Selections from the Attic orators, Antiphon, Anocides, Lysias, Isocrates, Isaeus.: Being a ...

발행: 1896년

분량: 467페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

ον υ δε γνώμη των ε ἄστεος. καιτοι τί εδει φεύγοντας κατελθεῖν, εὐχειροτονοὐντες -ἀναυτοὐς

καταδουλώσεσθε γὼ μὲν οὐν ἁ Ἀθηναῖοι, κομε 3 πλούτω χύτε γενει ἀπελαυνόμενος, ἀλλ' ἀμφότερα

των ἀντιλεγόντων πρότερος ων, τοὐμαι ταύτην μόνη σωορίαν εῖναι, τῆ πόλει πασιν Ἀθηναίοις της πολιτείας μετεῖναι, επεὶ ἔτε καὶ τατεω Mast τὰς ναῖς καὶ τα χρηματα καὶ συμμάχους κτημεθα, οὐχ οπως αατιμον 'Αθηναίων τινὰ ποιήσομεν διενοούμεθα, αλλὰ και Εὐβοεὐσιν επιγαμίαν - -ούμεθα νυν δε και τους πάρχοντας πολίτας ἀπολουμεν ου αν μοι - πείθησθε, υδε μετὰ 4των τειχῶν καὶ ταντα μῶν αυτῶν περιαιρησόμεθα, οπλίτας πολλούς και σπεα και τοξότας, ἄν

ἡμεῖς ἀντεχόμενοι βεβαίως δημοκρατησεσθε, των δε εχθρῶν πλέον πικρατησετε, φελιμώτεροι δὲ

τοι συμμάχοις ψεσθε επίστασθε γὰρ κεν ταῖς εφ' μῶν ὀλιγαρχίαις γεγενημεναι ου του γῆν κεκομενους εχοντας την πόλιν, ἀλλα καὶ πολλούς

82쪽

μεν αυτῶν αποθανόντας, πολλούς δ' εὐπης πόλεως λεκπεσόντας, Ου ὁ δῆμος καταγωγῶν ἡμῖν με τηνύμετέραν ἀπέδωκεν, αὐτὸς δὲ ταύτης οὐκ τόλμησε μετασχεῖν ἄστε - εμιγε πείθησθε, οὐ τους εὐεργετας, καθὸ δύνασθε της πατρίδος ποστερησσε, οὐδε του λόγους πιστοτερους των ργων οὐδὲ ταμελλοντα των γεγενημενων νομιεῖτε, ἄλλως τε καὶ μεμνημένοι των περὶ της ὀλοαρχίας μαχομενων, οι - μεν λόγφ λδημφ πολεμοὐσι, ν δ εργω τωνυμετερων πιθυμοῖσιν απερ κτήσονται, ὁταν μας ερημον συμμάχων λάβωσιν. Ela τοῖς των μῖν παρχόντων Ῥῶσι τίς εσται σωτηρία τῆ πόλει, εἰ μη ποιήσομεν Λακεδαιμόνιοι κελεύουσιν ετ δε τούτους ειπεῖν ἀξιω, τί τεπληθε περιγενησεται, εἰ ποιησαιμενα κεινοι προστάττουσιν εἰ δεχη, πολυ καλλιον

μαχομενους ἀποθνήσκειν η φανερῶς μῶν αυτῶν θάνατον καταψηφίσασθαι. γοωαι γάρ, εὰν μὲν πείθω, ἀμφοτέροις κοινὸν εἶναι κίνδυνον. ορῶ δὸ'Aργείους και Μαντινέας την αυτὴν χοντος γνώμην την αὐτῶν οἰκοῖντας, τους μεν ὁμόρους δντας Λακεδαιμονίοις, τους δε εγως οἰκοὐντας, και τους μὲν οὐδὲν μῶν πλείους, τους δὲ Οὐδο τρισχιλίους οντας ἴσασι γαρ ὁτι καν πολλάκις ειν τηε τούτων Ἀμβάλλωσι, πολλάκις αὐτοῖς

