Selections from modern Greek writers in prose and poetry

31쪽

εκρότησεν εν Νικαία της μικρα 'Aσίας, τ 325 την πρωτην οἰκου μεν κην συνοδο ν. 'Oνομάζονται δε οἰκουμενικαὶ σύνοδοι, πτα μεγάλαι συνελευσεις κ- κλησιαστικαί, αἴτινες συνεκροτηθησαν εἰ διαφόρους ἐποχάς, πο ου μεγάλου Κωνσταντίνου μέχρι της ἐννάτης κατονταετηρίδος, δια να προσδιορίσωσι ταορθα της πίστεως δόγματα. LIροστούτοις ὁ Κωνσταντῖνος, θεωρων τι οἱ κάτοικοι των δυτικων μερων του Pωμαικου κράτους εἶχον πλεον εντελῶς ξαχρειωθη καὶ ωτι το ἀνατολικον μερος, οπου πεκράτει Ἐλληνικη φυλη καὶ γλωσσα, το

την πρωτεύουσα και κτισεν αυτην εἰς θεσιν χυροτάτην καὶ ἐπιτηδειοτάτην, κατ αυτην την εἴσοδον του

Θρακικου Βοσπόρου, εἰς τον τόπον που πηρχεν Ελληνικη ἀποικία του Βυζαντίου. H πόλις αυτη,

η ποία με ου πολυ κατεστη πρωτευουσα νεου καὶ

μεγάλου Ἐλληνικου κράτους, μετωνομάσθη πο ου ἱδρυτο Κων σπαν ι ν ούτ ολις, κώ τὰ γκαίνια αυ- της πανηγυρίσθησαν λαμπρως εν τει 330. διὰ νὰ στολίση την πολιν ταύτην ὁ Κωνσταντῖνος φήρεσε μενἀπ τη Ἐλλάδα πολλὰ λαμπρὰ εργα της τεχνης αλλ' ἀφ τερου τίμησε o Eλληνικον θνος σον προκαιροῖ οὐδεὶς των αυτοκρατορων εἶχε τιμησε αυτό, καὶ, βασιλευς ων και κύριος πάντων, θεωρει καύχημα τουτο να καληται στρατηγὸς ων Αθηναίων.

32쪽

HISTORICA EXTRACTS.

περίοδος αυτ εἶναι η λαμπροτερα του εν Κωνσταντινουπόλει Ελληνικos κράτους - εἰσβολαὶ των βαρβάρων θνῶν, αἱ ποῖαι κατα τα προηγουμενας εποχας προξενησαν εις την 'Eλλάδα πολλὰς συμφοράς, εἰ χ' ηδ παυσει, η το πολυ ἐτάραττον τι κδιαλειμμάτων μόνας τὰς βορειοτερας Ἐλληνικας χωρας οἱ ἀπ θαλάσσης προσβαλόντες διαφόρους Ἐλληνικὰς

νησους καὶ παραλίας Ἀραβες, γενναίως ς επὶ τ πλεῖστον ἀπεκρουοντο ' μόνον την Λημνον κυρίευσαν τω

γον, διὰ την πο ου Νικηφόρου Φωκα κατορθωθεῖσαν ἀνάκτησιν της Κρητης, κατεπαυσαν αἱ Αραβικῶ αὐται επιδρομαί οἱ κατα τους αυτους χρόνους διαβάντες το Ἱστρον ποταμον λάχο ι, οἱ κατοικησαντες εἰς διαφόρους Ελληνικας χώρας, που μεχρι ης σημερον σώζονται, λθον - δια ν λεηλατησωσι τον τόπον, ἀλλαίιὰ νὰ κατασταθῶσιν εἰς αυτ πείδ δε ἄν καὶ ε μίγματος διαφόρων θνῶν συγκείμενοι, σαν μως εν μερει καὶ Ἐλληνων ἀπόγονοι, ηρχισαν μεσω νὰ μανθάνωσι την Ελληνικην γλῶσσaν νὰ θεωρῶσι τους 'E ηυας ς ἀδελφούς, και μετερχόμενοι ποικιλα εἰρηνικὰ και χρησιμα επιτηδεύματα, ηυξησαν την δυναμιν του Ἐλληνικολεθνους 'E γενει δε η Eλλὰς λαβετότε πολλην πίδοσιν εἰς την στερεὰν ηκμαζεν η γε-

