Rerum geographicarum libri 17; graeca ad optimos codices manuscriptos recensuit, varietate lectionis, adnotationibusque illustravit, Xy in Greek]

발행: 1796년

분량: 622페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

LIBER DECIMUS. Iar

ων δελφὼ desiderantur iniecti c. . ut ii proximis Ver. ilatis ρα, ubi etiam pro κέλονται Medi c. a. dat κίλλονται. 8 Casaubonn Moscov. Verret Paris. Messi c. . . pos inferunt ταρ. t eum novam hic disputationis pat ei ponat , quam deinceps sub)ccta causa tuetur, melius uin aliis Msstis et edd. omnibus omittitur. ρὶ Moscov. praeponit articulum cum Medi c. I. 3.

quin Ῥ)usque haries vivos Eurymacho. - Oeta memorat: Neque probabile est eos Iearn patris haud audent Laeedaemone habuasse non accedere ad aedes, enim ad Menelaum devertis Ur natam arbitrio pro prio et Telemachias eo profectus: dctondeo ille neques alibi eos sedes posuis a de fratribus se perscriptiaui est Tradi-Iam Farer et fratre pri tum hoc exstat, Tyndat eum δε- quam Gree et fratrem ejus Icarium, dO-

142쪽

Ias TRABONIS GEOGRAPH.

pra, Iκαρο dant vel καρμ. In Ἱπποκόωντο consentiunt Omnes cuin auctoribu S, veluti Apollodoro , IO, 5 Husania 3, I, et reddit hinc Eudocia p. 239. Sed in Ἱπποθόω depravavit Eustathi Us ad Hoincr. l. 2, 58 I. p. m. 22 I. f. unde et Ἱπποθόωντιδαι in illo subsequiuatur. IO Medie. a. αἰκ. Et ex corr. οἰκίας. Hic vero οἰκείας alior uin praeferri debet, c. tibi χωρας, πατρίδo melius subintellio potest. Cornrnutatio et in nostro requens, de qua cf. Uesse ling. ad Diodor. 2, 3. Fisclaer ad ala Phat. I, 9 et passim ad Strabonen notata. II Vatic. 7 . Paris. τι, πέτραν του χελίου πόλιν Ca-

illi adqui1itae terrae parten prae inii loco Oh tinerent; quem sum cibi probat ex Euripidis ipfrigenia in Aul. v. 29. et Hippo luto v. 3'. et ex pluribus auctorum locis adstrinxit Uesteti 11σ. ad Diodor. 2,2ψ. Et sic saepe Omnino usurpariir. neganter sane et curri mini ima mutatione. Recepit lebetis in 'Eλλii γικοῖς suis p. 93. Certe Vox πολλα ob addunctus μέρει es mitti nequit, et male in πόλιν transiit, ut 0 περαίας accommodaretur, e πολλη ν. Quod una vere codd. inferant , ita etiam cona mode opinor, reddi potest. Πολύς de spatio, tractu lonπo dic vel cum genitivo Substantivi, vel ad)ecto eo dein catu, satis ex Nostro constat. Περαία in hoc nexu Substanti vi vina tenet, ut παραλία, οἰκεία - Eustathius ad Holnerum Odyss. I, 277. p. n. 56. a. et Udocia p. 239. contracta haec re- femini : και τήν ἐραν Ἀχελώου. Post Messic a corr. minus hene ἐπὶ se .mo ab Hippocoonte pulsos, multis partibus sitae trans ad Thestium, Pleuroniis tunes incla et Ouna legionis, quarum imperantem, venisse, eum ipli aliquas ferient. Tyuque ad uvistis in occupandis diu eum ducta Leda laesiti

filia

143쪽

δαν την τὼ Θετιο Θυγατερα τον δ' Ἱκάριον ara H δ μεῖνα της Ἀκαρνανίας εχοντα ' μέρος, καἰ τεκνοποιησασΘω την τε Πηνελόπην ε Πολυκάς ης της υγαίου Θυγατρος καὶ τους δελφοῖς αύτης. IJμεῖς μὲν ουν πεσειξαμεν εν τω καταλόγω των νεων , καὶ τους Ἀκαρνῆνας ' καταζι γουμένους καὶ μετασχόντας της H Iλιο ς ζατείας, εν οἷς ιατωνομάζοντο si τε την κτην οἰκουντες, καὶ τι'

