The Rhetoric of Aristotle : with notes, and illustrated by parallel passages from Aristotle's other works, Cicero De oratore, & c. Quintilian, and various other authors

발행: 1836년

분량: 452페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

RHETORICORUM LIB. III. l.

VIII. 6. In totuin autern Ieta iliora ,revior est Similitudos eo lite V distat, quod illa comparatur rei, o qualia volturnus explinaere haec. pro ipsa re dicitur comparatio est 'enim, cum die fecisse quid hominem , t eouerim; translatio, cum meo deo homine leo est. V See also Quintil. VIII 3. Praeclare vero ad inseren- dana rebus lueeni, repertae sunt Sinai- litudines; quariana aliae Sunt quae protiationis gratia inter argumenta

ad ea praviendarn emini imaginem' Coni positae, quod est hujus loci pro-

Inde lupi ceu raptores atra in istibi ita V-et, ravi intilis, quae circum littora,

Piscosos scopillos humilis volat aequora juxta. V ii in genere id est praecipue custodiendum, ne id, quod similitu- linis ratia a iseivinius, aut Ol Seu- ruin sit alit ignoturn Delbet ni in suo l Ilustranciae asterius rei gratia

342쪽

ARISTOTELIS

εἰκων στιν ἶτα δε se λέων πορουσε μεταφορά δια το γαρ ἄμφω ανδρείους εἰναι, προσηγόρευσε, μετενεγκας λεοντα τον χιλλεα. ρησιμον δε 2ώκων καὶ εὐλογ*, ολιγακις δε ποιητικο γαρ. O στεα δε σπερ α μεταφοραί μεταφοραὶ γάρ εἰσι διαφερουσαι τω εἰρημενω. Εἰσὶ δ εικονες οἱον ὴν νδροτίων εἰς Ἱδριεα, a

οτι ομοιος τοῖς κ των δεσμῶν κυνιδίοις ' κεῖνα τε γαρ προσπίπτοντα δακνει, καὶ 'Iδριε λυθενταε των δεσμῶν εἰναι χαλεπον. α ως Θεοδαμας εἴκαβεν Ἀρχίδαμον υξενω γεωμετρεῖν υκ επισταμενα , εν ω ἀναλογον εσται γαρ καὶ ora χενος Αρχίδαμος γεωμετρικος Και το ν γ πολιτείατγη IΠλατωνος, τ οι τους τεθνεῶτας σκυλευοντες εοίκασι τοι κυνιδίοις, ἰ τους λίθους δακνει, του βαλλοντος ου ἄπτομενα. ' αι η t τονδημον, τι se ὁμοιος ναυκληρω ἰσχυρω μεν, πο κωφω δε .' Mα 'in τα μετρα τῶν ποιητῶν,

B. V. ad sin ' A οὐ σωφρονητε, τουτωτἀναντι ποιηc τε η τους κυνας ποιούσι σου μὲν γαρ κυνας τους χαλεπους σας μὲν ημέρας εσμεύουσι. τας si νύκταου ἀφιασι.

Nοησο γαρ τοιουτονὶ γενόμενον, εἴτε πολλων νεων περὶ, εἴτε μια ναύκληρον, μεγεθει μὲν καὶ ρωμα ὐπὶ τους εν νηιάπαντας. πόκωφον δέ.

343쪽

oτι οικε τοι ἄνευ καλλους ραίοις οἱ μεν γαρ ἀπανθησαντες, τα δε διαλυθεντα, υχ ὁμοία φαίνεται. αι η ΙΠερικλεους εἰς Σαμίους, se Ot-

κενα αὐτους τοῖς παιδίοις, α τον ψωμον δεχεταιμεν, κλαίοντα δε και εἰς Botωτους, τι ὁμοιοι τοῖς πρίνοις τους τε γαρ πρίνους ἡ αυτῶν κατα -οπτεσθαι, και τους Βοιωτους προ αλληλους ' μαχομενους. Kαὶ ο Δημοσθενης το δημον, ὁτι δμοιο εστι τοις εν τοις πλοίοις ναυτιῶσιν.

