The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

421쪽

ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

επετράπη, Παυλω μενειν καθ' εαυτὸν συν τω φυλάσσοντι αυτὸν στρατιώτI. Ἐγένετο δὲ μ ετ ημέρας τρεις συνκαλεσασθαι αυτον 7του οντας τῶν Ἱουδαιων πρώτους συνελθόντων δὲ αυτων

λεγε προ αυτους, Ἐγώ, ανδρες δελφοι, οὐδὲν ναντιον ποιήσας ταλα δε τοι ἔθεσι τοι πατρωοις, δεσμιος ξἹεροσολυμ ων παρεδόθην εις τα χεῖρας τοῦ Ρωμαιων οιτινες ἀνακρίναντε μ ε βουλοντο ἀπολυσαι δια το μηδε 1 8μ ιαν αἰτιαν θανάτου πάρχειν ν μοι. ἀντιλεγόντων 19 δὲ τῶν ουδαιων ναγκάσθην επικαλεσασθαι Καίσαρα, ο ῖς του εθνους, ου χων τι κατηγορεῖν. δια ταύτην οουν τὴν σια παρεκάλεσα ὁ μας δειν και προσλαλησα ενεκεν γαρ τῆς ελπιδος του Ἱσραὴλ γην λυσιν ταυτην περίκειμαι οι δὲ προ αυτὸν Τπαν, Ἐμ εις υτε γράμ- 2 Iμ ατα περὶ σου δεξάμεθα ἀπὸ τῆς Ουδαιας, ἴτε παραγε

νόμ ενός τις τῶν δελφῶν ἀπ γγειλεν λελάλησεν τι περισου πονηρόν. αξιουμεν δὲ παρα σου ἀκοῖσα α ρο- 2 2νεῖς περὶ μὲν γὰρ τῆς αἱρεσεως ταύτης γνωστον μῆν

εστιν τι πανταχου ἀντιλεγεται.

Ταξά μενοι δὲ αὐτω μερα ηλθον πρὸς αυτὸν εἰς τὴν 23

ξενιαν πλειονες οις ξετίθετο διαμαρτυρόμενος την βασι- λειαν του Θεου, πείθων τε αυτους περὶ του ησοῖ πό τε του νόμου Μωυσέως και τῶν προφητων, ἀπὸ πρωὶ εως ε σπερας και Οἱ μὲν πείθοντο τοι λεγομενοις, οἱ δὲ 24

ηπίστουν. ἀσύμφωνοι δὲ ὁντες προ αλλήλους ἀπελυ- 2 5

422쪽

Oντο, ειποντος του Παυλου ρημα εν, ὁτι Καλῶς τοπινεῖ ματὶ Ἀγιον λάλησεν δια υσα, του προφητο προ τοῖς 26 πατέρας υμων λεγων, ΓΙορευθητι προς το λαον τουτον κα ειπόν Ἀκοῆ κουσετε και οὐ μη συνητε, και βλεπον-

27 τες βλεφετε και οὐ μη δητε επαχυνθη γαρ η καρδία

του λαοῖ τουτου, και τοις σι βαρεως κουσαν, και τοῖς ὀφθαλμους αὐτὼ εκάμμυσαν μη ποτε ἴδωσιν τοι ὀφθαλμοῖς και τοις σιν ἀκουσωσιν και η καρδία συνὼσιν και, επιστρεφωσιν, και ιάσομαι αὐτους γνωστὸν υ ἔστω ἱμῖν τι τοις θνεσιν πεστάλη τουτο το σωτηριον του

Θεου αυτοι και ἀκουσονται.

3 Ἐνε μεινεν δὲ διετιανήλη εν δι μισθώματι, και ἀπε-3 δέχετο πάντας τοῖς εἰσπορευομενους προ αυτόν, κηρύσσων την βασιλείαν του Θεου, και διδάσκων a. πεοιτο Κυριου ησοῖ ριστου μ ετ πάσης παρρησίας ἀκω

λυτως.

