장음표시 사용
291쪽
7 43-8. 3.ηθελον ξ αυτων πιάσαι αυτόν, ἀλλ' ουδεὶς βαλεν παυτον τὰς χειρας. fIλθον υν οι πηρεται προς τους αρχιερεῖς και Φαρι- 45σαιους, και ειπον αυτοῖς κεινοι, Δια τι ου ηγάγετε αυτόν; ἀπεκρίθησαν οἱ πηρεται, υδεποτε λάλησεν υτως ν 46
θρωπος ως υτος λανθρωπος. ἀπεκρίθησαν ουν αὐ- 47
τοις οἱ Φαρt σαῖοι, 's. και μει πεπλάνησθε 'η τις 48c των ρχοντων πίστευσεν εις αυτὸν γ εκ τῶν Φαρι-
σαιων ἀλλα λοχλος Ουτος ὁ μὴ γινώσκων τον νόμον 9επάρατοι εἰσιν λεγει Νικόδημος προς αὐτους λελθων οπρὸς αυτον πρότερον εις ων ξ αὐτῶν), h ὁ νό μος si
h μων κρίνει τον ἄνθρωπον, οὐ μὴ ἀκουσI πρωτον παρ' αυτο και γνω τι ποιει ἀπεκρίθησαν και ἐπαν αὐτω, 2M, και σύ ε της Γαλιλαια ει εραύνησον και δε τι εκ τῆς Γαλιλαια προφητης υκ εγείρεται. αὶ πορεύθησαν καστος ει τὸν οικον αυτου 53 1ησους δὲ πορεύθη εις τὸ Ορος των Ἐλαιῶν op S 1, 2θρου δὲ πάλιν παρεγενετ ει τὸ ἱερον, και πας ὁ λαὸς ῆρχετο προ αυτόν και καθίσας διδασκεν αὐτους. Aγουσιν δὲ οἱ γραμματεῖς και ι Φαρισαῖοι γυναῖκα επι μοιχεία κατειλημμενην, και στησαντες αυτην εν μεσω
292쪽
λέγουσιν αὐτω Διδάσκαλε, αυτ η γυνη κατείληπται π
ενετειλατο τὰς τοιαύτας λιθάζειν - ουν τι λέγεις;
τοῖτο δε λεγον πειράζοντες αυτόν, ἴνα εχωσιν κατηγορεῖναυτου ὁ δὲ ηπους κάτω κύφας τω δακτυλω κατέγραφεν εις γην γῆν. ως δὲ πέμενον ερωτωντες αυτόν, ανέκυψεν καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἀναμάρτητος μων πρωτος π αυτην βαλέτω λίθον και πάλιν κατακύψας γραφεν εις τὶ V γῆν. o δὲ ἀκουσαντες ε ξήρχοντο εις καθ' εις, ἀρξάμενοι απὸ των πρεσβυτέρων εως τῶν σχάτων και κατελείφθη I μόνος ὁ Ἱησοῖς, και ἡ γυνὴ εν 1cσω ουσα. ἀνακύψας
δὲ ὁ Ἱησους ιπεν αυτῆ, Γυναι, που εισίν ουδεις σε κατε- II κρινεν ο δὲ ειπεν, Ουδεις, fριε. ειπεν δὲ ὁ ' θσους, ουδὲ γώ σε κατακρίνω πορεύου, απὸ του νυν μηκέτι
ὁ μάρτανε. 1 2 Πάλιν υν αὐτοῖς λάλησεν ὁ Ἱησους λεγων Ἐγώ ειμι
τὸ φῶς του κόσμου ὁ ακολουθων μοι υ μη περιπατησύ V
I 3 9 σκοτία, ἀλλ' εξει τὸ ως της ζωης. εἶπον υ αυτω οἱ Φαρισαιοι, Συ περὶ σεαυτοῖ μαρτυρεῖς η μαρτυρία σου 14 οὐκ εστιν αληθης. ἀπεκρίθη ησοῖς και ειπεν αυτοις,
293쪽
Καν εγὼ μαρτυρ περὶ μαυτοῖ, ληθής εστιν ἡ μαρτυρία μου τι ιδα πόθεν λθον καὶ πολυπάγω υμεῖς δὲ Ουκοιδατε πόθεν ερχομαι η που πάγω μεῖς κατὰ τη 15 σάρκα κρίνετε εγὼ ου κρίνω οὐδένα και ὰν κρίνω δὲ 16εγώ, η κρίσις η μὴ ληθινή εστιν τι μόνος ου εἰμί, ἀλλ' γὼ και ὁ πεμφας με ΙΠατήρ. και ν τω νόμω δὲ I7τω μετερω γεγραπται ὁτι δυο ανθρωπων ἡ μαρτυρία ληθής εστιν. Qγώ εἰμι o μαρτυρων περὶ φαυτοῖ, και I 8
