The resultant Greek Testament, exhibiting the text in which the majority of modern editors are agreed, and containing the readings of Stephens (1550), Lachmann, Tregelles, Tischendorf, Lightfoot, Ellicott, Alford, Weiss, The Bâle edition (1880), West

91쪽

πονηρους τε και ἀγαθους και πλησθη ὁ νυμφὼν ἀνακcιμένων. ἐσελθὼν δὲ ὁ βασιλευς θεάσασθαι του ἀνα- Ικειμένους εἶδεν 4κεῖ ἄνθρωπον υκ ενδεδυμένον ενδυμα γάμου και λεγε αυτω, ταῖρε, πως εισηλθες οῦδε, I 2

ἔχων ἔνδυμα γάμου ὁ δὲ φιμώθη τότε ὁ βασιλcυς

ειπεν τοῖς διακόνοις Δήσαντες αυτου πόδας και χειρας εκβάλετε αυτον εις τὸ σκότος το ξύτερον κεῖ σται ὁ

κλαυθμος και ὁ βρυγμος των δόντων. πολλοὶ γαρ I εἰσιν κλητοί, λίγοι δὲ κλεκτο Τότε πορευθέντες - Φαρισαῖοι συμβουλιον λαβον 15Oπως αυτον παγιδεύσωσιν εὐλόγω και ἀποστελλου- 16 σι αυτ τους μαθητας αυτῶν μετα τοῦ Mρωδιανὼν λέγοντας Διδάσκαλε, ιδαμ εν τι ληθης ει και την δῖντο Θεοῖ εν ἀληθεία διδάσκεις, και - μελει σοι περιουδενός ο γαρ βλεπεις ει πρόσωπον ανθρώπων. c, ουν μῖν, τί σοι δοκεῖ εξεστιν δουναι κηνσον Και 17

νόμισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτ δηνάριον. και λεγει αὐτοις Τίνος ἡ εἰκὼν αὐτη και η επιγραφη; 2 λεγουσιν, Καισαρος τότε λεγε αυτοῖς Ἀπόδοτε υν τα ΙΚαισαρος Καισαρι, και τα του Θεο τω Θεω και 2 2ἀκουσαντες θαύμασαν, και φεντες αυτον απηλθαν.

Ἐν κείνη γὴ μέρα προσηλθον αυτω Σαδδουκαῖοι, 3

λέγοντες, εἶναι ἀνάστασιν, και πηρώτησα αυτὀν λέγοντες Διδάσκαλε, Μωυσῆς ειπει', ἄν τις ἀποθάν9, 24 εχων τέκνα επιγαμβρεύσει λαδελφος αυτοῖ την γυναῖκα

92쪽

25 αυτου, και αναστήσει σπέρμα, ἀδελφὼ αυτου. ησαν δὲ παρ' μῖν cπτὰ αδελφοί και ὁ πρωτος γήμας τελευτησεν, και, ὴ ἔχων σπέρμα ἀφηκεν την γυναῖκα αυτοῖ τω ἀδελ φω, αυτοῖ- μοίως και ὁ δευτερος και ὁ τρίτος, ω τῶν 27, 28 4πτά. στερον δὲ πάντων ἀπέθανεν ἡ γυνη. εντη αναστάσει υν τίνος των πτα εσται γυνή πάντες γαρ 29 σχον αὐτήν. αποκριθεὶς δε ὁ ησους ιπεν αὐτοις, Πλανασθε μ γ ειδότες α γραφὰς μηδε την δύναμιν του 3 Θεοῖ ei γαρ p ἀναστάσει υτ γαμουσιν υτε γαμ 3 ζονται, ἀλλ' ὼς ἄγγελοι ν τω υραν εἰσιν. περ δὲ της αναστάσεως των νεκρων ου ἀνεγνωτε το ρηθεν μῖν 32 πο ου Θεοῖ λεγοντος, γύ ειμι ὁ Θεὸς Aβραὰμ και ὁ Θεος Ἱσαα και ὁ Θεὸς Ἱακώβ; ου εστιν ὁ Θεὸς νεκρων 33 ἀλλα ζώντων. και ἀκούσαντες ο οχλοι ξεπλήσσοντο επι τη διδαχη αυτου. 34 Οἱ δὲ Φαρισαιο ἄκουσαντες ori φλωσεν τους Σαδδου-35 καίους, συνήχθησαν επι το αυτό και πηρώτησεν εις

36 εξ αυτων νομικος πειράζων αυτόν, Διδάσκαλε, ποια 37 ντολη μεγάλη εν τω νόμω ὁ δ εφη αυτω, Ἀγαπή

o Ἀγαπήσεις τον πλησίον σου σεαυτον εν ταυταις ταις δυσι εντολαῖς ὁλος ὁ νόμος κρεματα και οι προφῆται.

I Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων πηρώτησεν αυτους ὁ 'Iησοῖς 'εγων, Τι υ μῖν δοκει περὶ του ριστοῖ τίνος

93쪽

υιός εστιν λεγουσιν αὐτῶ, ου Δαυειδ. ἐγει αὐτοῖς, 43Πῶς υν Δαυειδ εν Πνευματι καλεῖ αυτον Κυριον λῆγων, Ειπεν fριος τω Κυρι μου Κάθου εκ δεξιῶν, ου εως ψαν θῶ τους χθρούς σου ὁποκάτω των ποδῶν σου ει υν Δαυείδ καλεῖ αυτον Κυριον, πῶς υιδ αυτου στίν; 45κα ουδεις δυνατο ἀποκριθηνα αυτω λόγον οὐδὲ τόλμη 46

Τότε ὁ Ιησους λάλησεν τοῖς χλοις και τοις μαθηταῖς 23αυτοῖ λεγων, Ἐπι της Μωυσῆως καθεδρας κάθισαν οι γραμματεῖς και οἱ Φαρισαιοι πάντα υν ὁσα αν ειπωσιν μῖν ,οιησατε και τηρεῖτε κατὰ δὲ τὰ ργα αυτοῦν δε ποιειτε λεγουσιν γα και οὐ ποιουσιν δε

σμευουσιν δε φορτία βαρες και δυσβαστακτα και

επιτιθέασιν επὶ τους μους των ανθρώπων αυτοι δὲ τω δακτυλ αυτῶν οὐ θελουσιν κινησα αυτά. πάντα δὲ τα ἔργα αυτῶν ποιουσιν προς το θεαθηναι τοι ἀνθρώποις πλατυνουσιν γαρ τὰ φυλακτηρια αὐτῶν και μεγαλύνουσιν

τὰ κράσπεδα, φιλουσιν δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ν τοις

δειπνοις και τὰς πρωτοκαθεδρίας 4 ταῖς συναγωγαῖς και τους σπασμους εν ταις ἀγοραῖς και καλεῖσθαι ὁπὸ

των ανθρώπων Ῥαββεί. μεῖς δὲ, ἡ κληθητε Ῥαββεί,

εις γαρ εστιν υμὼν ὁ διδάσκαλος, πάντες δὲ ἱμεις δελφοί

γαρ εστιν μων ο Πατηρ, ὁ ουράνιος μηδὲ κληθητε io καθηγηταί οτι καθηγητης μων Ἀστιν εἴς ὁ ριστός.

94쪽

II, I ὁ δε μείζων μων σται μων διάκονος ὁστις ἐυφώσει εαυτὸν ταπεινωθησεται, και στις ταπεινωσε εαυ

τολυφωθήσεται. I οὐαι δ υμῖν, γραμματεῖς και Φαρισαῖοι ποκριταί, ὁτικλείετε την βασιλείαν των Ουρανων εμπροσθεν των ανθρώπωW υμεῖς γαρ υκ εισερχεσθε, ουδὲ τους εἰσερχομενους ἀφίετε εισελθεῖν. IS Oυαι μῖν, γραμματεῖς και Φαρισαιοι ποκριταί, τι περιάγετε την θάλασσαν και την ξηραν ποιησαι ναπροσηλυτον, και ταν γενηται, ποιεῖτε αυτον υἱὸν γεεννης διπλότερον μων.

17 φείλει μωροι και τυφλοί τίς γα μείζων στιν,

I χρυσός, η ὁ ναὸς ὁ ἁγιάσας τον χρυσόν και 'O αν ὀμόσ9 ν τω θυσιαστηρίω ουδεν εστιν οὐδ' αν ὁμόσ εν Ι τω δώρυ, ω πάνω αυτοῖ, φείλει τυφλοί τι γαρ μεῖζον, τὸ δῶρον η το θυσιαστηριον τὸ ἁγιάζον τὸ δῶρον

23 οὐαὶ μῖν, γραμματεῖς και Φαρισαῖοι ποκριταί, τι ἀποοεκατοῖτε τὸ δύοσμον και τὸ ἄνηθον και το κύμινον, και ἀφηκατε, βαρύτερα του νόμου την κρίσιν και δελεος και την πίστιν ταυτα δε δει ποιησαι, κἀκεῖνα μη

95쪽

23. 24 33.

