The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

발행: 1892년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

καταβάτω μηδε εισελθάτω τι αρα ε της οικίας αὐτοῖ και ὁ εις τον ἀγρον η επιστρεφάτ εις τα πίσω αραι 6σὁ ἱμάτιον αυτοῖ oυο δὲ ταῖς ν γαστρι εχούσαις και 7 ταῖς θηλαζούσαις εν κείναις ταῖς μεραις προσευ- 8χεσθε δὲ ἶνα μὴ γενηται χε μοῦνος Vσονται γαρ αἱ I9ημεραι κεῖναι θλίφις, οἴ οὐ γεγονεν τοιαυτ α ἀρχῆς

κτίσεως ην κτισεν ὁ Θεὸς εως του νυν, κα ου η γενηται '

μεῖα και τερατα προς το ἀποπλανῆ ει δυνατον τους κλεκτούς. cῖς δὲ βλεπετε προείρηκα ἡμῖν πάντα. 23Ἀλλα εν κείναις ταις μεραις μετὰ την θλίφιν κείνην 24O λιος σκοτισθησεται, και η σελην οὐ δώσει τὸ φεγγος

αὐτης, και οι αστερες σονται εκ ου υρανοῖ πίπτον 25τες, και αἱ δυνάμεις αἱ εν τοις οὐρανοῖς σαλευθησονται

και τότε φονται o Yἱὸν τοῖ Ἀνθρώπου ρχόμενον - 2 νεφελαις μετα δυνάμεως πολλῆς και δόξης. και τότ 27

ἀποστελεῖ τους αγγελους, και επισυνάξει τους κλεκτοῖς αυτοῖ εκ των τεσσάρων ἀνεμων, ἀπ' ἄκρου γης ως ἄκρου

Ἀπὸ δὲ της συκης μάθετε την παραβολην οταν δ' ε κλάδος αὐτης παλος γενηται και εκφύ9 τὰ φύλλα,

162쪽

13. 29-11. s.

20 γινώσκετε ὁτι εγγυς τὸ θερος εστ, υτως και μεῖς, ὁταν ἴδητε ταυτα γινόμενα, γινωσκετε τι εγγυς εστιν επὶ

so θύραις Uμην λέγω μῖν τι οὐ μη παρέλθη ἡ γενεα

3 αὐτη μέχρις ου ταυτα πάντα γένηται. ὁ ουρανος και η γη παρελεύσονται, οι δὲ λόγοι μου οὐ f μη παρελεύσονται. 3 Περὶ δὲ της μερας κείνη η της ἄρας ουδεις οιδεν, δὲ ε αγγελοι εν οὐρανω οὐδὲ ὁ εός, ει μη ὁ Πατήρ. 33 βλέπετε, αγρυπνεῖτε και προσευχε ε υκ ιδατε γαρ 34 πότε ὁ καιρός εστιν. οὐανθρωπος πόδημος ἀφεὶς την

οἰκίαν αυτου, και δους τοῖς δουλοι αὐτο την ἐξουσίαν,εκάστω ὁ εργο αυτου, και τω θυρωρω ἐνετείλατο να35 γρηγορIl γρηγορεῖτε υμ ου οἴδατε γαρ πότε ὁ κύριος ηὐοικίας ερχεται, η φε η μεσονύκτιον η ἀλεκτο-

14 H δὲ ὁ πάσχα και τα ζυμα μετα δυο μέρας καὶ ἐζητουν, αρχιερεῖς και ι γραμματεῖς πως αὐτον εν δόλω κρατησαντες ἀποκτείνωσιν. ελεγον γάρ, εν τὴeOρτ9, μη ποτε σται θόρυβος του λαοῖ. Και ὁντος αὐτογεν Βθθανία ν τ οικία Σίμωνος του λεπρου, κατακειμένου- ου ηλθε γυν ἔχουσα ἀλάβαστρον μύρου νάρδου πιστικης πολυτελοῖς συντρίψασα την ἀλάβαστρον κατέχεεν αὐτο της κεφαλης. ησαν δε τινες ἀγανακτοῖντες προ εαυτούς, ις τι et απώλεια

