장음표시 사용
221쪽
videtur posse acce dere , quana ανΘοοῦσαν. erat dus lacunam reliquit Sectini lus alite in vertit, Ilia plerilli in Africat Osco in se of t a ii cilir, atqlle in fide in an tira. Sed quanavis liti l participiunt in Mo valde prope ad illana naenala. iana s plurum accedat, aptiti ta inen esset ρηνευου π, aut
si quod propius craptu e litus vestigiis insisteret. Alioqui
ne inihi soli suspectus esse locus iii dicatur sed nescio an
quidus eodena suspectus rodo erit, aciem naen latio aut saliena conject ura in mentem Ventura H. Eana certe sequendo, ex rκοα οι I a Cienutim uelit παράγει. Sed praeterea addenduna αυτων credo ponendum vel ante vel poli κατα- Ιαν. Fuisse aute in s Dornato quos lana προς το κατατροῦναυrcv Oiten clunt aperte illi ver Da quae in An:ubalica ni storia
222쪽
in e a res locurri tu in ita recidit, ac si Saguntini de nis in chirsoninus non accusarentur Diso M ait quaerendum praeteXt tu a, sed re vera illis uterentur quiden talibus ut sis in os uortina Vicinorit m vastaretur. Hi R M ad ed t. et ri, Post κκτα Ιαν ita re αυτ etro κέ ves aliquid sinat te. V MUS GRAU. --, Ost κατα&αν deest πειθα, aut ποί, o, aut naile quid. R E I S, Habet hoc corian odi ea n latium Stepriani, ut non nauit tina a vestigiis talpturae πα vero Urn παροχ γξ recedat. et D repositu in hoc verbuna placeret, Oi tanaen idcirco encla siti πας - put ire ni Naim in zinrite in sententiana naOX p. II a. l. 8 sq. t αλξεν ὲν τυχεῖν οἱ licit Appianus , et est ut ite tini ad y e , tirent tiae lit ni de S tintinis Ita que utrum qiue ita lacruma nabilena παροχ γει χρα κατι α tqtie sic o soni in citi ablis continUi VO- cibus iiii raditu linen fata te alterana excidere potuisse intelli uitiir Seci ut taetulerim vernurn et ψασκε α , ex acilem Praepos. παρά Ona possit una, quo in ea dena re utitii Appi i- TU, Anni D. VI, O. corni novit De Piod παρα et ν gnilicat fidole I/n linito heri liani dolosa ratione licitigi iid est ac re At inairmn talo non si versus Turnii letas ustis est Annibal, sed adversus Saguntinos cuin Turbuleta a perte egit, eosque doli sui participes fecit prono
pro πορπιότως i. e. creto, seu clani, κούφα accipi videatur, vi saepe Graeci veruis illis utuntur: qui ci corni Echini
ut hic ipse Scriptor in historia unica, pag. 3. 3O9 74.3
223쪽
gniabant, quasi επειχ dena valeret Prodia τίχον quan iti Inneio Pi lena fortui se , sed alio potius ad id significandrina uteretur. At erat ius non male rex: ιν accepi se utetur pro Dimyre quiana taliae pol sit etiarn accipi pro Sis en fere Getistin esntcntiani. tiaria significationen se irritur nonaen φείῶ : unde philosophi Pp κ α ι' H. Sua P II A X.L. 6. Erlba 'ν εο le. ι ελ.ευγέρου L de siderantur in gin Ibid. ID. longe aliena eli Secundi interpretatio an his Appi in verdis ἱλευθέρ υς si ἴτι κά του πω ἱκουμίνους εἰνχι. Vertit en rna, ita lue Proyriri irgilius an obsidentes, quatrio 'sos riti Ecb e. Nulla certe apud Appianum nentio ἱλε ερίας eoruna qui Oblinerent, sed anitina eoruna qui ou siderentur.' H. Sua P ΙΙ.
