Ploutarchou Nikias. Life of Nicias; with introd., notes and lexicon by Hubert A. Holden

51쪽

INTRODUCTION xlvii

orais, Plutarch IS Constanti Mund quo ting the actual vord of Thucydides.

17. I re main to Speal ontiae livo other chies vriters vlior Plutarchiam es as his authorities, hi stos and Timaeos Philisto Sos Syracuse, son o Archirnen idῆs Pausan X 23 or Archonidos Suidas S. 7 . vas hi ornprobabi no later man B. C. 436, Since lutarch Ni . . 19 expresSi State that he vas ορατη O the operationso Gylippos at Syracus in B. C. 415. hi appear alSOstor the narrative of Diodoros Siculus XIII I), in via icta lae states stat viae Dionysio S, On o Herma Olcratθs, after the destructioni Agrigentum by Hamilcarendeavoured to rotas popular indi nation against theunSIICCeSSsti generals Who si ad be trayed theria o me Carthaginians, and was fine by the magistrates for his seditio us language, Philistos not ni clis harge thesine, hi ut offere to a it a many tinae a the magi Strates hos to renei it in the Courge of in Jay. Verna Diri conclude there re that he wa more hant vent year Oid a the time. Heinjoyed the confide iaceos Dionysios, viae lae roserio be despot of γTacuse, butaster variis incurred his ealous by Inarrying one of the laughters of his brother Leptines and was banished

by ita Dor Syracus in B. C. 3857 ila Histos bore his

ὁ γὰρ δὴ Φίλιστος εὐαρχης τε τῆ τυραννίδι καθισταμένη προθυμοτατον ἐαυτον παρέσχε καὶ την άκραν διεφύλαξε φρουραρχων ἐπὶ πολυν χρόνον. ην ὁ λόγος se καὶ τ μητρὶ πλησιάζοι του πρεσβυτέρου Διονυσίου του

τυράννου μη παντάπασιν Eγνοουrios. ἐπεὶ δὲ Λεπτίνης ἐκ γυναικος νδιαφθείρας τέρ s συνοικουσαν ἔσχε, γενομένων αὐτ Ουοῖν, ατέρων

την ἐτέραν ἔδωκε Φιλίστ μηδὸν φράσας προς Διονύσιον, ὀργισθεὶς ἐκεῖνον ν ἐν γυναῖκα οὐ Λεπτίνου δησας ἐν πέδαις καθεῖρξε, o ὁδΦίλιστον ἐξηλασε Σικελίας, φυγόντα παρὰ ξένου τινὰς εἰ τυν Ἀδρίaν, ὁπου καὶ coxia τα πλεῖστα συνθεῖναι της ἱστορόα σχολάζων. ob γαρ

52쪽

exile vitta impatience an is sal to thave gi ven Irayto ab)eCt lamentation Sy', an to have sto ope toabject alter of Dionysiosy Aster the de alla of theelde and the CCession of the ounge Dionysios laepari oppo Sed to lae influence exercised by Plato and Dion ver the ei despot induce hi in to recallΡhil istos froin exile, an he oon after prevalled villiliis naster o senu lato bach to thens an banista Dion also se In noterio Nilc. C. XXIIII ). On occasio of the landin o Dion a Syracuse Philistos vas absent stom Sicily, in Command of a fleet in lae Adtia but after vard hecioine Dionysios in theciladelis Syracuse, and quippe a fleet os o triremes,

Syracusanrae et in B.C. 356, ut et into in hand of the

ἐπανηλθε του πρεσβυτέρου ζωντος, ἀλλα μετὰ τη ἐκείνου τελευτήν, περ εἴρηται, κατηγαγεν αυτὸν ὁ πρις Δίωνα των Ελλων φθόνος ς αὐτοῖς τε μαλλον ἐπιτήδειον ὁντα καὶ τη τυραννίδι βεβαιοτερον.

