Platons Symposion [microform]

51쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ 5χμηρος μὲν γαρ κινδυνεύει ου μόνον διαφθεῖραι ἀλλα καὶ πρισαι εἰς ταυτην την παροιμίαν ποιήσας γαρ τον γαμέ- μνονα διαφερόντως αγαθον ανδρα τα πολεμικά, τον δὲ Μενελεων μαλθακον αἰχμητήν, et σίαν ποιουμενου καὶ ἐστιῶντος τουωγαμεμνονος ακλητον ἐποίησεν ἐλθόντα τον Μενελεων ἐπὶ την θοίνην, χείρω οντα ἐπὶ την του αμείνονος ταυτ' ἀκουσας εἰπεῖν ἔφη Ἱσως μέντοι κινδυνεύσω καὶ ἐγὼ υχως συ λέγεις, in Σώκρατες, ἀλλα καθ' 'Dμηρον φαυλος ων ἐπὶ σοφο ανδρος εναι θοίνην κλητος. ορα υν αγων με

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 174.

εἰ Ἀμει. δυνατώτατοι πίνειν νυν ἀπειρηκατε. Vahlen hi Arist. Poet.

τι απολογησει; ως θω μὲν οὐχ ὁμολογήσω ἄκλητος κειν, αλλ πο σου κεκλημένος Συν τε δύ . ἔφη, ἐρχομένω πρὸ

το βουλευσομεθα ο τι ἐροῖμεν ἀλλ ωμεν - οιαῶτ'αττα σφῆς ἔφη διαλεχθέντας ἰέναι τὸν Ουν Σωκράτη αυ- τω πως προσέχοντα τὸν νοῶν κατὰ τὴν ὁδὸν πορεύεσθαι υπολειπομενον καὶ περιμένοντος Ῥύ κελεύειν προαναι εἰς

5. ἰέναι - πορευεσθαι g 172 et διηγεισθαι - τὸν υ Σωκράτη.

εφη ὁ Πρωταγόρας. 318 A 318 C. 318 D, 322 Di Ἐπὶ πάντας. ἔφη ὁ Ζευς 336 B, 337 A, 340 B, 340 R

52쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 175.

8 το πρόσθεν. ἐπειδη δὲ γενέσθαι - τῆ οἰκία τῆ γάθω-

Κνος, ἀνεωγμένην καταλαμβάνειν την θύραν, και τι εφη τόθι γελοῖον παθεῖν οἱ μὲν γὰρ ευθυς παῖδά τινα ενδοθεν ἀπαντησαντα αγειν ου κατέκειντο οἱ αλλοι, καὶ καταλαμβάνειν ηδ μελλοντας δειπνεῖν ευθυς δ' ουν ως ἰδεῖν τονυγάθωνα 'AZ, φάναι, Ἀριστόδημε, εἰς καλον κεις, πως συνδειπνησης εἰ δ' ἄλλου τινος ἔνεκα λθες, εἰς αυθις

ἀναβαλου, ς καὶ χθὲς ζ ῶν σε, να καλέσαιμι, ου οἷός η ἰδεῖν ἀλλα Σωκράτη μῖν πῶς υκ γεις; καὶ θω, εφη, μεταστρεφόμενος ουδαμοῖ ορῶ Σωκράτη επόμενον '

εἶπον ουν, οτι καὶ αυτος μετὰ Σωκράτους κορμι, κληθεὶς

λαμβάνειν aber Ἀριστόδημος Subierit achnelle IV eclise de Sub

υγρον χυτλασον σεαυτον εν τοις στρώμασιν. 5. εἰς καλὸν κεις πως συνδει

ταστρεφόμενον αυτὸν ορῶν τον Σωκράτη.

καλῶς ποιεις, λέγεις . . . Ird

αλλον δε ιν των παίδων λειν ἀγγέλλοντα, τι Σωκολπις

νομίζων τε καὶ διανοουμενος DR-neben aucti avi biosse Adverbium

sean er. IX 16 καί σφεων οὐ χωρις κατερους κλιναι, ἀλλα mo-σην τε καὶ ω ιον ἐν κλίνη κάστης εκ τρίτων κατακεῖσθαι mir 213 B

ubertasse soli.

