장음표시 사용
181쪽
την αρχην τη πόλει ἀρχην δα τῶν κακων ἀμφοτέρως
αληθες το τε γαρ την αρχην φάναι αρχην εἶναι θεν σοφόν ἀλλ α ἴτω λεγει ἀλλ' αὐ- καὶ ἀργεν vi εἶπεν ἀπόφη τιν, ἀλλ' ἄλλως εν παε δε ἀτας, αν
προ κοντως το νομα σε η μωνυμι η μεταφορα, τοτετ ευ οἰον αἴσχετος κ ανασχετος '' ομωνυμιαν πεφησεν, αλλα προσηκοντως, εἰ ἀηδης καὶ - αν γεμοι μαλλον
σε δεῖ ξενος ξένος '' si si μαλλον η σε δεῖ, το αυτό. καὶ ὐ δεῖ τον ξενοι ξενον αἰει ιναι ' ἀλλότριον γὰρ καὶ 10 τοῦτο. το αὐτο καὶ το Ἀναξανδείδι το ἐπαινύμενον, καλόν γ' αποθανεῖν πρὶν θανατου δρῶ α ιονῆ' αὐτον γάρ στιτ εἰπεῖν ἄξιον γαρ αποθανεῖν - οντ αξιο αποθανεῖν,
θανατου ἄξια το λεν εἶδος το αυτ της λέξεως τήτων 1s ἀλλ' tr a ελαττον καὶ αντικειμενως λεχθῆ τοπάτου ευδοκιμεῖ μαλλον το δ αιτιον τι η μάθησις δια μεν τοαντικεισθαι μῶμον, δια δε το εν λίγω θῆττον γινεται. δεῖ δ' αε προφέδαι η et προς ο λεγεται ο ορθω λέγεσθαι, εἰ το λεγόμενον ληθες καὶ, επιπολαιον ε' ae γαρ ταυτα χωρὶς ειν, οῖον ἀποθνησκειν δει μηθεν αμαρ
μη, τοσήτω ἀςειοτερο φαίνεται, οἱον ει και τα νόματα as μεταφορα - καὶ μεταφορα τοιαδὶ καὶ αντίθεσu καὶ παρίσωπις, καὶ χοι νεργειαν εἰσὶ δε καὶ αἱ εικονες, σπερ εἴρηται καὶ ε τοι ἄνω, ἀεὶ εὐδοκιμουσαι τρόπον τινα. μεταφοραι αε γαρ εὐλοι λεγοvται , ὰπερ η αναλογον μεταφορά οῖον η ασπὶς φαμεν εοπιι φιαλη Ἀρεος, καὶ Mτοξον φορμιορο ορδος λω μεν ου λεγουσιν in απλῆν, το δ' ειπεῖν το τόξον φόρμιγγα η την σπίδα φιάλην
182쪽
άπλουν. καὶ ικαυσα δε ἔτως, οῖον πιθηκω - την, λυκωψακαζομένω εις μυωπα. ἄμφω γὰρ συναγε M. το am ςιν ταν μεταφορα ' πι γαρ εἰκασαι την - παφιαλη Ἀρεος καὶ το ερείπιον ροίκει οαίας, καὶ τον Νικη ρατον φαναι Φιλοκτηνην εἶναι δεδηγμενον πο φατυος, ἄσπερ ἀκασε Θρασύμαχος α τον Νικήρατον ἡττημε νύπο Πρατυος ραψωδοῦντα, κομωντα δε καὶ αὐχμηρον ἔτι. εὐοῖς μάλις εκπίπτουσιν οι ποιηταί, εα μη ευ, καὶ μνευ εὐδοκιμουσιν λο δ οταν ἀποδεδωσιν, -ερ σεMνον 10 - - σκελη φορεῖ, 'ωσπερ Φιλαμμων ζυγομαχων τω- κω καὶ - τοιαυτα παντ εικόνες εἴσιν αἱ δ' εικό- νες τι μεταφοραί, ειρηται πολλάκις. καὶ αἱ παροιμίαι μεταφοραὶ vir εἴ ς - εἶδος εἰ ε' οῖον ἄν τις ς αγα- θον πεισόμενος αυτος μαγάγηται, λα βλαβη, is πάθιός φησι τον λαερο αμφω γαρ το ειρημνον πεπονθασιν. οθεν με ἔν - ἀοπεῖα λέγεται καὶ δότι, σχε εἰρηται το αἴτιον - δε καὶ εὐδοκιμῆ-ι περβολαὶ μεταφοραί, οῖον εις πωπιασμένον λθητε ον ἀν αὐτον δαι καμινων καλαθον ' ερυθρον γαρ τι το πλιον, Ἀλλα 20 το πολυ σφόδρα. το δε ἄσπερ το καὶ το υπερβολ- τηλέξει λαφερουσα. ἄσπερ Φιλάμμων ογομαχων τῶ κωρυκω
fis δ' ἄν αυτον Φιλαμμωνα εἶναι μαχομενον τω --
2s ωσπερ σέλινον αὐτοὶ σκέλη φορεῖ
οργίζομενοι λεγουσι μαλις ' - οὐδ' ει μοι ποσα δο- - ψαμαθος τε κονις τε.