33쪽

α λαι βιομηχανία a νησους η ναυτιλία καὶ ηεμπορία ξωλογος δε πηρχεν πανταχου πλουτος καὶ οἱ κάτοικοι ησαν πολυάριθμοι. Aἱ diro του ληνικοῖ θνους κατεχόμεναι χωραι διηρουντο τότε εἰς οκτω Θεματα νεπαρχίας. To θεμα της Πύλοποννησον, χ' 40 πόλεις, ε ων πρωτευουσα μεν τον η Κόρινθος, λογου δε αξια πο- λεις, αἱ Πάτραι η Σικυων τ Ἀργος και η Λακεδαι

T θεμα της κυρίως Ἐλλάδος το ποῖον περιήλαμβανε την 'Aττικην, την Βοιωτίαν, την Φωκίδα, την 1οκρίδα μεχρι Θερμοπυλων, την Αἰτωλίαν καὶ την'Aκαρνανίαν - εἶχε δε 3 πόλεις Εἰς το θεμα της

Ελλαδος ὁπηγοντο αἱ νησοι υβοια και ιγινα. ' θεμα Νικοπόλεως τοι της παλαιας πείρου,εχον πρωτευουσας πόλεις την ωδωνην καὶ την Νικόπολιν, καὶ δεκα αλλας μικροτερας πόλεις.

To θεμα Λυρραχίου τοι της Νεας 'Hπείρου, περιεχον 24 πόλεις. To θεμα της Μακεδονίας, εἰς το ποῖον υπηγοντο Θεσσαλία καὶ αἱ νησοι Σκίαθος, Σκόπελος καὶ Πεπαρηθος πι Θεσσαλία εἶχε πόλεις P η δε αλλη Μακεδονία πόλεις 39. To θεμα του Λιγαίου πελάγους, εἰς το ποῖον πη- γοντο, χι μόνον αἱ Κυκλάδες και ι Σποράδες, ετ δε η Σκυρος η ίος η Λῆμνος, ἀλλα καὶ πασαι, λοιπαι

34쪽

HISTORICA EXTRACTS. μεταξ 'E λάδος καὶ μικρα 'Aσίας νησοι, κτος τῆς Σάμου της Κυπρου καὶ της Κρητης. το θεμα τουτο μοίως ἀνηκε κῶ πασα η βορειοτέρα παραλία της μικρα 'Aσίας. To θεμα της Σάμου ει το ποῖον πηγετο εκτος της νησο ταύτης, καὶ η μεσημβρινωτερα παραλία της αικρας 'Aσίας. Το θεμα της Κεφαλληνίας, o ποῖον περιελάμβανε τας Ιονίους νησους. Παρεκτο των Ἐλληνικων τούτων θεμάτων, αἱ νησοι Κύπρος καὶ Κρητη, αἴτινες εἰς διάστημα ρκετο χρόνου εἶχον καταληφθη π των 'Aράβων, και επειτα

ανεκτηθησαν πο των ε Κωνσταντινουπολει βασιλεων,

κατωκουντο μοίως π Ἐλληνων - πολλαὶ δ' 'Eλληνικα πολεις πηρ ν καὶ εἰς ολα τὰ παράλια του Εὐξείνου Πόντου, τά τε Εὐρωπαλὰ και τὰ 'Aσιανά, η δε Κωνσταντινούπολις ητο τότε πρωτεύουσα της Ελλάδος.

