Selections from Lucian

51쪽

ἀναλύζων καὶ δακρύων τους φθαλμους πόπλεως, και διηγουμαι την σκυτάλην, καὶ τους μώλωπας εδείκνυον καὶ κατηγόρουν πολλήν τινα μότητα, προσθεὶς τι πο φθόνου ταυτα δρασε, μη αυτὸν ὐπερβάλωμαι κατα την τεχνην ἀγανακτησαμενης

δὲ της μητρὸς καὶ πολλα τω ἀδελφω λοιδορησα-

μενης, πεὶ νυξ επῆλθε, κατεδαρθον τι ενδακρυς καὶ την σκυτάλην ἀεὶ ννοων. μέχρι με δη τούτων γελάσιμα καὶ μειρακιωδητα εἰρημενα ' μετὰ ταὐτα δε οὐκετι εὐκαταφρό io

θεῖός μοι νυπνιον λθεν νειρος

aμβροσίην διὰ νύκτα Isεναργης ουτως, στε μηδεν ἀπολείπεσθαι της ἀληθείας ετ γοὐ καὶ μετὰ τοσοὐτον χρόνον τά τε σχηματά μοι των φανεντων ε τοι ὀφθαλμοῖς παραμενει καὶ - φωνη των ἀκουσθεντων ναυλος' ουτ σαφῆ πάντα ην δύο γυναῖκες λαβόμεναι oταῖν χεροῖν εἶλκόν με πρὸς αυτην κατερα μάλα βιαίως καὶ καρτερῶς μικροὐ os με διεσπάσαντο πρὸς ἀλληλα φιλοτιμούμεναι καὶ γαρ ἄρτι μενα ἡ τερα πεκράτει καὶ παρὰ μικρὸν λον εἶχε με, αρτι δ' αν αἴθις ὐπὸ της τερα ειχόμην. 5εβόων δε πρὸς ἀλληλας κατερα η μεν ως αυτῆς οντα με κεκτῆσθαι βούλοιτο, ἡ δε- μάτην των ἀλλοτρίων ἀντιποιοῖτο. ην δε ἡ μεν εργατικηκαὶ ἀνδρικη καὶ αὐχμηρὰ την κόμην, ω χεῖρε τύλων ἀνάπλεως. διεζωσμεν την Ἀσθῆτα. τιτάνου o

52쪽

καταγεμουσα, οἷος ην ὁ θεῖος, ὁπότε εοι τούς λίθους Ἐτερα δε μάλα εὐπρόσωπος καὶ το σχ μαεὐπρεπης καὶ κόσμιος την ἀναβολην τελος δ' υνεφιασί μοι ἡ κάζειν, i ποτερα βουλοίμην συνεῖναι αὐτων. προτέρα δε ἡ σκληρα κείνη καὶ ἀνδρώδης ελεξεμ εγώ, φίλε παῖ, Eρμογλυφικη τεχνη εἰμί, Πην χθες ρξω μανθάνειν, οἰκεία τε σοι καὶ συ γενης μητρόθεν ὁ - γαρ r et ro σου ' - εἰποῖσα τουνομα του μητροπάτορος - λιθοξόος ην καὶ τω, θει ἀμφοτερω καὶ μῶλα εὐδοκιμεῖτο δι μὰς εἰδ' θέλεις ληρων με καὶ φληνάφων των παρα ταύτης ἀπεχεσθαι - δείξασα την τεραν - Ἀπεσθαι δε καὶ συνοικεῖν μοί πρῶτα με θρεφ γεννικῶς καὶ τους μου εξεις καρτερούς, φθόνου δε παντος is ἀλλότριος σν καὶ οἴποτε δεπει επὶ την ἀλλοδα

Πραξιτελης θαυμάσθη προσκυνοὐνται Ουν ουτοι μετα των θεων. ει η τούτων εις γενοιο, πως μενου κλεινος Θυτος παρα πὰσιν ἀνθρώποις δόξεις, α ζηλωτον δε-a τον πατερα ἀποδείξεις, περίβλεπτονδε ἀποφανεῖς και την πατρίδα

Ταῖτα και τι τούτων πλείονα διαπταίουσα καὶ

βαρβαρίζουσα τα πολλά, εἶπεν ἡ Τεχνη, μάλα δη

53쪽

μνημην διεφi εν. επεὶ δ' ουν παύσατο, ἄρχεται η τερα δε πως Ἀγὼ δε, ω τεκνον, Παιδεία εἰμὶ ηδη συνήθης σοι, καὶ γνωρίμη, εἰ και μηδεπω εις

