장음표시 사용
141쪽
st sent popidam in perio ris' REI SKIUs. Recte, si quid video. Dillinctionem nullani agnoscunt Aug. Gratis l.
L. 23. :Θρι ην ' ξητε παρα ira ανο o. Quum V. 767. legeretur mira παρα ιγράνην ut est in edit. i. ωVratisi. vel παρα Τιγράνη, quereiadna Odtinam Stepnantis, ut aliqua sal tena sententia veruis inesset, pusuit; sententiana illuni nive ruor uni recte Candidit his veruis ex prellit X ad Mithri diaten apud Tigranem inqtiaren Iri pro scitur. Sed nocnon dixisse Appian vim, cum X eo quod proXinae sequitur, αυτος ἐπανελΘων, ipse egre stis, facile patet quo nimi-rina innuitur, per literas vel per nuncios depoposcisse a Ti
grane Mithridatena tum rursus X eis, quae cap. q. referuntur, satis ni naanifestum. Nunc, O siquana παρα ιν ανους ineliores Edri Aug. Ven Vat. dederiint, in proin tu erat, altera in mendam, quae locum illa occuparat corrigere tirestituendo pro ζηαι, quod ex illo corruptuna est sξαι NA
142쪽
depol fere, XV cere, propriuin in hac re vernum. De proclivi literariani perinutatione nil adtinet dicere. p. LXXXIV. Li m. s. τέταβα uum mend. edit nesset τίία α, suspicatus erat REI SI IUS, is fors. ετ αρακροἴας L. 26. ἐπὶ τοῖς Θεραα καὶ ταῖς οἰκ Aug. Vat. L. 3I. μόνατα χρήσιμα Aug. Ven. Vat. τα -ο ιμα, . q. τα ἐπαναια.
dederunt Aug. Ven Vat. L. 6 περικλεῖσαι 'εcικλείσειν urati l cum edit. I. R EIS EIUS D συγκλεῖο ρει aut περι Πῆσαι .' and fame pracliati e Ni incoinnaod una videretur fit turiana tena pUS, in cujus terminRUOnem tamen consentiunt
codices, suspicarer inviora fortiasse scripsisse Appianum. Sic
Put 'ro in 78. ετο Sic recte editum erat X Reg. B. cui consen-lla Vrati si aio, non edit. I. ut infra contextum dixi, sed PQ etri Aug. Reg. A. t. 88. In ταροοευονο ε scripti linti nostri consentiunt omnes, cuna his Ri II K I USAE MUS GRAu.; quociam hic conferre nissit iv. IV. 682 6 I. ille autem aes.
μαυχένια εχοντας παροορυοντες repossitum Voluit, quo tamen acula naento facile carena US. p. LXXXVI. Lin. 98. ἐμπιζοντο τ . πλα Aug. Ven. Vat. Ibid. ἐκ των δυνατο, i. q. εκ των παρόντων ε των νόντων,
143쪽
ες μάχην pol me verba exta: di sis nonnulla videntur, quibus exponebatur quid effecerint equites illi, quos adversus adventanten Tigranen praenaiserat Lucullu S. Neati vero pro- habile est, post ea quae licere instituerat, nunc nar duo continuo orationi ne X stati in unXisse Apprianum, τον Moμ- δατην προκαλου Γνο ἐς μαχην , - πὲριταφρευων. I iit i. i ten ad certianitar PrOUOCQUit, Osth cinxit. Forsan, nonnullis sive verbis sive versibus inteuectis, teriam Occurriebam duo illa verba ες μαχην , Ut etiain tria, τ καλ. ες μάχην, puta, ut post ea, in nunc desunt, ac pergeret oratio καὶ συνεχ προκαλ μενος ες μαχηv: eaque res fraudi fuit fugienti oculo librarii ejus e cujus lidro naana in nostra Xena pluria. L. LI. Iως χειμων πιπεσων Sic Reg. B. pr. inan Aug. Vat. Diri aequinoctii tempore naultum a frigore passuma cultuna lutarcnti refert p. 13. s. LXXXVIII. Lin. 3 2. ε ολ η Ἀρμενίας. F. σρα-νης μἐν π των ε ξψτης Αρμενίας 'REI SKIUS. L. 36. ερείπετο. Par. 774 Ranoris usus vernuna. Quod si qui VulgatUna φείπετο, quod&Gratisi agnoscit in prastinam sedem restitutum malit, a tale patiar. L. 38. Φατω. M. Fabi . Dio Cass. XXXV. V. plutarch. Liuculi pag. I s. Huic Adriano cognoranen fuisse tacet Havercana p. ad Oros. V. o. p. 3ψ6 sq. e Coll. plutarch.
