Selections from modern Greek writers in prose and poetry

61쪽

καὶ ζητησα σκαμνίον ἐκάθησε πεντ εξ λεπτα επὶ τῆς οδοῖ ντικρυ του κρεμασθεντος Ιατριάρχρου, θεωρων

εκεῖθεν μετα μίαν ραν παρενδεδυμενος καὶ ὁ διος Σουλτάνος καὶ γριφε καὶ αὐτος το βλεμμα του επὶ τον κρεμάμενον Ιατριάρχην. ρεις μερας μεινε τολείψανον επὶ της ἀγχόνης την δε τετάρτην το κατό- βασεν ὁ γ 'νιστης επὶ σκοπω ν το ρ ι εἰς την θάλασσαν, διοτι οἱ κρεμάμενοι η οἱ ἀποκεφαλιζόμενοι κατα διαταγην της ξουσίας δε ἀξιοῖνται ταφης Τότε ηλθαν προς το ἀγχ'νιστην Eβραῖοί τινες καὶ λαβόντες την αδειάν του τινες εἶπαν οτι καὶ τον φιλοδωρησαν), εδεσαν του πόδας του λειψάνου, καὶ το συραν κατα γης ἀπο των πατριαρχείων με χρι της κροαιγιαλίας του Φαναρίου χλευάζοντες καὶ βλασφημουντες. Φθάσαντες δε κεῖ o ρριψαν εἰς την θάλασσαν καὶεδωκαν την κραν του σχοινίου ἀγχονιστῆ, στις προπορευθεὶς ἀνεμενεν αυτους εντος νος πλοιαρίου. Πιάσας δε υτος την κραν του χροινίου ἀπεμακρύνθη της ξηρας επὶ του πλοιαρίου του συρων καὶ το επὶ της θαλάσσης πλεον λείφανον, καὶ φθάσας ε τω μεσω του Κερατίου κόλπου μεταξυ του Φαναρίου και του ναυστάθμου ἀπηρτησεν ἀπο ου λειψάνου πετραν, τηνοποίαν φερεν επὶ τουτου εντος του πλοιαρίου, καὶ την κατεπόντησεν επὶ σκοπω ν συγκαταποντισθη καὶ το

62쪽

HISTORICA EXTRACTS. ἀγχονιστης ἀφησας το λείψανον φερόμενον επὶ των κυμάτων πεστρεψεν εἰ την ξηράν, καὶ λαβων κεῖθεν λας δυο πετρας πανηλθε οπου κυματίζετο τ λείφανον, προσεπισυνεδεσε καὶ αυτάς, λόἘχευσε το λει- φανον δὶς καὶ τρὶς δια του μαχαιρίδίου του εις ἀπορρόφησιν νερου, καὶ ουτ το λείψανον κατεβυθίσθη. μεθ' ἱκανας δε μερας ἀνεφάνη προς το Γαλατα ενταιρω μερας μεταξυ δύο πλοίων λλιμενιζόντων --

πάμπολλα πλοιάρια προς διαπεραίωσιν ἀπο ου Γαλατα εἰς την LIoλιν καὶ τ με των δύο τούτων πλοίωνητο λαβονικόν, τυ δε Κεφαλληναον Πρωτος ὁ Σλαβόνος πλοίαρχος εἶδε το λείψανον, καὶ ρίψας πή-

κτώση ν το ἀνελκύση κα ν το θάψη υτινος καὶ ανητον ως φιλόχριστος Γενομενης δε σπερας πρόλαβεν ὁ αλλος πλοίαρχος ὁ Κεφαλλην, κλάβος νόματι, καὶ, ἀνείλκυσεν et i του πλοίου του καὶ ἀφ ου εἰδευε της γενειάδος καὶ της ξυρίστου κεφαλης, τι τολείψανον ἱερωμενου, φερε την ἀκόλουθον μεραν επὶ του πλοίου του ριστιανούς τινα εξωθεν κρυφίως, ιοποῖοι τον βεβαίωσαν οτι το τ λείφaνον του Πατριάρχου Τότε ὁ ευλαβης κλαβος το σaβήνωσε, τομετεκόμισεν εἰς την ' δησσόν, και το πεθεσε ε τω λοιμοκαθαρτηρίω Ἐκει ξετάσθη το λείψανον και κδευτερου κατα διαταγην του διοικητου, καὶ πεδείχθη καὶ τότε οτι ὶτ τωόντι το o Πατριάρχου.

