Romaikon historion ta sozomena. Romanarum historiarum quae supersunt. Novo studio conquisivit digessit ad fidem codicum MSStorum recensuit, supplevit, emaculavit, varietatem lectionum adiecit, latinam versionem emendavit, adnotationibus variorum suis

발행: 1785년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

in hujus loci Gelenius sicut nec P. Candi: dus; quo lisainus mirandum est. Nana ille Gelenius,ita vertit, quunt folliniis tutisnodi constitini fissile ideatur at ille scandras hoc folii cogitare , iri notis nitruci proprium exsi-rnan mini es. Atqui debuerunt recor ara praeςellisse μεαε, no μελῆσαι ad illud te spicere utendo argument a minore ad niajus. m. UT DP Η Α MUG. CAP. LIX. Lin. 7. Interpunge post e ξω, quum τέ Pag. 473.

L. D pone nypo si ignaen Oit κ μ α ιμεν. mana adis verbi uni ἐγ-0ῶς refertur ad verbum ψηφιζοίμῶα. V IDAE M. P. LX. Lin 3 ς καὶ τα ἴναγχος Ita vertit Gele Pie. 7 nius, ut si scriptu in esset, του ναγχος δὲ οἰνηρημένου Κωσάρος, vel alitu huic synonyniuin participiuna naberemus. Rectuis P. Can filiis, ori malle Gua a Camare Iiper es sunt. Malim tanaen sina plicitis, fi eorum aure a Caesare nuper facta sint. I in in magis etiani prol)atan hanc liberiorem inter pretationem, Et eorum auae nuper in Caesare expertistini tu Η. STEPHANUS.

Fretiasn Suppl. Liv. XVlll. 3. quaelior fuerat Inilippi, proconsulis Asiae , cui successit Trebonius Cic. a a Fanai l l II. Ep. s. 46. Coll. 8 p. 73. ad B t. Ep. De eodeni

322쪽

82 ADNOTATIONES

.E .gs6. CAP. LXV. Lin. O. η δυσχέρεια - - - την πλεονεξιαν το πλῆσος απε Πόρει Verti una una cita plici accusat praeter reia Mi S GRAVIUS πλεονεξ τι, δια το πλη9. voluit.

P. III, 69. ubi in veram non lini formam consentitant Onanes. L. 79. Καρσουλέῖον. Carfulcitiis vocatur Cic. ad Fanail. X.

διοδο των Πενων. D Credo per Apenninum, in transitu pii pello non iam .' p. C A N D UDAEI, in ora fit Veneta. P. I. 488. L. 86. δου χειροποιητου καὶ Ἱενῆς. Est et it L nulla Actora in Vers. UANDIDI, in edit. V i. h. l. notatur , LO una puto, Di nunc Casmimitian cuna ' De tota autena re, quananc narrare incipit Appianus .caphitriis nonnullis seqq. persequitur, conferenda pollisina una est Gadbae Epistola ad Cicerit id. X. ad Fanait Ep. o. Adde Dionena XLVI. 37. Frontin. Strateg. II S, 39. p. LXVII. Lin. 96. κέλευον polo Uta Ad n. l. pi oui vulgo lesiebatur, naonuit MUS GRAV. leest aliqvul: VGelenius itis mini caeteros a consi isti absinere: nai sit vel na εἰ παραγένωντο Candidus Vlia aderant, ni-υ iter electos. Hac auten phrasi noviter electi, i ibi et uti ille interpres Di in Giae coiit νεολείοι, velut p. S9, , q6o, 4. Quare hoc vocubui una in e Xena plati suo n. l. linisse Candidum, probabile est: ni fortasse νεήλυοας legit, tuo VOCao utitur Oster pag. 49 , 28. 49s, o ubi interpres prina una ni per electi, deinde Iopia, προ cneriant potuerana autena, ac debuerana fortasse, articillui a Micere, τους νεολεζίους, vel τους νεόλυοκς. Pro εἰ παραγένοιντο vero, tales,

Candiduna οἱ παρεγένοιντο expressiste sed non solicitanda vulgata lectio videtur cons. p. 9 , 28 sq. Pag. 49o. AP.L. 1II. Lin. 6. Q ωλον. Matina το τ .cin ιν; sie ut p. prae c. l. Io sq. Crat Pol τ εργω. MUS GRA v. Ibici. πεοείξαντο. Saepius in usinocti contextu verbo hoc uti Appianum, In lex noster docebit.

