Rhetorica et Poetica

발행: 1831년

분량: 268페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

σων το φαναι - σάλπιγγα εἶναι Δος ἀλυρον.

aὐλαβουμενου καὶ λέγειν, ἐὰν δε πα-τά, ἀγαμοιος, eis δε λεεινα, ταπεινως, καὶ - των ἄλλων δε ὁμοίως. πι θανο δε τὸ πραγμα καὶ α οικάα λέξις ' , ἀλογίζεταιτα ἡ ψυχὴ - ἄληθως ποντοέ, τι - τοι τοιουτοκύτως-ιν, ς' οἷονται, εἰ καὶ - στως ἔχει, ως ο λέ- is γως τα πράγματα λως ἔχειν, καὶ συνομοι- θεῖ ἀεὶ τω παλτο ς λέγοντι, κἀν μηθὲν λωί λ πολλὰ καταπληττουσι τους ἀκροατα θορυβ ντες καὶ 1 Am n αύτη ἡ ἐκ τῶν μεμειων δεῖξις, ἔτι ἀκολουθεῖ si σψρια-rα μά- στου γενει καὶ εξει. λι-- γενος με καθ' ἡλικιαν, ὼν οπαῖς η in η γ - καὶ γυν- - α ρ, καὶ Λάκ- η

Θετταλος, Ἀξεις δι ,ἀθ' ς Ῥιος τις τοῦ βίω a P. καθ' ἄπωσαν ξιν οἱ βι. ποιοί τινες. 4ὰν ἔν καὶ τα νο- ματα οἰκεῖ λπη τη ξει, ποιήσει το ῆθος ου γαρ ταύταών σαυτως ἀγροῖκος ἄν καὶ πεπαιδευμένος εἴπειεν -- εισχουσι δε τι I ακροαταὶ καὶ ω κατα-ρως χρωνται οἱ λογογραφοι, τίς δ' - οῖ ;' ἄπαντες ἴσασιν ' Ἐμολογεῖ γαρ -κου- π πινόμενος, οπως μετέχη ουπερ καὶ οἱ

ἀλλοι πάντες. ηο δ' εὐκαίρως ή με εὐκαιρως χρῆσθαι κοινον ἀπαντων ων εα εῶν δεος δ επὶ παση περ- Μβολη το θρυλήμενον ' δεῖ γαρ αὐτον αὐτὼ προσεπι---

173쪽

περ καὶ χρωνται ουτο δ ες, ου ἀρχει - η μακρα as τελευτω - τρεῖς βραχεῖαι, Δαλογενες εἴτε Λυκία, καὶ χρυσεοκόμα Εκατε παῖ Διός' ίτερος δ' ε4 ανάαμέου βραχεια άρπισι τρεις, δε μακρα τελευταία 'μετα Mγα υδαπα τ' ἀκεανον φοίνισε νύξ. ουτος - τελευτην πιιεῖ γαρ βραχει λα το ἀτελὴς εἶναι. πο- κολοβο .m ἀλλα δεῖ τη μακρα , αποκοπτεσθαι καὶ δηλην - ἀναι την τελευτην, - δα τον γραφεα, μηδε α την παραγραφήν, αλλα λα τον ρυθμον Ἀτι μὲν ἔν ευρυθμον δεῖ εἶναι

- λέξιν καὶ ' ἄρρυθμον καὶ τίνες ευρυθμον πνέουσι ρυθμοὶ καὶ πως μοντες, εἴρηται ο Τῆν δε His ἀνάγκη εἶναι ἡ εἰρομενηr: καὶ τω νυνδέσμου μίαν, ω περ αἱ εν τοις διθυραμβοψ, ἀναβολαί η

κατεπαμμένην και μοιαν ταῖς των ἀρχαίων ποιητων --

174쪽

126 ΗΤΟΡΙΚΗΣ Π

τελειωθη. Dri a ia ες λα τι ἀπειρον το γαρ τέλος πάντες βάλονται καθορῶν διόπερ επὶ το καμπτηρσιν - πνώσι καὶ ἐκλῶπαι προορωντες - το πέρας κάμνουπιωρμιφον. - - ἔν εφομένη - λέξεως Οὐελ, κατε παμμενα ara εν περιόδοις λέγω M περίοδον λέξιν ἔχουσαν ἀρχὴν καὶ τελευτε, αὐτὸ καθ' αὐτὰν καὶ μέγεθος

