장음표시 사용
511쪽
Sumque absolvit, Πανελλήνων ναε, id quod inauditum est in
tragoedia veterum. Inde venit inusitata verbi forma rporeλί- ουσι . 33, inde omnia illa quo supra soloeca, falsa, inel tademonstravimus. Auferendani itaque hanc una cuni et CCI SEU quae ad illana respondet Aguinem no, ensii e ' ἐλλα στε ' δωμάτων ἔσω.rct 'ἐλλ' ἰούσησ xj eta xii e Tα Καλω S., Praeter morem ille sane tragicor una, apud quos nuncii rebus suis expositis sponte abire solent, non abigi e cena Praeterea ident inter hos versus egregius nexus est quem Postremo in nuncii narratione observavimus ne dicam illud ουπ- τη, τύ-xm nihil esse et nemini veterum sic dictum pro 'Nerile fi funct. Adeo larvatus Euripides hic ne per duos quidem VerSus
Personam itam induit tutari potest. Ceterum vix opus moneri nuntii hos versus ab homine scriptos esse qui multi SOCulis inferior fuit illo qui prologum compoSuit gy-I Id. PurO- dumque chori additamentis suis amplificavit. 16. νόμα α codices ώνόμασα τότ Ald quod a correctorCAldino positum est, quem forma νόμαξα offendi SSet, quae nihil dubitationis habet in scriptore infimae aetatis. Addendum autem hoc est vitiis ab L. Dindorti supra memoratis. gIT. Κλυταιμνηστρα δ ασ Hic quoque se prodidit horum Versuum scriptor, qui si tragicorum linguam naelius cognitam habuisset, ' Κλυταιμνηστρα δάμαρ dixisset, quod conjecit Elmst eius. I 8. inre rep*θείη ἰδών Metro coactus omisit a particulam : de quo vitio dictum est ad V. AIq. a O. ω; Male dictum pro neth qta vid ad V. I .ga a r Marklandus Libri M. 23 δὲ γαρ Flor. I. a. 26. διῆ Em. Portus. libri exi(e.Vulgatae interpunctionis vitium correxit L. Dindorsus, cujus
xi de annotationem ad V. Id. SO. πράσσεται πράσσετ Flor. I. In Par. D. C. Flor. a. Supra ad Scri Pt Um e. 33. τροTeλέουσι 'eteribiis usitatum est pore, P Sed recentiore verba non pauca ins exeuntia in is terminare
Solent. Viide factum ut hanc formam interdum intulerint librarii. Sic P. Pollucem 3, 38. pro rporeλe θα in codice
512쪽
litanc, ut videtur, esse voluit, Et tu, Menclae fctii em illiuυα in nivlii sectrctricis, quo celeritis ovi OCC sit. Nam VIam Iphigoni jam advenerit, festinato opus esSe videt Ur I. ἰούα τῆ τύχη Pertuni est horum verborum non aliam esse posse sententiam Cluam ut ense Orfiniet. Quon)odo Deminem veterum esse locutum recte naon et L. Dindorfius ad
g 2 αρεομαι Scribendum,pξωμαι cum G. Burgesto. πόθεν Grotius. Libri σέθεν. 3 erum Recte et Ald. or tata, Flor. I. 2. Hunc locum imitatus est Ennius apud Hiemnymum in Epith. Nopotiani ab . G. Vossio comparui US, Plebes in hoc regi antestat loco, licet
lacrumare plebi, regi honeste non licet. 8. νολβα-άπαντα Hortam vocabuloriam Sedem esse Pei mutandam recte judicat Miasgravius.
s. e Scribendum de ex Plui. V. Niciae C. S. P. 26 C. SO. ογκον Plutarchus. Legebatur hημον.
56. τάρο codices no Ald. X Coim Cctura quidem correctoris, sed quae vera videtur. 68. νυμψεύσουσα Martilandus Libri νυμψεύουσα. 62. κετευσαι Scribendi nn κετεύσειν una Martilando. 66. ου συνετα συνετῶσJ Emendat Martilandus 'υνετοίσ, quod intelligi quidem potest, sed gratia et acumine Penitu S, Di fallor, destitutum est. Non displiceret eυαύνετ ὰσυνετωσ. RECtesio procedit ratiociniumn συνέτω ἀναβοησεται νηπιο γάρ, Tι. At ridiculus fuerit, qui contrario modo diceret 'PeTῶ αναβοησεται νηπιο γὰρ στί. MUS G. Frustra laborant Marklandus et Musgravius, quos mireris non animadvertisse totum versum esse ejiciendum. Verba eτι γάρ ἐστι χιτιο repetiantUr infra in parte fabulae spuria v. 22.
513쪽
momnonem spectaret ' Dicit Menelaus: Si Calchantis do filia illa ESPONSUM, X liqua arte Me respicit, hoc nihil sit ad Me quodcumque in hac re ad Me spectabat, Tibi largior ac remitto. Alii forte aliter accipiant.