οὐδ' ει χρυ-s Ἀφροδίτη κάλλος ερίζοι, ἔργα δ' Ἀλναι .
183쪽
χρῶνται δε μαλις --οἱ Ἀττικοὶ ρήτορες δὲ πρεσβυτέρου λεγειν απρεπές.
καὶ οἱ τοκριταὶ τα τοιαυτα των δραματων διωκουσι, καὶ οι ποι rnαὶ τους τοιουτους. βαστάζονται δε ι αναγνωστικοί, οῖον αιρήμων ἀκριβης γαρ σπερ λογογράφος καὶ Λικυμνιος πω διθυραμβοποιων καὶ παραβαλλομενοι οἱ μεντων γραφικων ε τοι ἀγωσι στενοὶ φαίνονται, οι δε των is ρητόρων ευ λεχθεντες ἰδιωτικοὶ ε ταις χερσίν αἴτιον δ' ἔτι - τω ἀγωνι ἀρμοττει ' δι καὶ τα ποκριτικὰ ἀφη- ρημεν της ὐποκρίσεως ς ποῶντα το -- εργον φαιν- ται θη, οῖον τα τε ἀσυνδετα και το πολλακι το αυτο εἰπεῖν ' τη γραφικη ρως ἀποδοκιμίζεται, ν ἡ ἀγωνι 20ς ικη καὶ οἱ ρητορες ρωνται ἔς γαρ υποκριτικα. ανάγκη - μεταβαλλειν το αυτ λεγοντας οπερ, προοδοποιεῖ τευποκρινε αι 'λός ςιν ο κλέψας μων, τος ες ιν εαπατη-ς ἔπος ὁ , ἔσχατον προδουναι επιχειρησας οῖον και Φιλ μων ο υποκριτης ποίει ἔν τε τὸ Ἀναξαν-Hhau γεροντομανία, τε λεγει Ῥαδάμανθυς και IΠαλαμη-δης καὶ λ τω προλόγω των ευσεβων το εγω Ἀὰν γαρ τις τα τοιαυτα μή ποκρίνηται, γίνεται την δοκον φερων. καὶ τα ἀσυνδετα σαυτως 'ηλθον, πηντησα, δεομη ανάγκη γαρ υποκρίνε α καὶ ' ως εν λεγοντα του αυτω Mηθει καὶ τον ειπεῖν. ετ εχε ων τι τα συνδετα Ἀνίσω γὰρ . χρονω πολλα δοκεῖ εἰρησθαι ὁ γαρ συνδαμος
184쪽
εν ποιεῖ - πολλα, ως ' ἰαν ξαιμε, an ν οτι τουναντώναται το 1 πολλά. latim αυξησιν.M''ῆλθον, διελέχειν, ἱκέτευσα πολλά δοκεῖ δε περιδεῖ Ἀσα εἶπον, σα φημίτλο- βέλεται ποιεῖν κώ 'Oμηρος εν ω 'Ν ρευς αδ s Συμηθρο, ιρευς Ἀγλαlas, φ- ος κάλλιςος περὶ ἔγα πολλα εἴρηται, ἀναγκη καὶ πολλάκις ειρησθαι εἰ ουν και πολλάκις, κά πολλὰ δοκεῖ, α ς ηυξησεν ἄπάξ,-- σθεὶς λα το παραλογιαμόν, κώ μνήμη πεποίηκεν, ἡ μουυ ρον αυτου λογον ποιησαμενος. 4 μεν ου δημηγοροι 10 λέξις καὶ παντελῶς εοικε τη σκιαγραφία ἴσου - αν πλείων η ο χλής, πορρωτερ- θεα, ο τα ἀκριβῆ περίεργα - χείρω φαίνεται, ἀμφοτεροις' ὐδε δίκη ἀκρωβωερον. ετ δε μαλλον η ἐὼ κριτη μάχι ν γαρ Iov
