Rhetorica et Poetica

191쪽

κουτον, ως -- ο ορολογέμενον ου διατρεπτεον, - μή τι εις κεῖνο συντεινη, οῖο ει πεπρακται, ἀλλ' - ἄλκον.

προειλόμην γὰρ - ἀλλ εἰ -- ν, βέλτιον ' το μεν γὰρ φρονίμου Da αγαθῆ, φρονίμου μ ν γὰρ is τρ

193쪽

ἀλλ' ὐδικαια νουα φέλιμα - τηλικαύτα Anti καὶοραν εἴ τι ψε ται ἐκτος τῆ πράγματος τεκμήρια γὰρ

ταυτα φαινεται καὶ τῶν ἄλλων τι ψευδεται. ες δὲ - ωμεν παραδειγματα δημηγορικωτατα, τα δ' ἰνθυμήματα ,

195쪽

αὐτο δαν. υ ρον- λέγοντα πρωτον τὰ προς το μι-τίον λόγον λατα, λυοντα καὶ ἀμισυλλογιζομενον, καὶ μἀλωπα αν υλκιμηκότα ' 'r' - ανθρωπον προ-

περὶ τῆς. τελετῆς τῶν τῆς σωτεινας ἱερῶν, ἀπόντος δὲ μι

196쪽

φασκοντος ἀυτον θεολ νομίζειν Μηκεν ει δαιμονων τι

197쪽

ληθάρ π v δ τῶν γελοι- μιλε ιι α δο ῖ χα in ἔχειν. -τῶ -ωπι, καὶ δεῖν φη Γοργία ς την μεν - διαμείρειν των ναντίων γελωτι τον δε γε τα σπουδη, s sit λεγων, εἴρηται πόσα εἴδη γελοίων τὶν - τοις περὶ ποιητικης, - - με αρμόττει λευθερω et δ' k πως ἔντο ἀρμόττον ἀτλλαψεται. ες δ' ἡ -- τῆς βωμολοχίας λαθεριωτερον ο μὲν ἄρ' ἀύτου ἔνεκα ποιει το γελοῖον, - βωμολόχος num. R19 G δ επίλογος συγκειται - τετταριι' εὐυ τοῦ πνος ἐαυτον κατασκευάσαι εὐτον κροα- καὶ τον παντίον ψαυλως, καὶ in τῆ αυξῆσαι καὶ ταπεινωσαι, καὶ - τοῦ ει - πα- τον ἀκροατην κατα παι, καὶ Γαναμ σεως. πέφυκε γἀ μετα το αποδεῖξαι αυτον μεν -- τον δε is εναντίον ψευδῆ, λω το παινεῖν και ψεγειν. καὶ επιχαλκεύειν. δυοῖν δε ἀτερου δεῖ στοχάζεσθαι mi τι τουτοις

e -- δὶ τοὶ ους κατασκευαζειν δεῖ, --πται ώ τόποι πόθεν σπουδαίους δεῖ κατ σκευαζειν καὶ φαυλους. Maoμετα τουτο δεδειγμενων -- αυξεινος κατα φυσιν mi ταπειῶν- δεῖ γαρ τα πεπραγμενα μολογειλαι, ει μέλλειτο πισο ερεῖν καὶ γὰρ η των σωμάτων αυροσις εὐπροὐ παρχόντων ωίν. Ἀθεν δε δε αυξειν και ταπεινοῦν, εκκειν- ται ι τόποι πρότερον. μετα δε ταυτα, δήλων οντων καὶ Ha καὶ ηλίκα, εις τα πάθη ἄγειν τον ἀκροατήν ταυταδ εο μεος καὶ δείνωπι καὶ ργη καὶ μισο καὶ φθόνος καὶ ζηλος καὶ ρις. εἴρηνται δε καὶ τήτων οἱ τόποι πρό

αρμόττει ποιεῖν στως σπερ αδ εν τοῖς προοιμίοις, ουκ Μορθω λιγοντες ἄνα γαρ εὐμαθὴ η, κελευουσι πολλάκις ειπεῖν. Ἀκεῖ μενῶν δει το πραγμα ειπειν, δα μη λανθάνη

198쪽

1ούτω - αυτοῦ, καὶ παλιν - βουλη, χωρὶς - τοῦ Minoia λογου. τελευτ-- τῆς λεξειος ἀρμό- η ἀσυνδαος, πως κρίνατε