SCO-SO3. Hos versus ab interpolatore additos esse arguit dissolutum nainimeque Euripideum genus dicendi. SO2. τροτοὶ τοιοίδε Tres Par Flor. I. 2. SUPra Scriptum habent τροπαὶ τοιαίδε. Quod explicationis causa additur pη- σθαι οἰσι βελτίστοι αεί, non l)otest vocari τροπή. Qui τροπαὶ τοιαίδε scripsit, Sermonem adhuc esse de eταβολαλ, τω μετέπεσον credidit. MATTH. SOS. προγόνου Addenduin ' quod vidit Hermannus. Sof Aser ex Musgravius Vulgo Meνελαοσ. Praestat Me-νέλεω v, quod memorat ParneSiUS. SOS IO. Non injuria hi ss offendere videntur Boock-hiuria in libro de tragicis P. 288. tum Propior ire anaP EStoStribus deinceps versibus positos, tum propter sententiam intri-Cntam et obscuram, etiam quod in nullo alio Euripidis loco Vocabula ταραχή et πλεονε ία legantur, quortim etiam significationes . . ita ambiguae sint, nilai ut certi de sensu Proferri possit. Addo, 3on satis apte Menelaum Aganu emnonis Orationem interpellare generali sententia, quae Chori PerSonae melius convenit: ita de causa etiam . . in Classic Otii N. n. S. P. II hos tres versus Choim tribuit quod importunius Otiam a choro, qui sententiam suana jana tulerat, denuo Agam Omnonis orationen iniserpoliari Iihi itaque iit Loeckhio,
514쪽
hi versus ab interpolatore additi videntur. MATTH. Recte judicavit Loech hius. Qui scripsit autem hos versus, haud dubie
chori esse verba voluit. SOS. πλεονεξίαν Hoc vocabulo non utuntur tragici Proψιλοτιμία in versu Phoen. 32 positum apud Dionem Chrysostomum Sive memoriae errore sive librarii culpa.SIS. αναγxd et et J ἀναγκάσειε Par. B. SIS. e. Ald. iii codices: Unde Mar landus ἀποστελλri vel δηοστειλ)l corrigebat.
tur, nec tamen de corrumpendo vate, sed de eo honoribus habitis et blanditiis in partes Agamemnonis pelliciendo cogitand tim esse existimo. Ita sensus erit non edet oraculum, situ animum ejus honoris cupidum blanditiis occupaveris, ante-qNam oraclitum palam edere possit quod facile est in homine vano Sed qua re antevertere oporteat vatena, Suspicandum relinquit Agamemnoni Tune hic apte respondet To μαντικον γα σπέρμα ψιλότιμον κακόν. MATTH. θάνri si scribatur, et sese contra Suna loquendi additum erit. Illo autem quem Matthiae probat sensu aptius dici potuisset ανni, quod conjecit
62O. ο μαντικόν ταν σπέρμα ψιλότιμον κακον Iisdem fere verbis Sophocles Antig IOSS. το μαντικόν γαρ ταν ψιλάργυρον
dicam et de usu passivi hetrope scit ejusque constructione Tόρημαι προ 6eῶν τα νυν τάδε, Daire et inepte Calchas dicitur, tanquam Procella, ξυναρπάσαι στρατόν, nec multo aptiUs Stξυναρπάσουσι )η v. 35. Praeterea totum inventum sillud,
515쪽
Argivorum exorcitum noti esse satis habit tirii in Iphigelliae iii Castris Pruesentis sacrificium Postulare, sed etiam Agamemnonem Cum ea donnim fugi Cntem Persecuturos suam clu i PSorum Urbent regiam cri lotissini esse vastaturos, milii qui leni ita ep-ttini videt tir et ab Scriptore liorum ei suun iis est verbis deserit tuns, siti: Vandalicoriana Tui Cicorumque belloruin Scriptorens angis doceant qualia Euripidena. Non simis stilite excogitatuna est quod Ulixes Argivos esse jussuriis dicitii titipsi non solun niamina virgini ad inoveant, sed etiana Agun enl-nonem Menotauin tu inteis ciant. Ab eodona, ut videtur, Scriptore conficti sunt versus Iaci rata s. qui prioris illius inventi crudelitateni caede sororuin Iphigeniae ligo t. Longe moderatius Euripides V. IS C. SEqq.
