장음표시 사용
321쪽
Ἐγὼ περι αυτων ρωτω ο περ του κόσμου ρωτω, ἀλλα περι ων δέδωκάς μοι, τι σοι εἰσιν και τὰ μα πάντα Oσά εστιν και τὰ σὰ μά κα δεδόξασμα εν αυτοῖς. και οὐκέτι ειμι ν τω κόσμω και ουτοι ν τω κόσμω ισίν, II κἀγὼ προ σε ερχομαι. Πάτερ γιε, τηρησον αυτους ντω ονόματί σου δέδωκάς μοι, να σι εν καθως μεῖς. υτ η λην μετ' αυτων, γὼ τηρουν αυτους ε τω νόματί I 2 σου δέδωκάς μοι και φυλαξα, και Ουδει εξ αυτῶν
ἀπωλετο εἰ μὴ ὁ υιδ της ἀπωλείας, ἴνα ἡ γραφη πληρωθ9
νυν δὲ πρὸς σε ρχομαι και ταυτα λαλῶ ν τω κόσμω 3ῖνα χωσιν την χαραν την μην πεπληρωμενην εν αυτοῖς. εγὼ δεδωκα αὐτοῖς τον λόγον σου και ὁ κόσμος μίσησεν ψ
ἁγιασον αὐτούς ν η ληθεία ὁ λόγος ὁ σος ληθει 17εστιν. καθως με ἀπεστειλας εἰς τον κόσμον, κἀγὼ Ι 8
ἀπέστειλα αυτούς ει τον κόσμον και περ αυτων γὼ 9αγιάζω μαυτόν, ναῖσιν και αὐτοὶ γιασμενοι λαληθεια. οὐ πcρι τουτων δὲ ρωτω μόνον, ἀλλὰ και περὶ των πι- 2 στευόντων δια του λόγου αὐτων εις με, P πάντες ε 21ωσιν, καθω συ, Ιατήρ, εν μοι κἀγὼ ν σοι, να και αὐτοιεν μῖν ωσιν ἴνα ὁ κόσμος πιστευ9 ὁτι υ με ἀπεστειλας.
κἀγὼ 'ν δόραν ην δέδωκάς μοι δέδωκα αυτοῖς, ἴνα σιν 2 2 ν καθως μεῖς in Vγὼ ν αυτοῖς και σύ εν μοι, να 23
322쪽
ωσιν τετελειωμενοι ις W ἴνα γινωσκ o κόσμος τι συμε ἀπόστειλας και ηγάπιθσας αυτους καθως με γάπησας.
24 Ιατηρ, ο δεδωκάς μοι, θελω ἴνα που εἰμι εγὼ κἀκεινοι ἶσιν με εμου ἴνα θεωρωσci την δόξαν την ἐμην ην δεδωκάς μοι τι γάπησάς με πρ καταβολης κόσμου.
