장음표시 사용
281쪽
ποιήσαντες ει ανάστασιν ζωῆς, ι δε τὰ φαῖλα πρα-
Ου δύναμαι γὼ ποιεῖν ἀπ Φαυτοῖ οὐδεν καθω ακούω οκρίνω και ἡ κρίσις ἡ μὴ δικαία στίν οτι υ ζητω τοθέλημα τ εμον ἄλλα το θελημα τοῖ πεμψαντός με. Ἐὰν γὼ μαρτυρω περὶ μαυτοῖ, ἡ μαρτυρία μου υκ εστιν Ιαληθής αλλος εστιν ὁ μαρτυρων περ εμοῖ, και οἶδα 2oτ αληθής εστιν ἡ μαρτυρία ην μαρτυρεῖ περ εμοῖ. υμεῖς ἀπεστάλκατε προς ωάννην, και μεμαρτύρηκεν τῆ 33
λαμβάνω, ἀλλα ταυταδεἐγω να ἱμεῖς σωθῆτε. Qκcῖνος θην ὁ λύχνος ὁ καιόμενος και φαίνων υμεῖς δε θελήσατε ἀγαλλια ναι προς ἄρα εν τω φωτι αυτοῖ Vγὼ δ 36
εχ την μαρτυρίαν μείζω τοῖ Ἱωάννου τα γαρ εργα αδεδωκέν μοι ὁ Ιατὴρ να τελειώσω αυτά, αυτ τὰ ἔργα αποιῶ, μαρτυρεῖ περι μου τι ὁ Ιατήρ με ἀπεσταλκεν. και ὁ πεμψας με Ιατήρ, κεῖνος μεμαρτύρηκεν περὶ μου. 37oἴτε φωνὴν αυτοῖ πώποτε ἀκηκόατε οἴτε εἶδος αυτογεωράκατε. και τον λόγον αυτοῖ υκ χετε ν μῖν μενοντα, 38οτ ον ἀπέστειλεν κεῖνος, τούτω μεῖς ου πιστεύετε.
εραυνοῦτε τὰς γραφάς, υτ υμεῖς δοκεῖτε εν αὐταῖς ζωὴν 39αιώνιον χειν και κεῖνα εισι α μαρτυροῖσαι περ εμοῖ
282쪽
θα ν τω ονόματι του Πατρός μου, και ου λαμβάνετε με ἐὰν ἄλλος cλθη ἐν τω ονόματι τω δίω, κεινον λημφεσθε. 44 πως δυνασθε υμεῖς πιστευσαι, δόξαν παρὰ αλληλων λαμβάνοντες, και την δόξαν την παρα του μόνου Θεοῖ υή ζητεῖτε; in δοκειτε τι γω κατηγορησω μων προς
το Πατέρα εστιν ὁ κατηγνων μων Μωυσῆς, εις νι υμεῖς ηλπίκατε ει α επιστευετε Μωυσεῖ, επιστευετε 47 αν μοί περ γαρ μου κεῖνος γραφεν ει δὲ τοις εκείνου γράμμασιν υ πιστεύετε πως τοῖς μοῖς ρημασιν
B cτα ταυτα ἀπηλθεν ὁ ησους περαν της θαλάσσης της Γαλιλαίας της Τιβεριάδος. κολουθε δε αὐτω χλος
πολυς οτι θεωρουν τα σημεῖα α ποίει επι των ἀσθενουν-
των. ἀνηλθεν δε ει τὸ ὁρος ησους, και κεῖ κάθητο μετὰ των μαθητων αυτου ν δ εγγυς το πάσχα, 5 εορτη των ουδαίων. πάρας ουν του ὀφθαλμους Ἱησους και θεασάμενος τι πολυς χλος ερχεται προς αυτόν, λεγε προ Φίλιππον, Πόθεν ἀγοράσωμεν ἄροους ἴνα φάγωσιν ουτοι 'ουτ δε ελεγεν πειράζων αυτόν αυτὸς γαρ δει τί μελλεν ποιεῖν. ἀπεκρίθη αὐτω Φίλιππος Διακοσίων δηναρίων ἄρτοι οὐκ ἀρκουσιν αυτοῖς, ἶνα καστος βραχύ τι λάβ9 λεγει αὐτ εις εκ των μαθητων αυτου, Ἀνδρεα ναδελφὸς Σίμωνος Ιετρου, 'Εστιν α δάριον δε ς ἔχει πέντε ἄρτους κριθινους και
1 δυ ὁφάρια ἀλλα ταυτα τί εστιν εις τοσουτους εἶπεν ὁ Ἱησους, Ποιήσατε του ανθρώπους ἀναπεσεῖν ην δεχόρτος πολυς εν τω τόπω ἀνεπεσαν ουν οι ἄνδρε τον
