Praxeis ton Apostolon. The Acts of the apostles;

91쪽

XXI. ΤΩΝ 'ΠΟΣΤΟΛΩΝ. 6 XXI. 2 δε γενετο ἀναφῆναι μὰς ἀποσπασbεν- τες ἀπ αυτῶν, εὐΗυδρομήσαντες ψομεν εις την Κῶ, τὴ δε ξης εις την Pόοον, κἀκεῖΗεν εις Πάταρα. 2. Καὶ εὐρόντες πλοῖον διαπερῶν εις Φοινίκην επιβάντες ἀνήχ-Ηημεν 3. ἀναφανέντες δε την Κύπρον και καταλιπόντες αυτην εὐώνυμον, πλέομεν εις Συρίαν, καὶ κατήχΗημεν εἰς Τύρον κεῖσε γαλην το πλοῖον ἀποφορτιζόμενον τον γόμον. . Καὶ ἀνευρόντες τους inητὰς επεμείναμεν αυτos μερας πτά- ἴτινες τω I αὐλω λεγον δια του πνεύματος, μη ἀναβαίνειν εις Ἱεροσόλυμα. 5. Oτε δεεγενετο μας ξαρτίσαι τὰς μερας, ξελΗόντες πορευόμεΗ προπεμπόντων μας πάντων συν γυναιξὶ καὶ τεκνοις ως εμ της πόλεως, καὶ Ηέντες τα γόνατα επὶ τον

αἰγιαλὸν προςηυξάμέΗα. 6. Καὶ ἀσπασάμενοι ἀλλήλους

επέβημεν ει το πλοῖον, κεινοι δε πέστρεψαν εις ταἴδια. T. πιμεῖς δὲ τον πλοῖ διανύσαντες απὸ Τύρου κατηντήσαμεν εις Ιτολεμαίδα, καὶ ἀσπασάμενοι τους αδελφούς μείναμεν μεραν μίαν παρ αὐτοῖς S. Tm δεεπαύριον ξεψόντες ψομεν εις Καισάρειαν, καὶ εἰς -

ντες εἰς τον οἶκον Φιλίππου του εὐαγγελιστοῖ, ντος εκ των πτά, μείναμεν παρ' αὐτω. . Toύτω δε σανἈυγατερες παρἈενοι τεσσαρες προφητεύουσαι. 10. Ἐπι-uενόντων δε μῶν μερας πλείους, κα in τις ἀπὸ της Ιουδαίας προφήτης νόματι Ἀγαβος 11. και ἐψὼν προς μὰς καὶ ἄρας την ζώνην του Παὐλου δήσας τε αυτos τὰς χεῖρας κω τους πόδας εἶπε ' τάδε λέγει το νεῖμα- ἄγιον o ανδρα, ο εστιν ἡ ζώνη αύτη, ἴτω δήσοι

92쪽

G ΠΡΑΣΕΙΣ XXI. σι εν Ιερουσαλὴμ οἱ Ιουδαῖοι και παραδωσουσιν εις χεῖρας Ανῶν. 12. Ω δε κούσαμεν ταυτα παρεκαλΟὐμεν μεῖς τε καὶ ο εντόπιοι, του μ' ἀναβαίνειν αυτον εις Ἱερουσαλήμ. 13. Ἀπεκρει δε ὁ Παῖλος τί ποιειτε κλαίοντες καὶ συνΗρύπτοντές μου την καρδίαν ς εγὼ γαρου μόνον δεΗῆναι, ἀλλα καὶ ἀποΗανεῖν εις Ἱερουσαλημετοίμως εχ υπερ του νόματος του κυρίου Ιησοί. 14. Μη πεδεομένου δε αυτου συχάσαμεν, εἰπόντες ' τοΗέλημα του κυρίου γενέσbω. 5. μετα δε τας μερας ταύτας επισκευασάμενοι ἀνεβαίνομεν ει Ἱερουσαλήμ. 16. Συνηψον δε καὶ των δεητῶν απὸ Καισαρείας συνῆμιν, ἄγοντες παρ- ξενι-ῶμεν Μνάσωνί τινι Κυπρίω,

