Selections from Lucian

71쪽

καταπεσούμενοι. Ἐγὼ δε γελάσομαι τότε γνωρίσας αυτῶν εκαστον γυμνον ἐν τω σκαφιδίου Ῥητε πην

ζοντας.

πληθύν ορας, A Xάρων, τους πλεοντας αυτῶν, τους οπολεμουντας, του. δικαζομενους, τους γεωργοὐντας, τους aνειζοντας, τους προσαιτοὐντας ἰ

P. ρῶ ποικίλην τινα την τύρβην καὶ

μεστον ταραχη τον βίον καὶ τὰς πόλεις γε αυτῶν εοικυiας τοῖς σμηνεσιν, εν οἷς πας μεν ἴδιόν τι is κεντρον εχ ει καὶ τον πλησίον κεντεῖ, λίγοι δέ τινες ωσπερ σφῆκες ἄγουσι καὶ φερουσι, το ὐποδεεστερον. δε περιπετομενος αυτούς εκ τἀφανοῖς οἶτος χλος τίνες εἰσίν

ΕPM 'Eλπιδες, A Xύρων, καὶ δείματα καὶ oάνοιαι καὶ δοναὶ καὶ φιλαργυρίαι καὶ ργα καὶ

μίση καὶ τα τοιαὐτα. τούτων δε η ἄνοια μεν κάτω ξυναναμεμικται αὐτοῖς καὶ ξυμπολιτεύετa γε νηdια και το μῖσος καὶ ἡ ργη καὶ ζηλοτυπία καὶ

ἀμαθία καὶ ἀπορία καὶ φιλαργυρία, ὁ φόβος δε s

και αἱ ελπίδες περάνω πετόμενοι ὀ μεν εμπίπτωνεκπληττει, νίοτε καὶ ποπτησσειν ποιεῖ, αἱ δ'ελπίδες ὐπερ κεφαλῆς αιωρούμεναι, πόταν μάλιστα οἴηταί τις πιληψεσθαι αυτῶν, ἀναπτάμεναι ἴχονται κεχηνότας αὐτούς ἀπολιποὐσαι οπερ καὶ o so

72쪽

εκαστον ἀπο των τράκτων ἰXAP. ρῶ πάνυ λεπτον καστον νῆμα επιπεπλεγμενον γε τὰ πολλά, τοὐτο μεν κείνω,

εκεῖνον μεν πο τούτου φονευθῆναι, τουτον δε πάλλου, καὶ κληρονομῆσαί γε τουτον μεν κείνου, οτο αν Γ μικρότερον το νῆμα, κεῖνον δε α τούτου

is λεπτο κρεμαμενους ἄπαντας καὶ ουτος μεν ἀνασπασθεὶς ἄνω μετεωρός εστι καὶ μετὰ μικρον καταπεσών, ἀπορραγεντος του λίνου, πειδὰν μηκετι ἀντεχη προς το βάρος, μεγαν τον ψόφον εργάσεται,ουτος δε λίγον ἀπο γης αιωρούμενος, δεν καὶ πεσβ, α ἀψοφητὶ κείσεται, μόλις και τοῖς γείτοσιν ξακου

σθέντος του πτώματος.

ἀξίαν, οπως εστ καταγελαστα, aάρων. καὶ et μάλιστα αἱ ἄγαν σπουδαὶ αυτῶν καὶ το μεταξύτων ελπίδων οἴχεσθαι ἀναρπάστους γινομενους ὁπο του βελτίστου Θανάτου ἄγγελοι δε καὶ ὁπηρετα αυτο μάλα πολλοί, ως ορας, πίαλοι καὶ πυρετοι καὶ πιθόαι καὶ περιπνευμονiαι και; ξίφη καὶ αyστηρια και κώνεια καὶ δικασται καὶ

