Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta;

101쪽

AD ORESTEM. S

Etyna M. P. Ss, I S. Schol. Apoll Rh. I, IO T. MATTH.

22I δναίνομαι , unctum male addidit typotheta. 223. υτ αλε υτ αλλε MOSq. in US. 223. βοστρυχων Genitivus designat id, cujus ratione habita vel propter quod adjectivum nomini convenit h. l. proprie cvulisquo cum qiιocillinetlac villaS, quo sensu etiam a cusativus adjungitur adjectivis. Vid. Gramin. r. . SI .

MATTH.

102쪽

S ANNOTATIONES

aga. Oresti tribuit Canterus Choro Ald et Flor tres. Alii, ut , Electrae. 23g.,eταβολη τάντων γλυκυ Hanc sententiam, non semper veram, intra artiores fines contrahit Hero. F. IasS. Κεκλημένωδ ψωτὶ μακαρίω ποτε, A μεταβολαὶ λυθηρόν. Ridet comicusanonynnis fortasse Anaxandrides : vide Athenaeum I S. P. 6yg.

F. apud scholiasten, ita legendus ope S. Augustani apud

μeταβολη δη γλυκύ. Eodem respicit Antiphanes apud Athe-

Moral. p. 88 C. 25 . ταχύ Ald. ταχύ Plerique S S. Diog. . , I 82. et Dio Chrys. g. p. 638. OR.ά τι σωψ ονων α τίω ψρονω Diogenes. Recte fortasse. 2SS. Hunc et duo sequentes ubi citat Longinus I S. laudat Toupius Alexin Athenaei . P. 33 s. D. ,ηrest, nereis ine,

103쪽

AD ORESTEM. Es

104쪽

so ANNOTATIONES

SOS. x ob Solus codex ingit. pol codices ceteri. υωτὶ Ald quod adscriptum in Mos l. Uno tot g. UNO.SO . et o eZρια προ eopes novena codd. poeteδpta est in fine trimetri v. 3.3O . Καὶ θανela octo codices κατθαν Ald. 3Ia et eae G H. et Flor UNUS. SI . νοσῆσ-δο dory νοσῆ-δοξά ni B. νοσὴ-δο άce Flor. unus Quod orson. νοσῆσ-δοξά i Praeferen S, ait, Probam esse etiana tertiam personum in a ac formiata, sed rariorem, ut init . . sis, id ipsum in eam opinionem ad iacere OSSit, rariorem locutionem esse a poeta, vialgarem a librariis. Sed νο'i-δοξάcri nulla, nisi Callistrati, conjectura Diti videtur, et recte Schol monet, debuisse quidem in Universum hoc pronunciatum esse, sed poetam ab allocutione Orestis ad generalem sententiam transiisse. MATTH. Mihi haec tam inepta videntur, ut non dubitem quin post v 3I . aliquid exciderit. SIT. Verba δρομάθε ω πτεροψ οι ποτνιάδε θεαί in unum VerSiam conjungenda, qui ex dii obias Paeonibias constat et doch

mio UNO.

105쪽

AD ORESTEM. I

γα deletum Praeeunte scholiasta metrico D μεα ψαλοι λέγονται μυχοί recte ita terpretatur clam rus tibi Sunt it illatin- fur e ,ψαλοι μυχοί qui similia exempla attulit ad Gregor. Cor. P. O86.

MATTH.

3 3. ZΚον άλλον, τερον ὴ- Adjectiva aλλο ετε οφ Hii Stai et ei Sits interdum conjungi jam a b veteribus grammaticis annotatum est. Menandri et Cratetis exempla asser grammaticus in Be keri nee l. p. 3 s. exscriptus ab Suida s. λλο de quibus v. quae dixit Dobraeus in Porsoni Miscellaneis P. OO. Euripides Suppl. 5 3. ηολλου ἔτλην δη χατέρου άλλου τόνOυσ. Et sic recentiores quoque scriptores interdum sunt locuti Galen. vol. 3. P. I 38 ετ ον 'ἐλλο ἰαυγοσἐβxercit. Vol. S. P. 258. ecT'αυτο Imro cirη ειτ' αλλο τι Depo Q. J J τον ἀπο codd. Plurimi των ἀπ Ald. 3 8. de codices ,h Ald. 3 s. roλλῆ τολυ Paris. UnUS. αβροσύνli Legebatur ' αβροσύμθ. Particulam omittit codex Ningit, haud dubie ex conjectura grammatici, sed ea Veri sima. Quum tamen non verisimile videatur ηολλ, αβ οσύν dipodiam ex dactylo et anapaesto compositam esse voluisse EU-ripidem, restituta exquisitiore cras scribendum censeo voλλα- ο ν , Use Comparari quodammodo Potest Cuna ἀγορασὰγέ- vecorum Pro ἀγοράαeι γέν&os similibus iust de quibiis dixi ad Aristoph. Equit. Is 3 De scripturae aliten veritate quomi-

106쪽

O ANNOTATIONES

nus dubitetur Dionis Chrysostomi testimonio cautum CS P. 2 D. vol. I. p. 86. Neisti. την δε γε του ενελάου πολυχρή

rius deSignato ampliorem quae statim sequitia de eo narrati Uem ex Parte ADticiparet. Praeterea nainus bene collocata forent Verba αλεα προαί ων πρωραν, Uae non Ciana, eTO, EdCUm πιστάμην Erant Conjungenda.362. τρωραν Libri hic et alibi et ωρα vitioso accentu et omisso tota subscripto, de quo dixi ad Soph. Phil. 8a. De

qua re satis habeo semel monuisse.