Diod. Sic XV c. 7 gives the date os hi exile a B. C. 368 and attri-hilites tuo a disserent cause, vir ille ealous excite in in despot 'smind by the V antis appreciationi his poems, whichae visite oncte head os soni of his mend and in pallicular nihilistos Healso says a Dionysios became reconcile to laim at a later period, id restore him to his forme position. Plutarcta' statement, however, is probalbi more correct hiein talcen, si himself states, stom Timonides, who accompaniel Dion to Sicil and was aneye- vitnes of the eventili recordS. 7βPlut Timol. c. I 5, 6 cστεμο rαραβάλλοντι τούτοις τας Φιλίστου φωνάς, άς ἀφίησι περὶ των Λεπτίνου θυγατέρων ὀλοφυρόμενος, se ἐκ μεγάλων ἀγαθων των τm τυραννίδος εἰς ταπεινην ἀφιγμένων δίαιταν, φαίνεσθαι θρηνους γυναικος ἁλαβάστους καὶ πορφύρας καὶ χρυσία ποθούσης. Pausan. IC ID B. ανδρὶ γαρ βασίλεῖ συνόντα ἁνάγκη πασα ἐς χάριν συγγράφειν εἰ δὲ καὶ Φίλιστος αἰτίαν δικαίαν εἴληφεν ἐπελπίζων την εν Συρακούσαις κάθοδον αποκρύψασθαι των Διονυσίου ταἀνοσιίτατα η που πολλή γε Ἱερωνύμφ συ γνώμη κτλ.

53쪽

7 Plut Dion c. 35, 3. Eφορος μεν οἶν φησι se ἁλισκομένης mνε : εαυτὸν νελοι, Τιμωνίδης ὁ πραττομέναι ἐξ ἀρχm ταῖς πράξεσι ταύταις μετὰ Δίωνος παραγενόμενος α γράφων πρὁ Σπεύσι ro τον φιλόσοφον ἱστορεῖ ζωντα ληφθηναι της τριηρους ει την γην ἐκπεσούσης τι Φίλιστον, καὶ πρωτον ἐν ποδύσαντας αὐτοῖ τον θωρακα τούς Συρακοσίου καὶ γυμνον ἐπιδειξαμένους τ σῶμα προπηλακί ἐζειν ἔντος ηδη γεροντος, ἔπειτα την κεφαλην αποτεμεῖν καὶ τοῖς παισὶ παραδουναιτι σῶμα, κελευσαντας ελκειν δια της Ἀχραδινης καὶ καταβαλεῖν εἰς as

χωλοῖ τα παιξάρια τον νεκρον ἐφαψάμενα του Φιλίσπου σύρειν δια της πιλεως, χλευαζόμει o imo τῶν Συρακοσίων πάντων, ραντων του σκελους ελκόμενον τον εἰπόντα μη δεῖν ἐκ τυραννίδος φεγγειν Διονύσιονῖππ ταχεῖ χρώμενον ἀλλα του σκέλους ἐλκιμενον. αἱτοι τουτο

ἔξω του θους τ με γαρ ἐλεύθερον καὶ φρονηματος μεστόμ' o υτ δἐ θεραπευτικὸν της τυράννων κα Ελλων πλεονεξίας. ence Timaeos, asPlutarch states Dion c. 36ὶ ΟυκἈδικον λαβοῦν πρόφασιν την υπὸ της τυραννίδοντου Φιλίστου σπουδην και πίστιν ἐμπίπλαται τῶν κατ' αὐτοῖβλασφημιῶν, τους ἐν ἁδικηθέντα τότε συγγνωστb ἐστιν ἴσως ἄχρι της εἰς ναίσθητον ὁργης χαλεποὐ γενέσθαι, τους δ' ὐστερον try- γράφοντα τα πεπραγμένα καὶ τό ἐν ἱεμ λυπηθέντας αὐτου δὲ λιγ χρωμένου η δόξα παραιτεῖται μη μεθ' υβρεω μηδὲ μετὰ βωμολοχόας ὀνειδίζηιν τὰς συμφοράς, ων οὐδἐν πέχει καὶ τι άριστοναν ὁρῶν ἐκ τύχης μετασχεῖν Plutarch the condenans Ephoros as as i sor lavishing rais o Philisto S, Who, he says, καίπερ νδεινότατος δίκοις πράγμασι καὶ πονηροῖς θεσιν εὐσχήμονας αἰτίας πcριβαλεῖν και λόγους ἔχοντας κόσμον ἐξευρεῖν, αὐτος αὐτον οὐ δύναται πάντα μηχανίμενος ἐξελέσθαι τη- γραφης se οὐ φιλοτυραννότατος ἁνθρίπων γένοιτο καὶ μάλιστα πάντων de ἐζηλώσας καὶ θαυμάσας

τρυφην και δύναμιν και πλούτου και γάμους τους των τυράννων, and

adcl :-ἀλλα γὰρ Φιλίστου ἐν ὁ μήτε τὰς πράξεις ἐπαινῶν μήτε τὰς τύχας νειδiζων ἐμμελέστατος.