σθαι Arist. Vesp. 1216: δωρ κατὰ

aucii die Fussvraschung or Ρlui. Phoc. 20 verden ποδανιπτηρες ο ovo 'ρωματων προσφερόμενοι τοις εἰσιουσι angemhri; Ρetron Sat. 31 tandem ergo discubuimus uero Aleaeandrinis aquam in ranus, uatam infundentibus irasoue insequentctu ad pedes ac parontichia cum 'venti subtilitate tollen bus. Eu Luc. VII 44: εἰσῆλθόν σου εἰς την οἰκιαν . ,δωρ ἐπὶ τοὐς πόδας μου ου ἔδωκας. v. Joan. XIII 5 νιπτειν του πόδας τινός an un

357. - κατακέοιτο Synon Monoon κατακλίνεσθαι in de vortiergelien-

νας παραβαίνOt.

53쪽

Οἴκουν καλεῖς χυθις καὶ , ' ἀφήσεις; καὶ si ἔνη εἰπεῖνό δαμῶς, ἀλλ' ἐατε αυτόν. ἔθος γάρ τι τομ' ἔχει ωοτε ἀποστας ποι ἄν τύχη ἔστηκεν. ηξε δ' αὐτίκα, ως θω

οἶμαι μη ου κινεῖτε, αλλ' ἐατε. λλ' - χρη ποιεῖν, εἰ σοὶ δοκεῖ, φάναι τον Ἀγάθωνα αλλ' ημας, ω παῖδες, τους αλλους εστιατε. πάντως παρατίθετε - αν βούλησθε,

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 175. No

δειπνον καὶ τουσδε του ἄλλους θεραπεύετε, tatast c

ειν μεταπεμψασθαι τὸν Σωκράτη et δὲ ogk ἀώ. z. Σ

un dies Liberalitat de Agathon aut dem heutiget aag ala mine

5 ου πολυν χρόνον, ἁ εἰώθει. διατριψαντα sons pnegimer lanaera

54쪽

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 175.

Σώκρατες, παρ' ἐμε κατάκει σο ῖνα κά τοἱ σοφου ἀπολαυσω, σοι προσεστ ἐν τοῖς προθὀροις δηλον γαρ τι ευρες αυτο καὶ ἔχεις ου γαρ α προαπεστης καὶ τον Σωκράτη καθίζεσθαι καὶ εἰπεῖν τι υ αν ἔχοι, φάναι, μυγάθων, εἰ τοιουτον εχ η σοφία, στ ἐκ του πληρεστερου εἰς τον κενέτερον εῖν ημῶν, αν πτώμεθα αλλήλων, σπερ το ἐν

linterste, an sicla die κλειγια τιμος,

aut melcher ex iri sicli billig

αυτον τον καλέσαντα κατακείμενος

ἐν το κατω γὰρ αυτου κατακεισθαι.

standen 2 ου προαπέστης ohne αν πρὶν ευρειν du tundes nichiab, bevorra es sandest. 4 Zuersi selethona sicli aut die κλίνη, bevor man damus ii eo inde sugende Attitude merden demGuste die Soliten a lagenonimen 213 B: παρακαθεζόμενον δὲ - ἀναδείν' εἰπειν ουν τον γάθωνα Τπολυετε, παῖδες, Ἀλκιβιάδην Ἀνα ἐκ τρίτων

κατακέηται.

ταῖς κυλιξιν δωρ το si του ἐρίου ἐέον ἐκ τῆς πληρεστέ 7ρας εἰς την κενοτέραν. εἰ γὰρ ουτως ἔχει καὶ ἡ σοφία, πολλο τ μωμαι τὴν παρὰ σοὶ κατάκλισιν οἶμαι γάρ με Ε

παρα σου πολλης καὶ καλης σοφίας πληρωθήσεσθαι ἡ μὲν γαρ ἐμ φαυλη τις δν εἰ καὶ ἀμφισβητήσ*ος, ῶσπερ ναρουσα, η δε η λαμπρά τε καὶ πολλὴν ἐπίδοσιν ἔχουσα, ηγε παρα σου νέου δετος ουτω σφόδρα ἐξέλαμψε καὶ ἐκφανὴς θενετο πρωην ἐν μάρτυσι των Ἐλλήνων πλεῖν Ἀρισμυρί-

Eo αν ἔχοι, εἰ τοιουτον εἴη u. S.,.

αυτω σπερ ναρ αρτι ἀνακεκίνην-

τρισμυρίοις.

55쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 176.

οις 'πριστης εἶ, ἔφη, ω Σωκρατες, ὁ ωγάθων καὶ ταυταρον καὶ λίγον στερον διαδικασόμεθα θω τε καὶ συ περὶ της σοφίας, δικαστην χρώμενοι in .sιονυσω ' νυν δὲ Ἀρος

το δεῖπνον πρῶτα τρέπου.

καὶ δειπνησαντος καὶ των αλλων, σπονδάς τε σφας ποιη-- 2

I. αὐτα - διαδικασόμεθα - περὶ της σοφίας. Ietgtere in nach-Illas em Gesprgeliston epexegeuschhingugelagi; - ταυτην την περὶ της σοφίας διαδικασίαν ποιησόμεθα. 8. καὶ oλίγον, στερον siden Streit

Zoit Eum Essen. - διαδικασόμεθα Belcher Anecd. 736 διαδικασμ. υχάπλῶς κῶσα δίκη διαδικασία καλεῖται uia ἐν αἷς περί τινος ἀμφισβήτησίς στιν τω προσήκει μῶλλον ἔ

τα τ' αλλα δεινον οντα καὶ Λυσιον ἀπο σοφίας προσαγορευόμενον. στ' ου δεδια του θεου μεστος γενομενος μη θαρσεστερον αγωνίσωμαι.

σιον .1. μετὰ ταυτα κατακλινέντος

reichte. - κατακλινέντος του α

211. Roscher Lex de 'thol. Art. gathodamon). Arist. Eq. 105 . ωι νυν ἄκρατον ἐγκάναξόν μοι πολυν σπονδην. N. λάβε δη καὶ σπεισον ἀγαθου δαίμονος. ibid. 85, Vesp. 525, Pax 300, Schol. Eu Ar Vesp. 525 ἔθος δε ην ,πότε μέλλοι τράπεζα αῖρεσθαι, ἀγαθοῖ δαίμονος ἐπιρροφεῖν Diodor Sic IV 3,aheophrast. u. Philochoros bei Ath. XV693 C, Mein fragm. Com. gr. Theo

die πίνειν, ἐκροφεῖν, Ἀπιρροφεῖν, σπεισαι ἀγαθοῖ δαίμονος od ἀκρα

ολίγον τε προσφέρουσιν, σπερ ἀνα

Μeinelio Platon II 637 τίχυ τρέχων οὐ τὰς τραπεζας ἐκφέρεις - καγῶ δὲ παρακορήσων se ἔρχομαι); Phi-

costrat. III 286 ἀλλ' ἐγχέασα θῶ σον ἀγαθοὐ δαίμονος Ἀπενεγκάτω

μοι την τράπεζαν εκ ποδῶν, Inu mel

56쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ σθαι καὶ σαντας τον θεον καὶ ταλλα τα νομιζόμενα τρέπε-

merdem erupuant Plut Sept. RP. conia. 150 D: καὶ στεφάνων παρὰ Μελίσσης διαδοθέντων Matron R. R.

et θεοις. et a Scholion et Platon Philebus 66 D aut: ἐκιρνωντο γὰρ

ἐν αυταῖς ταῖς συνουσίαις κρατηφες τρεῖς καὶ τον μεν πρῶτον ιος

τες, καὶ Ζευς σωτηρ τρίτος, Ῥικό-

μενω πρωτω προσδιδομένω ποτηρίω Λία Σωτηρ επιλέγουσι, το irae

gon Pollux VI 105 de Zευ σωτηρ

σθαι προ τον πότον τον ουν Παυσανίαν ἔφη λόγου τοιουτου

αὐτον αμα - στεφάνω καὶ συνεπιφθέγγεται ' παιῶνι το θεῖον.

de mus. 44 ταῶτ' εἰπὼν ἐπαιωνισε καὶ σπείσας - απέλυσε τους εστιωμένους. 3. Z dem usammensassenden

αυτ σμικρὰν δίαιταν προσταττall, πιλίδιά τε περὶ την κεφαλὴν περιτιθεὶς καὶ τὰ τουτοις πόμενα, τοniemand περιθείς inlingen KIrd.