ἀφεῖναι. οδηγοὶ τυφλοί, διῖλίζοντες τον κώνωπα, την 24δ κάμηλον καταπίνοντες. Ουαι υμῖν, γραμματεῖς και Φαρισαῖοι υποκριταί, τι 25 καθαρίζετε το ξωθεν του ποτηριου και της παροψίδος,

εσωθεν δε γέμουσιν αρπαγης και ἀκρασίας. Φαρισαῖε et

τυφλέ, καθάρισον πρωτον το εντος του ποτηρίου και της παροψίδος , ἴνα γένηται και το εκτος αυτου καθαρόν. Oυαι μῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ποκριταί, τι 27 παρομοιάζετε τάφοις κεκονιαμενοις, Οἴτινες Ἐξωθεν με φαίνονται ραῖοι, σωθεν δὲ γέμουσιν ὀστεων νεκρων καιπάσης καθαρσίας. οἴτως και c c&θc c 28 φαίνεσθε τοι ἀνθρώποις δίκαιοι, σωθεν δε εστ μεστοι υποκρίσεως και ανομίας. Θυαι μῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ποκριταί, τι 2 Qοικοδομεῖτε του τάφους των προφητων κα κοσμεῖτε ταμνημεῖα των δικαίων, και λεγετε, ι μεθα ν ταῖς Cημεραις των πατερων μῖν, ου αν μεθα αυτων κοινωνοιεν τω αἴματι των προφητων. Qστε μαρτυρεῖτε αυτοῖς Ιοτι ιο εστ των φονευσάντων του προφητας και 2

υμεῖς πληρώσατε το μέτρον των πατέρων μῶν oφεις 33 γεννηματα εχιδνῶν, πῶς φύγητε ἀπὸ της κρίσεως της γcόννης Διὰ τοῖτο δου γὼ ποστέλλω προς μας 4

προφητα και σοφους και γραμματεῖς ε αυτοῦ ἀποκτενεῖτε και σταυρώσετε, και εξ αυτῶν μαστιγώσετε εν ταῖς συναγωγαῖς μῶν και διώξετε ἀπὸ πόλεως ci πόλιν οπως λθὶ εφ υμα παν αἶμα δίκαιον εκχυννόμενον επι 35της γης, ἄπο του αἴματος Aβε του δικαιου εως τουανατος Ζαχαριο υιου Βαραχίου ον φονευσατε μεταξυ

96쪽

23. 36-24. 7.

36 του ναοῖ και του θυσιαστηρίου μὴν ἐγω ἡ μῖν, ξει ταυτα πάντα επὶ την γενεα ταύτην. 37 Ἱερουσαλήμ , Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτείνουσα τους προφήτας και λιθοβολουσα τους πεσταλμένους προ αυτήν, ποσάκις θελησα πισυναγαγεῖν τα τεκνα σου ον τρόπονορνις επισυν ει τα νοσσία αὐτῆς υπο τας πτερυγας, και

Eυλογημενος ὁ ρχομενος εν νοματι Κυριου. 24 α cξcλθων ὁ Ἱησοῖς ἀπο ου Ῥοῖ πορευετο και προσῆλθον οι μαθηται αυτου πGεῖξαι αυτω αὐοικοδομας του Ῥου. ὁ δ αποκριθεις εἶπεν αὐτοῖς, οὐ βλέπετε

ταυτα πάντα Ἀμὴν λέγω μῖν, ου, ἀφεθ, οῦδε λίθος επι

λίθον o ου καταλυθήσεται. Καθημενο δ αυτο επι του Ορους των Ἐλαιῶν προσῆλθον αυτω ο μαθηται κατ ιδίαν λεγοντες Εἰπεὴμῖν, πότε ταῖτα εσται, και τι τὸ σημεῖον της σης παρ-

ουσιας και συντελειας του αιῶνος και αποκριθεις

'I ποῖ ειπεν αυτοῖς, λέπετε μή τις υμα πλανήσI. πολλοι γαρ ἐλευσονται επι τω νόματί μου λεγοντες Ἐγώ 6 in. ὁ ριστός, και πολλους πλανησουσιν μελλήσετε δὲ ἀκουειν πολεμους και ἀκοας πολεμων ορατε, μὴ θροεῖσθε δε γαρ γενεσθαι ἀλλ' ἴπω στιν ὁ τέλος. εγερθήσεται γαρ θνος π εθνος και βασιλεία επι βασιλείαν, και σονται λιμοι και σεισμοι κατα τόπους'