63쪽

το λοιμοκαθαρτηρων αἱ πολιτικαὶ καὶ στρατιωτικαὶ

Ἀρχαὶ του τόπου, οἱ δύο μητροπολῖται, ὁ Σιλιστρίας Κυριλλος καὶ ὁ Ιεροπόλεως Γρηγόριος ὁ πίσκοπος Βενδεριου καὶ 'Aκερμανίου ημητριος ὁ κληρος λης της επαρχίας, οἱ δυστυχεις προσφυγες Ελληνες α μέγα

νον ἀλωβητον καὶ αoδμον εἰς την μητρόπολιν της 'Oδησ- σου, που διεμεινε τριημερον μεχρι ης 9, καθ' νημεραν, ἀφ ob φάλη πάλιν η νεκρωσιμος κολουθία,

καὶ ξεφωνηθη παρα του ιεροκηρυκος του οἰκουμενικου πατριαρχείου Κωνσταντίνου οἰκονόμου, ευρεθεντος κεικατανυκτικος λόγος, μετεκομίσθη εν μεγάλη και αυθις τιμη και παρατάξει εις την κκλησίαν των Ἐλληνων, καὶ ἀπετεθη εν μνημα ι καιν ω εντος του γίου βη-

ματος προς την ἀρκτικην πλευρα της γίας τραπεζης ως λείψανον ερομάρτυρος.Tην δίαν δε κυριακην του Πάσχα, καθ' ην κρεμα- σαν τον Ιατριάρχην, κρεμασαν καὶ τρει των φυλα-

64쪽

ωστείχι μόνον, καθως προείπαμεν εφόνευαν σωρηδοναυθαιρετως και ἀφόβως ἴσους ἀπηντων Ελληνας, λλακαί, ως α δε ηρκουν τα ιματα των ζωντων εἰς χορτασμόν των, πιστόλιων περιφερόμενοι χαλινωτως καὶ αυτους τους κρεμαμενους, και διεμελιων καὶ τους επι γης νεκρούς Περιηρχοντο δε καί τινες νθρωποι της ξουσίας τας δου ζητοὐντες ἀντιμισθὼν εἰς ἀπαγωγην των ε αὐταις κειμενων πτωματων κώ φωνίζοντες χαι - παρασί. οὐδεὶς δε των Eλληνωνετόλμα εν ταῖς δοῖς να avxj η κ των παραθυρων τουνα προκύφη πι Κωνσταντινούπολις φαίνετο μαλλον καταγωγων ληστων και αἱμοβόρων θηρίων η καθεδρα βασιλεως και διαμονη Εὐρωπαίων πρεσβεων 'Eν μόνη Κωνσταντινουπόλει θυσιάσθησαν εως δεκακισχίλιοι ριστιανοί, πολλοι ξωρίσθησαν, πάμπολλοι εδραπετευσαν και κατεφυγαν ὐπο την γενναίαν και φιλό- χριστον περίθα ιν της Γωσσίας εἰς ξενην γην Φανεῖς και γυμνοὶ οι πρωην πιφανεῖς και βαθύπλουτοι μανιωδης χλος της Κωνστaντινουπόλεως ξεμάνη καὶ κατ υτων ων ιερων ναῶν των ριστιανῶν.

65쪽

τ αμφια των ἐφημερίων της 'Eκεῖ πλησίον κάθητο

φυλακη η ποία τους εἰδεν, λλ' υτ τους πεπληξεν Ουτε του εμπόδισεν. οἱ ατακτοι obτοι λαβόντες θάρρος, συμπαραλαβόντες καὶ α λους μοίους των, και φεροντες επι δοκαρίων εὐειδε σημαιων τ φελωνι ταεπιτραχτῖλια καὶ λοιπὰ ερ αμφια, αλαλάζοντες και χλευαζοντες πηγαν εις την κκλησίαν του 'Iγρι- Καπη, Oπου σύντριψαν του πολυελαίους, ερριψαν κατα γης τα εικονοστάσια, σπασαν τὰς εἰκόνας, ποδοπάτησαν

τὰ ιερὰ σκευη, ρπασαν τὰ σημικά της, καὶ κεῖθεν μετεβησαν εἰς την κκλησίαν της Παναγίας του Μοχλιου εἰς την του ἄγίου Γεωργίου της υλόπορτας εἰς

οπου φθάσαντες ηυραν τὰς πύλας κλειστὰς καὶ δε εδυνηθησαν ν τὰς ἀνοίξωσιν υσας σιδηρὰς do δεεφημεριο ευρεθησαν κατὰ περίστασιν ντος της αὐλης

ωσι, διοτι πεθεταν, τι η Πύλη πεφάσισε γενικην σφαγην καθως ψιθυρίζετο κείνας τὰς μερας οἱ oλολυγμοὶ διεδόθησαν καθ' λην την νορίαν os πα-