Diocl. Sic XV c. 6 ex Ephoro) ὁ δὲ Φίλιστος, εὐλαβηθεὶς

54쪽

l INTRODUCTTON

την ἐκ τη αἰχμαλωσία αἰκίαν, ἐαυτθν πέσφαξεν, πλείστας με καὶ μεγίστα χρείας παρεσχημένος τοῖς τυράννοις, πιστότατος δὲ των φίλων τοῖς δυνάσται γεγονώς. οἱ ὁ Συρακόσιοι νικησαντες τὸ ναυμαχία τομὸν σωμα του Φιλίστου διαμερίσαντες και δι' ὁλη της πιλεως ἐλκύσαντες εταφον ἐξέρριψαν. β' Diod. Sic. XIV c. Io3 των ὁ συγγραφέων Φίλιστος την πρωτην σύνταξιν των Σικελικων εἰς τουτον τιν ἐνιαυτον κατέστρεφεν, εἰ την Ἀκράγαντος αλωσιν, ε βίβλοι ἐπτὰ διελθὼν χρόνονετων πλείω των κτακοσίων τη δὲ δευτέρας συντάξεως την ἐναρχὴν πο της προτέρα τελευτη πεποίηται, γέγραφε ὁ βίβλους

τέσσαρας.

' Diod. Sic XV c. 89 Φίλιστος τὰ περὶ Διονύσιον τον νεώτερονώδε Ol. . O , , . C. 363 κατέστροφε, διελθὼν ἔτη πέντε εν βίβλοις

δυσέν.

suam εις ἐπιγραφα δύο, περὶ Σικελίας ἐν την προτέραν επιγραφων, περὶ Διονυσίου δε την ἐτέραν. ἔστι δε μία και τουτο γνοίη α ἀπ του τέλους της Σικελικης. ei ther mentions the tu o book o Dionysios the yOunger, Which Vere probably vritie and ad ted to the originalivori at a later periOd.

55쪽

Containe an account of the Greel colonies Munde in Sicily the Third vas talcen uin vim the histor o Gelon; the Fourth probabin villa stat of Hieron and Thrasybulos; ille Sixin vitia an account of the Attaenia invasion in

the eventia realed of the life and times of Diotcles theSΠacusan legislator, and of a partis lae uni War. In Style, as vel as in ther respectS, CCordin to thecon Chirrent testimon o antiquity, Philistos imitated, i he id not res enitae, Thucydides A. Hen Ce, Cicerol. c. SPORI S, Ofthirrias amre 7ιSIZDι Thus disses: Quintilian Stimul orator. Writes of hina PhiIistus quoqIte meretru qui turbae quampas bonoram post glos Thucydidem, Herodotum, Theopompum auuont a natur Dracta orT u didis et Y vrum in sirmior, sta aliqua enus Iuridio/ . Dionysios o Halicarnassos' censures hin foro lae Un- si illa arran ement of his subjeci and the monoton and vant of ar in his ordinar narrative. et Dionysios qassociales his anae vitta Herodotos, Thucydides, Xeno-plaon and Theopompos, O Whon lae Say τουτους ἐκκρίνω

