장음표시 사용
271쪽
λέγει αυτῶ Πας ανθρωπος πρωτον τον καλον οἶνον τίθησιν, και ταν μεθυσθωσιν τον λάσσω συ τετηρηκας τον καλον οἶνον εως αρτι ταυτἹν ποίησεν χη των II σημείων ὁ Ἱσους ε Κανα της Γαλιλαίας, και φανερωσεν την δόξαν αυτοῖ και πίστευσα ει αυτὸν οι μαθηταὶ αυτοῖ.Μετα τουτο κατεβη εις Καφαρναουμ αυτὸς και η μητηρ aαυτο και ι ἀδελφοι και ι μαθητα αυτου και κεῖ μει
ευρεν εν ω ερ του πωλοῖντας βόας και πρόβατα καιπεριστεράς. και τους κερματιστας καθημενους και Is ποιήσας φραγελλιον εὐσχοινίων πάντας ξέβαλε ε τουιερου, τά τε πρόβατα και τους βόας και των κολλυβι- στων ξεχεεν τὰ κερματα και τὰς τραπεζας ἀνεστρεφεν και τοι τας περιστερας πωλοῖσιν εἶπεν, ρατε ταῖτα εν 16τεῖθεν is ποιεῖτε τον οἶκον του Πατρός μου οἶκον εμπο
ρίου μνησθησαν οι μαθηταὶ αυτου τι γεγραμμενον Ι7εστίν, D ζηλος τοῖ οἴκου σου καταφάγεταί με. rec 18
κρίθησαν Ουν ιδεουδαιοι και ειπαν αὐτω, ι σημεῖον δεικνύεις μῖν οτι ταυτα ποιεῖς ἀπεκρίθη Ιησους και Io εἶπεν αυτοῖς Λυσατε τον ναὸν τουτον, και εν τρισὶν μοραις γερω αυτόν. εἶπαν Ουν ιδεουδαῖοι, εσσεράκον- οτα και si τεσιν οἰκοδομήθη ὁ ναὸς ουτος, και' εὐτρισὶνημεραις εγερεῖς αυτόν, Vκεῖνος δε ελεγεν περ του Ii/αου του σώματος αυτου 'Oτλουν γερθη κ νεκρων, et
272쪽
εμνησθησαν οι μαθηταὶ αὐτου τι τουτο λεγεν, και επιστευσαν τ9 γραφη και τω λόγω ον εἶπεν ὁ Ἱησοῖς. 23 D δὲ ν εν τοι Ἱεροσολυμοις τω πάσχα εν ΙεπτI, πολλοὶ πιστευσαν εις τὸ Oνομα υτου, θεωρουντες 24 αυτοῖ τα σημεῖα α ποίει αὐτὸς δὲ ησους υκ επιστευεν αυτον αυτοῖς δια το αυτον γινώσκειν πάντας,2 και τι οὐ χρείαν εἶχεν ἶνα τις μαρτυρησ περ του ανθρωπου αυτὸς γαρ εγίνωσκεν τι ην- τω ἀνθρωπω.