Παυλος δουλος ησου ριστου, κλητος πόστολος, ἀφωρισμένος ει εὐαγγέλιον Θεου, ὁ προεπηγγείλατο διὰ των προφητων αυτο ε γραφαῖς γιαις περ του

Yἱου αὐτοῖ, του γενομενου σπερματος Δαυει κατα

σάρκα, του ορισθεντος ἱου Θεο εν δυνάμει κατα

423쪽

πνευμα γιωσύνης ξ αναστάσεως νεκρων, ησου ριοποῖτο Κυριου μων, δι λελάβομεν χάριν και ἀποστο- λην εις πακοην πίστεως εν πῆσιν τοῖς θνεσιν περ του Oνόματος αυτου, ε οἶς εστ και μεις κλητοὶ ησου Xριστου πασιν τάῖς ουσιν ν Ρώμθ ἀγαπητοῖς Θεου, κλητοῖς ἁγίοις χάρις μιν και ειρην ἀπο Θεου Ιατρος ημων καὶ Κυριου ησου ριστου. Πρῶτον με ευχαριστῶ τω Θεω μου διαδεησοῖ ριστουπερ πάντων μων οτι η πίστις μων καταγγέλλεται ν

ὁλω τω κόσμω μάρτυς γάρ μου στὶν ὁ Θεός, ω λα

τρευω ν τω πνευματί μου τ ευαγγελιω του ιο αυ- του, ως διαλείπτως μνείαν μων ποιουμαι πάντοτε

επὶ των προσευχῶν μου δεόμενος ει πως δη ποτε ευοδωθθ- σομαι ν τω θεληματι του Θεο ελθειν προς μὰς. επιποθω γὰρ ἰδεῖν μῆς, ἴνα τι μεταδω χάρισμα μιν πνευματικον ει το στηριχθηναι μῆς, τουτ δε εστιν συνπαρακληθηναι εν μιν διὰ της ν ἀλλήλοις πίστcως υμων τε και μου. ου θέλω δὲ μὰς ἀγνοεῖν, δελφοί, οτι πολλάκις προεθέμην λθεῖν προς μῆς και κωλυθην se του δευρο), ἴνα τινὰ καρπον σχῶ και εν μιν καθως και ν τοι λοιποῖς θνεσιν. 'Eλλησίν τε και βαρβάροις, σοφοῖς τε και ἀνοητοις φειλετης ειμι. ουτως τοκα εμε πρόθυμον και μιν τοῖς Pώμn εὐαγγελισασθαι. ου γὰρ παισχύνομαι το εὐαγγέλιον δύναμις γὰρ Θεουεστιν εις σωτηρίαν παντι τω πιστευοντι, ουδαιω τε πρωτον και Ελληνι δικαιοσύνη γὰρ Θεολεν αὐτ αποκα- λυ πεται εὐπίστεως ει πίστιν καθως γέγραπται, D δὲ δίκαιος κ πίστεως ζησεται. Λποκαλύπτεται γὰρ ργ' εο απ' ουρανο επι πῆσαν

424쪽

ἀσεβειαν και ἀδικιαν ανθρώπων των την δεηθεια εν ἀδι- I9 κία κατεχόντων διότι το γνωστον του Θεοῖ φανερόν 2 εσον εν αὐτοις et Θεὸς γαρ αὐτοῖς φανερωσεν ταγα ἀόρατα αυτοῖ ἀπὸ κτίσεως κόσμου τοι ποιήμασιν νοουμενα καθοραται, ὴ εἰ διος αυτου δυναμις και θειότης,ν εις τὸ ινα αυτους αναπολογήτους διότι γνόντες τον Θεὸν οὐχ ὼς Θεὸν δόξασαν η υχαρίστησαν, ἀλλ' lματαιώθησαν ν τοις διαλογισμοῖς αυτῶν, και σκοτίσθη 2 2 συνετος αυτῶν καρδια φάσκοντες ιναι σοφοὶ μω-

23 ράνθησαν, και ἡλλαξαν τό, δόξαν του ἄφθαρτο Θεου

εν ὁμοιώματι εικόνος φθαρτου ανθρώπου και πετεινῶν καιτετραπόδων και ερπετῶν. 24 Διὸ παρέδωκεν αυrους ὁ Θεὸς εν ταις πιθυμίαις των καρδιῶν αυτοῦ εις ἀκαθαρσίαν του ἀτιμάζεσθαι τα σώματα 25 αυτοῦ ε αὐτοις οἶτινες, ετήλλαξαν τὴν ἀλωειαν του Θεο ε τω ψευδει, και σεβάσθησαν και λάτρευσαν τηκτίσει παρὰ τον κτίσαντα, ο εστιν ευλογητὸς εις τους, αιῶνας αμήν. Δια τουτο παρέδωκεν αὐτους ὁ Θεὸς

