύκτα καὶ μερα μη ἀπολείπεσθαι ἀλλή

λων εἰ γαρ τούτου ἐπιθυμεῖτε, θελ υμῆς συντῆξαι και Εσυμφυσῆσαι εἰς το αὐτό, στε δύ' οντας να γεγονένά καὶεως τ α ζῆτε, ως εν οντα, κοιντ αμφοτερους ζην, καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνητε, κει α εὐυιδο αντὶ δυοῖν να εἶναι κοιν τεθνεῶτε ἀλλ' ορῆτε εἰ τούτου ερῆτε κα εξαρκεῖ ἡμῖν αν τούτου τύχητε ταῶ ἀκούσας ἴσμεν τι οὐδ' αν

εἷς ἐξαρνηθείη οὐδ' ἄλλο τι αν φανείη βουλόμενος, ἀλλ'

ἀτεχνῶς χιτ αν ἀκηκοέναι τοὐτο ο πάλαι ἄρα πεθύμει, συνελθων και συντακεὶς τ ερωμένω εκ δυοῖν εις γενεσθαι. τούτου γάρ εστι το αἴτιον, τι ἡ αρχαία φύσις ημῶν ναύτη καὶ 4μεν χλοι του ολου Ῥυν τη Ἀπιθυμία καὶ

των αφροδισίων συνουσία. 1. μαντεύεται - αἰνίττεται

Aut dies Stello deros Arit. spieit Aristoteles an Polit. II 4,

1262b 11 καθάπερ ἐν τοις ερωτικοῖς λόγοις ἰουμεν λέγοντα τον χριστοφάνην ως των ἐρώντων διατο σφόδρα φιλεῖν επιθυμούντων συμφυηναι καὶ γενέσθαι εκ δύο

94쪽

ΠΛΑΤΩNOΣ193 διωξει ἔρως νομα. καὶ προ τοt, σπερ λεγω, tam μεν νυνὶ δὲ δια την δικίαν διωκίσθημεν - του θεου, καθάπερ Ἀρκάδες - Λακεδαιμονίων φόβος ουν ἔστιν, ἐαν η κίσμιοι, μεν προς τους θεους, οπως μη καὶ αυ- θις διασχισθησόμεθα, καὶ περίιμεν εχοντες σπερ οἱ ἐν

ταῖς στηλαις κατα γραφην ἐκτετυπωμενοι, διαπεπρισμενοι κατα τα ρῖνας, γεγονότες σπερ λίσπαι. αλλα τούτωνενεκα πάντ ανδρα χρη παντι παρακελευεσθαι ευσεβειν Β περὶ θεους, να τα με εκφυγωμεν, των δὲ τυχωμεν. ων

καὶ διώξει ἔρως νομα neu bdndigere asso de Definitio dea Eros ais sie oben 191 gegeben War. 193 Α 2. διωκίσθημεν - καθαπερ Ἀρκάδες πο Λακεδαιμονίων beetiehi siet aut da Schichsai Man- tineias Ol. 98, 4, 385 V. h. Xen. Hellen V 2, 1 I. ἐκ δὲ τουτου

καθηρεθη μὲν το τειχος, διωκίσθη δε η Μαντίνεια τετραχη καθάπερ et ἀρχαῖον κου namlici κατα

μιας πόλεως εἰς πλεί- αυτοὐς διοικίσαντες Diodor. XV 5 αδτους δὲ μετοικησαι πάντας εἰς τὰς αρχαίας πέντε κώμας, ἐξ ων εἰς τὴν

Μαντίνειαν το παλαιον συνωκησαν,

net en συνοικίζειν Ruch συμπολί-

ενὸς πορευσονται σκέλους ἀσκωλί- ζοντες. in sololis aberinalige Spaliung mulate alterdiuga die Naso muten durch schneiden. - ωσπεροι ἐν ταῖς στήλαις κατὰ γραφην ἐκτετυπωμενοι, διαπεπρισμένοι κατὰ

' arden 2 191 D. 8. πάντ' ανδρα χρη-παντι παρακελευεσθαι gl. Leg. V 32 C χρη. .. παραγγέλλειν παντὶ πάντ' ανδρα- ευσχημονεῖν πειρῶσθαι.

τία πραττέτω, an velches ann

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 193.

