장음표시 사용
161쪽
p. 876 testatum fecit Ac multo sane probabilius est, o tum Oine Nicona em horarioriana errore locum alterius no nainis iri intis in vulgus noti Occupasse , qualm vice ver sis. L. 48. si του εἴαμυ Καίσαρος Caesare Mur vel in ac si Aug. Supra de Cappadocia loquens, pag. Sol. X tr. sq. diXerata: εῖ 'οὐ scd. Καίσαρος mi Σελῶου,
Unde h. l. reponendum videri ἐπὶ posset pro ἀπὸ et atque ic, deleto inciso post πειι θ εν, ungenda illa verba επὶ τοῖ Σεοῦ. Καισε cuna praecedenti su forent. At quin praepossitio stanon solum percommotam , sed paulo etiana venorem ut ad loci cit monuerunt viri docti efficiat hii s loci sententiam non fuit ab illa liscedendum L. et ἐπὶ ψαμμον Aug. te mendavit REI SI IUS. L. 4 riori si Iegi B. Aug. Vrii l. Ut emend. H. Pana: ἰStephan. . . s. μέγας ἐφήλ: Voca Μέγας, quo caret ed . . una Regiis uerati St. tacite ad te cera H. Stepnantis. Ex nibet autem idem voca o codex Aug. L. 6y . Λα-ων recte idem Aug. Cons. Civ. I. p. Is 84 66 sq. L. t 7 Αιγυ- ἀος t . Etiam Vaticanus noster ignorat in i portunam illani coniunci quae post tibi aelo erat intriis a L. 8. ἔλειπεν Aug. Vat. ut edit. H. Steph. Cons. iv. I. p. 8, 2 o.
GUM Regii Codicea, e qui us prini assiditio Historiarmim Appiani adornata est, non nisii Inituim fere hujus Libelli de REBUS ILLYRICIS us que ad p. 8 s. l. 73. Ostrae emtionis, exhiberent; nihil amplius ne primus Editor, nec Η. Stephanus dare potuerant. Sed ne TOLLIUS qui uern, quum Anno DCLXX ederet Appianum, Libriina hinc integi una
162쪽
suae ditioni inserint. Licet enim Anno M. D. C. ut est septuagesimo ante quana Tolliana pira Iret Eduio, frica irae Appiant soria a DAVIDE HOE SCHELIO e Coi licenostro Augustano fuisset editari Ibituls anaeia , sive ignariis quit ante ipsum in provincia ea, quana administrandana sus Cepit, gestum esset, sive nil cluans in vel e X emplariae sche 1ianae editionis vel si id nilnus posset Apog ipli uiri stillena ejus nancisceretur, post Fraginentain liujus belli, quod in Stephanicis editionibus continebatur, nai antplius nisi et i Candidi latinani risonent quaini Stephanus suae Editionia an adjecerat exhibuit tum vero in fine libelli verba liaee ejus enim Stephani sua facere non eri3buit Graeciimi EXent-piar, Lector , unde Illyrica transtidit Interpres, nondiatuitin iis iacti integralna sed tali tun Otis fagnaen turn , Ilod ipsin tibi exilibemus. Dierca faciendiam lxinus, itialtem versionen Interpretis, quali utique ilia esset, a iacerentiu Tia, lector, ut re fruere V nostis laboribus
Nobis in recensendo hoc Li,o, praeter Xeniplar festionis mystielianae, ad naanus fuit pri in una ipse toties a nobis in totius hujus operis cursu laudatus index Mant riptiu Di Niotheca Algisiana, e quoi insciae liu e sicionem suana A raverat. Ttnn arietas Lectionis ex Codice illo Veneto Biblio
the eae S. Marci Paena pariter saepius ara a laticlavi,' opera studioque V in nobis amicis snni O. AUL BLES SING, Ulmen sis, S Thi Cand ad naaririnem apo grapn emtionis se sche-11anae, quod Venetia ad una naiserant, adscriptas diaeterea
quum in Codice Mantinc Vossatio Bibliothecae Univ. Lt dironens Batav. at illa longe, ut lixi, maxi ina hujus de Rebus illuncis Lit elli, quam Ediciones Appiani notet exhibe
