장음표시 사용
441쪽
ζητοῖντες στησαι, s δικαιοσύν9 του Θεοῖ οὐχ πετάγησαν. τέλος γαρ νόμου ριστὸς ει δικαιοσυνην παντὶ τω πιστευοντι. ωυσης γαρ γράφει τι την δικαιοσυνην την εὐνόμου ὁ ποιησας ἄνθρωπος ζησεται εν αὐτη. η δε ε πίστεως δικαιοσύνη οἴτως λέγει, M u ,9 εν 9 6ία σου, Τίς ἀναβησεται ι τον ουρανόν; τοῖ εστιν
ἄβυσσον τοῖὐ στιν ριστὸν ε νεκρων ἀναγαγεῖν.)ἀλλα τι λεγει Ἐγγυς σου τὸ ρημά εστιν, ε τω στόματί σου και εν 9 καρδία σου τοῖ εστιν τὸ ρημα της πίστεως ὁ κηρύσσομεν οτι εὰν ὁμολογήσ9 ε τω στόματί σου Κύριον ησοῖν, και πιστεύσ5 εν καρδια σου τι ὁ
πιστευεται ει δικαιοσύνην, στόματι δε μολογεῖται εις
σωτηρίαν. λέγει γαρ η γραφη, Ιας ὁ πιστεύων π II
αὐτῶ ου καταισχυνθησεται o γαρ εστιν διαστολη a 1ουδαιου τε και Ἐλληνος ὁ γαρ αυτὸς Κύριος πάντων, πλουτων εἰς πάντας τους επικαλουμένους αυτόν Πας 13γαρα αν επικαλέσηται τὸ ἄνομα Κυριου σωθησεται. πως οἶν επικαλέσωνται ει ὁ Ου ἐπίστευσαν πως δε ιπιστεύσωσιν υ υκ κουσαν πως δὲ ἀκουσωσιν χωρὶς κηρύσσοντος; πως δε κηρύξωσιν εὰν, ἀποσταλωσιν Id καθως γέγραπται, Usωραῖοι οι πόδες των εὐαγγελιζομένων αγαθά. Aλλ' o πάντες ὁπηκουσαν τω εὐαγγελίω. σαίας 6
442쪽
10. 18 11. o. POΣ ΡΩΜΑIOY Oriet ΠΑΙ ἀλλα λέγω, μη ου ηκουσαν μενοῖνγε Εἰς πῆσαν την γην ξῆλθεν ὁ φθόγγος αυτων, και εις τὰ πέρατα της I9 οικουμένης τὰ ρηματα αυτων ἀλλα λέγω, μη Ἱσραὴλ ου εγνως πρωτος Μωυσης λεγει, Ἐγὼ παραζηλώσω μῆς ἐπ οὐκ ἔθνει, επ' θνει ἀσυνέτω παροργι υμῆς. 2 'ΕΙσα α δε ποτολμα και λεγει, υρέθην τοῖς με μη τουσιν, εμφανὴς γενόμην τοῖς με μη περωτωσιν.
