장음표시 사용
91쪽
Rαkα τάδε schol. Honier et coctil. Flor otio, adscripto in ultero p. κακά. Eudein scripturpe diversitas est apud Soph.Philoct. 38. Post Rαk typothetae culpa punctum Positun est pro signo interrogandi. IESS. τῶνδ' των τ codd. multi. I 256. ' μα : nam sic distinguendum Scaliger apud Elnasi ad Bacch. 26i hc, D. H. et sex alii Ceteri cum Ald.
quibusdam Sophoclis Antig. g. legitur.
IZ O. αυτόν γε Flor tanti et Atag. Untis. αυτον δ tredecina alii. αυτόν τε Ald. Sed verum videtur quod est in L. et septem aliis Rαυτον σε, oratione ad Agam omnOl Em COI VOPSA DOCtamen ProPterea opus Strat V. I 2 8 Agamemi Ioni tribi intur. Scribendunt autem xαυτόν, Ciana Brunckio.
92쪽
93쪽
CLANC tragoediam archonte Diocle, qui Ponymus fuit olym P.
ω tιλόχορο ὶ τοPei. I-3. Hos versus sic vertit Cicero TUSC. disp. g. s. Neque tam terribilis ulla fando oratio est, Nec fors, neque ira coelitum invectiam multim, Quod non natura humana patiendo ferat. a. συμψορα . aliique nonnulli cum Dione Chrys vol. I. P. I 66. Luciano vol. 3. p. 6 3 Stobaeo 8, 2. Ceteri codd.et Ald. ξυμψsp cum Theodoro Prodr in Notit. MSS. vol. 8.P. Iga et scriptore Timarionis ibid. ol. S. P. I 66.3. ἀνθρωπου ἀνθρώπων codex unus Porsoni et Lucianus. g. οἰκ ου duo codd.τύχα τύχαι Tantali non ad μακάριο SPectant, sed ad poenam Tantali, quae postea commemoratiar, et quo tota haec tendit oratio neque ero eo et C Irantiali fritinctii commemoro, ut ei inStillem et ectulustriquαm Probrum Obici&m Vulck. ad Phoen. Is s. comparat locum schin in Ctesiph. p. 6 , O. καὶ ου το δυστύ ημα νeιδέω, ἀλλα τον τρόπον ἐερτάβω.
I 2. στέμματα recte Per eph QXPonit Scholiastes, qui et variam lectionem memorat sic pro eptv. Male Dea est Clotlso.
94쪽
I 8 μη οσ ματρο hic et fere ubique in hac fabula Ald.
dor in alkii Rhetor Vol. 8. P. SO. SO. epo B. aliique. cpω Ald. 35. ohe codd. plus decem. Ineptum Stracte, Pro quo in promptu fuisset o dicere, quod ipsum in dia iis tribusve codicibus recentibus adscriptum legitur ex conjectura librarii. Partem veri vidit eiskius, utim corrigeret rλημων ρέστησοδε, τεσων δ' ἐν δεμνίοισ. Scribendum omni sublata interpunc tione ἐντευθεν γρία συντακεὶ νόσω νοσε τλημων peetrii ode Te ων, δεμνίοι κειται Verbo ne et in fine sententiae addito
33. o. Ald hic et infra 6 2 O. I S. 65 2SI. 38 . 2 g8. a Saa S I. ga. 566. 68. IJ J g. 83 I. 8y3. S8 SSO IOSa. Ob8 Il32. II 88 122O. 28O. I 28 . ISIS.ISSO. 3 g. I OO ISJO IS83. 638. Eadem fere constantia, quae correctoris Aldini sedulitati potius quam codicum auctoritati imputanda videtur, in reliquis quoque fabulis, ante consonanten Posuit Aldus. De quo satis habeo hic in iniver-
95쪽
Tibi illus I. g. s. Et fercensenet erroribMS a lacti urbUS. POR. In versu Orestis nihil impedit quominu Sensu Proprio intelligatur de portii navibus implendo. 5s eri et II et Mos s. duo.
διανηεόμενοσ quae frustra in versus redigere conatur Valchense Hus iatrib. p. ago Phrasin variavit Noster dicendo ὰσθενουσρώμη Pro ἐλπιδο λεητ , quod non minias commode Detrum admisisset. Sed inat proverbia Paullum mutare Euripides,
3. g. Horum Versuum sententia facilis, Constructio impedita Heathius ex scholiaste exe Pro e*υ. Sed vi Puto, scholiasten ita legisse tantum exponit e*υ Per e*υτε, Θ hoe Per exere. XemPla PhraSEOS, τω εἰμὶ, attulit Musgravius, sed ex minus probatis lictoribus, Lia Ciano inliano, Iuliano. Addit Scholiastes αγνοουντέ τινε το δε αντὶ του στι ψααίν. ἔστι δε δε δια μέσου δεικτικόν. Fortasse illire legerunt, quod superscriptum est in Hori 63OO. Nihil sane melius video, quam ut ita legatur, et haec sit constructio, τῶ ἐαre vel cxετε σύ τε καπίγνητό τε ο 'Oρέστησ, o e*υ il OSψονεύσ: Quod ad nsi attinet, similiter adhibetur Cycl. OG.