νει πο ου 1449 κα o βασιλεῖς Ιωάννης Πάλαι,λ γος, ἄτεκνος, και διεδεχθη αὐτον ὁ ἀδελφός του Κωνσταντῖνος, κεῖνος, τον ὁποιον εἴδομεν ἀγωνισθενταεν τα κυρίως Ελλάδι περ της νεξαρτησίας του

35쪽

κυριευση αυτην την πρωτεύουσαν του E ληνικοῖ θνους και πολιόρκησε την Κωνσταντινουπολιν κατα 'Aπρ

λιον του 1453 ἀπο γης και θαλάσσης με στρατον 300 000 ἀνδρων καὶ με στολον 400 περίπου πλοίων. Κωνσταντῖνος καὶ οἱ περὶ αὐτον γενναῖοι Ἀψηνες, χη μη μιος Καντα κου ζηνός, Νικηφόρος καιροείφιλος ι Πάλαιολόγοι, Θ όνω ρος ὁ Καρύστιος aι λλοι, ἀντεστησαν με ρωὶ κην ἀνδρείαν. Eπτα λοκληρους βδομάδας διηρκει η πολιορκία, οἱ δ' χθροὶ τίποτε δε εἶχον κατορθωσει, αν και φονεύθησαν πειροι εξ αυτων. Tm 24 Μαίου, ὁ Μωάμεθπροετεινεν εἰς τον Κωνσταντῖνον α παραδωση την πόλιν, ποσχόμενος α τον ναγνωρίση ἀνεξάρτητονηγεμόνα της Πελοποννησo ' λλ' ὁ είμνηστος κει- νος βασιλευς ἀπηντησεν οτι δε συνθηκολογεῖ με τους

εχθρους της πίστεως και της πατρίδος θεν τῆ 29 Μαίου, ὁ Μωάμε επεχείρησεν ἀπο πρωίας τελευταίαν και κρίσιμον εφοδον. πόλεμος οὐτος πηρξε φοβερωτερος λων των προηγουμενων. Κωνσταντινος προεκινδύνευσεν εις αυτον ως ἄπλους στρατιωτης.

Πολλαι Τούρκων χιλιάδες πεσον και πάλιν, αλλ' αριθμος αὐτων το μεγας, ο δε περὶ τον Κωνσταντῖνον μαχηται λίγοι, στε επι τελους λεχθροὶ κατωρθωσαννα εἰσβάλωσιν εις την πόλιν. βασιλεῖς πεσεμαχόμενος, καὶ κατελιπε, διὰ της ρωικῆς ἀνδρείας του,

36쪽

14mSTORICA EXTRACTS.ανημην ἀθάνατον εἰ τας καρδίας λων των EV νων ό δε Μωάμε Β', γενόμενος πως τῆς Κωνσταντινουροπολεως, στησεν εις αυτην την δραν του κράτους του. O Σουλτάνος συνεπληρωσε με ου πολυ την κατάκτησιν του πιλοίπου κράτους, κτος ολίγων τινων φρουρίων της Πελοποννησου, καί τινων νησων, τα ποῖα

ἀνηλαπεκρουσε την πρότασιν, και Oxυρωσας τι μαλ- λον την ΚρόΓαν, κατετρόπωσε δὶς τον επιχειρησαντα την πολιορκίαν αυτης Τουρκικον στρατόν Εἰς ταἀκόλουθα ετη ὁ Σουλτάνος δεν εἰμπόρεσε, δι αλλους πολεμους, να κστρατεύση κατα του ἀντιπάλου κείνου.

Ἀσωσε τότε το Ελληνικον θνος προ πάντων πιστη ἀφοσίωσίς του εἰς την θρησκείαν των πατερων

37쪽

βιάση του 'E ληνας ει το να δεχθωσι του Ισλαμι- σμόν, αλλα εξεναντίας, μεσως μετα την λωσιν, ἐπισημως πετρεφεν εἰς υτους να τελῶσιν ελευθερως τατης θρησκεία των διεταξε να κλεχθη, ἀντὶ του ἀποθανόντος Πατριάρχου, αλλος, καὶ προχειρισθεντο τοιούτου του Γεωργίου Σχολα ράου, στις πωνομάζετο Γένν αδ ιος εγκαθίδρυσεν αὐτον εἰς το ξίωμα

του με μεγαλην παραταξιν.