hieo gro nan. p. 9 d. Heins. τον Ἀττικον λον πόλεμον ἐν τοῖς Σικελικοῖς ἐκ του Ουκυδίδου μετενηνοχε. N Cic. de orat. H IL T rιο fidena corrsecattus est Fracusius Philistus, gati, cuna Dion 'sta fantaliarissamus esset, tuina consumsit in historia scribenda, maximeque Thu ridem, sicut tigri vide ur, est inii a IIS. TOm. II p. 3I, 9 ταιν υ την κρατίστην ἀποδέδωκε τάς δηλουμένοι Philistus, ἀλλα δυσπαρακι λούθητον, χείρονα τm Ooυκυδίδου καὶ πραγμα ἔξωθεν ου βούλεται παραλαμβάνειν, σπερ ΟὐθὸOουκυδίδης, ἀλλ' ἐστὶν ὁμοειδηs and again o μην ἀλλα καὶ τηνίταξίαν μοὐ Thucydidis της ικονομία καὶ δυσπαρακολούθητον την πραγματείαν τ συγχύσει τοῦ ειρημένων πεποίηκε hi stus. L Onginu Sab Soliat he occasionali riSes o Stilblinalty but this vassar roni bella the generat character os his composition. et Tom. II P. I 89, 39

56쪽

ld INTRODUCTTON

τους ανδρας εις μίμησιν επιτηδειοτάτους and the value

μαλλον - , δοξειεν ἐοικέναι καὶ κατ κεῖνον εκεινου Θ)κοσμεισθαι τον χαρακτθρα ουτ γαρ ποθεσιν εἴληφε πολυ

ἀφελη πολυωφελη Sylburg καὶ κοινην, σπερ Θουκυδιδης,

αλλα μίαν και ταυτην τοπικην CtC. τῆς δὲ λεξεως η Θουκυ-διδης κέχρηται, τὶ μὲν σημειωδες και περιεργον πεφυκε

πεφευγε Sytb.ὶ το δὲ στρογγυλον και πικρὰν και ενθυμηματικον μέμικται μεμίμηται Sylti.), τῆς μέντοι καλλιλογιας

της ἐκείνου και του πλουτο των ε υθυμηματων κατα πολυ

υστερεῖ ου μόνον δὲ τουτοις, αλλα και κατὰ τους σχηματισ- μους. η μὲν γαρ πληρης σχηματων κα ουδὲν οἶμαι περι των Alex. c. 8 When Alexander vento Persia ἄλλων βιβλίων

Ου εὐπορων ἐν τοῖς ἄνω τόποις Ἀρπαλον ἐκέλευσε πέμψαι κἀκεῖνος επεμψεν αὐτ* τάς τε Φιλίστου βίβλους καὶ των Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέους και Αἰσχύλου τραγωδιων συχνὰς και Τελέστου καὶ Φιλοξένου διθυράμβους. β Cic. πιιf. C. 17 iana In Origines Cafoγά quem orem aut quod Iunian eloqalentiae non habent Araratores huic GDιnt, , Ytinauitas an aianis et Philisto Fracusio et isti huc didi. Nanarit Aonina conciSi Sensentias, Dater v etiana ron Satis apertis, o est TI sonrsus elatione atque auctu in orationis suae quod idem Lysiae Denaosthenes I re Catonis tantinibat obs lxit haec offeriora nquasi exaradrata altius oratio.