αὐτη του μύρου γέγονεν hδύνατο γαρ τοῖτο τὸ μύρον

163쪽

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

πραθῆναι πάνω δηναρίων τριακοσίων κα δοθῆναι τοις πτωχοῖς και νεβριμωντο αυτῆ Q δε ησοῖς ἶπεν, 'Aφετ αυτήν- τί αυτὴ κόπους παρεχετε; καλον εργονηργάσατο ε εμοί. πάντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ' εαυτῶν, καὶ ὁταν θελητε δυνασθε αὐτοῖς ε ποιῆσαι, εμε δε οὐ πάντοτε εχετε. et εσχεν ποίησεν προελαβεν 8μυρίσαι το σωμά μου ει τον ενταφιασμόν hi δὲ λήγω μῖν, ὁπου εὰν κηρυχθγὶ το εὐαγγελιο ει ὁλον τον κόσμον, και ο ποίησεν αὐτη λαληθήσεται εις μνημο-

συνον αυτης.

Καιδεούδας Ἱσκαριώθ, ὁ εἶς των δώδεκα, ἀπῆλθεν προς οτους αρχιερεῖς ἶνα αυτὸν παραδοῖ αὐτοῖς o δὲ ἀκού- 11σαντες εχάρησαν, καὶ πηγγείλαντο αυτω ἀργύριον δουναι. και ζήτει πως α δ ευκαίρως παραδοῖ. Και Π πρώτη Ἱμερα των ἀζύμων, ὁτε το πάσχα εθυον, Iaλεγουσιν αυτ οι μαθηται υτοῖ Που θελεις πελθόντες ετοιμάσωμεν ἴνα φάγI το πάσχα και ἀποστέλλει 3δυο των μαθητων, ου και λεγει αὐτοῖς, πάγετε εις την πόλιν, και απαντήσει μῖν ἄνθρωπος κεράμιον δατος βαστάζων ακολουθήσατε αυτω, και που εὰν εἰσελθy, 4 εἴπατε τω οικοδεσπότI ὁτι D διδάσκαλος λεγει, Πολεστιν τὸ κατάλυμά μου, ὁπου, πάσχα μετὰ των μαθητων μου φάγω και αυτὸς μῖν δείξει ἀνάγαιον μεγα στρω- θμενον τοιμον και κεῖ τοιμάσατε ἡμῖν. και ξῆλθον 16οι μαθηται και ηλθον εις την πόλιν και ευρον καθω ειπεν αυτοῖς και τοίμασαν τὸ πάσχα.

164쪽

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

I Και ὀψίας γενομένης ερχεται μετα των δώδεκα. 18 και ἀνακειμένων αυτῶν και σθιόντων ὁ Ἱησοῖς εἶπεν,

Ἀμὴν λέγω μιν τι εις ξ υμὼν παραδώσει με, ὁ σθίων i με μοῖ ἡρξαντο λυπεῖσθαι και λέγειν αὐτ εις

2 κατὰ ις, ΛΜ, τ εγώ ὁ δὲ εἶπεν αυτοῖς Eις των δώδεκα, 2 λεμβαπτόμενος με εμο ει τὸ τρυβλίον. τι ὁ μενδ ιὸς του Aνθρώπου πάγει καθὼς γέγραπται περι α Ου' Οὐαὶ δὲ τω ἀνθρώπω κcίνω δι ου ιδ του Ἀνθρώπου παραδίδοται καλὸν αὐτω, εἰ υκ ἐγεννήθη ὁ ἄνθρωπος 22 κεῖνος Και εσθιόντων αυτῶν λαβὼν ἄρτον εὐλογήσας

εκλασεν κα εδωκεν αυτοῖς, και εἰπεν Λάβετε τουτό εστιν 23 τὸ σῶμα μου και λαβὼν ποτήριον ευχαριστήσας ἔδω- 24 κεν αὐτοῖς, και πιο εξ αὐτοῖ πάντες και ειπεν αὐτοῖς,

Tot τό εστιν τὸ αἶ μά μου της διαθήκης τὸ εκχυννόμενον25 πὲρ πολλῶν. ἀμην ἐγω μῖν τι οὐκέτι οὐ μη πιωε του γενήματος της αμπέλου ἔως της μέρας κείνης ὁτα αυτὸ πίνω καινὸν ν η βασιλεία του Θεοῖ. 26 Και μνήσαντc εξῆλθον εις τὸ Ορος των Ἐλαιῶν. 27 και λέγει αυτοῖς ὁ Ιησοῖς οτι Πάντες σκανδαλισθήσεσθε οτι γέγραπται, Πατάξω τον ποιμένα, και τα πρόβατα, διασκορπισθήσονται ἄλλα μετὰ τὸ γερθῆναί με προ- 29 ξω μας ει τὴν Γαλιλαιαν ὁ δὲ Πετρος ἔφη αὐτω, 3 E και πάντες σκανδαλισθήσονται, ἀλλ' οὐκ εγώ. και λεγc αὐτω ὁ ησοῖς Ἀμὴν λέγω σοι τι, σήμερον

