장음표시 사용
191쪽
Rual aliis, cur inscite a plutarcho Conaimentarios Caesaris Ephi naeridas dietas conteia dat quam cata sana, quoniam ad judicandum de Appiani loco in tio versu mur naud parit m On- ferre, ipsis RUALD vel in adfere juvanit prirma, inqint, causa est, quod, cum laudat Caelatas Epnen ieridas, peritum lectore in sene inducit, aperte suadet, adeat illud Caesarianum opus , cui titulum Epirenieri ri vel Ephe neridas ipse auctor fecerat, quod hodie quidem desideratur, plutarctat autena Xsta uat te iri potanus sis riden plauriis Servius
Honoratus, plutarcho paulo Unior sud Hadriano scripsit)ejus late nieminit in his ad Virgilianani o in doctissimis Conamentariis , mistoriana ex pro iam inde in XI. Tneid. v. 43. Q lius Caesar, cun dunic et in Gallia, V ab
hos raptus eqll ejus portaretur arniatus, occurrit quidanr
de hostibus, qui eum nosset in si stans ait: Cecos, Caesar ; plod Gallorun lingua , Dimitte Animat se ita iactum es, it sinisteretur Hoc autem Ufe Caesar iu
fremeri destia dicit, di propriam cominen rorat felliscita tetri Historiana totam adscripsi , ut appareat, Servium aliud opus intelligere, quana cui Conurientaria Caesaris titulus est, in quinus videlicet ea nulla plane reperitur. VHaec in Plutarchuna Rualdus. Nos vero Gle Appian qu Vidi cenaus qui primum, ad quam provocat Caelaris scripti nena , eam non simpliciter φημου δας , sed plurinus etiam significantioridusque verni τας ἰδίας αναγραφας. των φημέρωγι νων adpellat deinde ea referentena Caesarena inducit, quae in ejus Conanaentariis, qui ad nos pervenerunt, non soluimnii saluana leguntur, sed mainifeste emi ad his, quae idi denaliginius, dissentiunt. Nana ad primum illud quo id adtinet, qua navis ludens concedam , nimiuna fortasse quodammodo Rualdum fuisse in renienda nativa ac stricta significatione nominis φημwδων, ac poste illo titulo , si latiora quodam sensu vocadulum accipias , utcumque insigniri Ilud etiam eX ponendarum rerum gestarum genus, quod in Conanaentariis
192쪽
suis Caesar secutus est Appianus ta inen si conanaentata Ormmφες 'φ' Caesaris mentionen faciens, nescio qua causa 'Υπομνηματων titulo uti noletrat, quo mala Graeci Scriptores utuntur, ipse de Augusti Conamentariis loquens usus est, Div. v. p. 6 4. Illyr. p. 849. eo cisi uacilitas poterit Xcusem, quod
quum stillena αναγραφας ταν διων ργων licere deo uisse videatur, diserte αναγραῖα των ἐφημέοων ἔργων, actuum diurn
rui mi vel reminet de te in diem a Megsariathm confignati non ratuit dicere. Din vero quod Appianus craptum a Caesare ait: se Usipetes atque Tencntneros Caesari dixisse , fead Sile vos, a quibus domo pulsilistat, nuses legatos, eortinu7lle responsa exspectare,' id sane in Caesaris Commentam is quana quana in multus est Auctor in exponendis Usipetum, Tenclathemrum ad se legationi nus eor Tulemque vel postulatis vel responsis, cap. - M. frus, quaeraS. Contia, postre naum arbaroreian postulatu iri, priusquam Caesarianos equites de improviso adorti essent, hoc refert C eser, IV. II. Prectant . . . si iis tibi te a tenet faceret, in Ubios Deatos mittendi . . . Ad lias res consciendas hi