3 'Hν δὲ ανθρωπος κ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημος νομα αυτω, αρχων των ουδαίων ουτος ηλθε προ αυτον νυκτος και εἶπεν αὐτω, Ραββεί, οἴδαμεν οτι απὸ coi ελήλυθας διδάσκαλος ουδεις γὰρ δυναται ταυτα τα σημεῖα ποιεῖν α' ποιεις, ἁ μ η ὁ Θεὸς μετ' αὐτοῖ. ἀπεκρίθη Ἱησους και ειπεν αὐτω, μη ἀμην λέγω σοι, εὶ μήτι γεννηθη νωθεν ου δύναται ἰδεῖν την βασιλείαν του Θεου. λεγε προ αυτον ὁ Νικόδημος Πῶς δυναταιανθρωπος γεννηθηναι γέρων ων; μη δυνατα εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δεύτερον εἰσελθεῖν και γεννηθηναι; απεκρίθη ησους 'Aμην ἀμην λεγω σοι, εὰν μη τις γεννηθλεξίδατος και Πνεύματος ου δύναται εἰσελθεῖν εις την
βασιλείαν του Θεοῖ τὸ γεγεννημενον ε της σαρκος σαρ εστιν, και το γεγεννημενο εκ ου Ινευματος πνεῖμά εστιν. in θαυμάσ9ς τι εἶπόν σοι, Δει μας γεννη- θηναι νωθεν. ὁ πνευμα που θελε πνεῖ, και τηνφωνην αὐτο ἀκούεις, ἀλλ' υκ οἶδας πόθεν ερχεται και που πάγει ουτως εστὶν πας ὁ γεγεννημενος κ του
LIνεύματος. απεκρίθη Νικόδημος και εἶπεν αυτ υ, Πῶς
273쪽
δυναται ταυτα γενέσθαι; ἀπεκρίθη ησους και ειπεν IO αὐτω Συ εἶ ὁ διδάσκαλος του Ἱσραὴλ και ταυτα ου γινώσκεις, ἀμην ἀμην λήγω σοι τι ὁ ιδαμ εν λαλουμεν II
Oυτως γαρ ηγάπησεν ὁ Θεὸς το κόσμον ἄστε τον ιδ 16αυτο τον μονογενη δωκεν, ἶνα πας ὁ πιστευων εις αυτὸν
τον υ ρίνεται ὁ η πιστευων δη κεκριται, ὁτι μη πεπίστευκεν εις τὸ νομα του μονογενους ιου του Θεου. αυτ δε εστιν η κρίσις, ὁτι τὸ ως ληλυθεν εις τον κό- fσμον, και ηγάπησαν ο ανθρωποι μαλλον τὸ σκότος Ἀδφως η γαρ αυτῶν πονηρα τα εργα 'ας γαρ ὁ φαυ- ολα πράσσων μισεῖ τὸ φως, και υκ ρχεται προς ὁ φως
274쪽
γυς του Σαλείμ, ὁτι δατα πολλα ην κει και παρεγίνοντο 24 καὶ βαπτίζοντο. oἴπω - ην βεβλη μενος εις τηV25 φυλακῆν ωάννης. 'Eγενετο υν ζήτησις εκ των μα- 2 6 'των ωάννου μετα ουδαιο περὶ καθαρισμου. καὶηλθον προς τον Ιωἄννην και ειπον αὐτω Ῥαββεί, ος Vμετὰ σου περαν του ορδανου, - μεμαρτύρηκας, δεῖ ουτος βαπτίζει, και πάντες ερχονται προ αυτόν. ἀπεκρίθη Ἱωάννης και ειπεν, Ου δυναται ανθρωπος λαμβάνειν 28 ουδὲ εὰν μὴ λδεδο μενον αυτω εκ ου ουρανοῖ αυTOὶυμεῖς μοι μαρτυρεῖτε τι εἶπον, οὐκ ειμι γὼ Ἀριστός,2 ἀλλ' τι Ἀπcσταλμένος in εμπροσθεν κείνου. εχων την νύμφην νυμφίος στίν. ὁ δὲ φίλος του νυμφίου, εστηκως και ἀκουων αὐτοῖ χαρα χαίρει διὰ την φωνὴν του νυμφίου αυτ ουν η χαρὰ η μη πεπλήρωται. 3O, 3I κεινον δε αυξάνειν, M. δὲ λαττοῖσθαι. D ἄνωθενερχόμενος πάνυ, πάντων στω ο ν κ της γης εκ τη γύς εστιν και ε της γης λαλει ὁ ε του υρανο ερχόμενος
