The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

131쪽

επιστραφεις ἐν τω χλω ελεγεν Τις μου φατο των ἱματίων; και λεγον αυτω ο μαθητα αυτου Βλἐπεις Πτον χλον συνθλίβοντά σε, και λεγεις, Τις μου φατος και περιεβλεπετο δειν την τουτο ποιησασαν. a 33δε γυν φοβηθεῖσα και τρέμουσα, ιδυια ὁ γεγονεν αυ- τῆ, λθεν και προσεπεσεν αὐτῶ και εἰπεν αὐτῶ πασαν

τῆς μάστιγος σου. Κτι αὐτου λαλουντος ερχονται απὸ του ἀρχισυναγώγ0υ 5λεγοντες ὁ τι πι θυγάτηρ σου απέθανεν τι τι σκυλλεις τον διδάσκαλον ὁ δὲ Ἱησους παρακουσας τον λόγον λαλού- 36μενον λεγε τω ἀρχισυναγ 0γω, Μὴ φοβου μόνον πιστευε. και ου ἀφηκεν οὐδένα με αυτου συνακολουθησαι, ει μη 37τον IIετρον καιΠάκωβον και Ἱωάννην τον ἀδελφὴν 'Ιακώβου. και ρχονται εἰς τον ικον του ἀρχισυναγώγου, και θεωρεῖ 38 θόρυβον και κλαίοντας και λαλάζοντας πολλά. και 39εισελθὼν ἐγει αὐτοις, Τι θορυβεῖσθε και κλαιετε τὸ παιδιον ου ἀπέθανεν ἀλλα καθευδει και κατεγέλων οαὐτοῖ αὐτὸς δὲ κβαλων πάντας παραλαμβάνει τον πα-τερα του παιδιο και τὴν μητερα και τους, ετ αὐτου, και εἰσπορευεται ὁ που ν τὸ παιδιον και κρατησας της Ιχειρος του παιδιο λέγει αὐτὴ, αλιθά κουμ' ὁ στιν μεθερμηνευόμενον Τὸ κοράσιον, σοι ἐγω, εγειρε και 2 εὐθὴς ανεστη το κοράσιον και περιεπάτει γ ν γαρ τῶν δώδεκα. και ξεστ 'σαν εὐθυς εκστάσει μεγάλa ut 3

132쪽

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

νου σαββάτου ηρξατο διδασκειν ν γ συναγωγὴ και πολλοὶ ἀκούοντες εξεπλήσσοντο λεγοντες, ΙΠόθεν τούτω ταυταί καὶ τις η σοφία η δοθεῖσα τούτω και αἱ δυνάμεις τοιαῖ- ται δια των χειρων αὐτο γινόμεναι οὐχ υτός εστιν ὁ τέκτων ὁ υιδ της Μαριας και δελφος Ἱακώβου και 1ωσῆτος και ούδα και Σίμωνος ς κα ου εισιν αἱ ἀδελφαὶ αυτογωδε προ ημὰς και εσκανδαλίζοντο εν αὐτω. καιελεγεν αὐτοῖς ὁ ησοῖς οτι Ου εστιν προφητης ατιμος ει μη εν I πατρίδι αὐτου και ν τοι συγγενεῖσιν αὐτοῖ και εν τη ικια αυτοῖ Και υκ δύνατο κεῖ ποιησαι οὐδεμίαν δύναμιν ει μη λίγοις ἀρρώστοις πιθεὶς αὐχεῖρας 6 θ άπευσεν και θαύμασε δια την ἀπιστία αυτῶν. Και περιηγεν τας κώμας κύκλω διδάσκων. και προσκαλεῖται τους δώδεκα, και ηρξατο αὐτοῖς ἀποστελλειν δύο δύο και δίδου αὐτοῖς ξουσίαν των πνευμάτων των ἀκα-

θάρτων και παρηγγειλεν αὐτοις ἴνα μηδεν αἴρωσιν εις ὁδὸν et μη ράβδον μόνον - ἄρτον, μη πηρ V μ ει τηV ζώνην χαλκόν ἀλλα υποδεδεμενους σανδάλια κα μη

IO νδύσησθε δύο χιτωνας. και λεγεν αὐτοῖς, που εὰν εἰσελθητε εις οἰκίαν, κεῖ μενετ ἐως α εξελθητε κεῖθεν.