283쪽
αριθμον ως πιντακισχίλιοι λαβεν ου τους αρτους II ὁ ησους, και ευχαριστήσας διεδωκεν τοις ἀνακειμενοις 'ομοίως και εκ των φαμίων ὁσον θελον. Q δε νε- 2πλήσθησαν, λεγε τοῖς μαθηταῖς αυτου, Συναγάγετε τὰ περισσεύσαντα κλάσματα, να μή τι απόληται συνήγα- 3γον ουν, και γεμισαν δώδεκα κοφίνους κλασμάτων κ των πεντε αρτων των κριθίνων α περίσσευσαν τοῖς βεβρωκό
σιν of ἄνθρωποι ιδόντες α εποίησεν σημεῖον ψελεγον οτι υτός εστιν ἀληθως ὁ προφήτης ὁ ερχόμενος
ει τὸν κόσμον. 1ησους ουν νους τι μελλουσι ερχεσθαι και ὁρπάζειν ξαυτον ἴνα ποιήσωσιν βασιλεα ἀνεχώρησεν πάλιν εις τοδρος αυτος μόνος. D δὲ φία γενετο, κατεβ'σαν ι 6 μαθηταὶ αυτο επὶ την θάλασσαν, και εμβάντες εις 7 πλοῖον ρχοντο περαν της θαλάσσης εις Καφαρναούμ. και σκοτία δη γεγόνει, και ουπω ληλύθει προ αυτους ὁ Πησους τε θάλασσα νεμο μεγάλου πνεοντος Ι 8οιεγειρετο εληλακότες υν ως σταδίους εικοσι πεντε I9η τριάκοντα, θεωροῖσιν τὸν ησοῖ περιπατουντ επὶ της θαλάσσης και εγγυς του πλοίου γινόμενον, και φοβήθη
σαν. ὁ δὲ λεγc αυτοῖς Ἐγώ εἰμι μη φοβεῖσθε. O
θcλ- ουν λαβεῖν αυτὸν εις τὸ πλοῖον και ευθεως γενετο IH πλοῖον επι της γῆς ει ην πῆγον.Τγὶ παύριον χλος ὁ στηκως περαν της θαλάσσης 2 2ειδον ὁτι πλοιάριον ἄλλο ου ῆν κε ει μὴ ν, και ὁτι υ
284쪽
συνεισῆλθεν τοις μαθηταῖς αυτου ὁ ησους ει τὸ πλοῖον
23 ἀλλα μόνοι ι μαθητα αυτου ἀπηλθον ἀλλα ηλθεν
πλοιάρια ε Τιβεριάδος εγγυς του τόπου ὁπου φαγον τον 24 ἄρτον εὐχαριστησαντος του Κυριου) τε Ου ειδεν ὀχλος τι ησους οὐκ εστιν κει υδὲ ι μαθηταὶ αυτου,ενέβησαν αυτοι εις τα πλοιάρια και ηλθον εις Καφαρναοῖμ25 τουντες τὸν Ἱησουν. και ευρόντες αυτὸν πέραν της
θαλάσσης εἶπον αυτω Ῥαββεί, πότε δε γεγονας , ἀπcκρίθη αὐτοῖς ὁ ησοῖς και ειπεν, 'Aμὴν ἀμὴν λεγωῶμιν, ζητεῖτε με οὐχ ὁτι εἴδετε σημεῖα, ἀλλ' τι φάγετε2 7 εκ των ἄρτων και χορτάσθητε εργάζεσθε μη την βρωσιν την ἀπολλυμενην, ἀλλα την βρωσιν την μενουσαν εἰς ζωην αιώνιον, η ὁ ιὸς του Ἀνθρώπου μῖν δώσει , τουτον γαρ ὁ Πατὴρ σφράγισεν ὁ Θεός. cἶπον υνπρο αυτόν, Τι ποιωμεν να εργαζώμεθα τὰ ἔργα του Θεοῖ
29 ἀπεκρίθη ὁ ησους και ειπεν αυτοῖς, Τοῖτό εστιν τὸ εργοντο Θεοῖ, ἴνα πιστεύητε εις ον ἀπεστειλεν κεῖνος. y ειπον υ αυτω, λουν ποιεῖς συ σημεῖον ἴνα ἴδωμεν και3 πιστευσωμεν σοι τι εργάζj οι πατερες ημων τὸ