Κλ. 'Eπίσταμαι γα αὐτον, οἶς ψωμίζεται. Ἀλ. Καθ' ωσπερ αἱ 'gαι γε σιτιζεις

Μασχυμενος γαρ πω μεν ολιγο ε ντιφης, Αὐσος δ' ἐκείνου τριπλάσιον κατέσπα -

344쪽

276 ARISTOTELIS

κώ ς εικονας και ς μεταφορας ξεστι λέγειν

αἱ εἰκονες μεταφοραὶ λογου δεομεναι Αἰει δε- δεῖ την μεταφορα την ἐκ του ἀναλογον ἀνταποδιδοναι, καὶ επὶ θατερα, καὶ επὶ των μογενων οιον ει η φιαλη Ἀσπὶς Διονυσου, καὶ τηνἀσπίδα ἁρμοττε λεγεσθαι se φιαλην ρεως.

4. Ἐκ σού ἀνάλογον See note to h. III. g. T. Supra. 4. Φιάλη ' ἀσπὶς Διονύνου VJ Tliis sarn b. id metaphor is mentioned vitii approbatio also in the Poetics, . 35.

Coimpare hi intilian, I. IV. Diog. Laert in Zen. VII. 59. eiγαὶ δὲ

λογου εισὶ πεντε, Ἐλληνισμὸς σαφήνεια,

Cicero, de orat. III. 3. Prae 'ereaintis igitur praecepta Latine lo-

345쪽

RHETORICORUM LIB. III. 5.277

. mat,

346쪽

ARISTOTELIS

Κροῖσος Ἀλυ διαβὰς μεγάλm αρχην καταλύσει.

Kαι δια το λως λαττον εἰναι μαρτημα, δια των

Orat. III. 3. 4. L 'Eμ πεδοκλης. J Cf. Cicero in Lucullo, XXIII. Furere tibi Em- pedocles videtur; at mihi dignissi-

muni rei ius sis, de qumius o lititur, sonum fundere ParmenideS, Xe- nophanes, minus boni qud niluarn versibus, sed taliten illis versilbus in- crepant eorum arrogantiam, quaSi irati, qui cum sciri nillil possit, aude- ant se scire dicere. 4. Κροῖσος Αλυν διαβας J See Herod.

cida, Romanos vincere OMe.

Compare Cicero de Divinat. n. 56. Nam cum sors illa e lita est opulen- 'issi in rem Asiae,

Croesus Halyn penetriinS, mag- naui pervertet opum Vim,' ' hostiurn vim se perversuriam Puta- vit pervertit autem suam. Utrum tiar poni in accidisget, veriam O-

culum suisset. 4. Ου προσορίζονται πότε. Cicerode Divin. I. 54. alii de viiij, tu illa composuit, persecit ut, quan- doctile accedisset, praedictuni vide- retur, hontinui et temporuna defini- tione sit blata. V

347쪽

RHETORICORUM LIB. III. 5.

καὶ λίγα καὶ ἐν ρθῶς νομα ειν' ' οἱ δ'

Oλως δε δεῖ εὐανάγνωστον ναι το γεγραμ μενον, καὶ ευφραστον εστ δε το αυτο δ περ οἱ πολλοὶ συνδεσμοι υκ χρουσιν, ουδ α μη ραδιον διαστιζαι, σπερ τα ΙΗρακλείτου. α γαρ f ρακλειτου διαστιξα εργον, δια το ἄδηλον

των νομάτων τα με αρρενα, τὰ ε

ρήλεα, σὰ δε μεταξύ in vilicii passagelli appellation approache in Oremearlyto iliatis the Latin se neutra. b. Δεῖ γαρ ἀποδιδοναι Cicero de Orat. III. l. Atque ut L. atine

UIO quantur, non sol una vi lenitur est, ut et veri amiserantius ea, quae Deli O aure reprehendat; et ea sic et casi- bus, et tein portlius, et genere, et nu- maero conservetitiis,' 6 c.-Ιncllariit. cli 'onsecutio alitent, ne gene sit,us, numeris, temporibuS, perSoni S, a Sibus, pertumatur oratio.