83쪽

ἀπαντησονται πλα λαβόντες, στε οὐ καλὰς ὁ κίνδυνος αὐτοῖς δοκεῖ ειναι, - μὸν νικησωσι, τούτους καταδουλωσεσθαί γε, εὰν δὲ ἡττηθῶσι, σφας -οὐ των παρχόντων γαθῶν ποστερησαι ὁσω δ' ἄν μεινον πράττωσι, --μφήηττον επιθυμοῖσι κινδυνεύειν. εἴ με δε ω 'Aθηναῖοι, καὶ μεῖς ταύρον πην γνώμην με των Ἐλλήνων ρχομεν, και δοκοῖμεν καλῶς βουλεύεσθαι περιορῶντες με την χώραν τεμνομενην, οὐ

νομίζοντες δε χρηναι περ αυτῆς διαμάχεσθαι. αξιον γαρ ν λίγων με ὐντας πολλῶν ἀγαθῶν

φείσασθαι νυν δε επεὶ κείνων μεν πάντων

μάχη στερήμεθα, ἡ δε πατρὶς ἡμῖν λελειπται,

ἴσμεν ἔτι ὁ κίνδυνος ουτος μονος εχει τὰς ἐλπίδας της σωτηρίας. αλλὰ γαρ χρὴ ἀναμνησθεντας τι 10 ηδ καὶ τέροις ἀδικουμενοι βοηθήσαντες ε παλλοτρία πολλὰ τροπαια των πολεμίων εστήσαμεν, ανδρας αγαθοῖς περὶ της πατρίδος καὶ ημῶν αὐτῶν γίγνεσθαι, πιστεύοντας μεν τοῖς θεοῖς - ελπίζοντας το δίκαιον μετὰ των δικουμενων σεσθαι.

δεινὰν γὰρ αν - ἁ Αθηναῖοι, εἰ, ἴτε μεν εφελο ilμεν, μαχόμεθα Λακεδαιμονίοις να κατέλθωμεν,

κατελθόντες βλ φευξόμεθα ἰνα μαχώμεθα

84쪽

-κουν αἰσχρὸν ει ι τομο κακίας ξομεν, στεοἱ μεν πρόγονοι καὶ ὐπὸ πη των ἄλλων λευθε

ρίας Ελλήνων διεκινδύνευον, μεῖς δὲ οὐδὲ πω

της μετέρας αυτῶν τολματε πολεμεῖν

Ε - συνήδειν ἁ βουλή, τοῖς κατηγόροις βου μενοι ἐκ παντος τροπου κακῶς - ποιεῖν, πολλὴν ὰν αὐτοῖς χάριν ειχον ταύτης της κατηγορίας ' γυμαι γαρ τοῖς δίκως διαβεβλημένοις τούτους εἶναι μεγίστων γαθῶν αιτίους, ἴτινες αν αυτούς ἀναγκαζωσιν εις ελεγχον τῶν αὐτοῖς 2 βεβιωμένων καταστῆναι. οὐ γαρ ἴτω σφόδραε-- πιστεύω, στ ελπίζω και ει τις πρός με τυγχάνει ἀηδῶς η κακῶς διακείμενος επειδὰν Φουλλέγοντος ἀκούση περὶ τῶν πεπραγμενων, μεταμελήσειν αυτω και πολύ βελτίω με ει το λοιπὸν

x ὀνον ἡγήσεσθαι ἀξιῶ δε, ἁ βουλή, εὰν μεν

τοὐτο μόνον μιν επιδείξω, ως σνους ει- τοις καθεσπιηκόσι πράγμασι καὶ ως νάγασμαι τἄναυτῶν κινδύνων μετέχειν μιν, μηδέν πω μοι πλέον εἶναι εὰν δὲ φαίνωμαι ςκαι περι τα αλλα

μετρίως βεβιωκὼς καὶ πολ παρὰ την δόξαν καὶ παρὰ τους λόγους τους τῶν ἐχθρῶν, δέομαι μῶνεμ με δοκιμάζειν, τούτους δὲ ἡγεῖσθαι χείρους

85쪽

τοτε πολιτείας.