μάννα φαγον εν γ ερημω, καθώς εστιν γεγραμμένον,3 'Αρτο εκ ου ουρανου δωκεν αυτοῖς φαγεῖν. εἶπεν ουν αυτοῖς δεησους 'Aμην ἀμην λεγω μῖν, ου Ιωυσης εδωκεν υμῖν τον αρτο εκ ου οὐρανοῖ, ἀλλ' ὁ Ιατηρ μου δίδωσι υμῖν τον ἄρτον ε του πανου τον ἀληθινόν 33 ὁ γαρ ἄρτος του Θεολεστιν ὁ καταβαίνων ε του υρανου3 και λην διδους τω κόσμω ειπον ουν προ αυτόν,3 Κύριε, πάντοτε δὸς μῖν τον ἄρτον τουτον. ειπεν αυ-
285쪽
ουρανου καταβεβηκα ἀπεκρίθη ησοῖς και ειπεν αὐ- 43τοις, Μὴ γογγύζετε μετ' αλλήλων. oἴδει δυναται λ θεῖν πρός με εὰν, ὁ Πατὴρ ὁ πεμψας με ελκύση αυτόν κἀγὼ αναστήσω αυτον εν I σχάτ9 μερα εστιν γε 45
γραμμενον εν τοῖς προφήταις, Καιέσονται πάντες διδακτοι Θcοῖ. ποῦ ὁ ἀκουσας παρὰ του ΙΠατρος και μαθων ρχεται προ εμε. τι τυ Πατερ εώρακεν τις ει μη ὁ ων 46
286쪽
49 ἄρτος τῆς ζωῆς. o πατερε υμῖν φαγον ν η ἐρήμω
y το μάννα καὶ ἀπεθανον. τό εστιν ὁ αρτος ὁ ε του ρανου καταβαίνων, να τι εξ αυτου φάγὶ κα μη ἀπο-5 θάνη. εγώ in ὁ ρτος ὁ ζῶν ὁ ε του ουρανου καταβάς εάν τις φάγη κ τουτου του ἄρτου ζήσει εις τοναιῶνα και ὁ ἄρτος δὲ ν γὼ δώσω ἡ σάρξ μου στὶν υπερτης του κοσμου ζωης.
52 'E μάχοντο υν προς ἀλληλους Ἱουδαιοι λεγοντες, Πῖς δυναται Ουτος ἡμῖν δουναι την σάρκα φαγεῖν; 53 ειπεν ουν αυτοῖς ὁ Ἱησους Ἀμὴν μὴν λ ω μῖν, εὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα του ιοῖ του Ἀνθρώπου και πίητε αυ-S του ο αἶμα ου εχετε ζωὴν εν αυτοῖς. ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα και πίνων μου αἶμα χει ζωὴν αιώνιον, κἀγὼ S αναστήσω αυτον 9 σχάτI μερα δε γαρ σάρξ μου αληθής εστιν βρῶσις, και το αἷμά μου ληθής εστινξ πόσις. ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα και πίνων μου of o, εν μοι μενει, κἀγὼ ν αὐτω. καθὼς ἀπεστειλεν με ὁ ζῶν Πατὴρ κἀγὼ ζῶ δια τον Ιατερα και, τρίγων με, κἀκεῖνος ζήσει δι' εμε. υτός εστιν Ἀρτος ὁ ε ου-
ρανου καταβάς ου καθὼς εφαγον οι πατερες και απεθανον 59 ο τρώγων τουτον τον ἄρτον ζήσει εις τολαιῶνα. αυταειπεν εν συναγωγ9 διδασκων ν Καφαρναουμ.6 Πολλοι O ἀκούσαντες ε των μαθητῶν αυτου ιπOV, Σκληρός εστιν ὁ λόγος ουτος τίς δυνατα αυτου ἀκουειν 61 ιδὼς δε ὁ ησους εν αυτ οτι γογγυζουσιν περὶ τουτου ιμαθηται φου, ειπεν αυτοῖς, Τοῖτο μὰς σκανδαλίζει
287쪽
εα ουν θεωρῆτε τον ἱὸν του Ἀνθρωπου ἀναβαίνοντα Ἀ
σὰρξ υκ φελεῖ ουδεμ τα ρηματα Ἀγὼ λελάληκα υμῖν πνευμα εστιν και ζωή εστιν. ἀλλ' εἰσὶν ξ υμων ιτινες νου πιστεύουσιν. δε γαρ ξ αρχῆς ὁ Ἱησους τίνες
εισὶν οι μη πιστεύοντες και τις εστιν ὁ παραδώσων αυτόν.