97쪽

ει θλίφιν καὶ ἀποκτενουσιν μας, και σεσθε μισούμενοι υπὸ πάντων των θνων δια ὁ νομά μου και τότε οσκανδαλισθήσονται πολλοι και αλλήλους παραδύσουσιν

και μισήσουσι αλλήλους και πολλοὶ φευδοπροφῆται II εγερθήσονται και πλανήσουσιν πολλους και διὰ et Ia πληθυνθῆναι την ἀνομίαν φυγήσεται φαγάπη των πολλων ὁ δὲ πομείνας 4ις τελος, υτος σωθήσεται και Ι3,I4 κηρυχθήσεται τουτο τὸ εὐαγγελιο της βασιλείας εν λIτ9 οικουμεν εις μαρτύριον ἀσιν τοῖς θνεσιν και τότεῆξc τὸ τελος. 'Oτα ουν ἴδητε το βδελυγμα της ερημώσεως ο ρηθεν ξδιὰ Δανιὴλ του προφήτου στὸς εν τόπω γλ ὁ ἀναγινώσκων νοείτω), τότε οι εν Ἱουδαια φευγετωσαν I 6 ct τὰ Ορη Q πὶ του δώματος, καταβάτω ραι τὰ 17ε της οικίας αὐτοῖ, και ὁ ε τω ἄνω, επιστρεφάτω 8οπίσω παι το ἱμάτιον αυτου Oυα δε ταῖς εν γαστρὶ 9εχούσαις και ταῖς θηλαζούσαις - κείναις ταῖς ἡμεραις

προσεύχεσθε δὲ ἶνα μη γενηται ἡ φυγὴ μῶν χειμῶνος, ομηδε σαββάτω Qσται γαρ τότε θλίψις μεγάλη οἴα Ιοὐ γεγονεν ἀπ έρχῆς κόσμου εως του νυν οὐδ' οὐ μὴ

δώσουσιν σημεῖα μεγάλα και τερατα, ἄστε πλανῆσαι, ει δυνατόν, και τοῖς κλεκτούς. ιδο προείρηκα μῖν. 25

98쪽

αστραπο ξερχεται απὸ ανατολῶν και φαίνεται εως δυσμῶν,2 8 ουτως σται η παρουσία του Yιοῖ του Aνθρώπου οπουεὰν β' πτωμα, κει συναχθησονται οἱ αετο et Εὐθέως δε μετα την θλίψιν των μερων κείνων ὁ λιος σκοτισθησεται, και η σεληνη νδ-rει τὸ φεγγος αὐτης καιοι αστερες πεσοῖνται απὸ του ουρανοῖ, και α δυνάμεις των Ουρανων σαλευθησονται και τότε φανησεται το σημειον του ἱου του Ἀνθρώπου - ουρανω και τότε κόψονται πῆσαι α φυλαὶ της γης, και φονται τον ἱον του 'Ανθρώπου ρχόμενον επὶ των νεφελων του ουρανου μετὰ si δυνάμεως καὶ δόξης πολλης και ἀποστελεῖ τους αγγε- λους αυτου μετα σαλπιγγος φωνης μεγάλης, και επισυνάξουσι τους κλεκτους αυτο εκ των τεσσάρων ἀνεμων, ἀπἄκρων Ουρανων ως ἄκρων αυτοῦν.

3a Ἀπὸ δε της συκης μάθετε την παραβολην ὁταν δ' ὁ

κλάδος αυτης γενηται παλός, και τα φύλλα εκφύη, γινώ-33 σκετε ὁτι εγγυς τὸ θερος οἴτως και υμεῖς, ὁταν ἴδητε πάντα ,αῖτα, γινώσκετε ὁτι εγγύς εστιμ επὶ θύραις 34 μη λῆγω μῖν, ου η παρελθ9 η γενεὰ αἴτη εως ν3 πάντα ταῖτα γενηται ὁ Ουρανὸς και η γη παρελεύσεται, οι δὲ λόγοι μου ο μη παρελθωσιν. 36 Περι δὲ της μερας κείνης και ἄρα ουδεις οιδεν, οὐδὲ οι ἄγγελοι τῶν πανων, οὐδὲ ὁ ιός, 4 μ ὁ Ιατηρ37 μόνος ἄσπερ γαρ αἱ μεραι του Νῶε, ουτως σται