τέλος μου πεπείρασαι ἡλίκα μεν ουν τα αγαθαποριγ λιθοξόος γενόμενος, αυτ προείρηκεμ' οὐδεν γὰρ τι μη εργάτης εστ τω σώματι πονῶν καντούτω την πασα ελπιδα του βίου τεθειμενος, αφανης μεν αυτος ων, λίγα καὶ ἀγεννη λαμβάνων, ταπεινος την γνώμην, εὐτελης δε την πρόοδον ουτε

φίλοις πιδικάσιμος ἴτε χθροῖς φοβερος ἴτε τοῖς οπολίταις ζηλωτός, ἀλλ' αὐτο μόνον εργάτης καιτων ε του πολλο δημου, εις ἀει τον προύχοντα υποπτήσσων καὶ τον λέγειν δυνάμενον θεραπεύων, λαγὼ βίον ζῶν και του κρείττονος ερμαιον ων. ει δε και Φείδίας δε Πολύκλειτος γενοι και πολλὰ is θαυμαστὰ ξεργάσαιο, την με τεχνην παντες

επαινεσονται, υκ εστ δε στις των δόντων, ει νουν ἔχει, εἴξαιτ αν ὁμοιος σοι γενεσθαι' ιος γαραν ης, βάναυσος καὶ χειρῶνα και ἀποχειροβίωτος 10 νομισθηση. ην δ' εμοὶ πείθy, πρωτον μεν σοι oπολλα επιδείξω παλαιῶν ἀνδρων εργα καὶ πράξεις θαυμαστὰς και λόγους αυτῶν ἀπαγγελλουσα και

πάντων ως εἰπεῖν εμπειρον ἀποφαίνουσα, καὶ την φυχην σοι, περ κυριώτατόν εστι, κατακοσμησω πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς κοσμημασι, σωφροσύνΠ, 5 δικαιοσύνη, ευσεβεία, πραότητι, επιεικεία, συνεσει, καρτερία τω τῶν καλῶν ρωτι, β πρὸς τασεμνότατα ὁρμη ταὐτα γάρ εστιν ὁ της ψυχ)ης ακήρατος ως ἀληθῶς κόσμος λήσει δε σε ούτεπαλαὰν οὐδεν χύτε νυν γενεσθαι δεον, ἀλλὰ .a so

54쪽

τα με λοντα προόψει με εμοὐ καὶ ἴλως παντα, οπόσα εστί, τά τε θεῖα τά τ ἀνθρώπινα ου εἰς

μακράν σε διδάξομαι. καὶ ὀ νυν πένης ὁ του 11

δεῖνος ὁ βουλευσάμενος περὶ ἀγεννοῖς ἴτω τεχνης, μετ ολίγον ἄπασι ζηλωτος καὶ πίφθονος ση, τιμώμενος καὶ παινούμενος καὶ επὶ τοῖς ἀρίστοις

ευδοκιμων καὶ π των γενει καὶ πλούτω προὐχόντων ἀποβλεπόμενος, σθητα με τοιαύτην ἀμπεχόμενος - δείξασα την εαυτῆς πάνυ δε λαμπρὰν io εφόρει - ἀρχῆς δε καὶ προεδρίας ἀξιουμενος καν ποι ἀποδημῆς, ουδ επὶ της- λοδαπῆς ἀγνὼς καὶ ἀφανης ση τοιαὐτά σοι περιθησω τὰ γνωρί

σματα, στε των ρώντων καστος το πλησίον

κινησας δείξει '; δακτύλω οἶτος Ἀκεῖνος' 1 λεγων αν δε τι σπουδῆς ἄξιον δε του φίλους η 12 και την πόλιν ἰλην καταλαμβάνy, εις σε πάντες ἀποβλεψονται καν πού τι λεγων τύχης, κεχηνότες οὐ πολλοὶ ἀκούσονται. θαυμάζοντες σε της δυνάμεως των λόγων καὶ τον πατερα της εὐπαιδίας α εὐδαιμονίζοντες ' ὁ δε λεγουσιν, Δ ἄρα καὶαθάνατοί τινες γίνονται ξ ἀνθρώπων, τοὐτ σοι περιποιησω καὶ γὰρ ν αὐτο εκ ου βίου ἀπελθης,

Οἴποτε παύση συνὼν τοις πεπαιδευμένοις καὶ προσομιλῶν τοις ἀρίστοις. ορας τον Λημοσθενην as κεῖνον, τίνος υἱον οντ εγὼ λίκον ποιησα. ορας τον ισχίνην, ς, τυμπανιστρίας υἱος Πν, πως

αὐτο δι με Φίλιππος θεράπευσεν ὁ δε Σωκράτης καὶ αὐτος π τ ερμογλυφικη τε χν τραφεὶς ἐπειδη τάχιστα συνῆκε του κρείττονος καὶ δραπε-3 τεύσας παμ δευτῆς Αὐτομολησεν ὀ εμε. ἀκούεις