63I. οἷ Matthiae editio ex conjectura Tyrwhitti Libri quod revocandum. Refertur a lucri, i. e. ad Ulixena.SSI. αναρπάσου; Matthiae editio ex conjectura IIui klandi. Hic quoque libroruni restituenda seri Plura υνα Πάπουαι. 6 S8. Versus hujus strophae sic sunt digeret ad latu S g-S 6. μάΚαperum *ροδίτα , et de reliquis bini sui stio, in unum versum conjungantia Paraterque in antistiGPh 3SSy-
ipsam Vonorem siti codeni argumento designas Euripides in II h
516쪽
Med fas ut dubitem, an verba μετριάθων etc. potita Sint Theophrasti, quam Chaeremonis. Sequentia Utem hone detrοιητη etc. Athenaei ESSe videntur, memoriae lapsu Chaeremoni tribuentis, quae sunt Euripidis . MATTH. 5 s. δίδυμ-r ' duobus arcubus Cupidinis vide Ovid.
338. ' Reiskius. legebat a T. 66o Libri sic διά στοι δε τρόποι 'iapos ἐσθλον σα*εσαἰ.ί. ad eumque modum etiam strophici dispositi. Sed quum i nullo verisi in ilius sit versu Pherecrate systemata finiri, ossensu est brevis syllaba in pods. Neque vero sententia apta
videtur. Nam rectos mores semper aperte bono osse Ponte
Patet mirumque etiam illud est, quod oetet dicuntur hιά ο- τοι τροποι; Ubi hoc potius dici exspectes, et ingenia et mores disserre. Haec mihi coiisideranti non dubitandum videtur quin leve vitium, d os pro posi scriptum fecerit Ut longius Progredi mutatio debuerit. Itaque reposui ex conjectura Us- gravia, nisi quod hic διάτροποι male in μετάτροποι mutat G. D. διά οτοι δε τρόποι το possis eαθλον σα*e cilis. Dicit autem poeta hoc ciet erεα Stin hontinum ingeniet ili Nergi mores: Sed quid ere homini Sit, emPer versum Ss muliumque Confertoc ritilem edi miis. HERM. Recte haec corrigit Musgravius. pono jam Larnesius emendaverat.
6 r. Postici libri αἰεί colo recte distinguit Hermannus. 562. ' Error typotheticus editionis Oxoniensis pro o 663. ψέρουσιν Ηeathius. su libri.66 . σο* M. Stephanus . ποψία Ald. Verborum ordinem
sic constituo: τό τε γαρ αἰθε θαι,οψία, τὶ καὶ το ἐσοραν τοδέον χάριν ἔχει, et quidem rαν ξαλλάσσουσαν, Usse Orna UtR-tionem e cit, seu quae facit, ut pro ipsa honesti videndi facultate aeterna gloria consequatur. Quum igitur sequi deberet appositio hο αν ερουσαν κλeο αγήρατον, Constructionem immutavit, cνθα δο α σε κλέοσ. DistingUuntur inter se ocilae 6αι, Verecundi Nattii aliS, quae non tam certis Praecel tis, qUam EXEm Plo, more a consuetudine in bono ingenio exsistit, et obetopαν το εο υτο γνώμασ, honesti animo et mentis intentione videndi facultas ' MATTH. 56 . hos Barnesius hosci libri. 368. cor Martilandus Libri βιοτάν.
517쪽
ConSPicta sit, o sti a nautici Una tena Perantia, Liae ad Solas referatur res venereas, disserat. HENM. Syg-68s. Hanc cariiiiiii l)a item non ab Euripide scriptum, Sed ab recentiore scriptore adjectani esse censeo, eodem forta SSE
qui Paroduni chori amplis additamoniis auxit. Qui hoc loco indiciis se prodidit non minus quana illic naanifestis Ac Primo quiden inepte Paris dicitur illuc venisse ubi educatus fuerit,
Si S. αργeνναλ Hujus adjectivi nulla exstant in tragicorum scriptis Xen Plu.S T. υλυμπου Sic Matthiae editio ex conjectura Heathii. Libri Mλύμπου, quod revocanduin De Olympo tibicine antiquissinio testimonia veteria in collegit Clintonus Fast Heli.