17. Γενομενων δε ημῶν εις Ιεροσόλυμα, ασμένως

Παὐλος συν ἡμῖν προς 'Ι κωβον, πάντες τε παρεγενοντο οι πρεςβύτεροι. 9. Κά ἀσπασάμενος αυτούς ἐξηγεῖτο κ F εν καστον ν ποίησεν ὁ εὸς εν τοις Ἀνεσι διατης διακονίας αυτos. 20. O δε ἀκούσαντες δόξαζον τον Ηεόν, εἶπόν τε αὐτω ' εωρεῖς, αδελφέ, πόσαι μυριάδες εισὶν Ιουδαίων των πεπιστευκότων, κά πάντες ζηλωτάὶ το νόμου πάρ χ'υσι. l. Κατηχφθησον δε περὶ σου, οτι ἀποστασίαν διδάσκεις πὸ Μωυσέως τοὐς κατα ταεbνη πάντας Ουδαίους, λέγων, μὴ περιτέμνειν αυτούς τα τέκνα, μηδε τοις Ἀεσι περιπατεῖν. 22. Pουν εστι:πάντως δεῖ πληbo συνεψεῖν ' ἀκούσονται γάρ, τι λή- λυΗας 23. οὐτο οὐν ποίησον, ὁ σοι λέγομεν εισὶν fis la

93쪽

XXI. ΤΩΝ 'ΠΟΣΤΟΛΩΝ. 69ἄνδρας τέσσαρες εὐχὴν χοντες εφ' εαυτων ' 24. τούτους παραλαβὼν ἁγνίσSητι συν αὐτοῖς, καὶ δαπάνησον, αὐτοῖς, ἴνα ξυρήσωνται την κεφαλήν ' καὶ γνώσονται πάντες, οτι ων κατήχηνται περὶ σου ουδέν εστιν, αλλὰ στοιχεῖς και αὐτὸ τον νόμον φυλάσσων. 25. Περὶ δὲ των πεπιστευκότων Ηνῶν ἡμεῖς πεστείλαμεν, κρίναντες μηδὲν τοιοῖτον τηρεῖν αυτούς, εἰ, φυλάσσεσΗα αυτούς τό τε ειδωλόΗυτον καὶ τὸ αἶμα καὶ πνικτὸν καὶ πορνείαν.

26. Τότε ὁ Παυλος παραλαβὼν τούς ἄνδρας se εχομένοημέρα συν αὐτοῖς ἁγνισAεὶς εἰς, ει εἰς το ερον, διαγγέλλων την εκπλήρωσιν των μερῶν του αγνισμοῖ εως υ

27. D δε μελλον αἱ πτὰ ἡμέραι συντελεῖσAαι,οι απὸ της Ἀσίας Ιουδαῖοι εασάμενοι αυτὸν ε τω ἱερω συνέχεον πάντα τον χλον, καὶ ἐπέβαλον επ' αὐτον τὰς χεῖρας, S. κράζοντες ' ἄνδρες Ισραηλῖται, βοη-Ηεῖτε οἶτος στιν ὁ ἄνΗρωπος, ὁ κατὰ του λαο καιτο νόμου καὶ του τόπου τούτου πάντας πανταχου διδάσκων ' τι τε καὶ Ἐλληνας ις, γαγεν εἰς τὸ ιερὸν καὶ κεκοίνωκε τον γιον τόπον τοὐτον. 29. πισαν γὰρ