2 προς δὲ τον Ἱσραὴλ λέγει, 'Oλην την ἡμέραν ξεπέτασα
τὰς χεῖρας μου προς λαὸν ἀπειθουντα καὶ ἀντιλέγοντα. 11 Λεγω ουν, μη ἀπώσατο ὁ Θεὸς το λαον αυτου; μη γένοιτο. και γαρ εγὼ Ἱσραηλείτης ειμί εκ σπέρματος 'Αβραάμ, φυλης Βενιαμείν. ου ἀπώσατο ὁ Θεὸς τον λαον αυτοῖ ον προέγνω. η υκ ιδατε ν λια τί λεγει γραφη ως εντυγχάνει τω Θεω κατὰ του Ισραήλ, Κυριε, τους προφητας σου ἀπέκτειναν, τὰ θυσιαστηριασου κατέσκαψαν, κἀγὼ πελείφθην μόνος και ζητουσιν 4 την ψυχήν μου. αλλὰ τι λεγε αυτω ὁ χρηματισμός; Κ ατέλιπον ἐμαυτ ρ επτακισχιλίους ἄνδρας, οἴτινες ουκε καμψαν γόνυ τη Βάαλ οἴτω ου και ν τω νυν καιρω λειμμα κατ Ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν ει δὲ χάριτι, ουκέτι εξ εργωπι επε η χάρις ουκέr γίνεται χάρις. τίουν ο επιζητεῖ Ἱσραήλ, τουτο υκ ἐπέτυχεν η δὲ κλογη ἐπέτυχεν, οι δὲ λοιποι πωρώθησαν καθάπερ γέγραπται, Eδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς πνευμα κατανύξεως, φθαλμους του μη βλέπειν και τα του μη ἀκουειν, ἔως της σήμερον ημέρας. και Δαυει λέγει Γενηθήτω ἡ τράπεζα αυτων ct παγίδα και ει θήραν και ει σκάνδαλον και εις ἀντα- 1 πόδομα αυτοῖς σκοτισθήτωσαν οι φθαλμοι ἴτων
443쪽
μη βλεπειν, και τον νῶτον αυτοῦ διὰ παντὸς συνκαμψον 'εγω ουν, μη πταισαν να πεσωσιν μη γένοιτο II ἀλλα τω αυτοῦ παραπτώματι η σωτηρία τοις θνεσιν εις
το παραζηλωσα αυτους. ε δε τὸ παράπτωμα αυτοῦν 2πλοῖτος κόσμου και ὁ ηττημα αυτων πλουτος θνων,
πόσω μαλλον τὸ πληρωμ αυτῶν; π μῖν δὲ ἐν τοῖς θνεσιν. 4 φ οσον, ἐν ου ειμι γὼ εθνων πόστολος την διακονί. μου δοξάζω c πως I παραζηλώσω μου την σάρκα καὶ σώσω τινὰς ε αιτῶν. ει γαρ Ἀποβολη αυτῶν καταλλαγu κόσμου τις ἡ πρόσ- 14 λημ φις ι μ' ζω' εκ νεκρων e δε η παρχ' ὁγια, 6Kαι τὸ φυραμα και ει ἡ ριζα για, και οἱ κλάδοι Ei 17 δέ τινες τῶν κλάδων ξεκλάσθησαν, συ δὲ ἀγριελαιος νενεκεντρίσθη εν αυτοις και συνκοινωνὸς τῆς ριος τῆς πιότητος της λαίας γενου, μὴ κατακαυχω των λά- 8δων-ει δὲ κατακαυχῶσαι, ου' την ρίζαν βαστάζεις ἀλλα ρίζα σε Ἀρεις υν, ζεκλάσθησαν κλάδοι ἴνα γὼ Io ενκεντρισθω. καλως - λαπιστία ξεκλάσθησαν, συ δὲ οτὴ πίστει στηκας. μη φηλα φρονει, ἄλλα φοβοῖ TIγα ὁ Θεὸς τῶν κατὰ φυσιν κλάδων υκ φείσατο, οὐδέ σου
φείσεται Iδε ουν χρηστότητα και αποτομίαν Θεοῖ επι 2 2μ ἐν του πεσοντας ἀποτομία, πι δὲ σὲ χρηστότης Θεοῖ, ρὰν πιμώIς 9 χρηστότητι επει και σύ κκοπήση. κἀκεινοι δέ, ὰν .u πιμενωσι τὴ πιστία, ει κεντρισθu 23σονται δυνατὸς γάρ στιν ὁ Θεὸς πάλι ενκεν iσα αυ- τους. ει γὰρ συ εκ τῆς κατὰ φυσιν ξεκόπης ἄγριε 24λαίου και παρὰ φυσιν νεκεντρίσθqς ει καλλιελαtον, πόσω
