The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

461쪽

πόρνος η πλεονεκτης η εἰδωλολάτρης η λοίδορος η μέθυ

σος η ἄμπαξ τω τοιούτω μηδε συνεσθίειν. τί γάρ, οι ἰτους ξω κρίνειν; ουχὶ τους σω ὁ μεις κρίνετε, τους 3δὲ ἐξω ὁ Θcὸς κρίνει εξάρατε τον πονηρον ξ υμω αυ-

των.

Τολμα τις υμων πραγμα χων προς τον τερον κρίνεσθαι επι τω αδίκων, και οὐχ επι των αγίων u υκ οἴδατε ὁτ οι ἄγιοι το κόσμον κρινοῖσιν και ει λυμῖν κρίνεται

ὁ κόσμος, ανάξιοι στε κριτηρίων λαχίστων; ou οι- δατ οτι αγγελους κρινουμενυ μητι γε βιωτικά,

τικὰ μεν ουν κριτηρια ὰν χητε, τους ξουθενη μενους εντη εκκλησία, τούτους καθίζετε; o εντροπον μῖν λεγω. -ύτως υκ ενι εν μῖν ουδεις σοφός, ο δυνησεται

Θεου βασιλείαν ου κληρονομησουσιν Μ πλανῆσθε ἴτε πόρνοι ἴτε ειδωλολάτραι ἴτε μοιχοι οἴτε μαλακοι οἴτε ἀρσενοκοῖται οἴτε κλέπται οἴτε πλεονεκται, ου μεθυ IO σοι, ου λοGοροι, οὐχ ἀρπαγες βασιλείαν Θεοῖ κληρονομη- σουσιν και ταὐτά τινες τε Ἀλλὰ ἀπελούσασθε, ἀλλ 11ηγιάσθητε, αλλὰ δικαιώθητε ε τω νόματι του Κυριου Ἱησοῖ ριστου και ν τω ΙΙνεύματι του Θεολημων.

462쪽

12 Πάντα μοι ε&σrιν, ἀλλ' ο πάντα συμφέρει πάντα μοι ξεστιν, ἀλλ' υκ γὼ ξουσιασθήσομαι πό τινος. I τα βρώματα I κοιλία καὶ η κοιλία τοῖς βρώμασιν ὁ δε Θεος καὶ ταύτην και ταυτα καταργησει το δὲ σῶμα ουτη πορνεία ἀλλα τω Κυριω, και ὁ Κυριος τω σώματι 14 ὁ δε Θεὸς καὶ τον Κυριον γειρεν και ημας ξεγερεῖ διαI της δυνάμεως αυτου. υκ οἴδατε Oτι τα σώματα μων μέλη ριστου στίν; ἄρας ουν τα μέλη του ριστου I ποιησω πόρνης μέλη μη γένοιτο. η υκ οιδατ οτι ὁ κολλώμενος τὶ πόρνὴ ν σωμά εστιν Eσονται γάρ, 17 φησίν, οι δυο ει σάρκα μίαν. ὁ δὲ κολλώμcνo τω 18 Κυριω ν πνευμ εστιν. φεύγετε την πορνείαν παναμάρτημα ο εὰν ποιησὶ ἄνθρωπος κτος του σώματος I9 εστιν ὁ δὲ πορνευων ει το ἴδιον σωμα ἁμαρτάνει. η

2 τῶν; γοράσθητε γὰρ τιμης δοξάσατε η τον Θεὸν

ε τω σώματι μῶν.

