장음표시 사용
431쪽
ετι κατα καιρον περ ἀσεβων ἀπεθανεν. μόλις γαρ υπερ δικαιου τις ἀποθανεῖται περ γαρ του γαθου τάχα τις και τολμα ἀποθανεῖν. συνίστησιν δὲ την αυτου ἀγάπην ει ημα ὁ Θεός, τι ετ αμαρτωλων οντων μων Xριστος περ ημων απέθανεν. πολλω ουν μαλλον δικαιωθέντες νυν- τω αἴματι αυτου σωθησόμεθα δι' αυτου ἀπὸ της οργqς ει γαρ χθροι ὁντες κατηλλάγημε τω OΘεω δια του θανατου του ιολαυτου, πολλω μῆλλον καταλλαγε ,τες σωθησόμεθα εν I tibi αυτου ου μόνον II δε ἀλλα καὶ καυχώμενοι ν τω Θεω δια του Κυριου μων Ἱησου ριστου, δι' ου νυν την καταλλαγην λάβομεν.
Δια τουτο σπερ δι' ἐιὸς ἀνθρώπου φαμαρτία εἰς o Iaκόσμον ισηλθεν, και δια της μαρτίας ὁ θάνατος, καιουτως ει πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος διηλθcν, φ' πάντες μαρτον- γαρ νόμου μαρτία ν ε κό- 3σμω αμαρτία δὲ υ ελλογειται οντος νόμου. αλλὰ βασίλcυσc ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι ΛΜωυσεως ψκαι επὶ τοῖς, ὁμαρτησαντας επι τω ὁμοιώματι της παραβάσεως Ἀδάμ, ο εστιν τυπος του μέλλοντος. Ἀλλ' 13ουχῶς το παράπτωμα ουτως και τὸ χαρισμα. ει γαρ τωτου νῖς παραπτώματι ι πολλοὶ ἀπεθανον, πολλω μῆλλον ἡ χάρις του Θεου και η δωρεὰ εν χάριτι θ του νῖς ἀνθρωπου ησοῖ ριστο εις τους πολλοδ επερίσσευσεν. και υ ως δι' ενὸς ἁμαρτησαντος τὸ δωρημα τὸ μεν γαρ 6 κρίμα εξ ενδ ει κατάκριμα, τὸ δὲ χάρισμα κ πολλων παραπτωμάτων εις δικαίωμα. ει γαρ τω του ενὸς παρα- II πτωματι ὁ θάνατος βασίλευσεν δια του νός, πολλωμ ἀλλον οι την περισσείαν της χάριτος και η δωρεὰς της
432쪽
δικαιοσυνης λαμβάνοντες ε λῆ βασιλεύσουσιν δια του ενὸς η σου ριστου. 'Αρα υν οῦ δ ενὸς παραπτώματος ι πάντα ανθρώπους ει κατάκριμα ουτως και διενὸς δικαιώματος ις πάντας ανθρώπους εις δικαίωσιν ζωῆς. I ῶσπερ γαρ δια της παρακοῆς του ενδ ανθρώπου μαρτωλοι κατεστάθησαν οι πολλοί, υτως και δια τῆς πακοῆς ZO του ενὸς δίκαιοι κατασταθήσονται ι πολλοί. νόμος δε παρεισῆλθεν ἴνα πλεονάση το παράπτωμα ου δε πλεόνα-2 σεν φαμαρτία, περεπερίσσευσεν ἡ χάρις la ἄσπερ εβασίλευσε φαμαρτία ν τω θανάτω, ἴτω και ἡ χάρις
βασιλεύση δια δικαιοσύνης ει ζωὴν αιώνιον δια ησοί Xριστου του Κυρίου μῖν. 6 ουν ροὐμεν; επιμενωμεν τη μαρτία, να ἡ χάρις πλεονάσθ; μη γενοιτο. ιτινες ἀπεθάνομεν I ἄμαρ- τία, πῶς ἔτι ζήσομεν εν αυτὴς η γνοεῖτε τι σοιεβαπτίσθημεν εις ριστὰν Ιησοίν εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν συνετάφημεν ουν αὐτω δια του βαπτίσματος ι τον θάνατοw ἴνα ἄσπερ γερθη ριστὸς κνεκρὼ δια τῆς δόξης του Πατρός, ἴτω και μεῖς και- νότητι ζωῆς περιπατήσωμεν ει α σύμφυτοι γεγόνα-
