장음표시 사용
311쪽
L. 86. και ZEMρνία Scrinen mina est γεμινίαι id est prae Eltra, si desic et των νων ἐγεμονίαι, ut vocantur pag. q. - ' 44ψ, 4. Cl. Alioqm, γειμονίαι sine nujus genitivi a Mectione, vocantat alibi ut pag. 36. duobuScis Cis. p. 414,4 X. s. At νεμονία erat iplitis Caesaris, imperatnnaona nutu tenentis. Nes le tamen singillare nγεμονία de praefectura non dicitur, sed cum a semione; ut τήν D.τικὴν ἡγεμονίαν eis ginui pag. ζ62. 472, 18. J i. STEPHANUS. Aiti XXXIV. Lin. 9. DΡ0sset abesse VOX πλεῖο ῖν. Pag. 441. H. STEPH. Sed emoriana ocile clest, ad nomen δος relata. L. 9 i. ri r i duo signincare potest, Vel qua se, qua conditione, quo consito vel cont/G tot iros. L. 4. καὶ νυν Esli, Illa a te, Vel a υἱέΘ Uti Via Nil, cu etiani linc sat Nolina ' in inutat una, quod voluit Mi S GAE A v. L. 98. στε οὐκ ἐν γούμης. D pio ni vel bis quae sernaoneni aperte mendos una efficiunt οτε κ. ἡ γνωμης παραδοξον, ου'δεάπορῆσαι σκοπ. vel ista, vel alia eundena sensun efficientia
suspicetur fortasse quispiam scripsisse Appian una ista inquam,
totus locus ita legatur , δε δέ με εχοντα Θορυ ἔου καὶ μερίμνης
καὶ Atους, ουδε τότε γνωμης το παραυρεον απορῆσαι, σκοπ ευμ-σετε. Scrio auten το παραὶ si ν, parenthesi includens quo
etiam uti ni odo Liucianum superlativo, το παραδοξόrατον, reis cordor. Alioqui polist etiana dici ο παραδοξον, vela εο Τι παια δοξον. At vero interpretes a nata negant quod lase scriptura
si qui dena an sequi oportet ait: tale licet γνωμην illi permansisse. Nam P. Candidus dicit, inimi ratio nulla adciat: tot una hunc locum ita vertens, Sic nulli a ianitIllia, citra timore praepedit rati nulla aderat. Impossibila inu pre non tiniere. Id ianinroici tantes, facile cernetis. Una spiri- dein ex parte, audacia incredibili Opis erat, ex hera, di uitilatione fixa ili. In in interpretatione non inanae- cito quis hoc inter alia miretur, qui l)tis Graecis vero is ista ros pondeant, Inlpo Dilesti spe non ti/MOe Getentu autena sensun qui dena sequitur eundena in principio nutus loci sed in caeteris non uacia Dittir in ea ti epitatione inquit naetv-
312쪽
pie ac solitillidine, qua navis non Ercini est me desitui conflio, ianrens recte rein perpendiatis intelL Uc uod
si quis sensu in hunc probet, olteii a in quona odio Graeca verna ΠΟΩ Πῖgna una iri utatione euna sint asinalis ira Si ni in pro hi dira οὐκ ἐν γνωμης παρύθοξον ista ictabantur. ὼγ και ti κην γνω. 1 απορεῖν παραδοξον, habebit lector vesta quae sensu in illuna relinittant nec veri in a se, quod rei illum attinet, valde distentientem habebit. V H. STEPHANUS. At eadem sententia graecis verbis, qualia vulgo leguntur inesse videtur. Verborum naturalis series haec intelligenda, τε Ου παραδο ξονην Ουχ απορῆσαι γνωμης. Duplicena neotionen vini sina plicis obtinere augere sere, satis nothun est. Adverbi uni tena potas.τε, iliando, P t te pore, naini in solicitari debuit. Tag. 442. L. 6 μας γε Καίσαρος σῖ περιέσεσθαι Getensi vemio est, Caesari supersites; tani Diana esset του Καίσαρος Sed, uoce τὰ tk Καίσαρος est nos Caesiariatios, Vel, ut Cand nabet, nos CUIris amicos cons lin. 9 sq. Sic pag. O 6, 92. SI ,28. c. L. a. , pro his, Vaο - χρη v vrιλκοοιμι, rectius dixi L