πέραν του χειμάρρου των Κεδρων, ὁπου ην κηπος ει ρον εἰσηλθεν αυτὸς - οι μαθητο αυτου. 3ηδει δε και -- δας ὁ παραδιδους αυτ ὁ ταν τόπον, τι πολλάκις συνήχθη Ἱησους κε μετὰ των μαθητων αυτ . o υνδεούδας, λαβων την σπεῖραν κα εκ των ρχιερεων κα των Φαρισαίων πηρετας, ρχεται κεῖ μετὰ φανων και λαμπάδων
και ὁπλων. 'nσ- - ειδως πάντα τὰ ρχόμενα π αυτὸν λθ και λεγε αυτοῖς Τίνα ζητεῖτε ἀπεκρίθησαν αὐτω, ησουν - Ναζωραῖον λεγε αυτοῖς Ἐγω εἰμι. εἱστήκει δε και ούδας ὁ παραδιδοῖ αυτὸν μετ
αυτων. oυν εἶπεν αυτοῖς Ἐγώ ειμι, πηλθαν εις τα πίσω και πεσαν χαμαί πάλιν υν πηρώτησεναυτους Τίνα ζητεῖτε - δε εἶπον, ησουν τον Ναζωραῖον. ἀπεκρίθη 'σους Εἶπον μῶν τι εγώ εἰμι - ουν με
ζητεῖτε, ἄφετε τουτους πάγειν Pα πληρωθῖ ὁ λόγος
323쪽
δε , α Σίμων ουν Ιετρος ἔχων μάχαιραν εἴλκυσεν Oαυτὴν, και παισεν τον του ἀρχιερεως δουλον και ἀπόκοψεν αὐτο το τάριον τὸ δεξιον ην δὲ ονομα τω δουλωΜάλχος. ειπεν υν ὁ Ἱησοῖ τω Πετρω Βάλε την Ιαάχαιραν εις τὴν θήκην το ποτήριον δεδωκέν μοι ὁ ΙΠατήρ, ου μ πιω αὐτο ουν σπεῖρα και ὁ χιλιαρχος και ι πηρέτα των 2 1ουδαίων συνελαβον τον ησοῖ και δησαν αυτον, και γαγον προς Ανναν πρωτον ην γαρ πενθερος του 3Καῖάφα, οὐ ζ, ἀρχιερεὴς του νιαυτου κείνου AE δὲ 1 Καῖάφας ὁ συμβουλεύσας τοῖς Ἱουδαιοις υτι συμφερε ενα ἄνθρωπον ἀποθανεῖν περ του λαοῖ.
κότες, τι ψύχος ν, και θερμαίνοντο ην δὲ και ὁ Π cτρος
με αυτων στὼς και θερμαινόμενος.
324쪽
τοτε διδαξα ν συναγωγὴ και ν τω ιερω, πο πάντες ι 1ουδαιοι συνερχονται, και εν κρυπτω λάλησα ουδεν.2 τι με ρωτας ερώτησον του ἀκηκοότας τι λάλησα αὐ- 2 2 τοις ιδ ουτοι ιδασιν α ειπον γώ. ταυτα δὲ αυτοῖειπόντος εις παρεστἹκως των πηρετων δωκεν ράπισμα
23 τω ησο ει ν Ουτως ἀποκρίν τω ἀρχιερεῖ ἀπεκρίθη αὐτω ησοῖς, Ε κακως λάλησα, μαρτύρησον περὶ
24 του κακοῖ - δε καλως τι με δερει. ἀπεστειλεν ουναυτον ὁ Ἀννας δεδεμ ενον προς Καῖάφαν τον αρχιερεα.25 'Hν δ Σίμων Ιετρος στως και θερμαινόμενος εἶπονουν αὐτω, Μ η και σφε των μαθητων αυτο ει ηρνησατο 2 6 κεινος και ειπεν, Οὐκ in λεγει εἷς εκ τοῦ δουλων του ἀρχιερεως, συγγενης ν υ ἀπεκοψεν Πετρος το τιον,2 7 υκ γώ σε ιδον ν τω κηπω με αυτοῖς πάλιν υνηρνησατο Πετρος, και ευθεως αλεκτωρ φώνησεν.