με τω ὁμοιώματι του θανάτου αυτοὐ, ἀλλα και τῆς ἀνα- στάσεως σόμεθα τούτο γινώσκοντες, τι ὁ παλαιος
ημὼν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη, να καταργηθῆ το σῶμα τῆς μαρτίας του μηκέτι δουλεύειν μὰ τλαμαρτία 7 8 ὁ γαρ αποθανὼν δεδικαίωται απὸ τῆς μαρτίας. c δε ἀπεθάνομεν συναριστω πιστεύομεν τι και συνζήσομεν αὐτω, εἰδότες τι ριστὸς γερθεὶς εκ νεκρὼν οὐκέτι IO ἀποθνήσκει, θάνατος αυτο οὐκετι κυριεύει o γαρ ἀπεθανεν, τλαμαρτία ἀπεθανεν εφάπαξ G ζῆ σω11 c is oύτως και μεῖς λογίζεσθε εαυτούς εἶναι νε-
433쪽
M νουν βασιλευετ φαμαρτία ν τω θνητω μων σύ- 2ματι, ις τὸ πακουειν ταῖς πιθυμίαις αυτοῖ μηδε 13 παριστάνετε τα μελη μων ὁπλα ἀδικια τη μαρτία ἀλλα παραστησατε αυτους τῶ Θεῶ σε ε νεκρων ζων- τας, και τα μελη μων ὁπλα δικαιοσυνης I cI. αμαρτία γαρ μων ου κυριευσει' ο γαρ εστ υπὸ νόμον, ψ
χάρις δὲ τῶ Θεῶ οτι τε δουλοι τῆς μαρτίας, πηκουσατε 7δε εὐκαρδιας ις ον παρεδόθητε τυπον διδαχης, cλευ- 18θερωθεντες δὲ πὸ τῆς μαρτίας δουλώθητε τὶ δικαιο- συνη ἀνθρωπινον λεγω δια τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκος 9υμ W σπερ γαρ παρεστησατε τα μελη μων δουλα τῆακαθαρσία και τελανομία εις την ἀνομίαν, ουτω νυν παραστησατε τα μελη μων δουλα τη δικαιοσυνI ει ἄγιασμόν.
H αγνοειτε, ἀδελφοί, γινώσκουσιν γαρ νόμον λαλῶ, τ
434쪽
οτι ὁ νόμος κυριευε του ἀνθρωπου φ' ὁσον χρόνον dii: ἡ γαρ πανδρος γυνη τω ζῶντι ἀνδρὶ δcδεται νόμω cὰν δὲ ἀποθάνη ὁ ἀνήρ, κατήργηται ἀπὸ του νόμου του ανδρός. αρα ου ζωντος τοῖ ἀνδρὸς μοιχαλὶς πηματίσει ὰν γενη- ται ἀνδρι τερω εὰν δὲ ἀποθάνὶ ὁ ἀνήρ, ελευθερα εστιν ἀπὸ του νόμου, τολμη εἶναι αυτην μοιχαλίδα γενομενην ἀνδρι τερω ἄστε, δελφοί μου, καὶ ὁμεῖς θανατώθητε τω νόμω δια οὐ σώματος του ριστου ει τὸ γενε- σθαι ὁ μας τερω, τω εκ νεκρων γερθεντι, να καρποφορή- σωμεν τω Θεω. τε γαρ με εν τη σαρκί, τὰ παθήματα των μαρτιων τὰ δια του νόμου νηργεῖτο ν τοις μελεσιν μων ει το καρποφορῆσαι, θανάτω νυνὶ δε κατηργήθημεν απὸ τοί νόμου, αποθανόντες ε ω κατειχόμεθα, στε δουλεύειν μὰς ε καινότητι πνευματος καιου παλαιότητι γράμματος.