T mcρι δὲ ν γράψατε, καλον ἀνθρώπω γυναικος μη

2 Drcσθαι δια δε τὰς πορνείας ἔκαστος την αυτου γυναῖκα χέτω, και εκάστη τον ἰδιον ἄνδρα ἐχέτω. pγυναικι ὁ ἄνη την ὀφειλην ἀποδιδότω, μοίως δε και η γυν τω ἀνδρί. η γυν του ἰδίου σώματος ου εξουσιάζcι, ἀλλ ὁ ἀνήρ, μοίως δὲ και ὁ ἀνηρ του δίου σύ- ματος ου εξουσιάζει, αλλὰ η γυνη. μ αποστερειτε ἀλληλους, εἰ μη τι ἄν ε συμφώνου προς καιρόν, νασχολάσητε I προσευχῆ και πάλιν επι το αυτ ητε, να

463쪽

μὴ πειράζη μῆς ὁ Σατανῆς διὰ τὴν ἀκρασίαν μων.

τουτο δὲ λήγω κατα συγγνώμην, ου κατ Ἐπιταγήν. θέλω δὲ πάντα ανθρωπους εἶναι ς και μαυτόν ἀλλα cκαστος ιδιον ἔχει χάρισμα εκ Θεοῖ ὁ μεν υτως ὁ δε υτως. Λῆγω δὲ τοι ἀγάμοις και ται χήραις καλον αὐτοῖς εοῦ μ εινωσιν vi κἀγώ. ει δὲ υ εγκρατεύονται, γαμη Q σάτωσαν- κρεῖττον γαρ εστιν γαμεῖν πυρουσθαι.

τοῖς δὲ γεγαμηκόσιν παραγγελλω, υκ γὼ αλλὰ ὁ Κύ- οριος, γυναικα απο ανδρυς μὴ χωρισθῆναι. εὰν δὲ και is χωρισθ9, μενετω γαμο η τω ἀνδρι καταλλαγγὶτω), καιανδρα γυναικα iii ἀφιενα Τοις δὲ λοιποις ἐγω γώ, 1 2

οὐχ ὁ Κυριος ει τις αδελφὸς γυναικα ἔχει ἄπιστον, καιαυτη συνευδοκει οἰκειν, ετ αὐτου μὴ ἀφιετ αυτήν κα γυνὴ τις ἔχει ανδρα ἄπιστον, κα ουτος συνευδοκει 3

οικειν, ετ αυτῆς, μὴ ἀφιετω τυν ανδρα ἡγίασται γὰρ i ὁ νγὶ ὁ ἄπιστος εν η γυναικί, και γίασται ἡ γυνὴ γ

απιστος εν ω ἀδελφω επε αρα τὰ τέκνα υμων κάθαρτα

τοιουτοις εν δὲ Ῥήνὶ κεκληκεν μῆς ὁ Θεoc r γὰρ 16Oιδας γυναι, ει το ανδρα σωσεις ἡ τ οιδας, νερ, ει τὴν γυναικα σώσεις; in μὴ ἐκάστω ς μεμέρικεν ὁ Κυριος, 17cκαστον ή, κεκληκεν ὁ Θεός, ἴτω περιπατείτω καιουτως εν ταις εκκλησιαι πάσαις διατάσσομαι. περι- 8 τετμημενος τις κλήθη μὴ πισπάσθω. εν ἀκροβυστία

κεκληταί τις, μὴ περιτεμνεσθω. h περιτομὴ ουδεν Io

464쪽

εστιν, κα η ἀκροβυστία ουδεν εστιν, ἀλλὰ τηρησις εντο-

μην δὲ δίδωμι ος λεημενος πο Κυριου πιστὸς ιναι. 26 νομίζω ουν τουτο καλον υπάρχειν δια τὴν νεστῶσαν ἀνάγ-2 7 κ θν τι καλὸν ἀνθρωπω ο ουτως εἶναι δεδεσαι γυναικι μὴ ζήτει λύοχν λελυσαι πῖ γυναικός; .ai, ζήτc γυναικα. ea δὲ και γαμησθς, οὐχ ημαρτες καιεὰν γημ η παρθενος, ου ημαρτεν θλίψιν δὲ τὶ σαρκὶ 29 ξουσιν οι τοιουτοι, εγὼ δὲ μω φείδομαι. oibro ἐφημι, δελφοί, ὁ καιρος συνεσταλμενος στω, o λοιπὸν 3 ἴνα και ι εχοντες γυναῖκας ς' εχοντες σιν, καιοι κλαίοντες; μη κλαίοντες, και οἱ χαιροντες; μη χαί- 3 ροντες, και ι αγοράζοντες Κ μη κατεχοντες, και ι χρωμενοι το κόσμον ς' καταχρωμενοι παράγει γαρ 32 το σχημα του κόσμου τούτου θελ δὲ μῆς Vcρ,-μνους ιναι. V αγαμος μεριμνα τα του Κυριου πως ἀρεσ933 Q Κυριω ὁ δὲ γαμήσας μεριμνα τὰ του κόσμου πως ἀρε γυναικι Και μεμερισται και ἡ γυνὴ και ἡ παρ- 34 ενος. in γαμος μεριμνα τὰ του Κυριου ἶνα λάγια