εὐσυνοπτον. ἡδεῖα δ' η τοιαυτη καὶ ευμ αθεις, δῶ μοδα το ἐναντιως ἔχειν τα ἀπεράντω καὶ ἔτι ἀεί τι ἴσαιεχειν ' ἀκροατ- - ἀεὶ πεπεράνθαι τι αὐτω -- -- ο δε προνοεῖν εῖναι - ανυειν ἀηδές. εὐμαθης δε οπι εὐμνημονευτος ἀυ , τι αριθμον ἔχει η εν περιοδοι λέξις, πάντων εὐμνημονευτότατον διο καὶ τα μώρα παντες μνημονευμ μαλλεν των πιο ν ἀριθμον γαρ εχει τρεῖται. δεῖ δὲ την περώ καὶ τῆ διανοία τετελειωσθαι, Η καὶ μα διακόπτεσθαι σπερ τα Σοφοκλέους ἀμβεῖ Καλυδὼν μεν δε γαῖα Πελοπειας χθονος ' ἀναντίον γαρ ωιν πολαβελ το διαιρεῖσθαι, σπερ καὶ - του φαμεν την Καλυδῶνα λαι της Πελοποννήσου. περίοδος δὲ η μὲν ἐν κώλοις, η δ' ἀφελής. ες δ' εν et λοις μὲν λέξις ἡ τετελειωμει τε καὶ διηρημεν και υανάπνευ ς, Me τἰ διαιρέσει σπερ τε φαμένη περίοδος, α 'ολη κῶλον δ' ες το ἔτερον μόριον ταυτης ἀφεληδε λέγω την μονόκωλον δεῖ δε καὶ τα κῶλα καὶ τἀσπερώλ μπε μυουρους εἶναι μήτε μακράς. το μεν γαρει μικρον προσπταίειν πολλάκις ποιεῖ τον κρο-- ἀνάγκη γαρ, τἀν ἔπι ορ- επὶ το πορρω καὶ το μέτρον,4 ἔχει ει ἐαυτλορον, ἀντισπασε παυσαμενου, οιον προσπταίειν γίγνεσθαι δια τὸν ἀντί σιν. - ωμα ρα ἀπολείπεσθαι ποιεῖ, σπερ ι ξωτέρω ἀποκάμπτοντες του τέρματος ἀποκλείπουι- ρ καὶ ουτοι τους συμπεριπατοῦντας ομοίως δε καὶ

αἱ περίοδοι αἱ μακραὶ ἶ- λόγος γίνεται καὶ ἀναβολὴ -οιον. -- γίνεται o ἔσκωψε Δημοκριτος ὁ ῖος κ

175쪽

assa νιππίδην ποιησαντα ἀντὶ των ἀντιποφων ἀναβολα οντ αυτῶ κακα τευχει οἰνηρ αλλου κα- τευχων,ἡ- μακρα ἀναβολὴ τω ποιησαντι κακί ' ἁρμόττει - το τομον καὶ ις τους μακροκώλως λεγειν. αῖ τε λίαν βραχυκωλοι ἡ περίοδος γίγααι ' προπεν Ἀαγει τον ἀκροατην. τῆς in εν κώλοις λεξεως η με δ ρη- με' ςὶν η δε ἀντικειμενη, διηρημεν με οἰον πολλάκις

επίζευκται τοῖς ναντίοις, οῖον ἀμφοτέρους δ ω ο ν καὶ τους πομείναντας καὶ τους ἀκολου- σαντας τοῖς με γὰρ πλείω της οἴκοι προσεκτηο αντο, τοῖς δε κανην την οἴκοι κατέλιπον' Ἀναντια πομον ἀκολου-σις, ἱκανον πλῶον. Πωστε καὶ τοῖς χρημάτων Δομενοι καὶ τοῖς πολαύσαι is βουλομένοις ἀπόλαυσις κτησε αντίκειται καὶ. ἔτι συμβαίνει πολλάκις ν ταυται καὶ τους φρονιμους ἀτυχέῖν καιτους ἀφρονας κατορθοῦν. 'εὐθυς μὲν τῶν ἀμςεί- ηξιώ- ων,4 πολ δε μερς την ἀρχήν της θαλάττης ἔλαβον