προεωρακότες Τρόφιμον τον Ἐφέσιον εν se πόλει συναὐτω, ν νόμιζον τι εις τὸ ιερὸν εις γαγεν ὁ Παμος. 30. κινήΗη τε ἡ πόλις λη, καὶ γένετο συνδρομ' του λαοὐ καὶ επιλαβόμενοι του Παύλου εἷλκον αὐτὸν ξω του ἱεροῖ, καὶ εὐΗέως κλείσbησαν αἱ Ηύραι. 31. ZητOυν- των δὲ αὐτὸν ἀποκτεῖναι, ἀνέβη φύσις τω χιλιάρχω 'mσπειρης, ὁτι λη συγκέχυται Ιερουσαλήμ 32 3ς ξαυ-

94쪽

τῆς παραλαβων στρατιώτας καὶ κατοντάρχους κατέδραμεν ετ αυτούς. οι δε ιδόντες τον χιλίαρχον καὶ τους στρατιώτας παύσαντο τύπτοντες το Παὐλον 33. Toτε

ἐγγίσας ὁ χιλίαρχος επ. λάβετο αὐτos, καὶ κέλευσε

δεΗῆναι λύσεσι δυσί, καὶ πυδε νετο, τίς αν εἴη καὶ τίεστι πεποιηκώς. 34. Aλλοι δε ἄλλο τι βόων ε τωοχλω. μη δυνάμενος δε γνῶναι το σφαλε δια τον Ηόρυβον κέλευσεν ἄγεσΗαι αὐτὸν εἰς την παρεμβολην. 35. Oτ δε γένετο επὶ τους αναβαυούς, συνεβη βαστάζεσΗαι αὐτον υπὸ των στρατιωτῶν δια την βίαν τουοχλου 36. κολούΗει γαρ o, Ηος του λαοὐ κρῆγν αἶρε αυτόν. T. Μελλων τε εἰς γε-α εις την παρεμ-

βολην ὁ Παὐλος λέγει τω χιλιάρχω εἰ εξεστί μοι εἰπεῖν τι πρός σευ ὁ δε φη Ἐλληνιστὶ γινώσκεις S. οὐκ ἄρα, εἶ ὁ ιγύπτιος, ὁ προ τούτων των μερῶν ἀναστατώσας καὶ ξαγαγὼν εις την ρημον του τετρακιςχιλίους ἄνδρας τῶν σικαρίων 39. ἶπε δε ὁ Παμος ἐγὼ ἄν ωπος μεν ειμι ουδαῖος αρσεύς, της Κιλικιας οὐκ ἀσημου πόλεως πολίτης ' δέομαι δε σου, πίτρεψον μοι δεῆσαι προς το λαόν. 40. Ἐπιτρέψαντος δε αυτο ὁ Παδεο εστὼς επὶ τῶν ναβαρομῶν κατέσεισε τι χειρὶ λαω, πολλῆς δε σιγῆς γενομένης προςεφώνησε

τῆ Ἐβραίδι διαλέκτω λέγω XXII. ἄνδρες δελφοὶ

καὶ πατέρες, ακούσατέ μου τῆς προ υμὼ νυνὶ ἀπολογίας. 2. Ἀκούσαντες δε τι τῆ Ἐβραίδι διαλέκτω προςεφώνει αὐτοῖς, μὰλλον παρέσχον συχίαν καί φησιν 3. γὼ μεν εἰμι ἀνηρ ουδαιος, γεγεννημένος εν Τάρσω τῆς Κιλικίας, ἀνατεΗραμμένος δε ν τῆ πόλει ταύτη, παρa

95쪽

τους πόδας Γαμαλιὴλ πεπαιδευμένος κατὰ ἀκρίβειαν του πατρωου νόμου λωτης πάρχων του A eos κδεὼς πάντες υμεῖς στε σημερον 4. ος ταύτην την ὁδὸν δίωξα αχρι Βανάτου, δεσμεύων και παραδιδούς ει φυλακὰς ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας, 5. ς και ὁ ἀρχιερεύς μαρτυρεῖ μοι καὶ πὼν το πρεςβυτέριον, παρ ων καὶ πιστολὰς δεξάμενος προς τους ἀδελφούς εἰς αμασκον ἐπορευόμην ἄξων καὶ τους κεῖσε Oντ- δεδεμένους ει Ἱερουσαλήμ, νατιμωρηbῶσιν. s. Ἐγένετο δε μοι πορευομένω καὶ ἐγγι- ντι θ αμασκω, περὶ μεσημβρίαν ξαίφνης εκ ουουρανοὐ περιαστράψαι φῶς ἱκανον περὶ μέ T. πεσόντε εἰς το δαφος καὶ ἡκουσα φωνῆς λεγούσης μοι