224쪽
P . Ii . CAP. XII. Lin. 7. και Ουοὶ τοιουτον ol' ὐπον. Vat. A. B.' Med. quae lectio fortast ansque ulla mutatione feci potuerat Saepe post καὶ interjecto uno aut altero veroo, sequitur V Sed tu re praeferenduna i d ' nan video, non ita
raro in lio libro mi Annin alia quoque naanifesta librari Oriun Occurrere spnalia lata , in quae nanes illi tres nostri codices coni pirant velut na ool. 23 sq. ταγων pro γων. L. 24. προκατ 2 κζον Vat. A. ine l. Sic Caelius Curio, ImIι Occis natis. Suspectu in ana H. Suai H A N O fuerat ris ζον itaque monuerat, Tralle se επικατέπραζον,
οἰμ2Gαλασσος sed nusquana, quod sciain, Deteritin C Appiani locunt illa nominis orna occilrrit pro τὴν Σπαρταπινήν, REIS EIUS τὴν καὶ καταγενην reponere iussit; piae aliorisnune pio pue Cartha tria dicit&r; non cogitans scilicet, recentius Oine Carifragem an esse, nec ulli e veterinus nae in oratu in crearaia a parti copi i in vicinis anapis γscente, aptu pliniuria XXXI. S. seel. 3. Antoninuin in Ilin.
p. 396. ecl. x eis eling. apti di sit Ortina XV. I. cognonis natatur Nova illa in Hispania Carin ago. Cons. Bocnari in C aan. vel de Pnoenicum Colonii lio. I. c. 3 s. inarduin ad Plin.
XIX. . sect . . id sue cognomen Graece haud incoinnaode, se re Dituita iterat hanc en in forna ina Σπιο αγεν is in ranio casu malina cuin Harcilii in l. c. ut in uitiari casti Σ-απα δε potius Cranen cluna fuisse videatur. Spartari u quoque a Flis, το καλουμενον Σποψ Ῥον πευίον in Novae Carthaginis vicinia, ex Streso One D. III p. 6o sq. notu est. Η ictenus igitur non ita male hanent vi una Auctoris. Sed altu inel error, qui severana DA L MAE R II non et Fusiit censurari Hoc loco rursus, inquit, inisere prodit ira incia norantiam in renus Hispaniae Appianus qui Carina ginena novana seu Spartariam, eandena esse putat, quae lita Saguntiaus, quae invicem sis a Dan plus quar socie Ucis.' e nainus accita SAM BOCHARTUS, O c. cit. p. 689. Ubi in una dena
Scliptoris nostri locuna conanaeniatur: ,, Nihil, ait, dici potin t
225쪽
non prirtina distita , quatuor in tolena aro minis nidus intei me S. Neque o Annio ite , sed a Romanis, tau XXlV. 42. XXVIII. 39. Doch ivo pol cxcim: una anno instaurata est cultoribus aliti quis resti talia duna circa Tarentum &artitatio det lunataei e diu Anninal. V An Asdroenale em non ab Annio ale , Onduam ovana Carthagine ira Polydius o. II. c. H. Suabo II p. I sci re ieriint . una dei eri orem, quo Saghlntula cum Nova Carina aliae per utavit commiscuitque Appianu , repetatun legi in us p. 2 3, 66 sq. Alium Auctoris nostra lapsu in de situ Sagunti, supra notavina VS, ad P. Io 8, 44 Et omnino ex omni laus Historiariun Appiani LiDUS, qui ad nos pervenerunt, hi litis est, in quo pasti in ακείIι lina ae lano magis ile si ieraci videatur, quam in e dena ac Hispaniensit Historia. P. XIII. Un. s. προσαγομυειν mendiose Med. Vat. B. L. 39. τον κολπον τιλιο . , Secula tu τὸν κόλαον, nescio Clu non Verterit it ipliciter lintllii, tun etaildo sed remium esu in tuti collectuni. Muni ta inen statina post pro ενταυθ' dicatio in I u. V H. SΤΕ v. Livius XXI. I 8. tu A toga liacto L. 9. Γαλάτας τε τε prora de Pag. II 6.