'πλευ- μεν λὰ της πείρου, πεζευο ι δε α της - ο λάττης, τον μεν Ἐλλησποντον ζευξας, τον δ' As δορυ- Dc καὶ φυσει πολίτας οντας νομω της πόλεως. ρε-

ε πώθη-ν ' ιδια μεν τοῖς βαρβάροις οἰκεται χρησθαι, κοιν δε πολλους των συμμάχων περιορῶν λεώντας. 'ηώωντας α ξειν η τελευτησαντας καταλειψειν καὶ δεις. IΠειθολαον τις εῖπε καὶ Λυκόφρονα ε τω δικα ρίω, ουτοιδ' ὐμας οἴκοι μὲν οντες πώλουν, λθοντες δ' ς μοῦς- νται. ἄπαντα γὰρ ταυτα ποιεῖτο φημένον. δεῖα δ' ἐςὶν η τοιαυτη λέξις, τι τἀναντία γνωριμωτατα καὶ mπαραλληλα μαλλον πωριμα, καὶ οτι εοικε συλλογισμω ο γαρ ἔλεγχος συναγωγη τῶν ἀντικειμένων πίν. ἀντεγ

176쪽

io τω καὶ is ελα,-αις εὐαν πτωσις δε αὐτου ἄξιος σπαθῆαι χαλκοῖς, οὐκ ἄξιος ων χαλκῖ'. αὐτο δ' ἔνοια ' συ δ' αὐτον καὶ ζῶντα λεγες κακως και νυντραμις κακως' ἀπο συλλαβης δε τί αν ἔπαθες δεινόν,

s καὶ ἀντομιν μαι ταὐτὸ καὶ πάρισον καὶ Ἀμοιοτελευτον. - δ' ἀρχαὶ τῶν περιοδω σχεδον εν τοῖς Θεοδεκτείοιλῆ- ρίθμηνται εἰσὶ δε καὶ ψευδεις πτώσεις, ἄν καὶ Ἐπί

τοκα μεν εν τήνων γονὴν τοκα δε πιρρα τηνοις εγων. ω Ἐπεὶ δε λι-umαι περὶ τούτων, πόθεν λέγεται τὰ 10αςεῖα καὶ τα εὐδοκιμουντα λεκτεον- ποιεῖν με ἔν εν ἀκυμῆς ητῶ. γεγυμνασμένου, δεῖξαι δε τῆς μεθόο ταύτης. εἴπωμεν - καὶ διαρίθμη μεθα αρχα δ' ἔ 'μῖν αυτη. το γαρ μανθανειν αδίως ηδ φύσει πασιν Ἀστι, τα nas ἰνοματα σημαίνει τι, ἔς ο- τῶν νομάτω ποιεῖ φῶν μαω ν, διτα α μεν ουν γλῶτταἀ ἀγνῶτε τα δε κύρια ἴσμεν. δε ροταφορα ποιεῖ τουτο μαλιτα ἔτα γαρ εἴπητο γηρας καλάμην, ποι- μαθησιν καὶ γνωσιν δώτου γέως Ἀμφω γαρ ἀπηνθηκότα πο- μὲν ζ και αἱ

177쪽

παντὶ δῆλα, καὶ α μαδεν δεῖ ζητῆσαι , στε ἔπα εἰ μέν sἀγνούμενά ε ν, ἀλλ' οσων η ἄμαι λεγομένων η γνωσις μεται, καὶ ι - προτερον et χεν, α μικρον στερίζει διανοέω γιγνεται γὰρ οῦ μαλο ις, κεινως δε ἡδετερον. κατα in ἔν πην διάνοιαν τοῦ λεγομένου τἀ τοιαύτα ' δο-