ἐπεὶ δε τὰ νομιζόμενα συντετέλεστο. - τρέπεσθαι - κατάρχειν Ins. Impers. 2 172 C. - τον ου Παυσανίαν; 2 174 D: τον ουν Σωκράτη iube Pausanias siehetini. g. 12, 2, uber de nachlier folgende Eryximacho g 12, 3.

57쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ 5 τινος κατάρχειν Εἱεν ανδρες, φάναι, τίνα τρόπον αστα πιόμεθα ἐγώ μὸν - λέγω μῖν, τι τω οντι πάνυ χαn- πῶς ἐχ- ,πο του χεις πότου καὶ δέομαι ναψυχης τινος, B οἶμαι δὲ καὶ Ῥων τοι πολλούς παρημε γαρ χθές σκοπεῖσθε υν, τίνι τρόπω ν ς αστα πίνοιμεν τον ουνωριστοφάνη εἰπεῖν, Tουτο μέντοι ευ λέγεις, ω Παυσανία, το παντὶ τρόπω παρασκευάζεσθαι ραστωνην τινα της πόσεως

καὶ γαρ αυτός εἰμι των χθὲς βεβαπτισμένων ἀκουσανταου αυτῶν ἔφη Ἐρυξιμαχον τον Ἀκουμενοsi καλῶς, φάναι, λέγετε. καὶ ἔτι ενὸς δέομαι μῶν ἀκουσαι, πῶς ἔχει προς το ἐρρῶσθαι πίνειν Ἀγάθων Ουδαμῶς, φάναι, οὐδ' αυτὸς σερρωμαι. Ἐρμαιον αν εἴη μῖν η δ' ς ώς ἔοικεν, ἐμοί τε καὶ Ἀριστοδημω καὶ Φαίδρω καὶ τοῖσδε, εἰ μεῖς οἱ δυνατώτατοι πίνειν νυν ἀπειρήκατε ημεῖς μὲν γαρ ἀεὶ δύνατοι Σωκράτη δ' ἐξαιρῶ λόγου ' ἱκανὰς γαρ καὶ αμφότερα,

παρῆστε, σκοπεισθε.

θωνισμένος - καὶ γαρ αυτὸς εἰμιτων 4Hς βεβαπτισμένων lassi sita

I. πῶς ἔχει προς το πίνειν ἐρρῶσθαι gl. 174 Α πῶς ἔχεις προς το ἐθέλειν α ἰεναι.

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 176.

δοκε ουδεὶ των παρόντων προθύμως θειν πρὸς το πολῶν

πίνειν οἶνον, ἴσως ἄν ἐγὼ περὶ οἱ μεθύσκεσθαι, οἷόν ἐστιταληθῆ λέγων ηττον ἀν εἴην ἀηδής. ἐμοὶ γὰρ δὴ τουτά γε

οἶμαι κατάδηλον γεγονέναι ἐκ τῆς ἰατρικῆς, ἔτι χαλεπον τοῖς Dανθρωποιλ η μέθη ἐστί καὶ ουτ αυτος κῶν εἶναι πόρρω

7. περὶ του μεθυσκεσθαι Ιὀνεστι Luci . diat mori. 23, 2 καὶ

. vesp 1253 κακον το πίνειν. . .

Bδ ου ην ξυνῆς γ' ἀνδράσι καλοῖς

τε αγαθοῖς.

μεν τα αυτου πράττειν.

2. πόρρω πιειν ahnlicli de Komitterilaton ein II p. 638 σπον- δη μεν δη γεγονε καὶ πίνοντές εἰσι πόρρω. drau los . hesichXen Symp. II 26 ην μὲν ἀθρόοντο ποτον ἐγχεώμεθα ander arta nocti alarice ἀμυστὶ ἀπνευστὶ πί

νειν.

τουτ γε αυτό, η υβουλία, δηλον οτι επιστημη τίς ἐστιν - γάρ που

σθε - καὶ οἱ λοιποί ac πείσονταί σοι - ταυτα δη au 174 A. 2. δια μέθης ποιήσασθαι την συνουσίαν gl. achher δια λόγωναλληλοις συνεῖναι und oliti 272 B: θηρίοις διὰ λόγων δύνασθαι ξυγγίγνεσθαι ,,das aesellige ausarm

58쪽

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 177.

γε τὶ το xύτη συνουσία, εἴπερ ἔσται

μετα μεθης, v ἀθόρυβος.

