장음표시 사용
351쪽
Δρωτο κος nonae est ui oppido. sic ex ThucvL refert rite plianus Byta L. 89. νῖα και το πα- τη Κο: Uci uineti in aliis in locis rapitini Proserpinae fa ct una ei nineant , quo- rurn varias traditiones retuleriant Tri doctislsimi, Spata laena. ad Callina. H. in cir. . . Rulant en ad Hom. H. in Cei T. Heynius in stis ad Apollo d. p. 6 sq. ni ror ne verbo qui detrius ultia in huj iis opinionis ab Appiano relatae inentionen factam. Nec ZVadiciet trinciri, que in nro dicit Nostem, alii Scriptota inena orat una reperi. Iden nonae repetitu 697, 2I. CAp. CVI. Lin. 9 . τα χρυσειοι Vid. H. Stepta ad His p. p. Pag. 667. 123, 2 poterri versa etiam ad χρυσει intelligi si os t.inti utrin ταλα Sed, sicut His p. l. c. inonente Stephano in contextuna recepi, sic Ha L πευσεῖ receptu in naalina. L. q. Γαγῖν. An idem uv. Veni Z gQ TCH p. 666, Pag. 661. dixerat in i νορισμα. Operaruna phalina acie in nostrain e fugerat. Conige νορμισμα.
ris laujus pugnae trilippens descriptio, quam hoc a .
nonni illis sqq. persequitis Appianu S, conferenda olet in in Cunaeis est, quae de ea dena re Pilitarci ius in Britto pag. Oo sq.
nana in Anton. p. as non nil leviter rena tanti Dio
352쪽
XIIII 4 sqq. habent quorii in narratio passiun ex Appi aes narratione illustrari suppletaque poterit. Discedere aliten in eo plutarenus ii ab Appiano videntur, quod illi dicant, constitutum fuisse Bruto Caissoque invito iuulem Cassio, ainruoriam voluntati cedenti no me pugnare,' prima luce signum pugnae in Bruti Cassiique castris sagum puniceum fuisse propositum. Ρlut P. Ooz. E. Ceteriam praepripere & non exspectato imperio inceptum esse a Bruti militibus praelium, consentit plutarch. P. OO3. C.
mendose Καλουηνος erat. Idem nonien Mitnr. 826, 8 in Καλαί σιος vulgo erat detortuna a. 9. και το διωνυμον η αυτῶν. Non erat, Cur ν ην repositum, aut ην in εν mutatum, vo- .luetit MUS GRAV. ' L. 12. πιιλεομένον. Supra, p. 64I, 86. cum vulgo ἐπιλεγόμενον ἶρατον esset, rectius Aug. Gen. ἐπι- - μενον dederiant. Sed inferati S p. ID, 27. milites tam Antoniani eXercitus quam Cassiani αμοὶ δην ἐπιλελεγμένου dicit.. I, 22. αστο κάλων. Hanc lectionem non coinmutaveram
ius orationis videri cuipiam possit P. Candidus aliam sequi leactionem quana Gelenius eandem tamen sequitur, sed impingit ad quen lana lapiclem, ad quena melenium in aliis quidus dana nujus craptoris locis impingentem videre est taenini ille cincti dus inqua in hoc initi uni vertit: Millum praeter eserntini praelitim, conamilitones, im quo non poti res fiosmus esti extiteritis At vero alter interpres ita ,
353쪽
plane contrario sensu Hesterno praelio, οπὶ militones, nulla in re non iNeriores insibus fui rus Uandi dum in eri oremina putu praepositio π α ρ α hanc enim putavit sonare praeter, quiana alium usu in an eat scutra in aliis quiuus lana liti jussc raptoris locis es haec παρα τὸν ἐχθὲς αγωνα, dena sonent quod ista ἐν ἐχθὲς αγο M. Sic autem debere illa iri parti. Culana accidi olt a lunt quae suOjunguntur. Adde quod, ut alteritin illum sum inagis alioqui frequentena nanere diciro flet, non ουδὶν iri οὐδεὶς legi oppori irasset. m. STEPHARUM Ilud , μὴ κρείσMυς Gelenius vel tit, superiores hosius
L. 64fI. , pro hi verbi , ως καὶ τοῦδε di, is Heri τῆς βλα-n διχλασιον εἶναι, stet Geleni in teipretritio estpie ita duplo niajor eorun jacturia fuit. Candissi autem est naec, ita iit a nitiatis fruitu acceptio in duplo nobis constet.