κυαε τῶν πιθυμημάτων, κατα δε - λέξn τῆ μὲν σου so

ποτὲ τους Ἀθηναίους εἰς Κυλια επιπιτισαμένους ἔφη δεῖνεξιεναι ' Μι ιαλ. ψήφισμα. καὶ ' ικρατης πεπαμέω: νων A- ων προ Σταυρον καὶ την παραλίαν ανι πιει, φώκων αὐ ς τὰ φοδι τῆ πολέμου παρηρῆσθαι. m. καὶ Πεβολαος την παραλον μαλον τοῦ λελου Σπον δὲ τηλιαν τοῦ Πειραέως. καὶ Περικλῆς την Mγιναν ἀφελεῖν

178쪽

εκέλευσε τὸν λάρον του Πειραιέως. καὶ Μοφαλῶς οὐθὲν

ἔφη πονηροτερος εἶναι, νομάσας τινὰ των πιεικων' κώ-

νον μὲν γὰρ -ρίτων τόκων πονηρευεσθαι, ἀυτον δὲ em δεκάτων. καὶ το Ἀνα ἀνδρίδ ιαμβεῖον περ των θυγα τέρων προς τον γάμον φρονιζ'σων, υπερημεροί μοι - γάμων eia παρθενοι. καὶ το Πολυευκτου εἰς ἀποπληκτικόν τινα Σπευσυπον, τομα δύνασθαι - αν ἄγειν πο - τυχης ν πεντε - ρίγγω δεδεμένον. καὶ Κωφιπόδοτος τὰς τρήρεις io εκάλει μυλωνας ποικίλους, ο Κυων- τα καπηλεῖα τα 'Amrικα φιμια. ἱσίων δέ, τι εἰς Σικελίαν την πολινεξέχεαν τούτο γὰρ μεταφορὰ καὶ προ - - καὶ ως βοῆ- - Ελλάδα ' καὶ ἀπο τροπον τινὰ μεταφορὰ καὶ προ μμάτων. καὶ ωσπερ Κηφ όδοτος ωλ- is βεισθῶ κελευε - πολλὰ ποιέ ω τὰς συνδρομὰς - κλασιας καὶ Ἐσοκράτης προς τὸ συντρέχοντα εν σῶς πανη ρεσιν. καὶ Αν εν - πιταφίω, δι- ῆιον, ἀτω τάφω - των ν Σαλαμῖνι τελευτησάντων κείρασθαι τῆν Ἐλλαδα, συγκατάμπτομένης ν αρετ αυτων τῆς Ῥελευθεριας ει μὰν ' ἄπο τι ἄξιον δακρυσαι συγκωταθαπτομενης τῆς ἀρετῆς, μεταφορὰ καὶ προ μμάτων,

- - τῆ ἀρετ τῆς λευθερί- ἀντίθεσίν τινα ἔχει. καὶ ως Ἱφικράτης εἶπεν 'η γὰρ si μοι - λόγων λὰ L

μεταφορὰ γὰρ π τω παρόντι, ἀλλ' - ἀεί, ἀλλὰ προ

α υχον, - ψυχον το πόμνημα των της πόλεως ἔργων. καὶ πάντα τρόπον μικρον φρονεῖ με τλυς' '

179쪽

ψεν ἐν ψυκῆ αμφω γαρ λλο τι. ' γαρ διαλυόμεθα τοῦ πολέμους, ἀλλ' ἀναβαλλόμεθα ' ἰμφω γάρες μέλλοντα, καὶ vi Ἀναβολη καὶ vi τοιαυτ ειρήνη. καὶτ τας συνεικας φάναι τροπαιον εἶναι aia κάλλιον - εν ποῖς πολέμοις γινομεν- τα μὲν Οἀρ-πὲρ μικρων καὶ μιας τυχης, αυται δ'Ἀπρο παντος τοῦ πολέμου Ἀμφω γαρ νίκης σημεῖα. Ἀτι καὶ αἱ πόλεις τω ψόγω - αν---ων μεγάλας ευθυνας διδόασιν η γαρ υθυνα βλαβητι δικαία σπίν. Ἀτι με ού - αἱ τεῖα - μεταφορας aeta τῆς ἀνάλογον λέγεται καὶ τ προ Ἀμμάτων ποιεῖν,