165쪽

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

αποθανεῖν σοι, ου η σε ἀπαρνησομαι. ωσαυτως δὲ και πάντες ελεγον. Και ερχονται εις χωρίον το νομα Γεθσημανεί κα 32

λῆγε τοις μαθηταῖς αυτοῖ Καθισατε δ δε εως προσευξωμαι. και παραλαμβάνει τον Ιετρον και Ἱάκωβον και ωάννην 33 μετ' αυτοῖ, και ηρξατο εκθαμβεῖσθαι και ἀδημονεῖν.και λεγει αὐτοις, Περιλυπος εστιν η ψυχή μου εως θανά- 4του μείνατε δ δε και γρηγορεῖτε. και προελθὼν μικρ0 35επιπτεν επι της γῆς, και προσηύχετο να ει δυνατόν εστιν

πάντα δυνατά σοι παρενεγκε το ποτήριον τουτο ἀπ μου ἀλλ' οὐ τι νὼ θέλω ἀλλα τι συ και ρχεται και 37ρίσκει αυτους καθευδοντας, και λεγει τω Πετρω, Σιμων,

καθεύδεις ου Ἀσχυσας μιαν ἄραν γρηγορησαι; γρηγορεῖτε και προσευχεσθε, ἴνα μη λθητε εις πειρασμόν 38

τὸ μ ἐν πνευμα πρόθυμον η δὲ σαρξ ἀσθενής. a 39

πάλιν ἀπελθων προσηυξατο τον αυτὸν λόγον ειπών. και πάλιν ελθὼν ευρεν αυτους καθεύδοντας, ἶσα γαρ αυτῶν οἱ φθαλμοι καταβαρυνόμενοι και υκ δεισαν τι ἀποκριθῶσιν αὐτώ και ρχεται ὁ τρίτον και λεγει αὐτοις, IKαθευδετε τὸ λοιπὸν και ἀναπαυεσθε Ἀπεχει ηλθεν δρα ἐδοὐ παραδίδοται et ιὸς του 'Aνθρώπου ει τας

166쪽

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

4 χεῖρας των μαρτωλων. εγείρεσθε ἄγωμεν ιδου παραδιδους με ηγγικεν.43 Και εὐθυς ετ αυτο λαλοῖντο παραγίνεται ὁ ούδας ὁ Ἱσκαριώτης ,ει των δώδεκα, και με αυτολοχλος μεταμαχαιρων και ξυλων παρα των ρχιερέων κα των γραμ- 44 ματεων κα των πρεσβυτερων δεδώκει δὲ o παραδιδοῖς αυτον σύσσημον αὐτοῖς λεγων 'O αν φιλησω αυτός

4 εστιν κρατησατε αυτον και πάγετε σφαλως καιελθών ευθυς προσελθω αυτ λεγει Ῥαββεί, και κατεφί- λησc αυτόν o δὲ πεβαλαν τα χειρας αυτ και η ἐκράτησα αυτόν. εἶς δέ τις των παρεστηκότων πασάμενος την μάχαιραν παισεν τον δοῖλον του ἀρχιερεως 48 και ἀφεῖλεν αυτοῖ το τάριον. και αποκριθεις ὁδεησοῖς εἶπεν αὐτοῖς, υς επὶ Ιστὴν ξήλθατε μετα μαχαιρων καιι ξυλων συλλαβεῖν μευ καθ ημεραν μην προς μας ντω Ῥω διδάσκων, και Ουκ κρατήσατε με ἀλλ' ἴνα πληρω-5 θωπι α γραφα Και αφεντες αυτὸν φυγον πάντες. 5 Και νεανισκος τις συνηκολούθει αυτ περιβεβλημενος 5 σινδόνα επὶ γυμνοῖ και κρατοῖσι αυτόν ὁ δὲ καταλιπὼν την σινδόνα γυμνὸς φυγεν. 53 Και ἀπήγαγον τον ησοῖν προς το ἀρχιερεα και συνερχονται αὐτω πάντες ο αρχιερεῖς και ι πρεσβυτεροι 54 κοὰ οι γραμματεῖς. και ὁ ΙΠετρος απὸ μακρόθεν ηκολου-