θαρὰ, κρισις. a vi οἱ αυτοὶ ε πασιτήτοις εὐδοκιμῶσχρήτορες αμ οπου μάλιστα ποκρίσεως, παυθα ἡ πτα ακρίβεια avi. in δε οπου φωνὰ καὶ μάλιστα που μεγάλης. μὲν ουν επιδεικτικη λέξις γραφικωτάτη ' το γαρ 2 εργο αυτ Ἀνάγνωσις δευτερα δε ἡ δικανική τὶ δεπροσδιαιρεῖσθαι την λεξιν, τι δειαν δεῖ κά μεγαλοπρεπη, περίεργον τι γαρ μαλλον η σωφρονα καὶ λευθεριον κάδε τις αλλη θους ἀρετή, το γαρ δεια εδα ποιήσει δηλον τι τα ειρημώα, εἴπερ ορθως ωριςαι η αρετ της λώειξεως τίνος γαρ νεκα δεῖ σαφη καὶ μη ταπειν αναιαλλα πρέπουσαν; αν τε γὰρ ἀδολεσχη, ἡ σαφής, δε ανσυντομος. - - δηλον τι το μεσον ἁρμόττει και τοηδεῖαν τα φημενα ποιήσει, αν ευ μαθη, το ειωθος κάὶ. ξενικόν, και ο ρυθμος κά το πιθανον - τοῦ πρεποντος.
ad περὶ μεν ἔν της λέξεως εἴρηται, κά κοινη περὶ πάντων κώ ιδία περὶ καςον γενος λοιπον δε περὶ τάξεως ειπεῖν. στι δε τοι λογου δυο μερη ' αναγκάῖον γαρ τό τε 13 -
185쪽
πραγμα ειπεῖν et ὶ ου, καὶ τοτ' ἀποδεῖξαι. λο ειπόντα μη ἀποδεῖξαι η ἀποδεῖξαι μὴ προειιπόντα δυνατο - τε
ori , α οπε αν εἴ τις λέλοι τι το λει πρόβλημα το δε ε ἀποδειξις νυν δε λαιρου t γελο - λήγησις γαρ ris του δεκανικοῦ μονου λο --πω, επιδεικτικοῦ δε καὶ δ - ρικουπως ἐνδεχεται ινα λήγησιν ρῖα λεγου ' η τα προ τον ἀν δικον η πίλογον των ποδεικτικων προοίμιον δε καὶ ἀντιπαραβολη καὶ πάνοδος εν ταῖς δημηγοριαι τοτε res νεται ταν αντιλογια - καὶ γαρ η κατηγορέα καὶ ἡ ἀπο- λογα πολλακις, ἀλλ' m η συμβουλη ἀλλ' ο πίλογος. D 4n 'λκανικοῦ παντο , οἰον εαν μικρος ο λόγος ἡ το πραγμα εὐμν μόνευτο συμβαινε γαρ τοῦ μήκους φαμρεῖσθαι. Ἀναγκαῖα ἄρα μορια προωις. καὶ πώ τις ἴδια is
ιμεν ἔν ταυτα, τα δε πλεῖστα προοὶ Δον πρόθεσις πίστις ἐπίλογος τα γαρ προς το ἀντίδικον των πρέων ς κα-- ἀντιπαραβολὴ αυξηοα των μῶ, ωοπε μερος τι τῶν πίστεων ' ἀποδείκνυπι γάρ τι ο ποιων τουτο, αλλ' ο υπροοίμιον, δ' o πίλογος, αλλ αναμ ροσκει. ωαιῶν, vas τις τα τοιαυτα διαιρη, περ ποίουν οι περὶ Θεόδωρον, δήγησις τερον καὶ πιλη πις καὶ προδιηγησις και ελεγχος
καὶ επεξελε - δει δε εἶδός τι λεγοντα καὶ διαφορανινομα τίθεσθαι. εἰ δεχη γίνεται κενον κα ληρωδες, οῖον Λικύμνiος ποιει ν τη τέχνη, ἀπήρωσιν νομα ζων καὶ ἀπο- ει
14 Τὸ αε ῖν προοίμιόν. εςι ἀρν λόγου, περ εν μήπω πρόλογος καὶ ε αὐλήσει προαυλιον παντα γαρ αρχαὶ
- εἰσί, καὶ ἁ οδοποίησις τω πιοντι το μεν ουν προαυλιον μοιο ν τω των πιδεικτικων προοιμίω και γαρ moἱ αυληται, o τι- ω χωο ιν αὐλησαι, τοῦτο προαυλπισαντες συνῆψαν τω ενδοσίμω, καὶ λ .τοῖς πιδεικτικοῖς
186쪽
