장음표시 사용
301쪽
τουτους. cλεγον δὲ πολλοὶ ξ αυτῶν Δαιμόνιον χει οκα μαίνεται τί αυτου ἀκουετε; αλλοι λεγον, αυτα Ιτὰ ρήματα ου εστιν δαιμονιζομενου - δαιμόνιον δυνα- ται τυφλων φθαλμους ἀνοῖξαι; Ἐγένετο δὲ τὰ Ἐνκαινια εν τοι Ἱεροσολυμοις χειμων auw και περιεπάτει ὁ ησοῖς τω ἱερω ν η στοα 23 του Σολο μοῦνος. εκυκλωσαν ου αυτὸν Ἱουδαιοι ψκαι λεγον αὐτω, Εως πότε την ψυχὴν μων αιρεις ει σύ
ει ὁ ριστός, εἰπὲ μῖν παρρησία ἀπεκρίθη αυτοῖς ὁ ξ
'Iησους Ειπον ὁ λιν, και οὐ πιστευετε τα εργα α γὼ ποιῶε τω ὀνόματι του Πατρός μου, ταυτα μαρτυρεῖ περι μου. ἀλλὰ ὁ μεις οὐ πιστευετε, ὁτι υ εστ εκ τῶν προβάτων Gτὼν μυῶν τα πρόβατα, m. τῆς φωνης μου ἀκουου 2 7σιν, κἀγὼ γινώσκω αυτα, και ἀκολουθουσιν μοι κἀγὼ βδιδωμ. αὐτοις ζωγην αιώνιον, και οὐ μη ἀπόλωνται εἰς τοναιῶνα, και οὐχ ὁρπάσει τις αυτ εκ τῆς χειρός μου 29 Πατήρ μου δεδωκεν μοι πάντων μεῖζον εστιν, και Οὐδεις δυναται ἄρπάζειν ε της χειρὸς του Πατρός. γὼ και oὁ Πατὴρ ν σμσ 'Εβάστασαν πάλιν λίθους ιδεου- Iδαιοι να λιθάσωσιν αυτόν. Iπcκρίθη αυτοῖς ὁ Ἱησους, a Πολλὰ ργα καλὰ δειξα υμ, ε του Πατρός διὰ ποιον αυτων Ἀργον με λιθάζετε ἀπεκρίθησαν αὐτω ο 33 1ουδαιοι, Περι καλου εργο ου λιθάζομεν σε ἀλλα περι
302쪽
βλασφημίας, και τι συ ἄνθρωπος ων ποιεις σεαυτὸν 34 cou ἀπεκρίθη αυτοῖς δεησοῖς, ου εστιν γεγραμ-3 μενον εν τω νόμω μων τι Ἐγὼ εἶπα, θεοί στε ειεκείνους εἶπε θεους προς ους ὁ λόγος του Θεου γενετο
38 ἐργα το ΙΠατρός μου, μη πιστεύετε μοι. ει δὲ ποιω, καν μοι μη πιστεύητε, τοῖς εργοις πιστεύετε ἴνα γνωτε και γινώσκητε τι εν μοὶ ὁ Ιατὴρ κἀγω ν τω Ιατρί. 39 Εζήτουν ουν πάλιν αυτὸν πιάσαι και εξῆλθεν της
o Και ἀπῆλθεν πάλιν περαν τοῖ Ιορδάνου ει τον τόπον ὁπου ν ωάννης τὸ πρωτον βαπτίζων και μεινεν κεf. 4 και πολλοὶ λθον προ αυτόν, και λεγον οτι Ἱωάννης μεν σημεῖον ποίησεν ουδεν, πάντα δὲ Ar ειπεν ωάννης περιή τούτου ληθῆ ν. και πολλοι πίστευσαν εις αυτον
11 'H δ τις ασθcνων, Λάζαρος απὸ Βηθανίας, ε της κώμης Μαριας και Μάρθας της δελφῆς αυτῆς ῆν δε Μαρια δε λείψασα τον Κύριον μύρω και εκμάξασα τους πόδας αυτοῖ ταῖς θριξὶν αυτῆς, ο δελφὸς Λάζαρος
3 σθενει απεστειλαν ουν αι ἀδελφα προ αυτὸν λε- γουσαι, Κυριε, ἴδε ὁ φιλεῖς ασθενεῖ. ἀκούσας δ ὁ Ἱησοῖς εἶπεν, Αἴτη ἡ σθενεια ου εστιν προς θάνατον
303쪽
ὁτι ἀσθενει, τότεμ εν ἔμεινεν εν ω ν τόπω δυο μέρας. ἔπειτα μετα τουτο λεγε τοῖς μαθηταῖς, 'Aγωμεν εις την
Ἱουδαίαν πῶλιν λέγουσιν αὐτω ι μαθηταί, Ραββεί, νυν ζήτουν σε λιθάσαι Ἱουδαιοι, και πάλιν πάγεις κεῖ ἀπεκρίθη ησοῖς, οὐχ δώδεκα ρα εισιν της Qημέρας; εάν τις περιπατη εν τ ημερα, ου προσκόπτει, ὁτιτο φως του κόσμου τουτου βλέπει εὰν δέ τις περιπα- ID τ εν τη νυκτί, προσκόπτει, ὁτι τὸ ω ου εστιν ν αυτω. ταυτα εἶπεν, και μετα τουτο λέγει αυτοῖς Λάζαρος ὁ φίλος Iημων κεκοίμηται ἀλλα πορεύομαι να ἐξυπνίσω α ον. ειπον οὐ οι μαθηταὶ αυτω Κυριε, ει κεκοίμηται, σωθη- 2σεται c ηκε δε ὁ Ιησους περ του θανατου που' 3εκεινοι δὲ δοξαν ὁτι περὶ της κοιμησεως του πνου λέγει.