αυτω, Που στιν ὁ πατήρ σου ἀπεκρίθη ησοῖς, ἴτε cμε οἴδατε οἴτε τον Πατερ μου ει με ο δειτε, και τον Πατερ μου αν ὐδειτε Tαυτα τα ρήματα λάλησεν εν Oτω γαζοφυλακίω, διδάσκων ε τω ιερω και Ουδεις επίασεν
αυτόν, ὁτι οἴπω ληλύθει φοῦρα αυτοῖ.Eιπεν υν πάλιν αὐτοῖς Ἐγὼ πάγω και ζητήσετε με, Πκα εν p αμαρτία μῶν ἀποθανεισθε ὁπου γὼ πάγωυμεῖς ob δυνασθε ελθεῖν. ελεγον ουν ιδεουδαιοι, Μ η- 2 2τι ἀποκτενεῖ εαυτόν, τι λεγει, 'Oπου γὼ πάγω με οὐ δυνασθε ελθειν; και λεγεν αὐτοῖς, μεῖς κ των 23κάτω στε, εγὼ εκ των ἄνω ειμί υμεῖς κ τούτου τοῖ κόσμου στε, εγὼ ου ειμ ε του κόσμου τούτου o 2 ουν υμῖν ἔτι ἀποθανεῖσθε εν ταῖς ὁμαρτίαις μῶν εὰν γαρμη πιστεύσητε τι εγώ εἰμι, ἀποθανεῖσθε εν ταῖς ὁμαρτίαις μῶν ελεγον ου αυτω Συ τις ει εἶπεν αὐτοῖς 25
ὁ ησοῖς Τὸ αρχὴν ὁ τι κα λαλῶ μῖν. πολλὰ χω ari περ υμὼν λαλεῖν και κρίνειν ἀλλ' ὁ πεμφας με ληθής
εστιν, κἀγὼ α κουσα παρ' υτοῖ ταυτα λαλῶ εις τὸν
294쪽
ουδεν, ἀλλα καθως δίδαξεν με ὁ Ιατηρ, ταυτα λαλῶ. 29 καὶ ὁ πεμφας με μετ εμο εστ, ου ἀφηκεν με μονον
3 οτι εγὼ τα ρεστ αυτω ποι πάντοτε ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι πίστευσαν εις αυτόν.
3Ι Ελcγεν ουν ὁ Ἱησους προς τους πεπιστευκότας αυτωἹουδαιους, αν μεῖς μείνητε ν τω λόγω τω μω, λη-32 θως μαθηταί μου στε και γνώσεσθε την ἀληθειαν,3 και η ληθεια ελευθερώσει μὰς ἀπεκρίθησαν προς αυτόν, Σπερμα Ἀβραάμ εσμεν, και οὐδεν δεδουλεύκαμεν πώποτε πως συ λεγεις τι Ελευθεροι γενησεσθε; 34 ἀπεκρίθη αυτοῖς ὁδεησους, μην μην ἐγω μῖν τι πας 3 ὁ ποιων την ἁμαρτίαν δοῖλός εστιν της μαρτίας. ὁ δὲ δουλος ου μενει ν τῆ οικία ις o αιῶνα ιὸς μενε εις 36 τον ιωνα Vὰν υ ὁ ιος μα ελευθερώσ9, οντως 37 ελεύθεροι σεσθε. ιδ οτι σπερμα 'Aβραάμ εστε
ἀλλα ζητεῖτε με ἀποκτεῖναι, τι ὁ λόγος λεμὸς ου χωρεῖ 38 ν μῖν. et γλ ωρακα παρὰ τω Πατρὶ λαλῶ και
39 μεῖς ουν α κουσατε παρὰ του πατρος ποιεῖτε. ἀπεκρίθησαν και ειπα αυτω D πατηρ μοῦν 'Aβραάμ εστιν. λεγε αυτοῖς δεησους Εἰ τεκνα του Ἀβραάμ εστε, ται εργα του Ἀβραὰμ εποιεῖτε. νυν δε ζητεῖτε με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ος την ἀληθειαν μῖν λελάληκα, ην κουσαι παρὰ του Θεου τουτο Ἀβραὰμ υκ ποίησεν. υμεῖς ποιεῖτε τα εργα του πατρὸς μων. εἶπαν αυτω υμεῖς κ
295쪽
πορνείας ου εγεννηθημεν ενα Πατερ εχομεν τον Θεόν. εἶπεν αυτοῖς ὁ ησους, ι ὁ Θεὸς Ιατηρ μων ην, γα- a πατε αν μέ εγὼ γαρ εκ ου Θεογεξηλθον και κω ουδὲ γαρ π Φαυτο εληλυθα, ἀλλ' κεῖνος με ἀπεστειλεν. δια τί την λαλιὰν την μην οὐ γινώσκετε; τι οὐ δυνασθε 43ἀκουειν τον λόγον τον μόν. 'ε Ἐκ του πατρος του 44 διαβόλου στέ, και τα επιθυμίας του πατρος μων θελετε ποιεῖν. 4κεῖνος ἀνθρωποκτόνος ηὐαπ' ἀρχης, και εν s