ενδονναι καὶ συνάψαι οπερ παντες υιουσιν. παράδεια --το τῆς σοκράτους λενης προοίμιοὐ οὐθεν γαρ οἰκεῖονυπαρχει τοῖς ρι κοῖς καὶ Met. Ἀμα- καὶ εὐ--ο- 'ri', ἀρμόττει μη μον τον λόγον μοειδη εἶναι λέγεται τα τῶν πιδεικτικων προοίμια ε επαίνου η ψόγου οῖον Γοργίας μεν ει - λυμπικω λόγω ρούπο πολλων ἔξιοι θαυμαχεσθαι - ανδρες I ληκες '' επαινεῖ γαρ του τας πανηγυρεις συνάγοντας Ἱσου -- πει ἔτι τὰς μεν Io τῶν σωμάτων ἀρετὰς δωρεαῖς τίμησαν, τοῖς δ ευ ρῆνου- σιν ὐθεν αελον πο ηο v. και ἀπο συμβουλῶς, οῖον τι δειος ἀγαθοδ τιμαν, διο καὶ αὐτος Αριστείω παινεῖ, τὸ τοιουτους οι μητε ευδοκίμουσι μήτε φαυλοι, ἄλλ' οσοι ἀγαθοὶ οντες ἄδη ι, σπερ Ἀλέξανδρος ο Πριάμου πτος 1s γαρ συμβουλευει ετ δ' - των δικανικων προοιμίων τοῦτο a εςὶν - των προ τον ἀκροατήν, ε περ παραδόξη λώγος η περὶ χαλεποῦ περι τεθρυλη- πολλοῖς, ως συγγνωμην χειν, οῖον οιρίλος νυν δ οτε παντα δέδαςαι τα με ἶ - επιδεικτικων λόγων προοίμια εὐνήτων, eae --ου, - ψόγου, - προτροπης, ἐξ Mποτροπης, - -
σιμα ελογω. ' δε τοῦ δικανικοῦ προοίμια δεῖ λαβεῖ oτι ταυτο δυναται περ των δραμάτων is πρόλογοι καὶ των πω τὰ προοίμια τα με γαρ των διθυράμων μοια ει τοῖς πιδεικτικοῖς' δια σε καὶ τε δῶρα εἴτε σκύλα Ἀνδε τοῖς λόγοις καὶ επεο δεῖγμά ες του λόγου, - προεμαει περὶ λην ο λόγος καὶ, κρέμηται η διάνοια τογαρ οριστον πλανα ο δους χοῦν σπερ εις την χεῖρα τηνἀρχην ποιεῖ εχόμενον ἀκολουθεῖν τω λόγω διὰ τοῦτο -- ρωνι άειδε ac ἄνδρα μοι εννεπε μοῦσαἰ ' ηγεό μοι λωγον αλλον, πως Ἀσίας ἀπο γαίης λθε ες Εὐρώπην πωλεμος μεγαμ' καὶ οι τραγικοὶ δηλουσι περὶ το δραμ
187쪽
κα μη Κως ωσπερ Εὐριπίδης ἀλλ' ο τω προλογω γέ που δηλοῖ, ωσπερ καὶ Σοφοκλη 'εμο πατυ η Πόλυβος καὶ ἡ κωμωδια σαυτως. τὸ μεν ἔν αναγκαιότατον εργον et προοιμίου καὶ ἴδιον τοῦτο, λλῶσαι τί ς' τοτελος ζ ἔνεκα ο λογος διοπερ α δηλον η καὶ μικρον Os πρῆγμα, ἡ χρ - προοιμίω. - δε αλλα εἴδη κ χρω- ται Ἀατρευματα καὶ κοιναί. ἰένται δε ταυτα in τε τοῦ λέγοντος καὶ τοῦ ἀκροατοῦ καὶ τοῦ πράγματος καὶ γοα- τώ περὶ αὐτοῦ μεir και τοῦ αντιδίαει, σα περὶ διαβολην λυσαι καὶ ποῆσαι. ες δε - μοίως Ἀπολογουμειω μὲν 10' γαρ πρωπον τα προς διαβολην, κατηγορροντι δ' ἐκ τω πιλογω. a. et δέ, - ἄλλον τον μεν γὰρ ἀπολογωπον,