tradicii 'atit in daret. Neque vero nauit una ira ficiet, si quis prisvσους, quod erat in m Ttis, non Σουηίους, ut Ursinus fecit, sed υτους reponendum dicat: nam κοαλόντας quod a licitur, ad Σουέτους refertur, qui Usipetes Tenctane iisque sedi-hiasiuis incerant, ad Uulos nil pertinet. Cf. Caes. V. sq. Ρolis etiani αυ: X, υ fortasse corruptu in suspicari, praesertim uuin etiam τας arti C. pro τους X Xermplari suo Merat Ursinus ut insulae illae intelli uantur, Caes. n. c. o. quae a Rneno, uni Oceano adpropinquavit, Piso ἰς τον Ωκεανὸν κ-
σαλλοντος efficiuntur sed nec sic illa pars diffictiliatis levata erit, quae huic loco inest, si Conmmortiarios Caesens tui dicere voltiisse Λppianum statuamu S. Haec mihi reputanti verisimile utique videtur, non citriis tmentarios Caesaris, sed id quod verba clare indicant res ipsa monet alteriam ejusdem Caesari: scriptuna, quod Servius loco a Rualdo citato conanae morans Ephrarier idondiserte nominavit, apud Appianun h. l. ac forte etiana apud
193쪽
in his avistis , Adnot. ad illud Caesaris fragmentum '
edit Ouden Ularp. p. 998 sq. qui praecise negent, ullana Vm- quana Julii Caesaris scriptione na , diverstina a ejusdena Com-Πrentariis, e X stitisse, quae Ephenieris es et inscripta tanaen etiana atque etiana videnduin puto an Suetonii silenta una opponi possit disertar alio rhina Scriptor vina conariae in Orationi. odisti te in inveniuntur coclices msst , ipsos Conamentanos Jul Caeseris hoc titulo ex ninentes, C. Caesaris Pont. Max. Eplaenieris rei uni sartini belli Gallicis quod Volsitis io nuit demist. Lat. in I. c. 3. cunisna Odi etiana cossi cuni duo riana nae ira Dr. X Binli Oin Mediceo taurentiana naena init Montlaucon in inlio in Bidi tot necar T. I. p. 3 3. ex eo tantum an est ut necessaria ratione colligi deneat, unaquam exstitisse Epire neridein petari soli veriana ab ejus Conamentariis, ut potius, si ponas duo olim S: versa Caesaris opera , sed similis fere argumenti, in vulgus ima nasse, quoriana alteriim urnrentaria, alteriina Ephe Deris fuerit in sc rapitura, facillinae intelligatur . unde perenutatio illa titulo rei in in codicinus nonnullis orta sit. Iam in Epheniem de minina esse non debet
si in ejusdem rei narratione adjecta fuerint nonnulla, quae adlint a Conamentar is, aut si ibi alia paulo aliter Maana innis fuerint exposita praesertim si Asinii pollionis de eisdein Caesaris Conamentariis si dicium illud, quod Suetonius c. f.
refert, cogite naus. Lin. s. πω του παρασπονδήματος απολογουμένων. D Caesar ,
IV. I 3. J Sinitii, ii dicctatur, stipitigandi causa V URSΙ-
XIX. Res Britann reas in hoc Linro de Re ous Gallicis ad , Fat. 91. tigisse Appianum, ex Epitoine hujus Liori, supra p. 6 sq. C. s. intelligitur Forsan huc pertinet Caes. IV. 3 o.
L. 8sq. - - εχ πνσας. Uster S ,, quippe quinus crii Tit ni cladatur.' Sed quana quana nonnii in qualia passive accipiatur ista prirasis, velut Anni 298. I. anaen active h. l. erat su-
194쪽
XX. Des . Oceronis periculo, in Nerviis uni una legione hienacitatis, vide Caes. V. 38 silm De Caesaris profectione adeuntilena periculo extimenduna, b i. c. 48.