73쪽

τύραννοι ' και τουτων Ουδεν λως αυτούς εἰσέρχεται, εστ αν ὁ πράττωσιν, τα δε σφαλῶσι, πολυ τοοττοτοῖ και αἰαῖ α οιμοι. ει δ' εὐθύς ἐξ ρχης ενενόουν τι θνητοί τέ εἰσιν αὐτοὶ και λόγον οὐτον χρόνον ἐπιδημησαντες τω βίω πίασιν σπερ ἐξ ονείρατος πάντα περ γῆς φεντες, ζων τε ανσωφρονεστερον καὶ ηττον νιῶντο ἀποθανόντες νυν δε εἰς ἀει ἐλπίσαντες χρησεσθαι τοῖς παρουσιν,επειδαν ἐπιστα ὁ πηρετης καλτὶ και πάγη πεδήσας τω πυρετ δε τη φθόη, αγανακτοὐσι προς οτην γωγὴν ἴποτε προσδοκήσαντες ἀποσπασθη- σεσθαι αὐτῶν ὴ τί γα αν ποιήσειεν ἐκεῖνος οτην οἰκίαν σπουδ οικοδομούμενος και τούς εργάτας επισπερχων, εἰ μάθοι τι ἡ μεν ξει τελος αὐτω, δε ἄρτι επιθεις τον ροφον ἄπεισι τω κληρονόμω is κατάλιπὼν ἀπολαύειν αὐτης, αὐτος μηδε δειπνήσας ἄθλιος εν αὐτη ς κεῖνος με γαρ ὁ χαίρων τι ἄρρενα παῖδα τετοκεν αὐτω ἡ γυνή, και τους φίλους διὰ τοὐτ εστιῶν και τούνομα του πατρος τιθεμενος, εἰήπίστατο ς επτέτης γενόμενος ὁ παῖς τεθνηξεται, oαρ' a σοι δοκεῖ Dαίρειν π αὐτω γεννωμεν- ἀλλα

εκεῖνον ρα τον του ἀθλητο πατέρα του λύμπια νενικηκότος, τον γείτονα ε το εκκομίζοντα τοπαιδίον οὐχ ορα οὐδε ἐδεν ἀφ' οῖας αὐτω κρόκης asεκρεματο τους μεν γαρ περὶ τῶν ρων διαφερο-

μενους ορας, σοι εισί, και τους συναγείροντας

τ χρήματα, εἶτα, πρὶν ἀπολαsσαι αὐτῶν, καλου- μενους φ ἄν εἶπον τῶν ἀγγελων τε και τῶν ὐπηρετῶν γ

74쪽

X AP ρ ταυτα πάντα καὶ προς εμαυτόν γε 18εννο- τι το δὶαυτοῖς παρὰ τον βίον τί κεῖνόεστιν, ου στερόμενοι ἀγανακτοῖσιν ην γουν τοὐς βασιλεας ἴδη τις αυτῶν, οἴπερ εὐδαιμονεστατοι εἶναι

δοκοῖσιν, ξω του βεβαίου και ι φὴς ἀμφιβόλου τῆς τύχης, πλείω των ἡδέων τα ανιαρὰ εὐρησει

προσόντα αὐτοῖς, φόβους και ταραχας και μίση καὶ επιβουλιμοῦ και ὀργὰς και κολακείας τούτοις γὰρ Hπαντες ξύνεισιν εὐ πενθη και νόσους καὶ io πάθη - σοτιμίας δηλαδη ἄρχοντα αυτῶν Oπου δε πω τούτων πονηρά, λογίζεσθαι καιρος iἶα πατῶν ἰδιωτῶν πιν εἴη Ἀθελω β' ουν σοι Ἐρμη, 19ειπεῖν, τινι εοικεναι μοι δοξαν ι ἄνθρωποι καὶ ὐ βίος έπας αυτῶν ηδν ποτε πομφόλυγας εν is δατι θεάσω ὁπο κρουνω τινι καταράττοντι ἀνιστα-