32 πάνω πάντων στίν. o εώρακεν και κουσεν, τουτο3 μαρτυρεῖ και την μαρτυρίαν αὐτογοὐδεις λαμβάνcι. ὁ λαβων αυτου την μαρτυρίαν σφράγισεν οτι o Θεὸς ἀλη-3 θής εστιν. et γαρ ἀπcστειλεν ὁ Θcὸς τὰ ρήματα του35 εο λαλει οὐ γαρ ε μετρου διδωσιν ὁ Πνεῖμια. Πατὸ ἀγαπα τον ιδ και πάντα δέδωκεν - χειρι36 αὐτοί. ὁ πιστευων εις τον ιὸν ἔχει ζωὴν αἰώνιον
6 Dς υμ γνω ὁ Κύριος τι κουσαν οι Φαρισαῖοι οπι 1ησοῖς πλειονας μαθητὰς ποιεῖ και βαπτίζει ἡ ωάννης
275쪽
ρεῆτις, Πῶς σὴ ουδαιος οῦν παρ' ἐμου πειν ιτει γυναικὸς Σαμαρειτιδος ουσης οὐ γαρ συνχρῶνται Ἱουδαιοι Σαμαρειταις. ἀπεκρίθη ησους και ειπεν αὐτI, E ρδεις IO τὴν δωρεαν του Θεου, και τις εστιν ὁ λεγων σοι Δός μοι πεῖν, συ αν τησας αυτδ και εδωκεν αν σοι ἴδωρ ζῶν. λέγει αυτ η γυνη Κυριε, ἴτε αντλημα χεις και τὸ Ioρέαρ στὶν βαθυ πόθεν ουν χεις τὸ δωρ τὸ ζῶν μη συ μείζων ε του πατρος μῶν Ἱακώβ, ὁ εδωκεν μῖν et τὰ φρέαρ, και αυτὸς ξ αὐτου πιεν κα οἱ ιοὶ αὐτοῖκα τὰ θρέμματα αυτου ἀπεκρίθη ησους και ειπεν 3 αὐτὴ Πας ὁ πίνων ε του δατος τουτου διψ/ησε πάλιν ὁ δ' ἄν πω κ του δατος ο εγὼ δώσω αυτω, ου η 4 διψήσει ι τὸν αιωνα, ἀλλα ὁ δωρ ὁ δύσω αὐτω c- νήσεται εν αυτ πηγγη δατος ἄλλομένου ει ζωὴν αιώνιον λέγει πρὸς αυτον ἡ γυνη, Κύριε δός μ οι τουτο IS
276쪽
Z γυνγὶ Κυριε, θεωρω τι προφήτης ει συ. οἱ πατέρειημων ε τω ὁρει τούτω προσεκυνησαν, και lμεῖς λεγετεοτι εν Ἱεροσολυμοι εστιν ὁ τόπος που προσκυνεῖν δει. 2 λεγε αὐτὴ ὁδεησους Πιστευε μοι, γύναι, οτι ερχεται ἄραοτε ἴτε ν τω ὁρει τούτω ἴτε εν Ἱεροσολυμοι προσ-2 2 κυνήσετε τω Πατρι υμ εις προσκυνειτε δ υκ οἴδατε ημεῖς προσκυνουμεν - οἴδαμεν- ὁτι η σωτηρία κ τῶν 23 ουδαιων στίν. ἀλλα ερχεται ἄρα και νυν στίν οτε οἱ ληθινοὶ προσκυνητα προσκυνήσουσιν τω Πατρι εν πνευματι και ἀληθεία και γαρ ὁ Πατὴρ τοιουτους orrεῖ24 τους προσκυνοῖντας αὐτόν. πνευμα- Θεός και τους προσκυνοῖντας αὐτὸ εν πνευματι και ἀληθεία δε προσ-25 κυνεῖν λεγε αὐτ η γυνή, οιδα ὁτι Μεσσιας ερχεται ὁ λεγόμενος ριστός ταν λθ εκειν , ἀναγγελεῖ ἡμῖν, ἄπαντα. λεγε αυτη ὁ ησους, Ἐγώ ιμ ι ὁ λαλῶν σοι. 2 Και επι τούτω λθαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῖ και θαυμαζονοτι μετα γυναικὸς λάλει οὐδεις μεντοι εἰπεν, Τι ζητεῖς 28 i, i λαλει μετ' αυτης ἀφηκεν - την δρια αυτῆς η γυνη και ἀπῆλθεν εις την πόλιν, και λεγε τοις et ἀνθρώποις, Δευτε ἴδετε ἄνθρωπον ς εἶπεν μοι πάντα 3 α ροίησα μήτι υτός εστιν Ἀριστός; εξῆλθον κτης πόλεως και ρχοντο προ αὐτόν.
277쪽
λεγετε ὁ τι Ετι τετράμηνος στιν και ὁ θερισμος ερχεται; ιδου λεγω μιν, πάρατε τους φθαλμους μων και θεάσασθε τας χωρας, ὁτι λευκαι εισιν προς θερισμον δ'.