Τί ουν ρουεν ὁ νόριος αμαρτία μη γενοιτο ἀλλατην ὁμαρτίαν ου εγνω ει, ἡ διὰ νόμου την τε γὰρ επιθυμία ου ηδειν εἰ μη ὁ νόμος λεγεν, υκ επιθυμήσεις'
ἀφορμὴν δὲ λαβούσα φαμαρτία διὰ τῆς εντολῆς κατηργά
σατο εν μοι πῆσαν πιθυμίαν χωρις γὰρ νόμου μαρτία
νεκρά γὼ δε ζων χωρις νόμου ποτε ελθούσης δεIO της εντολῆς ἡ μαρτία ἀνεζησεν. εγὼ δε ἀπεθανον και ευρεθη μοι - εντολὴ ἡ εις ζωήν, αὐτ ει θάνατοWi ἡ γὰρ μαρτία ἀφορμὴν λαβοῖσα διὰ της εντολῆς ξηπά-
P τησεν με, και δι' αυτῆς ἀπεκτεινεν ἄστε ὁ με νόμος I ἄγιος, και λεντολὴ γία και δικαία και αγαθή iso υναγαθὸν μοι γενετο θάνατος μὴ γενοιτο. Ἀλλὰ φαμαρτία, ἴνα φανη μαρτία, διὰ τού ἀγαθοί μοι κατεργαζομενη θάνατον ἴνα γενηται καθ' υπερβολὴν μαρτωλὸς ἡ μαρτία διὰ της εντολῆς.
435쪽
Οιδαμ εν γαρ τι ὁ νόμος πνευματικός εστιν εγὼ δε η σάρκινος ιμι, πεπραμένος υπὸ την ὁμαρτίαν. et γαρ is κατεργάζομαι οὐ γινώσκω οὐ γαρ ο θέλω, τουτο πράσσω ἀλλ' ὁ μισω, τουτο ποιω At δε ὁ Ου θέλω, τουτο ποιω, 6 συνφημι τω νόμω οτι καλός νυνὶ δε οὐκέτι εγὼ κατερ 17γάζομαι αυτό, αλλὰ η οικουσα εν μοι μαρτία o ἰδα 18 γαρ τι υ οικεῖ ν μοί, τουτ εστιν ν γ σαρκί μου, αγαθόν το γαρ θέλειν παράκειταί μοι, το δε κατεργάζεσθαι το καλον ου o γαρ ο θέλω ποιωέγαθον ἀλλὰ ὁ Νου θέλω κακόν, τουτο πράσσω. ε δε ο ου θέλω, τουτο οποιῶ, ουκέτι εγὼ κατεργάζομαι αυτό, ἀλλὰ η οικουσα νεμο αμαρτία Eυρισκω ἄρα τον νόμον, θέλοντι μοι Iποιεῖν το καλόν οτι μοὶ το κακον παράκειται συνη Taδομαι γαρ τω νόμω του Θεοῖ κατὰ τον ἔσω ἄνθρωπον βλέπω δε τερον νόμον ν τοι μέλεσίν μου ἀντιστρατευό- 2 3μενον τω νόμω του νοός μου, και αἰχμαλωτίζοντά με ε τω νόμω της μαρτίας--οντι εν τοῖς μέλεσίν μου 'α 24λαίπωρος εγὼ ἄνθρωπος τίς με ρυσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου χάρις τψ εω διὰ Ἱησοῖ ριστου 23του Κυριου μων. ἄρα Ου αυτὸς εγὼ τω με νοὶ δουλευωνόμω Θεου, τ δε σαρκὶ νόμω μαρτίας. οὐδεν ἄρα νυν κατάκριμα τοῖς εν ριστω ησου. ὁ γαρ νόμος του Ινευματος της ζωης ν ριστω 'Iησου ηλευθέρωσέν με απὸ του νόμου της μαρτίας και του θανάτου o γαρ αδυνατον του νόμου, εν ω σθένει διὰ της σαρκός, ὁ Θεὸς το εαυτου ιὸν πέμψας εν ὁμοιώματι σαρκος μαρτίας και περὶ μαρτίας κατέκρινεν την ἄμαρ-