Σαούλ Σαούλ, τί με διώκεις Ἐγὼ δε ἀπεκρnην

τίς εἶ, κύριε; εἶπε τε προς με εγώ ιμι ησους ὁ Ναζωραῖος, ο συ διωκεις. s. ι δε συν μοὶ ντες το μεν φως Θεύσαντο καὶ es φοβοι γένοντο, την δε φωνην Ουκήκουσαν του λαλοῖντός μοι. 0. ιπον δε τί ποιήσω, κυριε ὁ δε κύριος εἶπε προ με ' ἀναστὰς πορεύου εις Λαμασκον, κἀκεῖ σοι λα Ηήσεται περὶ παντων ων τέτακται σοι ποιῆσαι. I. L. δε οὐκ νέβλεπον απὸ της δόξης του φωτὸς κείνου χειραγωγούμενος υπὸ των συνόντων μοι λΗον ις αμασκον. 12. Ἀνανιας δε τις, ἁνὴρ ευσεβὴς κατὰ τον νόμον, μαρτυρούμενος υπὸ πάντων των κατοικοῖντων ουδαίων, 3. ψὼν προς με καιεπιστὰς εἶπε μοι Σαούλ ἀδελφέ, ἀνάβλεψον κἀγὼ αὐτητη ρα ἀνέβλεψα εἰς αυτόν. 4. -δε εἶπε 'εὀsτων πατέρων μῶν προεχειρίσατό σε γνῶναι το Γλημα αυτου καὶ ἰδεῖν τὸν δίκator καὶ ἀκοῖσαι φωνὴν ε του

96쪽

στόματος αυτOs 15. τι ση μαρτυς αὐτω προς πάντας ανBρώπους, ω εώρακας καὶ κουσας. 16. Καὶ νυν τι μῆλλεις ἀναστὰς ἄπτισαι καὶ ἀπόλουσαι τὰς αμαρτίας σου, πικαλεσάμενος το νομα αυτου. IT 'Eγενετο δέ μοι ποστρέψαντι εις Iερουσαλήμ, καὶ προςευχομενου μου εν ω ερω γενε α με εν εκστάσει 18. καὶ ἰδεῖν

αὐτὸς λεγοντά μοι σπεsσον καὶ ε in εν τάχει ξἹερουσαλήμ, διότι υ παραδεξονται σου την μαρτυρίαν περὶ inos I9. Κἀγώ εἶπον κύριε, αὐτοὶ πίστανται, oτι γὼ μην φυλακίζων καὶ δέρων κατα τὰς συναγωγὰς του πιστεύοντας επὶ σε 20. καὶ τε ξεχεῖτο si a Στεφάνου του μάρτυρος σου, καὶ αὐτος μην φεστὼς aι συνευδοκῶν τὶ αναιρεσει αὐτοs,' καὶ φυλάσσων αἱμάτια των ἀναιροῖντων αὐτόν. l. Καὶ εἶπε πρός με πορεύου ' τι εγὼ εἰς εἈνη μακραν ξαποστελῶ σε. 22. 'πικουον δε αὐτο αχρι τούτου οὐ λόγου, καὶ ε ραν την φωνην αυτῶν λεγοντες ' αἶρε απὸ της γη τον τοιοsτον ' οὐ γαρ καΗῆκεν αὐτὸν ην. 23. Κραυγαζόντων δε αὐτῶν καὶ ριπτοὐντων τα μάτια, καὶ κονιορτὸν βαλλόντων εις τον αὐα- . 24. κελευσεν ὁ χιλίαρχος εις γε--αι αὐτὸν εις την παρεμβολήν, ειπὼν μάστιξιν ἀνετά- σ2αι αὐτόν, να επιγνω, δι ην αἰτίαν ούτως πεφώνουν αὐτω. 25. Ἐς δὲ προετειναν αυτὸν τοις μῶσιν, εἶπε προ τον εστῶτα κατόνταρχ' ὁ Παὐλος ' ει ανἈρωπον Pωμαῖον καὶ ἀκατάκριτον ξεστιν μῖν μαστίζειν;