iant, X antiquo CXe ira plati descripta contineretur X v TEN BACHIUS V. Cl. launa ani aruna Literariana in Lyceo ni
stelo d. professor, hoc, hi id quid in Ostiano illo Codice ad
Appianu in pertine hiat, admirabili patientia tantus inest dro, propriis ceteroquin laboribus tam gravibus qua in luculenti; occupati lino, studia laae quovis naodo juvandi ardor ia
163쪽
iis i in nostiae ditionis sua ianu transsctauere mecum reperta una an iter Onana unicare Voluit. Ceterii in pes lina naud vana inihi fueral inlata, fore, ut ex Vaticano illo Codice CXXXIV, e quo deinde Ibi oriarn de Bello Ilii laridatico expolire in illi licuit, arietatis Lectioniunci ci Ulataina nunc de Renus Illyricis pera inenti una naini fieret copia. Et intei cedente priar sertini auctoritate singularique patrocinio Suna in orta ira tataracior unaque Viror na, Uinu conis fili una ineunt edendi Appiant Onanaeiada tuna iiDatun quefuerat, O una erat res periducta, ut erUdit nosmo ala Iaco, Ronape tunc agenti Andreae BirThio Has niensi, qui operam excerpendarunt Lectionun Denevole naini spopola lerat, usura
illius Codicis prope die in esset concellenda. Sed postquam niihi per eos leni dies Vir doctissimus OSEPHUS PALLETTI, literis privati in ad nae Rona datis, gnificavit, se ipsum arnaliquaria diu e quo tena pore ne impe a Bandinio, Florentio no V. Ular nae nona in coinpellatus, Indiceri codicuntnaanu scriptui una Appiani, qui in Vaticana Bibliot nec essent, confecerat in recensenda ad ejusde in codicis Vaticani praeta scriptuna ea dena hac Illyrio Appiani Histolia occupata, mineo am esse, ut brevi L. inellum illuna, justo etiam Conamentatio & novis auuli meo graphicis illultra turn , in lucem
ederet ultro Buc ni una nae una, ut an incepto etsisteret, horat altis una neque corninit te nolun putavi, Ut Spalletio, do eis uno os uinoque Viro, tui ceteroqti in Onan Ossici Ortana gentis, quod in nostrana Appiani ditionen ali ipso proficisci posset, Hideralislinae tunc naaxinae obtulerat, fideliter deinde taestitit, ullana parten fructu una lanorris illius, que in in lanei luna nunc Appiani a se in funatu in profitebathri , praeiam per equiden voluisse viderer.sntenna subsidio ex eodena quena dixi, Vaticano Dicepe endo non prorsus Caruit nostra hae ejus lena libelli Essitio si quialein ad naan una fuit .uuique cum Graeco conte X tu diro iis collata cist Latina nujus dii Vcis , ex eodena ipso Giaeco Vaticano Xemplari fideliter ac luctilenter ii STEPHANO GRADIO superiori secul* confecta, quae pla. Liucii Dalmatae
164쪽
assiecta est. Sperave in amena, palletti e licione et multo ante hanc nostrana in Lectoriana manibtis fore, meana spem. apse fecerat Spalletius sed nunc, an ilicem illa viderit, aut quando tandena promtura sit, cognitum non habeo. . M 83o. CAP. I. Lin. I. Jλυοιου Ἐλ. γουνται. Illyrios Graeci ex simant, vel motos a dpe Hant. De posteriori hac notione vero λουμαι diri ad Hisp. Iri I, 1. I8o, T. L. S. τα πρό οοχ. .ectionen hanc licet insolentiorem paul, cirram reserat, revocandam exansi ptis duxi. Sic certe dederiant Aug. Ven. Vratisi. ratistaviensis auten hic codex non nisi F agna entum illud L inri hujus exhibet, quod in Regiis codicinus min superiora Dus Usitionibus continetur. L. 8. πεο ξακισχιλίους. Si ci e schel cum Aug. Ven.