I a Casaiit onus ex Msstis suis excitat μίλος, quod et x Veneto excerptum erat sine sensu. Antea Medi c. . 2. 3. Paris et G. Aldi, opperi καρον, de quo 1atis ntea dictum est. 13 Paris supra κατ adscriptum gerest απ. Pro 'Aκτην, ledic I. 2. αυτ, v ut solent nomina propria et adpella iva sono adfinia coinmutari. Exeinpia pluri in dedi in iocis criticis ad Melai 2, 3, I p. 65. q. f. infra ad

lio Il. , 35. CL supra p. 453. in . alia domum rediisse. Ica tersu erant: cum ibi nomitium, pRrte Acarnaniae Oecti nentia et qui Actam si iapata, e Ρωlycasta Lygaei si lueiunt, et praeterea.

ies procreasse. Enimvero littora Paraes. ios demonstravimus in Ie Nunquam vero tu Epirusrensione navium, Acarnanas Acarnaniae, aut et Leu- quoque inter Os nurnerari, cadis nomen tulit.

tui expeditioni ad Ilium in. Su . Geogr. T. IU. I f. 6.

144쪽

I3 STRABONIS MEO GRAPH.

ta, polleriores cimie edd. Paris et instet in Ἀμφιαραω, quod anaen laesitis otia in videtur in s stis qui laus clam, ut ex conlator uiri silentio suspicor. At prius per ε planissime ait scalptu in erat ex osco V. Patis. Me dic. . . Cf. de hac omina, quani freqhientat in prinais Herodotus, notata a Gregorio de ilia lectis p. 7. Accentu in X en ulta ima retraxi in antepentilli matri. et Mosco V. Messi c. I. I. 3. Venet. τρατεύσαντα, quod forte possit praeferri, It a priori verbo, quo 1 expeditionem Troianana spectat, distinguatur. Sic Apollodor. I, 8, 5. - Forte tanae librarios structura ostenilit, ut supra eadem M. q. p. 6O. f. et quod Strat o cuin dativo alias connectere soleat. Ita vero Strabo eandem per pinin alia re praestiram voluit initicare. 3 Mosco v. in ipso contextu οἰκείουe, in Jar ille ινέως, quae vera est lecti ab historia etiam comprobata. Vid. Apollodor. I, 8, Pro κεIν idem et me dic. I. i. 3.

Oeneo consentiunt Antoninus liber cap. 37. Myo inusta b. 75. Scitot Aristopla an ad Acharn. v. 17. c. i. quae

tersuisse cxpedittioni contra qui a Pol3 nicis parte bello Ilium susceptae ne idat. Nam laebano perierunt, ibito,

Alcinae Gilem ait Amphiala selici reique gesto, cum Di O-I bello contra Thebaidos me de Gnvenisse, ultrumque

auxili, Dion edis reliquo es e inimicos Oenei Hadita

145쪽

nes.

4 Articulum neglexerunt editiones ante Casaubonum, aut aditidit. Tum repetita male proxi in syllaba Medi c.

I. corr. . et edd. Aldi , Opperi πλείςων τῶν τοῖς περι; Iectic. 3. των περί Pro Διομήδη hic t proxime post Me-tic. 2. Mosco U. Διομησην, quae foria i in his pa1lim ob utitur. Sic lib. 2. p. 55O. f. Βορυσθενη et Βορυσθέ νη lib. I S. p. 59q. m. Καλλισθενην et Καλ σθενη. Constandi us lib. 'la. p. 5ψό. m. Διογέν- , quasn posteriorem temni nationem brae terre solet Noster. At prave Paris. Διομειδι effert. Ηλιου pro Ino vitia sunt edd. Aldi et Hopperi.