323쪽

locus, qui orasti licitur.' Otia dis Ven. Versonis Canidi. Vid. Cluv. Ita l. ant lio. I. p. 28 sqq.

supplicariones perni bentur. L. Pa. TOGA ος sic etiam Mi S GAE AV. correxit Pag. 4 r. L. 6. Iρκχμας 'or Gεισχιλίας. Sic rursu pag. 4 II, IO. Nini tritin quantaria Caesia illis pronia serat Vide p. 62, sit. coli. p. 66. X tr. l. Nec causa est, Cur non nisi δισχι-λ.ίας και πεντ κοσίχς, ut est apud Dionena, sic apud Appianum n. l. i. SI 3, O reponendum esse, cum Fanescio ad Dionen l. c. n. OO. dicamus. Nam quod Fatiricius illud ex ipso etiana Appian pag. I 8. X tr. seq. certuna esse ait id nilla quidem longe secus videtur: ana, quae ibi irae in Olaniatur λο χιλια καὶ πεντακοGκι δραχμαὶ sunt di naidia pars totius

324쪽

promissi praemii quani di imi matri parten senatus Curaverat, ut statu parata esset, Wimilitibus interim, dum reliquum clinaidium ei se collatum, repraesentata pram quoque tempore posset quemadmodum ipse craptor noster doςet p. 13, a Q. cons. p. a. 97 sqq. .. I. A rivi ωὐ πολεμεῖν οπο, Ne Musa Ravidi le

vj .' Sed haud facile esto ολεμ A carere nunc locum posse existimaverim. Cons. p. o 9 so. Candulus Scripturn praeterea Lepidos Planco Asinioque Pollioni, ut, In tantonio proxinu forent, ii illo depugnarent. Par. 419 CAP. LXXV. Lia. 78. με αυτον. D μετ αντου. V Mi SaGRA v. Duo illa veri a praeteriit Calusidiis. De seo. CAP. LXXVI. Lin. 89Iq. τυ δαιιιονι μοίρα. selen. Via genio. Non minus conanaode Candidus, felici Inrre. 4 O sor I, 9 . M Deletam partic τε voluit MUS GRAU. praeter necessitatem I, 98. εωνίi et M. Recte- ne noc vero una exposuerina , movias tibi creaturaima. haud satis scio. Illud prorsus non expressit in eis sua Gelenius. Candidus, in narium extolleret. CA LXXVII. Lin. 8f7. Καικίλιος Βάσσος Dei oc Catilio

Suppl. CXIV. C. I 3. P .sor. L. O. Λἰς ωνι L. Iris laic quisnam sit, ad cujus auctoritatena Appianus pira vocat, doctiores viderint. De L. Scribonio Libone, Annalium Ornanorum scriptore , egit Volsius, de Hiit Latin liti. I. cap. 6 p. 23 sq. atque hunc una dein facit cum illo Libone, de quo Cicero in Britto agit cap. 23. cujus tribunatu na ad A. U. 6oq. vel Sos idem Cicero ie-

serra, ad Atticuna d. XIJ Epist. s. In quo quulem a Vostusententia disceditaria est in indice Ciceroniano. Sed quidquid sit, ipse Cicero Annales Libonis commemorans ad Attic. lib. XIII. Epist. o. 'et de eis ita loquitur, tamquam ante

suam aetatena conscriptis quum ea res, in qua Appianus h. l. ad LIBONEM provocat, acta sit extrenais Julii Caesatis temporibus. in fuit quidem eis lena temporiuus alius ido,

325쪽

A D AEI B. III. DE AE EI. LII CI VI I Ia, Ponipei M. Oli in inicus, .clastis parti a eo praefectus tu in Sexti Pona pej socer Octaviani a sanis, Ciceroni ad Di vers. P. Ι Ε pH. I, 8. . tibi, aestita ivd. l. 6. III. 6. 23 sq. tti in Dioni Callio passi in atque ipsi Appiano nostro iv.

V. cap. 2. 3. 69. C. naena oratu S. Sed an e vel Annales vel ΙΙiltoriar Ro in ana parten aliquana esse ditarn, amensi ne

video adnotat una. ollit aliquis suspicata. in fortasse scriptus Appianum.

L. 23 ID. Στάων ο κ . In seu Uiv. IV. c. 8 ubi eademi es repet Hul , recte οὐ σκον sic siepius deinceps danto nanes; sed gentis nonaen ibi rursus parater, ut hic, corritis p tum viilgo exhibent scripti Mina pressi. Ibi denique rursus iidem sicuti hic lin. 26. Μινο υκ ν Κρίσπον mendos dant, pro Mάρκιον Κα De utroqtre vide Dionem XLVII. et .