praepositione , Utens. Atque hoc parta Optuna repensa , quo utitur interpres potius infiniti Ἀντιλαὰεῖν citi una ui ανταιτῆσαι respondet. V H. STEPHAN. Eiad lin. 23. Tuni his γλῆνα αν αὐτα ἡ βουλὴ, non dubium est quin in πιίεσο debeat δοκεῖ. V ID Em. L. 43. αἰτιωμενοι. Onui triclenam. STEPH. A, Scribendum αἰrιωμενοι. Et sic dedit Res B a pri man. 9 Aug. Correxit etiam MUS GR. L. 47. λοαξαντες. F. ιαταΤαντες. 'MUS GR. L. R. Quum vulgo γενεσθαι ἐν τη πόλει, pro γενεσιον τῆ πο λει, egetetur, lendos uin esse locum viditi. STEPHANUs,
313쪽
sed, ubi lateret menda, non divinavit. D Suspectum est, inquit, parti cap. Δίμενος. p. Candulus ita Octina hunc red Glit, in die necis tit in irbe ad bis satisse.' Getentiis ritqui die caedis in Uri)ees citra υcrit. MUS GRAVIUS, vel Dum
licet non adsecutus, quo usus et Appiantis, sententiana ta-nmen tae clare peripeXit; reponere luelas, γε σθαι ἐορτὴν τηπόλει τιθέμενος. Supra, p. 3 4 6. Di de α dena re geDatur, dicia3λιον λ θαι di X erat Appi linus. p. XXXVI. Lin. 6. Non video , cur κατεκαλεσα in ανεκαλ. vel μετεκάλεσα nautat una voluerit MUS GRAU. L. 63. ου' ντ αν. o μέντοι maluit dein MUS GRAU. Pag. 4ές. Facile piatior: sed non ne termittenda partiCula αν, 1 tuaim contextus ciententia postulant. I. 6ῆ. 'χλεθ ηκκ Sic reponenduin perspecte vidit V Us GR. Sed praeter necessitatena, inro contra inentena sententia misque craptoris, alias eriain tu utationes hiat loco inferen clasiden vir tactus censuerat, illite a superiori versu 1 legens, ιυδἰ ἐπὶ τί Δολορἔλα διδοναι του ἐν αυτη 'ρατιαν , εἰ μου τι v
Alioqui non αντι λαπντες, sed αντιλα - τας, scribe tamina fuisset, a que illo dati o αυτοῖς. m. SI EPHAN. Inio vero Optime nanet αντιλαevirες' is illis id est, pro illis, ne impe proca o briato alias provincia s. cirrisiatis causa, te inrimpctria etit. L. I. υκα σφαλων. Verisiarile est scriptuna fuisse ζ υκαο φαλων. m. UT E 'H. Sed nec ad inoduna desideratur illa particula. s. XXXVII. Lin. 8s. υτ πλεο recte Aug. sicut jam pQ 4ις' emendavera H. Stephanus. L. T. λεισεν. aliud quam λιπεν aut ἴλειαν scriptunia Appiano fuisse, persuasu in haneo. Otius certe consuetudo Graici sermonis posceret ut ἐλείπετο crineretiar. Videat tamen lector, an aliquid aptius conje et tira possit assequi e Cla ac P. Candidi interpretatione, in laterablis adhuc haerebat. m.
314쪽
SΤEPHAN. Coinnaodius utique foret λείπετο, supereriat, D reliquus erat; quod MUS GRAVIUS etiana repolit una voluit. Sed nec neutralis fornaa λειπεν solicitanda videtur. Sic cene malini vero una illud λείπειν, quod neutraliter CCeptuna, de cer. , ' Pe vulgo alias significat, hac notione occurrit, supere e faciendua superessea ita quidem , Ut loco verni faciendum aliud ii Nerdum atque aliud verbuin inistelligendum sit, prout e contextu sit imani felluna v. c. Civ. IV. 67o 4 s. διετείχιζεν ἔτι μονον αυτοῖς λει τεν, uulniυit idqliod solitin asilic niuniendi ni vel non dian utiliniturn, supere M t. His p. 19 f. υακκαAυς μὲν ἐπει--ατο
Tερμαντία si αυτοῦ καὶ Nομαντία ε τι λειπον. I ccaeos supera-υerat . sed Terniantia e Nutriantia diluc dotriandae, vel, nondunt donutae stipererant. o lena igitur nao Gis uinc, quilina t. 84 dixisset , μαυτον ήγγαταμ ην ἰσόπτω ον ἰναι τοῖς χθροῖς, . 1 ubjicit, αυτ o ἐπασαμένη μοι τερος των σῖχγέών ε λειπεν, alius ex percustbribus nulli super; at scit cui notidiani erami ἰσμαλος, tu pariter a reliquis provincia erat etapienda.
reddideris, eoruni ope inpietatu, ac orae fortitudinis.