λαλη το ψευδος, ε των δίων λαλειρ τι ψεύστης στὶν και ὁ πατηρ αυτου Qγὼ δε τι την ἀληθειαν λεγω, οὐ θπιστευετε μοι. τι εξ υμων λεγχε με περ αμαρτίας 46c ἀλωειαν λεγω, διὰ τι μεῖς οὐ πιστευετε μοι; Q ων 47 εκ ου Θεοῖ τὰ ρηματα του Θεο ακούει δια τουτο μελου ἀκουετε, οτι εκ ου Θεολου εστέ - Ἀπεκρίθησαν 8οι ουδαῖοι και εἶπαν αυτω, O καλως λεγομεν με
οτι Σαμαρείτης ει συ και δαιμόνιον χεις; ἀπεκρίθη 9
'Iησους, Ἐγὼ δαιμόνιον ου εχω ἀλλα τιμω τον Πατερα
λεγω μιν, ἄν τις τον εμον λόγον τηρησI, θάνατον οὐ μη
εγνωκαμεν τι δαιμόνιον ἔχεις. Ἀβραὰμ ἀπεθανεν κα οἱ προφηται, και συ λεγεις, άν τις τον λόγον μου τηρησθ, ου η γεύσηται θανάτου ει το αιῶνα μη συ μείζων 3ει του πατρος μων 'Aβραάμ, στις ἀπεθανεν και ι προφηται ἀπεθανον τίνα σεαυτὸν ποιεῖς ἀπεκρίθη η- 4σους, αν ἐγὼ δοξασω μαυτόν, δόξα μου υδεν εστιν
296쪽
εστιν ο Ιατήρ μου ὁ δοξάζων με, ο υμεῖς λῆγετε oτι Θεὸς
5 πρὶν Aβρααμ γενεσθαι εγὼ ειμί ηραν ου λίθους ναβάλωσιν π αυτόν 'Ιησους δὲ κρύβη και εξῆλθεν κ
0 Mα παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν εὐγενετης. και ηρώτησα αυτὸν οι μαθηται- οῖ λεγοντες, Ραββεί, τίς μαρτεν ουτος - γονεῖς αυτου, να τυφλὸς γεννηθῶ); απεκρίθη Ιησους, ἴτε υτος μαρτεν ἴτε οἱ γονεῖς αυ- σοῖ ἀλλ' ἴνα φανερωθr τα εργα του Θεογεν αυτω. 4 μὰς δει εργάζεσθαι τα εργα του πεμφαντός με εως μερα εστ, ερχεται νυξ, ὁτε υδεις δυναται εργάζεσθαι. 5, 6 τα εν τω κόσμω , ω ειμ του κόσμου ταυταειπὼν επτυσεν χαμαι και ποίησεν πηλὸν ε του πτύσματος, και επεχρισεν αυτο τον πηλὸν επὶ τους φθαλμούς,
και εἶπεν αυτω, Yπαγε νίφα εις την κολυμβηθραν του Σιλωάμ ο ερμηνεύεται Απεσταλμενος) ἀπηλθεν ου καὶ 8 νίψατο, και ηλθεν βλεπων. O ουν γείτονες και οἱ θεωρουντες αυτὸν τὸ πρότερον, ὁτι προσαίτης ην, λεγον,9 υχ υτός εστιν ὁ καθἹμενος και προσαιτωνί αλλοι
297쪽
ελεγον τι υτός εστιν αλλοι λεγον Οὐχί, ἀλλ' ὁμοιος αυτ εστίν. κεῖνος λεγεν τι Ἐγώ ειμι. λεγον ουν Oαυτω, Πῶς ουν νεωχθησάν σου οἱ φθαλμοί; Vπc 1 Iκρίθη κεῖνος, Ἀνθρωπος ὁ λεγόμενος ησους πηλον