πραττέτω - πράττει δ' ἐναντία οστις θεοις απεχθάνεται φίλοι γαρ γενόμενοι καὶ διαλλαγεντες τω θεῶ ξέυρήσομεν τε καὶ ἐντευξόμεθα τοι παιδικοῖς τοῖς μετεροι αυτῶν, οτῶν νυν λίγοι ποιοῶσι. καὶ μη μοι πολάβη Ἐρυξίμαχος κωμωδῶν τον λόγον, ς Παυσανίαν καὶ Ἀγάθωνα λεγω 'ἴσως με γαρ καὶ ουτοι τούτων τυγχάνουσιν οντες καί εἰσιν αμφότεροι την φύσιν αρρενες λεγ δ ουν γωγε καθ πάντων καὶ ανδρῶν καὶ γυναικῶν, τι οἴτως νημῶν το γενος εὐδαιμον γενοιτο, εἰ ἐκτελεσαιμεν ον ερωτα και τῶν παιδικῶν τῶν αὐτο εκαστος τύχοι εἰς την ἀρχαίαναπελθων φύσιν. εἰ δε τούτο αριστον, ἀναγκαῖον καὶ τῶν νῶν παρόντων το τούτου ἐγγυτάτω αριστον εἶναι τοὐτο δ' εστ παιδικῶν τυχεῖν κατα νοῶν αὐτῶ πεφυκότων. - τον αἴτιον θεον μνοῶντες δικαίως αν μνοῖμεν DἘρωτα, Ῥς εν τε τω παρόντι μῆς πλειστα νίνησιν εἰς το

nes πάντ' ανδρα χρ απαντι παρα- κελεύεσθαι ευσεβεῖν. Ohne unsere

μενων προς θεους εὐσέβειαν dieso εοσέβεια nochmal ala condicio sine qua non ingescharn , Ohne Velcho

5. δ τῶν νυν λίγοι ποιοῖσιν nur

selbs Vers 1 TO 6. ἀπελθών ἀπέρχεσθαι Wie

95쪽

a οἰκεῖον αγων, καὶ εἰς το ἔπειτα ἐλπίδας μεγίστας παρέχεται, ημῶν παρεχομενων προς θεους ευσεβειαν, καταστήσας μῆς εἰς την ἀρχαίαν φύσιν καὶ ἰασάμενος μακαρίους καὶ ευδαίμονας ποιησαι.

τος, ἔφη, Ἀρυξίμαχε, ὁ ἐμος λόγος εστ περὶ πρωτος,

ἀλλοῖος ὁ σός. ωσπερ . ουν Ἀδεηθην σου, μη κωμωδησ7ὶς ναυτόν, να καὶ των λοιπῶν ἀκούσωμεν τί καστος ἐρεῖ, μαλλον δὲ τί κάτερος ' Ἀγάθων γαρ καὶ Σωκράτης λοιποί. XVII. υλλα πεισομαι σοι, ἔφη φάναι τον Ἐρυξίμαχον

καὶ γάρ μοι ο λόγος δέως ἐρρηθη. καὶ εἰ μη ξυνήδη Σω

κράτει τε καὶ 'Aγάθωνι δεινοῖς ουσι περὶ τα ἐρωτικά, πάνυ

αν ἐφοβούμην, μη ἀπορησωσι λόγων δια το πολλὰ καὶ

παντοδαπὰ εἰρησθαι νυν δε ομως θαρρῶ τον ου -

194κράτη εἰπεῖν Καλῶς γὰρ αὐτος ηγώνισαι Ἐρυξίμαχε εἰ δὲ γένοιο ου νυν ἐγώ εἰμι, ἀλλον δὲ ἴσως ο εσομαι, ἐπειδὰν καὶ γάθων δερ ευ καὶ μάλ' αν φοβοῖο καὶ ἐν παντὶ εἴης, ,σπε ἐγὼ ,- Φαρμάττειν Ῥούλεω με,

D 3. ἐλπίδας - παρέχεται Eu17si μαρτυ ρον παρέχεται. 7. ἀλλοιος η ὁ σός pie er ange-