365. τάδ' boo codd. quattuor Totidem xατασταθείσ. 368 δ' . aliique plurimi r Ald. Necessarium est hέ: nam et si scripsisset, Glauci illa potius quam Menelai lacrimae

p . Libri alii xαthos, quod est in B, alii θυγατροσ, quod estini et Ald. 3 8. ἐλειτον ἐξελιτο Ald Correctum ex aliquot codd. decem codd. non Ald.

38 l. μηνύσω X aliquot codd. rePositiam. σημανω Ald quod revocandum, quum in libris optimis legi videatur.383. ψύλλου στόματοs J νευ κετηρία recte interpretatiar HeSychius, eodemque sensu accipiunt scholiasta et Eustathius P. 25O, 26. quamvis aliam quoque, Sed eam inePtam, ex Ponentes interpretationem Eqpον καὶ αυχμηρόν. Non male Reiskius conjecit Zψύλλου S. 388 ου η ουx duo codd. et Eustath P. 6s , 32.38s Eqpαἰ κοραισ Sicci Citii iis tribuuntur, qui magnitudine calamitatuna ita naen te conturbati sunt et quasi obrigue-

107쪽

AD ORESTEM. I

runt, ut mitioribus assectibus nulliis in iis locus sit. Sic ab Ovid. MetamorPh. II, 33s sibi opponiantur flentes et obstit- Pentes: Non tenet hic cicrimcts, lupet hic. hoc modo explicandunt puto Horat Carm. I, 3, 8. MATTH.SSO ., Codices. o Ald. 3s3. esto h dλιγάκι λεγειν κακώ Debebat dicere cohoυμη πολλάΚι λεγειν καΚά, quae est legitima hujusmodi verboruni

quod eo facilius excusari potest si proverbio dictuni fuit dλιγάκι λέγειν κακά, quod aliquoties repetit Eustathius, P. 62, 2. II 3, 38. 2 Og SO.

S, ρέατα, τί Clemens Al. Strom. T. P. Euripides non potest dubitari quin scripselit quod in libris est.

gIg. αναβορα ηι ξυμψορα ansbigue dictum, aliterque intellexit Menelaus, aliter ipse Orestes, hic de relatione ad alium S.

108쪽

s ANNOTATIONES

de crina in communicando cum Apolline, ille de mali levationo, quam Orestes ipsi videbatur,υτοχειρία )olitUru S; UaPropter dicit,η θάνατον etaii . Sic laune locum recte explicuit Heathius. SCHI F. Et prior Heathio scholiasta. I 6. μητρο ἐκτρα αι όνον Sic Phig. Aut SI a. θυγατροσ

3I. πολιτῶν addit Flor unus. 32. T ante pota omisit typoth et Oxoniensis. Ποία Inepta est hujus genitivi anabiguitas. Scribendum dota cum Musgravio. 33. duo codices et Thom M. f. τιμωpῶ ψόνου Ald. Recte explicat tirunckius, Ulciscitur e P lamedi morS, i. e. in se reci it polris fili uiro, i diciti m qit inson relam ra

109쪽

AD ORESTEM. G

Hippol. 3a . MATTH.

110쪽

s6 ANNOTATIONES

O ἐμm ante oυγατρο collocant codices multi.

SOO. x xjν δ addunt H. aliique pauci cum Ald.

Soa. ν έλcis ' αντ Matthiae. λαβεν α αυτ tre Codd. re- CenteS, Uorum in uno adscriptum l. αντὶ του ψόνου. Alius eλαβe αν ἀντὶ - συμ*o Es. In Flor lino fuerat hiari, sed corrector ametii posuit. Apparet librariorum has esse conjecturas lectionem antiquam έλαβε δν' , quam SerVariant codiceSceteri et Ald. interpolantium. Ea in locum suum restituta hic est totius loci sensus, PotiaiSS Orestem, si matrem e domo dicere satis habuisset, hoc consequi ut illa poenam calamitatis, ipse modestiae et Prudentis laudem reportaret. SO6. μητέρ ἐγένετο Porsonus. Legebatur ἐγένετο μητέρα:unde in quattuor codicibus interpolatum' veτο μητέρα. SI I. ror Grai Uattuor odiCOS. SIS. es Recte et Ald. SI peι ΚυμοιNUuttiaor codice non male.SIS. Hetios Ningius Libri σίουν. quod librarii posuerimi non intelligentes ad detiso ex praecedente is rePetendiam ESSE

SIC. e tres codices Ceteri et Ald. lat. εμελλ' ἐνέξεσθαι scholiasta et aliquot codd. Plerique cum Ald. εμελλεν, εσθαι. ψόνω ψόνου sex septemve codices, inter quo P. Quod Matiathiae defendi posse opinabatur exemplis adjectivi νολο Ctina genitivo constrUCti. SIT. epota xepo H. et duo alii. 52O TE L. et quattuor alii h Ald.

Sap. Eέβαλλε codices plerique, inter quos L. Alii cum Ald.

cum Pol SONO.

636. ἐναντι ἀψeλεὴν τουτον ἐναντία, τουτον ψελ II et duo alii. ἐναντι, ψελεὴν αυτο decem codices Vulgata scriPlura utitur schol. Pol l Rh. 2, 253. 63 6 38 . ἔα-χθονόσ Reimoveantur unci quos his versibus tanquam e loco inferiore fas repetitis addidit Brunckius, qui non animadvertit respici ad haec verba ab Oreste v. 66 . S a. ευτύχησεν Η. aliique Ulti. ReVocandum ηυτυχησεν,X

라틴어 텍스트