λύοντα ῶς λυτέον πρῶτον τὸν λαβολην' τω δε λαβάλλοντι ει τω πιλογω διαβλητέον, δα μνημονευσωσι μῶ 1sλον τα ὀ προς τε ἀκροατην - τε του ευνουν ποιησαι καὶ in τῆ οργίσαι, καὶ νιοτε δε ε τοῦ προσεκτικον ' ἀναντίον ου γὰρ ἀεὶ συμφέρει ποιεῖ προσεκτικον, δο πολλοὶ ε γέλω πειρωνται προάγειν. εις δε εὐμαθειαν παντα ανίζει εάν τις βουληται, καὶ το πιεικη φαινεσθαι προ- πσεπισι γὰρ μῶμον ποις. προσεκτικοὶ δε τοῖς μεγάλος τοῖς ἰδίοις, τοῖς θαυμαςοῖς, τῶῖς δεσιμ δο δε εμποιεῖν ia περὶ τοώτων ο λογος. Ἀαὶ δε μη προσεκτικm τι μικρόν, τι ἡδεν προς κείνους, Ἀτι λυπηρόν. δεῖ δε μη λανθάνειν τι πάντα tω si λογου τα τοιαύτα προς φαυλον ta γαρ ἀκροατην καὶ τα ἔξω τῆ πράγματος αὐοντα, Ἀπεὶα μη τοιουτος , τε δει προοιμιει, - η σον το πραγμα ειπεῖν κεφαλαιωδως, ἶνα εχ ωσπερ σωμα κεφαλήν. ετ το προσεκτικὰ ποιεῖ πάντων των μερων κοινον, οἰνδέη πανταχοῦ γὰρ ανιῶσι μῶλλον η ἀρχομενοι. βιο γε- ωλοῖον viam τάττειν, τε μαλεοπα παντες προσεχοντες ακροωνται καιρός, λεκτέον και μοι προ-
188쪽
σεχετε τον κω M. γαρ μαλον εμον ὴ μετερον καὶ
θαυμμόν. τουτο δ' ἐςώ, σπερ ψη- Προλκος, τε νυταί- ζομν οι ἀκροαται, παρεμβάλλειν της πεντηκονταδραχμου -πολ. ἔτι δε πρὸς το ἀκροαταν 'χ περ ο κροατηλειλον πάντες γαρ η διαβάλλου τι η φόβους ἀπολυενταιεν τὰ προοιμίοις.
αναι ρω - ουχ πως σπουδῆς σπατι φροιμιάζη; 1ο καὶ οἱ πονηρον τὸ πρψμα ἔχοντες η δοκοῦντες πανταχοῦ γὰρ βελτιον διατριβειν co τῆ πράγματι διο ι δουλοι
τα ρωτωμενα λέγω n ἄλλα τα κυκλω, και προ ιμιαί- ζονται. παν δ' εὐνους δεῖ ποιεῖν, ψηται, καὶ των ἄλλων--ον των το- ν. πεὶ δ' ευ λέγεται δο μ ε Φαχ-1s- φίλον ελθεῖν M'ελεεινόν' τήτων δεῖ ὀ χαζεσθαι ο δε τοῖς Ἀπώεικτικους οἴεσθαι δεῖ ποιεῖ συνεπαινεασθαι τον ἀκροατην η αυτον η γενος vi επιτηδευματ' ἀυτου κοιμως γε πως ο γαρ λεγε χωροάσης ν τω πιταφίω, ἀες, τι υ χαλεπον μαιους ε Ἀθηναιοις παινεῖν ad αλλ' - Λακεδαιμονίοις τοῦδε τοῦ δημηγορικοῦ ε τω τοῦ δ ανικοῦ λόγου στίν, φυσε δ' -ις ἔχει καὶ γα καιπερ ς παπι, καὶ ουδεν δεῖται το πρῆγμα προοιμίου, ἄλλ' ο αυτον η τους αντιλεγοντας η εα μη ηλικον βουλαύπολαμβάνω ν, ἀλλ' η μεῖζον η ματτον δὲ - ει βάλλειν vi πολυεσθα ἀνάγκη καὶ αυξῆσαι Θειω-ι- τουτων δε νεκα προοιμι λιται, η κοσμου χάριν, ως -τοκαβδαλα ψαινεται, α μη εχη τοῶτον γαρ το οὐθεγκωμιον ις 'Hλείους' ὐδεν γὰρ προεξ γωνίσας ε προ- νακινήσας Κως ἄρχεται χλις πολις ευδαμων
189쪽
Σοφοκλῆς ἔφη τρεμει - - ο δι αλλων ἔφη, παλή