: sed contra illi opponi hoc sensu, ita ut hac etiani in re ac iustio Ura duplo rator si quana dianiniani uod passi tinuis. Aliquid tale dictuna a Brum paulo ante fuit,
illis ver Dis, ως προυχειν αδ παρα πολυ της επι του λαιου βλαύης
υμων' H. Suinimam G. CAP. XVIII. Lin 7 sim. Revocata ex naspis de huerat ἡγεῖσθαι. Con Adnot. adiist. Sanan. p. 2, 9.L. 78 sq. - 4 ' αντιμηχαν. Loci nujus sensum melius expressit Candrelus qua in Gelenius: cita videm ut non solum Dona Candidi interpretatio quod rara avis est sed optima hoc sic in loco possit c una modo auxiliunt ei ferat
emendati particulae non viae mutanda est in nos. Postea enina Pro nis ἡμεῖς H αντιμηχανησωμβα αυτοῖς, nam in re
354쪽
pungenduna est post latin dativum τον λιμον μων προπολεμειν .S ' a' haben in ius ista Candidi, Nos contra ut lanies pro Oris in eos uiuet, Omnino siti ianitis Optimam interpretationem lianc esse dixi, ad illa ciesertun verto respiciens, τον λιμον
ista scripsisse Appian una aruili Irar, μηδὲ βοαιυτῆτα τὶ λείσθω τρομπειρίαν, η ταχυτῆτα την ἐμπειρίαν , sed pro η ταχυτητα magis Placeret καὶ ταχυτῆτα. Hi autem apte, ne quulem ti diiscio, sul)jungentur illa, i τὴν πίσω Θαλασσαν φορων c. V H.
STEPHANUS. Mini sana atque integra visa est oratio p titi vulgo legitur, ea sententia quam in lati vers. expressi, intelligendo ante pari ic. η advertatim καον, usitata satis ellipsi onaissu ira cum ellipseos exena pla drinus Civ. II. 266,
P- - . I, 8 καὶ μή, δοξῆτε. , Videtur Ur dici pro μὴ αδοξεῖν δοκῆτε vel γῆ ε. Nisi alituri quena plana novum usum flauere no vero una putandiana est. vi STEPHANUS. De hoc verbo αδ ξεω, familiari Appiano la ac notione, non OH stini puto, indignutri piato t. q. μαξιω, si X ad SIT. 97, 39. plura e Xena pla Inde noster dabit. Ea dena notione deni verbum frequentavit Jose plaus, e quo unum e Xemplum ipse H Stephanu S, Thes T. I. Io 36. G. citavit, cui plura ejusile in auctoris adsci poterant . . . ad Cum προπρύζονται vulgo legeretur, naonuit H. STEPHANUS se Scribe προσπαίζοντες id est, nobis illiadentes etiani proυocant ' προσπαίωται una inspiis nostris recte posuit Mi S GAE A V. me. sqq. P. XIX. Liti. q. , Scribenduna puto, ο αδετὶκ
L. 8. αυτην πώ r ri, Alio referri non potest uris quam ad ρη μίαν, quani tanaen hic de illis putare dici, absuta
355쪽
dum fuerit. Vuleiiciuna igitur donec alia inpiam e naendatio aptior in aentena veniat an non scri in possit αυτοῖς λετε Sed de verbo ἐνοικουσι quid dicendurn erit Z qvid cuna eo sudaudiri poterit Τ aetato qui Opponet. IS a re noc re. sponsu in t et quidni h ec, εντος του ιατειχίσματος , e illo tarείχισαν sinapi , suda umentur' i S T ET II S. L. 22. Ἀπιμη χι g Scrio επι--Ωτὶον. i. STEPHAN Pag. 6g6. cui obsecutus est Tollius. P. XX. Lin. 27. τα ς το υτ ον ἴργα Non unito, quin scrinendum sit τουτους, quod referatur ad Καιρους. in
356쪽
censuerit. Ἐπικείμενοι κίνδυνον en est Quod οις κίνθυνος ἐπίκειται.