444쪽
μαλλον ἴτοι ι κατὰ φύσιν νκεντρισθήσονται γ ιδία
et 3 οὐ γαρ θέλω μας ἀγνοεῖν, δελφοί, τὸ μυστήριον του- το, να μη τε παρ εαυτοῖς φρόνιμοι, τι πώρωσις ἀπὸ μέρους τω Ἱσραὴλ γεγονεν χρις ου το πλήρωμα των,6 θνων εἰσέλθ9 κα ουτως πας Ἱσραηλ σωθήσεται, καθως γεγραπται, H ξε ε Σιων ὁ ρυόμενος, ποστρέφει 2 7 σεβείας ἀπο Ἱακώβ και αἴτη αὐτοῖς η παρ μοῖ, διαθήκη, ὁταν ἀφελωμαι τας αμαρτίας αυτῶν. κατα μεντο εὐαγγέλιον χθροι δι υμας κατα δε την κλογὴν ἀγα-29 πητοι δια τους πατερας ἀμεταμελητα γαρ τα χαρί-3 σματα και η κλῆσις του Θεου. σπερ γαρ υμεῖς ποτε ηπειθήσατε τω Θεῶ νυν δε λεήθητε τῆ τουτων ἀπειθεία,
32 αυτοι νῖν λεηθωσιν συνεκλεισεν γὰρ ὁ Θεὸς τοὐς 33 πάντας ις πείθειαν, νατους πάντας ελεήση. Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεου. ὼς ἀνεξεραύνητα τα κρίματα αὐτο και νεξιχνίαστο α ὁδοι αὐτοῖ.34 τι γαρ εγνω νουν Κυριου η τίς σύμβουλος αὐτοῖ γε-35 νετο τίς προεδωκεν αὐτω, και ἀνταποδοθήσεται 36 αὐτως τι εξ αυτο και δι αὐτο και ει αὐτον τα πάντα αὐτω η δόξα εις τους αιωνας αμήν. 12 Παρακαλῶ οἶν μας, δελφοί, δια των οικτιρμων του Θεοῖ, παραστησαι τα σωματα μων θυσίαν ζωσαν ἁγίαν εὐάρεστον τω Θεῶ την λογικὴν λατρείαν ὁμων καιμη συνσχηματίζεσθε τω αιῶν τούτω, ἀλλα μεταμορφοῖ- σθε τη ἀνακαινώσει του νοός, ει το δοκιμάζειν ὁμας
445쪽
τι το θέλημα του Θεο το Ἀγαθον και ευάρεστον και
Λ γω γαρ δια της χάριτος της δοθείσης μοι παντι τω οντ εν μῖν, μη περφρονεῖν παρ i δε φρονεῖν, ἀλλαφρονεῖν ει το σωφρονεῖν, κάστω ς ὁ Θεὸς μέρισεν μετρον πίστεως καθάπερ γαρ εν ενὶ σώματι πολλα μέλη ἔχομεν, τὰ δε μέλη πάντα οὐ την αὐτην χει πρῆξιν ουτως οι πολλο εν σῶμά εσμεν εν ριστῶ τυ δε καθ' εις ξ
αλληλων μέλη χοντες δε χαρίσματα κατὰ την χάριν
την δοθεῖσαν μῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ την ἀναλογίαν της πίστεως ειτε διακονίαν, ε τη διακονία ε πε ὁ διδάσκων ε τη διδασκαλία cis ὁ παρακαλὼi , ν τ παρακλησει ὁ μεταδιδους, εν ὁπλότητι ὁ προῖστάμενος εν σπουδ9 ὁ λεων, εὐιλαρότητι. αγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγουντες το πονηρόν, κολλώ
μενοι τω ἀγαθω, p φιλαδελφία ις ἀλληλους φιλό- οστοργοι, τὶ τιμI ἀλλήλους προηγούμενοι, s σπουδὴ ii