57쪽

φανερῶν πιπλεον δειν λεγειν. η δε Φιλιστου φράσις ὀμωειδης πασα δεινῶς και σχηματιστος εστι και πολλὰς ευροι τις αν περιοδους μοιως φεξης et αυτου σχηματιζομ ενας 'Aον εν αρχη της δευτερα των περι Σικελιας ... μικρός τε περι πασαν δέαν και τελης, εα τε πολιορκια διη ται, εα τε ἰκισμους, αν τε παινους, αν τε ψόγους διαπωρευηται, αλλ οὐδε τοι μεγεθεσι των ανδρῶν νεξισῶν τους λογους' αλλα λοφοδεεις και τους δημηγορουντας καταλειπειντας δυναμεις, και τας προαιρέσεις μοίως πάντας ποιει. στομια δε τινα φυσικην εισφερεται κατα την ερμηνειαν καισυνεσιν πιτευκτικην τοῖ μετρίου προ δε τους ληθινους αγῶνας επιτηδειότερος Θουκυδιδου An again P. O IOτης δε λεέεως το μεν γλωσσηματικον και περιεργον Ουκ εζηλωκε Θουκυδιδου Philistus: το δε στρογγυλον και πυκνὸν καιευτονον και ναγωνιον πανυ ακριβως πεμαξατο. υ μηνόμοιως την καλλιλογια και την σε μνοτητα και η αφθονίαν των ἐνθυμημάτων, και τα βαρη και τα παθη και τους σχηματισμους ' λικρος δε εστι και ταπεινος κομίδη ταῖς εκφράσεσιν et et Ot. Oπων η ναυμ.a xιῶν η πεζῶν παρατάθεων οἰκισμου πόλεων. ουδὲ ὁ λογος - μεγεθει του πράγματος ἐξισουται συνετος μέντοι και κατα την ερμηνειαν Θουκυδίδουπρος τους ἀληθεις αγῶνας φελιμωτερος. 18 Timaeos V vas the Son o Andromachos thesecones unde and benefactor o Tauromenion ' a Citye Suidas Tlμαιος, Ἀνδρομάχου, Ταυρομενίτης ὁ Ἀθροαμι'Eπιτίμαιον νιμασαπι Φιλίσκου μαθητη του ιλησίου παρωνόμαστο δὲ τουτο, δια τὸ πολλὰ ἐπιτιμαν καὶ Γραο συλλέκτρια oέ, διὰ το α τυχόντα ναγράφειν 'ραφεν Ἀταλικὰ καὶ Σικελικα ἐν βολίοις η. Ἐλλ ικα καὶ Σικελικά. Συ λογην ρητορικῶν φορμοῦν, βιβλία ξη'. 'Oλυμπιονίκας η χρονικα πραξίδια ... Τίμαιος ὁ στορικός. . . ἔγραφε περὶ Συρία καὶ τῶν αὐτη πόλεων και βασιλέων βιβλία γ. Diodor. XVII 'Aνδρόμαχος ὁ Ταυρομενίτης, 4 α Ου ἐν τοῖτὰς ἱστορίας συγγράψαντος πατηρ ων, πλούτ* δἐ καὶ ψυχm λαμπρότητι διαφέρων, θροισε του ἐκ τη NEξου m κατασκαφείσης ὐπο Διονυσίου H. . e

58쪽

E INTRODUCTION

περιλειφθέντας οἰκίσας δὲ τὸν πὸ τη- Νάξου λόφον, τὸν ὀνομαἐ - μενον αὐρον, καὶ μείνας κατ αυτὁ πλείω χρόνον απο τῆς ἐπὶ του Tαύρου μον ὐνόμασε Tαυρομένιον. a Polyb. III 3 a. sa Polyb. IV 23. ' CL Cic. s. adfama. V Ia ivliere in a. request addressed to illel storia ILucceius that he would compose a histor of his consulsiliphe writes deesse miri nolui, ruin te admonerem ut oream , coniunctene malles c na reliquis rebus nostra con exere, an, ut multi aeri rem tint, Callisthenes Troianum beltam, inraeal Pyrrhi, Pol bras Nun tantinum-qui nanes a ferre uis suis Bistoriis ea, gruae dixi, bella separaverisne-tu quoque Dent civi m coniu= alionem ab honibus exteratasque bellis seiungeres.' 1 5a ποθησόμεθα δὲ ταύτης ἀρχην της βίβλου, την πρώτη διάβασιν ἐξ Ἀταλία 'Pωμαίων χύτη δ' ἐστὶ συνεχm ἐν τοι ἀφ' ἄν

59쪽

Frequent referen e are t be net vitia in ancient

authors to me Style o Timaeos. To begi With, lutarch himself Comment on his ridiculous presumptioni lancying that his Style vas superior to that o Thucydides, an in reatin Philistos as a oor despicabie scribbler, Iesaile hi o vn Vnting are a specimen of the flori an affecte Asiatic schoo of inetota C, sensational, an fuit os absurd anc pedanti Conceiis a judgnient xvlaicia e supporis by adducin severat instances ' His credibilit ' as an historiam vas calle in question