Id qui dein in lat vers. X pressi L. S. -τMκμμνις L. Sic Q. et s. plane 'aust
144쪽
P. -- CAP. XC. Lin. 89. goo: Sic ratisi cuna reliquis Anapud aliun Scriptorem mentio laujus Attidia vel Attilli fiat, non dixerim Cicer in Veii Act. I. 3. M. Attillia naena init de in Mestate clananati, qui an huc referendus sit, viderint quinus Vacat. . . o. σαλλου Aug. rati Si cum Η. Steph. in. 92. Ρωμαίων ποτὲ βουλ Consentit ratis l. L. 97. Hρατγ1 ος. Amae proconsile M'. Acilius Glabrio L. 99. In Oh mos consentit no discum ratisi sed in praece ld. a vulgata lectione non recedit. eispecte REIs KIUM 4 F. και τοῖς π αυτω. ri, και τους ''I' . 778. CAP. XCI. Lin. 3. V ol εκεκκθ κοτο. Sic Aug. inai.
Lo quod inita una aduit A. U. DCLXXIV. Manno DCLXXX v Ia pompei , postquam id lege Gadinia ei permissum esset, consum notum est, legi possunt Cicem in inat pro Lege M nilia plutarchus in vita pompeii, Auetor de Vir. Illustr. cap. Lit. Valeti m. lib. VIII. civi. A. Dioclid. XXXVI. Flor ub id. II cap. 6. Veli ejus Paterc. lin. II. c. 3I. V AL TOLLIUS. Aulae, Rapit. XCIX.
eodem nota in edit. 2. 3. nisi quod pro η in is sit , sive casu sive nescio quom Stephani consilio. uod in Vatietate lectionis contextui nostro suojecta κγινον Πρατοπ. legitur, per errorem factum est, taetenduna ibi Vocao κοινον. Verbum istοιοῖur delevi una Aug. Pro ἐπιλτο autem restitui iri Θεν Ο, ouod Regii oesiqvi nostri codices flere Dant. ἐτί3 εντο etiam reposuerunt REI SE. IIUS GRAU. Et , quod erat inΗ. Steph. edit, in marsus nautavit REIS R.
145쪽
L .ss. Τραχειωτων. erat suspecta MUS GRAVI Vulgata. Par. st. lectio filii, quana suspicionem ille uera i. e. quare, vel quaeri tristini ad Da ne in posita indicavit. Nenape Traestinios huc intrusit lin ramus, cui nitu nonae e Sopnoctis
tragae ilia noturn erat. ραχειωται Vel Τραχεωται voca Dantur
Ciliciae Asperae incolae, id Strabo XII s 68. D. X lv. 668. B. So. Itephanun ByZant. v. οαχsta Neque ignotum illinino inen Cilicuna ex adve is Ciliciae nato ianitantaque Appiano esse potitit quare, quin et id restituerem, diu uitandum non
putavi. Ibid. συνεπιλαζόντων Δυοων. Sic recte Aug. atque ita plane cui reXit R EII K. συνῆπιλασόντων eti in MUS GRAU. sed conjunctionem non adsiecit. p. XCIII. Lin. 6s. Verua περὶ κυτη Σικελία inadal in terposito puncto separata erant a praecedat. una sqq. conjuncta. naentavi distinctionem orationis, praeeuntinus ipsis Regii sons piis Aug. ratisi. Issonuit uiuoque REI SK: se punctuna post Σικελία pronao vendum.' L. 6 . δια ἀνεπιμιξίαν. Sic recte Aug. Ven. Iden dicit, quod U-vius pit. XCIX. Otmnieresuin annonae interclia strant: Totiis III. 6. mlatis Otrinaeresis , rupto foedere generis
hunrani. L. 8o. το ς παραλίοις. Sic libri nostri Omnes, XCepto Reg.A. Post. 1ta. in quo qui deni pariter prinJuna παραλίως fuerat scriptuna. REIS UIUS Ol re Xerat, τῆς παοαλίας aut παραλίου ' Mox mustis scripti Omnes, X cepto e lena Reg. A. dederiant se ἔαινον, quod TUAE GAE A V. reponere jussit. L. 82. γυναια παροοεύοντα. Antonii viri tri una pnali filia, a proficiscens. Hui. ona p. p. 63I.
