Selections from Lucian

61쪽

νατά.

EPM. μηρος ὁ ποιητής φησι τους Ἀλωεως

υἱεας, δύο καὶ αυτούς οντας, τι παῖδας θελῆσαί ποτε την οσσαν ἐκ βάθρων ἀνασπάσαντας ἐπιθεῖναι τω 'Oλύμπω, εἶτα το Ιηλιον επ' αὐτy,

ἱκανην ταύτην κλίμακα ξειν οἰομενους καὶ πρόσβασιν επὶ τον Οὐρανόν. κείνω μεν ουν τω μειρακίω, ἀτασθάλω γαρ στην, δίκας τισατην ' νωδε - ου γαρ επὶ κακω των θεῶν ταυτα βου- ολεύομεν - τί οὐχὶ οἰκοδομοῖμεν καὶ αὐτοὶ κατατα αὐτὰ πικυλινδοὐντες πάλληλα τὰ ρη, ς ε χοιμεν ἀφ' ψηλοτέρου ἀκρίεστερα την σκO-

ἀναθεσθαι ἀράμενοι το Ιηλιον δε την πισσαν EPM. διὰ τί δ' οὐκ αν, A Xάρωνί η ἀξιοῖς ημὰς ἀγεννεστερους εἶναι τοῖν βρεφυλλίοιν κείνοιν, καὶ αὐτα θεούς ὐπάρχοντας ἰ P Oύκ, ἀλλὰ o πρὼγμα δοκεῖ μοι ἀμηχα- ο

νόν τινα την μεγαλουργίαν χειν.

EPM. Εἰκότως ἰδιώτης γὰρ εἶ, A Xάρων, καὶηκιστα ποιητικός ὁ δε γενναδα 'Oμηρος ἀποδυοῖν στίχθοιν αὐτίκα μῖν ἀμβατον εποίησε τον οὐρανόν, ἴτω ραδίως συνθεὶς τὰ ρη. καὶ θαυ- sμάζω, εἴ σοι αὐτα τεράστια εἶναι δοκεῖ τον ' Ἀτλαντα δηλαδ' εἰδότι, o τον πόλον αὐτὸν εις ων φερε ἀνεχων ημὰς παντας ἀκούεις δε γε ἴσως καὶ os ἀδελφοὐ os μοὐ περι οὐ πιρακλῆους ἰς διαδεξαιτό ποτε χὐτὸν Ἀκεῖνον τὸν o

62쪽

Ἐρμη, καὶ οἱ ποιηταὶ εἰδείητε. EPM 'Aληθέστατα, - Ἀάρων. τίνος Παρ

ορας πως αδίως ἄμα καὶ ποιητικῶς ξειργάσμεθα. φερ' υν ἀναβὰς ἴδω, εἰ ταὐτα ἱκανα καὶ ποικοδομεῖν δεησει παπαῖ. κάτω τι σμεν εν πωρεία του ουρανου ἀπο μεν γαρ των ωων μόγις Ιωνία, καὶ Λυδία φαίνεται, ἀπο δε της σπερας ου πλέον 'Ιταλίας καὶ Σικελίας ἀπο δε των ἀρκτωων τ επὶ τάδε του Ιστρου μόνον, κἀκεῖθεν Ἀρήτη ου πάνυ σαφῶς μετακινητέα ἡμῖν, ω πορθμεῖ, καὶ ἡ ἴτη,

ως εοικεν, εἶτα ὁ Παρνασος π πὰσιν. a XAP. ἴτω ποιῶμεν ορα μόνον μη λεπτότερον ξεργασώμεθα το εργον ἀπομηκύναντες πωατο πιθανοῖ, εἶτα συγκαταρριφεντες αὐτω πικρὰς

της μηρου οἰκοδομῆς πειραθῶμεν ξυντρήεντες

των κρανίων.