133쪽

και ος αν τόπος, δέξηται μὰ μηδε ἀκουσωσιν μων, II εκπορευόμενοι κεῖθεν κτινάξατε τον χουν τον ποκάτωτων ποδω υμων εις μαρτύριον αυτοῖς Και ξελθόντc 1 2εκήρυξαν να μετανου σιν και δαιμόνια πολλα ξε- 3βαλλον, και λειφον λαίω πολλους ἀρρωστους και θεράπευον.

δίκαιον και ἄγιον, και συνετηρε αυτόν και ἀκουσας αυτου πολλα πόρει, και δεως αυτου κουεν Και γενομενης In φερας ευκαίρου ὁτε ΙΗρωδης τοῖς γενεσίοις αυτου δεῖπνον εποίησεν τοῖς μεγιστῶσιν αυτου και τοι χιλιάρχοις και

τοῖς πρώτοις της Γαλιλαίας. και εισελθουσης της 2 2

134쪽

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

θυγατρὸς αυτῆς τῆς ρωδιάδος και ὀρχησαμενης, ρεσεν

τω ρωδη και τοι συνανακειμενοις ὁ δὲ βασιλευς ειπεντω κορασίω Αἴτησόν με ὁ εὰν θελὴς και δώσω σοι. 23 και μοσεν αὐτὴ τι 'O άν με αἰτησ9 δώσω σοι εως 24 μίσους της βασιλείας μου. και εξελθουσα εἶπεν τη

μητρι αυτῆς, ι αἰτήσωμαι ἡ δὲ ειπεν Τὴν κεφαλὴν

25 ωάννου τοῖ βαπτίζοντος. και εισελθοῖσα ευθυς μετὰ σπουδῆς προ τον βασιλε ητήσατο λεγουσα Θελω ναεξαυτῆς δως μοι επι πίνακι την κεφαλὴν ωάννου του 2 6 απτιστου. και περίλυπος γενόμενος ὁ βασιλευς διατους ορκους και τοῖς ἀνακειμενους υκ θέλησεν ἀθετῆσαι 27 αυτήν. και ευθυς ἀποστείλας ὁ βασιλευς σπεκουλάτορα πεταξεν ενεγκα τὴν κεφαλὴν αυτοῖ και πελ- 28 θων ἀπεκεφάλισεν αυτον εν τη φυλακI, και νεγκεν τὴν κεφαλὴν αυτου in πίνακι, και ἔδωκεν αυτὸν τω κορασίω και τὸ κοράσιον δωκεν αυτὴν τ μητρι αυτῆς. 29 α ἀκουσαντες ο μαθηταὶ αυτο ῆλθαν και ραν oπτωμα αυτοῖ, και θηκαν αυτ εν μνημείω.3 Και συνάγονται ι πόστολοι προς τον ησουν, και ἀπήγγειλαν αὐτω πάντα σα ποίησαν και σα διδαξαν. 3 και λεγε αυτοῖς Δεῖτε μεῖς αυτοι κατ ιδια εἰς ρημον

τόπον και ἀναπαυσασθε λίγον. σαν γαρ οἱ ερχόμενοι και ι υπάγοντες πολλοί, και οὐδὲ φαγεῖν ευκαίρουν.32 και απῆλθον ἐν τω πλοι εἰς ρημον τόπον κατ ιδιαν.