315쪽
μενος. AOr. . vel si χαλόαὶομος , Unde frequens Occurrat Aor. I. χαλεψαμενος χαλεπιυ μενος h. l. repositu na voluit Mi Mo R.
nescio quid secutus L. a. ς ιαφοραν. Sic Tand. diisὸnsonent. Et seri utique haec lectio potest. Sed nox pag. h. l. 46. με ιαψ ορα. Unde Ch. l. εἰς Σαφθοοαν maluit MVs GR A V. De re cons. p. 438, 38 sqq.
316쪽
Par. 46o P. XLVII. Lin. 2 3. p. το μεν αἶθ ις Καίσαρι Candidus: iterutri ad Antonitin desexit ocidos lana quana pro φή ro legisset απίδετο vel επύδετο Polt Καίσαρι auten suspicor veroa nonnulla intercidisse, ine in ioc vero una Asrων , desierant: unde factuna, ut pira Καίσαρι dentἈντωνί Codlice nostri.
Affertur tamen a Car. Stepta an in Var. Lect.J ex Budaeo aliae naeiadatio, Videlicet παντι παμπαν. Sed hanc nainus probo.' Η STEPHANUS Scit in Reg. B. unam a pr. manu fuisset παμπαν εἶναι, in marg. pro παμπαν refertur alia lectio παντι sic quani lectione ira C. Steplianus velut con ungenda nacu in altera citavit, Judaeo tribuit. Tu ira in eod. cod. Darius
at alia manu ante παμπαν inter linea scriptuna παντας. L. 48. ,, SUDUO, το δὲ, αυτ Σαλ. repetendo πο κοινου illa, αισχισθόν ε Τι. praecellit enim. ων το μεν , αἴσχι 'A Hιν ἡμῖν. Quam vi auten dicat tantum το μεν is δὲ non onaittit tamen quod tertio loco proposuit sed ad illuc venietas, addit,
317쪽
αμα9ως δἰ αυτον ἔχοντα των παρ perinde ac si si Ceret, Adter iatiuin tit Gn UOd attinet, ignoraritici. i. STEPHANUS. L. 3. περ τον Σαλ. c. iterque in te res a vertit hunc locuta ut ii verbo γινωσκειν, non cona polito καταγινωσκειν, Cicem usus esset Ver una eadem Opera genitivus Aντωνίου in accus Αντίν is nullan illis fuerit. At ego ni nil imulat ulti in in hac nolita lectione censeo, sed accipienduna esse quocii clici tur, tanqtrana o C clui eris terra linguae fingat. Untina licentis, tuum lens alter meta licere voluerit. Quod interana consentaneum erat illi reso,
Sole naus alioqui in Latino ei non talibus loci per ποῦιο ιγω..i ad la inere haec verbi, Domi dicere. Ut si quis io ζceret.
ceterii in ad inte pretes auod attinet, L elenius qui oleia prinia in personana retinens, legit, is σκώψ at Ρ. Candulus in 'tertiana inutit eius en in Irae verba sunt, per aetate Π ἱέρο- pie re expcitentiam longe Samio Antonitltra ni u Oriant. Udi etiana os servanduna est illum in anabigintatern incidere quum intelligi pol sit, Magis plani ora H otiani nonna in iis quani, II gis icto Salmitu iam n novit.' H STEPH. . Fefellit no interpretes, ipsum suem Stephantina, quod
verna περ τον Σαλούiον Mn seqq. Coni Unxerint, a Giblio US quem acina Odum praeeunte Od. Aug. a nouis factum est separanda fuerunt. Ἀπὶ τον Σαλουῖον, inteli. O re e praecedenta tinus verbis.
Και,αρος δε Ulc. pro his graecis vero is, quorum mendos esse nonnulla manifestuna est, hauenaus liae Latina . Candidi: Eduxtit deinde a BriIndino exercitum litis ad Onrnia PTOVI-ptiorem in turbent, utina ad ba a seiraret Pisae Caesar concil- p et Seci quis sub iis latinis versis illa quaeia De natis graeca vero possit agnoscere De hoc quident naininae illicit irritum
est, tun προ απαντα legerit , συντονωτερον, Ol συντομωτερον.