326쪽

sint. Gelenius hi erat fore, lit Antonius erram n his iis ca bsi lis incidat, ni isse aris iana VHILH Prieteritam uti fias Lesa. sic. Nini omnia reptuanti, non inproba ditis videtici enae nctii , ques infra Contexitura proposui. Ad Uicelon enistridens Brittus, anail. X l. o. Antonitinet, ait, exiga piar-υulani ianitin Illi triti inciἹnitur trahitisth. p. LXXXII. Lin. 9fΤ ΘαμαυHia σοι ιεῖα νοησαν. et eis nius in anadem fere, qia a nobis in lat. vers. X pressu Lll. sententrina: Haec udua Oli fuanos raro assuere ga iactio. At laoc graeca larasis dicere non videtur: Cujus anaen venunvina non satis mila perspectana esse fateor. An nude ntiris

ad hoc temptu int illa enuntietat, plurimi una ameriat,

327쪽

CAP. XCIV. Liri. I. ες Πικέ ν Quirin vulgo πὶ σκηνῆς legeretur, perspecte M UI GAE A V. fori ἐς Παἡνους'

σιον Cons. Dion Casi . XLV. q. quos, crina ibi mini ad XLVI. 4 . n. 68. citavit apricius Adicie A. Gelliu in V. Iq. Utique vero Κουριατιον repositu na latina.

328쪽

I'ag S 6. CAP. XCV. Lin. 27. πλῆν δεος αν έος. Hujtis nomen edidit Civ. IV. p. 67, 7. L. 3o i ,τος Γαδειος es r. Diversi nan. de Oc narrat Sueton in Octav. c. 27. Sed Appianus Cona mentarios ipsius Caesaris in quinus aliter rem expuni Sue. tonius etiani innuit secutus esse videriir, ita tamen ut 3 id satis in liquido re in esse signincet. L. 33. τυχων, ω- PlatN NpereaUit. παων, in colloquiun ainistus. Sueto.

nitis l. c. uena Galliunah, ibit Caesar collo uilio petito instat lini siti.

, πταρχον non ἱππάρχην solet dices e C ete in uni apud ipsum

Caesereni B. G. III, II. I4. B. E. I. 6. mentio Occui rit D. Britti, id classi vide inus praefectum.

I, 9, τὰ παλαια Κελτικὰ. Gallia antipta, quam di Xerrent Ronrani, est Gallia provincia vel Jallia Narbonenses ;queni adnandum e Viv. IV. p. 3ῖ, o siq. Coll. cum Dione XILVI. q. pag. 89. X tr. manifestuna. Nec obscura nona inis ratio. Scilicet, e quo reliqua in Galliana Caela devicerat, nae nova νεά-πin dice Datur cf. iv. II. et i, altera e contrario, quae an Oi in provincia AEOnaana fuerat, Detus Gallia est adpellata perinide atque Africa Carthi aginienssidus olina ad enata, ellis altera, quana uua Caesar acuemit nova dicta est ut Appiantis noster docet Civ. IV. c. s 3.

p. 99. y0d si ita est, incona inode prina una eteri Galliae praefectus a Caesare Deci nausarii tu n. l. dicitur, cui nanis Transalpina Gallia vetus illa & nova fuerat conamissa cf. Civ. II. 328, 27 sq. I, O tuna veri magis etiana inis cornino te atque inconstanter eteri Galliae nunc Cisalpina opponitur Gallia. Quana enim ἐτέρα Κελτικήν, alterani Galli in imo l. 7. di i ea: n cisalpinam esse, ex Bruti historia,

329쪽

quae hoc libro exposita est, satis adparet. Itaque viden luna librariorum ne culpa locus hic naencla laboret, an ipse Auctornainus constiterit sibi. Si ulterior in Galliani a quo- qua in graeco Scriptore i v π ε ραια Κελτικὴν dictam viderem, suspicare utique, pro τῆς παλαια h. l. τους περαίας scripsisse Appianum. L. 99 ID. Miνοψκιος απιλλος. Cons. civ. II. 33 I, 9.

μου Rheni Bononiensis insulana fuisse, post Cluveriana Iol, ani lib. I. p. 87 sq. Cellarium II. . p. 6 I sq. contetulit Fabric ad Dionein XL.M. fri T. z. υμ ον C. Carina Pag. 633. tena Caesari suffectuna fuisse , Ventusi una amena edio , de

330쪽

que fit, L. Puiritium nonaen uic selisse, uena adna Odum suspicatus est Fre insit. CXX. y6. Vide ivltinique, an idem sit, quem fanailiarena suum Vicem licit, ad Att. VII. . ct qui triduntis pl. Syllae acta rescindere conatus eria cons. pigh. T. IlI. p. 3os. ωΕl nest. Iul. C c. L. Ps. Θωρανιος IOTanius Sueton Octav. p. 27. C. Thorianilis, Oros VI. IS. p. k3I. edit. Haverc. Cf. in D. p. s 4, 89 mini notata. Pag. ς 47. CAP. XIII. Lin. 6 sq. βυομοπις Veria una no non Xpressit

Gelenius funi as fi t illas mihis ant. Candidus, illi rectis tegulis operti.

L. 99. - τῆς συνέπεως C. Candidus, a consideratione praesentit nimialominὶ Ibid. ἐψυχαγώγει, recreabat. P. XV. Lin. 8. Non pus est, cum MUS GRAVIO post

SEARCH

MENU NAVIGATION