2 8 Αγουσιν υν τονδε σοῖν ἀπ του Καῖάφα ει τὸ πραιτώριον ην δὲ πρω και αυτοὶ υκ εἰσηλθον εις τὸ πραιτώριον ἴνα μη μιανθωσιν ἀλλα φάγωσιν τὸ πάσχα. 29 ξῆλθεν υν ὁ Πειλατος ξω πρὶς αὐτους και φησιν Τινα 3 κατηγορίαν φερετε του ἀνθρωπου τούτου ἀπεκρίθησαν
βετε αὐτολυμεῖς, και κατα τον νόμον μων κρίνατε αὐτόν. cἶπον αὐτω ιδεουδαῖοι, 'LIμῖν Οὐκ ξεστιν ἀποκτεῖναι οὐ-32 cνα ἴνα ὁ λόγος του 'Iησοῖ πληρωθθα ειπεν σημαί- νων ποίω θανάτω μελλεν ἀποθνησκειν. 33 ισηλθεν ουν πάλιν εις τὸ πραιτώριον ὁ Πειλῆτος, και
325쪽
ὁ Πειλατος Μήτι εγὼ Ἱουδαῖος ιμι τὸ θνος τὸ συν καιο αρχιερεῖς παρέδωκάν σε μοι τι ποίησας; Iπc 36κρίθη ησοῖς. βασιλεία η μη ου εστιν ε του κόσμου τούτου ει εκ ου κόσμου τούτου ην η βασιλεία μη, ιυπθρέται ι μοι γωνίζοντο αν, να- παραδοθω τοις Ἱoυδαιοις νυν o η βασιλεία η μ' οὐκ εστι εντευθεν. εἶπεν ου αὐτω Ῥειλατος, Ουκοῖν βασιλευς ει συ ἀπε- 37
τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κόσμον,
ἴνα μαρτυρησω γ ἀληθεία πὰς ὁ ων ε της ληθείας ακούει μου της φωνης. λεγει αὐτω ὁ Πειλατος, T 38 ἐστιν ἀλωεια
Και τουτ ειπὼν πάλιν ξηλθεν προς τους ουδαίους, και λέγει αὐτοις, Ἐγὼ οὐδεμίαν ευρίσκω ν αὐτω αιτίαν. cστιν δε συνηθεια μῖν ἴνα ενα πολύσω υμ, εν τ 39 πάσχω βούλεσθε υν πολύσω μῖν τον Βασιλεα ων 10υδαιων κραύγασαν ουν πάλιν λεγοντες, ΛΜ του- 4
Τότε Ουν ελαβεν ὁ Πειλατο τον ησοῖν και μαστίγω 19σεν. και ι στρατιῶται πλέξαντες στεφανον ξ ἀκαν- θων πεθηκαν αυτο τη κεφαλη, και μάτιον πορφυροῖν περιεβαλον αυτόν και ηοχοντο προ αυτὸν και λεγον, Xαῖρ ὁ Βασιλευς τῶν Ουδαιων και διδοσαν αυτ ραπίσματα. Mα εξῆλθεν πάλιν ξω ὁ Πειλατος και
326쪽
λεγει αὐτοις, Ιὀλαγω μῆν αυτον ξω, ἴνα γνοῦτε τι οὐδε- μίαν αἰτίαν ὁρισκω ν αυτω. εξῆλθεν ουν ὁ Ιησους ελ φορων τον ἀκάνθινον στεφανον και το πορφυρουν ιμάτιον. και λέγει αυτοῖς, δού νανθρωπος. τε υνειδον αυτον οι αρχιερεις και οἱ πηρεται, κραυγασα λέγοντες Σταυρωσον σταύρωσον λεγει αὐτοῖς ὁ Πειλατος, Λάβετε αυτον μεῖς και σταυρώσατε εγὼ γαρ οὐχ ὁρισκω αυτ αἰτίαν. ἀπεκρίθησαν αυτ οι ουδαιοι, μεις νόμον χρομεν, και κατα τὸν νόμον φειλε ἀποθανεῖν, οτι
θεν εις τὸ πραιτωριον πάλιν και λεγει τω I σοῖ, Πόθεν IO ει συ ὁ δὲ ησους ἀπόκρισιν υκ ἔδωκεν αὐτω λεγειουν αὐτω ὁ Πειλατος, Ἐμ.οὶ οὐ λαλεις Ου οιδας τι εξουσιαν χω ἀπολῖσαι σε και ζουσίαν ἔχω σταυρῶσαι Ι σε ἀπεκρίθη αυτ Ἱηπους, οὐκ ειχες ξουσίαν κατ'ε μοῖ οὐδεμ ιαν, ει, ὴ ῆν δεδομ ἐνον σοι νωθεν δια τουτο1 ὁ παραδους, ε σοι μείζονα μαρτίαν εχει. c τουτου ὁ Πειλατος ζήτει ἀπολυσαι αὐτόw οι δὲ Ουδαιοι κραύγα- ζον λεγοντες, αν τουτον ἀπολυσγὶς ου ει φίλοις του Καισαρος πας ὁ βασιλε εαυτὸν ποιων αντιλεγει τω I Καισαρι. Πειλατος ἀκουσας των λόγων του- των γηγαγεν ει τον ησουν, και κάθισεν πι βηματος ις
τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, Ἐβραῖστι δὲ Γαββαθα.