Sed quaeri potest, aia συντονωτερον de PronStiore dicturus Ap-
318쪽
planus herit. At Gelenius recte , quum συντονωτερον Ipse legeret, eo significari elaenientius e Xisti in avit. Totum autem locuna parva Cum nautatione legisse ita videtur, παν- συμτονωτερον διέμενος υ ἐπἐν Θει Καίσαρος Sed rectene ἐφιέμενος cum accusativo 'AE STEPHAN. Quin aendosa sint ei, ba πενθει Κασαπς, lubitari non dedet praeeunte Candido , ἐπάγει Καὶ α legenduna censueriini in conanaeiat de ina pr. acria spus Appiani Cossicinus pag. 8. Sed praesei erulum utique, cui iam US GRAVIO, HENO EI fuit, e tuo facilli naus etia in in ΕΠΕΝΘΕΙ transitus erat O atio vero Onan in f dctia erat
συντομωτερον ad ἐφιέμενος. eliquiani quople exciTillitii, inquit, omneni ad bibe vel, emtus Urberii di xit conlpendiο- fori ia tendens ad ea Guae Caesar ianitri agitaverat. Hoc quid sit, quod Caesii rena ni in agitaste descit, satis indicavit paulo ante , virini pro σΤρατηγίδα σπεῖραν, βασιλικὴν
dixit l. i. Scilicet regium tituli in & tyran udein invadere Antoni una voluisse significat. f. l. od autem dicit,
Antonistin exercitiun Oninenl emus Eoniani Ilxisse, repugnare quidem Hleri potest ei S, quae X tr. cap. 44. minit. c.
sis. p. 4s s . te inus. Sed consulto invidiosius haec Ciceri, dixit, significans Ronaana cluetur in fuisse, ni Octaviain Caesaris exercituna nauisset. Ons Onanino init. c. 8 p. 4 6 sq. udi ad liaec Cicemnis erua is respondet. P. LIII. Lin. 4. φυλκα, η τάιν Aug. cum Η. Stepn. -- η φυλακῆς ταξιν ' Mi S GAE A V. Par. ro. L 78. , DuODUS mousi Videtur posse locus hic enaen dari: un , ut scri Datur, ο δε φωνῆς ς λωτος νε- ηγεν ἐς Θανατον:altero si quid majus circa conjecturan audenduna est ut
Possit vero Ἀνεκα naici i, quoniam una hu)usian Odi genitavis interdum relinqui sula a umen Uluna sic inaus P. Canulidus locuna hunc ita veitit Hic alitem ad vocetias risiun υeria moricin dedi ei inserat V H. STEPHANUS.
319쪽
yoncni adesse positio , discedens a aecis vel Dis. Sed nec
Gelenius illis insistere dici poteli, una alia vertit, quod nec
Cicero negisit. De sileriant certe ita reddere, ceronen illac Iseon ne provoco' Η Γ Ε Ρ Η Α ς S. L . , ει πιεν δε μειοπα, post O adde particulana :. Neque enim rationi consentanetina est, uidisse, Antonsi defensor, ea esse να-δίλογα fateattir, id est ni inini controisDII a sed dicat, quaedian tiaritiatri crin una sis objecta, tali piani irinis in taxitria, de pithis consaret. At P. Canaiciliis vertit ne gua, tanqualmis 2 λογα legens, sed itati pugitantia inritana in sua interpretatione dicat. Ita enim
edixit tit inFUtiit praefecto in cnte Gelenius : quod jtu sibi fereret popultu nobsiste indignaret tiar, s cern
320쪽
CAP. LVI. Lin. s. A, De Appiani usti hujus vocis ανα μαλια fictum sibi a me fuit.' H. Sua Pin. Vid ad Civ. II. P. 362 8 . CAP. LVII. Lin. 63. η καθ' in μὲν c. Quid Candidus legerit, divinent sagaciores. Sic alitem ille: ei adeo in
L. 77 μ ἐς τί εναντια ου ηρχε. , Quainvis J. Candidus hanc lectionem agnoscat; vertit enim Vertini nilnquassa an contrarium in Nerio βι es: tanaen Celenio potius asia sentior, negationen fraud agnoscenti; uuin ita recidat, Atiectis magistatum gessit quana debuit. Fortat Te aute in υυς scriptum erat, Di nunc abenaus υκLVAE STEPHANUS. - oscurrum' esse locuna, naud inana erit conquestus est ' VI GAE A Ead. , - ου μόνος ἐρχε Scribe ς; οὐ μονος ἶρχε. m. UT ET II A N Cons. l. 4. Pag. 47ς IHIoysi Haec verba , οὐκ νυ go 2υλακεῖτο δια την των ἴκ'. denuit potius ita reddere, Annon excuDias incas dispoisitas habiliat, non ob aliud itiau i unuconimi insilia Θ Η. STEPHAN.L. 84. οἰκειαν. , Hanc etiam vocem ἀκίαν, licet aperte , hoc qui lena loco , mendosana, agnoscit p. Candidus, ita locuna hunc interpretan : Nun Gllian Gmtin inυenue potitit, quum hostiani cieretiar inscitias utitur auten par ticula num suo in ore, pro Nonne. At Geleni sti nolint naendum : ideoque eitit, Nonne aliam Propriam nactiuest Intellige auten alimn prop/uai Occia nona sicut una diuisiis ita eni in scrinenduna est intelligere sοφασιν portet.