436쪽
4 τια εν γ σαρκί, Dα τὸ δικαίωμα του νόμου πληρωθῆ
εν μῖν τοι μη κατὰ σάρκα περιπατουσιν αλλὰ κατα πνευμα o γαρ κατα σάρκα ὁντες α της σαρκος φρο-
νοῖσιν, οι δὲ κατὰ πνευμα τα του πνεύματος. γὰ φρόνημα της σαρκος θάνατος το δὲ φρόνημα του πνευ-
ματος ζωθ καὶ ιρηνη διότι το φρόνημα της σαρκὸς
α ις Θεόν τω γαρ νόμω του λου υποτάσσεται,8 ουδὲ γαρ δυναται oἱ δὲ ν σαρκὶ ὁντες Θεω ἀρεσα ου δυνανται Nμεις δε υκ εστ εν σαρκὶ αλλὰ εν πνευματι, εἴπερ Ινευμα Θεου οἰκεῖ εν μιν Ἀ δε τις Πνεῖ μαIO Xριστο ου ἔχει, ουτος υ εστιν αὐτου. ει δὲ ριστὸς εν μιν, το μεν σωμα νεκρὸν διὰ ἁμαρτίαν, τὸ δὲ πνευν μα ζω διὰ δικαιοσυν ν. εἰ δὲ ὁ ΙΠνευμα του γείραν- τος το Ἱησοῖ εκ νεκρων Οικεῖ εὐυμῖν ὁ γειρας ριστὸν Ἱησοῖν εκ νεκρων ζωοποιησε και τὰ θνητα σώματα μων διὰ τὸ ενοικουν αὐτοῖ Πνεῖμα εὐυμῖν. 12 'Αρα ουν, δελφοί, φειλεται σμεν ου τὶ σαρκὶ τοῖI κατὰ σάρκα ζην ει γαρ κατὰ σάρκα ζητε, μελλετε ἀποθνησκειν- ει δὲ πνευματι τὰς πράξεις του σωματος 14 θανατουτε ζησεσθε ὁσοι γὰρ Πνευματι Θεολαγοντα , I ουτοι υἱοι εισιν Θεου. υ γὰρ λάβετε πνευμα δουλειας πάλιν εις φόβον, αλλὰ λάβετε πνευμα ι εσίας, εν
I τυρει τω πνευματι μων τι σμεν τεκνα Θεου ci δὲ τεκνα, και κληρονόμοι κληρονόμοι μεν Θεου συνκληρονόμοι δὲ ριστου ειπερ συνπάσχομεν, ἴνα και συνδοξασθῶ
437쪽
Λογίζομαι γαρ τι υ αξια τα παθήματα του νυν και I 8ρου προς θν μελλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθηναι ει ημας. γαρ ἀποκαραδοκία της κτίσεως την ἀποκάλυψιν των Q
σις πετάγη, in εκουσα ἄλλα δια τον ποτάξαντα, πελπίδι oτι και αυτ η κτίσις ελευθερωθησεται ἀπὸ της Iδουλειας της φθορας εις την λευθερίαν της δόξης των τεκνων του Θεου Oιδαμεν γαρ τι πασα η κτίσις 22 συνστενάζει και συνωδίνει α ι του νυν οὐ μόνον δε 23 ἀλλα και αυτοι θν ἀπαρχην του Πνευματος εχοντες με και αὐτοὶ εν αυτοῖς στενάζομεν ιοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι,