Scholias e docet. Sed σαῖς ἐμαῖς, haud si is scio, utrivia ad
milites refera rur, stidia, ardore ni in eitura nulli lim et cx mini, resia utamini, an ad ina peratores, sis inFctu suo stidio excitamini, rexerrant tricilites. Pag. 698. CAP. CXXIX. in. φ6. Λουκίλιος. Lucinus an Ronaanunt inquam Oinen fuerat, nescio. Hoc certe loco ex errore natum videtur, licet sq. l. 3. 9. ita Λοι κῖνος Λουκῖνον cum Editis consentiant libra nostri. Λουκίωος Omo ille, Bruti an taliaris, vocatur apud plut in Bruto p ioo 7 sq. Par. 699. Λουκίλιος apud eumd in Anton. P. *8. L. O. A - σθασε . , cun cogitaticine.' Mi S GAE A V. plutarchiis Brut. pag. OO7. X . δια arορω ο πως χρη δέξασθαι τον ροῖτον. Apud Polybium πίσθασις passim exponitur diligentia mitra: vid.
selingitis, recte abesse posse vocabilium διανοίας, 4rovocat ad hunc Appiani locum polyb. X. . Nescio an huc referendum illud Sophoclis, Antig. 2; I. 2as edit Brianch.
357쪽
Vulgatam temonem sic reddidit Gelenius callininiandi materiaπὶ pristin pressius Candidus adsilpicionein ealtinini ' φ' in pulit. Rectius fortasse dixisset, in il pic calirin eos
adduxit. CAp. CXXXIII. Lin. II. ἔσους πιλεμησα v. Sic h. l. scri Pag. 7oz.pti nostri inti cum editis, rarissima alias apud Appianiana Onstructione veribi πολεμεῖ . de qua vide quae naon tu ad praef. Appiani p. 6 38. L. ad αυτούς πεισαν. Si esset αυτοῖς,
ut est in Reg. A. reciproce intelligenduin foret, i. Sed
bene habet vulgata. L. 28 ου γαρ τις αυτων Βρουτον es c. Huic laudi repugnare et ' os videri potest, quod paulo ante, c. 13 I. p. o I. cli Xerat sed Bait nudites non deserere intrina peratorem; 4 Onue an inoisilo, ne spem omnem paci ipsi praecideret. L. 32. λυσι-
σιλοῖς δ αεὶ An respicit illud Denaosthenis, Epist. III pag.
148 sq. edit. Rei Sic κλυπιτ λὶς προελέσθαι τα του μου. Sententiam, quae durius expressa apud Nostriina videri potest, temperavit Gelenius speciosian Fcidenr, Bd non fusci conrnioduni in M. πο, ις Sic MUR GRAU.
358쪽
ptiaculo injami. Sta licet ille eniti in liber, qui tunc Vt una de Beli. Ciri excipienat, AEgyptiacit vena gyptiaca Hi storia erat in somptus, quo ibellu in Actiacti iri Caesens cum Antonio atque Cleopatra, cies deinde a Caesare in ipsa Egypto gestae, exponebantiu ut docet ipse AttaVt O noster Civ. I. cap. 6. Pal. 13. CAP. II. Lili. 7. Κασπιος ο Π αρμήσιος De no vi I. Glanis dorp. Ono in ast. p. zo8 tilinicentum V. Cl. ad Vellei. II 88. L. 24. Κλά n. si de Pigh. Annal. T. III. p. 478.
359쪽
L. 28. Τουφου λιος Tumilitias, quaestor Tillii Cina ori, Bitny Pag. 14.niae praefecti Cic. Fam. XII. 3. Postea Antonii prie laetus, de tajus naorte id Valer. M a X. I. I, 9. Mendos Cand. Toralitu que ni non de Duerat sequi Gelenitis. L. 38. Λεα δον. An fili uines, Tin illi pauli fratris Triuin viri Certe non ipsi rara Diat rena tau invita, uena post Briat ira ora enam de- tum concessisse dique qui et una in anfisse, dixit Civ. IV. c. 37. P. III. Lin. 7. τα παρα Πομα πορδὼ Cancri S cum isti. 1ς.