μη κνηροί, τω πνευματι ζέοντες τω Κυριω δουλευοντες, τῖ λπίδι χαίροντες, I θλίψει πομένοντες, 9 προσευχη a προσκαρτερουντες, ταῖς Ρείαις των αγίων κοινωνουν- 3τες, την φιλοξενίαν διώκοντες. ευλογειτε του διώκον 1 τας μὰς ευλογειτε και η καταρῆσθε χαίρειν μετὰ ξχαιρόντων, κλαίειν μετὰ κλαιόντων. τὸ υτ ct ἀλλη- 16λους φρονουντες , τὰ φηλὰ φρονουντες, αλλὰ τοις ταπεινοῖς συναπαγόμενοι μη γίνεσθε φρόνιμοι παρ αυ- τοις 'δεια κακον ἀντὶ κακου ποδιδο,τες προνοου- 7μενοι καλὰ νώπιον πάντων Ἀνθρώπων c δυνατον, 18 τὐεξ υμὼν μετὰ πάντων ανθρώπων ε ρηνευοντες I9εαυτους ἐκδικοῖντες, ἀγαπητοί, αλλὰ δότε τόπον τη ὀργὴ γέγραπται γάρ, μοι κδίκησις, εγὼ ἀνταποδώσω, λέγει
446쪽
εὰν διφα, πότιζε αυτόν τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρὸς 2 σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου in νικὼ υπὸ του κακου, αλλὰ νίκα ν τω ἀγαθω τὸ κακόν.13 mare ψυχη ξουσίαις περεχουσαις ποτασσεσθω Ουγαρ εστιν ξουσι ει μη πὸ Θεοῖ, αἱ δε υσα υπὸ coi; τεταγμενα εισίν ἄστε ὁ ἀντιτασσόμενος λεξουσίατη του coi διαταγὶ ἀνθεστηκεν Ἀ δε ἀνθεστ κοτες εαυτοι κρίμα λημψονται. οι γαρ αρχοντες ου εἰσιν
φόβος τω ἀγαθω ργω ἀλλα τω κακω. θελεις δὲ, γ, βο- βεισθα την ξουσίαν το αγαθὸν ποίει, και ξεις παινον ε αυτης Θεοῖ γὰρ διακονος στιν σοι ει τὸ ἀγαθόν.cὰν δὲ τὸ κακὸν ποιης, φοβου ου γὰρ εικῆ τὴν μάχαιραν φορεῖ Θεοῖ γὰρ διάκονος εστιν, εκδικος ει ὀργην τω τὸ κακὸν πράσσοντι. δινανάγκη ποτάσσεσθαι, ου μόνον
διὰ τὴν ὀργὴν ἀλλὰ και διὰ τὴν συνείδησιν Διὰ τοῖτο
γὰρ και φόρους τελειτε λειτουργοι γὰρ Θεοῖ εισιν εις αὐτὸ τουτο προσκαρτερουντες. ἀπόδοτε ἀσιν τὰς ὀφειλάς τω ον φορον τον φορον, ω το τελος το τελος,τω ον φόβον τον φόβον τω την τιμην Tu τιμηV.
Μηδεν μηδεν φείλετε ει μη τὸ ἀλληλους ἀγαπῶν ο γὰρ ἀγαπῶν τον τερον νόμον πεπληρωκεν τὸ γὰρ οὐ
μοιχευσεις, ου φονευσεις, ου κλεφεις, ου επιθυμησεις, και ει τις ετ α ντολη, ν τω λογω τουτω ἀνακεφαλαιου- ται, ν τω Ἀγαπήσεις τον πλησίον σου σεαυτόν.
Io ἡ ἀγάπη τω πλησίον κακὸν υ εργάζεται πληρωμα υννόμου λαγάπη. II Και τουτ ειδότες τον καιρόν, ὁτι ἄρα δη μας ξ
447쪽
υπνου γερθηναι νυν γὰρ εγγυτερον μων ἡ σωτηρία υτ επιστεύσαμεν. et νυξ πρ0έκοψεν, ἡ δὲ μερα ηγγι Iaκεν ἀποθώμεθα ουν τα ἔργα του σκότους, ενδυσώμεθα δὲ τὰ ὁπλα του φωτός. ως εν μωα ευσχημόνως περιπα- 3τησωμεν, μη κώμοις και μεθαις, μη κοίταις και ἀσελγειαις, μη ἔριδι και ζήλω ἄλλα ενδυσασθε τον Κυριον η Ι σουν ριστόν, και τῆς σαρκος πρόνοιαν, ποιεισθε εις