λοιπον τ λοιπόν εστιν ς το λοιπόν εστιν --Εles ἐστι το λοιπόν, TrAPHiR in εστιν εστι , Η, ΟἱJ Elz et τον κόσμον σωκόσμου τούτω, 32, 33, 34 ἀρεσα ferJ σει, 33, 34 τῆ γυν. usque ad μεριμνῶ τη γυναικι μεμερισται ἡ γυνὴ και η παρθένος ηἄγαμος μεριμνῶ ς τη γυναικι, και μεμερισται. και ἡ γυν ἡ γαμος και ἡ παρθενος μεριμνά- niar VH Rui, si Cetiam L n, sed repetitis verbis ἡ γαμος Post ἡ παρθένος τη γυναικι, και μεμερισται. και ἡ γυνη και ἡ παρθενος ἡ ἄγαμος μεριμνῶ R m

465쪽

και τῶ σώματι και τῶ πνευματι η δὲ γαμησασα μεριμνῶτα τοῖ κόσμου, πῶς πέσm τω ἀνδρι τουτο δὲ προς τὸ θυlι- αυτῶν συμφορον λεγω ου ἴνα βρόχον μῖν πι- βάλω, ἀλλα προς το εἴσχημον κα ευπάρεδρον, Κυριωἀπερισπάστως. E δε τις ἀσχημονεῖν επι την παρθενον 36αυτου νομίζει εὰν τὶ περακμος, και υτως φείλει γίνεσθαι, ο θελε ποιείτω ου ὁμαρτάνει γαμείτωσαν. o 37 δὲ στηκεν εν p καρδι αυτου δραιος, εχων νάγκην,εξουσίαν δὲ ἔχει περ του διου θεληματος, και τουτ κεκρικεν εν τλἰδια καρδια τηρεῖν την αυτο παρθενον, καλῶς ποιησει ἄστε και Λαμίζων την παρθενον αυ- 38 του καλῶς ποιεD και ὁ η γαμίζων κρεῖσσον ποιησει. Γυν δέδcται φ' ὁσον πόνον η ὁ ἀνηρ αυτης εα δὲ 39 κοιμηθη ὁ ἀνηρ, ελευθερα στὶν ω θελε γαμηθηνα , μόνονεν Κυριω μακαριωτερα δε εστιν ἁν ἴτω μείνn, O κατα την μην γνώμην δοκῶ δὲ κἀγὼ νευμα Θεοῖ χειν. Πω δὲ τῶν ιδωλοθυτων, οἴδαμεν τι πάντες γνῶσιν εχ0μεν η γνῶσις φυσιοῖ, η δὲ ἀγάπη ικοδομεῖ. ει

περ της βρώσεως ουν τὼν ειδωλοθυτων, οἴ αμεν ὁτι υ εν cἴδωλον εὐκόσμ ω, και τι υδει Θεὸς εἰ μη εις. και γαρ εἴπερ ισὶν λεγόμενοι θεοι εἴτε εν ουραν εἴτε επι γης, ῶσπερ ισὶ θεοι πολλοι και κύριοι πολλοί, ἀλλ' ημῖν εις Θεὸς ὁ Ιατηρ, εξ υ τα πάντα και μεῖς ει αυτόν, και