σομένους ἐξεπεμψε, καὶ με των τειχων καθαιρουμενων Ουτε μεθισταμενης της πολιτείας αεπε - μοῖμεν , αλλ' ηλθομεν πρὶν τους ἀπο Φυλης εις τον ΙΠειραιῶ κατελθεῖν πρότερον πένθ' ημεραις. καίτοι σού- μα εἰκος et ν εις τοιοῖτον καιρον φιγμενους επιθυμεῖν με τεχειν των αλλοτρίων κινδύνων, υτεκεῖνοι φαίνονται τοιαύτην γνώμην χοντες στεκα τοις ἀποδημουσι καὶ τοις μηδεν εξαμαρτάνουσι μεταδιδόναι της πολιτείας, ἀλλα μαλλον τίμαζον καὶ τους συγκαταλύσαντας τον δημον. πειτα δεχε μὰν του σανιδω τοὐς ιππεύσαντας σκοπεῖνε θες εστιν εν τούτω γαρ πολλοι μεν των ὁμολογούντων ἱππεύειν ου σεισιν, νιοι δε των πο-

μου φων επιγεγραμμενοι εἰσίν. ἐκεῖνος δ' εστὶν ελεγχος μεγιστος επειδὴ γὰρ κατηλθετε, ψηφισασθε οὐ φυλάρχους ἀπενεγκεῖν τους ἱππεύσαντας, ἶνα τὰς καταστάσεις ἀναπράττητε παρ'

86쪽

αυτῶν. ἐμε τοίνυν ουδεις αν ἀποδείξειεν υτ ἀπενεχθέντα πο τῶν φυλάρχων ούτε παραδοθέντα τοι συνδίκοις με κατάστασιν παραλαβόντα καίτοι ἀσι ραδιον Οὐτο γνῶναι, διότι ἀναγκαῖον ν τοῖς φυλάρχοις, ει μη ἀποδείξειαν τοὐς εχοντας τὰς καταστάσεις, αυτοῖς ζημιουσθαι. ἄστε πολλα δικαιότερον κείνοις τοι γράμμασιν τούτοις πιστεύοιτε ε μεν γὰρ τούτων ρδιον

η εξαλειφθῆναι - βουλομένω, πιεκείνοις δε τους ἱππεύσαντας ἀναγκαῖον ν Ἀ- των φυλάρχων 8 ἀπενεχθῆναι. ετ δε ἁ βουλ' εἴπερ ἴππευσα, ου αν ν ξαρνος ως δεινόν τι πεποιηκώς, αἰ ηξίουν ἀποδείξας, ουδος π - των πολιτῶν κακῶς πέπονθε, δοκιμάζεσθαι ψω δε καὶ μας ταύτη ἡ γνωμη πωμένους, καὶ πν οὐ μεν των τότε ιππευσάντων βουλεύνντας, πώ Οὐ δ αυτῶν στρατvγοῖς καὶ ἱππάρχρους κεχειροτονημένους. ωστε μηδεν δι αλλο με ἡγεῖσθε ταύτην ποιεῖσθαι την ἀπολογίαν ἡ δοτι περιφανῶς σε μησάν μου καταψεύσασθαι. ἀνάβηθι δε μοι καὶ μαρτυρησον. MANNIA.J Περι μὲν μίνυν ταύτης της αιτίας ου οἶδ' ὁτι δει πλείω λέγειν δοκεῖ δέ μοι ἁ βουλή, ἐν μεντοις αλλοις ἀγῶσι περ αυτῶν μόνων τῶν κατηγορημένων προσηκειν ἀρολογεῖσθαι, ἐν δε ταῖς δοκιμασίαις δίκαιον εἶναι παντος του βίου λόγον διδόναι. δέομαι οὐν υμῶν - ευνυίας ἀκροά-

87쪽

LYSIAS. 5sσασθαί μου ποιήσομαι δὲ την ἀπολογίαν, αν δύνωμαι δια βραχυτάτων. Ἐγὼ γὰρ πρῶτον μὰν ουσίας μοι οὐ πολλη 10 καταλειφθείσης δια τὰς συμψορὰς καὶ τὰς του πατρος καὶ τὰς της πόλεως, δύο μεν ἀδελφὰς εξέδωκα, πιδοῖς τριάκοντα μνῶς ἐκατέρα, προς τω ἀδελφὸν δ' υτως νειμάμην - κεῖνον