99쪽

24 38-5Ι. παρουσία του ἱοῖ του Ἀνθρωπου Q γαρ ησαν εν βταις μεραις εκειναις ταις προ του κατακλυσμου τρώγοντες και πίνοντες, γαμοῖντες και γαμίζοντες, αχρι ης μέρας ει λθεν Νῶε εις την κιβωτόν, και υκ γνωσαν εως 39ηλθεν κατακλυσμος και ρεν παντας οἴτως σται παρουσία του ιοῖ του Ἀνθρωπου τότ εσονται δυο οε τω πω εις παραλαμβάνεται και ει ἀφ ται AD 41 ἀλωουσαι εν τω μύλω μία παραλαμβάνεται και μία ἀφίεται γρηγορειτ ουν, ὁτι υ οἰδατε ποια μερα o 2 Κυριος μων ρχεται Vκεῖνο δὲ γινώσκετε, οτι ει δει 3νοικοδεσπότης ποία φυλακI ὁ κλεπτης ρχεται, γρηγόρησεν αν, και υκ αν εἴασεν διορυχθηναι την οἰκίαν αυτου. διὰ τουτ και υμεῖς γίνεσθε τοιμοι τι I ου δοκεῖτε ἄρα ψωYLὸς του Ἀνθρώπου ρχεται. Τίς αρα εστιν ὁ πιστος δουλος και φρόνιμος ον κατε- 45στησεν ὁ κυριος π της οἰκετείας αυτοῖ του δουνα αυτοῖς

στησc αυτόν. cὰν δὲ εἴπn ὁ κακὸς δουλος κεινος εν 48τη καρδία αυτου, ρονίζει μου ὁ κύριος, και αρξηται 49 τυπτειν του συνδούλους αὐτοῖ, σθψ δὲ και πίνη μετὰ των μεθυόντων, ηξε ο κυριος του δουλου κείνου SOημερα I ου προσδοκα και εν ἄρα I οὐ γινώσκει α 5 1διχοτομησε αυτόν, και το μερος αυτοῖ μετὰ των ποκριτῶν θήσει - κεῖ σται O κλαυθμὸς και ὁ βρυγμὸς των δόντων.

100쪽

25 Tor ὁμοιωθησεται η βασιλεια των πανων δεκα παρθενοις αἴτινες λαβουσαι τὰς λαμπάδας εαυτῶν λθον εις υπάντησιν του νυμφίου πεντε δε ε αυτων ησαν μωραὶ

και τε τε φρόνιμοι αἱ γαρ μωραὶ λαβουσαι τὰς λαμ- πάδας αυτ ον υ ελαβον μεθ' αυτῶν λαιον αἱ δὲ φρόνιμοι λαβον ελαιον εν τοις ἀγγειοι μετα τῶν λαμπά- δων αυτῶν χρονίζοντος δὲ του νυμφίου νύσταξαν πῆσαι και κάθcυδον μέσης δὲ νυκτος κραυγη γεγονεν, Ἱδου ὁ νυμφίος ξωχεσθὰ εἰς ἀπαντησιν. τότεηγερθησαν πῶσαι αἱ παρθενοι κεῖναι και κόσμησαν τὰς λαμπάδας αυτῶν αἱ δὲ μωραὶ ταῖς φρονίμοις εἶπαν, Δοτε ιαῖν εὐτολελαιου μῖν, ὁτι αἱ λαμπάδες μων σβεν- νυνται ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι λεγουσαι, ποτε οὐ μ', ἀρκεση μῖν και μῖν πορευεσθε μαλλον προς

Ι τους πωλουντας και αγοράσατε αυταῖς. απερχομενων

δ αυτων ἀγοράσα ηλθεν ὁ νυμφίος και αἱ ετοιμοι εἰσηλθον με - ου εις τους γάμους, και κλείσθη θυρα. II στερον δὲ ρχονται και αἱ λοιπα παρθενοι λεγουσαι,

Ι Κυριε, κυριε, ἄνοιξαν μῖν. ὁ δὲ αποκριθεὶς, εν Ἀμην 13 ἐγω ἡμῖν, οὐκ οιδα μὰς γρηγορεῖτε ουν, τι υκ οἴδατε τὴν μερα οὐδὲ τὴν ραν.

14 Ω σπερ γαρ ἄνθρωπος αποδημων εκάλεσεν τους ιδίους δου- 15 λους και παρεδωκεν αυτοῖς τὰ πάρχοντα αυτοῖ καιω μελεδωκεν πέντε τάλαντα, ω δὲ δυο, ω δὲ ν εκάστω κα- 16 τὰ την δίαν δύναμιν και ἀπεδημησεν. υθεως πορευθεις