=, PM. Θάρρει σφαλῶς ξει παντα μετατίθει την ἴτην επικυλινδεσθω ὁ Παρνασός. ἰδού δή, πάνειμι αὐθις' ὁ χει πάντα Oρῶ ανάβαινε δη καὶ συ.XAP Oρεξον, ω Ἐρμη, την χεῖρα ου γαρ επὶ 3 μικράν με ταύτην μηχανὴν ναβιβάζεις.

63쪽

καὶ σύ Ἀπείπερ δε δικόρυμβος δ Παρνασός ἐστι, μίαν Ἀκάτερος ἰκρα- ἀπολαβόμενοι καθεζώμεθα

ἄπαντα.

Κωκυτο καὶ Πυριφλεγεθοντος μείζονας καὶ ἀνθρώπους πάνυ σμικρούς και τινας φωλεούς υτῶν.

μετεκινησαμεν ἰ

P. οὐδεν κριβες εγω οὐν πο ου ψη aoλos ορῶ. δεόμην δε οὐ πόλεις και ρη αὐτο μόνον ωσπερ εν γραφαῖς ορὰν ἀλλα τούς ανθρώπους αὐτούς καὶ ἁ πρώττουσι καὶ οια λεγουσιν, σπερετ με το πρῶτον εντυχων εἶδες γελῶντα καὶ ρου με ὁ τι γελωην ' ἀκουσας γαρ τινος σθην ες 5

64쪽

εμπεσουσα ου οἶδ' ὁπως του ικηματος ἀπέκτεινεναυτόν, in γελασα Ῥυν, Ῥυς επιτελεσαντος την πό-

σχ εσιν. εοικα δε καὶ Ῥυν ὐποκαταβησεσθαι, ἰς μαλλον βλεποιμι καὶ ἀκούοιμι.

παρ' is ηρου τινα καὶ πρὸς τοὐτο επωδην λαβων, κἀπείδαν εἴπω πα επη, μεμνησο μηκετι ἀμβλυώττεω, ἀλλα σαφῶς πάντα ορβν.

is ς προς μέ δεστε συ ο επὶ τούτω προσδιδασκέ με καὶ ἀποκρίνου ρωτῶντι αλλ' εἰ βούλει κἀγὼ κατὰ τον Ομηρον ερήσομαί σε, ως μάθης οὐδ αυτὸν ἀμελετητον οντα με των μηρου EPM Καὶ πόθεν συ εχ ει τι των κείνου εἰδεναια ναύτης ἀεὶ καὶ πρόσκωπος ων ς P. Ως νειδιστικὸν τοὐτ ες την τε χνην. εγῶ δε διαπορθμεύων αυτὸν ποθανόντα, αφω- δοῖντος πολλὰ παρακούσας νων τι μεμνημαι καίτοι χειμὼν μὰς ου μικρὸς τότε κατελάμβανεν. et ἐπεὶ γὰρ ρξατο δειν ου πάνυ αἴσιόν τινα δηντοις πλεουσιν, ως ὁ Ποσειδῶν συνηγαγε τὰς νεφε-λας και τάραξε τὸν πόντον σπερ τορύνην τινὰ εμβαλων την τρίαιναν και πάσας τὰς θυελλας Δρόθυνε και ἄλλα πολλά, κυκῶν την θάλατταν πό3 των πῶν, χ ειμων ἄφνω καὶ γνόφος εμπεσων ὀλίγου

65쪽

δεῖν περιετρεφεν μῖν την ναῖν' τε περ Hνaυτιάσας κεῖνος ἀπημεσε των ραψωδιων τας πολλα αὐτη Σκύλλη καὶ Xαρυβδει καὶ Κύκλωπι.Oυ χαλεπον ὁ Πν ε τοσούτου Ἀμέτου ὀλίγα γουν διαφυλάττειν. εἰπε γαρ μοι