ει πάθη ἀτιμίας α τε γα θήλειαι αυτῶν μετήλλαξαν 27 τὴν φυσικὴν χρῆσιν εις την παρὰ φύσιν ομοίως τε

και οἱ αρσενες, φεντες την φυσικὴν χρqσιν της θηλείας, cξεκαύθησαν ε τὶ ὀρέξει αυτοῦ ει αλλήλους, αρσενες ναρσεσιν τὴν ἀσχημοσυνην κατεργαζόμενοι, και τὴν ἀντιμισθίαν ην δε τῆς πλάνης αυτῶν εν αυτοῖς ἀπολαμβά- 2 νοντες. και καθὼς ου εδοκίμασαν τον Θεὸν χειν νἐπιγνώσει, παρεδωκεν αὐτους ὁ Θεὸς εις ἀδόκι μον νουν, 29 ποιειν τὰ .h καθήκοντα, πεπληρωμενους πάσn αδικία, πονηρία πλεονεξία κακια μεστους φθόνου φόνου ἔριδος,

3 δόλου, κακοηθείας ψιθυριστάς, καταλάλους, θεοστυ-

425쪽

γεῖς, βριστάς, περηφάνους, αλαζόνας, φευρετὸς κακων, γονευσιν πειθεῖς Iσυνεrους, ἀσυνθετους, ἀστοργους, I ἀνελεημονας οιτινες το δικαίωμα του Θεοῖ πιγνόντες, 3 2ὁτι οἱ τὰ τοιαυτα πράσσοντες ἄξιοι θανάτου εισίν ου μόνον αὐτα ποιοῖσιν, ἄλλα και συνευδοκουσιν τοις πράσσου

Διο αναπολόγητος εἶ, ω ἄνθρωπε πῶς ὁ κρίνων' εν ω γα κρίνεις τον τερον σεαυτὸν κατακρίνεις τα γαρ αυτὰ

πράσσεις ὁ κρίνων. ιδαμεν δε ὁτι τὸ κρίμα του co 2

εστιν κατὰ ἀληθειαν επι τους τὰ τοιαυτα πράσσοντας. λογίζη δε τουτο, ω ἄνθρωπε ὁ κρίνων του τὰ τοιαυτα πράσσοντας και ποιων αυτά, ὁτι συ εκφεύει τὸ κρίμα του Θεου του πλούτου της χρηστότητος αυτο και της

ανοχης και η μακροθυμίας καταφρονεῖς, ἀγνοων τι ὁ χρηστὸν του Θεολεις μετάνοιάν σε ἄγει κατὰ δε την σκληρότητά σου και μετανόητον καρδίαν θησαυρίζεις σεαυτω ὁργη εν μερα ὀργης και ἀποκαλύφεως δικαιοκρισίας του Θεοῖ o αποδωσει κάστω κατὰ τὰ γα αὐ- του τοις με καθ' υπομονην εργο αγαθου δόξαν και τιμην και ἀφθαρσίαν ζητουσιν, ζωην αἰωνιον τοις δ 8εξ εριθείας, και ἀπειθουσι τῆ ἀληθεία πειθομενοι δε γηαδικια, ὀργὰ και θυμός, θλίψις και στενοχωρια επι ψπἀσαν φυχην ἀνθρωπου του κατεργαζομενου τὸ κακόν, 1ουδαιου τε πρωτον και Ελληνος δόξα δὲ και τιμη io και ειρην παντι τω εργαζομενω τὸ ἀγαθόν, ουδαιω τε πρωτον και Ελληνι o γάρ στιν προσωπολημψία Ἀπαρὰ τω Θεῶ. O σοι γὰρ ἀνόμως μαρτον, ἀνόμως και ἀπολουνται 2 και σοι εν νόμω μαρτον, δια νόμου κριθησονται o 13