Lin. I. τι απορουντες Ρωμαῖοί τε κώ Καρχ. , Appianus in prooeianio Histiciae suae, c. 14. naena init τῆς Σικελικῆς ἹHορίας . e qua Oc fragna entia in descriptuni else, constat ex annotatione ad Orana Xen i platas pera in et autem ad unia una
Urdis D V , in ii Polybius lin. I. c. s. J scribit Ronianos, pilotas anni naufragio affictos, Ter quindecim annos sive ut magis placet inuinque triari an stinuisse. V URSINUS. Annus Urnis ad quena fragmen tu in hoc pertinere ait Ursinus, ille annus est ad quem Is Calaunonus in Synopsi Chronologica historiae polydianae retulit id quod polydius lib. I. C. N. Coll. mn Sp. 9 scripsit . I. Onaanos naan cenis iteriina per quinque annos cessisse : scit Claudio Pulchio L. Junio pullo Cos . quena euntilena annitia Casa uo Onus tina aliis annuna Ur Uis IV ulnerat. Ego vero, sicut in tota ratione Chron Ologica, quam ad rargine n historiae Appianeae adnotavi, Dicturaque non e polynio, ex Livio aut Dione Cassio clare patenat ad quos an Consules res quaeque esset referenda, FRE IN S HEMII potissnnuna alii tota tuten sectitus sum, ita quidem ut Consules, ad quos ille res quascue refert, rettiterina ad eos annos, es eisdem Consuli tuis in altis Alamelove eniani respondent; sic Fragna entilia laoc, in quo vem sanatar, ad eum annum retuli, quo Frein Shemius in Supplena. Et, ii XVIII Liviani pcenoriana ad mlenaae uni legationent, de qua hic agitur , Osint quo Oclem anno, vel
195쪽
exeunte anno superiore Romani, calamitati diis maritimis adtriti, prana una a paranda classe adstinuerunt, in terre u γῆ stribus copiis spes suas omnes reponere coeperiant , teste Polydio I. 39. Cons. Frein Sh. l. c. cap. 43. Casaiab Synops. Claron. Is autem annus est, qui C. Aurelium Cottana, RServili una Geminum Constites habuit; reinsnenato qui dena, sicut Czisu unono dignio, annus Ures sol, sed secundum Varronis cona puluin, quem Fasti Alrne lov. sequunt tu , A. LI. soa Hanc nol trana rationem in Cnron Ologicis versandi, in uno quodani exemplo , Oblata Oc Casione , enucleatius exp
nere inuit quo cin aliis remis, praesertina ui dubii aliqui laut clifficultatis ut esse videatur. lector cujus id interest, vel nae non monente, facilius intelligere possit, unde teni
gat. quos ad Dionen citavit Romanis T. I p. 6 I. Legationis hujus Carthaginiensium ad eum dein Ptolena Ee una mentio, praeter hunc Appiani locuna , in ceteror una Scriptorum reliquiis usiluam, quod sciana, repetatur.
Lin ii. Ora οἱ Καρχη όνιοι δὶς ἐν τη γη. D HOC quoque fragmen tu in ἐκ τῆς Σικελικῆς ἰοθορίας depro talptum esse cognovimus ex annotatione ad Orcina linta naspii. erit ne autena ad annum D XII, in quo petentio us Carinaginiensit us pax data est. V URSINUS. In EXCerpto no res atque tempora nonnini turbavit per naiscuitque una pilator. L. Luctatius
Catulus Consul, qui hau lii ocul initio hujus fragm. l. I .
Conamenroratur, A. U. I 2. Dei luna unicum I. confecit, pacen carthaginiensii sus deri: t, connrnaatam a pop. Rom. anno seq. sa 3 foedere sancitam derilla pace agitur cap. 2.
196쪽
R. l . XXX. c. 44. Sed multo ante confectar hanc pacena, M. Eegulus cum Poenormia leuatis Romana erat naissus Captus fuerat Regulus A. 499. non ita triclito pos Roniarna poenis ini Tuna ni isse, Appianus scrinit pun. c. 4. I l aliten proxiine post clade ni Poenoriam A. V. so 3 a Metello os . ucceptana factu in esse, sive eodem anno, sive anno seq. O .
C. Atilio, L. Manlio Consulinus, discimus ex Liv. Epit. XVIII. coli cum initio Epit. XIX. tum ex Orosio IV Io Zonara VIII. I Tu trop. II. i. Adde Dion Cassi T. I p. 62. LXc. 49. id Reinaar. De Reguli autem Ipplicio vide quae monuit Palimerius ad Appiani pun. c. q.
Pr possitione illa Aa, quae in contextum oque Uninianum fuit recepta, nullo na Odo opus est. πGaίπεσθαι notati misi ere, Graianere , ut apud Xenopn Cymp. I. 4 27. jungitur genitivo casui. Sic Demosth contri Midiam p. 69. edit. ReiSkIi, πολει εἰς οὐ σῖδου, ut ni fissilibet dis ni an Θt a classe , contra naandatum quod dat viri erat trierarcliis, ne se cum navi quisque sua a classe ejungerent.