εποίησεν και επεχρισεν μου τους φθαλμούς, και εἶπεν μοι τι ' αγε εἰς τον Σιλωὰμ και νίφαι ἀπελθων ουν και νιψάμενος ἀνεβλεφα εἶπαν αυτω, Που στὶν κει- 2 νος λέγει Ουκ οἶδα. Aγουσιν αυτον προς τους Φαρισαίους, τον ποτε τυφλόν. 3ην δὲ σάββατον εν γη μερα τον πηλον ποίησεν ὁ Ἱσους ψκα ἀνεωξεν αυτου τους οφθαλμούς. πάλιν υν ρώτων ξαυτον κα οἱ Φαρισαιο πως ἀνεβλεφεν. ὁ δὲ ειπεν αυτοῖς, Πηλον πεθηκεν μου πι τους φθαλμούς, και νιψάμην, και βλεπω ελεγον ουν ε των Φαρισαίων τινες, υκ 6εστιν ουτος παρὰ Θεου Ἀνθρωπος οτι το σάββατον οὐ τηρεῖ ἄλλοι λεγον, Ιως δύναται ἄνθρωπος μαρτωλος τοιαυτα σημεῖα ποιεῖν και σχίσμα ν εν αυτοῖς. λεγουσιν υν τω τυφλω πάλιν, Τ σύ λεγεις περ αυτου, 7 ὁτι νεωξεν σου τους οφθαλμού. ὁ δὲ εἶπεν οτι Προφήτης στίν. Oὐκ πίστευσαν Ουν ιδεουδαιοι περὶ αὐτου 8ὁτι η τυφλὸς και ἀνεβλεφεν εως του φώνησαν τους γονεῖς, ου του ἀναβλεφαντος και ρώτησα αυτους 9 λεγοντες, Ουτός εστιν ὁ υιος μων ο υμεῖς λεγετε τι
τυφλὸς γεννήθη πως ουν βλεπε ἄρτι ἀπεκρίθησαν et o
ουν οι γονεῖς αυτου και εἶπαν Οἴδαμεν ὁτι υτός εστιν
298쪽
2 ὁ υιος μων και τι τυφλος γεννηθη πως δὲ νυν βλέπει υκ οἴδαμεν η τίς νοιξεν αυτου τους φθαλμους ημεῖς οὐκ οἴδαμεν αυτον ερωτήσατε ηλικίαν ἔχει αυτὸς 2 2 περ εαυτου λαλησει ταυτα εἶπον οι γονεῖς αυτου τι εφοβουντο τους ουδαιους ηδ γαρ συνετεθειντο ι Ου- δαιοι να άν τις αυτον μολογησ9Ἀριστόν, ἀποσυνάγω- ad γος o rara διὰ τουτ οι γονεῖς αυτου εἶπαν οτι λι
24 φώνησαν ουν τον ἄνθρωπον ε δευτερου ς η τυφλός, και ειπαν αὐτω, Δὸς δόξαν τω Θεω ημεῖς οἴδαμεν 25 τι υτος λανθρωπος μαρτωλός εστιν. ἀπεκρίθη υνεκεῖνος, E αμαρτωλός εστιν ου οιδα εν οιδα, οτι τυφλος 26 ων ἄρτι βλcπω. εἶπον υ αυτω Τι ποίησεν σοι; 2 7 πως νοιξέν σου τους φθαλμούς ἀπεκρίθη υτιάς, Eιπον μῖν ηδ και οὐκ ηκούσατε τι πάλιν θελετε ἀκούειν μη και μεις ελετ αυτου μαθητῶ γενεσθαι; 2 8 λοιδόρησα αυτον και εἶπαν, μαθητης ει κείνου
29 μεῖς δὲ του Μωυσεως σμὸν μαθηταί. μεῖς Οἴδαμεν
οτι Μωυσεῖ λελάληκεν ὁ Θεός τουτον δὲ οὐκ οἴδαμεν 3 πόθεν στίν. ἀπεκρίθη ὁ ἄνθρωπος και ειπεν αὐτοις, Ἐν τούτω γαρ το θαυμαστόν εστιν, τι μεῖς υκ οἴδατε 3 πόθεν εστιν και νοιξέν μου τους φθαλμούς. οἴδαμεν οτι ὁ Θεὸς αμαρτωλων ου ἀκούει ἀλλ' ἄν τις θεοσεβης 32 και το θελημα αυτου ποι9, τούτου ἀκουει. εκ ουαιωνος ου ηκούσθη τι νοιξεν τις ὀφθαλμους τυφλου
299쪽
γεγεννημένου ει μη ν ουτος παρα Θεοῖ, οὐκ ηδύνατο 33ποιεέν ουδέν. ἀπεκρίθησαν και εἶπαν αὐτω Ἐν ὁμαρ- ψτίαις συ γεννήθης ολος, και σύ διδάσκεις ιιιῶ. καιβαλον αυτὸν ε . Hκουσεν ησους τι εξέβαλον αὐτὸν ξω, και εὐρων ξ
ο μη βλέποντες βλέπωσιν και ι βλέποντες τυφλοὶ γέ
ἴντες, και ειπαν αὐτω, γ, και μεῖς τυφλοί σμενυειπεν αὐτοῖς ὁ Ἱησοῖς E τυφλοι τε, ου αν εἴχετε μαρ- Iτιαν νυν δὲ λέγετε οτι Βλέπομεν φαμαρτία μων μένει.