μενας ς τὰς φυσαλίδας λεγω, ἀφ' ων ξυναγείρεται

ἀφρός κείνων τοίνυν τινες με μικραί εἰσι καὶ αυτίκα κραγεῖσαι ἀπέσβησαν, αἰ δ επὶ πλεον διαρκοὐσι και προσχωρουσῶν αὐταῖς τῶν ἰλλωναο περφυσώμενα ες μεγιστον ογκον αἴρονται, ειταμεντοι κἀκεῖναι πάντως ξερράγησάν ποτε O γὰρ οἷόν τε ἄλλως γενεσθαι τοὐτό εστιν O ἀνθρωπου βίος ἄπαντες πο πνεύματος εμπεφυσημενοι ιμεν μείζους, ο δε ελάττους καὶ οι με ὀλιγοχρόνιον et εχουσι και κύμορον το φύσημα, ο δε ἄμα τω ξυστηναι παύσαντο ' πὰσι δ' υν ἀπορραγῆναι

ἀναγκαῖον.

75쪽

μεγάλα δεφεληθῆναι τον βίον και σωφρονεστερους ἄν γενέσθαι παρὰ πολύ 21 EPM D. μακάριε, χυκ οἶσθα, πως αυτούς χ

τρυπάνω ετ διανοι χθῆναι αὐτοῖς τα τα ' τοσούτω ο

κατεγνωκότες ι εστιν.

76쪽

EPΜ. Περριτον καὶ τουτο, λεγειν προς αυτούς ἴσασιν ορας πως ἀποστάντες των πο λῶν

καταγελῶσι των γινομένων καὶ οὐδαμῆ οὐδαμῶς ἀρέσκοντα αυτοῖς, ἀλλα δηλοί εἰσι δρασμον δη βουλευοντες παρ μὰς ἀπο του βίου καὶ γαρ καιμισουνται λέγχοντες αυτῶν τας ἀμαθίας. X AP si γε. δε γεννάδαι πλην πάνυ -λίγοι

μοι δείξας αὐτο εντελη ση την περιηγησιν πεποιη-μενος, τὰς ἀποθηκας των σωμάτων, ἔνα κατορύττουσι, θεάσασθαι.

EPM ta, Ἀάρων, καὶ τύμβους καὶ τάφους

1 καλοῖσι τὰ τοιαῖτα. πλην τα προ των πόλεωνεκεῖνα τὰ χωματα ορας καὶ τὰς στήλας και πυρωμίδας ς κεῖνα πάντα νεκροδοχεῖα καὶ σωματοφυλάκιά στι.

XAP oδν κεῖνους στεφανοὐσι τούς λίθους et καὶ χρίουσι μύρω ς οἱ δε και πυρὰν νήσαντες προ των χωμάτων καὶ βόθρον τινὰ ορύξαντες καίουσί τε ταυτὶ τὰ πολυτελῆ δεῖπνα a ες τὰ ορύγματα οἶνον καὶ μελίκρατον si γos εικάσαι,

, EPM. υκ οἶδα, δε πορθμεs, τί αὐτα προς τοὐς εν Αιδου πεπιστεύκασι οὐν τὰς ψυχὰς ἀναπεμπομενα κάτωθεν δειπνεῖν με ὼς οἷόν τε

περιπετομενα την κνισαν και τον καπνόν, πίνειν

77쪽

-23J XA N. 29 κρανία ξηρόταταί aίτοι γελοιός εἰμι σοὶ λεγων

ταὐτα σημεραι κατάγοντι αυτούς. οἶσθ' ουν, εἰ cύναιντ αν τι ἀνελθεῖν ἄπαξ πο ουόνιοι γενόμ ενοι.επει τοι και παγγελοι αν, ω Ἐρμη, πασχες, Ουκολίγα πράγματα χων, εἰ δει μη κατάγειν μόνον stiυτούς, αλλὰ καὶ αὐθις ἀνάγειν πιομενους. μάταιοι, της ἀνοίας, οὐκ εἰδότες λίκοις οροις διακεκριται τα νεκρῶν καὶ τα ζώντων πράγματα και ι τα παρ ὴμῖν στι καὶ τι