και λεγεν, Δια τουτο εἴρηκα μῖν τι οὐδεις δυναται λ 65θcis πρός με ἄν μ' η δεδομενον αυτ εκ ου Πατρός. Ἐκ τούτου πολλοὶ εκ των μαθητων αυτου ἀπηλθον ει 66τα πίσω, και Ουκετι ετ αυτου περιεπάτουν. c 67ουν ὁ Ιησοῖς τοι δώδεκα Μὴ και μεῖς θελετε υπάγειν ἀπεκρίθη- ω Σίμων ἐγος Κυριε, προς τίνα ἀπελευσό 68μεθα ρήματα ζωῆς αιωνίου χεις και μεῖς πεπι 69στεύκαμεν και γνώκαμεν τι συ ει ὁ 'Aγιος του Θεου.
δὲ τον ούδαν Σίμωνος σκαριώτου ουτος γαρ μελλεν παραδιδόναι αυτόν εις εκ των δώδεκα. Και μετὰ ταῖτα περιεπάτει ὁ ησους ε τη Γαλιλαια τοὐ γαρ θελεν ν η ουδαία περιπατεῖν, ὁτι ζήτουν αυτονοι Ἱουδαιοι ἀποκτειναι ην δε εγγυς δε εορτὴ τωνδεου- δαιων ἡ Σκηνοπηγία ειπον ουν προς αὐτον οι αδελφοι αὐτου, Μ ετάβ'θι εντευθεν κα ἴπαγε εις τὴν ουδαιαν, νακα οἱ μαθηταί σου θεωρήσουσιν τὰ ἔργα σου α ποιεῖς. οὐδεις γα τι εν κρυπτω ποιεῖ και ζητεῖ αὐτὸς εν παρρη-
288쪽
S, λουδὲ γαρ ι αδελφοι αυτοῖ πίστευον εὐαυτόν. λεγειουν αυτοι ὁ ησοῖς, D καιρὸς ὁ μὸς υπω πάρεστιν ὁ δὲ καιρὸς ὁ μετερος πάντοτε στιν τοιμος. Ου δυνα-ται ὁ κόσμος μισεῖν υ μὰς ε μὲ δὲ μισεῖ, ὁτι εγὼ μαρτυρω περι αυτοῖ τι τα ἔργα αὐτο πονηρά εστιν. υμεῖς ἀνάβητε εἰς τὴν ορτην εγὼ υκ αναβαίνω εις την ορτην ταύτην οτι ὁ εμ ὁ καιρὸς υπω πεπληρωται ταυτα δὲ Ι ειπὼν αὐτοῖς Φεινεν εν τῆ Γαλιλαια. Uς δὲ ἀνεβησαν οἱ αδελφοι αυτου εις τὴν πτην, τότε και αυτὸς ἀνεβη, ου
ελεγον τι Ἀγαθός εστιν αλλοι δὲ λεγον Ου, ἀλλα I πλανα τολοχλον οὐδεὶς μέντοι παρρησία λάλει περὶ αυτου δια τον φόβον τωνδεουδαιων. I Ηδη δὲ της εορτης μεσούσης ἀνεβη ησους ει το ἱερὸν IS και διδασκεν. θαύμαζον ουν οι Ἱουδαιοι λεγοντες, I Πῶς υτος γράμματα ιδεν, μεμαθηκώς ς ἀπεκρίθη Ουν αυτοῖς Ἱησοῖς και εἶπεν. 11 μη διδαχὴ ου εστιν μη, I ἄλλα του πεμφαντός με eάν τις θελη το θελημα αὐτο ποιεῖν, γνώσεται περ της διδαχῆς, πότερον κ του I Θεο εστιν η γ ἀ- Φαυτο λαλῶ ἀφ εαυτου
λαλοῦν την δόξαν την διαν ζητεῖ ὁ δὲ ζητων την δόξαν
το πεμψαντος αυτόν, ουτος ἀληθης στιν και ἀδικία νI αὐτω οὐκ cστιν. οὐ Μωυσῆς δωκεν - , τον νόμον και οὐδεις ε ὁμων ποιεῖ τον νόμον τ μ. ζητεῖτε ἀποκτει-
289쪽