τότε ουν εἶπεν αυτοῖς ὁ Ιησους παρρησία Λάζαρος πώ Ἀθανcw at χαιρω δι' μας, ἴνα πιστευ τε ὁτι υκ θημην κει αλλὰ ἄγωμεν προς αυτόν. ειπεν ου Θωμας 16 ὁ λεγόμενος Διδυμος τοις συνμαθηταῖς, Αγωμεν και μεῖς,
εχοντα εν τω μνημείω ην δε Βηθανία εγγυς των Ῥο Ι 8σολυμ ων, ὼς π σταδίων δεκαπεσε πολλοι δὲ κ Io τωνδεουδαιων ἐληλυθεισαν προς την ΛΜάρθαν και Μαριάμ, ἴνα παραμυθησωνται αὐτὰς περ του δελφου η ουν OΜάρθα ς κουσεν τι ησους ερχεται, πηντ εν αυτω' Μαρία δὲ ν τω ικω καθέζετο. ειπεν ουν et Μάρθα Ιπρος ησουν Κυριε ει ης δε, υκ αν ἀπέθανεν ὁ αδελφός
304쪽
23 σοι ὁ Θεός. λεγε αυτ ὁ ησους, Ἀναστήσεται 24 αδελφός σου. λεγε αυτω η Μάρθα Οἶδα τι ἀναστή-2 5 σεται ν τὶ ἀναστάσει ν τ εσχάτ δεμερα ειπεν αὐτη ὁ ησους Ἐγώ ειμι et ἀνάστασις και η ζωή. ὁ πι- , στευων εἰς μ ὲ καν ἀποθάνη ζήσεται και πας ὁ ζων
σους ει την κώμην, ἀλλ' δε ετ ε τω τόπω οπολυπήντη-3 σε αὐτω ἡ Μάρθα. o ουν ουδαιοι οἱ οντες μεταυτης ν I ικια και παραμυθούμενοι αυτήν, δόντες την Μαριὰμ τι ταχεως νεστη και εξῆλθεν, κολούθησαν αυτη δόξαντες τι πάγει ει τὸ μνημεῖον ἴνα κλαυσ932 κει. -υν Μαριαμ οῦς ῆλθεν οπου ν ησους, δοῖ-
σα αυτον πεσεν αυτου προς τοῖς πόδας λεγουσα αυτω,
33 Κυριε, εἰ ης δε, υκ ἄν μου ἀπεθανεν ὁ αδελφός. η- σους ουνῶ ειδε αυτὴν κλαιουσαν και τοῖς συνελθόντας αυτηδεουδαίους κλαιοντας, νεβριμήσατο τω πνεύματι και3 4 ετάραξεν εαυτὸν και εῖπεν, Που τεθείκατε αυτόν λε- 35 γουσιν αυτω Κυριε, ρχου και δε εδάκρυσc ὁ η-36 σους ελεγον ουν οἱ ουδαιοι, Iδε πῶς φιλε αυτόν. 37 τινὲς δὲ ε αυτων ειπον, Ουκ δυνατο ουτος ὁ ἀνοιξας τοῖς
305쪽
μνημεῖον. ην δε σπήλαιον, και λίθος πεκειτο π αυτω. λέγει ὁ ησους 'Aρατε τον λίθον Ἀσγε αυτω η ἀδελφη 39του τετελευτηκότος Μάρθα Κυριε, δη ζει τεταρταῖος γάρ εστιν. λεγε αυτη ὁ ησους, οὐκ εἶπόν σοι τι οεα πιστευσης φθ την δόξαν του Θεοῖ ραν ουν τον Iλίθον ὁ δὲ ησους ηρε τους φθαλμους ἄνω και εἶπεν, Πάτερ ευχαριστω σοι τι κουσάς μου γὼ δὲ ηδειν aoτι πάντοτε μου ἀκουεις ἀλλα διὰ το Oχλον τον περιε- στωτα εἶπον ἴνα πιστευσωσιν τι συ με ἀπεστειλας.