θcρίζων μισθὸν λαμβάνει καί συνάγει καρπὸν εις ωην 36 αἰώνιον ἴνα ὁ σπείρων μου χαίρ=ὶ και ὁ θερίζων. et 37
γαρ τουτω ὁ λόγος στὶν λθθινος ὁ τι Aλλος στιν ὁ
θερίζειν ο ου υμεῖς κεκοπιάκατε ἄλλοι κεκοπιάκασιν, και υμεῖς ει τον κόπον αυτοῦ εισεληλυθατε. Ἐκ δὲ της πόλεως κείνης πολλοι πίστευσαν εις αυτον 9των Σαμαρειτων διὰ το λογον της γυναικὸς μαρτυρουσης οτι ιπεν μοι πάντα a ποίησα. ἰς ουν λθον προς οαυτον οι Σαμαρεῖται, ρώτων αυτον μεῖναι παρ αυτοῖς και μεινεν κεῖ δυο μερας και πολλω πλείους πί- Iστευσαν δια τον λόγον αυτου, I τε γυναικὶ λεγον et οτι Oυκετι δια τὴν σην λαλια πιστευομεν- αὐτοὶ γαρ ἀκηκόαμεν, και οἴδαμεν τι υτός εστιν αληθως ὁ Σωτηρτου κόσμου.
278쪽
εις την Γαλιλαιαν, δέξαντο αυτὸν οἱ Γαλιλαιοι, πάνταεωρακότες ὁσα ποίησεν Ἱεροσολύμοις εν I εορτI και αὐτοι γαρ ηλθον εις την πτηV. 6 'Mλθc ουν πάλιν εις την Κανα τῆς Γαλιλαιας, που εποίησεν το δωρ οἶνον Και η τις βασιλικος ου ὁ υιὸς 47 σθενει ν Καφαρναούμ . ουτος ἀκουσας τι ησοῖς ηκε ε τῆς Ουδαιας εις την Γαλιλαιαν, ἀπῆλθεν προς αυτὸν και ηρώτα ἴνα καταβI και ἰάσηται αυτο τον ιόν 48 μελλεν γαρ ἀποθWθσκειν. ειπεν ουν ὁ Ἱησοῖς προς αυτον, Καν η σημεῖα και τερατα ιδητε, ου' πιστεύ-
49 σητε. λέγει πρ0 αυτὸν ὁ βασιλικός, Κύριε, κατάβηθι
5 πριν ἀποθανεῖν το παιδιον μου. λεγει αὐτω ὁ Ἱησούς, Πορcύου ὁ υἱος σου p. πίστευσεν ὁ ἄνθρωπος τω λόγω5 ὁ ειπεν αὐτω ὁ ησοῖς, και πορευετο. δη δὲ αὐτου καταβαίνοντος - δουλοι αυτοῖ υπηντησαν αὐτω και 5 απήγγειλαν λεγοντες τι ὁ παις αὐτοῖ f. πυθετο ου την ἄρα παρ αυτων ε se κομψότερον σχεν ειπον of αὐτω ὁ τι Ἐχθὲς ἄραν βδόμην ἀφηκεν αυτον ὁ πυρε-53 τος εγνω ουν ὁ πατηρ τι κείν9 τη ἄρα ν γ ειπεν αὐτω ὁ ησοῖς. υιός σου ζη και πίστευσεν αὐτὸς και η 54 ικία αὐτο ὁλη. τοῖτο πάλιν δεύτερον σημεῖον ποίη-oc ὁ ησοῖς Γλθων ε της Ἱουδαιας ις την Γαλιλαιαν. 5 Μετα ταῖτα ν ορτη των ουδαιων, και ἀνεβη ησοῖς et ις Ἱεροσολυμα 'Ἐστιν δε ε τοι Ἱεροσολυμοις πι
279쪽
Βηθεσδά, πεντε στοὰς ἔχουσα. ταύταις κατέκειτο
πλῆθος των ἀσθενουντων, τυφλῶν, χωλων ξηρων. ην δε
τις ανθρωπος εκεῖ τριάκοντα και κτὼ ετη χων εν Ἀσθε- νει αυτου τουτον ἰδὼν ὁ Ἱησοῖς κατακείμενον, και
γνοῖς οτι πολυν δη χρόνον εχει, λεγε αὐτω, Θελεις γιὴς γενεσθαι ἀπεκρίθη αυτω λασθενων Κυριε, ἄνθρωπον γου Ἀω, ἴνα οταν ταραχθη τὸ ὁδωρ βάλn με εις τὴν κολυμβήθραν εν ω δὲ ρχομαι εγώ, αλλος προ μου καταβαίνει. λεγε αυτω ὁ ησους, 'Eγειρε αρον τον κράβαττόν
σου και περιπατει και ευθεως γενετο υγιὴς ὁ ἄνθρωπος, και ρε τον κράβαττον αυτο και περιεπάτει.