199쪽

Αερὶ misimiai αὐτῆς τε καὶ των δοῦν αὐτῆς, ην τινα δυναμιν - ν ἔχει, καὶ πῶς δεῖ συν ἄσεαι τους μυλλα μέλλει καλὴ ἔξ ν η ποίησις, τι- - ποσων κώ-- ἐς μορίων, ὁμοίως n καὶ - των ἀλλων - φαλλ ες μεθολ λέγωμεν, ἀρξαμενοι κατα φυσιν πρῶτον ἀπο των πρωτων ἐποποιία καὶ η τῆς τροπωδίας ποίησις, ἔτι δὲ κωμωδία καὶ, διθυραμβοποαπικη καὶ της

ρως καὶ - τον ἄπιον τροπον. σπερ γαρ καὶ χρωμασι καὶ σχέ-σι πολλα μιμῶν- τινες μεικαζοντες, οἱ μὲν λ τέκνη-οι- α συνκβιας, ἔτεροι δὲ α της .sis,sει κἀν ταῖς εἰρημέναις τέχνἀις, απα- μὲν ποι ταιτην μίμησον εν ρυθμ καὶ λογω καὶ ἁρμονία, μοι δ' is χωρὶς η μεμιγμενοις, οῖον ἀρμονία μὲν καὶ ρυθμω χρω-μπαι μονον η τε αυλητικη καὶ ἡ κιθαρι κή, κἄν εἴ τινες ὁμαι τυγχάνωσιν ἔ- τοιαυται την κναμιν, οῖο ἡ των

συριγγων. αὐτ δε τω ρυθμῶ μιμῶνται χωρις ἀρμονίας οἱ των ρκη ν' καὶ - τοι λα των σχηματίομένων πρυθμων μιμουνται καὶ ει καὶ παλ καὶ πραζεις. ἐποποιία μόνον τοῖς λογοις ψιλοῖν η το μέτροις, καὶ -- τοις εἴτε μ νυμ' ἀλληλων, θ' ἔν τινι γενει χρω- - ων μώρων τυγχανου- μεχρι si A. a γὰρ ἀν

200쪽

ἔχοιμεν ὀνο-- κοινον τὸ Σωφρονος καὶ παρπου μ μους καὶ τὸ Σωκρατικους λόγους, A εἴ τις δια τριμέτρων

μίμησον πλὴν οἱ ἄνθρωποί γε συνάπτοντες του μέτρω τὸ ποιεῖν λεγειοπαιοῦ τους Ἀποπο - ονομάζουσιν, χυς τουσκατα μιμηπιν ωοιητἀ ἀλλἀ κοιν κατα το μετρον προπαγορεύοντες. καὶ γὰρ ἄν ἄτρικον ἡ μουσακον τι λα των μώρων κφέρωσιν, ἴτω καλεῖν ἰωθασιν ἐδεν δε κοινόν πενπιμένω καὶ Ἐμπεδοκλεῖ πλῆν το μετρον' δι τε μω id πο m. δικαιον --ν, τον- φυσιολόγον μαλλον ἡ πω.-την. μοίως δὲ κἀν εἴ τις --3- τα μώρα - - ποιοσο την μίμησιν ἀααπερ α ἀμων πο - Κένταυρον μα-ν ἀψωδιαν ξ ἀπαντων τῶν μέτρων, ου ηδε καὶ ποιητην προσαγορευτέον. περὶ μεν ἔν τουων διωρίσθω is τοῦτον τον τρόπον. - δέ τινει ι παπι χρανται τοῖς ρημένοις, λέγω δε οῖον ρυθμω καὶ μελε καὶ - ω, - τε τῶν διθυραμβικω πο-σις καὶ ἡ ων νόμων καὶ τε τραγωδία και η κωμωδία διαφερουσι δε ἔτι αἱ πιν

as καὶ τοιουτους, σπερ ι γραφῶς Πολυγνωτος με γαρ κρείττους, Mύσων δε χώρους, Διονυπιος δε μοίους εἴκαζεν. δῆλον δε τι και τῶν λεχθει - , --m μι--ων ἔξει ταυτας α διαφοράς, και ἔςαι τέρα λειρα μιμῶσθαι τουτον τον τρόπον καὶ γαρ εν ὀρχήσει καὶ αὐλῶσαι καὶ m κιθαρίσει ἔς γενωα ταυτας - ἀνομειοτη - κο περὶ τους - δε. και την φιλομετρίαν. οῖον - ο μὲν se τίους, Κλεοφων δ ομοίους, Ἐγέμων δε ο Θάπιος ο τας