ti. l. cum Ursino convenit Bav. 41 apud Suidam mapud
Herodot. I. a. edit una est. Pag. na. L. 31- , Συρκκοτίως v. Ita enaentavimus, cum pro Συρακοσίοις in Xemplari Συρακουσαν male scriptum esset.' LIR- SINUS. Operae ante in officina tantiniana, ut saepius alibi, sic rursus h. l. non ne diverrunt Ursin ; nam uακουσαν o in conte X tu Xprellana est. Συρακουσίως auten recte dedit cod. aspi Bavar. L. 4. υoοξικα. aruna interest, hanc sociiaam , an alteram Ευοοῖκα, praeferas. Simplici vocali in penuit non sol una
h. l. cum Ursino, sed Jun. 37o, o. 377. 29. constanter codex Bav. vii tui: sic apud pliues scriptores vulgo scri-
197쪽
requirant Steph. ByZ. v. ΕυIια &atyinol. v. αἰδοῖος eamdemque pun. 37o zo edici cum asstis Ostris Onan tuus, Xcepto uno Bavarico, marsus Syri 9. 3. Aug. en dederint; praetuli hanc formam, quam & STr. l. c. H. Stephanus repositam maluerat. L. 39. εν αυτω. , Ita legendum, cum αυτ coretapte sit in Xena placi.' URSINUS Eadem naenda laborat nas Bav. L. I. σου ΚαρχηδAιοι κατεῖχον. Sic dedi e Bav. De PQ. ys. regina in verbi κατέχειν pini Nostriam, vid. Adnot. ad p. Io,
L. 43sq. 'ξατη- λίσιον πεμπτον ἐς Σικελιαν , Sati patet vel e no Appiani loco, Siciliani hoc bello populi Rona aniprovinciana factaria esse, regno Hiemnis Syracusani X cepto. URSINUS. L. 44. et ον Συρακ. τυρ. Concinnio rena praetuli lectione na eaque ratione constanter ivitii Appianus in substanti vi una tinstant. Constriictione. L. Miqq. καταλυῖέντος δε του πολ Cons. Hisp. c. q. &Jun. c. q. Ceteriana quae O CAP. III. hujus ΕXc continentur, rectius fortasse ad A. U. I 4. retuli in liuro de reb punicis. Et ad imarginena A P. II pag. praec rectius adscraptus fui et A. I. a 3. quo anno consectaria illam pacem ex Pol7 Dio Livioque constat. L. 49. ος ας πέσχη αυτοῖς. Ita emendavimus, cum in exemplar χη τοῖς mendose script una esset. V URSINUS. Non melius Bav. Sed ipsum mendosum πέσχη quo pacto p Dare potuerat Ursiniis, non video. Onanino πέσχητο fuit reponendu iri, quod in eaden re recte legitur His p. p. Ios. l. 64. L. I. Πρατείας. Cf. ad p. 3, Q. L. 62. ,εκαλουντο Ita scribendit na, cum in aspi CO Par. 96. rupte sit ἐπεκαλουντων. URSINUS Recte Bav. qin L. 66. verun dedit, ἐς Λι&ην.
198쪽
dandum ex hoc EXc Valesia nori quod ibi adnotare oblitiis est Eusterus L. 78. υτιν Ἱπποκρ. riuulas, αὐτων Ἱππ οκρ. EXCER pT. V. Apud Valestin pag. d. 7 8. Adscripsi annum, quo per proditionem captae sunt Syracusae quo eodena etiam anno Hippocrates, Marcelluna Syracusis oppugnans, peste absumtus est, ut refert Liv. XXV. 26. Sic tilo mi in querelas de madelitate Marcelli vide apud uni dein Livium XXVI. o.