426쪽

γαρ ι ἀκροαται νόμου δικαιοι παρὰ τῶ Θεῶ, ἀλλ' ο ποιη-Ι ταὶ νόμου δικαιωθησονται οταν γαρ θνη τα μη νόμον ἔχοντα φυσει τα του νόμου ποιῶσιν, ουτοι νόμον η χον-Ι τε ἐαυτοῖς εἰσιν νόμος οἴτινες ενδείκνυνται το εργοντο νόμου γραπτὸν εὐταῖς καρδίαις αυτων, συνμαρτυρου- σης αυτω της συνειδησεως, και μεταξυ λλήλων των I λογισμων κατηγορουντων η και πολογουμενων, νημερα ὁτε κρινεῖ ὁ Θεὸς τα κρυπτὰ των ανθρώπων κατα ὁ εὐαγγελιόν μου διαδεησολ ιστου. 17 Et δὲ συδεουδαιος πονομάζη και παναπαύὐνόμω καὶ 18 καυχασα εν Θεῶ και γινώσκεις τὸ θελημα και δοκιμάζεις τα διαφεροντα, κατηχουμενο εκ ου νόμου,1 πεποιθάς τε σεαυτὸν ὁδηγὸν εἶναι τυφλων, φως των σ2 σκότει, παιδευτην φρόνων, διδάσκαλον νηπίων, χοντα την μόρφωσιν της γνώσεως και η αληθείας εν ω21 νόμω of διδάσκων τερον σεαυτὸν οὐ διδάσκεις 2 2 ὁ κηρυσσων μη κλεπτειν κλεπτεις ὁ λεγων, μοιχευειν μοιχευεις ὁ βδελυσσόμενος τα ειδωλα εροσυλεῖς 23 ος εν νόμω καυχασαι, δια της παραβάσεως του νόμου τον

24 Θεὸν ατιμάζεις τὸ γαρ νομα του Θεογδι μὰς λα- 25 σφημεῖται ν τοις εθνεσιν, καθὼς γεγραπται. Ιεριτομημεν γαρ φελεῖ εὰν νόμον πράσσyς εὰν δε παραβάτης 26 νόμου ης η περιτομη σου ἀκροβυστία γεγονεν. εὰν ου η ἀκροβυστία τὰ δικαιώματα του νόμου φυλάσσp, οὐχ

27 η ἀκροβυστία αυτου ει περιτομην λογισθησεται, και κρινε η κ φυσεως ἀκροβυστια τον νομον τελουσα σε τον, δια γράμματος και περιτομης παραβάτην νόμου οὐ γαρ ὁ ε τω φανερω ουδαιος εστιν, οὐδε - τω φανερω

427쪽

εν σαρκὰ περιτομη ἀλλ' ὁ ε τω κρυπτω ουδαῖος, και 29 περιτομη καρδιας εν πνευματι υ γράμματι Ου ὁ ἔπαινος Ου εξ ανθρώπων ἀλλ εκ ου Θεοῖ. Τι υν το περισσὸν του ουδαιου η τις η φέλεια της περιτομῆς πολυ κατα πάντα τρόπον πρῶτον μεν γὰρ οτι ἐπιστεύθησαν τα λογια του Θεοῖ τι γὰρ ι ηπίστησάν τινες μη Ἀπιστία αυτων την πίστιν του ΘεουKaταργησει in γένοιτο γινέσθω δε ὁ Θεὸς ληθης, πας δε ἄνθρωπος ψευστης, καθάπερ γέγραπται, 'Oπως ν δικαιωθI εν τοις λόγοις σου και νικήσ5ς ε τω κρίνεσθαί σε ει δὲ λαδικία μῶν Θεοῖ δικαιοσύνην συνίστησιν,

τι ερουμεν; μη ἄδικος ὁ Θεὸς ὁ πιφέρων την ὀργην; κατὰ ἄνθρωπον λέγω. in γένοιτο επει πως κρινει ὁ

Θεὸς το κόσμον ει γὰρ λαληθεια του Θεο ε τω εμω φεύσματι περίσσευσεν εις την δόξαν αυτου τι ἔτι