135쪽

6 33 43. και εἶδον αυτοῖς υπάγοντας, και γνωσαν πολλοί, και πεζῆ 33ἀπὸ πασων των πόλεων συνεδραμον κει, και προηλθοναυτους. Και ξελθὼν εἶδεν πολυν ὀχλον, και σπλαγ 34χνίσθη αυτους ὁτι ησαν ως πρόβατα μη χοντα ποιμένα και ηρξατο διδάσκειν αυτοῖς πολλά. και ηδ 3 3ἄρα πολλῆς γενομενης προσελθόντες αὐτω ο μαθηταιαυτου λεγον τι Ερημος εστιν ὁ τόπος, και δ' ἄρα πολλη ἀπόλυσον αυτούς, ἴνα πελθόντες εις τους 36 κύκλο αγρους και κώμας ἀγοράσωσιν αυτοῖς τί φάγωσιν. ὁ δὲ ποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς Δότε αὐτοῖς μεῖς φαγεῖν. 37και λεγουσιν αυτω, 'Απελθόντες ἀγοράσωμεν δηναρίων διακοσίων ἄρτους, και δώσομc αυτοῖς φαγc ὁ δ 38λεγε αυτοῖς Πόσους ἄρτους χετε; πάγετε ἴδετε. και γνόντες λεγουσιν, Πε,τε, και δύο ἰχθύας και πεταξεν 39

αὐτοῖς ἀνακλῖναι πάντας συμπόσια συμπόσια επι τω χλωρωχορτω. και ἀνεπεσαν πρασια πρασιαὶ κατὰ εκατὸν και η Oκατὰ πεντηκοντα. και λαβων του πεντε ἄρτους και I

τους δύο ἰχθύας ἀναβλεφας ει τον οὐρανὸν ευλόγησεν και

κατεκλασεν τους ἄρτους, και εδιδου τοῖς μαθηταῖς ναπαρατιθωσιν αὐτοῖς και τους δύο ἰχθύας μερισεν ἀσιν.

και φαγον πάντες και χορτάσθησαν και ηρα 42, 3 κλάσματα δωδεκα κοφίνων πληρώματα και απὸ των Ἀθύων.

136쪽

44 H ησαν οἱ φαγόντες τους αρτους πεντακισχίλιοι ανδρες.

4 Και εὐθὴς νάγκασεν του μαθqτας αυτο εμβηνα ειῆτὸ πλοιον και προάγειν εις τὸ περαν προς Βηθσα ἐδάν, ως 46 αυτὸς πολυ τον χλον και ἀποταξάμενος αὐτοῖς 47 ἀπθλθεν εἰς- ορος προσεύξασθαι. Και ὀφίας γενομενης η τὸ πλοῖον εν μέσω της θαλάσσης, και αυτὸς μόνος

4 επι θ γης. και δων αὐτοῖς βασανιζομενους ε τω ελαύνειν, ν γαρ ὁ ἄνεμο εναντιος αὐτοῖς περὶ τετάρτην φυλακην της νυκτος ερχεται προς αὐτους περιπατων επὶ 4 της θαλάσσqς και θελεν παρελθεῖν αυτούς. οι δειδόντες αυτον επι της θαλάσσης περιπατουντα δοξαν oτι 5 φάντασμά στιν, και νεκραξαν πάντες γαρ αυτον

εἶδαν και ταράχθησαν ὁ δε υθυς λάλησεν με αὐτων,5 και λεγε αὐτοῖς Θαρσεῖτε εγώ ειμι - φοβεῖσθε. και

ἀνεβη προ αυτους εις τὸ πλοῖον, και κόπασεν ὁ ἄνεμος. 52 και λίαν εκ περισσου εν αυτοις ξίσταντο ου γαρ συνηκαν επὶ τοι ἄρτοις, ἀλλ' η αυτων η καρδία πεπω

53 Και διαπεράσαντες επὶ θ γην λθον εις Γεννησαρετ f και προσωρμίσθησαν. και εξελθόντων υτων ε του 55 πλοιο ευθυς επιγνόντες αυτον περιεδραμον λην την χώραν κείνην και ρξαντο επὶ τοῖς κραβάττοις τους κακως 56 χοντας περιφερειν, ὁπου κουον τι στίν. και ὁπουα εισεπορεύετο εις κώμας η εις πόλεις η ις αγρούς, ν