ἀντικρύ δε DAια τεθαπτα εν τω Ῥοιτείω. P. οὐ μεγάλοι Ἐρμη, οι τάφοι τὰς οπόλεις δε τὰς επισήμους δεῖξόν μοι δη, ας κάτω ἀκούομεν, την Νίνον την Σαρδαναπάλλου καὶ Βαβυλῶνα και Μυκηνας καὶ Κλεωνὰς και την Ιλιον αὐτηπι πολλούς οὐ μεμνημαι διαπορθμεύσας κεῖθεν, Δ δεκα λων τῶν η νεωλκησαι 5

μηδε διαψύξαι το σκαφίδιον. EPM. πι Νίνος μεν, δε πορθμεῖ, ἀπολωλεν

ηδ καὶ οὐδε ἴχνος τι λοιπὸν αὐτῆς, οὐδ' αν εἴποις οπου ποτε μ' η Βαβυλὼν δε σοι κείνη στὶν

78쪽

καὶ αὐτη ζητηθησομενη σπερ η Νίνος Μυκήνας δε καὶ Κλεωνας αἰσ/χύνομαι δεῖξαί σοι, καὶ μάλιστατο Ιλιον ἀποπνιξεις γὰρ ευ οἶδ οτι τον Ομηρον κατελθών επὶ ἡγν μεγάλη γορία τω- ἐπῶν πλην αλλὰ πάλαι μεν ησαν εὐδαίμονες, νυν δε τεθνὰσι καὶ αὐτa ' ἀποθνησκουσι γάρ, ω πορθμευ, καὶ πόλεις σπερ ἄνθρωποι, καὶ το παραδοξότατον, καὶ ποταμοὶ ολοι 'Iνάχου γοὐν οὐδε τάφρος ετ εν

Αργει καταλείπεται.

is δαιμονίου καὶ τον μιθνῆτα κεῖνον στρατηγον 'Oθρυάδαν τον επιγράφοντα το τρόπam τω UTOὐαῖματι.

ολην την Πελοπόννησον αὐτοὶ κτησωνται, μόγις αν ποδιαῖον καστος λάβοιεν τόπον παρα οὐ Aιακοὐ α το δε πεδίον τοὐτο ἄλλοτε ἄλλοι γεωργησουσι πολ λάκις εκ βάθρων το τρόπαιον ἀνασπάσαντες τω ἀρότρω.EPM. ἴτω μεν αὐτα εσται ' μεῖς δε καταβάντες δη καὶ κατα χωραν εὐθετήσαντες αἴθις τα3 ορη ἀπαλλαττώμεθα, Ἀγὼ μεν καθ' ω εστάλην, συ

79쪽

ἀνθρώπων - περὶ ύρωνος δ' υδεὶς λόγος.

80쪽

ποιηταὶ καλοsσι, καὶ μαλιστα ταν ἀπορῶσι προς τα μέτρα - τότε γαρ αὐτοῖς πολυώνυμος γινόμενος υπερείδει το πῖπτον του μετρου και ἀναπληροῖς τοκεχηνὸς του ρυθμολ- που σοι νυν η ερισμάραγος

ἀστραπη καὶ η βαρυβρομος βροντη καὶ λαιθαλόεις καὶ ἀργηεις καὶ σμερδαλέος κεραυνός ἄπαντα γαρ ταυτα λῆρος δη ἀναπεφηνε καὶ καπνὸς ἀτεχνῶς

ποιητικὸς ξω του πατάγου των νομάτων τ δε

ἀοίδιμόν σοι καὶ κηβόλον πλον καὶ πρόχειρον Ου οἶδ οπως τελεως ἀπέσβη καὶ ψυχρόν εστι μηδε ὀλίγον σπινθῆρα οργῆς κατα των ἀδικουντων διαφυλάττον. βττον γοὐν των πιορκεῖν τις επι χειρούντων χωλοὶ θρυαλλίδα φοβηθειν πιν 'ην του ra νδαμάτορος κεραυνον φλόγα oύτω δαλόυτινα Ἀπανατείνεσθαι δοκεῖς αὐτοῖς, ῶς ors' μεν