κἀγὼ ς αμαρτωλος κρίνομαι; και η καθὼς λασφημουμεθα, και καθώς φασίν τινες μῶς λέγειν ὁτι, Ιοι, - σωμεν τὰ κακὰ ἴνα λθὶ τ αγαθά; ων το κρίμα ἔνδικόν

Tλουν προεχόμεθα οὐ πάντως προIτιασάμεθα γὰρ Ἱουδαιους τε και Ελληνας πάντας ἴφ' ὁμαρτίαν εἶναι καθὼς γέγραπται τι οὐκ εστιν δίκαιος ουδὲ εις, IOου εστιν ὁ συνίων, ου εστιν ὁ κζητῶν τον Θεόν 11 πάντες Qξέκλιναν. ἄμ- πείθησαν- ου εστιν ποιοῦν 2χρηστότητα ου εστιν ως ενός τάφος ἀνεωγμένος ὁ ῖλάρυγξ αυτῶν, ταῖς γλώσσαις αυτῶν ἐδολιουσαν, ιδ ασπίδων πῖ τὰ cίλη αὐτῶν ων το στόμα αρὰς και πι- 4

428쪽

Ι Θεοῖ απεναντι των φθαλμων αυτων οἴδαμεν δὲ ὁτιοσα ὁ νόμος λεγε τοῖς τω νόμω λαλει, να παν στόμα φραγὶ και πόδικος γενηται πας ὁ κόσμος τω Θεωργο διότι εξ εργων νόμου οὐ δικαιωθησεται πασα σαρξ νω- πιον αυτου δια γαρ νόμου πίγνωσις αμαρτίας. 21 Νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσυν Θεοῖ πεφανερωται,2 2 μαρτυρουμεν υπο ου νόμου και των προφητων, δικαιοσύνη δὲ Θεοῖ δια πίστεως Ἱησου ριστοῖ, εις πάντας 2 3 τους πιστευοντας οὐ γάρ στιν διαστολη πάντες γαρ 24 ημαρτον και στεροῖνται της δόξης του Θεοῖ, δικαιου- μενοι δωρεα τη αυτου χάριτι δια της ἀπολυτρώσεως της 2 5 ναριστῶ ησοῖ ον προεθετο ὁ Θεὸς ἱλαστήριον διαπίστεως ν τω αυτου αἴματι, ις ενδειξιν της δικαιοσύνης αὐτο δια την πάρεσιν των προγεγονότων μαρτημάτων 26 ν η νοχ του Θεοῖ προς την ενδειξιν της δικαιοσύνης

αὐτο ε τω νυν καιρω, ει το εἶναι αυτὸν δικαιον καιδικαιοῖντα το εκ πίστεως Ἱησου.

μεθα γαρ δικαιουσθαι πίστει ανθρωπον χωρις εργων νόμου. 29 δεουδαιων ὁ Θεὸς μόνον ουχὶ και θνων να και θνων so tam ει ὁ Θεὸς ὁ δικαιώσει περιτομην ε πίστεως και31 ἀκροβυστίαν διὰ της πίστεως νόμον ουν καταργουμεν διὰ της πίστεως μη γενοιτο αλλὰ νόμον στάνομεν. oυν ροῖμεν ευρηκεναι 'Aβρααμ τον προπάτορα μων

429쪽

κατὰ σάρκα c γαρ Λβραὰμ εξ ργων δικαιώθη, χει καυχημα ἀλλ' ο προς Θεον τι γαρ ἡ γραφ' λεγει 3Ἐπίστευσεν δε 'Aβρααμ τω Θεω, και λογίσθη αὐτ εις δικαιοσυνην. δὲ ργαζομεν ὁ μισθος ου λογίζεται κατα χάριν ἀλλὰ κατα ὀφείλημα. τω δὲ 4b,4 γαζομένω, πιστεύοντι δὲ ε τι τον δικαιοῖντα τον σεβῆ, λογίζεται η πίστις αυτου ει δικαιοσυν ν καθάπερ και Δαυει λεγε τον μακαρισμον του ἀνθρωπου ὁ Θεὸς