To δὲ ἀσθενουντα et πίστει προσλαμβάνεσθε, μη εις Ιἄδιακρισεις διαλογισμων. et με πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δ ασθcνὼν λάχανα εσθίει Q εσθίων τον μη ἐσθίοντα μη ξουθενείτω. ὁ δὲ μ εσθίων τον σθίοντα μηκρινετω ο Θεὸς γαρ αυτὸν προσελάβετο συ τις ι ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκετην; τω ἰδι κυριω στήκει πίπτει. σταθησεται δέ δυνατε γὰρ ὁ Κυριος στησα αυτόν. ος με κρίνει μερα παρ μεραν, οὐδὲ κρίνει πασαν με θραν Ἀκαστος εν ω δι νοὶ πληροφορείσθω. Q ρο-
νῶν την μερα Κυρι φρονεῖ και λεσθίων Κυριω σθίει,ευχαριστεῖ γὰρ τω Θεω και ὁ η ἐσθίων Κυριω ἴκεσθίει, και ευχαριστε τω Θεω Oυδεις γὰρ ἡ μων εαυτω ζη και Ουδεις αυτ αποθνησκει Qάν τε γὰρ ζωμεν, τω Κυρι ζωμεν άν τε ἀποθνησκωμεν, τω Κυρίω ἀποθνήσκομεν-εάν τε Ουν ζωμεν ἄν τε ἀποθνησκωμεν, του Κυρίουεσμεν. εις τουτ γὰρἈριστος ἀπεθανεν κα εζησεν, ἴνα και νεκρων και ζώντων κυριευσI. δὲ τι κρίνεις τυν Oἀδελφόν σου η και σύ τι ξουθενεις τὸν δελφον σου ς πάντες γὰρ παραστησόμεθα τω βήματι του Θεου c - 11
448쪽
γραπται γαρ Ζῶ γω, λεγε Κυριος, ὁτι μοὶ καμφει πὰν I γόνυ, και ἀσα γλῶσσα ξομολογήσεται, Θεῶ πα ουν Ἀκαστος μων περ εαυτοῖ λόγον δώσει τω cI. 13 Μηκετι υ αλλήλους κρίνωμεν ἀλλα τουτο κρίνατε μαλλον, τὸ μη τιθεναι πρόσκομμα τω ἀδελφω η σκάνδα-Ι λον οιδα και πεπεισμαι εν Κυριω ησου τι οὐδὲν κοινὸν δὐ αυτου ε μ η τω λογιζομενω τι κοινὸν εἶναι, I εκειν κοινον. ει γὰρ διὰ βρωμα ὁ αδελφός σου λυπεῖ-ται, ουκετι κατα ἀγάπqν περιπατεῖς. μὴ, βρώματί σου I 6 κεινον απόλλυε περ υ ριστὸς ἀπέθανεν. γ βλα- 17 σφημείσθω ουν μων τ αγαθόν οι γάρ στιν ἡ βασιλεία του Θεου βρωσις και πόσις, ἀλλα δικαιοσύνη και I ειρήνη και χαρα ν Πνευματι Ἀγιω. ὁ γὰρ ν τουτωδουλευων τω ριστῶ εὐάρεστος τω Θεῶ και δόκιμος τοις 19 ἀνθρώποις Aρα ουν τα της Ῥήνης διώκωμεν κα ταὶ τῆς οικοδομῆς της ει αλλήλους μὴ νεκεν βρωματος κατάλυε τ εργον του Θεου. πάντα με καθαρά ἀλλα κακὸν τω ἀνθρώπω τω διὰ προσκόμματος σθίοντι.
et καλον τὸ μὴ φαγεῖν κρέα μηδε πιεῖν οἶνον μηδε εν αδελφός σου προσκόπτει ἡ σκανδαλίζεται δε ασθενεῖ. et a b πίστιν ν χεις κατὰ σεαυτὸν χε νώπιον του Θεοῖ. 23 μακάριος ὁ μὴ κρίνων εαυτὸν εν ω δοκιμάζει. ὁ δεδιακρινόμενος εὰν φάγ9 κατακεκριται, τι υκ εὐπίστεως πῆ δε ο ου εὐπίστεως αμαρτια εστιν.