466쪽

εις Κυριος ησους ριστος, δι' o τα πάντα και μεῖς δι αὐτου Ἀλλ' υκ εν πῆσιν ἡ γνωσις τινὸς δε τῆ συνη- θεια εως αρτι του ειδώλου εἰδωλόθυτον σθίουσιν, και ἡ συνείδησις αυτων ασθενης ουσα μολύνεται βρωμα δὲ γ μας οὐ παραστήσει τω Θεω οἴτε εα μὴ φάγωμεν υστε - ρούμεθα, υτ εὰν φάγωμεν περισσεύομεν βλεπετε

δὲ is πως ἡ ξουσία μων αὐτη πρόσκομμα γενηται OiS

IO ἀσθενεσιν. εὰν γάρ τις ἴδ9 σε τον χοντα γνωσιν Vεἰδωλείω κατακείμενον, ουχὶ συνείδησις αυτοῖ σθενους οντος οικοδομηθήσεται ι το τὰ ιδωλόθυτα εσθίειν;

I 2 ναριστὸς ἀπεθανεν Οἴτως δε ὁμαρτάνοντες ει τους αδελφους και τύπτοντες αυτων την συνείδησιν ασθενοῖσαι ,

I εις ριστὸν ὁμαρτάνετε. διόπερ ι βρωμα σκανδαλίζειτον ἀδελφόν μου, ὁ μὴ φάγω κρεα εἰς τον ιωνα, να μὴ τον ἀδcλφόν μου σκανδαλίσω. ου εἰμι ελεύθερος ου εἰμι απόστολος οὐχι Ιησοῖντον Κυριον μω εώρακα οὐ το εργον μου μεῖς εστ εν Κυριω; ει αλλοις ου εἰμι πόστολος, αλλά γε ἡμῖνε μί' in γὰρ σφραγίς μου της ποστολῆς μεῖς εστ εν Κυριω D εμ απολογία τοις με ἀνακρίνουσίν στιν αὐτη h υκ χομεν ξουσίαν φαγεῖν και πεῖν; μὴ οὐκ Ἀομεν ξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν ως

και ι λοιποὶ πόστολοι και οἱ δελφοι του Κυριου και

467쪽

ποτε; τις φυτευε αμπελωνα και τον καρπὸν αὐτου υκεσθίει τις ποιμαίνει ποίμνην και εκ του γάλακτος τἹς ποίμνης υκ εσθίει 'η κατα ἄνθρωπον ταυτα λαλῶς η και ὁ νόμος ταυτα οὐ λεγει εν γαρ τω Μωυσεως νομω γεγραπται, οὐ κημώσεις βοῖν ἀλοῶντα.

ἀροτριῆν, και ὁ ἀλοων π ελπίδι του μετεχειν.Ει μεῖς μῖν τα πνευματικα σπείραμεν, μεγα ει μεῖς IIυμων τα σαρκικὰ θερίσομεν - ει ἄλλοι της μων ζου Iaσιας ετ ἐχουσιν, ου ἀλλον μεῖς ἀλλ' οὐκ χρησάμcθατῖ ξουσία ταυτὴ αλλὰ πάντα στεγομεν, ἴνα μη τιναεγκοπqν δῶμεν τω εὐαγγελίω του ριστου οὐκ of δατ 13ὁτι ι τὰ ιερ εργαζόμενοι τὰ εκ ου ιερου σθίουσιν, O τω θυσιαστηρίω παρεδρεύοντες τω θυσιαστηριω συμμερίζονται oἴτως και ὁ Κυριος διεταξεν τοι τὸ εὐαγγελιον ψκαταγγέλλουσιν του ευαγγελίου ζην Ἐγὼ δὲ οὐ is κε ημαι οὐδεν τουτων οὐκ γραφα δε ταυτα να ἴτ ως γενηται εν μοί καλον γάρ μοι ἀλλον ἀποθανcῖν η ὁ καύχημά μου ουδεις κενωσε εὰν γὰρ εὐαγγελίζωμαι 16 οἴ εστιν μοι καύχημα ανάγκη γάρ μοι πίκειται οὐαι γάρ μοι στίν, ἄν μ' εὐαγγελίσωμαι ει γὰρ κων 17