πλέον μολογεῖν χειν μου τῶν παυνων, καὶ πρὸς τους ἄλλους παντας υτ βεβίωκα στε

δεπωποτέ μοι μηδὲ προς ἔνα μηδὲν γαλημα γενέσθαι και τὰ μὲν ἴδια υτ διφκησα περὶ liti των κοινων μοι μέγιστον 'τουμοι τεκμήριον εἶναι της μης πιεικείας, ὁτι τῶν νεωτέρων ὁσοιπερ κύβους η πότους ἡ περὶ τὰς τοιαύτας ἀκολασίας τυγχάνουσι τὰς διατριβὰς ποιούμενοι, πάντας αὐτοῖς Φεσθέ μοι διαφόρους ντας, καὶ

πλεῖστα τουτους περὶ Θυ λογοποιοῖντας καὶ ψευδομένους. καίτοι δηλον τι, ει των αυτῶνεπεθυρουμεν ου ἄν τοιαυτην γνώμην εἶχον περὶ

-οὐ δυναι- ουτε δίκην αἰσχροὰν ἴτε γραφην ουτε εἰσαγγελίαν γεγενημένην καίτοι μέρους ορμε πολλάκις ει τοιούτους ἀγῶνας καθεστηκότας.πρὸς τοίνυν τὰς στρατείας καὶ οὐ κινδύνους τοὐς πρὸς τοὐς πολεμίους σκέψασθε Hoν μαυτον παρέχω τη πολει πρῶτον με γαρ με την l3συμμαχίαν ποιήσασθε προς τοὐς Βοιωτους καὶεις 'Aλίαρτον εδει βοηθεῖν, πο ρθοβούλου κατειλεγμένος ιππεύειν επειδὴ πάντας ἔώρων τοις

88쪽

μεν θευουσιν ἀσφαλειαν εἶναι δεῖν νομιζοντας, τοῖς δ' πλίταις κίνδυνον γουμενους, ἐτέρων ἀναβάντων πι τους ἴππους ἀδοκιμάστων παρὰ τον νόμον τὼ προσελθὼν Φην - ρθοβουλωεξαλεῖψαί με εκ του καταλόγου, γούμενος αἰσχροον εἶναι του πλήθους μέλλοντος κινδυνεύειν ἄδειανεμαυτ παρασκευάσαντι στρατεύεσθαι και μοι

14 Συλλεγέντων τοίνυν των δημοτων πρ της εξόδου, εἰδὼς αυτων νίους πολίτας μὰν χνη οὐς οντας και προθυμους, εφοδίων δε μυοὐντας, ελον τι χρὴ τοὐς ἔροντας παρέχειν τὰ επιτηδεια τοι ἀπόρως διακειμένοις. και υ μόνον του συνεβούλευον τοις Κλοις, ἀλλὰ και αυτὸς δωκα

δυοῖν ἀνδροῖν τριάκοντα δραχμὰς ἐκατέρω, οὐχ ὼς

πολλὰ κεκτημένος, a ' να παράδειγμα τουτοτοις αλλοις γένηται και μοι ἀνάβητε, μάρτυρες ΜΑΡΗΡΕΣ.J15 ετὰ ταυτα τοίνυν, ω βουλή, εις Κόρινθονεξόδου γενομενης καὶ πάντων προειδοτων οτι δεήσει κινδυνευειν, τέρων αναδυομένων ' διεπραξάμην ἄστε της πρώτης τεταγμένος μάχεσθαι τοις πολεμίοις και μάλιστα της μετέρας φυλης δυστυχησάσης, και πλείστων Ἀναποθανόντων, ἴστερον ἀνεχώρησα που σεμνον Στειριέων τοὶ πασιν 16 ἀνθρώποις δειλίαν νειδικότος. και υ πολλαῖς