αν και πολλα αλλας λαμπρα εκκλησίας εἰς ζαμία καὶ επὶ των ἀκολούθων Σουλτaνων, μοίαν τυχην λαβον αἱ ραιότεραι τω εκκλησιων, σαι εἶχον μείνει εἰς τους ριστιανούς Προς τούτοις το σεβας, τοοποιον δειξεν ὁ Μωαμεθ ' κα ἀρχας προ τον πατριάρχην, δεν διηρκεσε πολύ κληρος παθεν πειτα πολλα δεινα ἀπ αὐτο και ἀπο των διαδόχων Ου. Εἴπομεν δε, τι εἶ των διαδόχων τούτων εἶχεν ποφασίσει να βιάση λον το θυο να ἀλλάξη θρησκείαν. Κατ εὐτυχίαν μως το κακον τοὐτο προεληφθη ἱ Ελληυες διεφύλαξαν τα δόγματα των πατερων αὐτων. O δε πατριάρχης δεν θεωρεῖτο μόνον ς πνευματικος

του θνους ρχηγός, ἀλλα τρόπον τινα και π,λιτικός οι ἀρχιεπίσκοποι οἱ πίσκοποι, ο αρχιμανδριται, o ιερεῖς, σαν οι κατα a επαρχίας, τὰς πόλεις, a

χωρία πάλληλοι τουάνωτάτου τούτου αρχοντος δεν περιωρίζοντο δε εἰς μόνην την εκπληρωσιν των Ῥατι-

38쪽

16 HISTORIC . EXTRAC .

κω αυτων καθηκόντων, αλα προσπάθουν alba συνδια λάττωσι τα χρηματικας η λλας αυτων διενεξεις

φεύγωσιν εἰ τα Ουρκικα δικαστηρια- στε το Ε λον - νικον εθνος διετηρει υτ την θρησκείαν την γλωσσαν, και την ἰδίαν διοίκησιν, πο την Τουρκικην δυναστείαν. Πολυ συνετὰλεσεν εἰς το α διασώσωσιν οἱ E ληνες την δωτητα αυτων, A εθνος, καὶ Ἀμάθεια, καὶ Ἀνεπιτηδειότης των 1Πύρκων. α χωρία καὶ αἱ παρχίαιοσων τα κτηματα μειναν εἰς την ξουσίαν των λη-

E ληνας, ι ποῖοι προσπάθουν να προστατεύωσι τους κατοίκους ἀπο τας καταχρησεις των Τούρκωνυπα ηλων, και διετηρου και πεθαλπον τα τελευταῖα

ἴχνη της θνικης διοικησεως. Παρεκτος τούτου ι ουρκοι δε εἰμπόρεσαν να καθυποτάξωσι εντελως λα τας Ἐλληνικας χωρας. ικάτοικοι της ν Πελοποννησω Μάνης διεφύλαξαν πολῖν χρόνον την ἀνεξαρτησίαν αὐτων καὶ ως προς τους Eνε- τους κέ ς προς τους Τούρκους Μετα την ἄλωσιντης Κρητης, οἱ Τουρκοι πεχείρησαν να καταπολεμη-

σωσι τους Μανιάτας ' πειδη μως μετα παρελευσινοχι πολλου χρόνου 'Eνετο εκυρίευσαν πάλιν την Πελοπόννησον, ὼς προείπομεν, ὁ τότε ε ρης ου σταφα cio πρ λίς, ἀδελφος του Aχμετ, νόμισε φρόνιμον α περισοιηθr τους Μανιάτας, και διωρισενενα εξ αυτῶν, τον Λιβεριον ερακάρ , η γεμον της