φον ἐν II1ρία σοῦ se καὶ Λιo C. Loc una hunc depravatum esse mutilum nenio non videat sed unde areis sis erior, non usi vi fuerit fortasse anina ad veri ere. Ego plane e Xistina o lintaita una ex uno I ρία ad alte in excultasse. Haecenina verna , aut his siti nilia , reliquisse scripta Appi An una
226쪽
oportet ut ona ista utra ille parentne si huius emodi inena- ε' ' δὲ si bra sta conlii riga natis οἱ δε ωιμαῖοι προορωντες , καὶ ἐν Ioηρία
Ποί-λιο δα Κρονόλιον c. Repono utilena a1 participi uiri προορῶνrες Oti is quana simi, quod id Scriptori huic una iliare est Observavera in . 'H A MUS ad edit. i. D Secundus, tun qini in lacunas unis loci explens, vel potiusta mi ni exemplar in tio nullde hic lacunae erant, sequens,
ita tria veri u Alpiu notine vi explorare , V copias in Italiati turdistere , Uralluit in I De la relidis sioni ani i uni Carthagini&rsibus in Deria V in Africa belliungerendtini rati , nec ulla el kυ si spicione, Poenos in Ita
in eo discriter a naeo Xein plata quo in ut is id re aliis nona inibus propiti ausus erana non dulbit. iv quoci, etsi a ulla ores istos in scribentiis RonDanis nona in intis naugna licentia scire in uti solitos, hoc tamen Oi licentei ab Appi inofuisse scriptuna inico , sed a librario ex Liodus alteruria Onuli una esse licere ira quippe u in in aeritationibus quatuor libro in Λόγβυ Ποιμενικων custis ego Scit toris lepores soleo severioribus naeis stlitatis επιτρ ηματί M aliquando fortasse fruendos illos lecto ii φιλοροοίμ. νι sto er a librari 3 nescio quo ita peccat una fuisse Oenovi uiri. Duo enina vidis litis craptoris X emplaria, in ciuit ira in i tilbs erat tu i cuique tol Λοπι ποιμενικων, qu una in alter est et λο ου. ii STEPH. ad edit. i. Iodear errore Λόγον is ox Λήγο
227쪽
vel consilio semper i liqui ci adjiciens uineris n. l. naue citru CLXII iat tis Y filiabiti legioniblis. L. 6s q. Και σα Λόγβος τε C. , Nilancia ortina suo loco in in punicarlegitur. VAE EI MK. Vide amotat ad pun. c. . utinaec quae a. l. mimisit Auctor, in se tenori fuerant, seu fi ultra id quaeriantur. I)e nona in Κο χηδονικὴ vide supra, ad ni f. p. 8 8O. L. 9. Ics, pro Uri scripsi ex Mei'.
respondet δε licet :iticulis interiectis post Γνώ, ' II. ΤΕ
P H adiit. i. D cnoen d Un puto, καὶ ο μὲν Πουπλ. vel , 'M.' ο μεν Πούαλ. Et qui de ila Unc lectionen illi pretetulerina Nili forte particulana μεν Desse sit satius , quunt
nusquam Diod illi respondeat.' EM ad edit a.
ne Senapirantiis Longus es Scipiones Tatres literani. V REI SK. Parva res erat, ast hiana non z: dtendentes in icti innacultati diis sese locuna iuna Auctori: noliri ira plicueriini . Leviter nautam sit tinctione orationi , plana sunt irinia. Τουτοιν ο μ ν Πουπλιος c. Una suo dco se nutu Γναῖα δὲ lin. 73. Sic lana perspicue Cael Curri in eis lat Sed io Illui it T, sit Publilis c. L. a. Aisitar se Vide ad Pietes pag. 8, o. CAP. XV. L .7 . . ra και εἰπειν. Onain αξαν, quod ad 3e ' unamus gravi a voluit , coinnao de carere posse vi letur oratio. Ibid ἐν post πραξεν, solenni lioratiorum errore,oni sun in Med. L. 84. ουσπι , In Xela' plata legitur κοῖ τι quuna aut κου ει scri Densi una sit, aut κους Esse alitem testen d una illo non hoc rod , una e Verta μετετί θεά apparet
quo malini utitur, inuruna de iis qui sponte se dedunt alias uites sequunt tir,h una ex iis quae addit, καἰ νά
228쪽
ησ7ην πιγανωτατω : neque enim is , qui uti quid facit οἴκων, dicitur 'r λσθαι. m. STEPH. dedit. I. naendationem Stephani compronant codices nostri Curio. CAP. XVI. I. ος Γισκωνος. In Xempl. meo reperitiq. κωνος : Sic med. ος ίσκωνος. sed naea naendatio, ipsi iis etia in e Xena placis fide alio in loco cona probattur.'