L. 83. Quod vulgo conspirantibus libres nostras lege hiatur,
δύο σΤρατους αυτοῖς σημύ τις συνηρπακεσαν, id recte quidem
Gelenius interpretatus est , duos exercitus linam in visis aprilis abripiteratnt praedones). Sed id Appian una dixisse credat qui volet. Toties ana id inaus per nautata a lilbrariis nostris duo illa nomina, glρατος WHρατ γος, cons. ad S T. 369,6 o. ut etian si non istaederent si serta aliorum Scri-
146쪽
ptorum testina Onia , ne anuli una qui lena naesitare leturetani V τὸ*' pro mendoso H ατους vera in lectionem Τρατηγοῖς restituere Nostro. Duodecu' sec res in potesatem pra nil nPer Dcniste remorat Ciceri pro Lege Manil. c. et Ornina etiam duor innita toralni, pios praetextatos Una in iadparitoribus lictoribusIlle praedones Dript terrunt, Sextili tina Bellintini, Plut DThus edidit loco paulo tu cit Ilaec a inscripserana, quum vici ci eum Mna hunc locum, quena miror intactuna reliquisse eis kium M Mus gravium . in ditione TOLLIANA Adnotiationem insertana nujusnaodi , EX COITU-pta lectione in errore na prolapsu interpres nunc locum vel iit, Duos exercitio im visis quilis Iripueriant; est HIE contra historiae fidem. Eleganter ad Tertulliani Apologeticum ementavit HERALDUS , δύο Πρατηγούς; emenclationem que plutarcni vel Dis in Ona pejO Onnr lavit et αταν έ ποκα
καὶ Πρατηγους θυο ἰν ταῖς πεμπο φυροις , καὶ τους πηοέτας αμα καὶ
σημεῖα non aquilas, sed duc uin insignia, praetextam scilicet ac fasces intiliaque intelligi dedere docet, una ex a liacto Plutarcni lopo , tum e nis Appiani lio. I. μφυλ pag. cet,
τα σημεῖα 1 militer accipiuntiar '
147쪽
A L. TOLLIUS MOX IDEM ad lin. fp is plutari nus itin-pliciter πρυδυτοῖς noni inat Dio πολλους ποῶραπι γους. ori S plures legatos ac praefectos nubet. Veli ejus paterculus diuit Cn. Ponat jum multos se praeclaros reos in id belltun actia N- Jeci non Xpresso etiam es atoriana uinei cuna Dione Floim quos plutarchus tram XVI. fuisse. Appianus autena
ut G O lia clativus casus, Eli, C. O in pejo, sed sit articulus referendia ad x G ντες , it essent Ili Occlirrerent. In hujus in OG contextu acisci solere ara icti luna ad participia, uinalidi adnotavimus. Vide ud ptin. 3 7 3, 6 sq. Ceterium nato
lenius exposuisse mini videt ui , sed esent tibique pii succiIrrentes, si in lituo. P. XCV. Liri. 14. ἄπαντα. In παντας consentit Vratisi.' ac nescio an revocari debuerit Coliana odior ante e naendatio . Stephani, ita in prae iverat Gelenitis in lat. versiong. De I, egatis atque piae fectis, quos periratas aediteriane oras ct stritu. it pom pejus, conferen cliis Hortis III. 6. Usque intero pretes, FI ein Shena. Suppl. tav. XUIX. Q. L. 21. Πλώτιος τε συχρος. ons Ui sin Ge Fanrad. Rom. Par. νῖς' p. 216. Glit patini. Apud latino etia iri scriptores perpera napernatuat inter luna a Unranis ze nomina Vario, Viarro,
Vinius reperies cons Sigon ad Epit. Iam CX. L. 2ς ἐκ malis Aug. en. Viat. Et sic enae nil. IJUS GRAU. Sed REIsis EIUS, pro ἐκείνου , f. εἶχον aut ἐπε χων ponenduna censuerat. L. 32. ως εν elut in sadi et Gyco. I, 3 . et a Pag. -rc. ἐ δύσι πρῶτα. Sic Gessi cum Aug. Gen. In Aug. ainen quoque ac ni arg. se ab alia naanu legitur πάντα. Utril lisque nonae praeteriit Canitidiis, tu fraudi h. l. fila id quod praecedit ες Σπιν, at poneret, Urais quidein dii oblo
148쪽
pe praecipitiabat, quod ei se trum rid, seditispendit: cf.