55쪽

13 ως παρα πάντων δεται. αφεὶς δε συ του τηλικουτους καὶ τοιούτου- ανδρας καὶ πράξεις λαμπρὰς καὶ λόγους σεμνούς καὶ σχῆμα εὐπρεπε και τιμην καὶ δόξαν και επαινον καὶ προεδρίας καὶ δυνάμεις και ρ χας καὶ το επὶ λόγοις εὐδοκιμεῖν καὶ το επὶ συνεσει εὐδαιμονίζεσθαι χιτώνιόν τι πιναρονενδύση καὶ σχ ημα δουλοπρεπες ἀναληφη καὶ μοχλία καὶ γλυφεῖα καὶ κοπέας καὶ κολαπτῆρας

εν ταῖν χεροῖν ξεις κάτω νενευκὼς εἰς το εργον, χαμαιπετης και χαμαίζηλος καὶ πάντα τρόπον io

ταπεινός, ἀνακύπτων δε οὐδεποτε οὐδὲ ἀνδρωδες ουδ ελεύθερον οὐδε επινοῶν, ἀλλὰ τα με εργα οπως εἴρυθμα και εὐσχήμονα εστa σοι προνοῶν,οπως δὲ αὐτος εἴρυθμος καὶ κόσμιος εστ ηκιστα πεφροντικώς, ἀλλ' ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτον των is

λίθων

14 αὐτ ετ λεγούσης αυτῆς ου περιμείνας εγώ τοτέλος των λόγων ἀναστας ἀπεφηνάμην, καὶ τηνἄμορφον κείνην καὶ ργατικην ἀπολιπὼν μετεβαινον προς την Παιδείαν μάλα γεγηθώς, καὶ oμάλιστα επεί μοι ει νουν λθεν η σκυτάλη καὶ Oτι πληγας ευθύς υκ λίγας ἀρχομενω μοι χθες ενετρί λατο η δε ἀπολειφθεῖσα το μεν πρωτονηγανάκτει και τω χεῖρε συνεκρότει καὶ τους δόντας επριε, τέλος δε, σπερ την Νιόβην ἀκούομεν, sεπεπηγει καὶ ις λίθον μετεβεβλητο ει δὲ παράδοξα επαθε, ἀπιστησητε θαυματοποιοι

δικαιοσύνης, οτω καλῶς πη- δίκην Ἀδίκασας καὶ o

56쪽

ελθε δη, πίβηθι τούτου του χ' ματος '' - δείξασά τι χημα ποπτερων Amrων τινων ω Πηγάσω εοικότων - χπως εἰδῆς, οἷ καὶ ἡλίκα μη ἀκολου- θησας εμοὶ ἀγνοησειν Ἀμελλες. ἐπεὶ δε ἀνηλθον, η μεν λαυνε και νώχει, ἀρθεὶς δε εις φος ἐγὼ ἐπεσκόπουν ἀπο τῆς ε ἀρξάμενος ἁ χρι προς ταἔσπερια πόλεις καὶ θνη καὶ δημους, καθάπερ

i εἰχον ἀφιπτάμενος ἀλλά μοι δόκουν ευπαρυφος

τις πανηκειν καταλαβουσα Ουν καὶ τον πατέρα εστωτα καὶ περιμένοντα δείκνυεν αυτω κείνην

την σθητα κἀμε, οἷος κοιμι, καί τι καὶ πεμνησεν Ota μικρου δειν περὶ μου βουλευσατο. ao αυτ μεμνημαι ιδὼν ἀντίπαις ετ ον εμοὶ δοκεῖνεκταραχθεὶς προς το των πληγων φοβον.

57쪽

Ξενοφων ποτε διηγούμενος το νύπνιον, ς δόκει αυτ πυρκαὶ εἶναι ν τη πατρωα οἰκία και τα ἄλλα - ἴστε γαρ - οὐχ υπόκρισιν την φιν οὐδ'ώς φλυαρεῖν γνωκως αυτ διεξθει, καὶ ταυτα εν

πολεμω καὶ μάχη καὶ ἀπογνώσει πραγμάτων, περιεστώτων πολεμίων, ἀλλά τι καὶ χρησιμον εἶχεν 18 διηγησις. καὶ τοίνυν κἀγὼ τουτον τον

ονειρον μῖν διηγησάμην κεινου νεκα, ο πως οἱ νεοι προς τα βελτίω τρεπωνται καὶ παιδείας χωντaι, καὶ μάλιστα, εἴ τις oαυτῶν πο πενίας θελοκακεῖ και πρὸς τα ηττω ἀποκλίνει φύσιν υκ ἀγεννῆ διαφθείρων. επιρρωσθησεται οὶδ οτι κἀκεῖνος κουσας του μύθου, ἱκανον εαυτω παράδειγμα με προστησάμενος, εννοων ἶος μεν ων προς τα κάλλιστα ρμησα και is παιδείας πεθύμησα μηδεν ἀποδειλιάσας προς την πενίαν την τότε, οἷος δε πρὸς μας πανεληλυθα,ει καὶ μηδεν ἄλλο, οὐδενος οὐ των λιθογλύφων ἀδοξότερος.