468쪽

τουτο πράσσω, μισθον χω ει δὲ ἄκων, iκονομίαν πεπί- Ι στευμαι τις υν μου στιν ὁ μισθός ἴνα εὐαγγελιζο-

μενος ἀδάπανον θήσω τὸ υαγγελιον εις τὸ μ καταχρήσασθαι τη-ξουσία μου - τω εὐαγγελιω. ij Ἐλευθερος γαρ ων εὐπάντων,ἀσιν μαυτὸν δούλωσα, Z ἴνα τους πλειονας κερδήσω. και γενόμην τοι Ἱουδαιοις ς ουδαιος, ἴνα ουδαιους κερδήσω τοις υπὸ νόμον ως ὐπὸ νόμον, μη ν αυτος υπὸ νόμον ἴνα τους ὁπὸν νόμον κερδήσω τοι ἀνό μοις ως ἄνομος, μη ων ἄνομος

Oco ἀλλ' εννομος ριστου, να κερδάνω τους ἀν-.ους. 2 2 γενόμην τοις ἀσθενεσιν ασθενής, ἴνα τούς ασθενεις κερδήσω. -οις,ἀσιν γεγον πάντα, να πάντως τινὰς σώσω.23 πάντα δὲ ποιῶ δια τὸ εὐαγγέλιον ἴνα συνκοινωνὸς αυτουὶ γενωμαι O0ὐοιδατε ὁ τι οἱ εὐσταδι τρέχοντες πάντες

μὲν τρέχουσιν εις δὲ λαμβάνει το βραβεῖον; ἴτω τρέ- 25 χετε, /α καταλάβητε. πας δὲ ὁ ἀγωνιζό με o πάντα

εγκρατευεται. εκεῖνοι μεν ουν ἴνα φθαρτον στεφανον λά-

, βωσιν, μεῖς δὲ ἄφθαρτον. εγὼ τοίνυν ουτως τρεχ ὼς 2 7 οὐκ αδήλως, ουτως πυκτευω ς υκ ἐρα δερων ἀλλ' υπωπιάζω μου τὸ σωμα και δουλαγωγῶ, μυλ arua αλλοις κηρύξας αυτος αδόκιμος γενωμαι.1O Ob θέλω γαρ ὁ μας ἀγνοειν, δελφοί, τ οι πατερεόημων πάντες πω τὴν νεφελην ησαν, και πάντες δια τῆς θαλάσσης διῆλθον, και πάντες ει τον Μωυσην ἐβαπτίσθησαν ν η νεφελn και γ τῆ θαλάσσ9, και πάντες τὸ αυτ πνευματικον βρωμα φαγον. κα πάν-

469쪽

ματικης κολουθούσης πέτρας η πέτρα δε ην ὁ ριστος αλλ' οὐκ ν τοι πλείοσιν αυτων ηυδόκησεν ὁ Θεός κατεστρώθησαν γαρ ν τὶ ρημω Tαῖτα δε τύποι μῶν εγενήθησαν, ει το μη εἶναι μας πιθυμητὰς κακων, κα-

θως κἀκεινοι πεθύμησαν. μηδε εἰδωλολάτραι γίνεσθε,

καθώς τινες αὐτων ἄσπερ γέγραπται Ἐκάθισεν ὁ λαὸς φαγεῖν και πεῖν, και ἀνεστησαν παίζειν. μ δε ορνεύωμεν, καθώς τινες αυτῶν πόρνευσαν και πεσαν μια