o Ἱουδαιο τω τεθεραπευμενω Σάββατόν εστιν, και Ουκεξεστίν σοι δραι τον κράβαττον. οὐδὲ ἀπεκρίθη αυτοῖς II ποιήσας, ε γιγὶ, κεινος μοι εἶπεν, 'Aρον τον κράβατ- τόν σου και περιπάτει ri ρωτησα αυτόν, Τις εστιν ὁ 2ανθρωπος ὁ ειπων ο 'Αρον και περιπάτει ὁ δὲ ἰαθci 13Oυ et δει τις εστιν ὁ γαρ ησους ξενευσεν χλου οντος c τω τόπω Μετὰ ταυτα ευρίσκει αυτον ὁ Ἱησοῖ εν 14
τανε, να μὴ χεῖρον σοι τι γενηται ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρω- 13
πος και ἀνήγγειλεν τοις ουδαιοις τι ησοῖς στιν ὁ ποιήσας αυτον γιῆ και διὰ τουτ εδιωκον ιδεουδαιοι 16
280쪽
I τον Ιησοῖν, ὁτι ταῖτα ποίει ν σαββάτω ὁ δὲ Ἱη- σους ἀπεκρίνατο αυτοῖς, D Πατήρ μου εως ἄρτι εργάζε- 18 ται, κἀγὼ εργάζομαι. διὰ τοῖτο ουν μαλλον ζήτουν
αυτὸν οἱ ουδαῖοι ἀποκτειναι, οτι υ μόνον λυεν τὸ σάββατον, ἀλλα και Πατερα διον ἔλεγεν τὸν Θεόν, σον αυ- τὸν ποιων τω Θεω.I Ἀπcκρίνατο ουν ὁ Ἱησους και λεγεν αὐτοῖς, μην hi λεγω ὁ μῖν, οὐ δυναται ὁ ἱὸς ποιεῖν ἀφ' εαυτογουδήν, α μη τι βλεπ τον Πατερα ποιοῖντα α γὰρ ν κεινος 2 ποιῆ ταῖτα και ὁ ἱδ ομοίως ποιεῖ ὁ γαρ Πατὴρ φιλc τον ἱὸν και πάντα δεικνυο ιν αυτ a αυτος ποιει' και μείζονα τουτων δειξε αὐτω ἔργα ἴνα ὁ μεις θαυμάζητε. 2 ωσπερ γαρ ὁ Πατὴρ εγείρει τους νεκρους και ζωοποιεῖ,2 2 ουτως και ὁ ιδ ους θελε ζωοποιcῖ οὐδὲ γαρ ὁ Πατὴρ κρίνει ουδένα, ἀλλα τὴν κρίσιν πασαν δέδωκεν τω ἱω, 23 να πάντες τιμωσι τον Iόν, καθως τι φωσι τον Πατῆρα ὁ μὴ τιμων τον ἱὸν οὐ τιμ α τὸν Πατέρα τὸν πεμψαντα
24 αυτόν. μὴν ἀμὴν λεγω i ta τι ὁ τὸν λόγον μου
ἀκουων και πιστευων τ πεμφαντί με χει ζωὴν αἰωνιον, και ει κρίσιν υ ερχεται, ἄλλα μεταβεβηκεν ε του
ται δρα και νυν στιν τε οι νεκροι ἀκουσουσιν της φωνῆς, του ἱοῖ του coῖ, και οἱ ἀκούσαντες ζήσουσιν. σπεργα ὁ Πατὴρ χει ζωὴν εν αυτω, ουτως και τω ἱ ἔδωκενὶ ζωὴν ἔχειν ν εαυτω κα εξουσίαν δωκεν αυτ κρίσιν