ταυτα σκεπτεον πότερον. 7. την μεν ἄρτι εἰσελθουσα αυ-

Xen Symp. I 11 noch thut Xen. Symp. II 1 ἔρχεταί τις αυτοῖς ἐπὶ κῶμον Συρακόσιος ανθρωπος, ἔχων τε αυλητρίδα ἀγαθην καὶ ρχη

στρίδα των τὰ θαυματα δυναμε- νων ποιεῖν. unacha mare dis

αυλητρίδες fur die Beglenunider

μαι. ἐπὶ τουτ' ἀπέστειλ' ἐξ ἀγρου μ' ὁ δεσπότης, Nicostratos III 87und Amphis III 303 verden sie

μηδὲν εἶναι, το μετα τουτο εἰσηγουμαι την μὲν αρτι εἰσελθουσα αυλητρίδα χαίρειν εῶν, αυλουσαν εαυτῆ ε αν βου

ῶν ἴδοις υτε αυλητρίδας ουτε ὀρχηστρίδας Ῥυτε ψαλτρίας ἀλλ' αυ-

τους αυτοῖς κανου οντας συνεῖναιανευ των ληρων καὶ παιδιῶν τού

των, διὰ ,ῆς αυτῶν φωνῆς λέγον

τας τε καὶ ακουοντας εν μέρει αυ- τῶν κοσμίως, καν πάνυ πολυν οἶνον

lectiones Cap. XXVI l p. 15 dor

λευσόμεθα o τι ερουμεν. 178 C: υ

νων etc.

59쪽

'E ξίμαχον οτι, μέν μοι ἀρχη του λόγου ἐστὶ κατα την Κυριπίδου Μελανιππην ου γαρ ἐμος ὁ μυθος, ἀλλα Φαίδρου τουδε, ον μέλλω λεγειν Φαιδρος γαρ κάστοτε πρός με ἀγανακτῶν λέγει Ῥυ δεινόν, φησίν, ω Ἐρυξίμαχε, αλλοις

mi εἰσηγεῖσθαι 2 κελευειν.

is. T. gr. P. 405.

Hρακλεους μεν - συγγράφειν, WEl

ποιηκέναι μηδὲν ἐγκώμιον εἰ δὲ βουλε α σκεψασθαι τους χρηστους σοφιστάς, ωρακλέους Ῥὲν καὶ αλλων ἐπαίνους καταλογάδην Μυγγράφειν, σπερ ο βέλτιστος Πρόδικος καὶ

περὶ μεν γαρ ἄλλων πολλῶν καὶ παντοδαπῶν λέγειν τολμῶσιν οἱ περὶ τὴν φιλοσογίαν οντες, περὶ δὲ των

τοιούτων Ουδεὶς πώποτ αυτῶν συγγράφειν ἐπεχείρησεν. I. υμνοι ses. Stisiungslegenden, mi doraithara begleuet, παιῶνες urspr. Αnrufungen Apollos, begleii struit de Fidie.

8. τηλικούτω ντι καὶ τοσουτω

lici ha es heinen Infiniti belsiel 209 D: εἰ δὲ βοολει, ἔφη,

3. χρηστους undu βέλτιστος sindvonisadros ehrlichiemeint Epicheta, da er in BeWunderer der Sophisten ist. - σοφιστάς. Die Sophisten insi egondere Gorias undaein Schule habe in die prosaische Litteratur καταλογάδην , melcheliter dentichtern gegendi ergestetu vird et diesem egensat vergi. Iso kr. JI, 51 ἀλλὰ καὶ τῶν ποιητῶν τὰ βέλτιστα μανθάνειν καὶ τῶν ἄλλων σοφιστῶν εἴ τι χρήσιμον εἰρήκασιν ἀναγιγνωσκειν, Isokr. II, 7: καὶ τῶν μετὰ μέτρου ποιημάτων καὶ τῶν καταλογάδην συγγραμμάτων, ibid. 42 καὶ τῶν ποιημάτων καὶ τῶν συγγραμμάτων , ἔπαινοι und ψόγοι eingessitari Cicero Brutus 46 nacharistoteles , latonili

60쪽

5 τουτο M- τον καὶ θαυμαστόν, αλλ' ἔγωγε δη τινὶ ἐνέτυχον βψλίω, ἐν Ἀνησαν αλες ἔπαινον θαυμάσιον ἔχοντες προς Ἀφέλειαν, καὶ ἄλλα τοιαυτα συχνα δοις αν ἐγκεκω-