15 φcίλομεν δε μεῖς οι δυνατοι τα ἀσθενήματα των
et δυνάτων βαστάζειν, και μὴ εαυτοῖς ἀρεσκειν. εκαστος
449쪽
ημων τω πλησίον ἀρεσκετ εις, αγαθον προς-ικοδομην.κα γαρ ὁ ριστος ουχ αυτω ρεσεν αλλὰ καθω γε- γραπται, ι ὀνειδισμοι των ὀνειδιζόντων σὲ πέπεσαν πεμε. ὁσα γαρ προεγράφη εις την μετερα διδασκαλιαν εγράφη, να διὰ της πομονης καὶ διὰ της παρακλησεως των γραφων ηὐελπιδα χωμεν. ὁ δὲ Θεὸς της πομο- νης και η παρακλησεως δω υμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν νἀλληλοι κατα ριστὸν Ιησουν Dα μοθυμαδον ν εν στόματι δοξάζητε τον Θεὸν και Πατερα του Κυρίου ημων ησο1 Xριστοῖ Διδ προσλαμβάνεσθε αλληλους, καθως καὶ Ἀριστὸς προσελάβετο μῆς, ει δόξαν τοῖΘεου λήγω γαρ ριστὸν διάκονον γεγενησθαι περιτομης περ ληθείας Θεοῖ, εις τὸ βεβαιωσαι τας παγγελία των πατερων, τα δὲ θνη περ ελεους δοξάσαι τον Θεόν, καθως ἐγραπται, Διὰ τοῖτο ξομολογήσομαί σοι ν θνεσιν καὶ τω νόματι σου ψαλῶ και πάλιν ολ γει, υφράνθητε, θνη, μετὰ του λαο αυτου και II πάλιν, Αινειτε, πάντα τα θνη τον Κυριον, και παινεσάτωσαν αυτον πάντες ο λαοι και πάλιν σαια λέγει, ἘἘσται φρίζα τοῖ Ιεσσαί, και ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν θνων ε αυτ εθνη ελπιοῖσιν ὁ δὲ Θεὸς της ἐλπίδος πλη- 3ρώσαι μὰς πάσης χαρῆς και ειρηνἹς ε τω πιστευειν, εἰς τὼ περισσεύειν μὰς ν τῆ ελπίδι εν δυνάμει ΙΠνεύματος Ἀγίου. ΓΙεπcισμαι δε αδελφοί μου, και αυτὸς εγὼ περι μων, ψὁτι και αυτοὶ μεστο εστε ἀγαθωσυνης, πεπληρωμενοι πάσης της γνώσεως δυνάμενοι και αλλήλους νουθετεῖν.
450쪽
i τολμηρότερον δε γραφα μῖν ἀπὸ μέρους, ως παναμιμνη- σκων μῆς, δια την χάριν την δοθεῖσάν μοι ἀπντου Θεοῖ16 εἰς το ῖναί με λειτουργὸν ριστοῖ ησου εἰς τα θνη,
ἱερουργουντα τὸ υαγγελιον του Θεοῖ, ἴνα γενηται ἡ προσφορα των θνων υπρόσδεκτος, γιασμεν εν Πνευματι
18 προς τον Θεόν. Ου γὰρ τολμησω τι λαλειν ν ου κατειργάσατο ριστὸς δύ μου εἰς πακοην θνων λόγω I9 και ἔργω εν δυνάμει σημείων και τεράτων ε δυνάμει ΓΙνεύματος Ἀγιου στε με απὸ Ἱερουσαλημ και κυκλωμε ι το Ἱλλυρικοῖ πεπληρωκεναι τὸ υαγγελιον του 2 Xριστοῖ, ἴτω δὲ φιλοτιμούμενον ευαγγελίζεσθαι,ου ὁπου νομάσθη ριστός, ἴνα, ο ἀλλότριον θεμεν λιον οἰκοδομω ἀλλα καθως γεγραπται, οἶς ου ἀνηγ- γελ περὶ αὐτου φονται, και ι οὐκ ἀκηκόασιν συνησου
22 ιδ και νεκοπτόμην τα πολλα το ελθεῖν προς μῆς. 2 3 νυν δὲ μηκετι τόπον χων ε τοῖς κλίμασι τούτοις, πιπο- θίαν δὲ χων του λθειν προς μὰς ἀπὸ πολλων των,24- αν πορεύωμαι εις την Σπανίαν ελπίζω γὰρ διαπορcυόμενος θεάσασθαι μὰς και φ' μων προπεμφθηναι κει,2 5 εὰν μων πρωτον απὸ Ῥους εμπλησθω)- νυν δὲ, πορεύομαι εἰς Ἱερουσαλημ διακονων τοῖς ἄγλις. ἴ- δόκησαν γὰρ Μακεδονια και Ἀχα, κοινωνίαν τινὰ ποιη- σασθαι εις τους πτωχούς των ἁγίων των ε Ἱερουσαλημ.