EPM. Μίλων ὁτος ὁ ἐκ Κρότωνος ἀθλητης

επικροτοῖσι δ' αὐτω οἱ Ἐλ ληνες, τι τον ταυρον ἀράμενος φερε δια του σταδίου μεσου. Io P. Καὶ πόσω δικαιότερον αν με, Eρμη, επαινοῖεν, ὁ αυτόν σοι το Μίλωνα με ολίγον ξυλλαβων ενθησομαι ς το σκαφίδιον, πόταν κMyπρος μὰς πο ου ἀναλωτοτάτου των αντα γωνιστῶν καταπαλαισθεὶς του Θανάτου, μηδε ξυνεὶς is ὁπως αυτον ποσκελίζει κατα οἰμώξεται μῖν δηλαδη μεμνημενος των στεφάνων τούτων καὶ του

κρότου νυν δε μεγα φρονεῖ θαυμαζόμενος επὶ τητο ταύρου φορα. τί δ' ουν οἰηθῶμεν ἄρα

66쪽

μονεστατον εἶναι.

EPM Θάρρει obδεν ἀγεννες, ω ἄρων. ΣΟΛ. 's Κροῖσε, ὀλίγοι μεν οι εὐδαίμονες α εγὼ δε ων οἶδα Κλεοβιν και Βίτωνα γουμαι εὐδαιμονεστάτους γενεσθαι, τους της ἱερείας παῖδας της 'Αργόθεν, τους ἄμα πρωην ἀποθανόντας, ἐπεὶ την μητέρα ποδύντες εἶλκυσαν ἐπὶ της ἀπηνης ἄχρι προς το ἱερόν., KPOIΣ. Eστω ἐχέτωσαν κεῖνοι τα πρῶτα της ευδαιμονίας. δεύτερος δε τίς αν εἴη ΣOA Τέλλος ὁ Ἀθηναῖος, ος ευ τε βίω καὶ

ἀπεθανεν περ της πατρίδος.

so εὐδαίμων εἶναι p

67쪽

ελεγχος των τοιούτων καὶ τ α χρι προς το τέρμα

εὐδαιμόνως διαβιῶναι. X AP Κάλλιστα, A Σολων οτω Τμων OUκ επιλέλησαι, ἀλλα παρα το πορθμεῖον αὐτο ἀξιοῖς 11 γίνεσθαι 'ην περὶ των ποιούτων Ἀρίσιν. αλλὰ τίνας Ἀκείνους ὁ Κροισος Ἐκπεμπει Τ τί επὶ τωνώμων φερουσι EPM Πλίνθους τω IIυθίω χρυσὰς ἀνατίθησι ομισθον των χρησμῶν ὐφ' ων και ἀπολεῖται μικρονυστερο φιλόμαντις δε ὁ νηρ κτόπως.XAP. Εκεῖνο γάρ στιν ὁ χρυσός, το λαμπρόν ἀποστίλβει, το πωχρον με ερυθηματος ς νυν γὰρ πρῶτον εἶδον ἀκούων αεί. 13EPM 'Eκεῖνο, A Xάρων το ἀοίδιμον νομα και περιμάχητον.

XAP. Καὶ μην οὐχ ὁρω ο τι ἀγαθὸν αὐτω

πρόσεστιν ει μη ἄρα ν τι μονον, τι βαρύνονταιοι φεροντες αυτό. OEPM. O γαρ οἶσθα σοι πόλεμοι δια τοὐτοκα επιβουλα και Iστηρια και επιορκίαι και

68쪽

etroλλos o βάθους οἱ μεταλλεύοντες ἀνορύττουσι πλην ἀλλα εὐγης καὶ ουτος σπερ ὁ μόλυβδος καὶ

τα αλλα.