ἐν νω χω λέγειν u. S., - ωσπερ

εἰκότων τὰς αποδείξεις ποιουμένοις λόγοις ξυνοιδα ουσιν ἀλαζόσιν

p. 1946, 22 χττικοὶ τους τοιοώτους υπερσυντελιγιοὐς ἐν τ η μονω

Σώκρατες, εἰπεῖν τον γάθωνα, να θορυβηθῶ δια το οἴεσθαι το θεατρον προσδοκίαν μεγάλην ἔχειν ως ευ ροῶντος μου. Ἐπιλησμων μεντἄν εἴην, ω 'Aγάθων, εἰπειντον Σωκράτη, εἰ ἰδὼν την σην ἀνδρείαν καὶ μεγαλοφρο Bσύνην ναβαίνοντος ἐπὶ τον ὀκρίβαντα μετὰ τῶν ποκριτῶν καὶ βλεψαντος ἐναντία τοσούτω θεάτρω, μελλοντος ἐπιδείξεσθαι σαυτοὶ λόγους, καὶ οὐδ' ἰπωστιοs ἐκπλαγεν-

96쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ 5 τος, νυν οἰηθείην σε θορυβηθησεσθαι νεκα μῶν λίγων ἀνθρώπων Π δε, ω Σώκρατες τον Ἀγάθωνα φάναι, o δη που με υτω θεάτρου μεστον γεῖ, στε καὶ γνοεῖν,οτι Ῥουμ ἔχοντι ολίγοι ἔμφρονες πολλῶν φρόνων φοβερώ- τεροι Ου μενταν καλῶς ποιοίην, φάναι, ω Ἀγάθων, περὶ σου τι ἐγὼ αγροικον δοξάζων' αλλ' εὐοιδα, τι εἴ τισιν ἐντυχοις ου ηγοῖο σοφούς, μαλλον ν αυτῶν φροντίζοις τῶν πολλῶν ἀλλα μη ου ουτοι μεῖς μεν ημεῖς μὲν γαρ καὶ Ἀκεῖ παρημεν καὶ ημεν τῶν πολλῶν εἰ δε αλλοις ἐν-D τύχοις σοφοῖς, τά αν αἰσχύνοιο αυτούς, εἴ τί πως χιοαἰσχρον ον ποιεῖν η πῶς λέγεις ωληθ' λεγεις, φάναι. υς δε πολλοῖς οὐκ αν αἰσχύνοιο, εἴ τι χιο αἰσχρον ποιεῖν; καὶ τον Φαῖδρον ἔφη ,πολαβόντα εἰπεῖν M. φίλε

δείκνυτο -οις λωποδύταις καὶ τοισι βαλλαντιοτόμοις καὶ τοῖσι πατραλοίαισι καὶ τοιχωρέχοις.

pides , μή τις ἀμαθία προσῆ

Ἀγάθων, ἐαν ἀποκρίννὶ Σωκράτει, οὐδεν ἔτι διοίσει αὐτῶ 5οπῖουν τῶν ἐνθάδε τιοὐ γίγνεσθαι, εἰ μόνον ἔχη τω διαλέγηται, αλλως τε και καλῶ. ἐγὼ δε δέως μὲν κούω Σωκράτους διαλεγομενου, ἀναγκαῖον δε μοι ἐπιμεληθηναιτο εγκωμίου Ἐρωτι και ἀποδέξασθαι παρ' ενος κάστου υμῶν τον λόγον ἀποδοῖς οὐν κάτερος τω θεῶ οἴτως ηδη διαλεγεσθω. υλλα καλῶς λεγεις, ω Φαιδρε, φάναι Eτον γάθωνα, καὶ οὐδεν με κωλύει λέγειν Σωκράτει γὰρ καὶ αυλ ἔσται πολλάκις διαλέγεσθαι.

1 Plia dr. 275 C: σοι δ' ἴσως διαφέρει τίς ὁ λέγων καὶ ποδαπός, Rep. I 349 Α τί δε σοὶ διαφέρει, εἴτε μοι δοκε εἴτε μη; 2 Leg. 887 B: διαφέρει δ' υ σμικρον ἁμῶς γέ πως πιθανότητά τινα τους λόγους μῶν ἔχειν So auc Her. Sogar bei der oppellia ge cann

1 καλλιστος πάντων B, νεώτατος - 195 C.

e. καλος χρόαν 2. ἄριστος R. δικαιότατος - 19ς δικαια

εἶναι.

b. σωφρονέστατος ibidem - ῶν

σωφρονοι.

c. ἀνδρειότατος x - 196 ν ἀνδρειότατος εχ. d. σοφώτατος α ποίησιν αα την κατὰ μουσικην --

πάντα τα ζῶα. β. την τῶν τεχνῶν δηνμιουργίαν - 197 c καὶ ανθρώ

ποις.

97쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 195.

ανθρώπων νόημα.

γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμιμνη-

αυτοῖς αἴτιος v. s. m. in meisten

παντος - περὶ παντός, semer: πάντων θεῶν ευδαιμόνων οντων

dem ahrscheinlita echten ἐγκώμιον Ἐλένης des Gorgiasa 6 i γαρτοχης βουλημασι καὶ θεῶν βουλευ- μασι α ἀνάγκης ψηφίσαασιν ἔπραξεν α ἔπραξεν, η βία αρπασθεισα, φλογοι πεισθεισα, ' ἔρωτι ἀλουσα, oder g 11 εἰ μὲν γαρ πάντες περὶ

πάντων εἶχον των τε παροιχομένων μνήμην των τε παρόντων ἔννοιαν των τε μελλόντων πρό

νοιαν, ου αν μοίως μοιος ων

λόγος πάτα. Fur die Goriani-

le in de oberrangen recapitu-lier und de neven ei anhiln- diplos Ε, 196 Ar νεώτατος μεν δή ἐστι καὶ παλώτατος, προ δε

τουτοις γρὸς το εἶδος, 196er προς δε τῆ δικαιοσύν σωφροσύνης πλείστης μετέχει, 196 Dr περὶ μεν δικαιοσυνης καὶ σωφροσύνης καὶ ανδρείας του θεου Φηται, περὶ δε

ται την δε τετάρτην αἰτίαν τω τε

176 Ε καὶ δι' ειν λόγων.

3. οἷος ων αἴτιος ων τυγχάνει.

αν λογος i. υτ δη τον Ἐρωτα καὶ μας δίκαιον ἐπαινεσαι πρῶτον αυτ ν οἷός ἐστιν, πειτα τας δόσεις φημὶ ουν ἐγὼ πάντων θεῶν ευδαιμόνων οντων Ἐρωτα, εἰ θεμις καὶ ἀνεμεσπον εἰπεῖν, ευδαιμονεστατον εἶναιαυτῶν, κάλλιστον οντα καὶ ριστον ἔστι δε κάλλιστος ων τοιόσδε πρῶτον μεν νεώτατος θεῶν, ἁ Φαῖδρε μεγα δε τεκμηριον τω λόγω αυτος παρέχεται, φευγων φυγη το γηρας, ταχυ ον δηλον τι θἀττον γουν του δέοντος μῖν προσέρχεται. ο δη πέφυκεν Ἐρως μισεῖν καὶ ουδ εντος πολλου πλησιάζει, μετὰ δε νέων ἀεὶ ξυνεστί τε καὶ ἔστι

Speciei de Gorianische Stilis ard

eine gleichen Versindun Platon p. VIII 569 Α γνωσεται - τότ' ηδη o δῆμος, οἷος οἷον θρέμμα γεννῶν σπάζετό τε καὶ ηυξε, ο

tum g 16 φυγη φευκτέον ἀποτῶν βιβλίων). Platon pinoniis s74 B: ζητοὐμεν δε δη, τίνα τρόπον σοφοὶ γενησόμεθα, ω ονσης τινὸς κάστοις ταύτης της δυνα-

das γάρ in ὁ γαρ παλαιὸς λόγος inde Lun. - συνεῖναι μετά τινος

98쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ

Is ἀεὶ πελάζει εγω δε Φαίδρω πολλα αλλα μολογων τουτοου ομολογῶ, ως Ἐρως Κρόνου καὶ γαπετου αρχαιότερος ἐστιν, σαλλά φημι νεώτατον αυτον εἶναι θεῶν καὶ ἀεὶ νεον, τα δὲ παλαια πράγματα περὶ θεούς, α σίοδος καὶ Παρμενίδης λέγουσιν, νάγκη καὶ ου Ἐρωτι γεγονεναι, εἰ ἐκεινοι

ἀληθη ἔλεγον ου γαρ αν κτομαὶ οὐδε δεσμοὶ αλληλων ἐγίγνοντο καὶ αλλα πολλα καὶ βίαια ει Ἐρως ἐν αὐτοῖς ην, ἀλλα φιλία καὶ εἰρηνη, σπερ νυν, ἐξ ου Ἐρως των θεῶν βασιλεύει νέον μὲν Ῥυν ἐστι, χρoi δὲ 'μ νωD απαλός ποιητοὶ δ' ἔστιν ἐνδεη οἷος ηὐχμηρος προς το

