장음표시 사용
141쪽
οἶμαί σου τουν πολλούς Ἀταν ταυτα πιν οὐκ Eἀποδέχεσθαι. ἀλλ' ηγεῖσθαί σε Ῥαδίως το γηρας φέρειν ου δια τον τρόπον 'λλὰ διὰ το πολ λην οὐσίαν. εκτησθαι 'τοῖς γὰρ πλουσίοις πολλα παραμύθιά ' φασιν εἶναι. 'Αληθῆ, εμ, λεγεις ου γὰρ ἀποδε-
χονται καὶ λέγουσι μεν τί οὐ μέντοι γε σον Oων
ται, ἀλλα το του Θεμιστοκλέους δ ἔχει, ὁ τῶ Σεριφί λοιδορουμένν καὶ λεγοντι, τι, ο δι αὐτον ἀλλα διὰ την πολιν εὐδοκιμοῖ ἀπεκρίνατο, ἔτι ἴτ' 336
ir an solve the diffovities in Simonides' definition of iustio by placin then bolam hom 11 1 careses o say, after in detectio of the flaWin bs definition ri, Gen, shali disputo it, μαχούμεθα ερα
δέ μοι καὶ τοιαυτα λέγων προτρέπειν ob γνοντα ἀσκεῖν ἐγκράτειαν. Istini is, o incite men
φέρειν. . . Cicero a rendering :
Ubi propter opes et copias et dimitatem tuam tolerabiliorem
senectutem Videri. λέγουσι μεν τί Athere is
μενον καὶ τὰν δυστυχίαι μεγάλαισπιριπίπτοντα εὐδαιμον φάσκο--ε ευαι, ἐὰν ἀγαθὸς, οὐδὲν λέγουσιν. Xen Mem a I, 12, ει μέντοι μηδὲ δι' ἀνθρώπων, σωσεν τι λέγοις. τὸ του Θεμιστοκλέου , .8 329 C, τὸ του Σοφοκλέου γίγνεται.
142쪽
in αὐτος Σερίφιος ων νομαστος γένετο φυτ κεῖνος
εγὼ νυν οὐσίαν κεκτημαι παραλαβων πο λάωτοσαυτην ἐποίησe Λυσανίας δε ὁ πατηρ τι ἐλάττω αὐτην ἐποίησε της νυν ουσης in γ δ ἀγαπῶ, εὰν μηελάττω καταλίπω τουτοισι, ἀλλα β γαυῶ γέ et ινι
ἀρετην. .. κακοπαθεῖν καὶ τυχε
143쪽
ζοντα αυτά. σπερ γὰρ Ot ποιηταὶ τα αυτῶν ποιηματα καὶ οἱ πατέρες τους παῖδας ἀγαπῶσι,
ταυτη τε δη καὶ οἱ χροηματισάμενοι περὶ τα χρηματασήπουδάζουσιν ως ἔργον αυτῶν και κατὰ την χρείαν, ὐπερ Pa λλοι χαλεποὶ ουν καὶ ξυγγενέσθαι εἰσίν, οὐδεν θέλοντες ἐπαινεῖν ἀλλ' η τον πλουτον. 'Aληθη, e , λεγεις.
nullus in arca Ostendetur, ames nomen Vietumque,achaera ' o m oul hine to content urses Irith. .. The e ression is an optimistic ne as
πάισε μαλλον στέργου ν, οἷον καὶ τὰ ρηεματα οἱ κτησάμενοι των παλαβόντων Also
63λικουτοι διώκουσιν, ἁλλα τοώφελιμν' ... ἐνίοτε γὰρ οὐδ' εἰσὶν
ἡδειν as here χαλεποί. d again Eth. 8 6 I, ἐν δ τοῖ στρυφνοῖs καὶ πρεσβυτικοῖς Αττον γίνεται φιλία, σφ δυσκολώτεροί εἰσι καὶ ἡττον τοι ὁμιλέω χαψου-
144쪽
εἶπέ τί μέπιστον re ἀγαθον lαπολελαυκέναι τουπο λην Ουσιαν κεκτῆσθαι L M, 'Qui ἴσως υκ αν πολλους πείσαιμι l λέγων. . ε γὰρ ισθι, ἔφη, ' Σ κρατες, τι, ἐπειδάν τις ἐγγύς -ου οἴεσθαι τελευτήσειν, εἰσέρχεται αὐτω δεος καὶ φροντὶς περὶ ωνεμπροσθεν ου εἰσαγει οἶ-- γα λεγόμενοι μυθοι περὶ των ν' Αιδου, ως τον ἐνθάδε ἀδικησαντα δεῖεκεῖ διδόναι βίκην. καταγελώμενοι τεως, τότε βη
ὐποκοριζόμενοι καλουμεν as εὐ- εθειαν, ἀλλά. . . A similar se
εἶναί τε κιὰ δεινὰ εἶναι se τινὰ θανάτου ἀδε ἔσεσθαι κιὼ ἐν ταῖς μάχαι αιρήσεσθαι πρὶν ηττη τε in δουλεια θάνατον Socrate
145쪽
δειμαίνει καὶ ζῆ μετὰ κακης ἐλπίooς ' δὲ μηδὲν 331
ἐαυτω αδικον ξυνειδοτιθήδεῖα δε πὶς ἀεὶ πάρ στι καὶ ἀγαθη γηροτρόφος, ιως και Πίνδαρος λεγει. χαριέν
τως γάρ τοι, A Σώκρατες, τουτ' ἐκεινος εἶπεν οτι ος αν δικαίως καὶ οσίως τον βίον διαγεγη, γλυκεῖα it καρδίαν ἰτά λάοισα γηροτρ4φος