137쪽

ταῖς ἀγοραῖς τίθεσαν του ἀσθενουντας, και παρεκάλουναυτον ἴνα καν του κρασπεδου του ἱματίου αυτου φωνται και σοι αν φαντ αυτου σώζοντο. Και συνάγονται προ αυτον οι Φαρισαῖοι καί τινες των τ

γραμματέων ελθόντες ἄπο Ἱεροσολύμων και δόντc a

τινὰς τῶν μαθητων αυτου τι κοιναι χερσίν, τουτ εστιν

ἀνίπτοις, εσθίουσι τους ἄρτους, o γαρ Φαρισαῖοι και

πάντες ιδεουδαιοι εὰν, πυγμη νίφωνται τας χεῖρας, ουκεσθίουσιν, κρατο υντες την παράδοσιν των πρεσβυτερων και απ' ἀγορας εα μη βαπτίσωνται υ εσθίουσιν και ἄλλα πολλά εστιν α παρελαβον κρατεῖν, βαπτισμους ποτηριων και ξεστων και χαλκίων και κλινῶν και επερωτωσιν αυτον οι Φαρισαῖοι και ι γραμματεῖς Δια τι οὐ περιπατουσιν μαθηταί σου κατὰ την παράδοσιν τῶν πρεσβυτερων, αλλὰ κοιναῖς χερσιν σθίουσιν τον ἄρτον ο δε εἶπεν αυτοῖς Καλῶς προφητευσεν Ἐσαίας περὶ μων τῶν υποκριτων ως γεγραπται - ουτος ὁ λαὸς τοις χείλεσίν

με τιμα φ δε καρδία αὐτῶν πόρρω πεχε ἀπ εμου μάτην δε σεβονται με διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρωπων. αφεντες την ντολην του Θεοῖ κρατεῖτε την παράδοσιν τοῦ ανθρώπων. και λεγεν αυτοῖς Καλῶς αθετεῖτε την ντολην του Θεου, να την παράδοσιν μων τηρησητε. Mωυσης γαρ εἶπεν Τίμα τον πατερα σου Ιο

138쪽

και την μητερα σου και D κακολογῶν πατέρα η μητέρα i θανάτω τελευτάτω υμεῖς δὲ λεγετε, αν εἴπI ανθρωπος τω πατρι η τὶ μητρί, Κορβῶν, ὁ στιν Δωρον, o εὰν ξia μου φεληθης, ουκέτι ἀφίετε αυτὸν ουδὲ ποιησα τωὶ πατρι η γ μητρί, ἀκυρουντες τον λόγον του coi τη

παραδόσει μων τὶ παρεδώκατε και παρόμοια τοιαυτα πολλα ποιεῖτε. Ι Και προσκαλεσαμενος πάλιν τον χλον λεγεν αὐτοῖς, I Ἀκουσατε μου πάντες και συνετε Ουδεν εστιν ξωθεν του ἀνθρωπου εἰσπορευόμενον εις αυτον ὁ δυναται κοινωσαιαυτόν ἀλλα τα κ του ἀνθρωπου εκπορευόμεν εστιν τὰ

κοινουντα O ανθρωπον.

17 Και οτε ἰσηλθεν εις οἶκον ἀπὸ του χλου, πηρωτων I αυτον οι μαθηται αὐτο την παραβολην. και λέγει αὐτοῖς, υτως και μεῖς ἀσύνετοί ἐστε ου νοεῖτε ὁτι πῆν τὸ ἔξωθεν εισπορευόμενον ει το ανθρωπον οὐ δύναταtΙ αυτὸν κοινωσαι, ὁτι υ εἰσπορεύεται υτου εἰς την καρδίαν ἀλλ εις την κοιλίαν, και εις τον ἀφεδρωνα εκπο- 2 ρεύεται καθαρίζων πάντα τὰ βρώματα. λεγεν δὲ ὁτιTδ εκ του ἀνθρωπου ἐκπορευόμενον, κεῖνο κοινοῖ τον ἄν-2 θρωπον. σωθεν γαρ ε της καρδία των ἀνθρωπων, οι διαλογισμοὶ ι κακοι εκπορεύονται, πορνεῖαι, κλοπαί,2 2 φόνοι, μοιχεῖαι, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ασελγεια,

οφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, περηφανία, ἀφροσύνη

et πάντα ταυτα τὰ πονηρὰ σωθεν εκπορεύεται, και κοινοιτο ανθρωπον.

