장음표시 사용
331쪽
αμαρτανοντα ἀδικησαι και τον κλεψαντα καις λαβεῖν καὶ ' πορθησαι 'o δε ως ὁ Τηλεφος Ευριπίδου φησὶ,
Κωπα ἁνάσσειν, καποβὰς εἰς Μυσίαν,
ἀπρεπες, τι μεῖζον το ἀνάσσειν η κατ ἀξίαν
11 οὐ κεκλεπται οὐν Ἐστι δε κα εν ταῖς συλλαβαῖς μαρτια, εα μη δειας η σημεια φωνης οἱονΔιονυσιος προσαγορευε ὁ αλκοῖς εν τοῖς λεγειοι se κραυγην Καλλιοπης την ποιησιν, OTι
αμφω φωναί φαυλη δε η μεταφορα ταῖς ἀσημοις
φωναῖς. I 'Eτι δε υ πορρωθεν δε αλλ ά των συγγενῶν
A selaylus, Persae 376. -πας δ' ἀνηρ κω πης ἄναξ.An anotlier very sinat lar in Euripides, Helenus 1043.
10. Απρεπες, τι με ζον Cicero de Oratore III. l. V Nolo esse aut MonaJhis quam res postulet, ut Temo pestas moinissationis aut ininus, ' ut Comissatio tempestatis.VII. Ἐν ταῖς συλλαβαῖς ἁμαρτία, JEven the wOrd itSeli, vithout refereneet iis signification rna ten to renderthe Metaphor ἀπο οὐ χείρονος, RS, larinStanee, applyin to Poetr such a vors as κραυγη whicli vas consideredainon ille nurni ter os φωναὶ ἄσημοι. ll. Ἀαλκους Athen. V. p. 669.
Μνημονεύσω σου αλκολποιητο καὶ ρήτορος Διονυσίου Σαλκούς δε προπι)γορευen σια το συμβουλεύσαι Ἀρηναίοις χαλκω νομίσματι χρῆσμι.
est, ne longe simile sit luctuin. Sui tini patri ilionii scopulit in libentius ' dixerina. Oiaryb liin bonorii inci vo- io inen Potiti l cicilitis enina in i
332쪽
καὶ των ὁμοειδων μεταφερειν τα ανωνυμα νο- μασμενως, ο λεχθεν δηλον εστιν τι συγγενες
And such, a coiclinit Cicero, vas the origin os ali metaphorica expressions De Oratore III. 33. Tertitisse ille nodus transferendi vecta late' patet, quein necessitas genuit inopia V coacta et angustii ; OS autein de- lectatio ucunditasque celet, ravit. mani ut vestis frigoris depellendi Caus repeita primo, post a Illiberi coepta est ad Ornatuu etiain corporis V et lignitatem: sic verbi translatio instituta est inopiae causa, frequentata' delectationis. 12. To πάgος The operation, called by iis iupping, latch vas performe uvissi a bi ages maeliine in dab sos old.
'icero de Orat. III. 42 Est hoc
inagnun OInainenturii orationis, iii si olbscuritas su tenda est. Eteninio ex lio genere fiunt ea quae dici intur nigna atri.
333쪽
Λικυμνιος λεγει, εν τοῖς ψοφοις, ω σημαινο μένω και ἰσχος δε σαυτως ετ δε τριτον, λυε τον σοφιστικοὶ λογον ου γαρ ως φηBρυσων, οὐδενα αισχρολογεῖν, εἰπερ TO UTo σημαίνει, το δε ἀντὶ τουδε εἰπεῖν τοὐτο γαρ εστι ψεῖδος εστ γαρ αλλο αλλου κυριωτερον, και
πρῆγμα προ ομματων ET OV ομοιως εχον σημαίνει το δε και τοδε στε κα ὶ οὐτως ἄλλου ἄλλο κάλλιον και αἴσχιον θετεον ἄμφω με γαρτο καλον κώ- αισχρον σημαίνουσιν αλ ου ἡ καλον, ' ου η αἰσχρον η αὐτα μεν ἀλλα μὰλ- λον και ηττον Tας δε μεταφορας εντεῖθεν οι-
Same signifiCation. 13. Η σῆ ἔψει, Ἀλλη τινι αἰσῖγη ι.J Cicero de Orat. IlI. 40. Onanis translatio ad sensus ipsos dimove- tur maxilla oculor una, qui est ' Sensus acerriinius. ain et odi tirlii nitatis et Onollit uii 'iuniani- tat Eri et Diali mira inari ; et dii lcedo orationis; si in ducta a ceteri sen- sit,us id vel Ochiloiuin anulto acriora, tuae ponunt paene in On- spectu antitii quae Cernere et videte
σει φόνον. irest. - πατρος ἀμυντωρ, ον υ πρου
334쪽
266 ARISTOTELIS ὁ πατρος ἀμυντωρ V Kαὶ ὁ Σιμωνίδης, τε μενεδίδου μισθον λιγον αὐτω ὁ νικησας τοῖς ρευσιν, ου ηθελε ποίειν, δε δυσχεραινων εἰς μιονους ποιεῖν' Ἀπε δ ἱκανον δωκεν, ποίησε
καίτοι καὶ των νων θυγατέρες σαν. 'Eτι το 15 αυτ υποκορίρεσθαι. Εσπι δε ὁ ποκορισμος, οὐελαττον ποιεῖ καὶ το κακον καὶ το ἀγαθον ' σπερ
κα ὁ Αριστοφανης σκωπτει ἐν τοῖς Βαβυλωνίοις, ἀντὶ μεν Ῥυσιου se χρυσιδαριον αντι Ἀματίου ἱματιδαριον, ἀντὶ δε λοιδοριας ε λοιδορημα- τιον ' καὶ ἀντὶ νοσηματος se νοσηματων V Ei λαβεῖσθαι δε δε και παρατηρεῖν εν ἀμφοῖν τομετριον.