δι πομονης ἀπεκδεχόμεθα. υσαυτως δὲ και το Ινευμα συναντιλαμβάνεται I 2 ασθενεια μων το γαρ τί προσευξώμεθα καθὸ δει υ οι- δαμεν ἀλλα αυτὸ το ΓΙνευμα περεντυγχάνει στεναγμοῖς ἀλαληφοις ὁ δὲ Ῥαυνων τα καρδίας οἶδεν τί τὸ 27 φρόνημα του Ινευματος, τι κατα Θεον εντυγχάνει περ
αγίων. Oἴδαμεν δε τι τοι ἀγαπωσιν τον εῖν πάντα β
συνεργεῖ εἰς γαθόν, τοῖς κατα πρόθεσιν κλητοῖς ουσιν. ὁτι ους προεγνω, και προώρισεν συμμόρφους της εικόνος 2 o του ιολαυτου ει το εἶναι αυτὸν πρωτότοκον εν πολλοῖς ἀδήλφοῖς oυς δε προώρισεν, τουτους και κάλεσεν και Ους κῶλεσεν, τουτους και δικαίωσεν ους δὲ δικαί
438쪽
3 Τ ουν ροῖμεν προς ταυτα εἰ ὁ Θεὸς περ ημων, τιS 32 καθ' ημων ὁ γε του διου ἱού υκ φείσατο, ἀλλαυπερ ημων πάντων παρεδωκεν αυτόν πως ουχὶ και συν33 αυτ τα πάντα μῖν χαρίσεται; τις εγκαλεσε κατα34 κλεκτῶν cos Θεὸς ὁ δικαιων τις ὁ κατακρινων;
Xριστος Ἱησοῖς ὁ ποθανων, μαλλον δε εγερθείς, ὸς
και εστιν ν δεξια του Θεοῖ, ς και εντυγχάνει περ 35 μων τις μ ας χωρισε απὸ τῆς γάπης του ριστου;
θλίψις η στενοχωρία η διωγμὸς ψ λιμος η γυμνότης η κιν-
36 δυνος ἡ μάχαιρα καθως γεγραπται ὁτι Ἐνεκεν σου θανατούμεθα λην την μεραν, λογίσθημεν ως πρόβατα 37 σφαγης. ἀλλ' εν τουτοις πασιν περνικωμεν δια του, ἀγαπήσαντος μας πεπεισμαι γαρ τι οἴτε θάνατος οἴτε ζω οἴτε αγγελοι οἴτε ἀρχαι οἴτε νεστῖτα ἴτε, ελ-3 λοντα οἴτε δυνάμcις oἴτε φωμα ἴτε βάθος ἴτε τις κτίσις ετ α δυνησεται et μας χωρίσαι ἄπο της γάπης του Θεου τῆς εν ριστω ησοὐ τω Κυρι ημων. in Ἀλωειαν ἐγω ν ριστω, ου ψευδομαι, συνμαρτυρου 2 σης μοι της συνειδήσεως μ ο εν Πνεύ ματι Ἀγιω, ὁτιλυπη- οι εστιν μεγάλη και διάλειπτος οδύνη τη καρδία μ0υ. ηυχόμην γυμνάθεμα ινα αυτος εγὼ απὸ του ιστου περ τῶν αδελφὼ μου, τῶν συγγενῶν μου καται σάρκα oἴτινες εισιν Ἱσραηλειται, ν λυιοθεσι και δόξα και αἱ διαθηκα και ἡ νομοθεσία και - λατρεία και
αἱ παγγελίαι, ν ι πατερες, και ε ὼν ὁ ριστὸς τὸ κατα σάρκα ὁ ων επὶ πάντων Θεὸς ευλογητο εις τους αιῶνας ἀμήν.