θησεν αυτ εως σήεις την αυλην του ἀρχιερεως, και ην

167쪽

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

ΙΑ. 55-67. συνκαθήμενος μετα των πηρετων και θερμαινόμενος προς

τὸ ως. Oι δε αρχιερεῖς και ὁλον το συνεδριον ζήτουν θ

κατὰ του Ιησοῖ μαρτυρίαν ι το θανατῶσα αυτόν καιου ηυρισκον πολλοὶ γαρ φευδομαρτυρουν κατ αυτου, 56κα ισα α μαρτυρία ου ησαν. καί τινες ἀναστάντες 57εφευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες ὁτι μεῖς κου 58σαμεν αυτου λεγοντος οτι Ἐγὼ καταλυσω τον ναον τουτοντο χειροποίητον, και διὰ τριων μερων αλλον ἀχειροποίητον ικοδομήσω. κα ουδὲ Ουτως ἴση ν η μαρ- 59τυρι αυτων. Και ἀναστας ὁ ἀρχιερεῖς εις μεσον οεπηρώτησεν τον Ιησου λεγων, ου ἀποκρίνI ουδήν τι Ουτοι σου καταμαρτυρουσιν Q δε σιώπα κα of 6 Idπcκρίνατο ουδεν πάλιν ὁ ἀρχιερεῖς πηρώτα αυτον και

o δ πάντες κατεκριναν αὐτὸν νοχον εἶναι θανάτου. Και ρξαντό τινες εμπτύειν αυτ και περικαλύπτειν αυ- θτου το πρόσωπον κα κολαφίζειν αυτὸν και λεγειν αυτω, ΙΠροφήτευσον και ι πηρεται ραπίσμασιν αυτὸν λαβον.

Κα οντος του Ιετρου κάτω ν η υλλερχεται μία 66των παιδισκων του ἀρχιερεως, και δουσα τον Ιετρο 67 θερμαινόμενον εμβλεφασα αυτ λεγει, Και, μετα του

168쪽

69 ει το προαύλιον και λέκτωρ φώνησεν. και η παιδίσκη δοῖσα αυτον ρξατο πίλιν λέγειν τοις παρεστω-7 σιν τι υτος ξ αυτὼν στίν. ὁ δε πάλιν ηρνεῖτο. και μ ετ μικρον πάλιν οι παρεστωτες λεγον τω Πέτρω, 7 Ἀλγὶθὼς ξ αυτων ει και γαρ Γαλιλαιος ει. ὁ δὲ ρξατο αναθεματιζειν και ὀμνύναι τι Ου οιδα τὸν νθρω- 72 πον τουτον ὁ λεγετε. και ευθυς ε δευτέρου λεκτωρεφώνησεν. και ἀνεμνησθη ὁ Πέτρος τὸ ρῆμα ς ειπεν αἴτω ὁ ησοῖς τι Πριν λεκτορα δις φωνησαι τρις μ ε

ἀπαρνησn και επιβαλων κλαιεν.15 Και ἰθὴς πρω ι συμβούλιον ποιησαντες ι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων, και λον τὸ

συνέδριον, δμαντες τὸν Ἱησοῖν ἀπήνεγκαν και παρέδωκαν Πειλάτω και πηρώτησεν αυτον ὁ Πειλατος, Συ εἶ ὁ Βασιλcὐ τὼν ουδαίων ὁ δὲ ποκριθεις αυτ λεγει, Συ λεγεις. καὶ κατηγορουν αυτου ο αρχιερεῖς πολλά. ὁ δὲ IIcιλατος πάλιν επηρώτα αυτον λεγων, ου ἀποκρίνη ουδεν ἴδε πόσα σου κατηγορουσιν Q δὲ ησους οὐκετι οὐδὲν ἀπεκρίθη, ὼστε θαυμάζειν τον Πειλατον. Κατα δὲ ορτην πελυεν αυτοῖς να δεσμιον, ὁ παρη-