Ἀμην ἀμην λέγω ἡμῖν, ὁ μνεισερχόμενος δια της θύρας lo
εις την αυλην τῶν προβάτων ἀλλα ἀναβαίνων ἀλλαχόθcν,εκεινος κλέπτης στὶ και Iστής. ὁ δὲ ἰσωχόμcνος δια της θύρας ποιμήν εστιν των προβάτων τούτω ὁ
θυρωρὸς νοιγει, και τα πρόβατα της φωνης αὐτολακούει, και τα δια πρόβατα φωνει κατ ὁνομα και εξάγει αυτά. λαν τα δια πάντα εκβάλI, εμπροσθεν υτων πορεύεται και τα πρόβατα αὐτω ακολουθει, ὁτι ιδασιν την φωνην
αὐτοῖ ἀλλοτρίω δὲ υ μη ἀκολουθήσουσιν, ἀλλα φεύξονται - αὐτοῖ, ὁτι οὐκ οἴδασιν τῶν αλλοτριων την
300쪽
φωνήν. Tαύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ιησους
εκεινοι δὲ υ εγνωσαν τίνα ν α λάλει αυτοις.
τα πρόβατα. γώ εἰμι η θύρα δι' εμολεάν τις εἰσελθy,
σωθήσεται, και εἰσελευσεται και ξελευσεται και νομὴν
Io ευρήσει. ὁ κλεπτης υκ ρχεται ι μη να κλέψ καιθύση και ἀπολεσI εγὼ λθον ἴνα ζωὴν χωσιν και περισ-I σὸν χωσιν. Ἐγώ εἰ μι ὁ ποιμην ὁ καλός. ὁ ποιμην ὁ καλὸς την φυχὴν αυτου τίθησιν περ των προβάτων.
ιδια, θεωρεῖ τον λύκον ερχόμενον, και ἀφίησιν τα πρόβατα και φευγει και ὁ λύκος αρπάζει αυτ και σκορπίζει 13 τι μισθωτός εστιν και οὐ μελε αυτω περι των προβάτων. i Ἐγώ in ὁ ποιμην ὁ καλός κα γινώσκω τα μα και γι-
IJ νώσκουσι, τυ εμά, καθως γινώσκει με ὁ Πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τον Πατερα και την ψυχήν μου τίθημι περ των 16 προβάτων. και ἄλλα πρόβατα εχ α οὐκ εστιν ε της αυλης ταυτης κἀκεῖνα δει με ἀγαγεῖν, και η φωνης μου ἀκούσουσιν και γενήσονται μία ποίμνη, εἶς ποιμην. 17 δια τουτό με ὁ Πατὴρ αγαπα τι εγὼ τίθημι την φυχήν 18 bo ἴνα πάλιν λάβω αυτην. οὐδεις ιρε αυτην ἀπεμου, ἀλλ' γὼ τίθημι αυτην ἀπ φαυτου εξουσίαν χωθεινα αυτην, και εξουσίαν εχ πάλιν λαβεῖν αυτήν-ταύτην την ντολὴν λαβον παρὰ του Πατρός μου. 19 Σχίσμα πάλι εγενετο ν τοις Ἱουδαιοις δια τους λόγους