327쪽
και μετ' αυτο αλλους δυο εντευθεν κα εντευθεν, μεσον
eθηκε επι του σταυρου ην δὲ γεγραμ μενον ΙΗΣΟΥΣ
οτι εγγυς ην ὁ τόπος της πόλεως που σταυρώθη ὁ Ἱησοῖς και η γεγραμ μενον Eiβραῖστί, Ρωμαῖστί, Ἐλληνιστι. λεγον ουν τω Πειλάτω - αρχιερεῖς των Ιηουδαιων Μὴ γράφε, D Βασιλευς των oυδαιων ἀλλ' ὁτι κεῖνος εἶπεν Βασιλευς των ουδαιων ειμί ἀπε- 2 a κρίθη ὁ Πειλατος, ' γεγραφα γεγραφ ο ου στρατιῶται, τε σταυρωσαν τον ησοῖν, λα- 23βον τα μάτια αυτο και ποίησαν τεσσερα μέρη, κάστωστρατιώτ9 μερος, και τὸν χιτῶνα ην δὲ ὁ χιτὼν ἄραφος, ε των ανωθεν φαντος δι' ὁλου. ειπον ουν προ αλ- 24λήλους, M. σχίσωμεν αυτόν, αλλὰ λάχωμεν περ αὐτουτινος σται ἶνα η γραφ' πληρωθ9 Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου αυτοῖς, και επι τον ματισμόν μου βαλον
328쪽
ad κλῆρον οι μεν ου στρατιῶται ταυτα ποίησαν. ἱστήκεtσαν δὲ παρα τω σταυρω του Ἱησοῖ ἡ μήτηρ αυτου
και ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρος αυτου, Μαρία ἡ του Κλωπα και, Μαρία ἡ Μαγδαληνή. Ἱησους τ ιδὼν θν μητέρα και τον μαθητὴν παρεστῶτα ν γάπα λεγε τη μητρί,2 7 Γυναι, δε ὁ υιός σου. ειτα λεγε τω μαθ'τη, Ιδε μήτηρ σου. και ἀπ εκείνης της ἄρα ἔλαβεν ὁ μαθWης
28 cτὰ τουτ ειδὼς ὁ ηπους τι δη πάντα τετέλεσται, a P τελειωθη γραφή λεγει, Διφῖ σκευος κειτο ο υς μεστόw σπόγγον ουν μεστον του ξους υσσώπω3 περιθέντες προσήνεγκαν αυτο τω στόματι. τε Ουνcλαβc το ὁ ς ὁ ησοῖ ειπεν Τετελεσται και κλίνας τὴν κεφαλὴν παρέδωκεν το πνευμα.3, O οὐν ουδαιοι, πει παρασκευὴ ν, να- μείνη επὶ του σταυρο τα σώματα εν τω σαββάτω ὴν γα μεγάλη ἡ μερα κείνου του σαββάτου), ρώτησαν το ΙΠειλῆτον 32 ινα κατεαγῶσιν αυτῶν τὰ σκέλη και ἀρθῶσιν. ῆλθονουν οι στρατιῶται, και του με πρώτου κατεαξαν τα σκέλη 33 και του ἄλλου του συνσταυρωθέντος αυτῶ επὶ δε-
Ἱησουν λθόντες ό, ειδον ὴδ αυτον τεθνηκότα, ο κατ 3 αξαν αυτοῖ τὰ σκέλη ἀλλ' ει των στρατιωτῶν λόγχηαυτο τὴν πλευρὰν νυξεν, και εξῆλθεν υθυς αἱμα και 35 δωρ. και ὁ εωρακὼς μεμαρτυρηκεν, και ληθιν αυ- του στιν ἡ μαρτυρία και κεῖνος οἶδεν - αληθῆ λέγει,