Parriter Gradius, it prasex nullia. Sed praepositionen ignorat in id longus ine sex nilliliuisadioraim. Cuna Reg. A. facit ratisi.
ten Scordissicilin genittitia N Triballiam. Sed Canditiis: Atitario ipse Pannonitim, et Paeonum potius V Scordis iam filios illibe iamlnt, Paron Trmaturei.
Sic orationem distinxi tina Gramo, cujus haec est loci hujus versio mentes stirit IllyrioruΠr, ut in regione anFla, u/ialta, inclyti etiani linc ominis, edimatri late colentes terranet Scordis ac Pr mali. Solorun Tmbaloriana agi una olina in spatium XV. dierum itineris patuisi e Strabo auctor est lib. III pag. 3I 8.
165쪽
ta P. V. Lin. 43. υτ εας Uc. In ed. C. Steph. ast risco notariis hic versus sit, ut indicetur nonni nil in eo deesse. L, 4 . Moim M. Onaen O Cancilidus, sive quod an es set an ipsius Xe inpi ita , iv c loci intricatio tablis nexibus
scriptuni esset, plane Geteriit: tri P es sciri, inquit, Cesta pie, quos intro Vocant, ad Delpilos posuis cora.
Sed nemo, ito scia in e cetera Scripto tantis, qui ad aetatem nostrana pervenerunt, Molsonu, Gallor una vel Cinabro. rum ducis, nae minit nec in ac ni storia Gurbros, praeter Appianum, te is uana nona inavit Brenno luce a Gallis susceptam illa in Delphica in X pessitionem esse, consentiunt alii
Scriptores, quoruna locri collegit in i sonus in Chron. Univ. alA LL 3 26. e quibus praecipue una Nos, conferendus Justi nus XXIV. 8. Jatus in in phoc. f. in . . c. 23. qui te napus susceptae lauj iis Xpeditionis figit in an p. a. luna p. CXXV. id est, in A. U. C. 47s. Cetera n intros an Appiano Celticis
L. 49 sqq. βατράχων - π καὶ pshe Αυταξάων μαλις α Hunis rei aena init Diodor Sic III. o. Justin. v. a. udi perpera ira vulgo Abderitas pro litariatas legitiir: Hlian. Hist. An ina XVII. i. f. messeling. ad Diodor. l. c. auten hic apud Appianum recte edidit Hae h. cunet
166쪽
Cum templuna spolia int, Valesius in Coinimentat de Divitiis spoliationidus Te inpli Dei plaici in Histoire de 'Acad. do Inscript T. III. p. 78. in annuin in . ponit post se periore n2
expeditionen Brenno duce adversus Delpnos susceptana; non satis video , quo sive auctore sive docuimento usus. In X'ppnendo qui dein facto in vin Appian una auci a re in sec mu est, neque ali una sequi qVanturn vi deo potuit, quoniana aptiun eminein alium Scripturena naei Hio hujus rei reperitur. Appianum aute iri si audias, acculit ea incursito paulo ante annum ad U. C. 6; quo L. Scipio consulatum esctit.
τῆ πρύτης ἐς Κελτους πείρας c. Latine sic reddenda erant haec verba Eo nani et iis altero se irrestris pos V in)um
Bellii in cuni aliis utino. Sed vereor, ne in ligniter erra-tuna sit in unae ream notis. Certe hunc nunae runa si teneaS, non facile dixemis, quam nan Rona an or una πρώτην ἐς Κῆλτρὰς πελαν dixerit Appiantur,r. Si esset, χοντες οὐλακοσιος re ἔτος, tu in quidena minuin illud Gallicula bellinia, quo cupia Roma est, respiceretur. L. 83 ID. ἡγουμίνου Πυκίου Σκιπίωνος. iucium quidem Sci pio neni, Consulent, A. I. 64. per Macedoniana ct Thracia in exemit una duXisse, uuin adversu Anti Oclὶ una tenderet no
vinius sed cuin Scordiscis M aedis ac Dardanis et luna o illis regionibus gessi illa, ne ira piae ter Appiantina nostr una mena oriae prodidit Nec Mnus singulare est , quod de eodena Scipione
167쪽
p .f7. in. 9 sq. sic id, οδοκώαν πη του ρου χροσίου, lacro rig. 856. altro qtio dis iiiii runa e tena plis raptuna fuerino ore tuniat an pecul rius qui dein reum actu nara dana natum L. Scipionem Conltat sed pecuniana OAnti Ocno, non a Dardanis vel Maecisis, accepisse accusatiis erat. Sed poterat Appianus haruna rerum auctore haoere, quo mana scripta ad aetate ni
P. VI. Lin. 98. Hικούς. Accentuna in ulti ima positi quena ad in Od una fere apud alios Scriptores o μως hoc nona enusurpatur. Sic auten Mapud Nostris ni plus semel occurem bat in Exc. XIJ J. X ED Gali pag. 8 sq. Odereique a Ual infra , pag. 868 sul lin. 94, 6. 49.icescia elius cum insipi
Aug. ieid. ouamqvana mini inconstantes hi sunt edide.