Lin. 84. iii δικλi σ οισθοι χωρις α λάλων, unIqtiani heri, absque alter pacen es e con ostiiros. Hunc esse vina putavi horum verborum. Non sol una διαλύειν τον ποUμον dicinius, veritin etiam absolute, διαλύσασθαι, conponere bellianet,
paceni facere cons. iv I p. 9s , a Sed malin h. l. λα- λύσεσθαι in futuro, quod tenapus Tequentissimo librationi nilapsu uni Aortito solet commutata. VALESIUS: niatnquant heri ni ab altero sesumini. Sed id Graece esset, μη
Par. yt EXCERPT. V. Apud Valesum, pag. ad. EXCER ΡTUM VI DE REBUS RETICIS. Apud in urn p. 371Iq. In cod. Bavarico est n. XIII. nec tamen ibi exstat inteara naec Ecloge, sed praeterimisso initio ab his demum verbis incipit, pag. 98 X tr. q. Ψηφισαμένων Ῥω
si De hoc F mento parum constat, ex quo libro de- pii inpriim sit. Ad oram X emplatas, περ Κρότης, tantum notatii in erat. Opinor autem , helluna hoc Creticum in IIJacedonicia in librunt ala Appiano conjectum fuisse.' URSINUS. At quum diserte tonuerit Photius . vi l. supra, laoc vol. p. s. l. 39 . miriti in Appiani triani inscriptu in fuisse
199쪽
c. s. gesias complecteretur consentaneum est , in eodem Libro , post Res Siculas, pririer aliarti in Insularerin historiana, peculiari titulo EPI PHΤΗΣ , DE CREΤΑ , res in illa insula a Ronianis gestas expotuita . Q uena Titulum non sol una e Visini exemplari novi naus, ad cu tu orani adscriptus ille erat uic fraginentori sed vindem ipse etiam Appianus
citavit, Iabro de Renus Illyricis c. 6. Cui rei accedit, quona in iis dubitari debeat ex illo Appiani Lintra Ecloga innanc delebin elicis esse excerptam, quod in codice Bavaiarico dein noc Fragna ent una locum Occlipei proXina una post Eclogas de Redus Siculis , pr e cedatque eas quae ex Sexto I libro , de Redus Hispaniensiuiis , e X cerptae sunt Parique ratione clogana nostram VII. p. oo. quae in Peire scianci codice Excerptis de Redus Siculis, quana uuam cuni Sicili argu naen tu in illius ni nil commune ad et sunjecta adnex que erat, pro Dabile ad imo dum fecit Valesius, esse ex illa ejus lena V iri parte , quae de Cypro infula genat, de- pronatam. yenaadmodum Vel Appiantis, sic Nna ante eum Diodotiis Siculus, prina una Siciliae tum reliquariana Insillarianan istoriana uno eodemque lior compleXus est, quem pariter Nησιωτικὴν Sι ἔλον inscripsit: est autena mapud ipsum Liberoniatus, tibi vide inita una cap. 2.
- , Florus, in hujus uelli Historia, Clio. III. c. 7. haec de ciet insula ad nunc locum pertinentia scrauit: f υίὸ stactaJ Mi Hiridati idctatur hoc placiait annis in are. Primus inuas infitiani M. Antonitis, lim ingenti BII rhDictoriae su atqtae fiducia , de tit plures catellas in naviabus, quam Gria, OTtarat. Dedit Poenas ecordiae. c.'
200쪽
UasINus. At hoc uiden loco nulla causa fuit, ircorruptan rejiciendi ii Ple Ursinus putaret lectione in , quam liberias plus dAM. Et video, ni alictori restimere diluisse, in ipsin isti contextiln recipere, Verbum illud πλεον culus ne naentionem uiden a nae in Notis textu subjectis factam doleo. Similiter enim de eadem re Noster,
L. f. , Μ α κ ο Ἀντωνίου. Ita legendum, una in eXe inplai sit A υἈντωνίου. Mendose etiana Diodorus Siculus in fragrnentis habet Λευκίου Αντωνίου Iic cini ui codex Bav. sed in editis correctuna est Q Ursino p. 332. IL p. 63 i. edit messe ling. Nana III. Antoni una, Triunavita patrem, citra una contra Cretenses rena gessisse , una ex aliis itina ex Appiano satis constat in hoc ipso Dagin in quo infra
scriptu in est, και γε ο πατὴρ 'αρκου ντωνίου. Livius etiam
in epitona lid. 7. Marci praenona ine Antonium aificit, cum de ello Cretico ita sonuit Marciis Antonius prator bellianici emis Cretenses parturi prospere gestun morte fit ivit. AER SINUS.
L. 99. , χρηματίσαι δἰ εμως δια την πραξιν Κρηrικός. Ρlutarchus etiam in Anton. p. Is cap. I. J Criuit, M. Antonii in hinc, O re in hun etensinu gestana, Creticlini appellat una fuisse. Sed pro χρηματίσαι, libentius κληθῆ αι reponerent.' URSINUS. Quod repositu ni in alte se piosessu aerat Ursinus, id ipsum typographiis ejus in conteXtu Xpressit, rejecta lectione quana scit plura i Xena plar anat. De qua novatione ursus oblit una ne esse vide in Notis contextui nostro stil)Jecis monere lectore ira quuna non ni Onere sol una de ea re de ieiuna, sed .recta revocare lectionen codicis ni spti, tenae re loco suo rotam Nana qua navis nunc nonis non succurrat alius Appiani locu S, quo vero um χρηματίζειν