96쪽
cloes POR. Rectius haec explicat Matthiae Ita orationem
instituisse videtur Poeta, ac si dicere vellet, roo α τε Καὶ κασίγνηTο αδ exere Sed quum Orestem nominasset, huic nomini etiam, sicut Electrae, Probriam addere volens, μητρο ohe OUeUS, inceptae constructionis immemor, ad hoc ultimum retulisSe Verbum et scripsisS E*υ.
I 866 Ig. in postremo loco addens, o repraetretωy ex re exeἰ περὶ λένη ψησί. Sane numeri suavius ad aures accidunt, et structura tum apud Graecos tum apud Latinos Sitata St. Noster apud Eschinem c. Timarch. P. IS , II. Od. ReiS . Κἀγω eν ουτω, ματι ἔα δνη σοψοσ, ογέομαι τἀληθes. QUIS non meminit Horatiani siuibtis isse meique ille cirem Pro- Piritim CSCOr. POR. SI ἀπείρη ei Ald Syllabas conjunxi Electra enim sua mala Parvi Pendit, neque ea memorat, nisi quatenus ex fratris morbo oriuntur. Deinde Graeci non dicunt, ἀπειρηκέναι, δηρι- τεὴν ἐν καΚοla, Sed sine praepositione, ut Hec. 36. yga. ἀ reiano αλγει. Alia ratio est loci Androm. q. POR. Porsonus ἀπείρηκεν καNola Sine causa idonea. Nam quod ait Electram
SV a mula Parvi Pendere, neque ea memorare, Nisi Uatenus EX fratris morbo oriantur, id non ex rei natura ductum, sed ad emendationem commendandam excogitatiam St. Tret'ηΚέναι,
απει,εῖν ἐν καΚολ quidem alibi nec ego legi sed si pro solo dativo saepissime Poni notum est in Sch. Pers et O. y ν μιαπληγγὶ κατέ*θαρται πολυ ολβοφ. Soph. Antig Iaas. ἐν ταξυμ- ψορα die*θάρη i. e. τίνι ξυμψορα. Cf. Eurip. Helen. I 222. Alc. IOOI sq. et quos laudavi Gramm Gi . q. go I. P. S 3. Sed ne in QCOSSe quidem est huc confugere : πεφηκα enim absolute intelligi potest, tribus frenim defeci, ut Med. 56. HiPP. IS g. ἐν Κακοὴ Pr ἐν κακοἰ ουσα accipi, ut Ande. q. ἀπαυθα εν Κακολ. MATTH. Recte monet Matthiae nihil caussae esse cur ne ηκέναι, κακοἰ dici posse negemus. Nihilominus vera videtur Porsoni conjectura Nam quum inversibus proxime antecedentibus de solo sermo sit Oreste,nenio qui haec legat one*η pro Prima potius quam tertia
97쪽
IOS HElenae, V. IIO Cum Sq. Electrae, vel Sta denique III sqq.
Ald reli supra quod Rαλῶ scriptum habet . αλω praetulit Brunck ad vitandam alterius adverbi repetitionem, SuPra v. IOO. extantis, et Pors. Hic dubitat, utra lectio verior sit, JUUm SVPra etiam v IOO. I. καλῶ Supra possi scriptum habeat. Mihi po- e v. oo hue translatum ESSE Videtiar nec Cata Sa Ulla erat, cur poω explicandum cuiquam videretur:
καλῶ explicatione indigebat, ne quis facundiam Electrae laudari putaret MATTH.