11 Λεκτεον - λέγομεν πρὸ μάτων, καὶ τι ποι

προσαι τοῦτο. λεγ δ προ μμάτων ταλα ποιεῖν σαοερροντα σημαίνει οῖον τὸν ἀγαθον ἄνδρα φάναι εἶναι is

τετράγωνον μεταφορά, ἀμφω γαρ τέλεια, ἀλλ' ὐ σημαί- ve επέργειαν. ἀλλα τα ἀνθοῖσαν, ἔχοντος την Ἀκμην' ἐνέργεια, και το v. σε δ' ἄσπερ αφετον' ενέργεια, καὶ ἀμ- τευθεν οἶν Ελληνες αξαντες ποσίν - έξαντα νέργεια καὶ μεταφορά. καὶ ὐ κέχρη- χμηρος πολλαχοῦ τω πτα α -- εμψυχα λέγειν δια της μεταφορας εν παπι τω. ἀργειαν ποιεω ευδοκιμεῖ, οῖον εν τοῖσδε, αδτις επὶ δάπεδόνδε κυλίνδετο λαας ἀναιδής οῦ καὶ Πέπτατε τές καὶ επιπτέσθαι μενεαίνων καὶ 'εν γαίη ραντο λιλαιομενα χροος ασαι ' καὶ αἰχμηδὲ ςέρνοιο διέσσυτο Λμαι- σα ' εν παπι γαρ τουτοις δια το ἔμψυχα ἀναιενεργοῦντα φαίνεται το αναισχυντεῖν γα καὶ μαιμαν καὶ τἄλλα νέργεια. ταυτα δε προ νῆι δῖα της κατ' ἄναλογίαν μεταφορας' , γαρ ὁ λίθος προ τον Σίσυφον,

ανα υντων προς, τον ἀναισχυντέμενον. ποιεῖ δε καὶ ε 3οταῖς ευδοκιμέσαις εικόσιν επὶ των ἀψυχων ταυτα 'κυρτή,

φαληρώωντα προ μέν - , αὐταρεπ' ἄλλα '' κινήμενα

180쪽

γαρ καὶ ζωντα ποιεῖ πάντα η δ' ἐνέργεια μίμηπις δεῖ

μεταφέρει καθάπερ ειρῆται προτερον, - οἰκείων καὶ μη ἀνερων, οῖο καὶ ἐν φιλοσοφία το μοιον καὶ ε πο διέχουσι θεωρῶν εὐςοχη, ππερ υχύτας φη αὐτον εἶναι λωτητε, καὶ βωμω π' ἄμφω γαρ το αδ λενον κατωφευγει. τις φαίη αγκυραν καὶ κρεμάθραν το αὐτομαι' ἄμφω γὰρ αὐτο τι, ἀλλἀ διαφέρει τω ανωθεν. καὶ κάτωθεν. καὶ το ἀνωμαλίσθαι τὰς μεις ε πο- διέπισι αὐτο - ω ἐπιφανεια καὶ δ νάμεο τε ἴσοv. Ἀστιε δὲ καὶ τα ἀστειώ. τα ἄλει re δα μεταφορας καὶ - ἀπροσεξαπατα - κον γαρ γιγνεται δῆμον τι ἔμαθε παρα το παντίως χειν, καὶ οικε λεγειν ἡ ψυχὴ Vώς α θως πω δ' ημαρτόν. καὶ των ἀποφθεγμάτων δε τα ἀστεῖά εστιν - τοῦ ἡ ο - λέγειν, οῖον το του Στησι ris χορου, τι οἱ τέττιγeoGἀυτοῖ . χαμόθω σονται. καὶ ταευ νιγμένα δα τὸ αὐτο. ἡεια μάθω γάρ, καὶ λέγεται

μεταφορά καὶ λέγει Θεόδωρος, πο καινα λέγειν γιγνωται δέ, ἔταν παράδοξον , καὶ μή, ως κελω λέγει, προς την ἔμπροσθεν λυν, αλλ' ωσπερ ι εν τοῖ γελοί τἀπ παραπεποιημενα. οπερ δίαται καὶ τα παρα γράμμα

SEARCH

MENU NAVIGATION