39쪽

μοίως καὶ οἱ μάχιμοι ρεινοὶ κάτοικοι του 'Oλύμπου του Πηλίου της Πίνδου, των 'Aγράφων δεν πετάχθησαν εις του Γούρκους, ι ποῖοι ναγκάσθησαννὰ συνθηκολογησωσι με αυτούς, ν δωσωσιν εις αὐ-τους προνόμια, καὶ ἰδίως ν ἀναθεσωσιν εἰς υτους την στρατιωτικην φυλαξιν των ποτεταγμενων παρ- χιων 'E τούτου προεκυφαν επὶ ΣουλεΦαν του μεγάλου, τὰ Ἐλληνικα τάγματα των Ῥατώλων, οἱ ποῖοι διετηρουν καὶ τὰς μαχίμους ξεις και τηνπερ τὰ πλα ἄσκησιν του θνους Εἰ την ἀρχηντης παρελθούσης κατονταετηρίδος ολ η βόρειος λὰς το διηρημενη εἰς δεκαεπτὰ Ἀρματωλίκια τωνοποίων οἱ ρχηγοι πετάσσοντο εἰς του πασάδες, εν οτε δε κα εἰς τοὐς 'Eλληνας προεστῶτας. Πολλοὶ μως των γενναίων κείνων ορεινων δεν δεχθησαν τὰς συνθηκας ταύτας και ξηκολούθησαν ζων-

ρουντες κεῖθεν πιδρομὰς κατὰ των ούρκων. O τοιουτοι νομάζοντο ς ετ ται το δε νομα τουτο δεν εἶχε την κακην σημασίαν την ποίαν εχε σημερον, a ' ξεναντίας σημαιν π αλλη κάμι, ἄνδρα γενναιον, μη ποτασσόμενον εἰς τους τυράννους. a τραγού- δια των κλεπτων αὐτων σαν ραιότατα, θαυμάζονται ἀπο λον τον κόσμον διὰ την χάριν και την πλοτητα

40쪽

18 HISTORICA' STRACTS.

αυτῶν, τι δε ι τ ευγενκ αἰσθηματα τα ποῖα κ- φράζουσι καὶ εἶναι το καλyτερον προων της νεωτερας Τελευταῖον οἱ E ληνες οὐδε τότε ἀπεβαλον καθ' ολοκληρίαν τον προς την παίδείαν ρωτα, δια τον ποῖ- ονἈνεκαθεν τοσουτον διεκρίθησαν. 'Eπὶ της λωσεως της Κωνσταντινουπόλεως, οἱ σοφωτερο ανδρες του γε- νους κατεφυγον εἰς την Ιταλίαν καὶ συνετελεσαν κεῖπολυ εἰς την διάδοσιν της παιδείας καν λην την Eὐρώπην ἀλλα και σοι μειναν πο τον Τουρκικον τον 'Eνετικον ζυγον δε παρημελησαν λως διολο τα γράμματα, τόσω μαλλον σω οἱ πο την Ουρκικην δυναστείαν διατελουντες νόησαν, τι εκπαιδευόμενοι, ὴδύναντο, δια την μaθειαν των κρατοῖντων, να λάβωσι πολλην παρ αὐτοῖς ἰσχυν καὶ να γίνωσι τοιουτοτρόπως χρησιμοι εἰς τους μογενεῖς. Ἐτι πὰ της 6η κα- τονταετηρίδος, πολλοὶ νεοι Ἐλληνες, σπουδάσαντες την ἰατρικην εἰς την Ιταλίαν, καὶ πανελθόντες εἰς την πατρίδα, πεκτησαν την υνοιαν καὶ την εμπιστοσύνην Τουρκων μεγιστανων, καὶ αὐτος ὁ Σουλεῖμα ὁ Μεγα ηρχισε να μεταχειρίζεται υτους ως διερμηνεῖς καὶ ως γραμματικούς. Κατα την TV κατονταετηρίδα ηυξησεν τι μαλλον ο προς την παιδείαν ζηλος Σχολαὶ πηρχον εν Κερκυρα, ε Κρητη εν Ἀθηναις, εν