l4. Σιμωνίδης, The hero os Simonides' poeir on is occasion vas Anaxi laus the Messenian, in os Rhegitim. Ne is reporte to have been o elate uvi in his olyinpic victory, a to have invite to a. east alltti Greel f there present. In illusionto vhicli ac os ostentation, it vas remacted Vliat vovi h liave ' dono, Mi he won the prire vitii 4orses, instoad os mulo. V15. Ἐν τοῖς Βαβυλωνιυις, I his layos Aristophanes is no extant it is allude to by Athenaeus, Pollux, ind
Καινοῖς αὐτον καὶ διανοίαις Κατατοξεύσω.
Και ταῖς αοελφαῖς αγοράσαι χιτωνιον Ἐκελευσεν αν, ση μητρί ς ἱματίδιον.
335쪽
TA δε ψυχρα ἐν τέτταρσι γίγνεται κατα την
λέξιν ' ἔν τε τοῖς διπλοῖς νομασιν οἱον Λυκόφρων ,ον πολυπροσωπον ουρανον, της μεγαλοκορυφου γης, και, Ἀκτην δε στενοπορον Vκαὶ ς Γοργίας νομαρε πτω μουσος κόλαξ
Aλκίδαμας μένους μεν την ψυχ)ην πληρουμενην, πυρίχρων δε την ὀψιν γιγνομενην καὶ τελε- σψ0ρ0ν Ῥηθη την προθυμίαν αυτῶν γενησεσθαι. '
g. 2 l. V Cave in ista viam 'igido, tareique j Ciana calumnia delitescetis.'De Orator II 68. In quo ut ea, quae sint rigidiora vitemus, δε C.-- Quintilian speti k of frigida dicta, V VI. 3. Frigus tuaestionuin et argiu- mentoriim.' II. 2. Illa vero frigilla et puerilis est in seliolis assec- tatio. V IV. 2. c. Cf. r. Vliato-ly, I het. p. 2l2. Aristoti hi esto us suci a style ille poetaeat tho
theresere si ibsecluento ille time is Aristolle l)ut Lycophron the Sophist. Sed Victor ad Deni. Γ'Ita l. p. 109. l. Tιλεωφόρον Sopliocles, Electra
336쪽
καὶ τελεσφορον την πείθω των λογων κατεστησε V καὶ ' κυανοχρων το της θαλαττης δαφος. Ιαντα ταυτα γαρ ποιητικα δια την διπλω - σιν φαίνεταί.
O μαρτυρη ra Q Iσμιος Σίνις ποτὲ Κτανεῖν ἐαυτον ἀλλα κομπάζειν μάτην. οὐδ' αἱ ραλάσσης σύννομοι Σκιρώνισες
Φησουσι πέτραι, τοῖς κακοῖς μ ιναι βαρυν
Seholiast. - Σκείρων ἐν Μεγάροις ην, τύραννος ξενος, ὁ σῆ χελων η ἔρριψεν
Θησεύς. Σκειρωνιδες δε πέτραι κα. λουνται ἀπὸ σου Σκειρωνος ς την Γελώνην ἔτρεφεν ου μέμνηται Καλλίμαχος. ἴσος νάγκαζε τευς παριόντας νίπτs. σου πόδας. καὶ λακτιζομένους υ π α υτου βρωμα ἐποιε γίνεσςαι χελωνης. Θησευς δε σαυτον περάνω τῆς κεφαλῆς ρίψας εις την αλάσσαν, ποίησε βρως is κι π σης χελωνης.
U Coimposito Scirone patet; Sparsici le clatronis P Terra eo a sedein, Sedem negat ossibus unda. ' Quae jactata diu sertur durasse vetustas In scopulos scopulis ornen Ci- ronis inhaeret.