26. Ἀκούσας δὲ ὁ κατόνταρχος, προς Ηών τω χιλιάρ- ωω ἀπήγγειλε λέγων τί μέλλεις ποιεῖν ὁ γαρ ἄνΗρωπος οἶτος Ρωμαῖος στι. 27. Προςελψὼν δὲ ὁ χιλίαρ.

97쪽

εφη ἐγὼ δε καὶ γεγέννημαι. 29. Ei Ηεως ὁν ἀπέστησαν απ αὐτοὶ, μέλλοντες αὐτὸν ἀνετάζειν καὶ ὁ χιλ αρχος δε φοβήb επιγνούς, τι 'Pωμαῖός εστι, καὶ τιην αὐτον δεδεκώς. 30 Tu δε παύριον βουλόμενος γνῶναι το ἀσφαλές,

το τί κατηγορεῖται παρὰ των Πουδαίων, ελυσεν αὐτον καὶεκέλευσεν συνελΗεῖν τους αρχιερεῖς καὶ πὰν το συνεδριον καὶ καταγαγων τον Παὐλον στησεν εις αὐτούς.

XXIII. τενίσας δε ὁ Παὐλo τω συνεδρίω εἶπεν ἄνδρες ἀδελφοί, ἐγὼ πάσ συνειδήσει ἀγin πεπι Θευ- μα τωθε ἄχρι ταύτης της μέρας. 2. Ἀδε ἀρχιερεύς

Ἀνανίας πέταξε τοι παρεστῶσιν αὐτω τύπτειν αὐτοῖτο στόμα. 3. ότε ὁ Παὐλος προς αὐτὸν εἶπε ' τύπτειν σε μέλλει ὁ Ηεός, τοῖχε κεκονιαμένει καὶ σύ- Ap κρίνων

με κατὰ τον νόμον, καὶ παρανομῶν κελεύεις με τύπτε- σῖναι; 4. οἱ δε παρεστῶτες ελοπι τον αρχιερέα του

Ηεοὐ λοιδορεῖς; . Eφη τε ὁ Παὐλος ' οὐκ νδειν, δελφοι, τι εστιν ἀρχιερεύς γέγραπται γάρ ' ἄρχοντα τουλαos σου οὐκ ερεῖς κακῶς. G. Γνούς δε οπιαμος, τι τοεν μέρος εστ Σαδδουκαίων το δε τερον Φαρισαίων,εκραξεν ε τω συνεδρίω ' ἄνδρες ἀδελφοί, ἐγὼ Φαρισαῖός ω , ιὸς Φαρισαίου ' περ ελπίδος καὶ ναστάσεως νεκρῶν ἐγὼ κρίνομαι. T. Toὐτο δε αὐτογλaλήσαντος εγένετο στάσις τῶν Φαρισαίων καὶ τῶν Σαδδουκαίων, καιεσχίσB το - νος S. Σαδδουκαῖοι μεν γὰρ λέγουσι

98쪽

4 PAE EI LXXIII μη εἶναι ἀνάστασιν, μήτε ἄγγελον μήτε νεῖμα Φαρι-σtiio δε ὁμολογοὐσι τὰ αμφότερα. s. Ἐγένετο δε ραυ- θ eγάλη, καὶ ἀναστάντες ι γραμματεῖς του μέρους των Φαρισαίων διεμάχοντο λέγοντες ' οὐδὸν κακον εὐρίσκομεν εν ω ἀνbρώπω τούτω - δε νεὐμα λάλησεν αὐτω Ἀγγελος . . . I 0. Πολλῆς δε γενομένης στάσεως

εὐλαβηbεὶς ὁ χιλίαρχος, μη διασπασAp ὁ Παὐλος π

αυτων, κέλευσε το στράτευμα καταβὰν ρπάσαι αὐτὸν εκ μέσου αυτῶν, ἄγειν τε εις την παρεμβολήν.