66쪽

HISTORICA EXTRACTS. τριαρχείου, εντος καὶ κτος του Φαναρίου, στε δενὴκουοντο εἰμη λολυ μοὶ καὶ θρηνοι ριστιανων, και στασιωδεις και φονικαὶ κραυγαὶ περδιακοσίων Ουρ- κων. ι οὐρκοι μη δυνηθεντες να εἰσελθωσιν εις τηνεκκλησίαν, ωρμησαν εις τα πατριαρχεια και τα γυμνωσαν οι δε ευρεθεντες ε αὐτοῖς καλόγηροι ενθεν κακεῖθεν διεσκορπίσθησαν καὶ πολλοὶ ἀνεβησαν επὶ της στερος καταφεύγοντες εἰς ας οπισθεν ' Oθω μανικας οικίας. δε νεοχειροτόνητος Πατριάρχης κατεφυγε

καὶ αὐτος προς το μερος του κοινου του πατριαρχείου, οπου εὐρόντες τον οι κακοὐργοι, α λοι το υβριζαν καιτον φοβεριζα κα αλλοι τον προστατευαν λεγοντες, οτι το πιστός. Τον συνωδευσαν δὲ Οὐτοι καὶ εἰς την

ἀστυνομίαν οὐ Φαναρίου που ὁρε επὶ τελους ασωλον. ι σκηναὶ αυται ρχισαν περὶ o ορθρον, καὶ μολις παυσαν την τετάρτην ραν μετα την μεσημβρίαν δια της νόπλου πεμβάσεως os ενιτσάραγα. Την δε ἀκολουθον μερα η ξουσία στειλεν εἰς τοπατριαρχεῖον σα δυνηθη νὰ διασωση Doσων ηρπά

γησαν.

μαινόμενος ὁ χλος κατηδάφισε κατ εκείνας τὰς ημερα καὶ την κκλησίαν της Παναγίας οὐ παλου- η διαφερόντως τιμωμενην διὰ το εν αὐτη ἄγίασμα. -λύασα δε της ξουσίας δε ητο μήτριωτερα τ)ὶς λύσσης οὐ χλου 'Aν καὶ φάνη τι ἀπεδοκίμασε

τας προύστορηθείσας κατα τῶν ιερῶν aco τοὐ oχλου πράξεις, υτε τινὰ των ἀτάκτων παίδευσεν, ἴτε η ἰδία

67쪽

δωδεκάτην si ς βεβηλωθησαν οἱ ναοὶ καὶ χλευάσθησαν πανδημως τα ἱερά, ἀπεκεφάλισεν η υλη τον

Την δε παύριον διεταξε να κρεμασθωσι κέ οἱ λοιποὶ φυλακισθεντες ἀρχιερεῖς ηγουν, Ἀερκων ό Αδριανου- πολεως, ὁ Τυρνόβου καὶ ὁ Θεσσαλονίκης οἱ φιλο

χριστο ουτοι ἀρχιερεῖς, εν ω μετεκομίζοντο εις τον τόπον της καταδίκης των εντος νος at του αυτοὐπλοιαρίου, προητοιμασθησαν πληρεις πίστεως καὶ εὐλαβείας εις ἀποβίωσιν, ψαλαν ι ἴδιοι την νεκρωσιμον ἀκολουθία των, κετευσαν τον Θεον των πνευμάτων

καὶ πάσης σαρκος περ ἀναπαυσεως των δίων αὐτων ψυχων, κα ευλόγησαν ἀλληλους εἰπόντες το 'Maκαρία η όδος α πορεύη σημερον 'Aφ υ δε προσωρμισε

68쪽

HISTORICA EXTRACTS. Τυρνόβου κλίνας την κεφαλην ἀπεχαιρετησε τους ε τω πλοιαρίω συναδελφους κα συλλειτουργους του, τους σπάσθη τον τελευταῖον ἀσπασμόν, τοῖς εἶπεν εν

συντριβὴ καρδίας καλη ν άμω σὰς ἀδελφοὶ εἰς

ρείου δε μελας την μορφθν καθως καὶ την καρδίαναγχονιστης του, πανελθω εἰς το πλοιάριον, μετεφερετ εν αυτ ἀπολειφθεντα θυματα του εἰς Μεγα- ρευμα που κρεμασε τον 'Aδριανου πόλεως κεῖθεν μετεβη εἰς το εο χωρι που κρεμασε τον Θεσσαλονίκης, καὶ κεῖθεν εἰς τα Θεραπεῖα προς ποινην του Σερκων Ῥάπεργηρως ουτος αρχιερευς, ο περ πάντα