329쪽
Τη δὲ μια των σαββάτων Μαρια η αγδαληνη ρχεται 20
ω σκοτίας τι υσθς ει τὸ μνημεῖον, και βλέπει τον λίθον ρμενον εὐτρου μνημείου 'ρεχε ουν και ἔρχεται ὁ Σίμωνα ΙΠετρον και προς το αλλον μαθητην νεφίλει δεησους, και λεγε αυτοῖς 'Hραν τὸν Κυριον κτου μνημείου, και υκ οἴδαμεν ποῖ θηκαν αυτόν. ἐξῆλθc of ὁ Ιετρος και ὁ αλλος μαθητης, και ρχοντο
ει τὸ μνημεῖον. τρεχον δὲ ι δυο ὁμου και ὁ ἄλλος
μαθητης προεδραμεν τάχιον του Ιετρου και ηλθεν πρωτος et τὸ μνημεῖον, και παρακυφα βλεπε κειμεν τὰ ὁθοι ια, ο μεντο εισηλθεν 'χεται Ου και Σίμων
330쪽
Π.τρος κολουθων αυτω, και εισηλθεν ει το μνημεῖον
και θεωρεῖ τα ὀθόνια κείμενα, και το σουδάριον, ὁ νεπὶ της κεφαλης αυτου, ου μετα των ὀθονίων κείμενον, ἀλλα χωρὶς εντετυλιγμενον ις ενα τόπον. τότε υνεισθλθεν και ὁ αλλος μαθητης ὁ ελθων πρωτος εἰς δ μνημεῖον, και ἰοεν και πίστευσεν ουδεπω γαρίδεισαν την γραφην, ὁτι δε αυτὸν ε νεκρων ἀναστηναι. io ἀπηλθον ουν πάλιν προς αυτους οι μαθηταί. Μαρια δἐ εἱστηκε προ τω μνημείω ξω κλαίουσα ὼς I ουν κλαιεν, παρεκυφεν εἰς τὸ μνημεῖον, και θεωρῶ δυο αγγελους εν λευκοῖς καθεζομενους, ενα προς γῆ κεφαλη και να προς τοῖς ποσίν, ὁπου κειτο τὸ σωμα του I3 ησου. και λεγουσι αυτγὶ κεῖνοι Γύναι, τι κλαιεις; λεγει αὐτοῖς 'Oτι ραν τον Κύριόν μου, και υκ ιδ που Ia θηκαν αυτόν. ταῖτα ειπουσα εστράφη εις τα πίσω, και θεωρεῖ τον ησοῖν στωτα, και οὐκ ηδει τι ησους
I ἐστίν. λεγε αυτῆ 'σους, Γύναι, τι κλαίεις; τίνα ζητεῖς; κείνη, δοκοῖσα τι ὁ κηπουρός εστιν, λεγε αυτω, Κυριε ει συ βάστασας αυτόν, ειπέ μοι που θηκας αυτόν,16 κἀγὼ αυτὸν ἀρω λεγε αυτη Ιησους, Μαριαμ στραφεῖσα κείνη λεγε αυτω Eβραῖστί, Ραββουνί ο λεγεται 17 Διδάσκαλε λεγε αυτη ησοῖς, μου πτου, υπωγα ἀναβεβηκα προς το Πατῆρα πορευο δε προς τους αδελφούς μου και εἰπε αυτοῖς Ἀναβαίνω προς το Πατερα
μου και Πατῆρα μων και Θεον μου και Θεὸν υμων.