Moscov. Medi c. . . . μεγαλην περὶ αὐτῆ. Post edic. . et ante correctionem . omissis articulo , aes a Aea ους eundem expellit litus ad calcen ed. in emeniam is, cum vitiose antea in ipso contextu staret πέ τε

de Diomedi Aetolia, ipsum absente Diornedes cum coisii Acarnaniana trantivisse, naitati su in remens quem 'amque Oecupasse. Intelim secum magnas liabere copias Agamemnonen Argivos aia inaudixerat Occuparet cle, irri, facile victoriani ob hilari sibi titionen , cum al- in xii e plerisque cum Dio ter Adrasti, alter Alcmaeone de ad nsilitiam prosectis nis esset hae 1es haec ergo aut post curri incidisset cogitanter secum Agame-:xpediti ad Ilium, veri innonena, eos ad Argos reis una Agamemnonem, ne ipso cipiendum, et belli societatem

146쪽

6 Sic Me die. I. a. s. Paris Moscov. Vener cuin nectitionibus legarii Ἀλκμαίων, Ἀλκμαιρυ' Xul. De t Ἀλκμαιω9 quod in ipsa strabonis oratione in1olentius puto. 7 MOsco V. ξανυ ασθα , supra ἐζω9, σασθω, ut sina pliciter habent Me c. . . in ipso contextu, posterior et lana Vocibias παρ' αὐτω subsequentit, . Alii Hopper ἐξαγίσασθm Xyl. ἐξανοίσασθα/. Quod receptum stat, conditore Casau bono, aptius est, Ronianisque illo tempore

8 Medi c. 3. Paris praefixo alticulo producunt, ut paullo inseritis p. 63. in . Reliqui cum e ld. omittunt. tena vocaris Te pio ilia de Dio xisse Ronianos, ut ab iis ob- me dein passiana sit, hoc per tinerent liberum patriarum suadeli, ae ibelli in societa legum lana: quod se solostem veniisse Alcmaeonem in non intersui seu oli contra dignati in t 1ioriana, eontein Roinan Oriana maiores esto tui re incitat, uisse ideo solos licet ent, ut qui aeque in Acailianes cum Graecis in Aetoliis censu, neque seor- nulla in cni se peditionis par sum, neque omnino in ve tena venili risinisse est , situ Homelicis commem in

Acarnaries hanc sectuos nar valentur.

147쪽

q. a T. ην Ἀκαρνανιαν ὐπο τω Ἀλκμαίωνι πλησας, τό, ε Ἀργος το Ἀμφιλοχικον ἐκείνου κτίσμα α πο- ζαινει, και τὴν δεκα ρνανίαν νομάσΘαι φησὶν

I Aldus, opper ex more, ut aliquoties lam nota uni est , Εἴφορος. Sic infra cap. 3, A. in . Post ex ed. aris. Iῖ, pro ἡδη manavit in Anastilloc . Tum Mosco v. ut tibi, praescribit νομασθαι φησιν. Lib. 8 p. 373. p. n. . Παιδος sine articulo di inittit Medi c. 2. . 2 Veiae t. εις ra , . Vult ales bene habent et cum supeiori laus consentiunt.

συκι, διδους δ καὶ αλλοι του μοι λοχου απὰ - nieliori et navo Ormne, cum vulgata editionum lectio, qua Uerba: οἱ αλλοι inter Ἀμφίλοχου et ατ ponuntur , non parte Iniqua ira, ex Strabonis more, absolutae sententiae quasi egligenter praeteritam adpendit, sed turbata omnia miret Casa ubonus simpliciter ex suis libris adposuit καὶοῖς ἄλλοις. Videantiar qui cie in verba illa ex nargine in extum migrasse et si1iistio in locum occupasse, quam suspi-ionem novet etiam φησὶ, voci minime satis sat est proxia αλλοις. Sed cum φησὶ et φασὶ saepe cominutentur, ut aullo superius etiam ad p. 39. adparuit, et φασὶ Vere rodant Messi c. . . tuna se litentia verba οἱ μευ, οἱ δὲ ocu iri illita suum vindicant. Sic contra l . . p. 326. P. m. 62. Φησὶ rccte in acie ni nati atione de Thucy-

id solo, in quo haec leguntur 2 68.

g. r. li e)us Acarnane, Amplai- At enim Ephorus Acarna lochos quo a fiati Amphilo iam sem ante bellum Tro cho itaque exedust in ea, quae inuin Alemaeoni acii ignans, secia narrantiar quam HO-um Argos Anaphilo alexi in merica sere risior ra. Thub eo dies conditum, tum cydides aliique Amphilo, carnaniam nominatam a fi lium aiunt, a bello Tro no

nes.