Και ταυτα ιπων φωνη μεγάλI κραυγασεν Λάζαρε, δευ- 43ρο Gλθεν ὁ τεθνηκως δεδεμενος τους πόδας και 44
τας χεῖρας κειρίαις, και η ψις αυτου σουδαρίω περιεδε- δετο λεγε αυτοῖς ὁ ησους, Λυσατ αυτόν, και ἄφετε
Πολλοι υν κ των Ἱουδαιων ο ελθόντες προς την SΜαριαμ. και θεασάμενοι ο ποίησεν, πίστευσαν εις αυτόν. τινες δὲ ξ αυτων ἀπηλθον προς τους Φαρισαίους και εἶπαν 46αυτοῖς α ποίησεν ησους. Συνηγαγον υ ο αρχιερεῖς και ι Φαρισαῖοι συνεδριον, 47 και λεγον, Τι ποιουμεν οτι υτος ὁ ἄνθρωπος πολλα ποιεῖ σημεῖα. Vαν ἀφωμεν αυτον ουτως, πάντες πιστευ 48σουσιν εις αυτόw και ελευσονται Pωμαῖοι και ἀρου- σιν μων και τον τόπον και τ εθνος c τις ξ 9αυτων Καῖάφας, ἀρχιερευς ων του νιαυτου κείνου, εἶπεν
306쪽
ου εἶπεν ἀλλα ἀρχιερευς ων του νιαυτου κείνου προφητευσεν τι ημελλεν ησους ἀποθνησκειν υπερ του 52 θνους και υ υπερ του θνους μόνον, ἀλλ' ἴνα καιτα τεκνα του Θεο τα διεσκορπισμένα συναγάγ εις εν. 53 απ' κείνης ουν της μερας βουλευσαντο ν ἀποκτείνω-
54 D ου ν ησ- ουκετι παρρησία περιεπάτει ν τοῖς ουδαιοις ἀλλα ἀπηλθεν κεῖθεν εἰς την χωρα εγγὴς της ερημου, εἰς si φραὶμ λεγομενην πόλιν, κἀκεῖ μεινεν μετα55 των μαθητων. ν δ εγγὴς τὸ πάσχα τωνδεουδαιων, και ἀνεβησαν πολλοὶ εἰς Ιεροσόλυμα κ της χώρας προξ του πάσχα, ἴνα ἄγνισωσιν αυτους. ζητουν ουν τον 1ησουν, και λεγον με ἀλληλων ν τω ἱερω στηκότες,5 Τι δοκε υμ, τι υ μ ελθη εις την πτην δεδώκεισαν δ ο αρχιερεῖς και ι Φαρισαῖοι ντολὰς να άν
τις γνω που στιν μηνυσθ ὁπως πιάσωσιν αυτόν.