αλλον τιμώμενος δια τη εμβρίθειά του, δια την πολ- λην λευθεροστομίαν του καὶ δια την γενναιοκαρδίαν του, si ου φθασεν εμπροσθεν της πυλης της αυλης της μητροπολεώς του που μελλε να κρεμασθη, ζητησεν δειαν να προσευχηθὴ προσεσχηθη, παρεκάλεσετον αγχονιστην του a μη του δεση τας χεῖρας, καὶ λαβων ὁ ἴδιος την οποίαν κράτει κεῖνος θηλείαν την εὐλογησε τρὶς σταυροειδως εκφωνησας το Κις τοὐνομα του Πατρος κά του co κ αὶ του

νιστην 'E. ελε σε,' εἶπε βαρεία τί φωνn, με κτελεσε την εντο λην του ἀσεβους κυρίου σου. Εἰπε, και η εντολη του ἀσεβους ξετελεσθη. Tην ἰδίαν δε μεραν κρεμασαν καὶ τον πιστον αρχι

69쪽

SPYRIDON TRICOUPES.

τρεῖς κοσμικούς. 'E 6 δ o φόνοι sa a δι ειπτοιεντος της βασιλευουσης, ουδεν Ἀ ληνα φινε η ξουσία να φύγη κεῖθεν 'Eτ αυτ τούτω ἀνεγνωσθη την Μαίου φιρμάνι ν τω πατριαρχείω διατάττον τον Πατριάρχην να προσκαλεση λους τους μοπίστους τουραγιάδας, και να λάβη εγγύησιν της μη φυγη των κτης Κωνσταντινουπόλεως ν τους ποχρεωση δε καὶ

πεντε φευγεν, οι λοιποὶ τεσσαρες α σα ενο ιθανάτου. οιουτοτρόπως ο εντος της βασιλευούσης δυστυχεῖς Ἐ ληνες κινδύνευαν πάντοτε ε διότι νεφονεύοντο α δεν φευγαν, ' αν φευγεν εις, φονεύοντο

τεσσαρες αντ αυτου.

Παύοντες την αιμοστα γη διηγησιν των τραγικων συμβάντων της Κωνσταντινουπόλεως δε δυνάμεθα ναμ θαυμάσωμεν ον μεγαν χαρακτηρα, τον ποῖον κληρος, ὁ θειος ωόντι κληρος, και οι ἄρχοντες της Κωνσταντινουπόλεως πι της καταδιωξεως των δειξαν. 'E τω μεσω των δεσμῶν καὶ των βασάνων, κα --

προσθεν της πονειδίστου Ἐχόνης και πο την ἀνθρωποκτόνον ἀξίνην, πο λοὶ ξ αὐτων παρωρμουντον ἀρνηθωσι τον ριστον προς διαφύλαξιν της λης των και ἀπόλαυσιν πολλων ἄλλων πιγείων γαθῶν, a ' λοι μεχρις ενος προτίμησαν τὰς βασάνους καὶ

τον θάνατον.

70쪽

HISTORICA EXTRACTS.

'Aφ' ob ὁ εν ωαννίνοις Ουρσητ-πασας μαθε ταεπαναστατικα κινηματα των ψηνων της ἀνατολικης E λάδος, διεταξε τον 'Oμερ-πασαν ρωνην γεμόνα του περατίου, και τον βε ρην μυσε-Mεχ μετροπασανηγεμόνα της Πελοποννησου, να συνάξωσι εν Ζητουν οσον πολυαριθμότερον στράτευμα δύναντο, καὶ να εἰσβάλλωσιν εἰς την παναστατησασαν Ἐλλάδα 'EV αὐτω τω σκοπω τοιμάσθησαν περ τα μεσα του πριλίου πτακισχίλιοι εἰς εκστρατειαν οἱ πλαρχηγοὶ της ἀνατολικης Ελλάδος, μαθόντες την μελετωμενην κατα των παρχιων των ε χθρικην εἰσβολην, διεταξαν κατὰ παράβασιν των ποίων προανεφεραμεν σπονδων ν φονεύσωσιν λους τους επὶ ἀσφαλεία λης παραδο- θεντα και διασπαρεντας εἰς τὰς παρχία των ούρκους, τους δυναμενους Loπλοφορωσι, προφασιζόμενοιίως ἄν ελειφα ποτε προφάσεις εν μαρτίαις), τι επι-

βλαβες το ν εχωσιν επὶ της εἰσβολῆς των ξωθενεχθρων καὶ ἄλλους χθρους εντος της Ελλάδος Καταὐτην την ἀπάνθρωπον διαταγην λιγο των δυστυχῶνεκείνων πεφυγαν τον θάνατον εὐρόντες μεταξ των δυνατων Ελληνων προστάτας οἱ πλαρχ)ηγοί, οἱ

οποῖοι ως προείπαμεν, πεχωρησαν μετα την κατα του

Πατρατσικίου ἀποτυχίαν εἰς Κομποτίδας, θελοντες ναμάθωσιν ἀκριβέστερον τον ριθμον των τοίμων νὰ εἰσ-