Selections from Lucian

41쪽

similem increduli ty. His vorti for the vorta tua notri bulla up, but to ear o vn. It va hi high privilege to lao v lae laollo vandinsatisfactor natur of the philoSOphica te acta ings of ais dav. Bemn doliis a laard ly venti care t go. Viae lae iam pulle ldo vn the idol ita at his age adored he had n ollae r to et up inllaei places. He di no belleve in idolS. In the citiis of enim nax he would se emo have delinealed hi idea os a sage, modo imati adherent of a particula schoo of thou hi, but broad and catholic in his associations and sympathies, incere an sensibi in his aut ii se . In the Hermoti naus' i e figures Truth unde the

42쪽

Deed rotat the tyranny of relli ion. Lucian' Satire, therefore, is Someth in more than irreverent imo Cicer an dis nee ring aughter at

44쪽

The tractate, Philopatris, include rary, have ound an allusion to Christ. In

46쪽

aristians viae a brottae is in difficult of thei brotta eri Iove, thei splendi liberalit an self-Sacrifice ; of thei Conte inapi sortiae vori in the belle o an inaniori alit of thei braver in the face of eath; of thei perfeci albjurationis eathen divinities ithei ivorsiai o Christ, vitii Conformit of their lives odiis laxus.

47쪽

o philosophy, are reflecte a no vhere eis in his ages. The pageant of secon centur lite passes in long procession beiore ureyes. The rich and the oor OSile acla ther, an peer vitia halL

49쪽

1 Αρτι μὲν πεπαυμην εἰς τα διδασκαλεῖα φοιτων ηδη την ἡλικίαν πρόσηβος ἐόν, ὁ δε πατηρ ἐσκοπεῖτο μετα των φίλων, ὁ τι καὶ διδάξαιτό με τοῖς πλείστοις ουν δοξε παιδεία μεν καὶ πόνου πολ- λοὐ και χρόνου μακρο καὶ δαπάνης ου μικρὰς καὶ τύχος δεῖσθαι λαμπρὰς τα δ' μετερα μικρά τε

εἶναι καὶ ταχεῖάν τινα την επικουρίαν ἀπαιτε ε δε τινα τεχνην των βαναυσων τούτων εκμάθοιμι, το μεν πρωτον εὐθύς αν αὐτος εχ ειν τα ρκοὐντα παρα της τεχνης καὶ μηκε οικόσιτος εἶναι τηλικουτος ων, ους εις μακραν δε καὶ τον πατερα ευ-

φρανεῖν ἀποφέρων ἀεὶ το γινόμενον δευτερας υνσκεφεως ἀρχη προὐτεθη, τίς ἀρίστη των τεχνῶν καὶ ράστη εκμαθεῖν και ἀνδρὶ λευθερω πρεπουσα καὶ πρόχειρον χουσα την χορηγίαν καὶ διαρκῆ τον επόρον ἁ λου τοίνυν ἁ λην παινοὐντος, ῶς εκ στος γνώμης δε εμπειρίας ειχεν ο πατηρ εις ον θεῖον ἀπιδών, - παρην γὰρ ὁ προς μητρος θεῖος, ἄριστος ερμογλύφος εἶναι δοκῶν, λιθοξοος χν τοῖς

50쪽

μάλιστα ευδοκίμοις - ου θεμις εἶπεν, ' ἄλλην τέχνην ἐπικρατεῖν σου παρόντος, αλλὰ τουτον γε V δείξας με - καὶ δαύσκου παράλαβων λίθωνεργάτην γαθον εἶναι καὶ συναρμοστην και ρμογλυ- φεα δύναται γαρ καὶ τοῖτο φύσεώς γε, ς οἶσθα, εχων δεξιῶς '' τεκμαίρετο δε ταῖς κ του κηρου παιδιαῖς ' πότε γαρ ἀφεθείην πο των διδασκάλων ἀποξεων αν τον κηρον η βόας η ππους δε καὶ νη AP ἀνθρώπους ἀνεπλαττον, εἰκότως, ῶς δόκουν io τω πατρί εφ' οἶς παρα με των δίδασκάλων πληγας λάμβανον, τότε δε παινος εἰς την εὐφυίαν καὶ αὐτα ην, καὶ χρηστα εἶχον et ἐμοὶ τὰς ελπίδας, ῶς εν βραχεῖ μαθήσομαι την τεχνην, ἀπεκεινης γε της πλαστικῆς.

Aμα τε υν ἐπιτήδειος ἐδόκει μερα τεχνης νάρχεσθαι, καγω παρεδεδόμην τω θείω μα τον se ου σφόδρα τω πράγματι α χθόμενος, ἀλλά μοι καὶ παιδιάν τινα ουὸ ἀτερπη Ἐδόκει χειν καὶ προς τους ηλικιώτας πίδειξιν, εἰ φαινοίμην Ῥεούς τε γλύφωνα καὶ ἀγαλμάτιά τινα μικρα κατασκευάζων μαυτω τε κακείνοις οἷς προηρούμην. καὶ τό γε πρωτον κεῖνοτο σύνηθες τοῖς ἀρχομενοις γίνετο ' γκοπεα γαρτινά μοι οὐ ο θεῖος κελευσεν ρεμα καθικεσθαι

πλακος εν μεσω κειμενης, πειπων το κοινον αρχη

α δε τοι μισυ παντός σκληρότερον δε κατενεγκοντος υ ἀπειρίας κατεάγη με ἡ πλάξ, ο δε ἀγανακτήσας σκυτάλην τινα πλησίον κειμενην λαβωνου πράως οὐδὲ προτρεπτικῶς μου κατηρξατο, στεδάκρυά ,οὐ τα προοίμια 'in τεχνης. ἀποδρας 3 ουν Ἀκειθεν επὶ την οἰκίαν ἰφικνοῖμαι ' συνεχες