λογίζεται δικαιοσυνην χωρις εργων Mακάριοι ὼν ἀφέ

θησαν αι ἀνομίαι, και ων πεκαλυφθησαν αι ὁμαρτία μακάριος ἀνηρ- ου η λογίσηται χύριος ὁμαρτίαν. ὁ μακαρισμος ουν ουτος επι την περιτομήν η και επι την

ἀκροβυστίαν ψεγομεν γαρ, 'Eλογίσθη τω Ἀβραὰμ

πίστις ει δικαιοσυνην. πως ουν λογίσθη εν περι- ο τομI ὁντι, η εν ἀκροβυστία ου εν περιτομη, ἀλλ' εν ἀκροβυστία και σημειον λαβεν περιτομῆς σφραγῖδα II της δικαιοσυνης της πίστεως της ν 9 ἀκροβυστία εις δεινα αυτον πατερα πάντων ων πιστευόντων δι' ἀκροβυστίας, εἰς τὸ λογισθῆναι αυτοῖς την δικαιοσυνην, και Ia πατερα περιτομῆς τοις ου εὐπεριτομῆς μονον, ἀλλὰ καιτοῖς στοιχρουσιν τοις ἴχνεσιν της ν ἀκροβυστία πίστεως του πατρος μων 'Aβραάμ. Oγγα δια νόμου επαγγελία τω Aβραὰμ η τω σπερ I3 ματι αυτου, το κληρονόμον αυτον εἶναι κόσμου, ἀλλὰ διαδικαιοσυνης πίστεως. ει γαρ ι εὐνόμου κληρονόμοι, ψκεκενωται ἡ πιστις και κατηργηται η παγγελία ὁ ξγα νόμ0ς ὁργην κατεργάζεται οὐ δὲ υ εστιν νόμος, ουδὲ παράβασις. δια τουτο εκ πίστεως, ἴνα κατὰ χά- 6ριν εις τὸ εἶναι βεβαίαν την παγγελίαν παντι τω σπε -

430쪽

ματι, οὐ τω εκ ου νόμου μόνον, ἀλλα και τῶ εκ πίστεως

γραπται τι Πατερα πολλῶν θνων τεθεικά σε κατεναντιου πίστευσεν Θεοῖ του ζωοποιουντος τοῖς νεκρους και Ι 8 καλουντος α μ γ, οντα ς οντα. O παρ' ελπιδα ἐπελπιδι πίστευσεν εις τὸ γενεσθαι αυτὸν πατέρα πολλωνεθνων κατα το ειρημενον, ἴτως σται το σπέρμα σου. I και μὴ ἀσθενήσας τῆ πίστει κατενόησεν το αυτου σωμα

ἡδη νενεκρωμενον εκατονταετὴς που πάρχων), και τὴν Ζ νέκρωσιν τῆς μητρας Σάρρας εις δὲ τὴν παγγελίαν του Θεο ου διεκρίθη τη πιστία, ἀλλ' ενεδυναμώθη I2 πίστει, δους δοξαν τω Θεῶ και πληροφορηθεὶς τι 2 2 επηγγελται δυνατός εστιν και ποιησαι. διὸ και ελο- ad γίσθη- ω ει δικαιοσυνην. Οὐκ ἐγράφη δὲ δι' αυτὸν 24 μόνον ὁτι λογίσθη αυτ is, ἀλλα και δι' ημας ις μυελ- λε λογίζεσθαι, τοι πιστευουσιν επὶ τὸν γείραντα ησουν 25 τὸν Κυριο α ριμ ε νεκρων. et παρεδόθη διὰ τα παραπτώματα μων και γερθη δια τὴν δικαιωσιν μων. 5 Δικαιωθεντες υν ε πίστεως εἰρηνην χωμεν προς τὸν Θεὸν δια του Κυριου μ ὼν ησου ριστου, δι' o και τὴν προσαγωγην σχήκαμεν τὶ πιστει εις την χάριν

ταυτην V I εστηκαμεν, και καυχωμεθα res ελπιδι τῆς

δόος του Θεου. οὐ μόνον δε ἀλλα και καυχώμεθα νταῖς θλίψεσιν, ειδότες τι ἡ θλίψις υπομονην κατεργά

ζεται G υπομονη δοκιμην η δὲ δοκιμη ελπίδα