98쪽
126 ψύαι; de pulchritudine accipit Thom M. P. OOS.SUB EX-Plicatio commemoratur etiam in scholiis rectius alii in scholiis de ing Nio, quod e verbis eατι δ' η τάλαι γυνή apparet MATTH. I 28 ethere cher H. et tres alii cum schol. Sch. Agana S S. τα ' στ' elisa praecedentis verbi ultima litera H. et duo alii Verba sic intelligendas ἀπεθρισε τρίχα παρ' αΚρα Tαστρίχα τεμών. Quod non videntur perspexisse librarii quirand
ολίγον, παρα βραχυ et similia dicuntur. α α In recenti luctu moris erat caput ad cutem radi vid. Helen. II 8 . in veteri aliquot tantum cincinni abscindebantur vid. Soph. El. s. Monuit runckius. detreo cete vel ἀπέθρια H. et decem minimum codices alii. Ceteri cinZophse cum Ald et schol. Eschyli. Quod Hesychius quoque legit, si glossa ejus ad hunc locum referenda est, τέθρι-εεν ἐπεκειρεν, ἀτέΚοψεν. I 32. θρηνημα ι-ευνωδo Sic Helen. I g. μου; α θρηνημασιευνωθά. IS . 3 ο*elae braetre crem et Aug. unus. Id ut gi habent
duo alii codd.I O. συα συα σίγα σίγα libri et Euripidis et Dionysii Hal.vol. S. P. S. Sed recto accent codex Dionysii Bodleianus. λεπτον λευκον lectio ab scholiasta memorata est in codd.aliquot recentibus et in libris vulgatis Dionysii: nam cod.Lodleianus enτόν Praebet. Sic etiam apud Diog. L. IJ2. scriptum, sed apud Hesychium Illustrium, qui illum exscripsit,
I I. τίθετε Porsonus. co re libri et Euripidis et Dionysii.ψοψ lac codex Leid. PDd Valch ad Phoen. Is I. et Cottonianus cum Choliasta Nicand Ther gag κτυπε e ceteri codd. et Ald cum Dionysio. μη 'στω Elmst eius ad Med. 3 . Legebatur μηδ' εστω. Verba μηδ' ἔστω τυτο omissa apud Dionys Hai et dubitari potest
99쪽
an Sint a veteri grammatico ex v. Is . repetita lacuniae explendae
I 2 ἀπο δ ατ Matthiae Libri το πρόβατ. Et sic vel ἀποπρόβατ Dionysii quoque codiceS.δηοηρο μοι Matthiae Libri aliisndetrito si quod est in Ald. . altiun et si si alii nότρομοι. Pauci etiam ὰπόπροθι. Eadem scripturi discrepantia apud Dionysium. I S. reίθομαι τείσομαι H. Hunc ErSum cum ProXimo conjungit Ald. I S. ,-πνοα Versus ex baccheo et dochmio compositus. Codex unus apud Ningium c proi, quod librarius videtur Posuisse Propter syllabam brevem in initio versus antistrophici. Qui non animadvertitu scribendum esse Veram imus interjectionis scripturam interdunt servarunt libri vetusti, velut Ravennas Aristoph. Thesin. 68s. δά exhibens. I T. IU ναὶ αυσα Σι- Ueoσ-τοτ Ald. Restituendi trimetri dochmiaci Ih'-osτω , Πάτα γε-οτ UeOσ-eυνάαται, pariterque in antistrophori 6O-I65. I 8 υτ ο*ον Quae in scholiis de voce υτ οβο traduntur,
Diagae esse videntur grammaticorum. Mihi inter nόpo*ο et tin pomo nihil omnino interesse videtur. Iam sicut El. II O. υτ ροβο βοά est, silis sub tectori. e. in domo editUr, τό τe-γοv, ut explicant Hesych. Suid Etym M., si h l. τόροψον βοαν esse videtur, Sti lectum s. in domum Ocem fero ἀ eμαίαν, lancili, ictCicctin, i. e. rari lini DC conrtim intro, ὰ eμαία βοην το την στέγην estis. epeιν βοην Pro C CTU O-cem an dici possit, dubito, nisi locus addatur, in quem inferatur vox. H. Steph in Thes vol. I. P. Ias . A. EXPlicat Vocem, quae sub tecto domus contineatur, nec extra a quoquana exaudiri
100쪽
SU perscripta S literari. Versus est dochmiacus, praemissis tribus syllabis brevibus, quarum prima sub ictum cadit. δόμον β. γόνον Ug. UNUS. I 8 I. διοιχόμεθ οἰχόμεθῶ διοιχόμεσθα οιχ eeto Ald Cor rectum ex aliquot codd.182. κτυπον γά e (vel γάγere Electrae, ουx choro, Se queiatia Electrae tribiiunt libri Correctum ex annotationOscholiustae Versus in Ald sic divisi κτύπον-ούχι σίγα lανακέλαδον ησυχον-ψίλα. In unum versum conjungenda sunt verba διοιχόμεθ' οἰχόμεθα. λ. τύπον γάγετ ουχὶ αἰγασυα υλαπσομενα. et in antistroPho V. OZ βίου-ἐννυ αισ. Quod Aldina habet σίγα σίγα, ex aliquot codd. Correctum St. I 85. στόματο αναΚελαδον άτο exeorum Dochmius, praemissis quinque syllabis brevibus, quaru in prima lal, ictum cadit. I 86. η υχον πνου χάριν η e ecp, ψίλα Tripodia iambica et dochmit S.