τινες εἰς ταὐτον παραπλησίαν λικίαν ἔχοντες, διασήζοντες την παλαιαν παροιμίαν. Cic. de senectute 3 7 pares cum paribus MeteTerro uerbio faciillime e gressantur. 7. Κρόνου καὶ γαπετο αρχαιό-

Mull. 84 K. κρατερὴ γὰρ ἀνάγκη

ἐπιδείξαι θ εο ἀπαλότητα. χμηρος γαρ υτην θεόν τε φησιν εἶναι καὶ απαλην του γοῶν πόδας αυτης απαλους εἶναι λεγων της μενθ' απαλοὶ πόδες ο γαρ π οἴδεος πίλναται, αλλ αρα η γε καν ανδρῶν κράατα βαίνει. καλῶ ουν δοκεῖ μοι τεκμηρίω την παλότητα ἀποφαίνειν,οτι υκ επὶ σκληρο βαίνει, ἀλλ' ἐπι μαλθακοὐ τω αυτῶ δη και μεῖς χρησώμεθα τεκμηρίω περὶ Ἐρωτα τι παλός. o γαρ ἐπὶ γης βαίνει οὐδ' ἐπὶ κρανίων, α εστιν ου πάνυ μαλακά, αλε, εν τοις μαλακωτάτοις τῶν οντων και βαίνει καὶ οἰκει. ἐν γαρ θεσι και ψυχαῖς θεῶν καὶ ἀνθρώπων την οἴκησιν δρυται, και υκ αὐ ξης εν πάσαις ταῖς ψυχαῖς,

ἀλλ' ἐτινι αν σκληρον θος ἐχούση ἐντύχra, απερχεται, ἱδ α μαλακόν, οἰκίζεται. πτόμενον ουν ἀεὶ καὶ ποσὶ και

πάντη εν μαλακωτάτοις τῶν μαλακωτάτων, παλώτατονανάγκη εἶναι νεώτατος με δ εστι και ἀπαλώτατος, προς 196 δὲ τούτοις γρος το εἶδος ου γαρ α οἷός ην πάντηὶ

um die totalo ἁπαλότης seines Eros in desto mirhsamere contrast uatellen 195 Ε ἀπτόμενον ἀεὶ καὶ

ασσὶ καὶ πάντη - τῶν μαλακω

τάτων - Die Homeratelle uber die Ae II XIX. 2.D1. τι υκ ἐπὶ σκληρού βαίνει, αλλ' ἐκ μαλθακου sophistisciae Verdrehun de Homersi elle, der

τατον.

99쪽

. 108

ΣΥΜΠΟΣION. 196.

s περιπτυσσεσθαι Ουδε δια πάσης ψυχης καὶ εἰσιὼν το πρῶτον λανθάνειν καὶ ἐξιών, εἰ σκληρος ην συμμέτρου δὲ καὶ υγρας ἰδέας μέγα τεκμηριον η υσχημοσυνη, ο δη διαφερόντως ἐκ πάντων μολογουμένως Ἐρως ἔχει ασχημοσυνηγαμ καὶ 'Ερωτι χρον αλληλους Ἀεν πόλεμος. χρόας δὲ Β κάλλος η κατ ανθη δίαιτα του θεο σημαίνει ' ανανθεῖ γαρ καὶ πηνθηκότι καὶ σώματι καὶ ψυχη καὶ αλλ οτωουν

bil de Eros γρὸς μὲν ην αμοιρῶν μαλακότητος Aristaen. p. II ουτω μέντοι συμμετρα καὶ τρυ

νυυς αυτης λυγίζεσθαι τα ὀστῶτω περιπτυσσομένω. Dieses neue

ἔρως μέσος δε καρδίης μεὶ ἔδυνε. 6. Mit συμμέτρου δε ἰδεα mird

λεις ναρμοστίαν, λως του παντος

cede II 264 τῶν μὲν γὰρ ταιρῶν την ἐργασίαν κατέλυσε πολλάκις γῆρας, ἐπειδήπερ ἐξώροις γενομέναις Ουδεὶς ἔτι πρόσεισιν, ἀπομαρανθείσης σπερ τινῶν ανθῶν της

οὐκ ἐνίζει Ἐρως is δ' I ευανθής τε κα ευωδης τόπος I, ἐνταὐθα καὶ 7ζει καὶ μένει. XIX. Περὶ μὲν ουν κάλλους του θεο καὶ ταύτα