the schoo to vhicla lae belonga laus o δ' 'Iσοκράτη κα τὰ Iσοκράτους-ποτυπίσασθαι θελησαντες, πτιοι 'languid ' καὶ ψυχροὶ κα2 σύστροφοι καὶ ἀναχθεῖς. υτοι δ' εἰσὶν οἱ περὶ ἱμαιον καὶ Φάωνα κα Σωσιγένην Dionysio Longinos also IV I censures his ψυχρότης θατέρου ὁ ων εἴπομεν, λέγω δἐ του ψυχρου, πλήρης ὁ Tίμαιος, ἁν ρ τὰ ἐν ἄλλα ἱκανός, καὶ πρὁ λόγων ἐνίοτε μέγεθος uxάφορος, πολυωτωρ, ἐπινοητικός, πλην λλοτρίων ἐν ἐλεγκτικώτατος αμαρτημάτων, νεπαίσθητος ὁ ἰδίων. πο δὲ ἔρωτος του ξένα ν σεις de κινεῖν, πολλάκις ἐκπίπτων εἰς το παιδαριωδέστατον. CL Cic. de orat. II c. I ivraeus, quan in iudicare fossum, longe erui missistat et remιna copia et senteratiaraim varie auabundantissinuιs, et issa cotrigositione verbomina non m litus, magnam eloget en iam ad scribendalm auulit sed nullum usum forensem Brut. c. 95 Perrera Asiaticae Prionis sunt duo unum sen&ntiosum et ar ιDιm, en rartiis non tam o avraus et me= is, quam cones in is et Tenus is quam in istoria Timaeus, inclicendo artum, pue= is notus, Hierocles Alabandeus, tam e iam Menecles, ML

παράπαν Ουκ ἄπειρος ν οὐδενος των τοιούτω πο δ της φιλονεικίας ἐπισκοτούμενος, ταν απαξ η ψέγειν η τοὐναντίον ἐγκωμιάζειν τινα προθηται, πάντων ἐπιλανθάνεται καὶ πολύ τι του καθηxoreos παρ

εκβαίνει. Agat in XII et aster givinitiis opinio that a naan oti lite

60쪽

lvi INTRODUCTION

χωρας ἀρετὴν πας τις ἄν θαυμάσειε τον δὲ Τιμαιον ειποι τις ἁν ου μονον ανιστόρητον γεγονεναι περι των κατα την Λιβυην, αλλα και παιδαριώδη και τελεως συλλογιστον καιταῖς ἀρχαίαις φημαι ακμην ενδεδεμ ενον, ς αμμωδους πάσης και ξηρας και κάρπου παρχουσης της Λιβυης and again vitia regari toritae fauna fra ibya, περ ἄν ουδὲν ἱστορη-

σας Τίμαυοί, σπερ επιτηδες, τἀναντι τοις κατ αληθειαν

υπάρχουσιν ἐξηγεῖται. Also XI 24 spealcing o ste

remari in Timaeo τους ποιητας και συγγραφεις δια τωνυπεράνω πλεονασμ.ῶν εν τοις υπομνημασι διαφαινειν τὰς εαυτῶν φύσεις Oror Horace ut it laudibus argu rvini vinosus Homeraιs-lae Continue inUS: υτο ε μὰν ταῖς των πελας κατηγοριαι πολλV επιφαινε δεινότητα και τολμαν' εν δε ται ἰδιαι αποφάσεσιν νυπνιων και τεράτων και μυθων ἀπιθάνων και συλληβδην δεισιδαιμονιας ἀγεννοῖς

και τερατεια γυναικωδους εστι πληρης.

But it is latest on account of his representationo in character of AgathoHes, which iva Coloured by his personat distilce of stat despot stat his veracityis calle in question ' the ther and Timaeos

notato undertalce to urite histor viiliout orne practical knowledgean experience of ings, Diodoro continues inus:-τούτων Τί ιαι os υδ την ἐλαχίστην πρόνοιαν θέμενος, ἁλλα καταβιώσας ἐνὶ τόπ ξενιτεύων i.e at Athens καὶ σχεδον σανεὶ κατὰ πρόθεσιν ἀπειπάμενος καὶ την ἐνεργητικην την περὶ τὰς πόλεμικὰς καὶ πάλιτικὰς πράξεις, και την ἐκ τη πλάνη καὶ θέας αὐτοπάθειαν, ου οἶδ' πωs ἐκφέρεται δόξαν os ελκων την του συγγραφέως προστασίαν. 8 Diodor se libr. XXI from olf)iosin dri υτos se. ὀπίμαιο ηἱστορικο τὰς ἁμαρτία των προ εαυτου συγγραφέων πικρότατα ἐλέγξας,