II. Tn δε πιούσn νυκτὶ πιστὰς αὐτω ὁ κύριος εἰπε ρσει ' ως γαρ διεμαρτύρω τὰ περι εμο εις Ιερουσαλήμ. ούτω σε δεῖ καὶ ις ώμην μαρτυρησαι. I 2. Γενομένης δε μέρας ποιησαντες συστροφὴν οι ου- δαῖοι ἀνεΗεμάτισαν αυτοὐς λέγοντες μήτε φαγεῖν μήτε πιεῖν εως O ἀποκτείνωσι τον Ιαὐλον. 3. visa δε

πλείους τεσσαράκοντα ι ταύτην την συνωμοσίαν πεποι

ηκότες, 4. οἴτινες προςε δόντες τοι ἀρχιερεῖσι καὶ οις πρεςβυτέροις εἶποπι ἀναΗέματι ἀνεΗεματίσαμεν ἐαυτούς μηδενὸς γεύσασAαι εως η ἀποκτείνωμεν τον LI αὐλον. 15. Νυν οἶν μεῖς εμφανίσατε τω χιλιάρχω

uέλλοντας διαγινωσκειν ἀκριβέστερον τὰ περὶ αὐτos ημεῖς δε προ τολεγγίσαι αὐτον τοιμοί εσμεν του ἀνελεῖν αυτόν. 16. Ἀκουσας δε ὁ υιδ της ἀδελφης Παύλου τηνενέδραν, παραγενόμενος καὶ ις Αων εις τὴν παρεμβολὴν ἀπήγγειλε τω Παύλω. T. Πρυςκαλεσaμενος δε

Παὐλος εν των κατοντάρχων φη ' τον νεανίαν τοὐτον ἀπαγαγε προ τον χιλίαρχον εχει γάρ τι παγγειλαι

99쪽

XXIII. ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΛ. 75 αὐτω. S. G μεν ουν παραλαβὼν αὐτὸν γαγε προ τον χιλίαρχον, καί φησι ὁ δεσμιος Παύλος προςκαλεσάμενός με ρώτησε τουτον τον νεανίαν ἀγαγεῖν πρός σε, εχοντά τι λαλησαί σοι. 19. Ἐπιλαβόμενος δε της χειρος αὐτου ὁ χιλίαρχος και ἀναχωρήσας κατ ιδίαν

επυδε νετο τί εστιν, Ἀχεις ἀπαγγεῖλαί μοι; 20. Eιπε οέ οτι ι ουδαῖοι συνεΗεντο του ρωτῆσαί σε, πως αυριο ει το συνέδριον καταγάγ9 τον Παυλον, ως μέλλοντες τι ἀκριβεστερον πυνBάνεσΗαι περὶ αὐτου. 21. Συουν μη πεισby αυτοι ' νεδρεύουσι γαρ αὐτον ξ αὐτῶν ἄνδρες πλείους τεσσαράκοντα, ο ινες ἀν Βεμάτισαν εαι τοῖς μητε φαγειν μήτε πιεῖν εω ου ἀνελωσιν αὐτόν ' καινυν τοιμοί εἰσι, προςδεχόμενοι την απὸ σου παγγελίαν. 22. G μεν ουν χιλίαρχος ἀπελυσε τον νεανίαν, παραγγείλας μηδενι κλαλῆσαι, τι αὐτα νεφάνισας προς με. 23. Καὶ προςκαλεσάμενος δύο τινὰ των κατοντάρχων εἶπε ετοιμάσατε στρατιώτας διακοσίους, πως πορευ-Ηῶσιν εως aισαρείας, και ἱππεις βδομήκοντα καὶ δεξιολάβους διακοσίους. ἀπω τρίτης Mρας της Ῥυκτος,24. κτήνη τε παραστησαι, να επιβιβάσαντες τον Ιαυλον διασώσωσι προς Φήλικα τον γεμόνα, 25. γράψας