ναι ἀπεκρίθη ὁ οχλος Δαιμόνιον χεις τις σε ζητεῖ Oἀποκτεῖναι ἀπεκρίθη Ιησους και ειπεν αυτοῖς, Ἐν Iεργον ποίησα και πάντες θαυμάζετε. διὰ τουτο Μωυ et a σῆς δεδωκεν ὁ μῖν την περιτομην ου ὁτι εκ ου Μωυσεως εστὶν ἀλλ εκ των πατερων), και εν σαββάτω περιτεμνετε
ἄνθρωπον. εἰ περιτομην λαμβάνει ἄνθρωπος εν αβ 23βάτω να- λυθη ὁ νόμος Μωυσεως, μοὶ χολατε τι ὁλο ανθρωπον γιῆ ποίησα εν σαββάτω in κρίνετε 24
κατ φιν, ἀλλα την δικαίαν κρίσιν κρίνετε. Ελεγον Ουν τινες ε των Ἱεροσολυμειτων, Ουχ υτός Iεστιν ν ζητουσιν ἀποκτεῖναι και ἴδε παρρησία λα- 26λεῖ, και Ουδὸν αὐτω λέγουσιν. μη ποτε ληθως γνωσανοι ἄρχοντες οτι υτός εστιν Ἀριστός, ἄλλα τουτον 276ἴδαμc πόθεν στω ὁ δὲ ριστὸς ὁτα ερχηται, ουδεὶς γινωσκε πόθεν στίν. Eκραξεν ουν εν ω ερ διδά- 28σκων ὁ Ἱησους και λεγων Κἀμὲ οἴδατε, και οἴδατε πόθεν εἰμί κα ἀπ εμαυτου υκ εληλυθα, ἀλλ' στιν ληθινὸς ὁ πεμψας με, ο υμεῖς ου οἴδατε. Qγὼ οἰδα αυτόν, τι 29 παρ αὐτου ιμί, κἀκεῖνός με ἀπεστειλεν. cζητουν υν Oαυτὸν πιάσαι και υδεις πεβαλε ε αυτὸν την χεῖρα,
πολλοι πίστευσαν εις αυτόν, και ελεγον, Ἀριστὸς ὁτανελθp, μη πλείονα σημεῖα ποιησει ν ουτος ποίησεν; Hκουσαν οι Φαρισαῖοι του ὀχλου γογγυζοντος περι αυτου a
290쪽
ταυτα, και απεστειλαν ο αρχιερεῖς και ι Φαρισαῖοι πη-
35 που εἰμι γ υμεῖς ου δύνασθε ελθεῖν εἶπον ουν οι 1ουδαιοι πρὸς αυτους, Που υτος μελλε πορευεσθαι ὁτιημεῖς ου ευρήσομεν αυτόν - εις την διασπορὰν των Ελλήνων μελλε πορεύεσθαι, και διδάσκει τους Ελλη-36 νας τις εστιν ὁ λόγος ουτος ο εἶπεν Ζητήσετε με, και υχ ευρήσετε με , και ὁπου εἰμι γ υμεῖς οὐ δυνασθε ελθcta
ὁ ησοῖς, και κραξεν λεγων, άν τις διφα ερχεσθω πρός
38 με και πινετω ο πιστεύων εις με, καθως εἶπεν ἡ γραφή, ποταμο εκ της κοιλίας αὐτογρευσουσιν δατος ζων-39 τος τουτο δὲ εἶπεν περ του Iνευματος ου μελλον λαμβάνειν οι πιστεύσαντες ει αυτόν οἴπω γαρ ην Πνεῖ- 4 μα, τι Ιησοῖς ουπω δοξάσθη Ἐκ του χλου ουν ἀκούσαντες των λόγων τούτων λεγον, υτός εστιν αληθως
4 ὁ προφήτης ἄλλοι λεγον Ουτός εστιν ὁ ριστός. ιδ ελεγον Μὴ γαρ ε της Γαλιλαίας Ἀριστὸς ρχεται; ι ου ἡ γραφὴ εἶπεν τι εκ ου σπερματος Δαυειδ και ἀπὸ Βηθλεεμ της κώμης που ν Δαυειδ ερχεται ὁ ριστός 43, 44 σχίσμα ουν γενετο ν τω χλω δι' αὐτόν. τινὲς δὲ