ad p. 7sa, O Itaque verius, ut alia videtur, h. l. Candidus in cra ceu tolli iacterat. In cruce autem suspens Sinterdua succenso igne necari solitos docet Lipsius de inuce lib. III. L. 93. ἐπέroc si αποιία lectionem Regiorum Aug. ἐπετοίσετο elo'. ποιία, consentit Vitati Si quae lectio ferri posset si active acciperetur Vernulara πῆ τύσετο, aut si agnificaret ingraiebat, Ettrabat: umox si Oniam una usu sernaonis nainus convenire ianita vi defuit tr activulT ἐπέτριο reposui, quod in suo exena plata legisse Cancti luna petobabile est, caluuin simielabat potuit, qua scilicet notione alibi non nutar quam apud osti una accipi verbuna επιτμζειν v klinius. Ex cocii. Ven. Nat nitra: a h. l. adnotat una esse nn ror nani vulgata quidem scriptura πετρατο ε αποιία non nisi ingenio pri in e litoris debet tir. It uuin C. Stephanus in Var Leet nude adferat aliana hanc lectionena επετείτ τοπά οείας V ne haec quidem crapti ullius cotticis auctoritate
149쪽
nititur , sed ere ejusden Caroli Stepsiani vel fratris forte, Roberti, conae civi a ducta est. CAP. XCVIII. Lin. 98. το πό αυτων Aug.Ven. Vat. Et sic Pag. 79n corrigendo iri vidit MUS GRAV. Cum edit. I. erravit ciuisi. L. 3. In γίοοκ consentit Vrati St. Cum reliquis nissptis. L. 6. 6 ε': της μόδρα; Reg. B. Aug. Vat. Iratis l. F. XCIX. Lin. 12. ἄκων πεκωρει. Videri potest κων lege iactu in i. 6. , α ιυν Sic II UI GAE A V. εις ἐκατόν. u. 79 I. Ε RE ISKQ , pro καὶ secun ala tori leg. ς.
In ea idem sententiani eranti Ocho M. diXerat, Syr. 77, 97.
lingius ad Diod. Sic XlII. s. pag. 66. in no Appiani loco clari nil tri exen Plinii conscii nis hiaraim Ocunt, nim, αγνοια, dura e censuit Natri citri de utri, inquit, era erig Appiani sententia, ibi εἰθ' i r. ἀγνοίας re Xeris. Cui enaendationi suifragatur doctiss. R NKENIUS, ad Vellei II, s . Sed mini, verum ut fatear, non ita in liquido res ea esse visa est, ut in conte X tu nova te quidqVana auderena. νιοια est ignoratio, itinitia mittar. 8 Io, 3. iv. II. Is 8 . p. 226. 9 Ceteruna vide qui clena, apud probatos Scriptores γνοι metiana pro pecciat usurpari, ex in ilia poti Aniunt orti ndo. Sed naa lor utique vis voca Dul αὐοια inesse videtur, maod sultitiani, detrientianet, significat, atque idea valet quod λογMHία, quo vocabulo Appianus in loco quoad sententia in in prina is una hoc in cni Versana Ur, conferendo usus est Maced pag. RO, 76 sqq. πβκνωτατος ἐς ευ ἔου
150쪽
lib. XXXVI. cap. 37. quod petrinde est. Alii Orodes vid.
Fanta c. mavercam p. ad Oros VI. . p. 9. Ibiae sp ρ- τωκης. Sic omne infra, p. 822, I. Canitidus h. l. triincato nomine Togus Cons. Dionen Cois XXXVII. i. ωFlor. III. 6, 28. L. 29. αμφι τον Κυρτον. Q ut naendose scriptum sit l)oc nomen, luditata vix potest. Vid. Cellar Geogr. antiq. III. o. p. 37 sl Κυρον Strabo pleraque in nona inant Scit plores: sic reponi in contextu nostro poterat, quod REI SKIUS monuit. Ad dubitavi tamen paulisper, quoniam in aliana parten abeunt Dio Plutarcnus, apud quos plus se inel Κύροις