επιστολὴν περιεχουσαν τον τύπον τοὐτον 26. Κλαύδιος

Λυσίας τω κρατίστω γεμόνι Φήλικι χαίρειν. 27. ον ἄνδρα τοὐτον συλληφθέντα υπὸ τῶν Ουδαίων, και

μέλλοντα ἀναιρεῖ α υ αὐτῶν, πιστὰς σύν τω στρα τεύματι εξειλόμην αὐτόν, inὼν τι 'Pωμαῖός εστι. 2S. Βουλόμενος δε γνῶναι την αἰτίαν, δι ην νεκαλουν αὐτω, κατήγαγον αὐτὸν εἰς το συνεδριον αὐτῶν ras χν

100쪽

μηδεν δε ἄξιον ανάτου δε δεσμῶν εγκλημα εχοντα. 30 ΜηνυΗείσης δε μοι επιβουλῆς ει τον ἄνδρα μέλλει

εσεσBαι ὁπο τῶν Ιουδαίων ἐξαυτῆς πεμφα προ σε παρραγγείλας και τοι κατηγόροις λέγειν τα προς αὐτον επι σου. ρρωσο. I. O μεν οὐ στρατιῶται κατὰ το διατεταγμένον αὐτοῖς ἀναλαβόντες τον Παύλον ηγαγον δια της νυκτος εις την Αντιπατρίδα, 32. y δε παύριον, ε σαντες του ιππεῖς πορεύεσbαι συν αὐτω, πέστρεψαν εις την παρεμβολήν. 33. ἴτινες εἰς Hόντες εις την Καισάρειαν καὶ ἀναδόντες την επιστάλὴν τ ἡγεμόνι, παρέστησαν καὶ τον Παῖλον αὐτω. 34. Ἀναγνούς δε καὶ επερωτήσας, ε ποίας παρχίας στί, καὶ δεόμενος, τι απὸ Κιλικίας ' 35. διακούσομαί σου, φη, ταν καὶ οἱ κατήγοροί σου παραγένωνται. εκέλευσέ τε αὐτον εν τω

πραιτωρίω του φώδου φυλάσσεσBαι. XXIV. Μετὰ δε πέντε μέρας κατέβη ο ἀρχιερεύς Ἀνανίας μετὰ τῶν πρεςβυτέρων και ρήτορος Τερτύλλου

τινός, ἴτινες νεφάνισαν τω γεμόνι κατὰ του Παύλου.

2. Κ Ηέντος δε αὐτονήρξατο κατηγορεῖν ὁ Τέρτυλλος

λέγων 3. πολλῆς εἰρήνης τυγχάνοντες διὰ σου, καὶ κατορBωμάτων γινομένων ω Ηνει τούτω διὰ της σης προνοίας πάντη τε καὶ πανταχοῖ, αποδεχόμεΗα, κράτιστε

Φήλιξ, μετὰ πάσης εὐχαριστίας. 4. Iνα δε η επὶ πλεῖόν

σε εγκόπτω, παρακαλῶ ἀκοὐσαί σε μῶν συντομως γῆ επιεικεία. 5. Ebρόντες γὰρ τον ἄνδρα Οὐτον λοιμον καὶ κινοὐντα στάσιν πὰσι τοις Ου3aίοις τοῖς κατὰ τnν οἰκουμένην, πρωτοστάτην τε της τῶν Ναζωρα ν δε-