rat. L. 2. τοις ἰδίοις καλυς νομα . Si cui aridamus factuna videt quod voca o. ἰδίοις e auctoritate quidem antem pretuna, niti Inanta scripti S Xena platanus usi sunt in contextuna inseriti is videat, an τοῖς κά rΤων νόμασι in alit.
L. 8. καὶ στερὶ m λέγων. Quod Candidus in textu Pas 33. hanet, Diali de Cettis scriberemi, id ex superi pribus, pag. 83ς, o nuc traductum esse potest. Historiana m n Κ rης fuisse parten lib. V. Historia in Appiani, supra vidimus p. 98. ad Excerpt. VI e lid. V. Oterat aute in id alia occasione verba de ni facere.
pi iis hoc Romanorum Bello Pyrac vicit polyb. II. et salus. Liv. pit. XX. Flor. II. . uos ad Floriana Catarers Frein s laenalus nominariint; qui ous addendus Dio at T. LXc Leg. XI. Dp T. I p. 63 sq. num. M. e t. Reina. L. 1s. Κέρκυραν. Sic Ceschelius ediderat, sic p. 39, t. 39. 8 dederunt Aug. Ven. Atque id usitatuna apudinae cos oratira insulae nomen est. Sed dena Aug. Ven. sicut a. l. φυραν, si pag. q. l. 39. Κομυρα dant, quod ni HoesChelius quoque repraesentavit: aei densis codex, quino quiden loco, in quo nunc e Gnaur, lacer est, trinus reli tuis locis ubi iden nonae in hac historia Occurrit constanter Κορμυραν, non si nonaen nil jus instilae exhidet
168쪽
Et est quidem haud procul naro Issa tu Dalna aliae oram
rectius per , Κόρκυρο, quam Κέρκυρα peris, scribi Eustathitis Inonini ad Dionys peraeg. v. 94. Sed apud polybium quia dein II. l. tibi de ea dena re agit hir, qua in Appianus hia exponit, conflanter Κhκυο adpellatur: sicut late insula apud Appianum nostriana una una Epiro nominatur; τῆς τε Η πείρου τινα καὶ Κέρκυραν ἐπ αυτοῖς ' sic apud Polybiurn de eadem ita disseritur, ut nulla alia nisi imajor illa atque ad Epiri oram sit Corcyra intelligenda videatur. Rig. 838. L. 8. Ισ ο α Vide Auctore a Cellario excitatos, Geog ant. lib. ΙΙ. c. 8 p. 624. Cons. Holsten ac Stepi Ian. BuZ. v. Ισσα. De literariim e petua confusione nil adtinet licere. Terminationem auten lin rariu aliqvis a Ciliciae urne Icto, quae ex AleXandri historia innotuerat homini, ad n iij iis insulae nonren transtulit in. s. IIίννη Pine Canii. Grad. g. 839. L. 38. δ' minis Si recte en ut edideraticesch. ex Aug. 3 pr. manu. L. afJ. πέχη τε των Haesch. cuni Aug. prirn man. Ieid. ἀπέχηται των Ven. sic Aug. supersci itera lectioni.