12 D Dν ησους προ ξ μερων του πάσχα λθεν εἰς
B ανίαν, oπου ην Λάζαρος ν γειρεν κ νεκρων ησους. εποίησαν Ου αυτ δειπνον κει και η Μάρθα διηκόνει, ὁ
δὲ Λάζαρος εἶς ν κ τῶν ἀνακειμενων σὴν αυτω. ηου Μαρια λαβουσα λίτραν μυρου νάρδου πιστικης πολυτίμου λειφεν τοῖς πόδας του Ιησου και εξεμ αξεν ταῖς θριξι αυτης τοῖς πόδας αὐτου η δὲ ικία πληρώθη κ
307쪽
εις εκ των μαθητων, ου, ὁ μέλλων αυτον παραδιδοναι, Δια τι τουτο τ μυρον ου ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων και δόθη πτωχοις, εἶπεν δε τουτο ου ἔτι περι ων 6 πτωχων ἔμελεν αὐτω, ἀλλ' oτι κλέπτης η και το γλωσσόκομον χων τα βαλλόμενα βάσταζcν εἶπεν ον ὁ Ἱησους, Αφες αυτην ἴνα εις την μέραν του ενταφιασμου μου τηρησ αυτό. τους πτωχους γαρ πάντοτε εχετε
μεθ' εαυτῶν, με δὲ υ πάντοτε ἔχετε. ἔγνω ουν ὁ
Οχλος πολυς ε των ουδαιων τι κεῖ στω και η λθονου δια τον ησιῶν μόνον, ἀλλ' ἶνα και τον Λάζαρον ἴδωσιν δν γειρεν κ νεκρων. βουλευσαντο δὲ οἱ ρχιερεις οἴνα και τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν oτι πολλοι δι' I
Τη παύριον χλος πολυ λελθὼν εις την ἐορτην, ἀκού- 2σαντες τι ερχεται Ἱησους ει Ἱεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ is βα, των φοινίκων και ξηλθον εις πάντησιν αὐτω, καιεκραύγαζον, σαννά ευλογημένος ὁ ρχόμενος εν ονόματι Κυριου και ὁ Βασιλευς του Ἱσραήλ. ευρὼν δὲ ὁ Ἱη i σοῖς ὀνάριον ἐκάθισcν π αυτό, καθώς εστιν γεγραμμένον, Μη φοβου θυγάτηρ Σιών- ιδο ὁ Βασιλευς σου ρχεται θ καθημενος επι πῶλον ὁ νου Tαῖτα ου ἔγνωσαν αυτo 16 Οἱ μαθηται το πρωτον ἀλλ' τε δοξάσθη Ἱησους, τότε
εμνησθησαν ὁτι ταυτα ν π αυτ γεγραμμένα και ταυτα
308쪽
οτε τον Λάζαρον φώνησεν του μνημείου και γειρεν 1 αυτὸν ε νεκρων. διὰ τουτ και πήντησεν - ὁοχλος οτι κουσαν τουτο αυτὸν πεποιηκεναι το σημεῖον. I ο ουν Φαρισαῖοι ειπαν προς αυτους Θεωρειτε τι Ουκωφελεῖτε υδεμ ιδε ὁ κόσμος οπίσω αυτου ἀπῆλθεν. 2 'Hσαν δὲ Ελληνες τινες ε των ἀναβαινόντων ἴνα προσ-ν κυνησωσιν εν p εορτῆ oυτο ουν προσηλθον Φιλίππωτω απὸ Βηθσαῖδα της Γαλιλαίας, και ηρώτων αυτον λε- 23 γοντες Κυριε, θελομεν ον ησουν ἰδεῖν. ρχεται ὁ Φίλιππος και λεγει τω Ἀνδρέα ερχεται Ἀνδρεα και 23 Φίλιππος και λεγουσιν, Ἱησου. ὁ δὲ ησους απο
κρίνετα αυτοῖς λεγων, 'Eλήλυθεν η ἄρα ἴνα δοξασθη ὁ ἐὸς δέ του Aνθρώπου. ἀμην αμὴν ἐγευμ, εὰν, ὁ κόκκος
του σίτου πεσων εις την η ἀποθάνθ, αυτος μόνος μενε 23 εὰν δὲ ἀποθάνη, πολυν καρπὸν φερει. ὁ φιλων την ψυχὴν αυτου ἀπολλυε αυτην και ὁ μισων την ψυχὴν αυτου ν τω κόσμω τούτω εις ζωην αἰώνιον φυλάξει αυτήν. 26 εὰν εμοί τις διακονη, μοι ἀκολουθείτω και που ειμι γώ, εκεῖ και ὁ διάκονος ὁ μὸς σται εάν τις εμοὶ διακονI, 27 τιμήσει αυτὸν ὁ Ιατήρ. νυν η ψυχή μου τετάρακται και τί εἴπω Πάτερ, σῶσόν με ε της ἄρας ταυτης. αλλὰ 28 διὰ τουτο λθον εις την ἄρα ταυτην Πάτερ, δόξασόν σου ο νομα. 4λθεν ου φωνὴ εκ ου οὐρανου Και δό-29 ξασα και πάλιν δοξάσω. ὁ ουν χλος ὁ στὼς και ἀκουσα ελεγεν βροντὴν γεγονεναι ἄλλοι λεγον, 'Aγγε-