6. δεσπερ α Οακλείσου. The Ephesia Plailosoplier, calleci se in his Ol SCurity, σκοτεινός. See Cicero, de Fin. . . Si aut si industria sa- cias, ut Heraclitus eo nomento qui ' σκοτεινος eminetur, quia de natur1 nimis obscure memoravit. V-Nat. Deor. i. 26. me consillio dicis 'occi ille, tanquana IIeraclitus. -De Divin. n. 64. Valde Heractistius istisciurus, minii ne Democritus. 6. ου λόγου οὐδ' ἐόντος αἰει Thispassage is quoted by Clem Alex. Stroin V. p. l6. Αντικρυς ε ο μεν

Πρακλειτος, ο λόγου συο ἐόντος ι ει ἀξυνετοι γίγνονται οἱ ανgρωποι, γραι- όσpεν ἡ ἀκούσαι, καὶ ἀκούσαντες το

πρωτον.

348쪽

280 ARISTOTELIS

ἀζυνετο ανθρωποι γίγνονται V δηλον γαρ

μειως κοινον Ἀσαφη δε καὶ α μη προθεὶς εἴπης, μελλων πολλα μεταξυ εμβάλλειν οἱον Eμελλον γαρ διαλεχθεὶς κεινφ ταδε και ταδεκώ δε πορευεσθαι ἀλλα μ' E. φελλον γαρ διαλεχθεὶς πορευεσθαι V ἰτα ταδε καὶ ταδε καὶ

ΕΙΣ Ογκον δε της λέξεως συμβάλλεται τάδε, τολογω χρησθαι ἀντ ονοματος οἱον κυκλον, ἀλλ' se επίπεδον το εκ του μεσου ἴσον. Et δε

349쪽

Δέλτου μυε αῖδε πολύθυροι διαπτυχαί.

The dignit anil sul bli init ove I,3

plurat is illustrate les, ILonginus, de Sublini. g. 23. Ἀλλ' ἐκεῖνα μαλλον

παρατηρήσεως ξια. τι ἔσς ὁπου προσπίπτει τα πληρυντικα μεγαλορρημονε στερα, και αὐτῆ δοξοκομπουντα τε χλωτου ἀριμού ταυτα παρα σου Σοφοκλει

- ω γάμοι, γαμοι, Ἐφυσας ημας, καὶ φυτεύσαντες, πάλιν Ανεῖτε 'αυτον σπέρμα, κἀπιδείξατε Πατερας, αβελφους, παῖδας αἶμ 4μφυλιον, Nύμφας, γυναῖκας, μητερας 'ε,

350쪽

282 ARISTOTELIS

το Ἀντιμάχου χρησιμον, Ἀρίν μη Ἀχει λεγειν,ο κεῖνος ποιεῖ πι οὐ Τευμησσοῖ,

Εστι τις εμόεις ὀλίγος λοφος

κιμεῖ γαρ τουτο εν ταις μεταφοραῖς λεγομενον ταῖς ἀνάλογον οἱον το φαναι την σαλπιγγα

εἰναι , ελος ἄλυρον.

αρετας διαριρμούμενος. Strabo. IX. p. 409 Compar Lucretius III. 26.

Sedes lite quietae ' Quas neque concutiunt venti, nec nulbila nimbis Adspergunt, neque nix acri On- creta pruina Cana maden violat, Seinperque cinnubilus etlaer Interit, δε C. T. Aχορδον, VJ See inscii, Ch. XI. 12. σοξον ipse μ ξ ἄχορδος Demetrius Plial. . 86. Ω o Lγνι παρατυιται

SEARCH

MENU NAVIGATION