ἐλπίς, ἁ μίλιστα θνατων πολύστροφον γνώμαν κυβερνα. εὐ-υν λέγει θαυμαστωέως σφοδρα 'γος δη τομἔγωγε τίθημι την των χρημάτων κτησιν πλείστου
146쪽
ματα ἔπειτα ἐκεῖσε ἀπιεναι διότα l μέγα μέρος εἰς τουτο ἡ των χρημάτων κτησις συμβάλλεταιI χει δε καὶ α λας νείας πολλας Ἀλλά γ' ἔ ἀνσ ενος
οὐκ ἐλάχιστον-γωγε θείην αν εις τομο ἀνδρὶ νουν ἔχοντι, o Σώκρατες, μομον ησιμώτατον εἶναι
αὐτο την δικαιοσύνην, πότερα την ἀληθειαν αὐτοφήσομεν εἶναι πλως ουτωςl καὶ το ἀποδιδόνω, αν τίς τι παρά του λάβη, η καὶ αυτὰ ταὐτ εστιν νωτε
cipio ancinfinitive, alio us that the actio expressed by the infinitive navi: be precede byurit expressed by the participiet
the present case μηδὲ ἐξα--τησα , Vermittite care is iacent separato stricti the res of itinio ita affrinativo an nemino parta. In his sentence theaecon μηδέ belon soleto tolli participi ὀφείλοντα, and has nothin to do rit thomes Me Ἀπιέναι, hereas μηδέ in the somno claus ouatines ἐξαπατῆσαι the principalisere. τὴν δικαιοσύνην Cephalus has
and a is usual citi iam, deman is a definition. ἀποδιδόνα τι. his may Memto special aiam to b included in a vide delasition aucti a
147쪽
μὲν δικαίως, νίοτε δὲ δίκως ποιεῖν Ola τοιονδελ ω' ηῶς αν πον εἴποι, εἴ τις λάβοι παρὰ ψέλου ἀνδρὸς σωφρονοῖντος οπλα, εἰ μανεὶς ἀπαιτοῖ, τι
remembered that de sua nimiat illi risiuis Were os ineniost frequent occlinence Mulos tho reatest necessit in ancient times, Don the absenoeos public furtiis, carcit os reli-
an Roma lueratum to this praetice. In Herodotus 6 86, we haut the talo os Glaucus o Sparta, Whicli turna pon lis religiolis obligationi Mod finia in deposit : τὰ μίσεα πά sris οὐσίης ξαργυρώσαντα θέσθαι παρά σε ε ἐξεπισταμέν os μοι
κείμενα ἔσται παρά σοι σόα, c.
thus expresse 1 ούτω ἀγαθὸν, μηδὲ διανο εσθαι περὶ παρδε hos ἄλλο γε, η ἀπαιτεόντων ἀποδιδόναι. Se iam Juv. sit. 7 Nullane penuri capitis, fraucisque nefandae
Spartano cuidam 'finia vates; Ham1 impunitum lare, quod dubitare iuDepositum retinere.'Thus Pompe is made the custodian os ne of the optes of Ptolemy's .ill When ineare Tiryoould nocta mon for them: Quum propter publiem occupationes in aerario poni non potuissent, Dud Pompeium sunt depositae. Caes. B. O. 3, IO, 8. In Quintilian, Insiit. r. an accuses man, it 1 sumesi est, ima e lain the resince of an spondit quondam artiolo'selaei in his lisus by seri in cha, R is deposita res' 5, 3, 49 Cum res furtiva in domo deprehensa sit, di a necesse est reus, aut Selmoranti illatam, aut leporitam apud se ...' An again bid. 7, a, o in distinctio is dinum belWeen cre lita' and deposita,' hom iridoli the alter appear tohave boen in mors important. Crediti et depositi duae sunt quaestiones, sed nonnun suamdunctae In Thuc 2 72, Mehidamus the Spartan usea the vord παρακατα κην to describe the
σομεν μῖν δε παραλάβωμεν, μεχρὶ δὲ τουδε ἔξομεν παρακατα
I, 2, Ire read os olydamas, a Thessalian, vliose reputation sorprobity ivas a mat that he inaeutruate Lirith the acropolis and the revenue of the Pharsalia
in time os a politica strumle.