ris Aldini invento erit habendiana, donec codicis auctoritate confirnaatum fuerit. Inanis Huschui opinio fuit epist crit. P. q. respexisse ad hunc locum Telestem in versibus ab
58 a. Deleatur ela ab Hermanno additi in Prol ter responsionem quae ipsi videretia antistrophicam. 683. πάροιθεν πάροιθ Flor. I. g. Vocabulo rάροιθεν hunc VEI Suna recte terminat Ald. 58 . Videtur u ScripsiSSe tibi, quod Proposuit, timi a
518쪽
De reliquis quae dicenda habemus, suis quaeque loci expo
SSO s8. Hos versus qui addidit, bene sensit post cantum chori desiderari anapaestos coryphaei, quibus ClytaemneStram atque Iphigeniam advenisse nuncietur seditios fecit versus colorem habent minime uripideunt, quod facile sentiet qui quae similibus in locis dixit Euripides Nelut Electr sy8. cum inani vorsuum qui hic leguntur loquacitate comparare olet.Plane incogitanter script una St V. SOS. ανασσαν μην, quod QIphigenia dici non potuit a choro virginum Chalcidicarum. Quod vitium non licet tollendo claeti corrigere, quia Dothii sententia est, quum incredibile sit versum parcenniacum hoc loco esse Positum : qui non potest defendi exemplo Iph. T. I s I. cujus ratio ulla est. Porro mirabiliter dicuntur eυμηReι τύχαι, neque dλβο*ho usquam alibi legitur.5s . υνδάpeω Libri Tυνδαpέου, quod nihil caussae erat cur in tali scriptore mutaretur. re de Flor. I. 2.3y3. βλαστηxα ' exβλαστηκα Par A. Ss . Fortasse delendum '. 5s8. θνατῶ Seidlerus. Libri τῶν θνατῶν. 5ss-6O6. Hos versus, qui infimi aevi barbariem redolent, ut ab L. Dindorfio monitum est, gramnauticu aliquis Composuit longe imperitior illo qui praecedentes anapaesto Scripsit. 6oo. sico' eo Par A. D.
Oxω Flor. I. . Oxλω Pur. A. D. Ald. 6OI. τί την αἰαν Artici ilum fuerunt qui delerent, eodem illi in errore versantes quem notabam de v. 5s3. Certissimum est artici ilum esse servandum illud vero in tali scriptore incertiam St, Utrum trochaeiam Pro Pondo POS uerit an γαίαν ηαροευτόνω ScriptIam Pro spondeo habuerit.
6Oa. μαλακὴ γνώμli Perabsurde dictum. Potuisset minus absurde μαλακη ρωμil. Sed cave quidquam mutes nam quia mmedii aevi scriptores ep καὶ γνώμη sepissime eonjunger So-
519쪽
leant, Praeclarus hic poeta confusa utraque notione xeροὴν γνωμy
6OS. μη ταββη I eωατί μοι μολον Delendum μοι, quo ejecto Pro anapaesto iam biis erit positus ut in dii obus versibus Proximis de quo genere dixi ad Med. IO8 . 6O8-6II. Hanc Clytuom nostru orationem Puriam esse supra dixi Scripta ab eodem poeta est qui verSUS 58y-Sy8. composuit, ad quos Prima Clytaemnestrae verba Pectant. 6IO. νυμψαγωγο v Hoc vocabillo cognatiSque 1 υμψαγωγ metvνμψαγωγία frequenter utuntur ScriPtore rocentiorES, UUS Uum tragici. 6I 2 cύλαβούμενοι Scribendunt eυλαβούμεναι cum BarnOSio. Neque enim dubitandum quin chorum dicat Clytaemnestra, ut Paullo post v. Is nec mirandum quod haec ossicia choro injunxit horum versuum scri Ptor. 6IS. τωλικου ουσ Ad satietatem usque hic poeta adjecti-VU-τωλικό ingerit, quo quater usus est in undecim versibus: redit enim v. Is πωλικῶν υγῶν, 62O. ομμα τωλικόν,3 628.
aliquem dici δαμηναι unde Orestem, quem itinere fatigatum obdormivisse in curru sngit, πωλικω θαμeντα λω dicit locutione absurdissimu. 626. mi addidit Portus. Nηpydo Par C. Flor. I. g. Vulgo ii ῆδο παιδοσ.62 -63O. Hos versus Spurios SS Matthis quoque intellexit, cujus haec est annotatio In his versibus Plura sunt,
jam de curru descenderint, et mox Iphigenia dicatur πλησίον σταθ σα. Markl Com. καθίστω, quod probat Musgr. Sed tota sententia languet, sive κάθησο sive καθίστω legas cur enim Iphigeniam juxta se adstare jubeat, quae vix ab ea abscCSSE-rac Reliqua non minus mira sunt Quam impeditus est hic
520쪽
verborum ordo: Tέκνον 'Iψιγένεια, ευμ η δ μητέρα, καθίστω efii ηοδο μου sic constructionem ordinat Martii. Tum quis tanquam dixit μακάpιόν τινα δῶ να Tota vero sententia inepta est: hoccine apparatu opus erat, ut Chalcidicae mulieres eam ob filiae formam matrem beatam praedicarent pota non dubito quin hi versus ab insulso aliquo homine, Pseudo-Gregorio qUOdam,
additi sint. Versus proximi quattuor ,eβασ-προσβαλῶ qUo ordine in libris legantur indicant una eri in margine positi. Transposuit Porsonus mutatione inutili, quum duo tantum versias illi 3 3. 63 . ω σέβασ-απιπτούσαι σέθεν Euripidescripti, reliqui autona duo figi fis a. spurii sint et delendi.
632. προσβαλῶ Porsonus. περιβαλῶ libri.635-63 . Hos versus delendos esse primus monuit Por-