ίκανα καὶ ἔτι πολλα λείπεται, περὶ δε αρετης Ἐρωτος μεταταυτα λεκτέον το μὲν μέγιστον, τι Ἐρως ου ἀδικεῖ Οἴτ α δ ικεῖται υτ υπο θεου υτε θεόν, ἴτε υπ' ἀνθρωπου - ἄνθρωπον οὐτε γὰρ αυτὸς βία πάσχει, εἴ τι

αρετῆς πρωτος - τι αριστος ἐστιν

τιος ων.

s. οὐτε γὰρ αυτὸς βία πάσχει βία

πάσχειν Errilirun vo ἀδικεῖσθαι. 1. ἴτε ποιῶν ποιεῖ - ουτε ποιῶν τι βία ποιεῖ, mobet viederum

100쪽

πας γαρ εκὼν Ἐρωτι πῶν πηρετεῖ, α δ αν κῶν κόντιομολογήσy, φασὶν οι πόλεως βασιλης νομοι δίκαια εἶναι προς δὲ κ δικαιοσυνη σωφροσύνης πλείστης μετέχει εἶναι γαρ ομολογεῖται σωφροσυνη το κρατεῖν δονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν, πρωτος δε μηδεμίαν δονην κρείττω εἶναι ει δὲ ηττους, κρατοῖντ αν πο Ἐρωτος, ο δὲ κρατοι, κρατῶν δὲ

ηδονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν ὁ Ἐρως διαφερόντως ν σωφρονοῖ. καὶ μην χῖς γε ἀνδρείαν Ἐρωτω ,,ουδὲ Αρης ανθίσταται . μου γαρ εχει πρωτα υρης, αλλ' Ἐρως Αρη, φροδίτης, ως

δε ς πληθε o τα τοιάδε μέγιστα, αρχόντων μεν πηκόους εἶναι,αυτους δὲ ἄρχοντα των περὶ πότους καὶ φροδίσια καὶ περὶ ἐδω

Harmoni de Gangen ὀρθότατ'αν φαῖμεν ταύτην την μόνοιαν σωφροσύνην εἶναι, χείρονός τε καὶ ἀμείνονος κατὰ φύσιν ξυμφωνίαν,οπότερον δε αρχειν καὶ ἐν πόλει

σαι.

s. καὶ μὴν - γε gl. 179 Α. B. οὐδὲ Αρης ἀνθίσταται Rus SOPh.

λόγος ' κρείττων χν ὁ ἰχων του εχομένου του δ' ανδρειοτάτου τῶν αλλων κρατῶν πάντων αν ἀνδρειότατος εἴη περὶ μὲν ουν δικαιοσύνην καὶ σωφροσύνης καὶ Ἀνδρείας του θεου είρηται, περὶ δὲ σοφίας λείπεται οσον ουν δυνατόν, πειρατέον Ῥῆ ἐλλείπειν. καὶ πρῶτον μεν, ta in και ἐγὼ την Τμετέραν τέχνην τιμήσω Ἀσπερ Ἐρυξίμαχος την αυτοs, ποιητης ὁ θεος σοφος ουτως στε και ἄλλον ποιησαι πῶς si γοῶν ποιητης γίγνεται, Ἀ,κῖ- ἄμουσος ν τω πρίν ου ν Ερως ἄψηται im πρέπει Τμῆς μαρτυρίω χρησθαι. χτι

6. πειρατέον μη ἐλλείπειν deutet aut dis besondere Nichtig- heli; hin, velche de Redne dem Nach reis der σοφια des Eros bellegi. 7. σπερ Ἐρυξίμαχος την αυτos 186 B. 2. καν μουσος λτο πρίν ausEuripides Stheneboe a D. 666 N. ποιητην δ' αρα Ἐρως διδάσκει,

Aristophanes Vesp. 1074 verWendet: ραδίως ἐγὼ διδάξω καν ἄμουσος ἡ τ πρίν. Zienalicia ost be denssipa

οὐδὲν ποτ τον ἔρωτα πεφυκει

φάρμακον ἄλλο, ικία, οὐτ' ἔγχριστον, ἐμὶν δοκει, οὐτ' ἐπίπαστον,

καὶ δὶ γίνετ' ἐν ἀνθρώποις, εὐ-