337쪽
0ργ9 τεθηγμενον. Τριτον δ εν τοῖς πιθετοις, το ὶ μακροῖς ἀκαίροις η πυκνοῖς χρησθαι εν με γαρ ποιησει πρεπε se γαλα λευκον ειπεῖν ἐν δε λογω τα μεν ἀπρεπεστερα, τὰ δε αν η κατακορη, ξελεγχει καὶ ποιεῖ φανερον τι ποιησις εστιν επε δει γε χρησθαι αὐτ9, εξαλλάττει γαρ τ ειωθος και
ξενικην ποιεῖ την λεξιν ἀλλα δει στοχάρεσθαι
I, odies agunde I, thei recoli. He vasthene cadet Πιτυοκάμπτης See Pausan in Corinthiacis, p. 44.-Ovid Metaim. II. 440. occidit ille Sinis, uitagnis males viribus 11SUM Qui poterat iurvare trahies P et agebat ab alto Ad terram lato sparsuras Corpora pinus.
3. II μακροῖς Suela, O instanoe, as vere uSed hi the ancient Comessians. See Aristoplianes, RSSim. 3. Ἐν μὲν γαρ ποικDσει Qiuintilian,' III. h. 6. Eo ἐπιρίτ' Poetaeo et fi equentius et liberius utuntur; 'Namque illis satis est convenire emo ' cui apponiti ir itaque et lentes se alibi,' humida vina, in his non reprehenduntur. Apud oratorena. nisi aliqui l efficitiir, rediandat. V3. Στοχάζε reαι σού μετρίου Dionys. II alicarn accuses Tlaucydides ostiaving transgressos ille proper linatis finite-torical diction; particulari in iis colet, rate i funerat ration Ηλλαξε
την ερμήνειαν ι'; γκον ἄμα καὶ κόσμονονομάτων ἰηρε στερον
3. Ἐπὶ μεῖζον 'icero, Orat Cli. 22. In uini ius rei ius vi tenduna est. litatenus etsi enina Suus cuique in nao lus est; tritiaen imagis osten lit
338쪽
τοῖς πιθετοις ἴτω πυκνοῖς καὶ μείροσι και επι
ιδρωτα καὶ ου ει Ισθμέα αλ εις την των Ἱσθμίων πανηγυριν καὶ οὐχὶ νομους, ἀλλαρε τους των πολεων βασιλεῖς νομους ' καὶ Ου
οὐχὶ μουσεῖον, ἀλλα - της φυσεως παραλαβων μουσεῖον ' και σκυθρωπον την φροντίδα quψυχης ' καὶ ου χαριτος, ἀλλα se πανδημου χαριτος
μον την της ψυχης επιθυμίαν rοῖτο δ' ἄμα και διπλοῖν ast πίθετον στε ποίημα γίγνεται )και ουτως ξεδρον την της μοχθηρίας περ- βολην' Διο ποιητικῶς λεγοντες β ἀπρεπεία τογελοῖον και το ψυχρον ἐμποιουσι, καὶ το ἀσαφὸς δὶ την ἀδολεσχίαν δτα γαρ γιγνώσκοντι πεμ-
339쪽
RHETORICORUM LIB. III S. 271 βαλλη, διαλυει το σαφες τω ἐπισκοτεῖν οἱ δε
ἄνθρωποι τοῖς διπλοῖς γωνται ταν ἄνω νυμον η, καὶ ὁ λογος υσυνθετος, οἱον χρονοτριβεῖν'
μωτατ η διπλη λεξις τοῖς διθυραμβοποιοῖς ουτοιγαρ ψοφωδεις αἱ δε γλῶτται τοῖς ποποιοῖς σεμνον γα και αἴθαδες ἡ μεταφορὰ δε τοῖς
ἰαμβειοις τουτοις γα νυν χρῶνται, σπερ εἴρηται.
Kαι τι τεταρτον, το ψυχρον ἐν ταῖς μεταφοραῖς γίγνεται εἰσι γαρ καὶ μεταφοραὶ ἀπρεπεῖς αἱ μενδια το γελοῖον Ἀωνται γαρ καὶ οἱ κωμωδοποιοὶ μεταφοραῖς , αἱ δε δια το σεμνον ἄγαν καὶ τραγικον ἀσαφεις δε αν πορρωθεν οἱον Γοργίας, χλωρα καὶ ναιμα τα πραγματα. D δε ταυτα
ριηο αν ἔνα α ν'ω πων συνύναι , τι ποτε βούλεται τὸ 'νομα. 3. ταν γὰρ γιγνωσκοντι ἐπεμβαλλοη,
340쪽
6. Sed, ait ait Cicero. ὁπαλλαγὴν lietores dicunt Ut 'eierem Cor- ruptam undiq: V et Praeceptus termi repti aliis classes Aquilonibus arcet. -Cicero in Orat. Cli. 27. Mutata, in quibus pro vecto proprio sub)icitur 'aliud, liuod idem significet sumptum ex re ali iiiii consequenti. Quod quanquam transserendo fit, tamen uilio Diodo transtulit, cum dixit Ennius; arcem et umen ortias; alio modo, si pro patris arcem dixisset. Et laormidam Africam terribili tremere tumultu cum dicit pro Asris ini- nautat meam. Iane Hypallagen in laetores, quia quaSi summittantiar vecta pro vectis Metonymiam irammatici vocant, quod nomina