σμιασμένα το ουν τοιούτων μὰν πέρι πολλην σπουδην ποιήσασθαι Ἐρωτα δὲ μηδένα πω ἀνθρώπων τετολμηκεναι εἰς ταυτηνὶ την μερα ἀξιως μνησαι, ἀλλ' υτως μελ αι τοσουτος θεός; ταυτα δη μοι δοκεῖ ε λεγειν Φαῖδρος ἐγ-ουν ἐπιθυμῶ μα μὲν τούτω ἔρανον εἰσενεγκεῖν καὶ χαρίσασθαι, αι ἡ δ' εν τω παρέντι πρέπον μοι δοκεῖ D εἶναι μῖν τοῖς παρουσι κοσμησαι τον θεόν. εἰ - ξυνδοκεῖ καὶ υμῖν, γένοιτ αν μῖν ἐν λόγοις καν διατριβη δοκεῖ γαρ μος χρηνα καστον Τμῶν λόγον εἰπεῖν ἔπαινον

ἔστιν o των πτωχευοντων καὶ φευ

ωτος ἐπὶ δεξιὰ ώς ν δυνηται κάλλαντον, ἄρχειν δὲ ἡ

Φαῖδρον πρῶτον, ἐπειδη καὶ πρῶτος κατάκειται καὶ ἔστιναμ πατηρ του λόγου οὐδείς σοι Ἐρυξίμαχε, φάναιτο Σωκράτη, ἐναντία ψηφιειται. ουτε γὰρ ἄν που ἐγὼ αποφησαιμι δ ουδέν φημι ἄλλο ἐπίστασθαι - ἐρωτικά, ουτε που 'Aγάθων καὶ Παυσανίας, οὐδὲ μὴν ριστοφάνης, E

δειν, idem I 2 ἔστι δη τάγ' ἐμοὶ

δοκοὐντα Daraus spieu aucti So-Krates an in seine AntWori; ουδείς σοι - ἐναντία ψηφιειται - λόγονειπειν ἔπαινοm 214B. Phlidr. 260 Brσυντιθεὶς λόγον ἔπαινον κατὰ του

IV 10. εἰ τις θαυμάζοι καὶ τιμωημ τον πρώτους των ἔργων αὐχο- μενους αλλὶ τους ἀρισθ' aκαστοναυτῶν ἐξεργαζομενους, o sitirigens

8. ος ουδέν φημι ἄλλο ἐπίστασθαι η τα ἐρωτικά H. Xen inem.

II 6, 28 ἴσως δ' ἄν τί σοι κἀγὼ

συλλαβειν εἰς την τῶν κακῶν τεκαγαθῶν θήραν ἔχοιμι δια το ἐρωτικος εἶναι, Symn. VIII 2, laton Phlidr. 257 Ar ευμενης καὶ λεως την ἔρωτικ ν μοι τέχνην, ν ἔδω-

ηας, μήτε ἀφέλη μήτε πηρώσης δι' οργην, δίδου δ' ἔτι μῶλλον η νυν

PLATON, Symposion.

παρὰ τοις καλοις τίμιον εἶναι Gebet de Solcrates an ros) LVais

20 B: εἰμὶ δ' ἐν τα μὲν ἄλλα

φαυλος και ἄχρηστος, οὐτ δε μοί πως ἔκ θεο δέδοταε, ταχυ ει τ'ειναι γνῶναι ἐρῶντά τε κα ὶρώμενον Symp. 212 B. E 1 οὐτε που Ἀγάθων καὶ Παυ

γαρ υτε τούτων ουδεν ἔστιν, Ουδέ γε ειν τινος ακηκόατε ώς . . . 2. ω περὶ Βιόνυσον καὶ φροδίτην πάσα ἡ διατριβή. Dionysos ais tot des athenischen Theaters, in elchem aucti de Praester dea Dionysos leuthereus de Elarensit has in de Orchestra Wird das Bil de Gottos solbst aulaestellu Dio Chrysost XXXI 631 R). In derZoit de Aristoteles Arist. Probi. 30 10 Werde die Schauspielerneretis o περὶ τον ιόνυσον

κολακες Arist. Rhet. III 2, 1205 233

4. . .