L. 96. εν Κασῖολοῦνι ΚασΤαλων illud oppiduna Baeticae Hili paniae apud polybitina vocatur sic Bel elitis ad Steph. Bur. h. v. yapud Appiantini quoqtae scriptum naaluerat. Sed quuna latine Casula diceretur, non naale Appianus , ut perstepe in nomini dus propriis Graeci faciunt, ii reve per o expressit. Ptolemaeus, sonum II, ut solet, religiose servans Καgουλων adpellat. Infra p. I 38, 36. mi 39, o, ubi Casulonen Iavius habet, Appianus κῶακα possint. Oρσων Stra Doni υρ- Pag. II9. σων, Latinis Urso. L. 97. απο ελθ scripsi ex Vat. A.
naec vero ἐς το α λφον jungit una participio προ Θίν. Vertit enina, fratris sit noniura cognito. Sed potius is-
P, A NAE S. Livius XXV ks: Adtonianos qui una Cn. Scipione erant non illini fatria tantae iactis perυetaerat. Sed ex Iavio toti huic naizationi Appiani de duplici fratriina Scipionuna calantitate patu in luccis adfundi potest, quonia in anilio Scriptor noster, alios nimiriam a uetores secutus, passini in diversum auit. In Vero: ἐπὶ σῖτον latere mendana, NUS GRAVIUS putavit: quod quanam ratione visum sit docto Viro , quoniana ne Causam declaravit, neque e naendatione natentavit, non magis perspici , quana quid Caelius Secundus spectaverat, quuin eadem illa verba interpretatus est, ad infra tarenta conveheiula nisi apud hunc eri Ore operarum in striinnent pros istenta legitur, quod quidem acina oduni prodahile est. Videtur autem'. l. ἐπὶ σῖτον non , sic iit pie runt ae alio i, confrisii p. p. 96, 7. iv. I. p. 268 l. 84 si R. ident valere qtio AH σιτολογίαν, im Graciliati tri , ad convclientilmiffliniciatum i sed ad annonani vel adsipendi ini
229쪽
AD 4. I B. I. DE REBUS HISPAN a 23 petendiam. Certe, si verna ἐς το α λῖον cum ei quae sequuntur ungaS, TO tana Tuidientat una Cn. Scipio ad Pissilium fratre ni nisisse milites intelligendus erit, qua in ad petendum ab illo stipenditi iri , quippe qui pro consule imperiuna ten hiat, vi l. p. i , 77. apud quem adeo quaestor erat, qui stipendia nailitibus persolvebat. Sic , quod apud olybium XI. 23. -μίζεσθαι τας σιταρχίας, cino rurstis c. 24. ἡ κομιδὴ των eωνίων dicitur, id Livius XXVIII. s. sipendit inrpcicie interpretatius est atque id ipsum Appiantis, in eademn istoria, κειν ἐπὶ σῖτον si Xit, His p. p. 42 l. 98 odenaque pertinere videtur , quod apud Hesycnium voc stulti nam ς, inter alia, etiam per χιιτθος Xposuit in legi naus. P. XVII. in Io R. si παν- α παντα Vat. B. caret ἐς Ilud επε iamησαν. D crribendum ἐπί- ταν aliquis G tasse piri et sed cona posito tam 3 si sic uti videriatis itincipi paginae 26ς. nonis p. 224 7. J V H. Sua P H.
nomina iniscet Appianus, nescio quos incertos duces parui caute secutuS: nam Vereor, ut ab auctore in inranos
repta culpa possit. una quana M. ille Galuditu Marcuitu, iebus in Sicilia gestis clariis, in Hispaniana ulissus est: anivix e Sicilia ima hoc tenapii redierat, lutina cluari us ei consulatus delatu eli, quela A. gessit; in s 46. quin-
tu in Consul belluna una Anni ibale gerens petiit, ut refert ipse App. in Annib. c. o. Alius M. Ma ellus, de quo infra, cap. 48 sqq. diu post haec te napora , A oz. Consul res in Hispania gelsit. Nunc Scipioni ous C. Claudisu Pro successor in Hispaniam A. 3. naisisus est Liv. XXVI. 7. Sed
ante ejus adveniunt, L. Marcius, ad quem post Scipion unicata ianitateria su nam acina perii ab Xercitu fuerat delata, Liv. XXV. 37. res ei duas Rona An Ortina aliquantum restituit qui advenienti quidem Cliatidi Alaroni Xercuum tra lidit sed diu etiani nuna polina in eaden Hispania leoti munere functus, sub iuvene Otii sina una Scipione inulta sortiter gelssit Appian etiana memorata CaP. I seqq. f. cap. 26 X tr.