3 λος αυτ λελάληκεν. ἀπεκρίθη ησους και ειπεν, Οὐ
309쪽
εστιν του κόσμου τούτου νυν ναρχων του κόσμου τούτου
ο χλος, Ἐμ εις κούσαμεν κ του νόμου τι Ἀριστὸς
μενε εις τον αιωνα και πως λεγεις συ τι δε υφωθῆναιτον ἱὸν του Ανθρώπου τίς εστιν υτος ὁ,ιὸς του ' Αν- θρώπου cἶπεν Ουν αυτοῖς ὁ Ἱησους, Στι μικρον χρό 35νον το φως λυμῖν στίν. περιπατεῖτε ς τὸ φῶς ἔχετε, ἴνα μη σκοτία μὰς καταλάβI και ὁ περιπατων ε τῆσκοτία ου οιδεν που πάγει ως τὸ ω εχετε, πι- 36στεύετε εις τὸ φῶς, ινα ιο φωτος γενησθε. Ταῖτα ελάλησεν ησους, και ἀπελθὼν κρύβη παυτῶν Toσαυτα δὲ υτοῖ σημεῖα πεποιηκότος εμ 37 προσθεν αυτοῦν υκ πίστευον ις αυτόν D ὁ λόγος 38 σαίου του προφήτου πληρωθλον εἶπεν Κύριε, τις επιστευσεν I κοDημῶν και ὁ βραχίων Κυριου τινι ἀπεκαλύφθη δια τοῖτο υκ δύναντο πιστεύειν οτι πάλιν 39cιπc Ἀσαίας, Τετύφλωκεν αυτῶν τους φθαλμους και οεπύρωσεν αυτῶν την καρδιαν, να μη δωσιν τοι ὀφθαλμοῖς και νοήσωσιν I καρδια και στραφῶσιν, και ἰάσομαι αὐτούς. ταυτα εἶπεν Ἐσαί ας οτι ειδε την δόξαν αὐτοῖ, Iκαι λάλησεν περι α ου Oμως μεντοι και εκ τῶν ἀρ- 42χόντων πολλοι πίστευσαν εις αυτόν ἀλλα δια τους Φαρι- σαιους οὐχ ὼμολόγουν, να μη ἀποσυνάγωγοι γενωνται
ηγάπησαν γαρ την δόξαν τῶν ανθρώπων μαλλον περ την 3
310쪽
46 ρῶν μὲ θεωρει τὸν πεμψαντά με. εγὼ φως ει τὸν
κόσμον λήλυθα, ἴνα πας ὁ πιστευων εις μὲ ν τη σκοτια
4 μ μείν9. και άν τις μου ἀκούσγὶ των ρημάτων και μὴ φυλάo, εγὼ οὐ κρίνω αυτόν οὐ γαρῆλθον να κρίνω τὸν 48 κόσμον, ἀλλ' ἶνα σώσω τὸν κόσμον λαθετῶν μὲ και μὴ λαμβάνων τα ρήματα μου ἔχει τὸν κρίνοντα αυτόν ὁ λόγος ν λάλησα, κεινος κρινε αυτὸν ν τῆ σχάτθ49 μέρα. ὁτι εγὼ ξ μαυτοῖ υκ λάλησα ἀλλ' ὁ πέμ-ς α με Πατήρ, αυτός μοι ντολὴν δέδωκεν τι ειπω και τι 5 O λαλήσω. και ιδα τι ἡ ντολ αυτου ζωὴ αἰώνιός εστιν - ουν εγὼ λαλῶ, καθὼς εἴρηκεν μοι ὁ Ιατήρ, ολως λαλῶ.13 Προ δε της επτης του πάσχα εἰδὼς ὁ ησοῖς or ῆλθεν αὐτου η ἄρα ἴνα μεταβῆ εκ ου κόσμου τούτου πρὸς τὸν Πατ ρα ἀγαπήσας τους ἰδιους τους ε τω κόσμω εις τελος 2 γάπησεν αυτούς. και δειπνου γινομενου του διαβόλου δη βεβληκότος εἰς την καρδιαν ἴνα παραδοῖ αυτὸν Ἱ0υδας Σίμωνος σκαριώτης, cἰδὼς ὁ τι πάντα ἔδωκεν αὐτω ὁ Ιατὴρ εις τὰς χεῖρας, και τι απὸ Θεογεξῆλθεν και πρὸς τὸν Θεὸν πάγει εγείρεται εκ του δειπνου και τίθησιν τα μάτια, και λαβὼν λεντιον διεζωσεν αυτόν. εἶτα βάλλει δωρ εις τὸν νιπτῆρα, και ρξατο νίπτειντους πόδας των μαθητοῦ και εκμάσσειν τω λεντι ω ν διεζωσμενος. ρχεται Ουν προς Σίμωνα Ιετρον λεγει αὐτω Κυριε, συ μου νίπτεις τους πόδας ἀπεκρίθη