ἡμέραις στερον μετὰ ταὐτα εν Κορίνθ χωρίων

89쪽

ισχυρῶν κατειλημμένων, στε οὐ πολεμίους μηδένασθαι προσιέναι, 'Aγησιλάου Γ εις την Boιωτίαν εμβαλόντος, ψηφισαμένων - αρχόντων ἀποχωρίσαι τάξεις ἔτινες βοηθησουσι, φοβουμένων ἁπάντων, εἰκότως, ἁ βουλη δεινον - ην ἀπαπητῶς λόγω πρότερον σεσωσμενους εφ' ἔτερον κίνδυνον ἰέναι, προσελθὼν γ τον ταξίαρχονεκέλευον ἀκληρωτὶ την μετεραν τάξιν πέμπειν. ω- εἴ τινες μῶν ργίζονται τοι τὰ μεν της l7 πόλεως ἀξιοῖσι πράττειν, ε δὲ τῶν κινδύνων ἀποδμώσκουσιν, - αν δικαίως περὶ - την γνώμην ταύτην εχοιεν ου γαρ μόνον τὰ προστα τόμενα ποίουν προθύμως, ἀλλα καὶ κινδυνεύεινετόλμων. και ταυτ εποίουν οὐχ ὼς ου δεινὸν ηγούμενος εῖναι Λακεδαιμονίοις μάχεσθαι, αλλ' ἶνα εἴ ποτε αδίκως ει κίνδυνον καθισταίμην, διαταυτα βελτίων φ υμῶν νομιζόμενο απάντων των δικαίων τυγχάνοιμι καί μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρες sΜΑΡΤΥΡΕΣ.JΤῶν τοίνυν ἄλλων στρατειῶν και φρουρῶν I8oυδεμῶς ἀπελείφθην πώποτε, λλα πάντα τον χρόνον διατετελεκα μετὰ τῶν πρώτων μεν τὰς εξόδους ποιούμενος, μετὰ τῶν τελευταίων δε ἀναχωρῶν. καίτοι χρὴ τοῖς φιλοτίμως καὶ κοσμίως

πολιτευομενους ε τῶν τοιούτων σκοπεῖν, ἄλλ'

Ουκ, ει τις 'κ-α, διὰ τουτο μισεῖν τὰ μεν γαρ τοιαυτα ἐπιτηδεύματα οὐτε τοὐς ἰδιώτας με τοκοινὸν της πόλεως βλάπτει, εὐδὲ τῶν κινδυνεύεινεθελοντων πρὸς τοὐς πολεμίους παντες μελ

90쪽

ουτε φιλεῖν ουτ μισῶν Ουδένα, αλλ' ἐκ τῶν ἔργων σκοπεῖν - - μὰν γαρ μικρὸν διαλεγόμενοι καὶ κοσμίως ἀμπεχόμενοι μεγάλων κακῶν αἴτιοι γοόνασιν, ἔτεροι δὲ των τοιούτων - οὐντες πολλὰ κἀγαθὰ υμ- εισιν Ηργασμένοι.

20 Ηδη δέ τινωνήσθόμην, ἁ βουλή, καὶ δια ταλα ἀχθομένων μοι, ὁτι νεώτερος, ἐ- ίρησα λέγει νἐν έ δημω. ἐγὼ δὲ - μεν πρωτον ἡναγκάσθην ὐπὸρ των ἐμαυτοὐ πραγμάτων δημηγορῆσαι, ἔπειτα μέντοι και ἐμαυτρδοκω φιλοτιμότερον διατεθῆναι

του δέοντος, αμα μὲν ων προγόνων ἐνθυμούμενος, ετ ουδεν πέπαυνται τὰ της πόλεως πράττοντες,

τούτους μόνους ἀξιους νομίζοντας εἶναι, στείρωνυμα --ην τὴν γνώμην ἔροντας - ουκ νἐπαρθείη πράττειν και λέγειν περ της πόλεως; ἔτι δὲ τ ὰν τοι τοιούτοις ἄχθοισθε - γαρ στεροι περ αυτῶν κριταί εἰσιν, αλλ' ἡμεῖς.

10 Περὶ δε της μῆ ιππικης ξ ομος ἐτόλμησε μνησθῆναι πρὸς μας, υτ την τύχην δείσας με

SEARCH

MENU NAVIGATION