a 6, , and notem ξυμβό -, infra Ch. VII. ε τι λάβοι παρὰ φίλου ἀνδρόσ... Cicero has aranslated aliis passage in De Ossiciis 3, 25,
95. A Deposita non semper reὁ-denda si gladium quis apud
te sana mente deposuerit, repetat insaniens, reddere peccatum
148쪽
124 ΠΛΑΤΩΝΟΣουτε χνη τα τοιαυτα ἀποδιδόναι,-- δίκαιος aman
αρα ἴτο ορο εστ δικαιοσύνης, ἀληθῆ τε xέγειν καὶ Dam Ret τις ἀποδιδόναι Πάνυ μὲν οὐν εφη, Σώκρατες, υπι λαβών ὁ Πολέμαρχος εἴπερ γε τι χρη Σιμωνίδη πείθεσθαι. Και μέντοι, eφη ὁ Κέφαλος, και παραδίδωμι μῖν τον λόγοo δῶ γάρ με - των
ad Cap. I. In this place thero
καὶ ἐπήλυθον μαι, καὶ τότε δή τι σειπε γυναικῶν,
dνδράσι καὶ πλεόνεσσι μαπε- σασθαι πιρὶ δαιτι.
Mid se belo here, Ch. X. καὶ ὁ Θρασύμαχο πολλάκι μὲν
IURI Osphalus depariaue thofirat phase of the Dialome cornea
149쪽
Λεγε δη, εἶπον ἐγώ, συί του λόγου κληρονόμος, τί Σφως τὸν Σιμωνίδην λ νοντα ορθῶς λεειν περὶ δικαιοσύνης; 'Οτι, ὴ δ' oς,' τα φειλόμενα ἐκά--ἀποδιδόναι δίκαιόν εστι lτου- λέγων δοκε εμομνε καλως
ii Ied in the participio λεγοντα, and ovi broughtuo a conclusionat λέγειν; vhereas italiould travo stoppes ait ποντα, and ὁρ-s λέγειν aliould have been castini a res dependent clause. See h. VI. inst. A similarconstri1ction, Mibordinatis the principia veri into a participis, is fotin 1 in Ma . τί ποτε τὰ μέγιστον ἀγαθὸν ἔχομεν, οἴδεῖ στοχα μενον τὸν νομοθέτην τιθέναι ob νόμουs; here theaenas is, What is tho beatokjec a Milesi ur a voverought to is etriis lis In ealsis iam V ut istis ahning although the important v ordiis a risinate 1 grammaticalisto uis cones iis, et reali implied in νομοθέτην See also
150쪽
ράδιον ἀπιστεῖν 1 σοφος γαρ καὶ θεῖος ἀνηρη τουτομέντοι ο τέ ποτε λέγει . μεν ω Πολέμαρχε, ἴσως γονώσκει LM δε νοῶ. δηλον γὰρ ὁτι υ τουτορ
' λε ει, περ αρτι ἐλέγομεν. το τινος παρακαταθεμέ-332 νου τι τφοῖν μη σωφρόνως ἀπαιτοῖντ' ἀποδιδόναι καίτοι γε φειλόμενόν που στι τοὐτο ι παρακατέθετο γάρ; Ναι Ἀπο τεον έ γε οὐδ' Oπωστιοὐ τότεJοπότε τις - σωφρονως ἀπαιτοῖς ' ηθη, δε δ' ὁ . Aλλο δή τι ἡ τ τοιουτον, ω εομε,
λέγει Σιμων ὐτὸ λοφειλόμενα δίκαιον εἶναι ἀπο- i διδόναι. Aλλο μέντοι νη Δι,εφη τοῖς γὰρ φίλοις
non solum poeta TtaVis, sed etiam ceteromissi doctus sapiens
εἰπεῖν αὐτοῖ ἔτι θεῖον παρὰ θεῶν ἀεὶ ἐν λψυχ' ἔχουσι Pas Cicerosa in De Offic. iii 2, - . ruentem suam, qua nihil homini dedit deus ipse divinius ' Plato again, in spe in os the temptations os ovili, attributes alimo resolutions an resistanceos vi to the fame element; se Book I. 49 E. με γὰρ
γίγνεται .... ἀλλοῖον ῆθος πρbs μετhν παρὰ τὴν τούτων παιδείαν πεπαιδευμένον, ἀνθρώπειον, εται γε θειον μέντοι κατὰ τὴν παροιμίαν ἐξαφωμεν λόγου εἶ
γὰρ χρη εἰδέναι, ὁ τι ara ris σωθῆ
. . .. θεου μοῖραν ora τὸ σῶσαι λέγων ου κακω ερεῖς. Se also
γε φιλόσοφο ὁμιλῶν κόσμιο τε καὶ θεῖο ει τὸ δύνατον ανθρώ πν