148쪽

ζαν οι μεν , κατὰ διαδοχ, ἡκοντα της τοῦ δελ.

f. a. I ους δε Κουρητα των μεν Ἀκαρνασι, των Αἰτωλοῖς reοσνεμοντων , καὶ των με ε Κρήτης των δ' ξ Εὐβοίας το γένος εἶναι φασκόντων ε πει

eorr. Tους δ' οἱ ΚουρῆτM. Tun pro ἐκείνου Medi c. a. ocorr. ἐκείνα At recte habet vulπata alior in Nenape παρα τινος dicuntur Graecis, quae ab aliquo 1 ofecta sunt Sic τα παρά σου Dionys. II alic. I, 83. α φηγα αἱ παρα iπατρις idem 3, O. Sed cf. PeriZon ad Aelian. V. H. I 3. et IIIae de corninistione ii tritisque casus notavit i

scherus ad Uellet Graminat. Gr. Irim. . . . . OS reversum , cum res Argis ei de Acarnania dis poterant non probarentur ista ira in Nunc proinde communitet ςolui si e legionem sive quod referemus, quae cunsi atrii in possessionem sue Aetolicis implicantur inecederct, sive aliter Atque tolica, ordine narrantes, quae

hiae sunt, quae peculiariter visum fuit iliciis ad 'ngere. A P. III. f. a. Aetolis adscribunt, alii e Cre

tioni an vero Curetes ta, alti ex Euboea genus eo alii Acarnanibus, alii rum . deducum Homeruauten

149쪽

et Paris. Πορθαουιοαι, Quod recepi hic et infra p. a 63.

ex tr. ubi plura de hujus scripturae caiisa adferant. Vulio edd. cum aliis Msstis Παρθαουίδαι Epi me P. 33. Huds pro eo habet Πορθέως παῖῆες τρεῖς. 3 Medic. 2. αγριοι. Idem post μέλανες edd. Hi, Hopperi male πεινα. Ceter in inverso ordine hi duo versus ita ipso Homero Il. ψ, Ι6. Prodeunt. 4 In Medic. . . . Moscov. Veneto et edd. ante Calatibonurn deest οἱ et pro πεὶ Messi c. 3. Veia. Oscov. offerunt luxato nexu et sensu Paris et Vatic cum vulgata, si ex silentio augurari liceat, consenserunt. 5 Medic. I. . corr. 3. Moscov. Venet. καὶ κατ αυ- τον Ald. Hopper καὶ κατ αυτων. Recepta in statuit Xy

150쪽

6 Casaubon n. Ioscov. Paris Medi c. 3. Vatic. υu; alii cuin edd. 'δόν. ccepi prius, quod respondet alteri OD. Sensun hunc loci csse puto: Neque ii proprie dixerit, tiaritatis Hai id enim sic proprie dixist et οἶ-το in Ioxialis pro ουτω Parisiensis est viti trini. Tum Medi c. 3. Paris. Πελοπου, σιοι simplici esseritnt, quod et pastini fit a ibi in libris Vulgara tamen scrint ira geminato u Strat Oni solemnis est et ex suae aetatis ratione usurpata, de qua ipse monet lib. 3. p. 618. f. Cf. etiann auctor Elyin M. uti. h. v. a G. 659 et ulcer ad Thucyd. 3, 37 Medi c. . ἐδι ξαμευ ad sensum idem. 8 Medi c. I. 3. Mosco M. τι καὶ μι ρικέω in vulgat.

9 Moi cov. Paris. en Medi c. I. . . d. Aldi subjiciunt τοῦτο, quod et aeddidit uarinus, Irimus omisit Hopperus. . Cuna propius ad hanc quaestionem valeat, et amfstis optimis proti crilr, in antiquam sedem reduxi. Post Medic.

retas fuisse Aetolos Qui quasi proprie hoe non dica huic opinioni , repugnant, tur, pugnabant inter se Rommodo loquendi abducuntur, oti et Tirebant, aut Argivi eum Homeriis dicat et Peloponnesii. Atqui su-

Pugnabam Curetes, rarae pia docuimus. Mornem cumroli arnaipotentes esse hunc loquendi modum, Iuxta vi bra Calydona P etiam apud alios iitum poe

tas.

SEARCH

MENU NAVIGATION