XAP Ἀεινήν τινα λεγεις πων ανθρώπων την ἀβελτερίαν, εἰ τοσουτον χρωτα ερῶσιν Αχρου καὶ βαρέος κτηματος. EPΜ 'Aλλ' Ἀν Σόλων εκεινος, ω άρων, ερὰν αυτον φαινεται, Δ ορας καταγελα γαρ που Κροίσου καὶ της μεγαλαυχίας σου βαρβάρου, καί io μοι δοκεῖν ρεσθαι τι βούλεται αὐτόw πaκούσωμεν

69쪽

οἱ σωζόμενοι προ αυτῶν ἰ

τινες, Ἀπίη, Λυδοῖς, α ρυσὰς μαχαίρας 'in ποιήσητω στρατω, δε ὁ σίδηρος αναγκαῖος τότε

θελεις ἀνατιθεναι με, τοὶ δε χρυσὸν πιπίσω πιυθις is ἀνa καλεῖν ΣΟΛ. οὐδε σιδήρου κεῖνός γε δεησεται, αλλ' ην τε χαλκον ην τε χρυσον ἀναθyς, ἄλλοις μεν ποτε κτημα καὶ ερμαιον εστ ἀνατεθεικὼς δε Φωκεῖσιν Βοιωτοῖς η ελφοῖς αὐτοῖς η τινι τυράννω o ληστο, τω δε θεῶ ὀλίγον μελε των ων χρυσοποιῶν. XPOΙΣ. 'Aεὶ συ μου τω πλούτω προσπολεμεῖς καὶ φθονεῖς. .

13 PM. οὐ φόρει ὁ Λυδός, A Xάρων, την as

παρρησίαν και την ἀλήθειαν των λόγων, ἀλλαξενον αὐτῶ δοκεῖ, πρὼγμα, πενης ἄνθρωπος οὐχ υποπτησσων το δε παριστάμενον ελευθερως λεγων. μεμνησεται δ' ουν μικρὸν στερον του Σόλωνος,οταμ αυτὸν δε, ἀλόντα επω τημ πυρὰν υπὸ του o

70쪽

Κύρου ἀναχροθηναι ηκουσα γαρ της Κλωθοῖς προγην

ἀναγινωσκούσης τα κύστω πικεκλωσμενα, εν οἷς κῶ αὐτα γέγραπτο, Κροῖσον μεν λωναι TTO

Kύρου, Αὐρον δε αὐτον υτ εκεινησὶ της Μασσα- γετιδος ἀποθανεῖν. ρας την Σκυθίδα, την ἐπὶ

του ιππου τούτου του λευκοὐ ξελαύνουσαν

EPM Tόμυρις Ἀκείνη Ἀστί, καὶ την κεφαλην γε ἀποτεμοὐσα του Κύρου αύτη εἰς σκον εμβαλεῖν πληρη αῖματος. ρας δε καὶ τον υἱον αυτο τον νεανίσκον Καμβύσης κεῖνος στιπι οἴτος βασιλεύσει μετα τον πατερα καὶ μυρία σφαλεὶς εν τετο Λιβύ και Αἰθιοπία το τελευταῖον μανεὶς ἀποθανεῖται ἀποκτείνας τον πιν. is X AP. I πολλο γελωτος ἀλλα νυν τις αναυτούς προσβλεψειεν ούτως περφρονοῖντα των ἄλλων ς η τίς αν πιστεύσειεν ως μετ λόγον ἴτος μεν αἰχμάλωτος σται, οἶτος δε την κεφαλην ξειεν σκω αἶματος ζ Ἐκεῖνος δε τις εστιν, ω Ἐρμη, 14 a ὀ την πορφυρὰν φεστριδα εμπεπορπημενος, ὁ τοδιcίδημα φ τον δακτύλιον ὁ μάγειρος ἀναοίδωσιτον ἰχθύν ἀνατεμών,

α κράτην ορας τον Σαμίων τύραννον πανευδαίμονα ἡγούμενον εἶναι ἀταρ καὶ οἶτος αὐτος πο ου παρεστῶτος οἰκετο Μαιανδρίου προδοθεὶς ροιτο τω σατράπ ἀνασκάλοπισθησεται ἄθλιος εκπεσων της ευδαιμονίας εν ἀκαρεῖ τοὶ χρονου και ταὐτα; γαρ της Κλωθοῖς πηκουσα.