Ni v. Que id exciderit, id paret e pag. 727, 4 sq. Consentit Dio XL VIII. Q. 6 o. uero Καληνοῦ. Ulule cini Antonii legiones, quidus Calenus praeerat, in Italia erant relictae. 'rei p. 4 , M. p. IV. in . s. Κοίσου. si initis hic quisnam fuerat,
nescio. In n. IV. cap. 62. Di Niciana Dola Dellae nai ravit, O . naen nona in is non vidit. Gelenius Gintium vocavit, nulla auctoritate L. I 8. ἐπὶ συν Θέσει. Candidux foedertim rh- , calfa. Gelenius de pace. Suspectitia naini es Te illud vocan. non militeor. Cogitaveram di συνήσει, griatillandi causa simo G auctoratii tena alioquin habere t hoc voca D. L. 82. D,μ έχμ ημοκοπ qui Plaepositionen μέχρι cum genitivis sequentauus jungat, satius fuerit post ean interpungere. i. STEPHANUS. P. V. Lin. 96.οικαίας τύχης , Non an ina advertit Gele inius, δικαίας tituluna naud causae sed fors unae data ideoqii elocunt hunc ita est interphetatus, emini, Vina fortuna iasiori cat fetiaUGH, Oti ut Dol. c. Uuna denti erat ita inter
pretari, ei una, Ha O utina, Ilatris praebens, iron illet Ol. Nissi qui malit, Vertim, Ea foratiria, jusese gereriri Sc. Ideo aute in non dico , quae Hsa es , tanquana haec laus illi sit perpetua quoniana vide inus an alioqui iniustitiae passina accusati Q ti Od si Gelenitis δι καίαν dici puta nat de ea quae justitiae faveret ut certe hoc ei quae ista vocatur, On-
360쪽
venit potius tamen licendum erat, stae auste favens, inim ' δὴ Distiori causae. mana ad vel sam ortina causana minus justam esse dicens, saltem non omnino inu urina esse fateretur. vi Sui lPviam G. .L. 97 D. Hoz genus loquenses , εἰ ut ως συναγωνι Παῖς τῶν πολεμίων δε χρῆσθαι, non intellexit Gelenius; qui dederat s ut eorun jocia perseverias iis in rariis, liniendi Ueniebatis: sicut nec Cundi diuia quod minus nil ina est intellexisse , manifestum est. At re et , ut Opinor , ni S authfus modi vernis hunc locu in interpretabimur: ita tridenrtit adversiarioriani auxiliato es vel iuxiliarii tractandi setis, Ptin De Os oporteret, vel, iapplicium de obis l. inere Vi STEPHANUS. Pag. 19. Iri 6. iri . Ossi etiana τε legere, pro is . Et sic Cand sc etiarn necessias E conscientia Grae cogit cliaritatis. Ex tribus ei Di S OITO pronao de fit, ο υνειδοσι τε
Iegisse Canolidum quod satis quidem conando duri esset, sed nec spernendum συνεῖ ra. Ad n. l. pira uti vulgo lege natur H STEPHANUS notavit is altria συνεῖσι . Sed, tollenda est stignae post μῖν, ωvocula γαρ post τοσουτον in αν ut opinor mutanda. V MUS GRAVIUS autena: musciara , forte
lenius nec in mento , ut naihi videturJ in sua interpretatione quod generaliter de ira ni Uu qui peccarunt Ictuna an Antonio fuit.' H. UT ET IMA NAE S. P. VI. in . o. an οἰμαι. In ara, O και Uc ' Sic
1lari ro. CAP. VII. LiΠ i. σοι κλοι τω Mιότων , επεὶ c. Si teneamus επει, quod libri nolita dederunt desiderari vernum videri potest post ελοτων, quoci ci τοι ἡοι referatur. Sed sunt liter pag. q. l. o. σα λα ' νη Συρων, ansque verno,