σιαστὼν δεδεμενος, ο ιτινες ε τη στασε φόνον πεποι

169쪽

κεισαν. και ἀναβας ὁ χλος ρξατο αἰτεισθαι καθως cπoia αυτοῖς ὁ δὲ Πειλατος ἀπεκρίθη αυτοῖς λέγων, Θελετε πολυσω μῖν τὸν Βασιλεα ων ουδαιων; εγινωσκεν γαρ τι δια φθόνον παραδεδώκεισαν αυτον οι Oαρχιερεῖς o δε αρχιερεις ἀνεσεισαν τὸν χλον ἴνα Ιμαλλον τον Βαραββαν πολυσῖ αυτοῖς ὁ δ Πειλατος et πάλιν αποκριθεις ελεγεν αὐτοις, Τι υν θελετε ποιήσω ον λεγετε τὸν Βασιλῆα τὼν Ουδαιων o δὲ παλιν 13εκραξαν, Σταυρωσον αυτόν. ὁ δὲ Πειλατος 4λcγc I αυτοῖς Τι γὰρ ποίησεν κακόν οἱ δὲ περισσως κραξαν, Σταύρωσον αυτόν. ὁ δὲ Πειλατος, βουλόμενος τω Sὁ χλω ὁ ἱκανὸν ποιῆσαι, ἀπελυσεν αὐτοις τὸν Βαραββαν, και παρεδωκεν τὸν Ἱησουν φραγελλώσας να σταυρωθp. οἱ δὲ στρατιῶται ἀπήγαγον αυτον σω τῆ αυλῆς, o 6εστιν πραιτωριον, και συνκαλουσιν λην την σπεῖραν. και ενδιδύσκουσιν αυτὸν πορφυραν, και περιτιθεασι αυτ o 7

πλέξαντες ἀκάνθινον στεφανον και ρξαντο ἀσπά- 18ζεσθαι αυτόν, αιρε, Βασιλευ τῶν Ουδαιων και I9ετυπτον αυτοῖ την κεφαλην καλάμω και νεπτυον αυτω, και τιθέντες α γόνατα προσεκύνουν αυτω. και τε οενεπαιξα αυτω, ξέδυσα αυτὸν την πορφυραν και νε- δυσα αυτὸν τα μάτια αὐτου και εξάγουσιν αυτὸν νασταυρώσουσιν αυτόν.

Και ἀγγαρευουσιν παράγοντα τινα Σίμωνα Κυρηναῖον Ιερχό μενον ἀπ ἀγροῖ, τὸν πατερα Ἀλεξάνδρου και Ρουφου,

170쪽

15. 22-34.

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

2 2 ἴνα ἄργὶ τον σταυρον αυτου. και φερουσιν αυτὸν πιτον Γολγοθὰν τόπον, O εστιν μεθερμηνευόμενον Κρανιου 23 όπος και διδουν αὐτω σμυρνισμενον οἶνον οὐδε24 υκ λαβεν. Και σταυροῖσι αυτόν, και διαμερίζονταιτα ἱμάτια αυτου βάλλοντες κληρον εὐαὐτα τίς τι ἄρI. 25, 26 ην δὲ ἄρα τρίτη και σταύρωσα αυτόν. και ην επιγραφη της αιτίας αυτο επιγεγραμμενη Ο ΒΑΣΙ-

2 Και συν αὐτῶ σταυροῖσιν δυο ληστάς, ενα ε δεξιοῦν 29 και να εξ ευωνύμων αυτοῖ Και ι παραπορευόμενοι λασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλα αυτων καιλεγοντες, ὁ ο καταλύων τον ναὸν και ικοδομων ξεν 3 τρισι ημεραις, σωσον σεαυτον καταβας ἀπο ου 3 σταυρου. μοίως και ι αρχιερεῖς εμπαίζοντες προς αλληλους μετὰ των γραμματεων λεγον, Aλλους εσωσεν,3 εαυτὸν οὐ δυναται σῶσαι ὁ ριστὸς ὁ Βασιλευς Ἱσραηλ καταβάτω νυν ἄπο του σταυρου, να ἴδωμεν και

πιστεύσωμεν. και ι συνεσταυρωμενοι συν αὐτω ἄνειδιζον αὐτόν.

33 Και γενομενης ἄρας κτης σκότος εγενετο φ λην την 34 γῆν - ρας νάτης. και η νάτη ἄρα βόησεν ὁ Ἱησους φωνη μεγάλn Ἐλωί, Ἐλωί λαμὰ σαβαχθανεί;

εστιν μεθερμηνευόμενον Θεός μου, ο Θεός μου εις

SEARCH

MENU NAVIGATION