139쪽

'Eλληνίς, Συροφοινίκισσα τω γένει και ηρώτα αυτον ἴνα το δαιμόνιον κβάλη κ της θυγατρος αυτης. και 27 ελεγεν αυτη. Aφες πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ου γαρεστιν καλον λαβεῖν τον αρτον των τεκνων και τοις κυνaρίοις

βαλεῖν. δὲ ἀπεκρίθη και λεγε αὐτω, Ναι, Κυριε και 28

τα κυνάρια ποκάτω της τραπεζης σθίουσιν ἀπο των ψιχίων των παιδιων και ειπεν αυτη, Δια τουτον τον 9λόγον παγε εξελήλυθεν εὐτης θυγατρός σου τοGαιμόνιον. και πελθουσα εις τον οἶκον αυτης ευρεν το πα - βε

βλημενον επι την κλίνην και το δαιμόνιον ξεληλυθός. Και πάλιν εξελθὼν κ των ρίων Τυρου ηλθεν δια Ι

Σιδὼνος ις την θάλασσαν της Γαλιλαια ἀνὰ μεσον των ορίων Δεκαπόλεως. και φερουσιν αυτω κωφον και et μογιλάλον, και παρακαλουσιν αυτον ἴνα πιθs αυτ την χcῖρα και ἀπολαβόμενος αυτον ἀπο ου χλου κατ 33ιδιαν εβαλεν του δακτυλους αυτου εἰς τα τα αυτου, και πτυσας φατο της γλώσσης αυτου, και ἀναβλεφας ει 34τον Ουρανον στεναξεν, και λεγε αὐτω, 'Eφφαθά, ὁ στιν

140쪽

3 Διανοίχθητι. και νοίγησαν αυτου αι ἀκοαί, και λυθη3 ὁ δεσμος της γλώσσης αυτου, και λάλει ορθως. και

διεστειΛατο αυτοῖς ἴνα μηδεν λεγωσιν σον δε αυτοῖς διε-37 στελλετο, αυτοὶ μαλλον περισσότερον κηρυσσον καιυπερπερισσως ξεπλήσσοντο λέγοντcς, Καλοῦς πάντα πεποίηκεν και τους κωφους ποιεῖ ἀκουειν και λαλους

λαλειν.

Ἐν κcίναις ταῖς η φεραις πάλιν πολλογοχλου οντος καιμη εχόντων τι φάγωσιν, προσκαλεσαμενος τους μαθητας λεγε αυτοῖς, Σπλαγχνίζομαι επι τον χλον, ὁτι δηημεραι τρεῖς προσμενουσίν μοι και υκ εχουσιν τι φάγωσιν και αν απολυσω αυτους νηστεις ει οἶκον αυτων, κλυθη- σονται ν η ὁδω και τινες αυτων ἀπὸ μακρόθεν κασιν. και ἀπεκρίθησαν αυτω οι μαθητα αυτου τι Iόθεν τουτους

δυνήσεται τις δε χορτάσαι πτων ό ρημίας και

ηρώτα αυτους Πόσους ἔχετε αρτους; οι δὲ ειπαν, πτa. και παραγγελλε τω χλω ἀναπεσεῖν πι της γης καιλαβων τους πτα αρτους ευχαριστησας κλασεν κα εδιδου τοι μαθηταῖς αυτου να παρατιθωσιν, και παρεθηκαν τω ὀχλω και ειχαν ἰχθυδια λίγα και ευλογησας αυτα ειπεν κα ταῖτα παρατιθεναι και φαγον και χορτάσθησαν και ραν περισσεύματα κλασμάτων πτα πυ- ριδας ησαν δὲ Δ τετρακισχίλιοι και ἀπέλυσεν αυτους.