ημέρα εἴκοσι τρεις χιλιάδες. 'δε ἐκπειράζωμεν τον

Κυριον, καθώς τινες αυτῶν πείρασα και π των φεων

ἀπώλλυντο μηδε γογγύζετε, καθάπερ τινες αυτῶν Ιο

εγόγγυσαν, και ἀπώλοντο υπὸ του λοθρευτου ταυτα II δὲ τυπικῶς συνέβαινεν ἐκείνοις ἐγράφη δε προ νουθεσίαν ημὼν εις ους τα τέλη τῶν αιώνων κατηντηκεν. Uστ ὁ Σ

εἴληφεν ει λανθρώπινος πιστὸς δε ὁ Θεός, ουκ άσει υμα πειρασθηναι περ o δύνασθε, ἀλλα ποιησε συν τῶπειρασμω και την ἔκβασιν του δύνασθαι υπενεγκεῖν.

Διόπερ αγαπητοί μου, φεύγετε απὸ της εἰδωλολατρείας. 4ὼς φρονίμοις λέγω κρίνατε μεῖς ὁ φημι τὸ ποτη 15, 6

ριον της ευλογίας λευλογουμεν ουχι κοινωνία του αἴματος του ριστου στίν τον ἄρτον ον κλῶμεν ουχὶ κοινωνία του σώματος του ριστου στίν; οτι ει αρτος, εν 7 σῶμα, πολλοί σμεν οι γαρ πάντες ε του ενὸς ἄρτου

μετέχομεν. βλέπετε τυν Ἱσραηλ κατὰ σάρκα ου οἱ 18

470쪽

εσθίοντες τὰς θυσίας κοινωνοὶ του θυσιαστηρίου εισίν 19 τί ουν φημίς τι εἰδωλόθυτόν τι στίν η τι ειδωλόν τε et coer, ἀλλ' 6τι α θύουσιν τὰ θνη , δαιμονίοις κα ου Θc θυουσιν ου θέλω δὲ μα κοινωνοῖς των δαιμονίων 2 γίνεσθαι. οὐ δυνασθε ποτηριον Κυρίου πίνειν και ποτηριον δαιμονίων ου δύνασθε τραπεζης Κυρίου μετέχειν 22 και τραπεζης δαιμονίων. παραζηλοῖμεν τον Κύριον; μη σχυρότεροι αυτο ἐσμέν 23 Πάντα ξεστιν, ἀλλ' οὐ πάντα συμφερει πάντα ρε-

2 ζητείτω, ἀλλα το του τερου 'αν το εν μακέλλω πωλούμενον εσθίετε μηδεν ἀνακρίνοντες δια τον συνείδη, σιν Του Κυρίου γαρ η γ και το πληρωμ αυτης. 37 a τις καλεῖ μῆς των απίστων και θελετε πορεύεσθαι, παντο παρατιθεμενον μῖν σθίετε μηδεν ἀνακρίνοντες δια, την συνcίδησιν Qὰν δε τις υμῖν λῖ, Τουτ ιερόθυτόνεστιν, μη σθίετε δ εκεῖνον τον μηνύσαντα και την συν-29 ίδησιν συνείδησιν δε λέγω ουχι την αυτου ἀλλα τηντου τέρου ἴνα τι γὰρ η λευθερία μου κρίνεται πο ἄλλης 3 συνειδησεως; e εγὼ χάριτι μετεχω, τί βλασφημουμαι

3I περ λεγὼ ευχαριστω Eιτε υν σθίετε εἴτε πίνετε 32 εἴτε τι ποιεῖτε, πάντα ει δόξαν Θεοῖ ποιειτε. ἀπροσκοποι και ουδαιο ς γίνεσθε και Ελλησιν και λεκκλη-33 ρί του coῖ καθω κἀγὼ πάντα πῆσιν αρέσκω, μηζητων το μαυτο σύμφορον, ἀλλὰ τὸ ων πολλων, να11 σωθωσιν μιμηταί μου γίνεσθε, καθω κἀγὼ ριστου. et Ἐπα νω δὲ μας τι πάντα μου μέμνησθε και καθως

44 O