lam hic dici non posse, ipse situs satis ostendit Lillit e trena urbs Illyrici a nae ridie est. O terat etia in τὴν Λίσσον scribere Appianus sed in mascul genere plus semel apud Polybium nomen O invenituri tho. CAP. VIII. Lin. 49. si χ υρια. Sic inplicissima ratione restitii partim mendosa partim mutilata iasi ptorii in lectio posse videbatur Farniliaris Appiano illa phrasis εο Τιν οἰ ἴHινα, &c. . o. ἐντος sei, interim2 iri terea menape, donec, perspecto ejus fide, naajora etiana darent. L. set. Κελτοὶ επὶ τριετὶς τοῖς μα-οναρ a Cand Romanis quippe per trienti itis ci/Ta Erid. tim Celtis ili micantibus. Graditis: si trianis bella, Picti Per triennititi a Demis Celtas, eos nraXUMerari ripa H ζιdati colunt, gessere, occil-patis videtur ina portunata parti C. και quana nas pura. l. in-
169쪽
Ibid. Παλαριοι. Hi sunt halid tibi qui Πληραῖὸ Straboni l. c. dicuntur. Id Certe longe nae liti convenire videtur, quam quod Cellaritis thabet Geogr. Antiq. p. o . D Videas an pleriraeos Strabonis una Pyraeis plinii possis componere. uena. ad imo duin Παλαρίους suos Appianus cia in μείοις conjungit, sic Strabo Πληραίους una Aβιαίοις, Pisaeomini regioni Corcyram nigra in ArdiaeOmitia pharilia insula in Oppositan scribit. L. 98. et ' Ρωμαίρ ς. aut post , p. q. l. 14 ὐπο Ρωμαίοκ
LIX Fasti Triumph. Capitol. apud igh. T. III pag. 26,
Tuditani nomen alibi etiam Varie corruptuna a librariis vidi mus, His p. 47, P. GiV. I pag. 28, 6. L. 9fJ. Παγ- γούσας Tι ος. Sic Gradius, Paruitsu Tiberilis, que nrta admodum Hoescia esius consentienti as libris nostri: edissit.
170쪽
Pandos Ina canoriim vel riui oriani lien'que alia Epiri tu os est sed Pancitias Rona an laominis no inem, nescio an Lquana alias reperiatur. Quod Tib. Fiandusiati nun pignius i. c. UOC a Vil , eiu non unis non aliuna auctore ni nisi Uandi-d una Appiani interpretena, habuit. Neque vero ceteroquin notius nomen an diastis, qua in Pandusas, esse taleo. Ita que nonae istud, tinnino vita laujus naentionem, Dein S-
De inius Suppl. Liv. LIX. 83. ut irile bello laoc Sempronii cum
naei uti ci 'id suspicor, tria unius Metelli provincia haec fueru, dVesanos L. Cotta ac re in Consilitis deditos scriptuna fuisse.' PIGHIUS, A inal Eoni ad A ta DCXXXIV. . III p. 8 o. f. Fr inst. Suppi Liv. LXI. 4. De Me tello cirrius Noster . 84 . , P sqq. Videtur atriena hic duos impuratores dicere , qui diversis tena potabiis uni Segestania helluna gesseriint. Cons. p. 8 9, 9 sq. Ceteriina, nomen pppuli quod austinet, Stasanos a Segesia ves Egesa dictos, praepositu hujus urui nona ini quae in Carmis erat a Romanis Scriptorinus littera S, ne onsceno nomine appellaretur V ex Festo nonuit Harduin ad lin. III 8, . p. 163. De satis Octaviani bello una Segesanis vide infra cap. 22 sqq. PM.ῖ g. CAP. XI. Liri. 3sPq. Δαλμαται c. Liv. Epit. 4 .
apud Antoninum vocant, eas Deltriatim antiquiores digiulant V qua de scriptura, praeter ea quae ibid. ipse esse. ling. adfert, consuli possunt vita ocli ad Liv. Epit. .XII. Cellar Geogr. antiq. II 8 pag. I 4. haec subjecit: , Neque
Miter lina fuit inrappiani litvr pag. 6. Ledit. Hae sicli P Ἀκι