59쪽

νοχοῶν.

P. Περιό γε Ουν με ἄλλως πλανώμενον ὐπερ γῆς καὶ αὐτα ταῖρος καὶ ξύμπλου- καὶ ξυνδιάκτορος ων καὶ μην καλῶς εἰ χεν, δε μαίας παῖ, κείνων γοῖν σε μεμνῆσθαι, τι μηδεπώποτε σε δε ἀντλεῖν κελευσα ἡ πρόσκωπον εἶνaι ἀλλασυ μεν ρεγκεις επὶ του καταστρώματος κταθεὶς ἄμους ἴτω καρτερούς χων, δε εἴ τινα λάλον νεκρον εἴροις, κείνω παρ' ολον τον πλοὐ διαλεγη io εγὼ δε πρεσβύτης ν την δικωπίαν ρεττω μόνος. aλλα προς του πατρός, δε φίλτατον Ἐρμάδιον, μηκαταλίπης με, περιήγησαι δε α ν τω βίω ἄπαντα, ως τι καὶ ἰδὼν πανελθοιμι ην με συ ἀφης, οὐδε των τυφλῶν διοίσω ' καθάπερ γαρ κεῖνοι is σφάλλονται διολισθαίνοντες ε τω σκότει, OUτωδη καγώ σοι εμπαλιν ἀμβλυώττω προς το φως.

ἀλλὰ δός, δε Κυλληνιε, εις ἀεὶ μεμνησομενω την

χάριν.EPM. Toὐτο τ πραγ- πληγῶν αἴτιον κατα- οστησεταί μοι ορῶ οὐν δη τον μισθον της περιηγησεως υκ ἀκόνδυλον παντάπασιν μῖν σομενον. ὁπουργητέον δε μως ' τί γα αν και πάθοι τις, οπότε φίλος τις ων βιάζοιτο ς πάντα μεν οὐ σε

ἰδεῖν καθ' καστον κριβῶς ἀμηχανόν εστιν, A sπορθμεῖ πολλῶν γαρ αν τῶν ἡ διατριβη γενοιτο. εἶτα με με κηρύττεσθαι δεησε καθάπερ ἀποδράντα πο Οὐ διός σε δε καὶ αὐτον κωλύσειενεργεῖν τα το Θανάτου εργα καὶ την Ιλούτωνος ἀρχην ζημιοὐν im νεκραγωγοῖντα 'roλλos os o

60쪽

χρόνοw κατα ό τελώνης Αἰακος αγανακτήσει μηδ'οβ,λον εμπολων. ς ε τα κεφάλαια των γινομώ

X AP Aὐτός, ω Ἐρμη, πινόει το βελτιστομ' εγω δε οὐδεν οἶδα των περ γῆς ξένος ν. EPM. To μεν ολον, ω άρων, φηλου τινος ἡμῖν δει χωρίου, ς et ἐκείνου πάντα κατίδοιές σοὶ δε εἰ με ε τον οὐρανον ἀνελθεῖν δυνατον ην, ους αν κάμνομε εκ περιωπῆς γὰρ πιν πικριβῶς Io παντα καθεώρας. πε δε υ θεμις εἰδώλοις ἀεὶ ξυνόντα επιβατεύειν των βασιλείων του ιός, ἄρα ἡμῖν ψηλόν τι ορος περισκοπεῖν.

X AP οἶσθα, δε Ἐρμη, περ εἴωθα λεγειν ἐγὼ

το ὐμα φηλον ἀρθη, τότε μεῖς μεν υ τ' ἀγνοίας κελεύετε την ὀθόνην στεῖλαι δε ενδοὐναι ὀλίγον του

ποδὸς η συνεκδραμεῖν τω πνέοντι, ἐγὼ δε την συ- χίαν ἄγειν παρακελεύομαι - αυτὸς γαρ εἰδέναι et το βελτιον. κατα αὐτα η και συ πρὰττε πόσα καλῶς χειν νομίζεις κυβερνήτης νυν γε ν εγὼ δε, ἄσπερ επιβάταις νόμος, σιωπη καθεδο,αι πάντα πειθόμενος κελευοντί σοι. EPM 'Oρθῶς λεγει aυτὸς γαμ εἴσομαι πία ποιητεον καὶ ξευρήσω την ἱκανὴν σκοπήν. αρ'

ουν ὁ Καύκασος πιτήδειος δε ὁ Παρνασὸς φηλότερος δε ἀμφοῖν ὀ Oλυμπος κεινοσί καίτοι