439쪽
O oti δὲ oτ εκπέπτωκεν o λογος του Θεοῖ Οὐ γὰρ πάντες οἱ ξ Ἱσραήλ, υτοι Ἱσραήλ oυδ οτι εισιν σπέρμα Αβραάμ, πάντες τέκνα ἀλλ' Ἐν σαα κληθη- σεταί σοι σπέρμα. του ἔστιν, οὐ τα τέκνα της σαρ 8κός, ταῖτα τέκνα του Θεοῖ ἄλλα τα τέκνα της επαγγελίας
λογίζεται ι σπέρμ α παγγελίας γαρ ὁ λόγος ουτος,
Κατα τον καιρον τουτον ελευσομαι και ἔσται τη Σάρραυιος Oυ μόνον δε ἀλλα και Ρεβέκκα ἐξ ενος κοίτην oεχουσα, σαα του πατρος μων, μηπω γὰρ γεννη II
τω Φαραὼ oτι ις αυτ τουτ εξήγειρά σε ὁπως ενδείξωμαι εν σοι την δυναμίν μου, και πως διαγγελη τὸ δνομα
μενουνγε συ τίς ει ὁ νταποκρινόμενος τω Θεω - ἐρεῖ τὸ πλάσμα, πλάσαντι, ι . εποίησας ουτως V Ιου ἔχει ξουσίαν ο κεραμευς του πηλου εκ ου αυτου φυράματος ποιησαι ο μεν εις τιμην σκευος, ο δὲ εις ἀτιμία c δὲ θέλων ὁ Θεὸς ενδείξασθαι την ὀργην και 2 2
440쪽
γνωρίσαι το δυνατον αυτου ηνεγκεν εν πολλγ μακροθυμίαῖ σκευ οργqς κατηρτισμένα εις ἀπώλειαν, και ἴνα γνωρίση τον πλουτον της δόξης αυτου ἐπὶ σκεύη λεους αῖ προητοίμασεν εις δοξαν ους και κάλεσεν μα ου 25 μόνον ξ ουδαιων ἀλλα και εξ θνων ὼς και ν τω ση λεγει, Καλεσω ον υ λαόν μου λαόν μου, και την, ουκ γαπημένην γαπημένην και ἔσται ν τω τόπω υἐρρέθη αυτοῖς, ου λαός- ου ὁ μεις, κει κληθησονται ιοι
2 7 co ζῶντος. σαῖα δὲ κράζει περ του Ἱσραήλ, Ἐαν , ὁ ριθμος των υιῶν Ἱσραὴλ ὼς ἡ ἄμμος τῆς θα- , λάσσης, τὸ πόλειμμα σωθήσεται λόγον γαρ συν-
20 τελῶν και συντεμνων ποιήσει Κυριος επὶ τῆς γῆς. και καθως προείρηκεν Ἐσαρας, Ε μ. Κυριος Σαβαωθ γκατε λιπε σπερμα, ω Σόδομα αν γενηθημεν και ς Γόμορρα αν ωμοιώθημεν. 3 Τ ουν ρουμεν οτι θνη τα μη διώκοντα δικαιοσυνην κατελαβεν δικαιοσυνην, δικαιοσυνην δὲ τὴν πίστεως
3 Ἱσραὴλ δὲ διώκων νόμ ον δικαιοσύνης εις νόμον οὐκ εφθα - 32 cν δια τίς τι οὐκ εὐπίστεως, ἀλλ ως ξ εργων. 33 προσέκοφαν τω λίθω του προσκόμματος, καθω γε- γραπται, δού τίθημι εν Σιὼν λίθον προσκόμματος καιπετραν σκανδάλου και ὁ πιστεύων π αὐτω ὁ καταισχυνθήσεται.
προ τον Θεὸν υπὲρ αυτων εις σωτηρίαν. μαρτυρ γαρ αὐτοις τι ζηλον Θεοῖ χουσιν, ἀλλ' οὐ κατ επίγνωσιν. ἀγνοοῖντες γὰρ τὴν του Θεοῖ δικαιοσυνην, και τὴν δίαν